Όλος ο κόσμος δικός μου!

Η ιστορία της Κωνσταντίνας

Όσο ήμουν έγκυος μπορεί και να διάβασα όλες τις ιστορίες τοκετού του eimaimama. Και να που ήρθε και η δική μου η σειρά!

Ήμασταν πολύ τυχεροί με τον άντρα μου, γιατί εφόσον αποφασίσαμε να κάνουμε μωράκι, έμεινα αμέσως έγκυος. Λες και το ήξερα, δεν κρατήθηκα και έκανα τεστ εγκυμοσύνης με μια μόνο μέρα καθυστέρησης μαζί με τον άντρα μου. Και ναι, το τεστ ήταν θετικό. Ένας αχνός σταυρός διαγράφτηκε, αλλά ήταν σίγουρα σταυρός. Απίστευτη χαρά.

Η εγκυμοσύνη μου ήταν ονειρική! Χωρίς εμετούς, ζαλάδες. Απολύτως τίποτα. Από τις καλύτερες περιόδους της ζωής μου, γιατί η καλύτερη είναι τώρα που έχω αγκαλιά το μωράκι μου. Όλα κυλούσαν φυσιολογικά αλλά με πολύ πολύ άγχος και φόβο για την γέννα, που όσο περνούσαν οι μήνες άρχισε λιγάκι να μειώνεται. Όλο σκεφτόμουν: και πως θα γεννήσω, θα τα καταφέρω, θα πάνε όλα καλά, το μωρό θα είναι καλά και ένα σωρό άλλα.. Και μέσα σε όλα, έμεινα και χωρίς γιατρό. Όντας στον 8ο μήνα ο γιατρός μου έκανε έκτακτη εγχείρηση και βγήκε «εκτός ενεργείας..». Άλλο άγχος να αλλάζεις τελευταία στιγμή γιατρό. Ο  γιατρός που με ανέλαβε ήταν όμως εξίσου εξαιρετικός.

Είχα ΠΗΤ 28/5/11. Μπαίνοντας στον μήνα μου και ενώ το μωρό είχε πάρει ήδη θέση από τον 7ο μήνα, έλεγα τώρα θα γεννήσω, ύστερα θα γεννήσω, αλλά τίποτα, ούτε πονάκια ούτε συσπάσεις, τίποτα.. Πηγαινοερχόμασταν κάθε τόσο στο μαιευτήριο με την βαλίτσα στο χέρι. Ώσπου έφτασε η ΠΗΤ και ο τράχηλος δεν είχε μαλακώσει καθόλου παρόλο που σε όλη την εγκυμοσύνη  περπατούσα πάρα πολύ και έκανα τα πάντα στο σπίτι μέχρι τελευταία στιγμή. Τώρα που το σκέφτομαι, όσο ήμουν έγκυος νομίζω ότι έκανα τις πιο πολλές δουλειές σπιτιού στη ζωή μου. Πραγματικά δεν ξέρω τι με είχε πιάσει!!!!!

Ο γιατρός μου έδωσε δυο μέρες παράταση και μου είπε στις 30/5 να πάω πάλι να με δει.. Δεν άντεχα άλλο, είχα κουραστεί, ήθελα επιτέλους να γεννήσω, άσε που όλοι με έλεγαν: άντε, ακόμα;;;

Και πήγα. Οι συνθήκες όμως δεν ήταν καλές για φυσιολογικό τοκετό. Το μωρό δεν είχε καν εμπεδωθεί, ο τράχηλος καθόλου μαλακός και το μωρό δε μπορούσε να μείνει άλλο μέσα, έχοντας ήδη μπεί και στον 10ο μήνα. Η πρόκληση πιθανότατα θα οδηγούσε μετά από πολύωρη ταλαιπωρία σε Κ.Τ. Ο γιατρός μου πρότεινε καισαρική τομή και τον εμπιστεύτηκα. Κάναμε επομένως εισαγωγή και ξεκίνησε η προετοιμασία.. Ήμουν πολύ ήρεμη, τόσο πολύ που δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου, τώρα που το σκέφτομαι.. Διάλεξα να κάνω επισκληρίδιο. Ο αναισθησιολόγος ήταν απίστευτος. Εφόσον μου έκανε την επισκληρίδιο, κατά την οποία δεν πόνεσα καθόλου, φώναξε τον άντρα μου να μου κάνει παρέα. Ήταν τέλεια. Χαϊδεύαμε για τελευταία φορά  την κοιλίτσα μου, που μόνο κοιλίτσα δεν ήταν αλλά disco μπάλα. Σε λίγο θα είχαμε το μωράκι μας στην αγκαλιά μας.

Ο αναισθησιολόγος μου κρατούσε το χέρι καθ’ όλη τη διάρκεια της γέννας, οι μαίες απίστευτες και ο γιατρός μου μ’ ένα τρελό σκουφί να κάνει πλάκα.. ώσπου άκουσα το κλάμα του μωρού και έλιωσα.. και τον είδα να με κοιτάει με κάτι γαλάζια μάτια ορθάνοιχτα, τον έβαλαν πάνω μου και τον φίλησα και του είπα «καλώς ήρθες μωράκι μου.».

Στο δωμάτιο τον είχα συνέχεια δίπλα μου, τον κοιτούσα όλο το βράδυ και δεν τον χόρταινα, δεν κοιμήθηκα καθόλου να ξεκουραστώ. Απλά δεν μπορούσα να τον αποχωριστώ..

Η γέννα μου αν και με Κ.Τ  ήταν τόσο καλή όσο και η εγκυμοσύνη μου. Δε πόνεσα ποτέ και καθόλου, συνήλθα πολύ γρήγορα. Δυσκολεύτηκα πολύ όμως στον θηλασμό, πονούσα πολύ, δε περίμενα ούτε 40 μέρες να θηλάσω, αλλά τελικά θηλάζω μέχρι και σήμερα..

Γεννήθηκε λοιπόν το αγοράκι μου 3350 γρ. και 51 εκ. στις 17:45 ημέρα Δευτέρα στις 30 Μαΐου 2011. Την προηγούμενη μέρα στις 29 Μαΐου είχαμε την επέτειο ενός χρόνου του θρησκευτικού μας γάμου. Ο ερχομός του μωρού μας ήταν το ωραιότερο δώρο. Πραγματικά αν ξέραμε τι χάναμε τόσο καιρό, θα κάναμε νωρίτερα μωρό..

Αγαπάκι μου, να είσαι πάντα γερός και καλότυχος στη ζωή σου.. Ο μπαμπάς σου κι εγώ θα είμαστε πάντα εδώ για σένα να σ’ αγαπάμε.

«Όλος ο κόσμος δικός μου «χαμογελάκι μου», γιατί μες την αγκαλιά μου είσαι εσύ»

Ελπίζω να μην σας κούρασα.

Φιλιά σε όλες.

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com