Όχι, δεν θα τη στείλω στον παιδικό σταθμό!
Όχι, δεν θα τη στείλω στον παιδικό σταθμό!
μαμά Βέρα
Όλοι οι φίλοι / γνωστοί / συγγενείς / γείτονές μου έστειλαν, στέλνουν (ή θα στείλουν) τα παιδιά τους στον παιδικό σταθμό από την ηλικία των 2. Και μάλιστα υποστηρίζουν αυτή την απόφαση με πάθος. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Αν εξαιρέσω το λόγο της ανάγκης (πχ δουλεύει η μαμά και δεν έχει που να το αφήσει), με όλους τους υπόλοιπους λόγους διαφωνώ. Να σας εξηγήσω γιατί. Και κυρίως με ενοχλεί που ή με ρωτάνε συνέχεια πότε θα στείλω το δικό μου κοριτσάκι ή μου «τη λένε» που δεν θέλω να τη στείλω προς το παρόν (μόλις έγινε 2 ετών).
1) Μαμά Α. μου λέει «Το παιδί ετσι θα κοινωνικοποιηθεί» (μα μόνο εκεί θα κοινωνικοποιηθεί; Άλλοι τρόποι δεν υπάρχουν;)
2) Μαμά Β. μου λέει «Στείλτο να βρείς την υγειά σου, να ησυχάσει το κεφάλι σου/ εγώ δεν μπορώ πια να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τον παιδικό/ έχω όλο το πρωινό δικό μου» (εντάξει εγώ, αλλά το παιδί;)
3) Λέω στη μαμά Γ. «Φοβάμαι πως θα τρώει πολύ ξύλο η δικιά μου που ‘ναι ντροπαλή και ήσυχη και δε σηκώνει ποτέ το χεράκι της«
Μαμά Γ: «Μην ανησυχείς θα μάθει και η δικιά σου να χτυπάει. Θα τις φάει στην αρχή και μετά θα αρχίσει να χτυπάει και αυτή«
Εγώ: «Μα δε θέλω να μάθω στο παιδί να χτυπάει!!!!«
4) Μαμά Δ «Στείλτο, πρέπει να μάθει πράγματα«
Εγώ «Δηλαδή αν δεν πάει, δε θα μάθει; Κάποτε παιδικοί δεν υπήρχανε!«
Μαμά Δ «Θα δείς, είναι σχολείο ο παιδικός«
Εγώ «Σιγά μην είναι και σαν το δημοτικό -άμα ήταν έτσι θα μου ‘ρχοταν χαρτί από το κράτος να το στείλω όπως στο νηπιαγωγείο«
5) Μαμά Ε «Θα δείς, είναι πολύ ασφαλές στον παιδικό«
Εγώ «Πως; Με μια κοπέλα ανά 10 παιδιά; Τη στιγμή που στην Ευρώπη αυτό απαγορεύεται για παιδιά κάτω των 2 ετών;«
Δεν κατηγορώ τους γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στον παιδικό. Αλλά τουλάχιστον ας καταλάβουν πως ο παιδικός είναι είτε λύση ανάγκης (για όσες μαμάδες εργάζονται) είτε λύση για να κοιτούν την πάρτη τους (για όσες μαμάδες δεν εργάζονται) και να μην κάνουν «κήρυγμα» στις μαμάδες που δεν τα στέλνουν στον παιδικό. Εγώ διάλεξα το δύσκολο δρόμο. Ενώ και μόρφωση έχω και δουλειά έχω (δουλεύω από το σπίτι) για να ‘μαι κοντά στο παιδί. Παράδεχομαι πως θα ‘ταν ωραίο να ‘χα κάποιες ώρες την «ησυχία» μου. Αλλά δεν μπορώ να εμπιστευτώ την ανατροφή του παιδιού μου στους παιδικούς για αυτά τα τόσο σημαντικά χρόνια της ζωής του (σύμφωνα με τους παιδοψυχολόγους τα πρώτα 5).
Παρακαλώ το Θεό να με έχει καλά να μη χρειαστεί να το στείλω…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!
Διαβάζω με προσοχή όλες τις απόψεις και αναρωτιέμαι αλήθεια πόσες από εσάς που κραυγάζετε την αναγκαιότητα να μένει το παιδί στο σπίτι ασχολείστε παραγωγικά στους 4 τοίχους του σπιτιού σας και καλύπτετε τις αμέτρητες (μετά τα δύο ....) ανάγκες του παιδιού σας για παιχνίδι, εξερεύνηση και κοινωνικοποίηση. Είμαι μαμά μιας κόρης σχεδόν 2 ετών....Δεν εργάζομαι έχοντας παραγκωνίσει την καριέρα μου ώστε να μένω με τη μικρή μου όσο περισσότερο μπορώ. Τη θήλασα 12 μήνες και χωρίς υπερβολή είναι ένα παιδί που μιλάει τραγουδάει και χορεύει σαν 3χρονο γιατί και εγώ και ο πατέρας της ασχολούμαστε παραγωγικά.... Είμαστε εκπαιδευτικοί και οι δύο και έχουμε χόμπι τη μουσική....Η μικρή ξέρει τραγούδια του Χατζιδάκι απέξω , μετράει μέχρι το δέκα έχει ταξιδέψει όλη την Ελλάδα και μιλάει-εκφραζεται κανονικά..... Είναι ένα μικρό θαύμα που φροντίσαμε να "παιδευτει"ουσιαστικά αυτά τα πρώτα ευαίσθητα χρόνια της ζωής της...... Αυτό ωστόσο το χάρισμα δημιούργησε απαιτήσεις από το παιδί το οποίο πλέον σταμάτησε να λαμβάνει ευχαρίστηση από τη μια άντε δύο ώρες παραγωγικής απασχόλησης στο σπίτι... γιατί τόσες είναι τα πρωινά... ελάτε τώρα (σκούπισμα, μαγείρεμα, τηλέφωνα....το μωρό βαριέται).. Πήγαινε στην πόρτα και φώναζε"Παπούκια, βόλτα,παιζακια"...... Για εμάς ο βρεφονηπιακός ήταν σχεδόν ευλογία αφού πάει για 4 ώρες και πλέον μπορώ και εγώ να αφοσιωθώ με ουσία στον εαυτό μου.... Ο εαυτός μας, μανουλες, είναι αυτός που τροφοδοτεί το παιδί και όλες τις πτυχές της ψυχολογίας του..... Όσο καλύτερα και πιο ισορροπημένα αισθανόμαστε εμείς ...το μεταδίδουμε στο παιδί. Η μικρή είναι ξετρελαμένη με το καινούργιο περιβάλλον και αυτό εκδηλώνεται με την αναφορά"πάμε κολείο" τουλάχιστον δύο φορές την ημέρα....Δεν έχει αρρωστήσει ούτε μια φορά....και επιστρέφει κουρασμένη και γεμάτη.... Σταματήστε πια να γράφετε κείμενα που εξαίρουν τη μαμαδοπληξία σας, την οποία βαφτίζετε εσείς οι ίδιες "σωστό". Κάθε παιδί είναι διαφορετικό και όπως σωστά διάβασα από πάνω είναι στην προαίρεση και το ένστικτο της κάθε μανούλας το τι θα πράξει... Προσωπικά και την περίοδο που θήλαζα και από περιέργεια έμπαινα και διάβαζα αναρτήσεις μαμάδων εισέπραττα όλη αυτή την παθογένεια του να προσπαθείς να λύσεις τα δικά σου προβλήματα μέσα από το παιδί.. υποσυνείδητα πάντα......Από το θηλασμό μέχρι τον παιδικό.....μια υπερβολή και ένα μαμαδοδικαστηριο για όσες πολύ απλά.... συνειδητά κάνουν τις επιλογές τους και γνωρίζουν βαθιά πως το παιδί δεν είναι τέλος ούτε αρχή.. Είναι ένα θείο δώρο που ζεί μαζί μας ..... τρέφεται από εμάς πνευματικά και κυριολεκτικά .....μας θέλει συνοδοιπόρους.... όχι θυσιαστές. Άλλωστε αγαπητές μου αν όλα είναι καλά ..... αβίαστα καλά....προς τι τα κείμενα και οι αναρτήσεις τύπου "ΟΧΙ ΔΕ ΘΑ ΣΤΕΊΛΩ ΤΟ ΠΑΙΔΊ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟ"..... Έλεος. Με αγάπη . Μ.Α
Σεβομαστε ολες τις αποεις αλλα δεν τις εστερνιζομαστε κιολας.δεν εργαζομαι κ με δικη μου αποφαση θελω να περασω οσες περισσοτερες ωρες μπορω με το παιδι μου.να μαθει απο εμενα να υπακουει,να μοιραζεται,να συμμαζευει(ναι κ ομως αν κ 2 ετων),να αγαπαει,να σεβεται.εγω απο τη μαμα μου τα εμαθα ολα αυτα κ αλλα τοσα απαραιτητα.πηγα κατευθειαν νηπιαγωγειο.τις βολτες κ το παιχνιδι στην παιδικη χαρα δεν την αλλαζω με ενα κτηριο που απλα οι καιροι κ τα χρονια 'επιβαλλουν'.παιρνω εγω την πρωτοβουλια για το παιδι μου να ζησουμε ομορφα κ δημιουργικα τα τοσο ευαισθητα πρωτα χ ρονια της ζωης του.κ ας σταματησει πλεον η διαρκης ερωτηση για το αν θα στε ιλουμε παιδικο τα παιδια μας.δεν με πειραζει να μην εχ ω χ ρονο για κατι αλλο.αυτα τα χρονια θα αναπολω οταν μεγαλώσει που ειχαμε ολη τη μερα δικη μας να παιζουμε κ να περναμε ομορφα.αλλωστε τις βασεις απο το γονεα τις παιρνει το παιδι.αλλοιμονο αν επρεπε να παω το παιδι μου σταθμο για να μαθει τα ορια,να μοιραζεται,να υπακουει να αγαπαει..φυσικα αυτη ειναι η δικη μου γνωμη
Ειναι θεμα μεταξυ εσενα και του παιχιου σου,εγω θσ τη στειλω τωρα στα 3 χρονων ειχα σκοπο στα 4 μα η μικρη επειδη εχω 2ο μικροτερο ναρεθηκε τρομερα λαι μπυ ζητα συμεχια να την περνω στα ξαδελφια της,την πηρα πειραματικα σε σταθμο λιγη ωρα και τρελαθηκε επαιζε με τα μικρα,τοτε καταλαβα οτι δε ειναι οτι θελουμε εμεις αλλα ορι κανει χαρουμενα τα παιδια μας,κανουμε διαλιγο μαζι τους τα παρακολουθουμε και με προσευχη αισθανομαστε τι ζητανε σπιτι η'σταθμο.
Γεωργία, συνάδελφος άλλης βαθμίδας εδώ! Θεωρώ πως η κοινωνικοποίηση και όλα τα θετικά που προανέφερες ξεκινούν από τον πρώτο φορέα που δεν είναι άλλος από το σπίτι. Αν λοιπόν το περιβάλλον είναι ισορροπημένο και υπάρχει τρόπος το παιδί να ανατρέφεται στις ευαίσθητες ηλικίες από τους δικούς του, ο παιδικός αποφεύγεται. Το παιδί έχει τόσες άλλες εναλλακτικές πηγές διαπαιδαγώγησης/τριβής/μάθησης. Οι ψυχοκοινωνικές θεωρίες αλλάζουν, ας μην εμμένουμε σε στερεότυπα! Κάθε παιδί και κάθε οικογένεια διαφέρει! Πήγα στα 2 παιδικό και ακόμα το θυμάμαι ως την τραυματικότερη εμπειρία. Χωρίς να φταίει ο παιδικός, ήταν θέμα ψυχολογίας! Δεν έμεινα ούτε 2 μήνες εν τέλει! Να σημειώσω πως ενώ ήμουν λαλίστατη και χαρούμενη, έκανα 180° στροφή! Στο νηπιαγωγείο παρ' όλα αυτά κυριολεκτικά άνθισα! Όλα βέβαια είναι υποκειμενικά! Κάθε γονιός πράττει με γνώμονα το ένστικτό του και έχει δικαίωμα να αποφασίζει τι θα κάνει με το παιδί του! Τα δύο μου παιδιά δεν θα τα στείλω πριν κλείσουν τα 3-4! Για πολλούς λόγους :)
Σα βρεφονηπιοκομος λοιπον σας λεω οτι το εργο μας στους παιδικούς σταθμους μπορει να ειναι δυσκολο με τις τοσο μικρες ηλικίες αλλα ξερουμε πολυ καλα να διαχειριζόμαστε τις αναγκες καθε παιδιου....κ το εργο μας ειναι τοσο βαρυ οσο κ των νηπιαγωγων....κ ναι το παιδι σου θα κοινωνικοποιηθεί κ ναι θα μαθει να μοιράζεται..και ναι θα μαθει μα αγαπαει κ θα του λειπουν οι συμμαθητες και ναι θα αγαπησει κ τις δασκαλες και ναι θα χτυπήσει κ θα χρυπηθει πανω στη διεκδίκηση κ ναι θα μαθει τρόπους κ να εχει υπομονη κ να περιμενει τη σειρα του κ θα μάθει να τακτοποιεί... Η κορη μου ειναι 11 μηνων...την παιρνω μαζι μου κ δεν την εχω εγω στο τμημα...καθε φορα που φτανουμε στο κατωφλι του σταθμου χτυπαει παλαμακια κ χαιρεται....
Απλά τα πράγματα στο παιδικό πέρα ότι κοινωνικοποιουνται αλλάζουν τρόπο σκέψης ανεξαρτησία χτισημο ανοσοποιητικό. Και είτε μας αρέσει είτε όχι η δασκάλα μπορεί καλύτερα από εμάς και να τα μάθει να παίζουν και να κάνουν παρέες .Μεταξύ τους τα ομαδικά παιχνίδια παίζονται με πολλά παιδιά και έτσι έχουν επιτυχία. Αργότερα στο σχολείο πάει πολύ πιο έτοιμο έχει αναπτύξει την φαντασία του με χίλια πραγματα. Δυστυχώς τα προβλήματα τα έχουμε εμείς. Εμείς φοβόμαστε όλα τα παραπανω. Το ότι θα περάσουν. Καλά χωρίς εμάς θα βρούνε φίλους που πιθανόν δεν είμαστε διατεθειμένοι να πιούμε ένα καφέ με τους γονείς του αλλά όλα αυτά είναι η καλή εξέλιξη του παιδιού. Ο παιδικός δεν είναι τεράς και ούτε αναγκαία είναι η καλοπέραση του παιδιού και η πρώτη έξοδο ς στον κοσμο
ta paidia einai kourasi!loloi to kseroume!opoios loipon sden einai etoimos gia aytin thn kourasi na katsei st ayga ogiko tou.tha megaloso ego to paidi mou mexri 4 xronon moni mou me apeiro paixnidi mesa sthn imera eite psihagogiko eote ekpaideytiko,tha to pao proi k apogeyma stis kounies na paiksei mazi mou alla k me alla paidakia gia arketes ores,tha to pao se parti maske se paidotopous. tha to pao se parti genethlios se filous tou,tha kanoume apeires boltes mazi eksi sthn fisik alla tosa polla pragmata.e nai to diko mou to paidi sigoura tha exei perasei ayta ta 4 xronia poli kaletera apo ena paidi mesa se nan paidiko.eleos pia
συμφωνω απολυτα!!!!
Ποσο συμφωνώ μαζί σου να ηξέρες.Ο μεγαλος μου πήγε κατευθείαν νηπιαγωγείο.Η μικρή μου ενός τώρα στο σπίτι ακόμη κ να είμαστε καλά σπίτι θα μείνει.Και να φανταστείτε δουλεύω στους παιδικούς 10 χρόνια κ τώρα παλευω να μειωσω το ωράριο μου για να είμαι με τα παιδιά μου.Να σε διορθωσω σε κάτι μονο...μια δασκάλα δεν αντιστοιχεί σε 10 παιδιά...ιδανικό θα ηταν!Είμαι σε παιδικό τώρα που εγώ κ αλλη μια κοπελα έχουμε δυναμη 32 παιδιά ηλικιας 3-4.Θα το υποστηριζω μια ζωή τα παιδιά ειδικα στην ηλικία ενος δυο τρία θέλουν την αγάπη κ την ασφάλεια της μάμας τους.Η ποιο καλη δασκάλα του κόσμου δεν μπορεί να "αναπληρώσει" όλες τις μανάδες του κόσμου έστω γι'αυτες τις λιγες ώρες.Και βέβαια δεν μιλάω σε καμια περιπτωση για τις οικογένειες που δεν έχουν επιλογές.
Συμφωνώ απόλυτα γνωρίζοντας κ εγώ από μέσα το χώρο ως παιδαγωγος δεν είναι το ίδιο με το να είναι στο σπίτι με τη μαμά αρκεί να προσφέρει γνώσεις χρόνο δημιουργικό παιχνίδια τραγούδια βόλτες επαφή με παιδιά.. Ως μανούλα πλέον δύο αγοριών 2.5 κ 1.5 παλεύω να προσφέρω δημιουργική απασχόληση κ θα πάνε στο νηπιαγωγείο όπως και εμείς παιδιά κ μεγαλώσαμε πολύ καλά
σορρυ αλλα για ενα διαστημα δεν δουλευα το παιδι ομως το πηγα στον παιδικο ηταν απο πολυ μικρη κοινωνικη αυτο λοιπον δεν ηταν το πρωτευον ομως ειχα την αναγκη να κανω καποια πραγματα και για μενα που με το παιδι δεν μπορουσα ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΖΑ ΤΗΝ ΠΑΡΤΗ ΜΟΥ απλα 9 με 13 ειχα την ανεση να κανω τις δουλειες μου με ανεση . Το παιδι εκανε φιλιες, εμαθε τραγουδακια , εμαθε να προστατευει τον εαυτο της (στα πλαισια της ηληκιας της ) , εμαθε να δινει και να ζηταει ευγενικα τα παιχνιδια της , πηρε αντισωματα ( σ αυτο ενταξει ταλαιπορηθηκαμε λιγο),δεν ηθελε να φυγει το μεσημερι το εβλεπε σαν παιδοτοπο . Δεν πρεπει να τηγορουμε τις μαμαδες που τα πανε παιδικο . κακως βαιβαια σε πιεζουν αυτο ειναι δικη σου επιλογη !!!!!!!!!
συμφωνώ........το ιδιο κανω!!!!!!!
Na parakalas to theo na se exei kala gia na eisai panta dipla sta paidia sou k oxi gia na min to pas sto paidiko. VODI!!!
Καλησπέρα στην όμορφη παρέα...παίρνω αφορμή να απαντήσω στο θέμα σου ως παιδαγωγός που εργάζεται σε παιδικό σταθμό.Αρχικά θέλω να σου πω ότι είσαι λάθος ! ! ! Θα μπορούσα να σου αναλύω ώρες το θέμα αυτό αλλά δεν θα το κανω...θα σ πω μόνο μερικά πολύ σημαντικά πραγματάκια ! Ξεκινώντας να σου πω ότι οι γονείς που επιλέγουν να στείλουν το παιδί τους σε μια μονάδα προσχολικής αγωγής είτε δημόσια είτε ιδιωτική είναι αυτή κάνουν το καλύτερο δώρο στο παιδί τους ...και φυσικά δεν είναι μόνοοι γονείς που επειδή δουλεύουν αποφασίζουν να τα στείλουν για κάποιες ώρες σε ένα παιδικό σταθμό αλλά υπάρχουν πολλοί που το κάνουν για λόγους που αφορούν τα ίδια τα παιδιά μας.άρα μην λέμε και ότι θέλουμε,λίγο προσοχή ! Αναμφίβολα τα παιδιά που δεν μένουν στο σπίτι αλλά απασχολούνται σε κάποιο παιδικό σταθμό σαφώς και θα ''έρθουν σε επαφή'' με σημαντικότατες έννοιες όπως είναι η κοινωνικότητα η συνεργασία η αλληλεγγύη η πειθαρχία ...η νοημοσύνη και η γνωστική τους ανάπτυξη αυτών των παιδιών θα είναι περισσότερο αυξημένες από τα παιδάκια που θα κάτσουν σπίτι...
Το να μη θελετε να στειλετε τα παιδακια σας παιδικο ειναι δικαιωμα σας και πολυ καλα κανετε!!!!! ΟΜΩΣ το να κατακρινετε τις μαμαδες που τα στελνουν ( κυριως αυτες που δε δουλευουν) οτι τα παρκαρουν, ειναι τουλαχιστον γελοιο. Ναι ειμαι μια απο αυτες που στελνω την 3χρονη κορη μου παιδικο ενω δεν δουλευω.... στην αρχη ξεκινησαμε δοκιμαστικα , η μικρη ομως στην πορεια λατρεψε τους φιλους και τη δασκαλα της και λατρευει τον παιδικο. Οι ωρες δεν ειναι πολλες ( 9-12) αφου οπως ειπα δεν εργαζομαι , ομως εχω δει τεραστια προοδο στην μικρη μου. Και ναι και εγω εχω τρεις ολοκληρες ωρες τα πρωινα για τον εαυτο μου και ειμαστε ολοι σουπερ. Η μητροτητα κοριτσια δεν ειναι καταναγκαστικο εργο ουτε διαγωνισμος της σουπερ μαμας. Και κατι τελευταιο , τα μικρα προτιμουν μια μαμα που εφιερωνει και καποιες ωρες στον εαυτο της απο μια μαμα που ολη μερα ειναι μεσα στην υστερια.
Δεν αρρωσταίνουν όλα τα παιδιά..........κι αν είναι να αρρωστήσει το ίδιο είναι και στις κούνιες,στους παιδότοπους κλπ .και δεν είπαμε ότι δεν μπορούμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας μόνες μας. Αλλά είναι τόσα πολλά που τους προσφέρει ο παιδικός ,που μόνο όταν πάνε τα παιδάκια το καταλαβαίνουμε
συμφωνω μαζί σου.. και τις αρρωστίες που τις πας.... απο την στιγμη που δεν εργαζομαι.. μπορώ ανετα να μεγαλωσω το παιδι μου μονη μου...
Προσωπικά, αν πίστευα ότι δεν κάνει καλό στο παιδί μου,δεν θα το έστελνα παιδικό. Δεν μπορούσα πριν να φανταστώ πόσα πράγματα μαθαίνουν κ ειδικά την αυτονομία που τους προσφέρει, γιατί οι μαμάδες είμαστε και λίγο υπερπροστατευτικές.Είναι αδιανόητο να λέει η δασκάλα ότι υπάρχουν παιδιά 3,5 χρονών και δεν ξέρουν να πιάσουν το ποτήρι ή να πλύνουν τα χέρια τους......όσο απίστευτο κι αν φαίνεται !!!
Ο γιος μου γίνεται σε 2 εβδομάδες 3 χρονών και παει από τον Σεπτέμβρη παιδικό. Τρελαίνεται να πηγαίνει,κάνουν πολύ συχνά εργασίες, χειροτεχνίες, εχει μάθει παρα πολλά τραγούδια, μαθαίνουν στην πείθαρχία, στην ομαδικότητα,να μοιράζονται , κάνουν δανειστική βιβλιοθήκη κ ξέρει ότι κάθε εβδομάδα θα πάρει ένα νέο παραμύθι που πρέπει να το προσέχει και να το επιστρέψει, είναι αυτόνομος (ειχε κόψει την πάνα , αλλα εμαθε να πηγαινει κ μόνος του στην τουαλέτα).Κάνουν γιορτές και κάθε φορά και αντίστοιχες χειροτεχνίες.Πχ ,στις Απόκριες,εφτιαξαν μάσκες,χαρταετούς. την Κυρία Σαρακοστή,ήξερε πριν του πούμε τι κάνουμε την Καθαρά Δευτέρα.Γιορτάζουν τα γενέθλια όλων των παιδιών κ τώρα περιμενει με αγωνία να γιορτάσει κ τα δικά του γενέθλια με τους φίλους του. Προσωπικά ,είμαι πολύ υπέρ του παιδικού,ειδικά βλέποντας πόσο καλή δουλειά κάνουν,Οσο καλή διάθεση και να έχουμε οι μαμάδες δεν έχουμε πάντα τον χρόνο να ασχοληθούμε τόσο δημιουργικά με τα παιδια…….και πάνω απ όλα κοινωνικοποιούνται και μαθαίνουν να μοιράζονται.Εχει τεράστια σημασία αυτό.Δεν έχει καμία σχέση πως λειτουργούν με τα άλλα παιδάκια στις κούνιες και πώς στην ομάδα του παιδικού.Εχθές έκαναν γιορτή για την 25η Μαρτίου και ήταν απίστευτο να βλέπεις αυτά τα μικρά ανθρωπάκια , με μικρόφωνο στο χέρι τα λένε με θάρρος τα ποιήματα τους ! Πολλά μπράβο στους δασκάλους !!!!!!!!!!!
Ξεχασα να σου πω δε οτι εδω κ 1,5 χρονο δεν εργαζομαι εκτος σπιτιου ,τελειως συνειδητη η επιλογη μου ακριβως για να ειμαι με τα μωρα.Κ σημειωνω οτι οι σπουδες μου κ το αντικειμενο δουλειας μου ειναι τετοιο ωστε μπορω ανα πασα στιγμη να εργαστω πανω σ'αυτο.Οποτε απο τη στιγμη που επελεξα να ειμαι μαζι τους το να παει στον παιδικο ειναι τελειως ατοπο.Εχασα ενα χρονο κ κατι απο τον "μεγαλο" μου,δεν θα κανω το ιδιο λαθος.Ξερεις τι γινεται?Κατεληξα στο οτι δεν γουσταρω να μεγαλωνει κανενας αλλος τα παιδια μου.Ετσι απλα.Κ μιλαω για μενα,Μην αρχιζεται να απαντατε κ να προσβαλεστε οσοι εχετε αντιθετη αποψη γιατι δεν εχει νοημα.Αυτη ειναι απλα η δικη μου αποψη..
Μεσα στο μυαλο μου εισαι.Μαζι σου.Κ εγω μια απο τα ιδια.Με εχουν πρηξει κυριολεκτικα κ συνεχιζουν.Η ατακα ειναι "να ησυχασεις" .Κ ποιος ειπε ρε φιλε οτι θελω να ησυχασω???ναι θελω κ εγω το χρονο μου αλλα οχι ετσι.Εχω 2 μωρα,3 κ κατι ο "μεγαλος'' 19 μηνων περιπου ο "μικρος".Εχουν 18 μηνες -λιγο λιγοτερο-διαφορα μεταξυ τους.Η μοναδικη περιπτωση που συμφωνω με τον παιδικο σταθμο ειναι οταν η μαμα εργαζεται εκτος σπιτιου-αλλωστε ειναι ΤΟΠΟς ΦΥΛΑΞΗΣ,γι'αυτο δημιουργηθηκαν.Κ πειτε ο,τι θελετε,ετσι ειναι τα πραγματα.Ολα τ'αλλα ειναι απλα ηλιθιες διακαιολογιες για μενα.Το ιδανικο ειναι να ειναι τα παιδια με τη μαμα τους.Με εχεις καλυψει σ'ολα κ δεν θα τα ξαναγραψω.Κρατα γερα εχω να σου πω κοριτσι μου.χαχα Στην τελικη εμεις αποφασιζουμε για τα παιδια μας κ κανουμε αυτο που θεωρουμε καλυτερο γι'αυτα .Οι αλλοι να πανε να κουρευτουν.
εαν η μαμα εργαζεται οκ να παει παιδικο αλλα αυτο το πραγμα να πρεπει ντε και καλα να απει παιδικο δυο χρονων δε μπορω να το καταλαβω ασ παει στα τρια που ειναι πιο μεγαλο και αντιλαμβανεται καλυτερα τα πραγματα.η μαμα μπορει να κοινωνικοποιηση το παιδακι τησ σιγα σιγα και επισησ να ασχολειτε στο σπιτι μαζι του και οχι να το παραταει με παιδικα...ετσι εννοειτε οτι δεν θα μαθει πραγματα και δεν θα εξασκει το μυαλουδακι του.μπορεισ να δωσεισ ερεθισματα στο παιδι ακομα κι αν δεν παει παιδικο!!!εμεισ που δεν πηγαμε δηλαδη και μασ μεγαλωναν οι μαναδεσ μασ και καναμε ολη μερα χειροτεχνιεσ μαζι τουσ τι παθαμε που δεν τα καναμε στον παιδικο...!?!
συμφωνω να μη στειλουμε τα παιδια σε παιδικο και εχω καταφερει να μεγαλωσω 2 παιδια μονη μου.λυπαμαι τις εργαζομενες γυναικες που πρεπει να το κανουν αλλα σκεφτομαι αρνητικα γιαυτες που τα στελνουν για να ησυχασει το κεφαλι τους.εγω πηρα αυτη την αποφαση μονη μου στο 1ο παιδι ο αντρας μου με πληγωσε για την αποφαση μου και στο 2ο ειπε απλα λουσου τα μονη σου ,αλλα το μεροκαματο μεροκαματο!!!δε με νοιαζει αρκει που τα εχω κοντα μου και μεγαλωνουν ησυχα και ασφαλη...εχω να βγω εξω απο το 2009 και σε ι 1/2 χρονο το παιδι το 2ο θα παει ρπονηπιο....λιγο εμεινε...ο Θεος θα με βοηθησει....
Να ρωτήσω κι εγώ κάτι; Που μοιράζουν παράσημα για τις worlds best μαμάδες οσιομάρτυρες; Να στείλουμε μερικές ή μάλλον πολλές από εδώ. Από πότε οι μαμάδες που θέλουν 2-3 ώρες τη μέρα να κάνουν τις δουλειές τους με την ησυχία τους ή να κατουρησουν χωρίς παρέα στην τουαλέτα ή ακόμη και να πανε για καφέ θα πρέπει να ντρέπονται που υπάρχει και ζωή εκτός από το χρόνο με τα παιδιά? Δεν πάτε καλά μου φαίνεται.
ΙΙΙΙΙιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι! Θα πας για καφε κάπου αλλου εκτος απο παιδότοπο????? (εαν φυσικά αντέχεις να υποβάλλεις το δόλιο σπλαχνο σου στα μικρόβια των άλλων παιδιων...άκαρδη και εγωιστρια μανα...) Θα πας για ψωνια χωρις να σερνεις ενα καροτσακι επάνω στα ανυπαρκτα πεζοδρόμια αγκομαχώντας ή τραβολογώντας απο το χεράρι ενα παιδι που εχει κουραστει-βαρεθει-κανει πεισματα-θελει να παιξει???? Θέλεις να κάνεις τους τόνους εργασιών στο σπίτι χωρις να νιώθεις οτι χτίζεις το γεφύρι της Άρτας (που ολημερις το χτιζανε το βραδυ γκρεμιζοταν) με ενα παιδι κολλημένο ταυτόχρονα επάνω σου????????????? Θέλεις να πας στην τουαλέτα...ΜΟΝΗ??? Θέλεις να βρεις λίγη ώρα χωρις να ακούς το αδιακοπο "μαματσισαμαμακακαμαμανερομαμαμαμαμαμαμαμαμαμα"??? Εχεις και άλλα ενδιαφέροντα και ενασχολήσεις ως ανθρωπος εκτος απο το παιδι????? ΕΕΕΕΕΕΕΕΕ ΦΤΟΥ ΣΟΥ.... Η προνοια σε περιμενει στη γωνια... απαραδεκτη....τς τς τς τς τς ....
πες τα χρυσοστομη...
Το παιδί μου δεν το έστειλα παιδικό......Ο ένας λόγος ήταν ότι δεν εργαζόμουν μέχρι τα 5 του (πιστεύω ο βασικότερος),ο άλλος επειδή είχε τόσες πολλές συναναστροφές με παιδιά της ηλικίας του ξαδέρφια και φίλους( οι περισσότεροι της παρέας,κάναμε με διαφορά μηνών τα παιδιά μας),οπότε δεν είχαμε πρόβλημα κοινωνικότητας (και είναι και μοναχοπαίδι) και ο τρίτος ότι είχα κοντά μου ,γιαγιάδες και παππούδες που το ανέλαβαν όταν άρχισα να εργάζομαι....Δεν ήμουν κατά,ούτε και υπέρ...σε μια ουδέτερη κατάσταση και στην ουσία δεν έβρισκα και κάποια σοβαρή αιτία να το στείλω,απ τη στιγμή που ήμουν στο σπίτι.....Μπορώ όμως να κατανοήσω και βρίσκω λογική κάθε εξήγηση, για το ότι στέλνει κάποιος γονιός το παιδί του στον παιδικό(εργασία,πολύ συνεσταλμένο παιδί,γέννηση νέου παιδιού και ανάγκη για περισσότερο χρόνο μαζί του,διάφορα ίσως άλλα ζητήματα που απασχολούν την οικογένεια )όχι όμως και το να έχει η μάνα ελεύθερο χρόνο...Θεωρούσα αδιανόητο να κάθομαι να πίνω το καφεδάκι μου με τις φιλενάδες μου,να κάνω τα ψώνια μου,να καθαρίζω αμέριμνη το σπίτι και ότι άλλο ..κι ας είναι το μικρό μου κάπου, που κατά πολύ βάθος δεν θα γνώριζα κι ακριβώς το πως το συμπεριφέρονται και το φροντίζουν....Προσωπικά δεν θα ήμουν καθόλου ήσυχη και δεν θα απολάμβανα τίποτα απ αυτά και ξανατονίζω ,ΑΝ το έστελνα μόνο και μόνο γι αυτό το λόγο.....Είχα κάποιες γνωστές που το έκαναν....ε δεν τις ζήλευα καθόλου..... Ήμουνα μια μαμά με πλήρη απασχόληση....τί το καλύτερο?????? Το δικό μου πήγε προνήπια,3 ώρες την ημέρα...και ήμασταν όόλοι ικανοποιημένοι .....Γιατί έχει τη μορφή σχολείου.....μαθαίνει και συμμετέχει ουσιαστικά σε όλες τις δραστηριότητες (και επειδή πια είναι μεγαλύτερο),μπορεί να αντιληφθεί πιο πολύ την αναγκαιότητά του και εμείς απ την άλλη σαν γονείς δεν αισθανόμαστε τόσο έντονα ότι του επιβάλλουμε κάτι το οποίο ίσως και να μην θέλει....αλλά και δεν το στερούμαστε.... Σαν μαμά που πλέον το παιδάκι μου έχει γίνει παλικάρι (18) και είναι σε κείνη τη φάση που αρχίζει και ανοίγει τα φτερά του θα μου επιτρέψετε να σας πω το εξής.... Κρατήστε κοντά σας τα παιδιά σας όσο χρόνο περισσότερο μπορείτε.......θα έρθει η στιγμή εκείνη,που θα έχετε όσο ελεύθερο χρόνο θέλετε και θ αναζητάτε εκείνες τις στιγμές που πνιγόσασταν ανάμεσα σε μωρά,νταντέματα,νανουρίσματα και ένα σωρό άλλες δουλειές...Τα παιδιά μας όπως πολύ καλά λέτε εδώ μέσα όλες οι μανούλες,μεγαλώνουν πολύ γρήγορα......και όσο κι αν έχουμε μια τέλεια σχέση μαζί τους.....κι όσο κοντά μας κι αν είναι......σιγά σιγά τραβάνε το δρόμο τους!!!!! Και είναι πολύτιμο να έχουμε περάσει μαζί τους όσο πιο πολλά μπορούμε..... Αν έχετε τη δυνατότητα να είστε κοντά τους κάντε το....Δεν μετάνιωσα στιγμή που δεν το έστειλα παιδικό.......είχα όταν ήθελα ,ή όταν καταλάβαινα πως το μικρό μου βαριέται ,το δικό μου παιδικό στο σπίτι...έπαιρνα τηλέφωνο τις φίλες μου με τα παιδάκια τους....πίναμε το καφεδάκι μας και τα απασχολούσαμε με τραγουδάκια και παιχνίδια....και όταν ήμουν μόνη και κουραζόμουν πολύ,αναλάμβανε ο μπαμπάς μας...η γιαγιά......θείοι ....υπάρχει τόσος κόσμος δικός μας γύρω μας,που είναι πρόθυμος να μας ξεκουράσει.....και να ασχοληθεί με τα ζουζούνια μας.... Δεν είναι must των τελευταίων ετών ο παιδικός....είναι μια λύση ανάγκης για όσους τον χρειάζονται......
εγώ δεν σκόπευα να τον στείλω πριν τα 3 παιδικό κυρίως για τους λόγους που έχουν προαναφερθεί. Αλλά ο μικρός είχε καθυστέρηση στην ομιλία και η αναπτυξιολόγος που τον είδε μας είπε ότι πρέπει να πάει παιδικό. Και όντως τον πήγαμε 29 μηνών και μέσα σε ένα-δύο μήνες η γλώσσα του λύθηκε. Τώρα χρησιμοποιεί μεγάλες προτάσεις, λέει δύσκολες λέξεις, κάνει χιούμορ !!!! και δεν το πιστεύουμε. Επίσης, τον βοήθησε πολύ στο να μοιράζεται πράγματα. Βασικά μειονεκτήματα:1ον ήταν πολύυυυυ δύσκολος ο αποχωρισμός (κυρίως για εμένα). Τι να σας πω; ότι κρυβόμουν πίσω από θάμνους και κρυφοκοίταζα αν παίζει στην αυλή με τα άλλα παιδάκια; Ντροπή, το ξέρω, αλλά το έκανα. 2ο μειονέκτημα: πολλές ιώσεις... Είναι μονίμως με μύτη γεμάτη μυξούλες.
Εγώ πήγαινα στον παιδικό σταθμό από τα δύο μου χρόνια αλλά χαλαρά, χωρίς πρωινό ξύνοημα κτλ. Θυμάμαι ότι τον ΛΑΤΡΕΥΑ, τρελαινόμουν στο παιχνίδι με τα άλλα παιδάκια!!! Ε κι αν συνέβαινε κανένας τσακωμός τα ξαναβρίσκαμε, δεν με έκανε ποτέ αυτό να προτιμώ να μην ξαναπάω!!! Εγώ αν ετίθετο θέμα (δηλαδή αν δεν δούλευα) θα το πηγαινα δοκιμαστικά να δω αν του αρέσει, ούτε θα το ανάγκαζα να πάει αν δεν το ήθελε αλλά και γιατί να του το στερήσω στην περίπτωση που θα ξετρελαινόταν όπως εγώ;
Κι εγω ειμαι της αποψης οτι αν η μαμα δεν δουλευει δεν υπαρχει λογος να παει το παιδι παιδικο πριν τα 3. Απ'την αλλη αν η μαμα δουλευει και υπαρχουν γιαγιαδες εγω θα προτιμουσα να το αφησω στις γιαγιαδες. Με τη γιαγια μου μεγαλωσα μεχρι τα 8 και μια χαρα ειμαι.
Αν εχεις την πολυτελεια να μην το στειλεις και να το κρατήσεις ειτε εσυ ειτε καποιος άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης σου που θα εκανε ακριβως ότι κανεις κι εσυ ναι, συμφωνώ, αν όχι, χίλιες φορές στον παιδικο παρα να κοβουν τις φλεβες τους απο τη βαρεμάρα με το παππού και τη γιαγιά (μιλαω παντα εκ δικης μου πείρας), που δεν ξέρουν και δεν έχουν τις δυνάμεις να τα απασχολήσουν κατάλληλα.
και καλα θα κανεις,εγω περιμενα μεχρι τα 3+ σχεδον.. και μαλιστα αν εχει και 2-3 παιδακια να συναναστρεφεται δεν βλεπω κανεναν λογο αφου μπορεις να την κρατησεις σπιτι να μην το κανεις.. ακου εκει λογος να παει το παιδι παιδικο για να κοινωνικοποιηθει.. δλδ μεχρι τα 2 ζει σε μπουντρουμι με αγροικους?? αυτα τα λενε οι γονεις στους εαυτους τους για να νιωσουν οι ιδιοι καλυτερα.. ωστοσο βγαζω το καπελο σ αυτους που παραδεχονται οτι ο λογος που το στελνουν ειναι γιατι εχουν ..πηξει!! το αλλο που εγραψες παλι "στειλτο θα μαθει πραγματα"?? δλδ με τη μαμα και το μπαμπα σπιτι δεν θα μαθει?? βεβαια θα μου πεις,αναλογως τη μαμα και τον μπαμπα,σωστα!! γιατι το να κατσει καποιος και να ασχοληθει με το παιδι του δημιουργικα και ποιοτικα ειναι πολυ πολυ πολυ δυσκολο,πιο δυσκολο απο καθε γαμ..ενη δουλεια!! οποτε αντε στελτε τα στους παιδικους να ..μορφωθουν και να περασουν ωραια κακο ειναι μωρε κ μεχρι τα 3 να εχουν παρει και καμμια εικοσαρια αντιβιωσεις?? δε βαριεσαι στειλτο
Συμφωνώ!!! Κ αυτο κανω το παιδι πριν τα 2,5-3 δεν χρειαζεται παιδικο. Χρειαζεται παιχνίδι την προσοχή μας, διάφορες δραστηριότητες κτλ. Κ εγω και ο αντρας μου ειμαστε παιδαγωγοί αποφασίσαμε να ειμαστε σπιτι όσο μπορουμε με το παιδι τουλάχιστον τα 3 πρώτα χρονια. Βοήθεια δεν έχουμε κ οχι δεν ειμαστε εκατομμυριούχοι, αλλα ο καθένας βάζει προτεραιότητες. Τι πιο σημαντικό απο το παιδι; Δεν ειμαστε κατα, αλλα αλλιώς ειναι για ενα παιδι 2,5-3,5 που παει παιδικο 2-3 ωρες και αλλιώς ενα που ειναι αναγκασμένο να περνά 6-10 ωρες στον παιδικο. Τωρα για τους γονεις που δουλεύουν αναγκαστικά γιατι το παιδι τους δεν θα εχει να φαει και δεν υπαρχει βοήθεια απο συγγενικά πρόσωπα τοτε δεν υπαρχει αλλη λύση.
Από το να το κρατάνε οι γιαγιάδες οι οποίες δεν ακολουθούν σε τίποτα τους κανόνες που έχει βάλει η αμαμά και ο μπαμπάς και μετά να έχεις ένα κάρο άλλα προβλήματα καλύτερα στον παιδικό αν δεν μπορεί μια μαμά λόγο δουλειάς και μόνο να είναι μαζί του, διαφορετικά αν το πηγαίνει γιατί δεν το αντέχει να μην το έκανε δεν φταίει το παιδάκι .Εγώ τον πήγα φέτος 3 χρονών και απο 1χρ που πήγα στη δουλειά ήταν με τις γιαγιάδες καλύτερα να τον είχα πάει απο την ΑΡΧΗ ....
Τα παιδάκια στην ηλικία των 2 χρονων, απλά δεν χρειάζονται παιδικό σταθμό. Αυτό, τουλάχιστον, λέει η σύγχρονη και όχι μόνο παιδοοψυχολογία. Τώρα ότι είναι η μόνη λύση, για γονείς που δουλεύουν, αυτό είνα σίγουρο. Απο κει και πέρα είναι τραγικό να λες ότι "όχι, δε το στέλνω" και να σου παραθέτουν 100.000 επιχειρήματα, υπέρ. Προσωπικά, δεν απαντώ, από το ένα μπαίνουν από το άλλο βγαίνουν, αλλά είναι ποοοολυυυυ ενοχλητικό!
Συμφωνώ απόλυτα! Είναι λύση ανάγκης και κακή επιλογή για τα παιδιά των δυο ετών με ανώριμο ανοσοποιητικό σύστημα. Ο παιδικός σταθμός αποτελεί την κύρια αιτία ωτίτιδας σε αυτές τις ηλικίες, των συχνών λοιμώξεων του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος και της αντοχής σε αντιβιωτικά (τεκμηριωμένα από έρευνες και την εμπειρία ιατρών).
Εξίσου τραγικο να λες "το στέλνω γιατι πιστευω οτι κάνω καλο και σε κείνο και σε μενα" και να σε κοιτάζουν σαν να το κακοποιείς....
Η δική μου γνώμη είναι ότι τα παιδάκια πρέπει να πηγαίνουν παιδικό ανά όχι στα 1ή 2 χρόνια τους, τουλάχιστον στα 3 τους. Και η άποψη μου στηρίζεται στο ότι επειδή καλώς ή κακώς η πλειοψηφία των παιδιών πηγαίνει από νωρίς παιδικό, όταν έρθει η ώρα της υποχρεωτικής φοίτησης τους είναι εξοικειωμένα. Για φανταστείτε το 4χρονο ή 5χρονό σας να μπει ξαφνικά σε μία τάξη που τα υπόλοιπα παιδιά ήδη διανύουν τον 3 χρόνο σε σχολείο? Θα είναι το μόνο που θα κλαίει και θα θέλει τη μαμά του, το μόνο που δεν θα μπορεί να ενσωματωθεί εύκολα, που δεν θα μπορεί να μοιραστεί. Δηλαδή, θα περάσει όλα αυτά που περνάνε τα παιδάκια όταν αποχωρίζονται τη μανούλα τους αλλά υστεροχρονισμένα. Και πιστέψτε με, ότι γίνεται και ο περίγελος όταν είναι το μόνο που κλαίει και δεν είναι πια και το 3χρονο που ξεχάσει αμέσως το τι έγινε…. Βέβαια στο τέλος όλα θα γίνουν όπως πρέπει, όμως για αρκετό καιρό θα είναι ο/η… κλαψιάρης/α της τάξης. Και τα παιδιά είναι πολύ σκληρά!!!!! Όλες μας το γνωρίζουμε αυτό. Καλό είναι να ψάχνουμε για ένα καλό σταθμό, και υπάρχουν - στη περίπτωσή μου γυρίσαμε μαζί με το μικρό μου τουλάχιστον 10 και ο ίδιος τον επέλεξε – ας είναι οικογενειακός με λίγα παιδάκια, καθαρός, μια αγκαλίτσα για το μικρό μας κι ας πηγαίνει έστω και λίγες ώρες, και να μη πηγαίνει τους μήνες που έχει έξαρση ιώσεων, έστω αυτό το λίγο θα τους κάνει καλό!!!!
Ante bre ta paidakia sas einai mikra gia na ta apoxoristite toso noris. ego to diko mou den to stelno, 8a paei katey8eian nypia.posa xronia tha pigainei sxoleio kathe mera?14 xronia.. xoris ta panepistimia. kai ta frontistiria poy ta pate?emena to paidaki mou den me kourazei kai tora pou perimeno kai deytero isa isa pou tha eimaste pio megali parea mesa sto spiti. xarite ta paidakia sas oso pio poly mporite ....megalonoun poly grigora!
Δεν συμφωνώ καθόλου μα καθόλου με τα όσα γράφεις.... είναι η άποψή σου δεν λέω. Εγώ τον μικρό μου τον έστειλα παιδικό απο τα 2,5 και μετάνιωσα που δεν τον έστειλα από τα 1,5... Όταν αρχίζεις και χαζεύεις τον τρόπο που παίζει το παιδί σου με τα συνομίλικα του, βλέπεις να επικοινωνούν, να κάνουν κατασκευές μαζί, να γελάνε παρέα, να βοηθάει το ένα το άλλο, να μαθαίνει το ένα στο άλλο πραγματάκια, να παίζουν και να γελούν κάπου νομίζω συνειδητοποιείς ότι ναι ως γονιός θα κάνεις και εσύ όλα τα παραπάνω με το παιδί σου αλλά για πόσο για 4-5 ώρες την ημέρα?? Γιατί να μην είναι και άλλες τόσες ώρες κάπου αλλού?? να γελάει, να μαθαίνει, να παίζει και να ακούει και άλλους? και το πιο σημαντικό....ρώτα το παιδί τι θέλει.... εγώ όσα παιδάκια έχω ρωτήσει τι προτιμάς να είσαι 24 ώρες το 24ωρο με την μαμά και να παίζεις ή να παίζεις και με την μαμά και με άλλα παιδάκια... μάντεψε τι έχουν απαντήσει... είναι στην φύση του ανθρώπου να αναζητά φίλους και παρέες και να μην ζει σε γυάλες.... η δική μου άποψη....
Εγω μενω στην ιταλια κ εδω παιρνουν τα παιδια απο δεκαοχτω μηνων στο σταθμο. Εγω δισαφωνω απολυτα. Κ εμενα τα ιδια μου λενε. Η κπρουλα μου ειναι δυο ετων. Δεν θελω να τη στειλω στο σταθμο. Ακριβως τα ιδια μου λενε. Εχω μια φιλη που τα παιδια της πριν το σταθμο ηταν μια χαρα κ απο τοτε που πηγαν εχουν γινει επιθετικα. Για να την κανω να ειναι σε επαφη με αλλα παιδακια την εγραπσα σε μια σχολη χορου για κκριτσακια μεχρι τριανταεκσι μηνων. Μεσω του παιχνιδιου μαθαινουν να κινουνται. Γνωρισαμε πολλες μαμαδες κ παιδακια. Η κρουλα μου ειναι μια χαρα. Πολυ χαρουμενη!
Έχω δουλέψει πολλά χρόνια σε έναν απο τους καλύτερους παιδικούς της πόλης μου και τα συμπεράσματα ειναι τα εξής: όσο πιο νωρίς πήγε ένα παιδι σε παιδικό τοσο μεγαλύτερη διάφορα είχε αργότερα στην εξέλιξη του. Δε μιλάω μόνο για κοινωνικοποίηση που όντως ισχύει, αλλα για το πόσο δημιουργικά περνάει τον χρόνο του, το οτι μαθαίνει οτι υπάρχουν κανόνες και τους σέβεται, οτι έχει ένα προγραμμα, οτι παίρνει άπειρα ερεθίσματα που όπως και να το κάνουμε στο σπίτι καμία μαμά, γιαγιά κλπ δεν μπορεί να τα προσφέρει όσο κι αν ασχολείται. Αυτή ειναι η αλήθεια. Επίσης το πιο σημαντικό και ειλικρινά ειναι ο κυριότερος λόγος που θα στείλω το παιδι μου απο 2 ετών παιδικό, ειναι οτι στο 99,9% των περιπτώσεων τα παιδιά που οι γονείς ήταν από πάνω τους υπερπροστατευτικοί και αγχώδεις είχαν μια τάση να μην κάνουν τίποτα! να μην παίρνουν καμία πρωτοβουλία και γενικώς να παρουσιάζουν μια βαρεμάρα, να μη συμμετέχουν κλπ. Αυτά ειναι τα δικά μου βιώματα, τα παρατήρησα και πιστέψτε με ήταν μεγάλο σχολείο. Δηλαδή σα μητέρα και με την εμπειρία που σας προείπα ειναι τοσο αδιάσειστα στοιχεία σε τοσο μεγάλο ποσοστό των παιδιών που δεν έχω ίχνος αμφιβολίας. Τώρα, αν το πάρουμε απο την προσωπική πλευρά του θέματος, ναι, θα προτιμούσα να έχω το παιδι μου μόνο στην αγκαλιά μου και να μην το βγάλω ποτε απο εκεί, με αγχώνει το γεγονός οτι θα ειναι σε ξενο χώρο με ξένους ανθρώπους μακριά απο την επίβλεψη μου και πολλά αλλα! Κι όμως καταλαβαίνω οτι αυτά ειναι δικά μου αγχη και τα βλέπω γύρω μου στις μητέρες που ειναι κι αυτές φορτωμένες με αγχη. Και να το πάω και πιο μακριά: Το άγχος να αποχωριστούμε το παιδι απο το δωμάτιο, το άγχος του αποθηλασμού και ολα αυτά τα αγχη, μήπως τα έχουμε εμείς και όχι τα παιδιά μας; Ή καλύτερα, μήπως τα μεταδίδουμε εμείς στα παιδιά μας; Μήπως αν ήμασταν πιο χαλαρές και ήρεμες δεχοντουσαν και αυτά πιο εύκολα κάποια γεγονότα; Εμείς οι νέες μαμάδες έχω την αίσθηση οτι πολλές φορές χάνουμε το νόημα του να εισαι γονέας. Αλλά τι να πω; Ο μόνος που θα μας κρίνει ειναι τα παιδιά μας και αυτό θα γίνει κάποια στιγμή να είστε σίγουρες!
Ελια, συμφωνω κατα πολυ μαζι σου. Κι εγω ειδα μεγαλη διαφορα στην αντιμετωπιση των παιδιων μου προς τους τριτους μετα που πηγαν στον παδικο. Δεν το μετανιωνω που τα εστειλα, βεβαια αν δεν δουλευα θα τα πηγαινα ισως λιγο αργοτερα (αντι για 2 ετων, στα 3) και οχι σε ολοημερο. Νομιζω οτι το ολοημερο τα κουραζει πολυ και δεν τους προσφερει τιποτε παραπανω. Για λιγες ωρες παντως, αν εξαιρεσεις την 1η χρονια με τις ιωσεις, ειναι οτι πρεπει.
Δυστυχώς είναι λίγες οι μαμάδες που δεν εργάζονται και δεν αναγκάζονται να στείλουν τα παιδιά τους στον παιδικό. Τα δικά μου τα έστειλα 2μιση και 1.μιση (θα προτιμούσα να τα είχα στείλει 2.5 και τα δύο). Εξαρτάται βέβαια και από το παιδάκι, πόσο μιλάει & πόσο το βοηθάει ο παιδικός!
Ωχ πάλι ένα εριστικό άρθρο για να βγάλουν τα απωθημένα τους και τα νεύρα τους οι συμφωνούντες και διαφωνούντες! Αυτού του είδους τα άρθρα τα απεχθάνομαι!!!!!
Θα συμφωνήσω απόλυτα με την eleni" Η ανατροφή των παιδιών μας είναι θέμα προσωπικό και έχει να κάνει με το τι ταιριάζει σε εμάς. Αν η μαμά είναι αυτυχισμένη είναι και το παιδί". Το γιατί πρέπει να έχει πάντα μόνο ο ένας δίκιο ποτέ δεν το κατάλαβα. Ειδικά, εμείς οι Ελληνίδες μάνες κατακρίνουμε οτιδήποτε είναι διαφορετικό από αυτό που κάνουμε εμείς και στήνουμε στον τοίχο τον άλλον. Η μαμά Βέρα απλά εξέφρασε το γιατί δεν θέλει να πάει το δικό της παιδί σε παιδικό σταθμό και γιατί θεωρεί ότι κάτι τέτοιο δεν της ταιριάζει χωρίς να κατακρίνει τις άλλες μαμάδες που το κάνουν.
Εγω απο την άλλη γιατι διέκρινα μια αμυδρη, υπαρκτη ωστόσο κατηγορία για τις μαμαδες που το στέλνουν το παιδι στον παιδικό νωρις? Μήπως οι αιτιολογίες "ή λόγω εργασίας ή λόγω βολής της μαμας" ειναι απο μόνο του μια μορφη μομφης? Δηλαδή το παιδι θα το στείλεις μόνο οταν δεν έχεις επιλογή ή όταν εξυπηρετεί τη βολή σου? Ας το δούμε λίγο: Εργασία: δεν υπάρχει επιλογή και δεν αμφισβητείται. Οπότε δεν χρείάζεται ανάλυση. Βόλεμα: Δεδομένου ότι όλοι είμαστε διαφορετικοί, έχουμε διαφορετικά ενδιαφέροντα και αλλιώς βρίσκουμε τις προσωπικές μας ισορροπίες, εμένα προσωπικά μου φαίνεται απολύτως επαρκής λόγος να θέλει μια μητέρα να μπορει να ασχοληθεί και με άλλα πράγματα στη ζωή της εκτός απο το παιδί της. Δεν τελειώσαμε σαν οντότητες ανεξάρτητες. Και αν τελειώσαμε δεν είναι υγιές. Συνεπως ειναι λογικό να αναζητήσουμε ελέυθερο χρόνο για δουλειές σπιτιού, ψωνια, καφέ, ξεκούραση κτλ μακριά απο το τρισχαριτωμένη μεν, αλλα (ας το παραδεχτουμε...δεν ειναι κακο...) ενίοτε κουραστική απαίτηση ενός διχρόνου για διαρκή ενασχόληση μαζί του. ¨οταν η κόρη μου ηταν δυο χρονών και στο σπίτι, ηταν απολύτως αδύνατον να κάνω κάτι παραπάνω απο 5 λεπτά που δεν ειχε να κάνει με την ίδια. Εμένα αυτό με κούραζε. Ωστόσο και περα απο αυτούς τους δυο λόγους υπάρχουν και άλλοι οι οποιοι πράγματι αφορούν το ίδιο το παιδι. Τουλάχιστον όπως εγω το βίωσα. Πήγε παιδικό σταθμό νωρίτερα απο ότι θα ήθελα (18 μηνων). Αλλα εμπίπτω στον λόγο ν.1 ?(εργασια). Όμως είδα τα πλεονεκτήματα αμέσως (αν εξαιρεσεις τις ασθένειες) και σε σχέση με άλλα παιδάκια που πήγαν αργότερα στον παιδικο ή δεν πήγαν καθόλου. Παραθέτω: 1. Έμαθε να μοιράζεται και να παίζει ΜΑΖΙ με άλλα παιδακια. Δεν ηταν ξαφνικά η ίδια το κέντρο του πλανητη (ειναι μοναχοπαίδι) απέναντι σε ένα μάτσο ενήλικες που θα έκαναν κωλοτουμπες για να της δώσουν αυτα που ήθελε, όταν τα ήθελε όπως τα ήθελε εκεινη. Πάντα προσπαθούσα να κρατάω όρια και να μην την κάνω κακομαθημένη. Αλλα άλλο ειναι η θεωρία άλλο η πράξη. Και μοίρασμα χωρις πράξη δεν παίζει. Δεν υπάρχει καν θέμα. Και το να μοιραζεται με κανενα παιδάκι που και που που ερχόταν σπίτι δεν ήταν πράξη. Θέλει να εμπεδωθεί και χρειάζεται να χωνευτεί για να δουλέψει. Πλέον στην τρίτη χρονιά στον παιδικό και ενω κοντευει τα τέσσερα, είμαι εξαιρετικά χαρούμενη που μπορει και έχει εξαιρετικές κοινωνικές δεξιότητες. 2. Ο παιδικός συμπλήρωνε τη δική μου δουλειά εκει που εγω δεν ειχα πείρα και γνώσεις (παρά το ότι καταναλώνω άπειρο χρόνο διαβάζοντας σχετικα με το παιδι και προσπαθώντας να κάνω οτι καλύτερο μπορω). Με βοήθησαν σε πολλά πράγματα ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ δεν είχαν την αδυναμια που εχω εγω στην κόρη μου τη μονάκριβη. Με βοήθησαν με το κόψιμο της πάνας, με την ψυχολογία της (ειμαι χωρισμένη), με τη δική μου ψυχολογία, με τις γνώσεις της (παρά το ότι ασχολούμαι κι εγω και οι άλλοι άνθρωποι στο περιβάλλον της πολυ με αυτο), με την ανάπτυξη της υπομονής της (η δασκάλα εχει πολλα παιδια. Δεν θα ασχοληθει με τη Ροζάννα οταν η μικρη το θέλει, αλλα όταν έρθει η σειρά της και πολύ καλά θα κάνει). 3. Της έμαθε οτι ακόμα κι αν κάτι πάει στραβα, δεν τρεχει και τιποτα σοβαρο. Θα πέσει και θα γδάρει το γονατό της... ε και? Δε χάλασε κι ο κόσμος. Το βλέπει να συμβαίνει και σε άλλους γύρω της συνέχεια. 4. Γουστάρει τρελά να πηγαίνει και το γούσταρε απο την αρχη. Τόσο απλά. Εχει εκει παιδακια πολλα και διαφορετικα. Έχει φίλους και περιβάλλον στο οποίο κάνουν συνέχεια παιδικα πραγματα που καταλαβαίνει. Δε βαριέται, αλλάζει παραστάσεις και έχει αλληλεπίδραση που την ευνοεί να αναπτύξει την προσωπικότητά της. Καταλήγω στο ότι η δουλειά γίνεται και απο εμας. Σίγουρα. Αλλα πιστευω ακράδαντα ότι οι εκπαιδευτικοί μας βοηθούν να την κάνουμε καλύτερα. Για εμάς και για εκείνα λοιπόν, και όπως και να το πάρω ψηφίζω παιδικό, δαγκωτό! Φιλικά Άσπα
αληθεια,πιστευεις οτι οι κοπελες στους παιδικους ειναι εκπαιδευτικοι??χαχαχα θεικο!! επισης τα 1,2,3 ειναι πραγματα που οι γονεις δεν μπορουν να μαθουν στα παιδια τους?? λεγεται διαπαιδαγωγηση και αν μη τι αλλο ειναι κυριως δουλεια των γονεων..
Χαίρομαι τόσο που σε διασκεδαζω... και αφού ξεκαρδίστηκαμε, να σου πω οτι για όλα αυτά που είπα, τόνισα στο τέλος ότι μπορούν να τα μάθουν και οι γονεις στα παιδιά τους φυσικα. Άλλωστε παιδικοί σταθμοί δεν υπήρχαν πάντα. Ο παιδικός όμως ΒΟΗΘΑΕΙ (μηπως να στο συλλαβισω?) τη δουλειά του γονιού που ειναι η διαπαιδαγώγηση. Δεν την αντικαθιστα. Αν και σε κάποιες περιπτώσεις κάνει και καλύτερη δουλεια στη διαπαιδαγώγηση απο το γονιο αλλα αυτό ειναι μια άλλη ιστορια.... Επίσης προς ενημέρωση σου η σχολη βρεφονηπιοκόμων ειναι ΤΕΙ. Εκεί που διδάσκονται τους τροπους να διαχειρίζονται τα βρεφη και τα νηπια με τροπο εποικοδομητικο για τα ίδια και να τα διδασκουν πράγματα. Κάθε επαγγελματίας ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΟΣ να δουλευει με τα παιδιά και να τους μαθαίνει πράγματα λέγεται εκπαιδευτικός. Δεν ειναι μόνο οι δάσκαλοι και οι καθηγητές (ή μήπως κι αυτοί ειναι υπο αμφισβήτηση ως προς την ιδιότητά τους?). Στην ίδια κατηγορία υπάγονται και οι νηπιαγωγοί. Υποθέτω οτι στους δήμους κάνουν προσλήψεις ζητώντας πτυχιο και όχι προσλαμβάνοντας αυτους που ειδαν φως και μπήκαν. Καλή συνέχεια στη διασκέδαση.... Άσπα
ξαναγράφω γιατι μαλλον κάτι λαθος εγινε. Εγραφα οτι εν μερει συμφωνω μαζί σου και απο την άλλη εχω λόγους να διαφωνούμε. Πράγματι αν μια μαμα δεν δουλεύει δεν ειναι ανάγκη να πηγαίνει το παιδάκι στο σταθμο. απο τη μια παρατήνει το θεμα "συχνές ιώσεις" που ετσι κι αλλιώς θα το βρει στα 4 -5 που θα πάει νήπιο, απο την άλλη χορταίνεις την ανατροφή του. Ετσι κι αλλιώς ο παιδικός σταθμός δεν θα επέμβει στην ανατροφή του παιδιού σου απλώς ισως αν χρειαστει μπορεί να σε βοηθήσει σε κάποια θέματα, που δεν είχες παρατηρήσει ή να σε στηρίξει σε κάτι σε σχέση με αυτήν. Αυτο το οποίο ήθελα να σου πω εγώ,ειναι πως το θεμα "κοινωνικοποίηση" αν το παιδάκι δεν το εχει απο μονο του στο χαρακτήρα του, του το ενισχύει και επειτα η φάση στο νήπιο περνάει ευκολότερα. ασε που μεσω του παιχνιδιού ερχονται σε επαφή με έννοιες σε σχέση με τον εαυτό τους και τον κόσμο.. και άλλα πολλά. το σίγουρο ειναι οτι η ανατροφή και η σχέση με το παιδί μας δεν αλλάζει.αν παλι ερχεται σε επαφή με παιδάκια το δικό σου παιδί, παλι δε σου χρειάζεται τοσο ο παιδικός. Το οικονομικό σίγουρα ειναι ενα άλλο θεμα. Πάντως επειδή σε βλέπω λίγο αρνητική με αυτόν μήν το σνομπαρεις. Ισα ίσα βοηθαει. αν εσύ παλι κρίνεις πως δεν το χρειάζεσαι ακόμα οκ. Καλή συνέχεια!
Ta 2 xronia tou paidiou einai polu liga gia na to steileis paidiko stathmo. Imoun kai egw katheti s'auto. Omws otan ekleise ta 3 eida pws to paidi allakse! Den itan pia to mwro pou den katalavainei. Eixe apopsi, mporouse na zitisei, gia na min pw na apaitisei auto pou thelei. Den douleuw, exw apokleistika to paidi mou. Kai nai egw tin piga paidiko stathmo molis ekleise ta tria. Den to ekana gia mena! I agapi mou kai i anagki mou gia ekeini einai polu megaluteri apo tin anagki tis isixias mou estw merikwn wrwn! To ekana gia ekeini, giati suneiditopoiisa oti egw pia den tis imoun arketi.. Ithele paidakia, ithele psixagwgia, ithele kati kainourgio na arxisei na anakalupstei kai parolo pou den me exoun parei ta xronia (30 xronwn eimai) den eixa apo ena simeio kai meta tin oreksi na to pw?? Tin upomoni na to pw?? Tin fantasia na to pw?? na tis dwsw kathe stigmi tin energeia pou eixe anagki apo mena! Skeftika oti i daskala tou paidikou exei kanei kai 4 xronia spoudes gia na mporei na dwsei sta paidakia gia autes tis wres auto pou exoun anagki. To paixnidi alla me oria. Tin psixagwgeia alla me peitharxia! Ta tragoudakia alla me seira! Tin exw mia...Kai den tha elega kakomathimeni,isws kalutera na pw xaidemeni. Ithela na erthei se epafi me ton eksw kosmo xwris tin mama tis gia ligo twra pou den tha to kalosuneiditopoiisei opws an pigaine sta 5 tis xronia. Fantasteite ligo ti einai pio duskolo?? 5 xronia mazi me tin mama sto spiti kai ksafnika allazoun ola kai ta paidakia klaine kai niwthoun stin psixoula tous egkataleipsi...Giati?? Afou mporei na erthei pio malaka, akrivws tin wra pou to paidi arxizei na exei kai alles anisixies pera apo to gala pou pinei! Mporei na paizei rolo to oti eimai stin eparxeia kai isws edw ta pragmata na einai ligo pio prosegmena apo thema paidikou stathmou, alla pistepste me, gia kammia mana den einai eukolo! Thimamai tin teleutaia vdomada prin pame paidiko den koimomoun tis nuxtes, epsaxna na vrw tropo na tin kanw na anakalupsei kainourgia pragmata, kainourgia paidakia kai na mporei na kanei gia ligo kai xwris emena, na aneksartitopoiithei xwris na ponesei kai na stenoxwrithei! Kai to katafera me tin voitheia tou Theou. Ston agiasmo sumpathise tin daskala tis para polu giati tin efera se epafi epi toutou tis duo tous. Molis fugame eklaige giati ithele na paiksei kiallo...Kai vrika tin eukairia kai tis eipa... Koritsaki mou afou s'aresei toso na pw stin daskala sou na erthei na se parei aurio na se ksanaferei sta paidakia na paiksete? Egw variemai na ksanaerthw...Den einai gia mamades edw, ti na kanw egw??ase pou exw na mageirepsw... Tha tis pw ama einai na erthei na se parei kai na se ksanaferei pali meta spiti alla oxi gia polu omws eee?? Nai nai mou leei!! Tin epomeni mera sikwthike me xara kai perimename to sxoliko gia na tin paei i kali daskala tis na paiksoume! Prospathisa me nuxia kai me dontia na to paiksw toso xalari pou pisteuw to parakana... Gia deuterolepta tin wra pou ksekinage to poulman kai enw itan mesa stin strelli xara ,ta matakia tis san na anisixisan ligo alla amesws eida tin daskala na tous milaei me gelio kai auta na tin koitane kai na xamogelane! Mou efuge apisteuto varos...Pira kai tilefwno sto paidiko meta apo misi wra na sigoureutw oti den tis gurise se anixia meta, omws ola itan mia xara! Epaize kai gelage!Twra eimai eutuxismeni giati einai ekeini kala! Sikwnetai me xara kathe prwi, paei xwris distagmous, apagkustrwthike apo mena xwris na to katalavei kala kala kai twra to sxoleio perase sto uposuneidito mas polu omorfa! Pisteuw an me rwtate pws oso megalwnei to paidi einai polu pio duskolo na apoxwristei tin mama... Giauto min fwvaste. I diapaidagwgisi tou paidiou einai panta prwta apo tous goneis! Ola ta alla erxontai se deuteri moira. Apla kalo einai na ftiaksoume aneksartita paidia giati oso pio grigora suneiditopoiisoun ti einai to koinwniko sunolo xwris emas, toso pio anwduna tha ginei kai toso pio grigora tha stathoun sta podia tous ws enilikes xwris fovous kai anasfaleies... Thelei tropo...Oxi kopo... Kai oxi vevaiws apo 2 xronwn ektos kai an uparxei anagki. Sou deixnei mono tou to paidi pote einai etoimo gia kati kainourgio kai gia mena einai sta tria i afetiria. Sas filw
Συμφωνώ κ εγώ δεν θέλω να το στείλω στον παιδικό από τώρα (19 μηνών είμαστε) προτιμώ να πάει κατευθείαν νηπιαγωγείο! Αισθάνομαι εγώ προσωπικα ότι το παιδί μου είναι πιο ασφαλές με το να μην πηγαίνει παιδικό!!! Εδώ παιδοτοπο πάμε κ είμαι ανήσυχη κ μπαίνω κ εγώ μεσα στις κατασκευές κ ας έχουν κοπέλα να τα προσέχει δήθεν!!!
στους παιδότοπους το προσωπικό δεν ειναι απαραίτητα ούτε καταρτισμένο ουτε εξιδεικευμένο. Στα σχολεια και στους Παιδικούς επιβάλλεται να ειναι κι εχουν και τον τρόπο και την γνώση για να το κάνουν. ας μην ειμαστε υπερπροστατευτικές. μήπως στο νηπιαγωγείο δεν θα μπορουν να παθουν αυτα που φοβάσαι και που τώρα προσπαθείς να τα προστατέψεις?
Ζω στο εξωτερικό και μιλάω "εκ του ασφαλούς" γιατί εδώ η αναλογία είναι 3:1 για παιδάκια κάτω των 2 ετών. Το παιδί μου είναι 7 μηνών και είναι ήδη 1 μήνα στον παιδικό γιατί έπρεπε να γυρίσω στη δουλειά. Κάθε μήνα έχουν αφιέρωμα σε κατι σχετικό με την εποχή, πχ Χριστούγεννα, καλοκαίρι, απόκριες κλπ και όλα τους τα παιχνίαιδα και παραμύθια είναι γύρω από αυτό. Κάθε μέρα που τον παίρνουμε μας δίνουν μια κάρτα στην οποία φαίνεται πόσο έφαγε, πόσο ήπιε, πόσες βρώμικες πάνες είχε και πότε, πότε κοιμήθηκε και ό,τι άλλο πρέπει να γνωρίζουμε. Μια φορά το μήνα έχουμε βραδιά γονέων όπου μας ενημερώνουν για την ανάπτυξη του παιδιού μας σε σχέση με την ηλικία του (κινιτηκότητα, κοινωνικοποίηση, δημιουργικότητα και μοιράζονται μαζί μας συγκεκριμένα περιστατικά που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Το παιδί μας φτάνει στον παιδικό και γελάει με την καρδιά του, είναι τρισευτυχισμένο και περνάει πολύ όμορφα. Προοδεύει πολύ γρήγορα: Μέσα σε 4 ημέρες από την ημέρα που ξεκίνησε τον παιδικό έμαθε να κάθεται στον ποπό του (μέχρι τότε δεν στηριζόταν καθόλου). Ως προς τις αρρώστειες, ναι είναι ακτεθιμένο και ήδη μας έκανε μια φορά 38.5 πυρετό. Ωστόσο το ότι το παιδί δεν πρέπει να αρρωστήσει είναι μεγάλος μύθος. Κάθε φορά που το παιδί περνάει μια ίωση αναπτύσσει αντισώματα. Ένα παιδί που δεν έχει αρρωστήσει δεν είναι απαραίτητο πως είναι πιο υγιές από κάποιο άλλο που έχει αρρωστήσει 2-3 φορές (φυσικά όλα είναι σχετικά). Φυσικά και θα προτιμούσα να μην έπρεπε να επιστρέψω στη δουλειά και να είμαι στο σπίτι με το παιδί μου. Ωστόσο εφόσον αυτό δεν είναι εφικτό φυσικά και δεν μετανιώνω που πήγε στον παιδικό σταθμό. Ακόμη και πριν επιστρέψω στη δουλειά πήγαινα κάθε μέρα στα δωρεάν playgroups που διοργανώνει ο δήμος της περιοχής μας: περνούσαμε χρόνο παίζοντας και τραγουδώντας με άλλα παιδάκια και τις μαμάδες τους από όταν ο γιος μου ήταν 3 μηνών - και όλα αυτά παρουσία παιδαγωγού που μπορούσε να μας συμβουλεύσει όταν το παιδί άρχιζε για παράδειγμα να κλαιει τι να κάνουμε ή πως να παίζουμε μαζί του στο σπίτι. Μια νέα μητέρα δεν ξέρει ποια παιχνίδια είναι αυτά που θα βοηθήσουν στην ανάπυξη του παιδιού της. Με σωστή καθοδήγηση όμως μπορεί και μαθαίνει. Και όταν για πρακτικούς λόγους δεν προλαβαίνει η ίδια να παίξει αυτό το ρόλο νομίζω πως δεν είναι καθόλου κακό να το κάνει κάποιος άλλος. Για να είμαι ειλικρινής, είμαι της άποψης ότι το παιδί πρέπει να μπορεί ναι συναναστρέφεται και με άλλους ανθρώπους / παιδιά εκτός της μαμάς και των συγγενών. Από την άλλη αναγνωρίζω πως ζω μια πραγματικότητα διαφορετική από αυτή της Ελλάδας αυτή τη στιγμή και φυσικά και σέβομαι τις επίλογές όλωςν των μαμάδων. Η ανατροφή των παιδιών μας είναι θέμα προσωπικό και έχει να κάνει με το τι ταιριάζει σε εμάς. Αν η μαμά είναι αυτυχισμένη είναι και το παιδί :-) Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Εγω εστειλα τον γιο μου στα 3 κι ας ειμαι σπιτι μονο και μονο γιατι ειναι παιδι που ψαχνετε και θελει συνεχεια να μαθαινει καινουρια πραγματα. Θα του ηταν πολυ ανιαρο να μενει ολη μερα σπιτι. Δικαιωθηκα γιατι περναει υπεροχα στο σχολειο του και ανυπομονει να παει. Την κορη μου ομως που κλεινει τώρα τα 2 δεν θα την στείλω. Γιατι δεν αντεχουμε οικονομικα. Και του χρονου θα παει ο μεγαλος προνηπια που εινια δωρεαν και η μικρη σπιτι. Ε δεν χαθηκε και ο κοσμος. Αλλωστε σπιτι ειμαι. Ακουω μαναδες που τα βγαζουν περα με το ζορι, που εχουν ευκαιρη την γιαγια να τα κρατησει και τα στέλνουν απο μικρα σε παιδικους και παραπονούνται πως δεν τους φτανουν, ε οχι κι ετσι!!
σας βρισκω λιγο λαθος κ αρκετα παθιασμενες...εχω 2 παιδακια το ενα 2 χρονων κ το αλλο 3 μηνων περιπου κ τα αγαπαω οσο τιποτα στον κοσμο αλλα ειμαι υπερ του παιδικου ακομη κ στα 2 γιατι το παιδι ξεδινει..κ ολη μερα να το χεις κ να το παιζεις το παιδι δεν εκτονωνεται..τωρα ειδικα το χειμωνα που δε το βγαζεις εξω συχνα δε θεωρω σωστο απο καποιες μαμαδες κολλημενες να το χουν ολη μερα μαντρωμενο με την δικαιολογια οτι κανω το καλυτερο που μπορω.για μενα αυτη η μαμα κοιταει την παρτυ της...το παιδι θελει συνομιλικα παιδια να παιξει κ να χαρει κ αλλαγη περιβαλλοντος να γεμιζει απο παιχνιδι κ να συναναστρεφεται διαρκως με παιδακια κ οχι μονο μαμα,μπαμπα κ κπαππουδες..αυτο εγω το θεωρω τραγικο
Σεβαστά αυτά που υποστηρίζεις αλλά κάποια στιγμή θα σου ζητήσει μόνη της να παίζει με παιδάκια !!! Στο σταθμό μαθαίνουν και πράγματα που έχουν να κάνουν με την κινητικότητα όπως πλαστελίνες να παίρνουν μέρος σε θεατρικά και πολλά ακόμη που δεν τα κάνουν σπίτι. Αν δυσανασχετει σταματά τη εμένα απο 2μιση που πήγαν και τα δυο εκλαιγαν τις μέρες που δεν πήγαιναν!!! Παίζει ρόλο ο σταθμός. Κάποια στιγμή πήγαινε την για 2 ώρες και πάρε την γνώμη της . Μην αποφασίζεις εσυ γι αυτην
ειναι σχεδον 2 κ το δικο μου παιδι κ πραγματικα δεν θελω καν να σκεφτώ τον παιδικό!!!ουτε εγω πηγα παιδικο ουτε τα αδελφια μου κ μια χαρα κοινωνικοί είμαστε κ σπουδασμενοι.... μπορεί να άργησα να μιλήσω αλλα αυτο δεν με έκανε χαζή!!!!!!!!:-) εαν η μαμα δουλευει κ εχει αναγκη την δουλεια κ δεν υπαρχουν αλλα συγγενικα προσωπα να βοηθήσουν ......ναι!!να παει σε παιδικο το παιδι .....κ εγω δουλευω αλλα με βοηθάει πολύ ο αντρας μου.......εχω τύχει εξω απο παιδικο κ εχω δει απο το παράθυρο δασκαλα να ταΐζει 22 παιδια με ενα κουτάλι ,εχω δει άσχετους να μπαινουν σε αυλη παιδικου κ να μην τους ενοχλεί κανεις.......εχω δει παιδάκια να κλαίνε με λυγμούς σε μια γωνια κ να μην τους δινει κανείς σημασια.......εχω δει δασκαλες να κοιμίζουν τα "ατακτα" παιδια για να εχουν ησυχια !!!!!!!!εχω μιλησει με κοπελες που δουλευαν σε παιδικους κ μου ειπαν τα χειροτερα.........για εμενα το θεμα παιδικος αποτελεί πολυ προσοχή κ ερευνα.........κ ναι ολοι οι παιδικοι σταθμοι ειναι καλοι οταν δεν θες να δεις την πραγματικοτητα!!!!!!!!!
ΕΓΩ ΕΧΩ ΔΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΞΕΛΗΞΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΟΥ (ΒΡΕΦΙΚΟΣ ΚΑΙ ΠΡΟΝΗΠΙΟ)ΣΕ ΘΕΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΤΗΤΑΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΜΕΡΙΣΜΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΟΥΣ.ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΔΕΙΞΑΝ ΔΥΣΑΡΕΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΜΟΥ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑΝ ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΚΑΙ ΜΕ ΟΤΙ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ.Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΥ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΜΕΝΗ.ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΓΙΑΓΙΑ ΕΓΩ Η ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗ ΥΛΗ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΕΚΤΟΝΩΣΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΜΑΘΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ .ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΦΟΡΟΥΝ ΔΗΜΟΣΙΟ Π.ΣΤΑΘΜΟ,ΕΓΩ ΕΡΓΑΖΟΜΑΙ 10 ΩΡΕΣ ΤΗ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΑΙΔΙΚΟ PARKING ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΤΩΣΗ.ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.
Το σωστοτερο που μπορει να κανει μια μανα που αγαπαει το παιδι της και δεν δινει προτεραιοτητα στις δικες της αναγκες κι ανασφαλειες ειναι να στειλει το παιδι της σε παιδικο σταθμο μολις γινει δυο ετων. Ειμαι νηπιαγωγος και ξερω πως στην αναπτυξη του παιδιου συντελλουν οι ανθρωποι που το περιβαλουν. Η μητρικη αγαπη ειναι πολυ σημαντικη, αλλα οι γνωσεις της παιδαγωγου καθως και η συναναστροφη με τα αλλα παιδια ειναι επισης σημαντικοι παραγοντες στην αναπτυξη του παιδιου. Η πιο καλη μητερα καταφερνει να κανει καποιες δραστηριοτητες η εκδρομες το πρωι, αλλα συχνα μενει το παιδι μπροστα στη τηλεοραση η σε μοναχικο παιχνιδι αφου εκ των πραγματων η μητερα εχει κι αλλες ασχολιες. Ενας καλος παιδικος σταθμος που προσφερει ποικιλες δραστηριοτητες, ελευθερο παιχνιδι, με επαγγελματιες παιδαγωγους που προσφερουν απλετη στοργη κι ενδιαφερον για τη μοναδικοτητα του καθε παιδιου ειναι οτι καλυτερο μπορειτε να προσφερετε στο παιδι σας. Θα μαλωσει, θα διαφωνησει, θα νιωσει αποδοχη, θα κανει σημαντικες παιδικες φιλιες, θα δοκιμασει τις ικανοτητες του και θα αποκτησει τις βασεις για να γινει ενα σκεπτομενο ατομο αλλα και την περιεργεια για γνωση και επαφη με αλλους ανθρωπους. Εμπιστευτητε τον καλο παιδαγωγο οπως εμπιστευεστε τον καλο δικηγορο η γιατρο. Ειναι κι αυτος επιστημονας και μπορει να προσφερει πολλα στο παιδι σας.
Φυσικά και το παιδί κοινωνικοποιείται στον παιδικό σταθμό(όχι πως δεν κοινωνικοποιείται αλλού, πχ στην παιδική χαρά, αλλά στον σταθμό έχει πολύ περισσότερες ευκαιρίες)! Φυσικά και θα τσακωθεί με τα άλλα παιδιά και ίσως να χτυπηθεί και με κάποιο παιδί. Έτσι θα μάθει σε αυτήν την ηλικία να διεκδικεί αυτό που θέλει, να κάνει υπομονή για να το πάρει και φυσικά να λύνει τις διαφορές του μόνο του χωρίς να στηρίζεται στην μαμά του ή στην παιδαγωγό του. Θα καταλάβει οτι υπάρχουν άτομα με διαφορετικές προσωπικότητες που με άλλους ταιριάζει(φίλοι του) με άλλους δεν ταιριάζει(όχι τόσο φίλοι του) Το παιδί μαθαίνει σε ένα σταθερό πρόγραμμα και είναι πάρα πολύ βασικό να είναι τα παιδιά σε μια καθημερινή ρουτίνα (πρώτα παίζουμε, μετα διαβάζουμε παραμύθι, μετά πλενόμαστε, μετά τρώμε κλπ κλπ) Αν δεν στείλεις το παιδί στον παιδικό σταθμό συμφωνώ οτι μπορεί και να μην αρρωστήσει αλλά δεν θα το στείλεις ούτε νηπιαγωγείο ούτε δημοτικό;; Σίγουρα θα αρρωστήσει την πρώτη χρονιά που θα βρεθεί με πολλά παιδιά(εδώ αρρωσταίνουν οι νεοσύλλεκτοι όταν μπαίνουν στα Κέντρα Εκπαιδεύσεως που είναι και ενήλικοι και έχουν ξαναβρεθεί με πολύ κόσμο!!) Εγώ προσωπικά δεν συμφωνώ να πάει το παιδί παιδικό σταθμό στα 2 του χρόνια(εκτός αν όπως λες υπάρχει ανάγκη) αλλα στα 3-3μιση πιστεύω πως είναι η ιδανική ηλικία για να βρεθεί ένα παιδί σε ένα ΣΩΣΤΟ περιβάλλον παιδικού σταθμού! Όλα αυτά βέβαια είναι προσωπικές μου απόψεις απο βιβλία που έχω διαβάσει, από όσα έχω δει στους παιδικούς σταθμούς (παιδαγωγός γαρ) και όσα έχω διαπιστώσει με τις γνώσεις που έχω λάβει.
Διάβασα με πολυ ενδιαφέρον όλα τα σχόλια και θα ήθελα να πω και την δική μου άποψη. Αστικοι μύθοι και η πραγματικότητα του καθενός μας λοιπόν. Αστικός μύθος 1. Τα παιδιά δεν κοινωνικοποιουνται πριν την ηλικία των 3. Η πραγματικότητα μέσα απο τα δικά μου ματια: ο άνθρωπος είναι όν κοινωνικο. Σημάδια πρωιμης κοινωνικοποίησης αποτελούν το πρωτο γέλιο κ το κλάμα του παιδιού που ενώ στην αρχή είναι αντανακλαστικά όταν ένας ενήλικας ανταποκρίθει σε αυτα θετικά (καλύπτοντας την εκαστοτε ανάγκη του παιδιού) εξελισονται σε εκούσια. Μυθοσ 2. το παιδι δεν θα κοινωνικοποιηθει στο σταθμό. Φυσικά και όχι το παιδι κοινωνικοποιειται με το που έρχεται στη ζωή και συναναστρέφεται με πληθώρα ατόμων. Το παιδι στο σταθμο θα διευρύνει τον κοινωνικο του κύκλο και θα μάθει ότι διαφορετικά πλαίσια λειτουργούν με διαφορετικούς κανόνες (αλλιώς το σπιτι αλλιώς το σχολείο, άλλο πράγμα οι γονείς άλλο οι δάσκαλοι κοκ). Μπορει να διευρύνει τον κύκλο του στην παιδική χαρά, φυσικά και μπορει αλλα στον παιδικό θα έχει περισσότερες ευκαιριες να μάθει την έννοια φιλία μιας και τα παιδια θα είναι σταθερά, να παίξει με παιδιά που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με αυτο, να τσακωθει, να διεκδικήσει, να μάθει κοινωνικές δεξιότητες και να τις εξελίξει αργότερα με ακόμα περισσότερα παιδιά. Μύθος 3. Δεν θα παει, το κάνω για το καλο του. Πραγματικότητες πολλές:α) το κάνω γιατι ΕΓΩ έχω ανάγκη να το έχω δίπλα μου συνέχεια β)φοβάμαι μην χάσω την αποκλειστικότητα (δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να συμβεί) γ) το παιδι δεν θέλει να παει(φυσικά...δεν είναι το περιβάλλον του παιδικου κατάλληλο για όλα τα παιδιά. Ίσως να χρειαστεί να δοκιμαστεί και 2ος σταθμός που μπορει να του προσφέρει πράγματα που θα του αρέσουν, μπορει και να μην θελει να παει σε κανεναν και τοσπιτι να ειναιτο πιο καταλληλο περιβαλλον για το συκεκριμενο παιδι). μύθος 4. Θα αρρωσταινει συνέχεια. Πραγματικοτητα: μπορει ναι μπορει κ όχι! Μύθος 5. Δεν μιλάει οπότε δεν θα ξέρω αν του αρέσει στο σταθμο. Πραγματικότητα: 3 χρονια (σχεδον) δεν μιλαγε. τοσο καιρο πως ήξερες τι του άρεσε κ τι όχι; Και τέλος το πιο σημαντικό που έχει μια μάνα είναι το παιδι της και σίγουρα αν το σκεφτεί θα δει αν το καλο καλο του παιδιού της είναι αυτο που θέλει το παιδι της ή αυτο που έχει ανάγκη η ίδια. Η μητερα μπορει να προσφερει πολλα στο παιδι τη ς αλλα οχι τα παντα. Η παιδγωγος εχει τις γνωσεις να προσφερει αγωγη στο παιδι αλλα δεν θα καταφερει ποτε να δωσει μητρικη φροντιδα. Παρ'ολα αυτα...το μητρικό ένστικτο είναι ο μεγαλυτερος αστικος μύθος! Φιλικά πάντα
Από το να μένει σπίτι με μια μαμά με λίγες αντοχές ή ανοχές, από το να μένει σπίτι με μια γιαγιά ή ένα παππού που δεν είναι σε κατάσταση να φροντίσουν το παιδί και μπορεί να είναι και πολύ επικίνδυνο για την συναισθηματική και σωματική ασφάλεια του παιδιού, χίλιες φορές να πάει παιδικό. Οι αρρώστιες είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο αλλά δεν το θίγω τώρα. Οι μύθοι και οι αλήθειες μπαίνουν στη σφαίρα της υποκειμενικότητας όσο αφορά τα θέματα αυτά καθαυτά. Εδώ κάποιες μάνες αρνούνται και τα αναπόφευκτα που ακόμα και οι παιδίατροι λένε ως άμεσες συνέπειες του να πάει ένα μικρούλι στον παιδικό. Αναφέρω όμως ότι ειδική παιδαγωγός που δουλεύει με νήπια μου έχει πει ότι τα παιδιά που πάνε παιδικό βγαίνουν μετά πιο επιθετικά γιατί επηρεάζονται από τα άλλα παιδάκια (που ένας θεός ξέρει από τι σπίτια είναι) και σε τέτοια ηλικία που λείπει εντελώς η κρίση και η ικανότητα επικοινωνίας των βιωμάτων αυτών σε κάποιον ενήλικα (με τον τρόπο που θα έκανε αν ήταν πχ ένα παιδάκι 6 χρονών) και μιμούνται απαράδεκτες συμπεριφορές στις οποίες δεν θα είχαν καν εκτεθεί αν δεν είχαν πάει στον παιδικό. Η ίδια η γυναίκα μου είπε, ενώ τα παιδιά μας έπαιζαν και διασκέδαζαν μαζί, ότι εννοείται πως δεν σκέφτεται για τα παιδιά της με τίποτα τον παιδικό ούτε το προνήπιο πως το λένε, θα τα αρχίσει σχολείο μόνο όταν είναι το υποχρεωτικό.
Στη θέση σας θα άλλαζα ειδική παιδαγωγό. Δεν το λέω γιατί το παίζω αυθεντία το λέω γιατί αυτή η ειδική παιδαγωγός που είναι κάθετη σε αυτά που λέει, κατ' εμε είναι μια κοντόφθαλμη επαγγελματίας που βλέπει τα παιδιά όχι σαν ατομα με ξεχωριστες προσωπικότητες αλλά σαν άγραφα χαρτιά που μπορεί ο καθένας να γράψει πάνω τους ότι θέλει. ίσως να ελπίζει ότι τα παιδιά θα είναι έκει ως άβουλα όντα να τα δεχτούν όλα αυτά. Τα πράγματα όμως δεν είναι ακριβώς έτσι.. Δυστυχώς για κάποιους ειδικούς παιδαγωγούς και άλλες ειδικότητες (γιατί θα έκανε τη δουλειά μας πολύ εύκολότερη) και ΕΥΤΥΧΩΣ για τα ίδια τα παιδιά και την κοινωνία μας! Τα παιδιά κατ εμέ δεν είναι εργοστασιακά προϊόντα να βγαίνουν κονσερβες από τον παιδικό σταθμό, το δημοτικό, το γυμνάσιο κοκ Τα παιδιά εχουν την προσωπικότητά τους και αυτό μπορείς να το αντιληφθείς πολύ εύκολα φτάνει να κοιτάξεις δύο παιδιά της ίδιας οικογένειας, με τα ίδια φαινομενικά ερεθίσματα που εν τέλει διαμορφώνουν τις δικές τους ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ και ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΕΣ προσωπικότητες. Όσον αφορά τους μύθους και τις πραγματικότητες που ανέφερα έχεις δίκιο ότι είναι υποκειμενικές. Είναι η δική μου αλήθεια μέσα από την εμπειρία μου με τη συναναστροφή μου με παιδιά και σε συνδιασμό με διεθνή επιστημονικά ευρήματα. Κάποιος άλλος που θα διάβαζε τα ίδια άρθρα αλλά θα είχε διαφορετικές εμπειρίες (ή εκπαίδευση) από εμένα και διαφορετική προσωπικότητα μπορεί να τα ερμήνευε (ή να τα χρησιμοποιούσε) διαφορετικά. Δυστυχώς η έρευνα για το τι ισχύει για τους παιδικούς σταθμούς στην Ελλάδα είναι περιορισμένη και αυτό δεν προάγει τον διάλογο ούτως ώστε να ακουστούν διαφορετικές απόψεις και να καταλήξουμε σε μια 'επιστημονικά αποδεκτή αλήθεια' ή να συμφωνήσουμε ότι διαφωνούμε. Τέλος θα ήθελα να σημειώσω ότι οι μόνες περιπτωσεις που βάζω ολα τα παιδιά σε ένα σακί (για να το πω πιο λαϊκα) είναι οι εξής: όλα τα παιδιά έχουν διαφορετικές προσωπικότητες, κανένα δεν έχει ειδικές ανάγκες, όλα έχουν ειδικές δεξιότητες. Όταν ένα παιδί κάνει όλα αυτά που ανέφερε η ειδική παιδαγωγός σας, καλύτερα θα ήταν να κοιτάξει πρώτα το πως οργανώνει το καθημερινό της πρόγραμμα και το τι ερεθίσματα δίνει στα παιδιά και αν βρει ότι αυτή τα κάνει όλα 'σωστά' ας ρωτήσει στη συνέχεια και τους γονείς για να δει μήπως υπάρχει εκει κάποιο 'λάθος'. Εν κατακλείδη, αφού πρώτα οι ενήλικες κοιτάξουν στον καθρέφτη και πουν με βεβαιότητα ότι η 'ανάρμοστη' ( τα βάζω σε αφτάκια γιατί όλα αυτα είναι υποκειμενικα επίσης) συμπεριφορά του παιδιού δεν οφείλεται σε δικές τους παραλήψεις τότε μόνο μπορούν να ψάξουν για άλλες αιτίες παραπέρα. Το 'φταίει το παιδί του γειτονα' μου είναι δύσκολο να το δεχτώ όταν τα παιδιά κινούνται κυρίως σε χώρους οργανωμένους και ελεγχόμενους από ενήλικες στους οποίους τα παιδιά λίγη πρωτοβουλία αναπτύσουν..συνήθως (γιατί απόλυτοι δεν μπορούμε να είμαστε ποτέ βέβαια). Φιλικά
ΕΠΙΣΗΣ ΣΥΜΦΩΝΩ.ΠΗΓΑΙΝΩ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΤΗΣ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΕ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΜΕ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ,ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΓΩ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΥΡΙΩΣ ΤΗ ΓΝΩΣΗ.Η ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΞΥΠΝΑΕΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΕ ΧΑΡΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΛΙΣ 2,5 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΟΡΙΣΜΕΝΕΣ ΦΟΡΕΣ ΠΕΡΝΑΕΙ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΑ "ΦΙΛΑΡΑΚΙΑ" ΤΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ.ΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΘΑ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΝΑΙ ΚΑΠΟΙΟ ΘΑ ΔΑΓΚΩΣΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΔΕΝ ΦΕΡΟΜΑΣΤΕ ΑΣΧΗΜΑ ΟΡΙΣΜΕΝΕ ΦΟΡΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΜΙΛΑΜΕ ΑΣΧΗΜΑ Κ.Τ.Λ.ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΔΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ?ΕΓΩ ΩΣ ΜΑΝΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΙΣΩΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΠΟΥ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΚΑΙ ΠΟΥ ΣΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΜΕ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΞΗΓΕΙΣΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΑΚΙ ΙΣΩΣ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΝΑ ΤΟ ΒΑΛΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΑΛΛΑ ΠΙΑΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΣΩΣΤΟ.ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ ΜΕ ΑΤΟΜΑ ΤΗΣ ΥΛΙΚΙΑ ΤΟΥΣ.ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΕ ΜΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟ ΠΑΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΛΟΙΠΕΣ ΩΡΕΣ ΤΙ?ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΚΑΙ ΕΝΩ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΟΧΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΚΡΗ ΚΤΛ ΘΕΩΡΩ ΤΕΛΙΚΑ ΟΤΙ Η ΑΠΟΦΑΣΗ ΜΟΥ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΚΑΛΗ. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
Καλέ ναι...ούτε προνήπιο, ούτε σχολείο μη σας πω...κρατήστε τα παιδιά σπίτι για να τους κάνετε καλό! Εμπρός στον δρόμο που άνοιξε η υπόθεση Κωσταλέξι! Όσο για το ότι τα παιδιά γίνονται επιθετικά όταν πάνε σε σταθμό γιατί επηρεάζονται από άλλα παιδιά που ένας Θεός ξέρει από τι σπίτια είναι, μάλλον αναφέρεστε σε αναμορφωτήρια κι όχι σε παιδικούς σταθμούς...τι να πω;! Προσωπικά στέλνω τον γιο μου σε σταθμό από την ηλικία των 2,5 και μόνο θετική εξέλιξη βλέπω. Αδυνατώ να πιστέψω ότι επειδή είναι με άλλα συνομήλικα του παιδάκια για 5 ώρες καθημερινά θα μεταμορφωθεί σε Εξολοθρευτή. Τα σχόλια που ακούω για τους παιδικούς σταθμούς δε ξέρω κατά πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα γιατί απ ότι κατάλαβα όλες όσες τους κατηγορούν δεν έχουν περάσει ούτε απ έξω αλλά βασίζονται στο τι λένε ο τάδε και ο δείνα ειδικός, η τάδε και η δείνα γνωστή. Συγγνώμη δε διαφωνώ ότι όπως παντού έτσι και σε αυτόν τον χώρο θα υπάρχουν οι κακοί επαγγελματίες αλλά βρίσκω τουλάχιστον αστείο και αφελές στις μέρες μας να "ακυρώνουμε" στο σύνολο τους παιδικούς σταθμούς. Ο γονιός που κρίνει ότι το παιδάκι του θα ωφεληθεί από τη συνύπαρξη με άλλα παιδάκια και την απομάκρυνση για λίγες ώρες από το υπερπροστατευμένο οικογενειακό περιβάλλον όπου τα έχει όλα δικά του, σαφώς και θα ψάξει και θα δει πολλούς παιδικούς σταθμούς για να καταλήξει στο σωστό και ασφαλές περιβάλλον για το παιδί του. Στο δικό μας υπάρχει παιδοψυχολόγος και παιδίατρος σ εβδομαδιαία βάση που είναι στη διάθεση μας για οποιοδήποτε θέμα αφορά στην ανάπτυξη και συμπεριφορά του παιδιού. Επίσης, η παιδαγωγός με τη βοηθό της είναι συνεχώς πάνω από τα παιδιά τα οποία περνούν πολύ δημιουργικά τις ώρες τους αντί να αλληλοχτυπιούνται όπως φαντάζονται κάποιες...Ήδη το παιδάκι έχει φτιάξει τον κύκλο του έχοντας κάνει φίλους και έχει αναπτύξει την αυτονομία και την ανεξαρτησία του χωρίς να είναι συνεχώς υπό την σκέπη μου. Σε κάθε περίπτωση θα συνιστούσα σε όσες απευθύνουν δριμύ κατηγορώ σε όσες στέλνουν το παιδί τους σε σταθμό να σταματήσουν να κρίνουν και να προσπαθήσουν να συμβαδίζουν με την εποχή στην οποία μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Επιχειρήματα του τύπου γιατί παλιά είχαμε παιδικούς σταθμούς πώς κοινωνικοποιύνταν τα παιδιά είναι για μένα ίδια με το γιατί παλιά είχαμε πλυντήρια ή γιατί παλιά τα παιδιά πήγαιναν φροντιστήριο ή μάθαιναν 2 ξένες γλώσσες;;;
Πές τα χρυσόστομη!!! Κοντεύω να καραφλιάσω μ' αυτά που διαβάζω τόση ώρα! Εγώ πηγαίνω την κόρη μου από τα 2,5 στον δημοτικό παιδικό σταθμό της γειτονιάς μου κι ενώ ήμουν στην αρχή λίγο επιφυλακτική να τη στείλω τόσο μικρή. δεν το μετάνιωσα στιγμή. Βέβαια εγώ εργαζόμουν και ενώ είχα γιαγιάδες να την κρατήσουν επέλεξα τελικά να τη στείλω. Οι δασκάλες της είναι καταπληκτικές με όλα τα παιδιά. Έχει μάθει τόσα πράγματα, της αρέσει τόσο πολύ η συναναστροφή με όλα τα παιδιά και αγαπάει τόσο πολύ τις δασκάλες της που πλέον είμαι σίγουρη ότι έκανα τη σωστή επιλογή. Πέραν αυτού τα κορίτσια με βοήθησαν τόσο πολύ ψυχολογικά και εμένα και την κόρη μου σε δύο πολύ μεγάλες αλλαγές στη ζωή μας. Η πρώτη ήταν όταν γέννησα τη δεύτερη κόρη μου. Αισθάνθηκα πραγματικά ότι έδωσαν όλο τους το είναι στο να προσαρμοσθεί όσο γίνεται πιο ομαλά η Εύα μου στην καινούρια μας ζωή. Η δεύτερη ήταν όταν έχασα τη μητέρα μου. Βοήθησαν τόσο την κόρη μου όσο κι εμένα. Η συζήτηση, η συμπαράσταση και προς έκπληξή μου τα δάκρυά τους (γιατί την ήξεραν τη μαμά μου) ήταν συγκλονιστικη! Τι να πω είμαι πολύ τυχερή που η κόρη μου και σε λίγο καιρό και η άλλη μου κόρη πάει στον παιδικό σταθμό. Προς Θεού μην παρεξηγηθώ! Σαφώς και υπάρχουν και εξαιρέσεις στο χώρο. Αλλά μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Πάντα έχουμε την δυνατότητα της επιλογής ενός καλού παιδικού σταθμού. Κι ας μην ξεχνάμε, τα παιδιά πρέπει να ανοίγουν τους ορίζοντές τους από μια ηλικία και μετά. Οι γιαγιάδες και οι παππούδες τα αγαπούν πολύ και τους προσφέρουν πολλά αλλά τα παιδιά χρειάζονται πολλά περισσότερα!
Συμφωνώ 100%. Με κάλυψες!
Είμαι μαμά κι εγώ και ΜΑΜΑ ΒΕΡΑ ΕΙΣΑΙ ΕΙΔΟΣ ΠΡΟΣ ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ, όπως προφανώς κι εγώ! ΜΠΡΑΒΟ, είσαι απόλυτη αλλά και απόλυτα σωστή, με βρίσκεις εντελώς σύμφωνη. Κι εγώ ΟΥΤΕ ΔΙΑΝΟΗΘΗΚΑ να στείλω παιδικό (από τα 2; 3; ω, Θεέ μου!) (κι ούτε προνήπιο όσο είναι στο χέρι μου) αφού είμαι καλά και είναι δυνατόν να μην εργάζομαι, κι έχω κερδίσει σούπερ κοινωνικά και υγιή παιδιά (δεν έχουν κάνει ποτέ πάνω από 37,5 πυρετό, κι εννοείται καμία αρρώστια να κολλήσουμε, μακριά από δω) και με πολύ αυτοπεποίθηση και νιώθω πολύ περήφανη γι'αυτό. Το να μην πάμε παιδικό δε σημαίνει κλεινόμαστε σπίτι και γινόμαστε αντικοινωνικοί. Να μην ακούω άλλες αρλούμπες.
Για το παράσημο της σουπερ μαμάς προς εξαφάνηση στον δεύτερο όροφο παρακαλώ!
Για αρχή να ζητήσω συγνώμη από όποια μαμά θύμωσα ή στεναχώρησα με το κειμένο μου. Δεν ήταν αυτός ο σκοπός μου. Επίσης να παραδεχτώ πως αυτό που λένε κάποιες μαμάδες πως και εγώ δεν είμαι καλύτερη (γιατί όπως κρίνουν αυστηρά εμένα αυτές που στέλνουν τα παιδιά τους παιδικό έτσι κάνω και εγώ για αυτές που τα στέλνουν) πως έχουν δίκιο. Πάνω στην κούραση που με πρήξανε γιατί δεν το στέλνω παιδικό είπα (μάλλον έγραψα) μια κουβέντα παραπάνω. Ξέρουν όμως αυτές οι μαμάδες τι θα πεί να κάνω αυτό που θεωρώ εγώ και αρκετοί ειδικοί (γιατροί και παιδοψυχολόγοι) σωστό πόσο δύσκολο είναι? Η κόρη μου είναι 2 (έχω στερηθεί σχεδόν τα πάντα). Θα μου'ταν πιο εύκολο να την έχω στον παιδικό και να κάνω τη δουλειά μου και τις δουλειές μου με την ησυχία μου. Αλλά από αυτά που διάβασα αποφάσισα πως ειδικά μέχρι τα 3 καλό είνα να μην πάει. Δεν ήθελα να προσβάλλω κανέναν. Αλλά δεν είναι σωστό να κάνω αυτό που νομίζω σωστό και να μου τη λένε και από πάνω. Σημείωση - ποτέ μα ποτέ δεν ξεκίνησα καμία συζήτηση με μαμά ρωτώντας 'γιατί το στέλνεις στον παιδικό' και να κάνω κήρυγμα γιατί να μην το στείλει. Πάντα μα πάντα με ρωτούν οι άλλοι γιατί δεν το στέλνω και οι περισσότεροι επιμένουν πως πρέπει. Ας κοιτάξει καθεμιά μας τη δουλειά της και ας δεχτούμε πως μπορεί να πληγώνουμε η μια την άλλη χωρίς καν να το θέλουμε.
Πραγματικά δεν έχει τύχει ποτέ να γράψω, αρκούμαι στο να διαβάζω και πολλές φορές να μαθαίνω καινούρια και χρήσιμα πράγματα!!!! Αυτή την φορά όμως δεν άντεξα,είναι τόσο εξοργιστικό και μικρόψυχο που δεν κρατιέμαι!!Είμαι μαμά ενός 3χρονου αγοριού,δουλεύω αλλά ταυτόχρονα έχω και την πολυτέλεια να μου τον κρατάνε τα πρωινά.Επέλεξα όμως να τον παω παιδικό γι δικούς μου λόγους,που σε κάθε μάνα είναι διαφορετικοί.ΝΑΙ έχω δεί μεγάλη διαφορά προς το καλύτερο στο παιδί μου και δεν μετανιώνω που τον έστειλα.Αφού όμως ο καθένας εδώ λέει την άποψη του και μερικές ότι τους κατεβάσει η κούτρα τους,θα πω πως οι μαμάδες που δεν στέλνουν στο παιδικό τα παιδιά τους το κάνουν για δικαιολογία για να μην πάνε για δουλειά (πχ δεν μπορει το παιδί χωρίς εμένα και άλλα τέτοια παραμύθια)σε αντίθεση όπως λέτε για τις μαμάδες που θέλουν προσωπικό χρόνο και είναι τόσο κακό αυτο για σας και εγωιστίκο.Θεε μου τι άλλο θα ακούσουν τα αυτάκια μου!!!!Δεν χρειάζεται να είναι μαζί σας το παιδί 24 ώρες την ημέρα ως απόδειξη ότι είστε καλές μάνες.Όταν κάτι δεν το έχετε δοκιμάσει μάθετε να μην το κατηγορείται.Πρώτα δοκίμασε και μετά ΚΡΙΝΕ.Γιατί απο το ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΙ μέχρι το ΖΩ απέχει πολύ.
το θέμα είναι καλή μου μανούλα Κίρκη ότι θεωρείς οτί κρίνεσαι , αλλά δυστυχώς κρίνεις κι εσύ... χωρίς προφανώς να ξέρεις.... δεν μπορείς να λες ότι μια γυναίκα που εγκαταλείπει δουλειά ... οικονομική ανεξαρτησία... ελεύθερο χρόνο το κάνει από τεμπελιά....δεν θέλει να πάει στη δουλειά κ επίσης χρησιμοποιεί το παιδί της σαν δικαιολογία...!!! πραγματικά είναι ίσως από τα πιο αβάσιμα σχόλια που έχω διαβάσει... όπως θα κατάλαβες ανήκω κι εγω στην κατηγορία των μανάδων που αφιερώνουν τον χρόνο τους κυρίως στο μεγάλωμα του παιδιού τους... επιλογή μου καθαρά... δεν ανήκω στην κατηγορία των γυναικών που κρίνουν την όποιαδήποτε επιλογή του καθενός... το κείμενο αυτό το θεωρώ λίγο περιττο... γιατί ο καθένας ζει κάτω απο διαφορετικές συνθήκες οπότε κι οι επιλογές μας γίνονται με βάση αυτές... για να υπάρχουν παιδικοί σταθμοί σημαίνει ότι είναι απαραίτητο κ προφανώς οφελιμο.... εγώ απλώς ακολούθησα το δικό μου ενστικτο που απλά με οδήγησε στο ότι τα 3-4 χρόνια της ζωής του θέλω να είμαι μαζί του... με πολλές θυσίες κ πολύ υπομονή... έίναι 2,5 κ χαίρομαι που όλοι λένε ότι εχω κάνει πολύ καλή δουλειά...!!! στο κατω κατω ο καθένας κάνει τις επιλογές του σε αυτή τη ζώη κ δεχόμαστε τα οφέλη κ τισ συνέπειες... ανήκω όμως στην κατηγορία των γυναικών που δε γουστάρει μία ν ακούει "πως κ δεν το στέλνεις/κακώς που δεν το στέλνεις/τα περί κοινωνικοποίησης κτλ κτλ..." !!! αυτό το βαριέμαι....!!! γιατί δεν είναι ότι το παιδί το χω αφήσει έρμαιο.... υπάρχουν τόσα που μπορεί να κάνει κ να σαι μαζί... εμείς πάμε κ κολυμβητήριο κ ωδείο σε μαθήματα για παιδάκια της ηλικίας του... κ παιρνάει super... κ μαζί του κι εγώ...!!! ΩΡΕς ΩΡΕς ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΥΠΟΦΟΡΕΣ ΟΙ ΜΑΝΟΥΛΕς ΤΙ ΝΑ ΠΩ......
Καταρχην όποιος έχει την μύγα μυγιάζεται,δεν αναφέρομαι σε όλες τις μαμάδες που κάθονται πίτι(υπάρχουν όμως κάποιες που το κάνουν) και εξέφρασα αυτήν την άποψη αντικροούντας το ότι οι μαμάδες που πάνε τα παιδιά τους παιδικό,απλά κοιτάνε την καλοπέραση της ΚΑΙ ΤΟ ΛΕΩ ΞΕΚΑΘΑΡΑ....λυπάμαι αν άλλα συμπέρανες...και θέλω να πιστεύω πάντα ότι είμαι τουλαχιστον υποφερτή,δεν ξέρω για σένα...
ΓΙΑ ΜΈΝΑ ΚΑΛΉ ΜΟΥ ΣΊΓΟΥΡΑ ΔΕ ΞΈΡΕΙς... ΟΠΩΣ ΚΙ ΕΓΩ ΔΕ ΓΝΩΡΙΖΩ ΤΙΠΟΤΑ ΓΙΑ ΣΕΝΑ...!!! ΤΟ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΦΕΡΤΗ Η ΟΧΙ ΔΕ ΞΕΡΩ ΚΑΝ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΑΝΑΦΕΡΕΙΣ... ΕΓΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΜΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΜΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΣΧΟΛΙΩΝ Κ ΤΩΝ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΠΟΥ ΒΓΑΖΕΙ Η ΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ...EKEI ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ ΑΝΥΠΟΦΟΡΕΣ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ.!!!!! ΑΛΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΠΕΣ ΚΙ ΕΣΥ... ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΜΥΓΑ .... !!! ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΣΤΟΧΟ ΣΧΟΛΙΟ ΣΟΥ ΔΕΝ ΦΑΙΝΕΤΑΙ Ν ΑΝΑΦΕΡΕΣΑΙ Σ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΩΝ ΜΑΜΑΔΩΝ ΑΛΛΑ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΥΝ ΣΠΙΤΙ, ΟΠΟΤΕ ΜΗΝ ΥΠΟΤΙΜΑΣ ΤΗΝ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ Κ ΤΗΝ ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΚΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΚΑΠΟΙΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ... !! Κ ΕΝ ΤΕΛΕΙ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΑΝΤΙΚΡΟΥΕΙΣ ΕΝΑ ΑΣΤΟΧΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΕ ΕΝΑ ΕΠΙΣΗΣ ΑΣΤΟΧΟ ΣΧΟΛΙΟ...!!!! ΛΥΠΑΜΑΙ ΑΝ ΣΕ ΕΘΙΞΑ... ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ... Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΕ ΥΠΟΤΙΜΗΣΑ... ΑΛΛΑ ΕΜΜΕΣΩΣ ΠΛΗΝ ΣΑΦΩΣ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΕΣΥ...!!!!
Είναι απολύτως ξεκάθαρο τι εννοείς με το ανυπόφορη και για ποιον το λες, οπότε μάλλον δεν υποτιμώ εγώ την νοημοσύνη....Σε παρακαλώ όμως ας μην δοθεί συνέχεια, δεν υπάρχει λόγος να το συνεχίσουμε σε προσωπικό επίπεδο...
Βασικό πρόβλημα είναι η έκθεση του παιδιού από νωρίς σε μια τεράστια ποικιλία ιών και μικροβίων. Το ανοσοποιητικό τους σύστημα είναι ανώριμο ακόμα και οι συχνές ιώσεις που κολλάνε στον παιδικό καθιστούν τα παιδιά πιο ευαίσθητα και ευάλωτα με αποτέλεσμα τις συχνές ωτίτιδες, ρινίτιδες, λοιμώξεις του αναπνευστικού. Αποτέλεσμα είναι οι συχνές επισκέψεις στο νοσοκομείο, η λήψη όλο και πιο εξειδικευμένων αντιβιοτικών και η δημιουργία ενός παιδιού που συνεχώς αρρωσταίνει. Μετά τα 4 έτη τα πράγματα είναι καλύτερα. Τα παραπάνω τα γράφω επειδή είμαι ΩΡΛ ιατρός και έχω εργαστεί στο Νοσοκομείο Παίδων. Τα παιδιά με τις πιο συχνές επισκέψεις στο γιατρό ήταν παιδιά που ξεκίνησαν νωρίς τον παιδικό σταθμό και σε αυτούς τους γονείς προτείναμε άμεσα τη διακοπή του παιδικού...
Θα πιαστώ από αυτή τη φράση που διάβασα στο αρχικό άρθρο "Παρακαλώ το Θεό να με έχει καλά να μη χρειαστεί να το στείλω…" για να γράψω για πρώτη φορά και να σχολιάσω. Κρίνω οτι η φράση αλλά και όλο το αρχικό άρθρο είναι επιεικώς απαράδεκτα, εξοργιστικά και μονόπλευρα! τίποτα στη ζωή δεν ειναι άσπρο ή μαύρο...Ποτέ! Μια φράση τόσο κλισέ που ελάχιστοι θυμόμαστε να κάνουμε πράξη. Ναι και εγώ έπρεπε να πάω το παιδί μου στον παιδικό από 10 μήνών γιατι δεν είχα άλλη επιλογή. Και χαίρομαι που τα πράγματα έγιναν έτσι γιατί το παιδί μου ήταν από την πρώτη στιγμή χαρούμενο που ήταν με αλλα παιδάκια και οσο μεγαλώνει (τώρα ειναι 1.5) μου δείχνει με κά8ε τρόπο τη χαρα του αυτή. Ναι έχει αρρωστήσει αρκετές φορές αλλά ποια η διαφορά απο το να αρχίσει να αρρωσταίνει αργότερα? Σημαίνει αυτό οτι όλα τα παιδια πρεπει να πηγαίνουν στον παιδικό και οτι το κράτος πρέπει να τον κάνει υποχρεωτικό? Οχι βέβαια! Γιατι σε αυτο τον κόσμο όλοι μπορούμε να κάνουμε επιλογές μα πάνω απ΄ολα πρέπει να σεβόμαστε τις επιλογές των άλλων! Δεν είναι όλα τα παιδιά το ίδιο! Μπορεί το δικό μου να χαίρεται οταν πηγαίνει και ένα αλλο να κλαίει μεχρι να πανε να το παρουν οι γονεις του. Μπορεί εγώ σαν γονιός να εμπιστεύομαι το παιδί μου σε κάποιον αλλον μπορεί άλλος γονιός να μην το εμπιστεύεται. Και καλά κάνει! δεν είμαι εγώ αυτή που θα κρίνω τον καθένα. Και για να μην μακρυγορώ θα ήθελα να πω οτι ειναι πολύ εγωιστικό εκ μέρους των γονιών να νομίζουν πως είναι αυτοί μόνο που γνωρίζουν τι είναι το καλύτερο και τι αρέσει περισότερο στο παιδι τους. Ναι γνωρίζουν και αυτοί, αλλά όχι τα πάντα, το παιδί τους γνωρίζει ακόμη περισσότερα! Αν τα προσέξουμε και τα ακούσουμε ακόμη και τότε που δεν μιλάνε μόνο κερδισμένα μπορούν να βγουν και αυτά και εμείς. Αν κάτι θα μπορούσα να συμβουλεύσω τη μητέρα που έγραψε το άρθρο έιναι να προσπαθήσει να ξεπεράσει τις φοβίες για τον παιδικό, και μονο τοτε να δοκιμάσει να το πάει όταν γίνει πιο μεγάλο 3 ας πούμε και να δει τις αντιδράσεις του. Στις ερωτοαπαντησεις που εδωσε η μητέρα στο κείμενο σκέφτηκε καθόλου οτι ούτε 1 ούτε 2 ούτε 3 αλλα 5 μητέρες (Α, Β, Γ, Δ, Ε όπως τις ονόμασε) της έλεγαν πράγματα που τους άρεσαν πηγαίνοντας το παιδί τους στον παιδικο? Εγώ λοιπόν ως "Μαμά Ζ" θα της απαντούσα με τη σειρά μου στις αντοιστοιχες ερωτήσεις του άρθρου της. 1) 'Οχι δε θα κοινωνικοποιηθεί μόνο εκεί, σίγουρα όμως θα κοινωνικοποιηθεί και εκεί. Ο καθένας έχει δικαίωμα να διαλέγει τους δικους του τρόπους. 2) Δεν είναι κακό ούτε περίεργο που πολλές μητέρες θέλουν και το δικό τους χρόνο. Δε σημαίνει οτι αγαπάνε λιγότερο τα παιδιά τους! Για να ανταπεξέλθούμε στις απαιτήσεις των παιδιών μας πρέπει να φροντίζουμε και τον δικο μας εαυτό! 3) Δηλαδή το συμπέρασμα που βγαίνει είναι οτι στον παιδικο τα παιδια μαθαίνουν πως να χτυπάνε το ένα το αλλο? Αν αυτή την εντύπωση έχετε, πείτε στη μαμά Γ οτι μάλλον σε λάθος παιδικό έχει στείλει το παιδί της. Από την άλλη, ορισμένα πράγματα απλά γίνονται. Δεν υπάρχει λόγος να ανησυχούμε για τα πάντα εκτός και αν ένα πρόβλημα επαναλαμβάνεται. 4) Ναι, θα μάθει πολλά πράγματα στον παιδικό όπως μπορεί να μάθει και στο σπίτι. Ομως, να μην ξεχναμε οτι και οι κυρίες που είναι στον παιδικό έχουν σπουδάσει τη δουλειά που κάνουν και όσον αφορα ορισμένα πραγματα ναι μπορει και να τα γνωρίζουν καλύτερα απο εμάς! 5) Ναι και εγώ θα προτιμούσα να μην ήταν μόνο μία γυναίκα αλλά καλό είναι να μπορούμε να προσαρμοζόμαστε στις ανάλογες συνθήκες. Και εμένα μου αρέσουν πολλα πράγματα στο εξωτερικο και τα είχα ζήσει για πολλά χρόνια αλλα....Πάντα προσπαθώ να αλλάζω πράγματα στη χώρα μας, αλλα εν τω μεταξυ, η πραγματικοτητα ειναι εδω.
ΜΟΛΙΣ ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΤΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΣΤΑ 3 ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ ΔΕ ΚΟΙΤΑΩ ΤΗ ΠΑΡΤΗ ΜΟΥ ΟΥΤΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΟΛΕΥΤΩ...ΛΕΣ ΟΤΙ ΔΕ ΚΡΙΝΕΙΣ ΑΛΛΑ ΣΧΟΛΙΑΖΕΙΣ...Ο ΚΑΘΕ ΓΟΝΙΟΣ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ....3 ΧΡΟΝΙΑ ΗΜΟΥΝ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΩΙ ΕΩΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΣΥΝΥΠΑΡΧΕΙ ΚΙ ΕΝΑ ΣΩΡΟ ΑΛΛΑ ΠΡΑΜΑΤΑΚΙΑ.....ΕΓΩ ΤΗ ΚΑΜΑΡΩΝΩΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙ ΤΗ ΓΕΜΑΤΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ!!!
Βασικό πράγμα που πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, πριν κάνουμε παιδιά, είναι αν τα θέλουμε πραγματικά. Κανείς δεν είπε ότι το να μεγαλώνεις παιδιά είναι εύκολο. Θέλει ηρεμία, συνειδητότητα, ΥΠΟΜΟΝΗ, υπομονή, υπομονή, ΑΓΑΠΗ, αγάπη, αγάπη, όρεξη, κλπ, κλπ, κλπ. Σίγουρα υπάρχουν μανούλες που δουλεύουν κ δεν έχουν άλλη επιλογή. Αν όμως μία μαμά κοιτάει την καλοπέρασή της κ το παιδί της της φαίνεται εμπόδιο τότε καλύτερα να το στείλει παιδικό. Ένα παιδί φυσικά κ θα κάνει άνω κάτω το σπίτι.. Σιγά σιγά θα μπούνε όλα σε μία σειρά.. Ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά μαθαίνουν κάνοντας άνω κάτω το σπίτι, πετώντας τα πράγματά τους, αποκτούν την αίσθηση του χώρου και άλλα πολλά.. Το πότε οι γονείς(και όχι μόνο η μαμά) θα αποφασίσουν να στείλουν παιδικό το παιδί τους είναι καθαρά προσωπική τους υπόθεση. Γιατί κάθε παιδί μεγαλώνει με το δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα στο δικό του ξεχωριστό περιβάλλον. Άλλα ωριμάζουν νωρίτερα, άλλα στην ώρα τους, άλλα αργότερα.. Το σωστό τάιμινγκ ας το αποφασίσουν οι γονείς. Σίγουρα για να αποφασίσει κάποιος να το στείλει παιδικό πιστεύει ότι εκεί θα είναι καλύτερα και θα του προσφέρουν περισσότερα από ότι θα μπορούσε να του προσφέρει ο γονιός. Το να συνειδητοποιεί ο γονιός αυτό είναι το πρώτο βήμα..
Kalws i kakws to protypo tis kathimerotitas tis epoxis epivalei ta paidia na pigainoun paidiko stathmo. Eite giati doulevoun oi goneis eite gia koinwnikopoihsh eite gia opoiodipote allo logo. Proswpika pistevw oti ginetai poly fasaria gia to tipota. Egw pistevw oti to paidi tha perasei tis faseis tou eite to pame ston paidiko eite oxi. Exw ena agoraki 2,5 etwn. Otan itan pio mikros den empistevotan kanenan. Evlepe filous mas i syggeneis kai evaze ta klammata. Agkalia den mporouse na ton parei kaneis. Den kathotan se kanenan ektos apo mena fysika, ton mpampa toy kai ti giagia toy, pou ton krataei. Kolimenos panw mou tis wres pou den douleva. Den mporousa na mageirepsw, na milisw sto tilephono, na kanw mia douleia... otidipote. Eipa na ton paw paidotopo gia na piw ena kafedaki me iremia , na milisw me mia fili mou... tipota.. eprepei na eimai ki egw mesa... Megalwnontas omws paratirisa oti allaxe. Twra paizei me tous filous tou xwris na me travaei kai mena mazi tou, sto parko kanei monos tou tsoulithra, otan erxetai kosmos sto spiti einai pio anetos kai mporw na pw oti to xairetai ki olas!!!!! Einai 2,5 etwn milaei ellinika kai agllika, xerei tin alfa vita, metraei mexri to eikosi, xerei ola ta sximata , ta xrwmata kai stis dyo glwsses, ola ta zwa ktl ktl .... Den ta emathe se paidiko stathmo, egw tou ta ematha eite mesa apo to paixnidi eite mesa apo tin kathimerinotita mas, etsi apla. Mporei na min eimai daskala exw omws to mitriko enstikto.. opws oles oi mamades!!!!! Eixa skeftei na ton paw paidiko stathmo alla emeina egyos otan itan 10 minwn opote to apekleisa gia tis iwseis. Ekei pou thelw na katalixw einai oti ta paidia eidika stis ilikies 0-3, panw apo ola exoun anagki toys goneis tous. Megalwnontas allazoun oi anagkes tous.... i fysi exei pronoisei gi afto... Kanena paidi de menei kolimeno stous goneis tou... ektos an yparxei allo provlima!!! Kai mena o gios mou den diekdikouse tipota. Ola tou ta epernan apo ta xeria kai aftos adiamartyrita eperne kapoio allo paixnidi. Kapoia stigmi ton epsrwxan giati etyxe na einai mprosta apo kapoio allo paidaki pou "viazotan" ki aftos irthe klaigontas se mena. Stadiaka afto allaxe. Twra ton vlepw oti diekdikei ta dika tou kai antisteketai. To lew afto giati kapoioi goneis pathainoun ysteria kai fovountai min tyxon to paidi tous den koinwnikopoihthei i meinei "PISW" se gnwseis kai dexiotites! To kathe paidi exei to diko tou rythmo. Alla einai pio anisixa, alla pio isixa, alla pio ntropala, kapoia alla pio anexartita apo pio mikri ilikia klp. Kathe paidi dexetai diaforetika erethismata apo to perivallon toy. Kathe oikogeneia einai diaforetiki kai kathe gonios exei to diko tou tropo diapedagwgisis. Apla pistevw oti ola prepei na ginontai fysika kai aviasta & xwris agxos. Ena paidi den prepei na agxwnetai kai na stresaretai apo toso mikri ilikia! Kammia fora ta stresaroume athela mas emeis oi idioi. Ta paidia prepei na einai anemela kai xaroumena! Oxi oti enas paidikos stathmos tous kanei kako... Isa isa .... apla DEN PISTEVW oti ta paidia MONO stous paidikous stahmous mathainoun pragmata i oti MONO stous paidikous stathmous koinwnikopoiountai. Twra pou i mpempa mou megalwse skeftomai ton megalo mou na ton steilw ki egw se paidiko stathmo. O logos??? Gia na vlepei tous filous tou pio syxna apo mia Paraskevi i ena Savvato (oi filoi mas stelnoun idi ta paidia tous se paidiko stathmo, opote kai o dikos mou tha paei ston idio pou pane idi ta paidia twn filwn mas) kai gia na xekourastei kai ligo i giagiaka mas pou exei idi dwsei to 100% twn dynatotitwn tis. SIGOURA o paidikos tha voithisei stin EXELIXI tou. ALLA..... an logw krisis ta oikonomika mou den to epitrepsoun den tha agxwthw idiaitera.... AN to paidi mou meinei spiti DEN tha ysterisei apo ta alla paidia... opws eipa parapanw i fysi exei pronoisei gia ola... kai fysika me oplo tin AGAPI mou to paidi mou tha ginei dynato na antimetwpisei ton EXW KOSMO ki as min paei se paidiko stathmo!!!
ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΣΕΡΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΟΤΑΝ ΠΑΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΨΩΝΙΑ Η ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΥΣ ΠΑΙΡΝΕΤΑ ΜΑΖΙ ΣΟΥ...ΚΑΙ ΟΣΟ ΓΙΑ ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΜΗ ΛΕΜΕ ΒΛΑΚΕΙΕΣ ΟΤΙ ΦΤΑΙΕΙ Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ...ΜΙΚΡΟΒΙΑ ΚΟΛΛΑΣ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΙΚΕΣΑΙ ΣΤΟ ΣΟΥΠΕΡΜΑΡΚΕΤ ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΙΠΛΑΝΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ...ΚΑΙ ΑΝ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ?ΤΙ ΘΑ ΠΑΘΕΙ?ΙΣΑ ΙΣΑ...ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΗ ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΕΛΗΣΕΙΣ ΝΑ ΤΑ ΠΑΣ ΣΧΟΛΕΙΟ ΘΑ ΔΕΙΝΟΠΑΘΗΣΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΕΞΑΡΤΗΘΕΙ ΠΟΛΕΟΝ ΑΠΟ ΣΕΝΑ!!!!!!!!!!!ΕΓΩ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΠΑΙΔΙΑ ΤΑ ΠΗΓΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΠΑΙΔΙΚΟ ΑΠΟ ΕΝΑΜΙΣΙ ΧΡΟΝΟΝ...ΚΑΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΙΣΑ ΙΣΑ ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΩΝΤΑΙ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΧΤΥΠΑΝΕ Η ΓΡΥΛΙΖΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΠΟΥΝ ΚΑΤΙ.ΤΩΡΑ Ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΕΙΝΑΙ 4 ΧΡΟΝΟΝ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΧΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΑΡΙΘΜΟΥΣ!!!ΣΑΦΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΟΔΟΣ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΠΟΥ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΣΑΦΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΤΟΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ ΧΡΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΔΑΞΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ..ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΠΗΓΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΗΛΗΚΙΑ ΛΥΠΟΘΗΜΑΓΑΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΛΑΜΑ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΔΥΣΠΝΟΙΑ ΤΑ ΕΠΙΑΝΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑΝ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΤΟΥΣ ΚΟΝΤΑ!!!!!ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ!
giorgia όταν πας κάπου το Σάββατο ασ πούμε απο που ακριβώς τα σέρνεις? απο τον αστράγαλο? απο τα μαλλιά? απο τα αυτιά? δεν μας εξηγείς! μήπως το παρά κανείς τραγικό το οτι βγάζουμε τα παιδιά μας βόλτα? έλεος πιά!!!
Τελικά το πρόβλημα είναι αν ενα παιδί παεί νωρίς στον παιδικό ή όχι, ή οτι είναι ασχημο να κρίνουμε και να λέμε σε άλλες μαμάδες τι εμείς πιστεύουμε ότι ειναι το σωστο ? Όλα στη ζωή δεν είναι ασπρο ή μαυρο, σωστο ή λαθος. Η καθε μας αποφαση είναι αμεσα συνδεδεμένη με τις καταστάσεις που υπάρχουν στη ζωή μας εκείνη την περιοδο. Τι εννοω? Η κάθε μαμα κρίνει αν θα πάει το παιδί της στο παιδικό αναλογα με το αν δουλευει η ιδια η οχι, αν εχει καλο δημοσιο κοντα της, αν έχει χρηματα να το παει σε ιδωτικο, αν εχει γιαγια η καποια αλλη να το φροντίζει , αν ειναι το πρωτο της παιδακι ή αν εχει νεογέννητο εκεινη την περιοδο οποτε ισως αναγκαστει να το κρατησει στο σπιτι για να μην εκτεθει το νεογέννητο σε αρρώστιες. Ολα στην ζωη μας ειναι σχετικα. Το βασικό είναι να αφήνουμε τους γονείς να κρίνουν μόνοι τους τι είναι το καλύτερο. Γιατί σίγουρα όλα τα παιδια δεν είναοι ίδια ούτε και οι αναγκες τους.
ζω σε μια πόλη μακριά από γονείς, συγγενείς κλπ. Ηταν επιλογή μου βέβαια να αφήσω την πόλη μου και να έρθω εδώ. Τα πεθερικά ασχολούνται με την γεωργία και φανταστείτε πόσες ώρες την ημέρα είναι στα χωράφια. Και όταν δεν είναι εκεί, είναι στο σπίτι για δουλείες. Η μικρή μου είναι 3,5 χρονών και μέχρι τώρα ζήτημα να έχει κοιμηθεί στην γιαγιά της 10 φορές από τις οποίες οι 5 ήταν γιατί εγώ αρρώστησα. Κάθε μέρα μαζί να παίζουμε να ζωγραφίζουμε, να τραγουδάμε, να μαγειρεύουμε και ότι άλλο μπορείς να κάνεις με ένα παιδάκι. Εγώ την έστειλα σε παιδικο στα 2 και κάτι. Δεν το μετανοιώνω ούτε στιγμή ούτε λεπτό και είμαι υπέρ του παιδικου όσο δεν πάει άλλο. Ξέρετε τί είναι να πεις ότι θα καθαρίσεις ΄΄ενα σπίτι χωρίς να έχεις δίπλα σου ένα μικρό ζουζούνι (που όσο και να το αγαπάς κάποια στιγμή δεν αντέχεις) να σου παίρνει τα ξεσκονόπανα, τον κουβά, να θέλει να στρώσει το κρεβάτι και αντί να το στρώνει να το ξεστρώνει και άντε εσύ να φωνάζεις και να χτυπιέσαι...Ξέρεις τί είναι να λες ότι θέλεις να πιεις έναν καφέ με την ησυχία σου χωρίς να σε ενοχλήσει τίποτα????και ναι αν αυτό εσεις το θεωρείται καλοπέραση τότε ναι έχετε δίκιο....και όπως είπε και μια κοπ'έλα παραπάνω το να έχει το παιδάκι μια υγιή μαμά είναι ότι καλύτερο....Υγιή από όλες τις απόψεις...Τα παιδάκια δεν παθαίνουν τίποτα.Στον παιδικό περνάνε ώρες ατελείωτου παιχνιδιού και κακά τα ψέματα μαθαίνουν πολλά...πάρα πολλά...φιλάκια σε όλες τις μαμάδες....η καθεμιά μας κάνουμε τις επιλογές μας και ότι νομίζουμε εμείς ότι είναι σωστό και για το ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ αλλά και για τον ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ...
Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΑΜΑΔΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΑΥΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΟΠΟΥ,ΟΤΑΝ ΦΥΣΙΚΑ ΠΛΗΡΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΠΟΥ ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟΥ(ΑΣΦΑΛΕΙΑ,ΠΡΟΣΟΧΗ,ΜΑΘΗΣΗ ΚΛΠ),ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΕΡΝΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΑ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΤΟΥ ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΣΥΝΑΝΑΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟ ΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ,ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΕΙ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΟΥ,ΑΝΑΠΤΥΣΕΙ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΜΕΝΟΝΤΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ.ΚΑΚΑ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑ ΝΑ ''ΔΙΔΑΞΟΥΜΕ'' ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ,ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ.ΣΥΝ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ''ΑΠΟΧΩΡΙΖΕΤΑΙ'' ΤΗΝ ΜΑΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΧΩΡΙΣ ΚΛΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΗΣ ΕΓΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΓΙΑΤΙ ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΩΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟ ΚΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ,ΚΛΑΙΝΕ,ΧΤΥΠΙΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΜΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ.ΦΥΣΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΘΕΜΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ ΠΑΙΔΙΟΥ ΑΛΛΑ ΣΑΥΤΟ ΤΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΒΟΗΘΑ ΠΟΛΥ Ο ΣΤΑΘΜΟΣ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΠΑΙΝΕΙ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ Η ΜΑΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ''ΠΑΡΑΤΑΕΙ'' ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΑΕΙ ΚΑΠΟΥ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΛΑ ΜΕ ΑΛΛΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΝΑ ΜΗΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΕΙ ΤΗ ΜΑΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΛΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΩΝ ΤΥΨΕΩΝ(ΓΙΑΤΙ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΤΕ ΠΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟΙ ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΤΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ,ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΤΡΟΜΕΡΟ)ΑΛΛΑ ΜΟΛΙΣ ΘΑ ΜΠΕΙ ΜΕΣΑ ΣΕ 3 ΛΕΠΤΑ ΤΟ ΕΧΕΙ ΞΕΧΑΣΕΙ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ!!!ΑΥΤΟ ΤΟ ΞΕΡΩ ΚΑΛΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΠΕΡΑΣΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΚΟΡΗ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΝΗΠΙΟ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΚΙΟΛΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΥΣΑΝΑΣΧΕΤΕΙ.ΕΙΜΑΙ ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΣΤΑΘΜΟΥ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΣ ΠΕΡΝΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΕ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΒΑΣΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΗΓΑΙΝΟΕΡΧΕΤΑΙ ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΠΡΟΟΔΟ.ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΝΑΤΑΣΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΠΩΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΕΧΟΥΝ ΑΝΑΓΚΗ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΧΡΟΝΟ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΡΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΤΑΠΕΞΕΛΘΟΥΜΕ ΣΕ ΟΛΑ.ΔΕΝ ΕΚΛΕΙΣΕ Η ΖΩΗ ΜΑΣ ΣΑΝ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΕΠΕΙΔΗ ΓΙΝΑΜΕ ΜΑΜΑΔΕΣ!!!
Νομίζω ότι η προλαλήσασα Νατάσα έχει απόλυτο δίκιο. Αυτό που πρέπει να σκεφτόμαστε είναι ότι οι καιροί άλλαξαν, τα παιδιά έχουν τρομερές προσλαμβάνουσες παραστάσεις και η καθημερινή αποκλειστική συναναστροφή με τη μαμά ή η βόλτα στην παιδική χαρά δεν αρκούν πλέον. Δεν πρέπει να θέτεις τα πράγματα σε στεγανά, κάθε παιδί έχει τις δικές του ανάγκες όπως και κάθε μαμά αντίστοιχα. αυτό δεν σημαίνει ότι οι μαμάδες που επιλέγουν μία λύση ενός παιδικού σταθμού (και έχει πολύ μεγάλη σημασία τι θα διαλέξεις και πόσο διατεθειμμένος είναι κανείς να περικόψει τις προσωπικές του ανάγκες για να διαλέξει ότι καλύτερο για το παιδί του) κατηγοριοποιούνται είτε ως εργαζόμενες ( αν και σε αυτό πολύ δίνουν αρνητική χροιά και πολύ κακώς κατά τη γνώμη μου) είτε ως "βολεμένες" που θέλουν προσωπικό χρόνο. και οι δύο έχουν δίκιο. και πίστεψέ με οι μαμάδες με προσωπικό χρόνο είναι σαφώς υγιέστερες και δημιουργούν και πιο ισορροπημένα παιδιά.
Η ΚΑΘΕ ΜΑΜΑ ΞΕΡΕΙ ΑΥΤΗ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ.ΠΡΙΝ ΚΑΝΩ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΕΛΕΓΑ ΟΤΙ ΟΠΟΙΑ ΜΑΜΑ ΣΤΕΛΝΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΟ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ.ΕΓΩ ΔΟΥΛΕΥΩ ΚΑΙ ΤΑ ΕΣΤΕΙΛΑ ΑΛΛΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΔΕΝ ΔΟΥΛΕΥΑ ΠΑΛΙ ΘΑ ΤΟ ΕΣΤΕΛΝΑ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΑΞΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥ.ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ΠΩΣ ΗΜΑΣΤΑΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΜΕ ΙΩΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ(ΓΙΑΤΙ ΛΟΓΩ ΤΟ ΟΤΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΓΓΟΝΙ-ΑΝΗΨΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΟ ),ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΠΑΙΔΑΚΙΑ,ΣΤΑΜΑΤΗΣΕ ΝΑ ΚΛΑΙΕΙ ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΟΤΑΝΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΕΜΑΘΕ ΝΑ ΤΡΩΕΙ.ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΑΕΙ ΝΗΠΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΤΡΩΕΙ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΑΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΤΑΙΖΩ ΕΓΩ ΠΑΛΙ.ΣΙΓΟΥΡΑ ΗΤΑΝ ΠΑΛΥΤΕΡΑ ΠΟΥ ΠΗΓΕ ΠΑΙΔΙΚΟ.
Πως να μη διχάζει ένα κείμενο που εκθειάζει τη μια άποψη, αλλα στιγματίζει κ καταρακωνει την άλλη όσο "εξευγενισμενα" και να γίνεται! Νομίζω ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος στο θέμα Παιδιού πέρα απο κάποια ακραία πράγματα. Θεωρώ πως κάθε οικογένεια, κάθε μαμα μεγαλώνει το παιδι της όπως εκείνη θεωρει σωστό! Μου θυμίζει διαμάχες τύπου θηλασμος/μπιμπερό, φυσιολογικος τοκετος/καισαρικη, μέθοδος ύπνου με κλάμα/ύπνος στο κρεβάτι των γονιών και τόσα αλλα! Νομίζω πως ναι είναι όμορφο να μοιράζεται κανεις την άποψη του σχετικά με τον τροπο που επιλέγει να μεγαλώσει το παιδι του κ να δίνει τη Δική του οπτική γωνία αλλα το να μιλά με απαξιωτικά σχόλια για την αντίθετη άποψη δεν είναι σωστό κατ´ εμε! Στην τελική πιστεύω και ίσως κ να είμαι Και λάθος πως ένα ευτυχισμένο παιδι είναι αυτο που έχει μια ευτυχισμένη μαμα. Όταν οι μαμάδες χωρίς βοήθεια απο κανένα ακόμη και για τα βασικά πχ ένα μπάνιο ανθρώπινο κάποια Στιγμη καταρρέουν δεν νομίζω ότι είναι κατακριτέα η επιλογή τους να στείλουν το παιδι στον παιδικο! Είναι δηλαδή καλύτερα να είναι μαζι τους στο σπίτι και να σέρνονται απο κούραση και κακή ψυχολογία;; Πόσο δημιουργικό είναι αυτο για το παιδι;; Άλλωστε η επιλογή παιδικού σταθμού θεωρώ πως είναι μια δύσκολη κ επίπονη έρευνα για να μπορέσει κάποιος γονιός να είναι όσο πιο "σίγουρος" γίνεται για την ασφαλη διαμονή του παιδιού του τις ώρες που θα είναι εκει. Τέλος θα ήθελα να Πω πως καλο είναι πριν βιαστούμε να κρίνουμε ανθρώπους και δη γονείς να δούμε λιγο παρά έξω απ το δικό μας πλαίσιο και να κατανοήσουμε ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι δυνατοί σε όλες τις καταστάσεις!
ΣΥΜΦΩΝΩ ΚΑΙ ΕΠΑΥΞΑΝΩ...ΑΝ ΚΑΙ ΣΤΕΛΝΩ ΤΗΝ ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΑΠΟ 9 ΜΗΝΩΝ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 14 ...ΠΕΡΙΤΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΙΩΣΕΙΣ...ΜΙΑ ΗΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ 5 ΑΡΡΩΣΤΕΣ...ΧΑΛΙΑ...ΑΛΛΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ..ΔΟΥΛΕΥΩ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΩΙΝΑ...ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΤΗΝ ΚΡΑΤΟΥΣΑ ΣΠΙΤΑΚΙ ΜΑΣ....ΕΛΠΙΖΩ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ....
Και το στέλνεις άρρωστο ή παίρνεις άδεια ??
Μαμα Βερα, χαιρομαι που εισαι ικανοποιημενη με την αποφαση σου να μην στειλεις το παιδι σου στον παιδικο σταθμο. Στο κατω κατω δικο σου ειναι το παιδι και μαζι με αυτο και η ευθυνη για την ανατροφη του και κανενας δεν δικαιουται να σου επιβαλει κατι αλλο απο αυτο που πιστευεις σωστο. Κατα την ιδια λογικη δεν μπορεις και εσυ να επιβαλεις αυτο που νομιζεις εσυ σωστο για το δικο σου παιδι στα παιδια των αλλων. Παρ'ολα αυτα μην "στιγματιζεις" τις μαμαδες που επελεξαν τον παιδικο σταθμο ως τεμπελες ή κακομοιρες που δεν ειχαν λυση. Ειναι εξισου αδικο με αυτο που αναφερεις οτι σου την ¨λενε"¨για το οτι δεν το εχεις παει ακομα.
Αγαπητή μου βλέπω ότι αυτό που παρουσιάζεις εσύ πως σε ενοχλεί από τον περίγυρο σου το κάνεις και συ το ίδιο φανατικά. Και αυτό γιατί βάζεις όλες τις μαμάδες στο ίδιο καλούπι με το να λες ότι αυτές που στέλνουν τα παιδιά τους είτε είναι λύση ανάγκης είτε κοιτούν την πάρτη τους. Λοιπόν εγώ ανήκω στις μαμάδες που δουλεύουν και το παιδί τους πήγε βρεφοκομικό στους 5,5 μήνες(κανονικά θα πήγαινε στους 3 αλλά γέννησα πρόωρα οπότε τον ε μήνα που έπρεπε να κάτσω σπίτι πριν τον δικαιούμουν μετά. Επίσης πήρα 1,5 μήνα άνευ απολαβών μέχρι να ανοίξουν οι σταθμοί Σεπτέμβρη). Λοιπόν μπορεί να έχεις δίκιο ότι στα πρήζουν να το στείλεις σχολείο. Ποια μανούλα δε θα ήθελε να είναι συνέχεια με τα παιδάκια της? Πες μου όμως…Όταν πρέπει να κάνεις κάποια δουλειά επειγόντως, πρέπει να βγεις να ψωνίσεις κάτι, να πας σε κάποια υπηρεσία, τι κάνεις? Που αφήνεις τα παιδιά σου? Ή τα παίρνεις μαζί όπου πας? Εγώ μεγαλώνω το παιδί μου μόνη μου με τον άντρα μου και μοιραζόμαστε τις ευθύνες καθώς δεν έχουμε κανένα να μας βοηθήσει όταν πάω σπίτι μετά τη δουλειά. Από τότε που γέννησα κοιτούσα μόνο το μωρό, όταν σχολάω να είμαι συνέχεια μαζί του να μη του λείψει τίποτε. Και όπως ήταν φυσικό παράτησα τον εαυτό μου. Δε γίνεται. Τέλεια γυναίκα δεν υπάρχει πιστεύω. Να δουλεύει, να είναι καλή μαμά, καλή σύζυγος, να φροντίζει το σπίτι και να μαγειρεύει καθημερινά πρωί βράδυ και μέσα σε όλα αυτά να προσέχει τον εαυτό της.Κάπου θα χάσει. Ξέρεις πόσο ανακουφιζόμουν όταν έπρεπε να βγω να πάρω κάτι και ο άντρας μου δούλευε πόσο διευκόλυνε το ότι είχα να αφήσω κάπου το παιδί και να ήμουν ήσυχη? Λύση ανάγκης υπήρχε, δε λέω. Να το σέρνω μαζί μου μες στο κρύο ή τη ζέστη, στις ουρές και την αδιαφορία του κόσμου να δώσουν προτεραιότητα στις μαμάδες. Το έχω κάνει κι αυτό όμως προκειμένου να είμαι με το μιρκό μου. Επίσης, ναι θα συμφωνήσω ότι δεν είναι οι παιδικοί σταθμοί το ιδανικό μέρος. Είναι ο μικρόκοσμος της κοινωνίας που θα μεγαλώσει το παιδί όμως. Σίγουρα θέλει προσοχή ποιο σταθμό επιλέγει κάποιος. Έχουν δει τα μάτια μας και έχουν ακούσει τα αυτιά μας…Στον παιδικό σταθμό που πήγαινε ο μικρός μου μέχρι τα 2,5 του χρόνια ήμουν ευχαριστημένη όσον αφορά την ασφάλεια του. Είχε κάνει φίλους που παρόλο που έχει μισό χρόνο που φύγαμε από κει ακόμα τους θυμάται και μου τους αναφέρει.Καθώς όμως το παιδί μεγάλωνε δεν έβλεπα την αναμενόμενη πρόοδο. Και τον πήρα από κει και τον πήγα αλλού. Και ξαφνικά το παιδί μέσα σε 1 μήνα έμαθε τραγουδάκια, άρχισε να λέει πολλές λεξούλες και από τότε μέχρι σήμερα το παιδί άλλαξε 360 μοίρες…Εκεί που έλεγε 7-8 λέξεις, δεν ήξερε να κρατάει το μολύβι…Και δεν είμασταν αδιάφοροι γονείς. Κάθε απόγευμα με το σύζυγο μου ασχολιόμασταν μέχρι να κοιμηθεί μαζί του. Τα λίγα που είχε μάθει τα είχε μάθει από μένα. Ήταν όμως τόσο λίγα. Στο νέο σχολείο η «μεταμόρφωση» ήταν ραγδαία! Η δασκάλα δεν προλαβαίνει κάθε μέρα να μου λέει για τα καινούρια πράγματα που μαθαίνει, το πόσο του αρέσει να χορεύει και να τραγουδά. Δεν έγινε ξαφνικά αυτό. Απλά του δόθηκαν τα μέσα να το κάνει.Ο σταθμός που τον πάω έχει φοβερές δραστηριότητες για την ανάπτυξη των δυνατοτήτων του κάθε παιδιού. Από ότι μου είπαν μαθαίνουν σε βρέφη από 8-9 μηνών να ζωγραφίζουν και να αναπτύξουν έτσι νωρίς τις δυνατότητες τους.Βέβαια επειδή ελαττώματα εμείς σα μαμάδες πάντα θα βρίσκουμε στον τρόπο που ανακατεύονται οι άλλοι με τα παιδιά μας, είναι πάντα καλό να παρακολουθούμε τα πάντα και να επεμβαίνουμε όταν πρέπει. Για αυτό στα λέω αυτά…Πέρασα από διάφορα στάδια και γω και το παιδί μου και ψάχνοντας βρήκα τι είναι το καλύτερο για αυτό. Και να μη δούλευα και να ήμουν σπίτι πάλι θα επέλεγα να τον πάω σε αυτό το σχολείο που πάμε. Μπορεί το παιδί κάποια στιγμή να τα μάθει όπως λες π.χ όταν πάει δημοτικό.Αυτά που μαθαίνει όμως εκεί τα μαθαίνει μέσα από το παιχνίδι και την αγαπησιάρικη ατμόσφαιρα με την αγαπημένη του δασκάλα που κάθεται στα καρεκλάκια που κάθεται κι αυτός και όχι από μια απόμακρη δασκάλα της 1ης δημοτικού που τα κοιτάει με απορία. Οι καιροί αλλάζουν και πιστεύω ότι πρέπει να δώσω στο παιδί μου τη δυνατότητα να αναπτύξει τις ικανότητες του όσο πιο γρήγορα γίνεται.Στο κάτω κάτω και να μη τα μάθει «όλα» περνάει τη μέρα του παίζοντας με άλλα παιδάκια συνομήλικα με 2 νηπιαγωγούς για 15 παιδιά σε ένα καθαρό περιβάλλον με πολλά παιχνίδια, κουκλοθέατρο, ζωγραφιές και τραγούδια. Αντί να είναι κλεισμένο σπίτι και να συναναστρέφεται μόνο με μεγάλους και μια στο τόσο με παιδιά της ηλικίας του.
Μπράβο Νατάσα. Έχεις απόλυτο δίκιο σε όλα. Πρέπει να σταματήσουμε κάποια στιγμή να τα βάζουμε όλα στο ίδιο καλούπι. Εγώ δεν δουλεύω κι όμως έστειλα τον 1ο μου γιο 20 μηνών στον παιδικό. Αρχικά ήταν λύση ανάγκης γιατί ήμουνα έγκυος και έπρεπε να μείνω στο κρεββάτι για 3 μήνες. δεν έχω καμμία βοήθεια από πουθενά και ο άντρας μου δουλεύει μέχρι τις 20.30 το βράδυ. Δεν το μετάνιωσα στιγμή όμως. Όταν έφτασε στα 2,5 και ο μικρός τον έστειλα κι αυτόν παιδικό. Τώρα, όποιος θέλει να πει ότι το κάνω για την πάρτη μου, δεκτό. Το τι συμβαίνει σε κάθε σπίτι και για ποιο λόγο μπορεί να κάνουμε κάποια πράγματα δεν μπορεί να το κρίνει κάποιος άλλος που δεν ξέρει τις συνθήκες. Γι αυτό θα επαναλάβω μην βάζουμε τα όλους τους ανθρώπους στο ίδιο καλούπι.
Αγαπητή Νατάσσα, παρόλου που διαφωνώ πολύ με την μαμά που έγραψε το κείμενο, (σημειωτέον έχω ένα κοριτσάκι 18 μηνών, που δεν πάει παιδικό την κρατάμε εγώ και η μητέρα μου, όταν εγώ είμαι στο γραφείο μου), και για αυτό το λόγο δεν θα έμπαινα ποτέ στη διαδικασία να έλθω σε αντιπαράθεση με κάποιον που θεωρεί ότι κάνει το σωστό, επειδή κατά τη γνώμη του δεν ακολουθεί τη μάζα...Θέλω να σου πω ότι συμφωνω μαζί σου. Και εγώ αν δεν είχα την επιλογή της μητέρας μου, θα έστελνα τη μικρή μου σε παιδικό σταθμό. Σήμερα, παρόλο που το παιδάκι μου κάνει πολλά πράγματα στο σπίτι, μου δείχνει μόνη της την ανάγκη να συναναστραφεί με άλλα παιδάκια, τα αποζητάει και το καταλαβαίνω όποτε βρισκόμαστε σε σπίτια με άλλα παιδάκια, πάρτυ ή παιδότοπους. Εφόσον λοιπόν το ίδιο το παιδί το έχει ανάγκη, θα περιμένω μέχρι τα 3 της για να τη στείλω? Τον άλλο μήνα σκέφτηκα να την ξεκινήσω με 3ωράκια, να δω πως θα αντιδράσει και αναλόγως να συνεχίσει ή όχι. Δεν κρίνω κανένα που φοβάται να στείλει το παιδί του στον παδικό, όμως σέβομαι και τις μαμάδες που το επιλέγουν.
Λοιπόν, επανέρχομαι γιατί ξέχασα να αναφέρω κάποια πράγματα στο προηγούμενο ποστ μου...Δηλαδή ότι από τον νέο βρεφονηπιακό σταθμό που πηγαίνει ο γιος μου(μέχρι τα 3 θεωρείται βρέφος...) δεν έμαθε μόνο αυτός νέα πράγματα αλλά και μεις...Για αυτό θέλω να τόνίσω τη σπουδαιότητα του να ερευνεί καλά μια μητέρα σε ποιο σχολείο θα στείλει το παιδί της...Ξεκινήσαμε φέτος τη χρονιά στον παλιό μας σταθμό και τον Οκτώβρη φύγαμε και πήγαμε σε άλλο εξαιτίας γεγονότων σχετικών με την εκπαίδευση που με ανάγκασαν να πάρω την απόφαση αυτή. Την πρώτη μέρα που τον πήγαμε σχολείο, τον άφησα και ήμουν έτοιμη να φύγω στα κλεφτά όπως έκανα παλιά, πριν με καταλάβει και βάλει τα κλάμματα.(Τα προηγούμενα 2 χρόνια ο μικρός πλάνταζε στο κλάμα και εγώ κάθε μέρα ερχόμουν στη δουλειά μουτζουρωμένη από τα κλάματα και με φοβερές τύψεις...) Η δασκάλα του με τράβηξε πριν να φύγω και μου είπε περίμενε. Πήρε από το χεράκι το γιο μου και ήρθε κοντά μου και άρχισε να του εξηγεί ότι η μαμά πρέπει να πάει στην δουλειά και εκείνος θα έμενε εκεί μαζί της και με τα άλλα παιδάκια να παίξουν έως ότου τελειώσει η μαμά και έρθει να τον πάρει. Φυσικά πρώτη φορά ήταν ο μικρός έκλαιγε. Μετά από λίγες μέρες ο μικρός άρχισε να συνειδητοποιεί και να αντιλαμβάνεται αυτά που του λέγαμε. Τον αφήνω και μου κάνει μια τεράστια αγκαλιά και το πιο γλυκό φιλί.Και τα ίδια όταν πάω να τον πάρω...Με τις εισηγήσεις των δασκάλων του έχουμε διορθωθεί και μεις σε πολλά πράγματα που στο τέλος της ημέρας ωφελούν το παιδί μας. Όσον αφορά την εκπαίδευση, την ομιλία, τη διατροφή, το παιχνίδι...Οι υστερίες του "ιδιότροπου" παιδιού που δε μπορούσαν να "δαμαστούν" από την κουρασμένη Νατάσα, δαμάστηκαν.Φυσικά δεν είμαι τέλεια και ούτε πρόκειται να γίνω. Απλά προσπαθώ όσο μπορώ να μπαίνω στα "παπούτσια" του παιδιού μου και να αφουγκράζομαι αυτά που ζητά έμμεσα από μένα. Την αγκαλιά και το χάδι, την προσοχή μου, την βόλτα, την ανάγκη που έχει να παίξει με άλλα παιδιά. Κουρασμένη δε θα πάψω να είμαι επειδή έστειλα το παιδί μου σχολείο. 2 σχολάω, 2.01 αρχίζει ο δεύτερος γύρος της καθημερινότητας μου που πάει μέχρι την ώρα που θα κοιμηθώ...Έχω όμως να αντιμετωπίσω ένα παιδί που "εκτονώθηκε" και είναι ήρεμο. Έζησε τη μέρα του με παιχνίδι έντονο και τραγούδια και γέλια. Και τις ώρες που είμαστε μαζί μέχρι να κοιμηθεί έχει ανάγκη την αγκαλιά μου και τα πειράγματα μου..Ενώ στον παλιό παιδικό που πήγαινε την περισσότερη ώρα βλέπανε dvd και πολλή ώρα κοιμόταν. Και όταν ερχόταν σπίτι δεν ήξερε τι του έφταιγε και είχε ξεσπάσματα γιατί έπρεπε κάπως να βγάλει όλη αυτή την ενέργεια που έχουν τα παιδάκια...Φυσικά και αρρωστήσαμε πολλές φορές...Τώρα που κοντεύουμε τα 3 όμως και με το εμβόλιο της γρίπης φέτος πρώτη φορά δόξα το Θεό είναι πολύ πολύ καλύτερα τα πράγματα. Από τον περίγυρο μου έχω δει όλες τις πιθανές περιπτώσεις παιδιών.Που είτε δεν πήγαν καθόλου παιδικό και είχαν προβλήματα προσαρμογής στη συνέχεια, είτε πήγαν πολύ αργά και δεν μπορούσαν να ενταχθούν ομαλά στην "ομάδα", είτε πήγαν στα 3 τους που είναι το όριο και ξαφνικά οι μανάδες που γεννούσαν το δεύτερο παιδάκι τους είχαν να αντιμετωπίσουν και τις συνεχόμενες ιώσεις του πρώτου παιδιού...Και από όλα αυτά που ανέφερα, και τα αντίθετά τους! Τα σενάρια πολλά. Η απόφαση στα χέρια της κάθε μάνας. Συγνώμη αν φάνηκε ότι έκρινα κάποιες και γω με τη σειρά μου. Απλά κατέθεσα τις δικές μου εμπειρίες που καλώς ή κακώς ήταν πολλές...Και δη υπέρ του παιδικού σταθμού(του σωστού παιδικού σταθμού βεβαίως εννοώ...)Εύχομαι τα παιδάκια όλων σας να έχουν το καλύτερο δυνατό μέλλον! Φιλάκια πολλά σε όλες!
Καλυτερα να ενημερωθειτε απο καποιον ειδικο. Εγω που ρωτησα μου ειπε οτι τουλαχιστον μεχρι τα 3 ειναι καλυτερα να μενουν με τη μαμα,η "κοινωνικοποιηση", που την εχουν ολοι καραμελα, αρχιζει αργοτερα. Και να μην αναφερω τις αρρωστειες και τα δηθεν "αντισωματα" που κανει το παιδι που αρρωσταινει καθε 2η βδομαδα...
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΑΖΥ ΣΟΥ ΒΕΡΑ!Ο ΠΑΙΔΙΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ ΓΙΑ ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΒΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΟΥ ΝΑ ΑΦΥΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΜΑΙ ΚΑΙ ΓΩ ΟΤΑΝ ΜΟΛΥ ΛΕΝΕ ΣΤΕΙΛΤΩ ΝΑ ΥΣΗΧΑΣΕΙ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ!!!ΕΧΩ ΕΝΑ ΓΙΟ 3 ΚΑΙ ΜΙΑ ΚΟΡΗ 7 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΑΖΥ ΜΟΥ.ΔΕΝ ΤΑ ΑΦΗΝΩ ΟΥΤΕ ΣΕ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ ΟΧΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΤΕΙΛΩ ΣΕ ΠΑΙΔΙΚΟ.ΑΝ ΗΘΕΛΑ ΥΣΗΧΟ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΠΑΙΔΙΑ!!!!!!!
Μεγάλη υπερβολή βρε παιδιά... Εντάξει...κάθε πράγμα στον καιρό του αλλα σκευτείτε και την εξάρτηση για όλες εμάς που μεγαλώνουμε μόνες μας τα αγγελούδια μας μακρυά απο το Ελλαδά? Ο παιδικός πρέπει να έρχεται στη ζωή του παιδιού σε ηλικία τέτοια που θα κρίνει η μανούλα με απόλυτη ηρεμία και οχι εκνεύρισμό..
Εγω ελεγα πως δεν θα βαλω το παιδι μου στον παιδικο γιατι θυμαμαι να με εχει γραψει και εμενα η μαμα μου και να παηγαινω εκει το πρωι και να φευγω το βραδυ..ουτε να το σκεφτομαι δεν ηθελα..δεν ειναι οτι δεν περναγα καλα απλα μου ελειπαν οι γονεις μου...οκ δουλευαν και κανενας δεν μπορουσε να με κρατησει αλλα του ηθελα τοσο πολυ...τελικα οταν ο γιος μου εγινε 3 ετων επρεπε να τον στειλω γιατι δουλευα..δικο μου μαγαζι μεν αλλα δεν γινοταν να τον εχω μαζι..απο τη μια εμαθε να μιλαει αρκετα γρηγορα και καλα να ερχεται σε επαφη με παιδακια της ηλικιας τους γιατι καθε μερα ολη μερα μαζι μας βαριοτανε και αυτος..απο την αλλη αρρωστησε τοοοσο πολυυυ πηγαμε τοσες φορες στο νοσοκομειο γιατι υπαρχουν γονεις που ακομα και αρρωστα τα παιδια τα στελνουν σχολειο γιατι δεν εχουν καποιον να τα κρατησει...την επομενη χρονια τον εστειλα προνηπιο και οχι παιδικο...και μαλιστα στο κλασικα οχι στο ολοημερο σκεφτικα οτι καλυτερα να σχολαει νωριτερα και να πρεπει να τον εχω στο μαγαζι παρα να ειναι εκει ολη μερα παει 8 σχολαει 12 ερχεται σε επαφη με παιδακια της ηλικιας του ξεφευγει απο τη ρουτινα μαμα μπαμπας παιχνιδια τβ μαθαινει και ενα σωρο πραγματα πιο πολλα απο οτι μαθαινε στον παιδικο αριθμου γραμματα και τετοια γενικα περναει 4 ωρες δημιουργικα...στον παιδικο ηταν γενικα...μπατε σκυλοι...στο τελος βαζανε και ενα dvd να καθονται να βλεπουν..δημοσιος παιδικος βεβαια με δασκαλες χαμηλομησθες..και οχι 1 για 10 παιδια αλλα για 15 και παραπανω..τελικα αμα στο 2ο χρειαστω παιδικο..μακαρι να εχω λευτα να παει σε ιδιωτικο..πληρωνεις μεν..αλλα οντως ασχολουνται με το παιδι σου..δυστυχως ετσι ειναι...μακαρι να μην χρειαστει τελικα και αν χρειαστει δεν θα το παιρνω στις 2 η 3...αλλα θα προσπαθω νωριτερα ..να παιξει να σκεξασκει να βοηθηθω και εγω λιγες ωρες και παλι σπιτι...ποσα παιδια εχω δει και εχω ζησει και εγω η ιδια να ειναι ωωωρες ατελειωτες εκει και να κοιμουνται κιολας εκει...ναι οκ καλος ο παιδικος με μετρο...ποσο κριμα παιδακια με πυρετο και βηχα να πρεπει να πηγαινουν αντι να εινια στο κρεβατακι τους..ποσα ομως...ητε δουλευουν οι γονεις ητε οχι...γιατι ναι το εχω δει και αυτο...
na sou po tin alitheia kai go auti ti gnomi eixa gia ton paidiko to theorousa "kako" na paei to apidi mou apo toso mikro afou den douleuo to evriska perito kai xoris logo alla telika tin esteila fetos pou egine 2,5 kai mporo na po oti anatheorisa teleios!!!tora perimeno to deutero paidaki mou kai leo oti tha to steilo apo 18 minon...tis ekene tosa kala o paidikos kai mporo na po oti den tis ekane kanena kako den vrika toso kairo oute ena logo pou na po kati arnitiko xairomai para poli kathe mesimeri gurizei piso toso xaroumeni kai kefati fenetai oti exei perasei kala!!!alla einai kai to allo ego den exo kapoion na mou krateisei to paidi opote apo tote pou ti genisa eimaste pantou mazi to eixa sunithisei omos kai de mou fenotan zori telika apo tote pou paei ston paidiko exo ofelithei kai go poli exei anevei i diathesi mou para poli pou mporo kai kano pragmata aneta gia to spiti mou kai gia ton eauto mou exoume kai ligo xrono me ton antra mou ta proina otan einai apogeumatinos sti douleia na poume mia kouventa vre aderfe san zeugari!!oxi den metaniosa oute mia stigmi gia tin epilogi mou kai i mikri auto dixnei opote eimaste oloi euxaristimenoi!!
Εστειλα τον γιο μου παιδικο απο 10 μηνων επειδη επρεπε να γυρισω στη δουλεια.Δεν το μετανιωσα ουτε μια στιγμη.Ουτε χτυπησε παιδακι αλλα ουτε και το χτυπησαν.2 ιωσουλες που περασε μεχρι σημερα που κοντευει τα 3 ηταν αστειες.Μιλαει και συνεννουμαι μαζι του απο 20 μηνων περιπου.Καθε μερα μου ερχεται και με καινουργιο τραγουδακι και τι εχει κανει με τους φιλους του.Εχουν υπαρξει και οχι και τοσο καλες δασκαλες αλλα εχουν υπαρξει και καποιες που δεν θα τις ξεχασω ποτε.Το παιδι μου ποτε δεν εχει ερθει με παραπονο απο δασκαλα. Και να μην δουλευα το παιδι θα το πηγαινα παιδικο.Αν οχι τοσο νωρις απο 18 μηνων θα πηγαινε.Μου αρεσει το ανθρωπακι που εχει γινει και σε αυτο ειμαι σιγουρη οτι εχει συντελεσει εκτος απο μενα και τον ανδρα μου και ο παιδικος!
νομίζω οτι ο παιδικός εάν δεν υπήρχαν οι ιώσεις και για λίγες ώρες θα ήταν μια ωραία απασχόληση για το παιδί! αλλά άμα έχεις ευαίσθητο παιδάκι καλύτερα να το προστατέψεις αν μπορείς κανα ακόμα χρόνο
Kορίτσια σταματήστε να είστε τόσο υπερβολικές με το θέμα των παιδικών. Ο παιδικός δεν πάει να αντικαταστήσει τη μητέρα αλλά να καλύψει την ανάγκη των παιδιών να βρεθούν με άλλα παιδία της ηλικίας τους.Υπάρχουν πλέον αριστοι παιδικοί σταθμοί με φανταστικές εγκαταστάσεις και καταπληκτικές δασκάλες αυτό στο κάτω κάτω είναι στο χέρι σας να το ψάξετε. Οσον αφορά τις ιώσεις ειναι σχετικό δεν αρωσταίνουν όλα τα παιδιά το ίδιο και μην έχετε πάντα το χειρότερο στο μυαλό σας. Εγώ για παράδειγμα έστειλα φέτος τα διδυμα παιδιά μου σε ηλικία 2,5 και δεν έχουν αρωστήσει σχεδόν καθόλου παρα μόνο βήχα και μύξες χωρις να χρειαστεί ποτε να δώσω αντιβίωση οπότε μην είστε υπερβολικές λεγοντας οτι θα ποτίσουμε τα συκώτια τους. Τώρα σχετικά με την επιθυμία πολλών γυναικών που παρόλο δεν εργάζονται θέλουν να έχουν λι9γο ελευθερο χρόνο το βρίσκω απόλυτα φυσιολογικο γιατί δεν μπορώ να πιστέψω κιόλας οτι μια μητέρα που κάθεται όλη μέρα στο σπίτι με το παιδι θα προσφέρει παραπάνω πράγματα απ'οτι ένας καλός παιδικός και ούτε βέβαια αυτό καθιστά καλύτερη μαμά αυτή που κρατάει το παιδι.
ΕΦΟΣΟΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΣΠΙΤΙ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΚΙ ΕΦΟΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΑΚΟΜΗ 2 ΕΤΩΝ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ....ΟΜΩΣ...ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΑΠΟΛΥΤΗ...ΜΠΟΡΕΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙΣ ΓΝΩΜΗ Η ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΣ...ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΗΝ ΠΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΩΡΟ Η ΕΝΑ ΤΡΙΩΡΟ...ΚΑΙ ΣΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΧΤΥΠΑΝΕ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ...Η ΔΙΚΙΑ ΜΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΠΟΤΕ ΔΕ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΙΔΙΚΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΧΤΥΠΗΣΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ...ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΟΥΝ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ...ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΙ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΠΟΔΕΣ ΚΙ ΟΙ ΑΔΙΑΦΟΡΕΣ...ΦΙΛΙΚΑ...ΜΑΡΙΝΑ
Τα ιδια ακριβως σκεφτομαι κ γω . ο γιος μου ειναι 3 χρονων κ δεν θελω ακομα να μου φυγει απο το σπιτι... προτειμω του χρονου να παει στο προ-νηπειο κατευ8ειαν! δεν θελω να το βαρεθει το σχολειο πηγαινοντας παιδικο-προνηπειο- νηπειο κλπ ... γτ στο δημοτικο αρχιζουν τα δυσκολα κακα τα ψεματα!!! ακολουθησε αυτο που νιωθεις!!!!! εγω κανω αυτο που θελω εγω και οχι τι μου λενε οι αλλοι!!
την εστειλα βρεφικο απο 8 μηνών ,τώρα είναι 3 ετών ...φυσικά και εαν δεν εργαζομουν θα καθόταν μαζί μου σπίτι!! ξέρεις πόσες στιγμές έχω χάσει?
Έστειλα την κόρη μου 2 ετών στον παιδικό. 1. μιλούσε κανονικά και γυρνούσε ενθουσιασμένη καθώς μου έλεγε με τι δραστηριότητες ασχολήθηκε 2. Μάθαινε πολλά πράγματα που γίνονται ομαδικά και συντονισμένα κάτι που όσο και να θέλει η μαμά δεν μπορεί να κάνει. 3. Δεν έβρισε, δεν χτύπησε και δεν χτυπήθηκε από κανένα παιδάκι. 4. στον παιδικό δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια για τραυματισμούς γιατί είναι κατάλληλα διαμορφωμένο το περιβάλλον ενώ το σπίτι αντίθετα κρύβει πολλούς κινδύνους 5. δεν έκλαψε ούτε λεπτό όταν την πήγα και δεν χρειάστηκε καν ''προσαρμογή''. Είναι καθαρά δική σου απόφαση τι θα κάνεις και φυσικά το σημαντικό είναι να νιώθεις καλά με αυτό που κάνεις, επειδή όμως κι εγώ συμφωνούσα μαζί σου και άλλαξα γνώμη εντελώς με το που την έστειλα θα σε συμβούλευα να μην είσαι τόσο απόλυτη... ;)
Βλέπω ότι οι απόψεις διαφέρουν. Εγώ ¨εστειλα το γιό μου μόλις έκλεισε τα 3 και τον έστειλα γιατι δεν δουλεύω με αποτέλεσμα να είμαστε μαζί 24 ώρες το 24ωρο και ο μικρός να έχει πάθει μεγάλη εξάρτηση απο μένα. Πριν τον γράψω το έψαξα πολύ βρήκα αυτο που εγω θεωρούσα καλύτερο για το παιδι μου, πάει εκει 3 χρόνια ,ναι και τώρα που πάει νήπιο, εχω δει τεράστια διαφορά στο παιδι μου, εχει γινει πολυ κοινωνικός, δεν κολάει πάνω μου και εχει κανει τους δικους του φίλους,και παρα πολλα αλλα πραγματα που εγω θεωρω ότι στο σπιτι δεν γίνονται γιατι καλως η κακως δεν ειμαστε παιδαγωγοι. Αυτη ειναι η δικη μου αποψη δεν σημαινει οτι διαφωνω με τις μαμαδες που δεν θελουν να τα στειλουν στον παιδικο απλα εγω επιασα τον εαυτό μου να μην θελω να τον στειλω γιατι μαλλον το εβλεπα εγωιστικα π.χ οτι θα τον μοιραζομαι, οτι δεν θα ελεγχω καθε του κινηση και τα σχετικα τελικα καταφερα και το ξεπερασα,
pw pw bre koritsia.... mou balate fitilies twra... eimai se fash pou ftiaxnw ta xartia gia na steilw thn mikrh mou (13 mhnwn) ston paidiko stathmo... oxi giati doulebw (kaaaaaaaaathome olh mera mias kai den exw KANENAN DIKO MOU edw gia na afhsw thn mikrh) alla giati h mikrh einai monh tis olh mera kai den exei epafh me alla paidakia... egw den milaw ollandika para mono agglika opote einai dyskolo na erthw se epafh me alles mamades sto parko pou pigenoume kai na exoume pare dwse me alla pitsirikia kai to lypame to kahmeno na einai kathe mera olh mera mono me emena... poso na peksoume pia... ta xristougena katebhkame 2 ebdomades ellada kai molis eblepe ta anipsia mou (4 k 6 xronwn) trelenotan apo thn xara tis kai den ksekolage apo panw tous... etsi loipon apofashsa na to stelnw estw 2 apogeymata thn ebdomada ston paidiko (mias kai gia parapanw thes ena mistho.. 8 fores to mhna apo 12:30 ews 6 thelw 320 eyrw) gia na ksefebgei ligo... twra gia ayto pou lete thn antimetopish k thn prosoxh pou tha exei sto stathmo genika den tha mporesw na katalabw lete apo thn antidrash tis otan tha tin pigenw na tin afhsw an einai kala h oxi???egw pisteyw oti an ena paidi gia diaforous logous einai mono tou einai kala na to stelnoume paidiko....! kanw lathos??? fffffff
Στο πρώτο παιδί, εργαζόμουν οπότε δεν υπήρχε η επιλογή καν, δεν είχα κανέναν κοντά οπότε πήγε παιδικό η μικρή μου. Δεν της έκανε κακό σε τίποτα κάθε άλλο. Στο δεύτερο παιδί δεν δούλευα αλλά και πάλι διάλεξα να τον πάω παιδικό απο τα 2,5. Του κάνει καλό, τώρα αν θα στείλεις εσύ το δικό σου παιδί είναι δικό σου θέμα αλλά μην λές πως κοιτάζω την πάρτη μου ή οτι θα μάθει να χτυπάει το παιδί στο παιδικό. Βασικά μην ασχολείσαι με το τι κάνουν οι άλλοι κάνε αυτό που θές, ούτε αν κάνεις κάτι σημαίνει οτι είσαι καλύτερος γονιός ή υπερπροστατευτικός, μπορεί στον χαρακτήρα του παιδιού σου να μην του ταιριάζει η καθημερινότητα του παιδικού, δεν σημαίνει όμως πως και αυτός που τα πηγαίνει είναι π.χ αδιάφορος όπως αφήνεις να εννοηθεί...
θα συμφωνήσω με την Μαριάννα....η άποψη κάθε μητέρας είναι σχτική και δεν θα πρέπει να επηρεάζει την συμπεριφορά των άλλων. Αλλωστε κάθε μάνα κρίνει με κρητίριο την προσωπική της ιδιεολογία,κοινωνική και οικονομική κατάστασταση. Είναι άσχημο να αφήνουμε να εννοηθεί ότι κάθε γονιός που στέλνει το παιδί του σε σταθμό δεν κάνει 'σωστά'. Όσο για την άποψη ότι έχουν ευάλωτο ανοσοποιητικό σε ηλικια κάτω την 3ων (αποψη με την οποία συμφωνώ) θα αναφέρω την περίπτωση του ανηψιού μου ο οποίος προστατεύτηκε απο την μητέρα του σε αρκετά μεγάλο βαθμό μέχρι την ηλικία των 4ων που τελικά μπηκε σε σταθμό.....το αποτέλσμα? καθε εβδομάδα πήγαινε στον σταθμό τη Δευτέρα και την Τρίτη ψυνόταν στον πυρετό- έμενε στο κρεβάτι μέχρι την Παρασκευή και πάλι απο την αρχή....μέχρι και σήμερα που τα διαστήματα που το παιδί 'αρπάζει' κάποια ίωση είναι μεγαλύτερα...ανα δυο βδομάδες δηλάδή. Τα συμπεράσματα δικά σας......εγώ προσωπικά δε μπορώ να το εξηγήσω. Εγώ μητέρα διδύμων που αποκτήθηκαν μετά απο αγώνα 6 χρόνων με την υπογονιμότητα αναγκάστηκα να εντάξω τα παιδιά μου σε παιδικό σταθμό απο την ηλικία των 18 μηνών (λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων ).Η επιλογή φυσκά του σταθμού έγινε με μεγάλη προσοχή και μπορώ να πώ οτι η προοδός τους είναι εκπλικτική για την ηλικία των 4ων τους χρόνων.Εκφράζονται πολύ καλά,λειτουργούν μέσα στο σπίτι ομαδικά,μεταφέρουν διάφορες εμπειρίες και δραστηριότητες που συλλέγουν απο το παιδικό .... Επίσης είναι γνωστή η απόψη των ψυχολόγων οτι για να μεγαλώσουμε ισορροπημένα παιδιά σε όλους τους τομείς θα πρέπει ο χρονος που τους αφιερώνουμε να είναι περισσότερο ποιοτικός παρά ποσοτικός!.....και ας μή ξεχνάμε οτι τα παιδιά μας διαθέτους τεραστια αποθέματα ενέργειας η οποία πρέπει να εκτονόνεται καθημερινά με διάφορους τρόπους.....είναι λογικό να μήν μπορούμε όλη αυτη την ενέργεια να την αποροφήσουμε εμείς οι γονείς...επειδή είμαστε γονείς δε σημαίνει οτι ειμαστε και υπεράνθρωποι...οτι δεν έχουμε αδυναμίες ,στιγμές που πρέπει να τις αφιερώνουμε στον εαυτό μας... Και μή ξεχνάμε ..αν εμείς δεν ειμαστε καλά...δεν θα είναι ούτε τα παιδιά μας.
Εγω την εστειλα τη μπουμπου 15 μηνων παιδικο(τωρα ειναι 20 μηνων), εψαχνα για δουλεια τοτε, βρηκα δουλιτσα και το παιδι μου περναει τελεια!εγω επελεξα τον παιδικο, δεν την εστειλα οπου βρηκα. Τωρα αυτα που γραφετε για παρκαρισματα κλπ ειναι τραγικα, η καθε μαμα κανει οτι θεωρει σωστο και ειναι λαθος να κρινουμε ειτε τη μια πλευρα ειτε την αλλη,εχω δει μεγαλη διαφορα και μια χαρα παιζει με τα αλλα παιδακια και ζωγραφιζεικαι ολα τα κανει!και αγκαλιτσες τις δασκαλες κανει,ειναι 2 για 12-16 παιδακια!και με χαρα παει!!Ολα τελεια που λενε! ο καθης με την αποψη του!
ρε κοριτσια καταρχην ο παιδικος αν δεν δουλευεις δεν προκειτε να σου παρει το παιδι γιατι εισαι σπιτι,εκτος περιπτωσεων που βγαινουνε κατι προγραμματα για πολυ λιγα παιδακια και οποιος θελει υποβαλλει τα χαρτια του και ετσι τα παιρνουνε.αν τα στειλεις σε ιδιωτικο ειναι αλλο το θεμα.πλεον οιμ παιδικοι εχουνε ανεβασει κατα παρα πολυ το επιπεδο τους,οχι οπως παλια που ειχανε μια τηλεοραση και τα βαζανε τα παιδια απο το πρωι και το μεσημερι ητανε σαν ζαβλακομμενα.αν εχεις τον χρονο ολη την ημερα να του βαζεις δεξιοτητες,να του λες παραμυθια,να παιζεις μαζι του και να του μαθαινεις πραγματα μη το στειλεις.η καθε μητερα για το δικο της το παιδι ξερει καλυτερα.αλλα καλο ειναι και εσυ που δεν θελεις να στειλεις το παιδι σου στο παδικο να μην κρινεις αυτες που το στελνουνε.αυτα.
Συμφωνώ απολύτως με τη μαμά Βερα. Όσο.περισσότερο στο.σπίτι με τη μαμά, που κοινωνικοποιειται με τους ανθρώπους που ΑΥΤΗ επιλέγει, τόσο το καλύτερο. Μαθαίνουν μετά να ξεχωρίζουν τι κάνουμε εμείς στο σπίτι και τι κάνουν "οι άλλοι". Πολύ σημαντικό και αυτό!
kotitsia ..den emai arnhtikh ta paidia na phgainoun paidiko....apo ta 3 omws an den yparxei exwterikh ergasia ....ostoso,,an syntrexoun alloi logoi opws na exoume kai ligo thn hsyxia mas kapoies wres thn mera giati oxi;;;;inai shmantiko xerete na fortizoum tis mpataries mas giati etsi dinoume kalhs poiothtas xrono sta paidia mas....alla kai emis oi idies apolamvanoume ta paidia mas poly diaforetika...ayta ta oliga gia na mh xexname oti pera apo mamads eimast kai anthrwpoi/gynaikes.
Αχ, πονεμένη ιστορία... Κι εγώ δε θέλω να τη στείλω τόσο μικρή, αλλά από Σεπτέμβρη θα γυρίσω στη δουλειά και θ' αναγκαστώ, κι ούτε να το σκέφτομαι δε θέλω. Πραγματικά δεν έχω κανέναν κοντά να την αφήσω.. Για την ώρα το δίλημμα γυναίκα στο σπίτι ή παιδικός δεν το χω λύσει...
Συμφωνώ απολύτως με την μαμά Βέρα. Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότερες από τις μαμάδες που τα στέλνουν παιδικό τόσο μικρά ενώ δεν εργάζονται είναι απλώς γιατί θέλουν να ησυχάζουν και να έχουν χρόνο για τον εαυτό τους και μετά γιατί θέλουν και καλά να "κοινωνικοποιηθεί" το παιδί. Έχω ενα δίχρονο πολύ ζωηρό αγοράκι και όλοι με ρωτάνε και εμένα πότε θα το στείλω παιδικό. Και εμένα η απάντηση μου είναι "ποτέ" γιατί πολύ απλά 1.δεν έχω εμπιστοσύνη σε κανένα παιδικό(ειδικά σε αυτή την ηλικία που δεν μιλάει καλά και δεν μπορώ να ξέρω τι του συμβαίνει) 2. δεν υπάρχει λόγος να περάσει όλες τις ιώσεις και να ποτίζω ένα τόσο μικρό παιδί αντιβιώσεις που το μόνο που κάνουν είναι κακό στο συκώτι 3. έτσι κ αλλιώς σε λίγα χρόνια θα πάει σχολείο Την διαπαιδαγώγηση την κάνουμε εμείς και κανένας...παιδικός σταθμός.
Δύσκολη η απόφαση του παιδικού. Εργάζομαι και μέχρι τώρα έχω μια κυρία να κρατάει το παίδι όσο λείπω από το σπίτι. Ο μικρούλης μου είναι 22 μηνών και ήδη έχουν γίνει νύξεις να τον στείλω παιδικό από Σεπτέμβριο που θα είναι 2,5. Όμως δε θέλω βρε κορίτσια. Η προσωπική μου εμπειρία από τον παιδικό είναι πολύ πολύ άσχημη. Οι δασκάλες στην καλύτερη περίπτωση αδιαφορούσαν και μας άφηναν να δερνόμαστε και στη χειρότερη έπεφταν τέτοιες σφαλιάρες που βούιζε το κεφάλι μου. Η μαμά μου εργαζόμενη με παπουδογιαγιάδες μακριά αναγκάστηκε και με έβαλε στον ένα και μοναδικό παιδικό που είχε η μικρή μας πόλη. Τέλος πάντων δε λέω πως έτσι είναι τα πράγματα και τώρα αλλά αν δεν μιλήσει καθαρά ο μικρούλης για να μου λέει τι του συμβαίνει κάθε μέρα δεν θα τον στείλω. Όσο έχω την οικονομική δυνατότητα θα τον αφήνω με την κυρία. Χώρια που τι ακριβώς θα μάθει τώρα που ούτε καλά καλά μιλάει, ούτε να ζωγραφίσει μπορεί ούτε να συμμετέχει σε ομαδικά παιχνίδια αφού μέχρι τα 3 τα παιδιά δεν μπορούν να παίξουν με άλλα παιδάκια? Με συνομίληκα που έχουμε βρεθεί βλέπω οτι όχι μόνο δεν μπορούν να παίξουν αλλά τραβάει το ένα τα μαλλιά του άλλου, βάζουν τα δάχτυλα στα μάτια και παίρνει ο ένας το παιχνίδι του άλλου. Οπότε μάλλον για του χρόνου θα το αναβάλλω που θα είναι 3,5.
Στέλνω τον γιο μου παιδικό από ανάγκη. Εργαζόμενη full time γαρ !! Ναι ! ειναι απόλυτα κοινωνικοποιημένος! Ναι ! έχει μάθει πράγματα που άλλα παιδάκια στην ηλικία του (3 1/2 χρονών) δεν ξέρουν. Ναι ! εδώ και 1 χρόνο τρώει μόνος του, δεν βάζει πάνα, μαζεύει τα παιχνίδια του πριν κοιμηθεί, και.. Ναι ! είναι σε ένα πρόγραμμα από 12 μηνών. το πρόγραμμα που κανονικά θα έπρεπε να έχει όταν παει 5 χρονών και ξεκινησει σχολείο. Μαμάδες κακά τα ψέματα. Ο παιδικός είναι λύση ανάγκης. Στην αρχή υποστήριζα τον παιδικό με πάθος. "κοινωνικοποιηση..προετοιμασία για το σχιλείο...μπλα μπλα μπλα".Τώρα λέω "αν είχα επιλογή θα μεγάλωνα εγώ τον γιο μου." Δηλαδή ρε κοριτσια εμείς που δεν πήγαμε παιδικό ήμαστε ακοινώνητες ή μήπως δεν μάθαμε πράγματα? Για τον χρόνο που χρειαζόμαστε όλεςγια να ησυχάσουμε υπάρχουν πολλές δραστηριότητες. π,χ, τα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης των δήμων και τα ιδιωτικά εργαστήρια δραστηριοτητων. Να σας πω κάτι? όσες έχετε την δυνατότητα μην στερείται την θαλπωρή του σπιτιού από τα μικρά σας. Σκεφτήτε μόνο ότι από την στιγμή που θα πάνε νηπιο κάθε μέρα για την υπόλοιπη ζωή τους θα τρέχουν ! Συγνώμη αν σας κουρασα.
Μαμα Βερα καλησπερα!θα ηθελα να σου πω και εγω τη γνωμη μου!Κατ' αρχην πιστευω πως το ιδανικοτερο θα ηταν ενα παιδακι να μενει στο σπιτι μεχρι 3 χρονων ομως (τη σημερινη δυσκολη εποχη που ζουμε) ποια μαμα μπορει να αφησει τη δουλεια της και να μεινει στο σπιτι?τωρα οσο για τις μανουλες που τα αφηνουν χωρις να δουλευουν ισως να χρειαζονται λιγο χρονο για τον εαυτο τους ωστε να φορτιζουν μπαταριες και να ειναι πιο δημιουργικες με το παιδακι τους και ετσι ο χρονος που θα περνανε μαζι να ειναι πιο ποιοτικος.και για μη παρεξηγηθω να σου πω οτι και εγω εχω ενα αγγελουδι και εχω επιλεξει να βρισκομαι στο σπιτι μαζι του.Απο 3 χρονων καλο θα ηταν να παει στο παιδικο για λιγες ωρες δηλαδη 9:00 -12:00 που ειναι οι πιο δημιουργικες ωρες (αν υπαρχει αυτη η δυνατοτητα,γιατι ειναι πανακριβοι και στο δημοτικο παιδικο ειναι δυσκολο να μπουν).και ναι πιστευω πως βοηθαει στην κοινωνικοποιηση γιατι κακα τα ψεματα ποιος εχει καθημερινα κοινωνικες δραστηριοτητες?εμεις βρισκομαστε με φιλους μονο τα σαββατοκυριακα,και νομιζω πως αυτο συμβαινει στα περισσοτερα σπιτια.Πιστεψε με αν ψαξεις θα βρεις καλους παιδικους με παιδαγωγους που αγαπουν, προσεχουν και δουλευουν πραγματικα με τα παιδια.βεβαια κανεις δεν θα φροντισει τα παιδια μας οπως εμεις οι ιδιες αν ομως ειμαστε κοντα στα παιδια μας μπορουμε να αφουγκραστουμε την καθε τους αναγκη.Εν κατα κλειδι θα ηθελα να πω οτι καθε μανουλα κανει οτι καλυτερο για το παιδακι της και καλο θα ηταν να μη κρινει η μια την αλλη. Φιλικα Στεβι.
Κι εμένα η μικρή μου είναι 28 μηνών και δεν τη στέλνω παιδικό ούτε νομίζω ότι χρειάζεται προς το παρών!Δε νομίζω ότι σε κανένα παιδικό θα μάθει ή θα κάνει περισσότερα απ'ότι κάνουμε μαζί.Διαβάζουμε παραμύθια,της παίζω κουκλοθέατρο,ζωγραφίζουμε,κάνουμε κατασκευές (μάσκες,τσάντες,πύργους,κάστρα,καπέλα κλπ.),φτιάχνουμε παζλ,παίζουμε με τα παιχνίδια της,κάνουμε μουσικοκινητικά παιχνίδια κι όταν έχω δουλειές έρχεται κι αυτή από πίσω μου και κάνει ό,τι κάνω κι εγώ.Επίσης στο μαγείρεμα ρίχνει κι αυτή στην κατσαρόλα διάφορα που της δίνω και διασκεδάζει πάρα πολύ. Γενικά, αφού είμαι εγώ στο σπίτι ποιος ο λόγος να πάει η μικρή παιδικό; Δε νομίζω να μάθει πουθενά περισσότερα πράγματα από αυτά που της μαθαίνω εγώ.
δε θα σου πω τι να κανεις ..εγω για το παιδι μου ήξερα απο την αρχη τη ήθελα...θα σου πω όμως τη δικια μου ιστορια σα παιδι που δε πήγα ούτε νήπιο γιατί τότε δεν ήταν υποχρεωτικό και παρόλο που η μαμα μου προσπάθησε (για το νηπιο )δε με πηρανε γιατι η μαμα δεν εργαζοταν...οπότε έμεινα σπίτι μαζί με άλλα 3 αδελφια που πήγαιναν σχολειο (μεγαλυτερα)..και όταν πήγα πρώτη τάξη ηταν πολυ δυσκολο για εμενα να προσαρμοστω(βασικα προσαρμοστηκα στη δευτερα πια)..1ον αρρωσταινα συνεχεια(και εχανα βασικα μαθηματα)..2ον δε μπορουσα ευκολα να μπω σε μια παρεα (ειχαν ξεχωρισει οι παρεες απο προηγουμενα ετη).3ον τα παιδια ηξεραν όλο το αλφαβητο να το γράφουν και τους αριθμους μεχρι το 20(εγω στο σπιτι ειχα μαθει τα μισα..οχι γιατι δεν μου εδιξε η μαμα αλλα μάλλον ο τροπος στο σχολειο ήταν καλυτερος)..ήξεραν περισσοτερα ποιηματα ,τραγουδια κτλ και ναι δε ντρεπομαι να το πω δεν φοβοντουσταν(ή ντρεποντουσταν όπως εγω)και ξαναλεω η μαμα μου πάντα έκανε ασχολίες μαζι μου όπως και οι αδελφες μου αλλα ήμουν συνεχεια με την οικογενεια ασφαλη και αυτο το ηξερα... Το παιδι μου τωρα 2χρονων παει σταθμο ναι στην αρχη φοβοταν και ναι φετος αρρωσταινει συχνα και βέβαια δεν ξέρω ακομα αν εκανα το πιο σωστο ..αλλα εμπιστευεται και αλλα ατομα εκτος απο εμενα..παιζει με αλλα ατομα εκτος απο εμενα και μαθαινει πραγματα που ενω οταν τα καναμε μαζι αντιδρουσε αρνητικα εκει βοηθάει και απο πανω...εφυγε απο το σπιτι μωρο και εγινε ανθρωπακι και μιλαω για τη συμπεριφορα και την ανεξαρτησια ..δε ξερω αν εκανα καλα ακομα αλλα ειμαι περηφανη για αυτα που φερνει απο το σταθμο(αν εξαιρεσεις τις ιωσεις χαχα) και οι δασκαλες μου λένε τα ιδια γι΄'άυτα που παει απο το σπιτι και φαινονται ολα πιστεψε με (εκτος αν εισαι γονεας τυφλος δηλαδη δεν ασχολεισε και δεν εχεις ασχοληθει) εύχομαι η αποφαση σου να ειναι σωστη για το δικο σου παιδι και σε αυτα τα θεματα δεν υπαρχει σωστο η λαθος αλλα ζυγιζω και αποφασιζω πάντα για το καλύτερο!
Βερα ηρεμησε λιγο με τις αποψεις σου ε..και εγω στελνω τα παιδια μου παιδικο και δεν εγινε τιποτε απο αυτα που αναφερεις. Μην εισαι τοσο απολυτη και τοσο επιθετικη με τις μαμαδες που τα στελνουν. Ουτε τα "παρκαρουμε' ουτε την ησυχια μας θελουμε αλλα οπως και να το κανουμε, τα πραγματακια και την κοινωνικοποιηση που μαθαινει στον παιδικο, δεν τα μαθαινει σπιτι ΟΤΙ και να λεμε. Απλα ετσι ειναι. Ειδικα αν ενα παιδακι ειναι μοναχοπαιδι και δεν εχει καποια αλλη παρεα. Νομιζεις εσυ οτι το νορμαλ ειναι ενα παιδι να ειναι 24/7 με την μαμα του? Στην ηλικια των 2 ή 3 ετων? Ε οχι, μην τρελλαθουμε κιολας. Ασε τις αλλες μαμαδες να κανουν οτι θελουν και κρινουν σωστο και κανε και εσυ αυτο που θελεις. Δε σε επιασε κανεις απο τον λαιμο να την στειλεις παιδικο, αν δε θελεις, δε την στελνεις. Δε σ'αρεσει να σε κρινουνε αλλα οταν ειναι εσυ να κρινεις, βλεπω μια χαρα το κανεις. Αντε γιατι σαν πολλα μας τα λενε γενικως.
και εμενα που δεν δουλευω αλλα τον εστειλα πυροβοληστε πηγε 3 χρονων πρωτη φορα φετος το ειχα και εγω αναγκη αλλα ποιο πολυ τον εστειλα γιατι ηξερα οτι θα περναει καλα θα παιζει και με αλλα παιδακια θα μαθει καινουρια πραγματα και θα ειναι ποιο ηρεμος ειναι ενα δυσκολο παιδι και επειδη ειναι μοναχοπαιδι βαριεται στο σπιτι εγω εχω και τις δουλειες του σπιτιου δε νομιζω οτι υπαρχει καποια απο εσας που μεσα στη καθημερινοτητα τα παραταει ολα για να παιζει ολη μερα με το παιδι της εγω λοιπον οταν εκανα τα απαραιτητα του σπιτιου αυτος γκρεμιζε ολο το σπιτι απο βαρεμαρα και μαλωναμε ενω τωρα παει παιζει με παιδακια γιατι οσο και να παιξει με τη μαμα δεν ειναι το ιδιο...οποτε τωρα οταν ερχεται απο τον παιδικο στη 1:00 ειναι και αυτος χαρουμενος και ηρεμος και εγω εχω προλαβει να πιω ενα καφε με την υσηχια μου και να κανω ολες τις δουλειες μου και εχω ολη την υπολοιπη μερα να ασχοληθω μαζι του πολυ ποιο ευχαριστημενη γιατι δεν ειμαι το ιδιο πιεσμενη πια. Οσες μαμαδες δουλευεται σκεφτειτε οτι οσο δυσκολο ειναι να συνδιασεις δουλεια σπιτι και παιδι τουλαχιστον "ξελαμπικαρετε" λιγο δεν ειναι ευκολη υποθεση να εισαι συνεχεια με ενα δυσκολο και ζωηρο παιδι
@Marw Συμφωνώ απόλυτα με όσα λες μαμά Μάρω!!! Εγώ προσωπικά έστειλα την κορούλα μου πέρυσι σταθμό σε ηλικία 11 μηνών λόγω ανάγκης, έπρεπε να επιστρέψω στη δουλειά και δεν υπήρχαν παπουδογιαγιάδες για να την κρατήσουν. Μετά από ενδελεχή έρευνα κατέληξα στο σταθμό που την στέλνω & τώρα και οφείλω να πω ότι είμαι υπερευχαριστημένη. Παρότι δυστυχώς με απέλυσαν προσφάτως από τη δουλειά μου συνεχίζω και τη στέλνω στο σταθμό. Δεν θα απαριθμήσω τα οφέλη που έχω δει στο παιδί μου από το σταθμό αλλά συνοψίζοντας θα πω ότι σημασία έχει ο χρόνος που αφιερώνουμε στο παιδί να είναι ποιοτικός. Επίσης σαφώς και η μανούλα φροντίζει το παιδί καλύτερα από όλους αλλά σίγουρα δεν μπορεί να καλύψει όλες τις ανάγκες του. Αυτά!
vera mou ego mazi sou exo ena koritsaki 6 minon pou einai olokliri i zoi mou exo eleythero epaggelma gia tin akribeia farmakeip.protimisa omos na bro upallilo gia na eimai konta tis!!!kai tha meino spiti oso xreiastei!!!!kaneis de tha diapaidagogisei ta paidia mas opos emeis!!!kai kaneis de tha tous dosei tin agkalia pou exoun anagki an oxi oi manoules tous!!!pantos apo paidopsixologous kai paidiatrous me tous opoious exo syzitisei mexri tria ki apo iatrikis apopsis den endeikneitai o paidikos!akomi exoun eualoto anosopoitiko systima kai den ksereis an kai pos thantimetopisoun mia endexomeni iosi!!!!oso gia ti koinonikopoiisi mporoume mones mas na fernoume sepafi ta paidakia mas me alla!!!!ego de piga paidiko kai mia xara koinoniki eimai.o antras mou pige kai den einai!!!ayta einai thema xaraktira!!!!paradexomai ki ego oti polles fores kourazomai!!!eimai sunexeia mazi tis!!!alla ta paidia de ta fernoume sto kosmo oute gia na ta ksefortonomaste oute gia na mas ta megalonoun alloi!!!tin afino kana 2 ores tin ebdomada gia na petaxto ligo ap ti douleia mou ki aisthanomai typseis!!!sto eksoteriko se oles tis etairies exoun paidiko oste ta paidia na einai mazi me ti mama toys akomi kai sti douleia!!!!!na xareis to paidaki sou oso pio polu mporeis!!!!
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου κι εγώ σκέφτομαι στο νηπιαγωγείο να το στείλω.Επίσης μια ζωή σχολείο,πανεπιστήμια κ υποχρεώσεις θα έχει,γιατί να χάσει αυτά τα χρόνια κ να βαρεθεί από τόσο μικρή το σχολείο.
-2.5 εγινε η κορη σου, δεν θα την στειλεις παιδικο? -οχι! -μα γιατι? -δεν υπαρχει λογος. τοτε η μια γιαγια πεταγεται και λεει: "ε δεν καθαρισε απο πανα και δεν μιλαει και καλα " με απολογιτικο υφος. Λες και χρειαζεται να δινω λογαριασμο για το τι θα κανω με το παιδι μου!!!!!!!!!! Η αληθεια ειναι, οτι 1.περναω υπεροχα με τα παιδια σπιτι, εφοσον δεν εργαζομαι! 2.μπορω να τα αφησω στην γιαγια αν θελω 3.αν ηταν τοοοοοσο σημαντικο θα ηταν υποχρεωτικο και 4. η καθε οικογενεια εχει τους δικους της κανονες!
Θα σας πω μονο κατι γενικο.Ας μην βγαζουμε αφθαιρετα συμπερασματα και ας μη κατηγορουμε ανθρωπους αν δε κατανοησουμε πρωτα τις αναγκες τους λεγοντας .Ο καθε γονιος κανει αυτο που θεωρει σωστο για τα παιδια του . Αυτο που μπορω να πω μονο ειναι οτι καλο ειναι να νιωθουμε ισσοροπημενοι σαν ανθρωποι γιατι -παντα κατα την δικη μου εμπειρια-αυτο μας κανει καλυτερους γονεις.
Μαμά Βέρα, διαφωνώ κάθετα με όσα γράφεις..Δεν ξέρω πού έχεις απευθυνθεί και πού έχεις κοιτάξει, αλλά γενικά η έννοια του παιδικού σταθμού είναι εξαιρετικά χρήσιμη για τα παιδιά..Δεν υποστηρίζω ότι μόλις το παιδί κλείσει τα 2 του χρόνια πρέπει να τρέξεις να το βάλεις κάπου, αλλά μέχρι τα πέντε θα το έχεις κολλημένο στη φούστα σου? Σαν νευρολόγος θα σου πω ότι ναι , το παιδί θα κοινωνικοποιηθεί στον παιδικό σταθμό. Και δεν ξέρω πολλούς άλλους τρόπους με τους οποίους το παιδί να είναι σε άμεση κ καθημερινή συναναστροφή με παιδιά της ηλικίας του..Εκτός αυτού, στους παιδικούς σταθμούς διεξάγονται δραστηριότητες οι οποίες αναπτύσουν ψυχοκοινωνικά το παιδάκι και τις οποίες εσύ δεν μπορείς να του τις προσφέρεις, όσο κι αν το θέλεις και προσπαθήσεις.. Έχεις σκοπό να προστατεύεις το παιδί σου από ολόκληρη την κοινωνία για την υπόλοιπη ζωή του? Είμαι μαμά και αντιλαμβάνομαι ότι τρέμει το φυλλοκάρδι σου, αλλά αυτό είναι ΔΙΚΟΙ σου φόβοι και δεν πρέπει να τους πληρώνει το παιδί...Και να είσαι σίγουρη ότι την υπερπροστασία θα την πληρώσει σίγουρα..Αν έχεις αναζητήσει το σωστό σταθμό, τίποτα τραγικό δε συμβαίνει..Το ότι κάποτε παιδικοί δεν υπήρχαν όπως καταλαβαίνεις, ελπίζω, δεν είναι εποχείρημα..Κάποτε τα κορίτσια δεν πήγαιναν σχολείο, αλλά φαντάζομαι ότι το κοριτσάκι σου θα πάει, ε?? Τέλος, θεωρώ άκρως αποπροσανατολιστικό και άδικο, να κατηγορείς μαμάδες που στέλνουν τα παιδιά τους στον παιδικό, όπως και άδικο το να κατηγορούν αυτές εσένα...Εύκολες λύσεις όταν είσαι μαμά δεν υπάρχουν..Ενημερώσου, διάβασε, ψάξε και θα δεις ότι μπορεί και να αλλάξεις γνώμη..
Συμφωνω απολυτα και ως Β.Βρεφονηπιοκομου αλλα και ως μητερα!!!!
ΚΑΛΑ κανεις και δεν το στελνεις εφοσον μπορεις να εισαι εσυ μαζι του, τα μωρα ειναι μωρα για πολυ λιγο και αν δεν τα χαρουμε οι μαμαδες αυτο το διαστημα πότε οταν μεγαλωσουν;Ασε που αυτα που φερνουν απο το σταθμο μονο καλα δεν ειναι ολα!! Το παιδι και στο σπιτι ζωγραφιζει και μαθαινει τραγουδακια με την μαμα και πολλα αλλα..και το μαθαινει και συμπεριφορα!! καθως λοιπον θα μεγαλωνει θα εισαι περιφανη εσυ γι' αυτα που εμαθε απο εσενα και θα το καμαρωνεις αλλα θα ξερεις και το χαρακτηρα που αναπτυσει γιατι εισουν ΜΑΖΙ ΤΟΥ!!!Πρεπει να πω κι αλλα..;
καταρχην συμφωνω οτι καθε μαμα εχει το δικαιωμα να επιλεξει τι θα κανει με.το παιδακι της.το οτι καποιες μαμαδες σου λενε την γνωμη του οκ δεν ειναι λογος αυτος να θυμωνεις η να το βλεπεις οτι σου λενε τι θα κανεις.απλα διατυπωνουν την αποψη τους.εσυ γιατι θυμωνεις τοσο;καπου διαβασα οτι θυμωνουμαι οταν δεν ξερουμε τι να απαντησουμε....κανε οτι θες χωρις να επιτηθεσαι και να βγαζεις αχρηστο τον παιδικο σταθμο.και μαλιστα να κατηγορεις οτι οποια τα παει τα παρκαρει.ασε τον κοσμο να κανει οτι νομιζει και μην προσπαθεισ με.το ζορι να μας πεισεις οτι κανεις εσυ το καλυτερο.κατα την.γνωμη μου δεν το κανεις;θα μπορουσα να πω οτι εγωιστικα κρατας το παιδι σπιτι και δεν το αφηνεις να ξεμακρυνει απο.σενα.καλο θα σου ακουγοταν αυτο;δεν το λεω ομως γιατι η καθε μαμα εχει την δικη της αποψη και αυτο δεν αφορα κανεναν.μην κανεις λοιπον αυτο που λες οτι σου κανουν οι αλλοι.μην προσπαθεις να περασεις την δικη σου αποψη.για.σωστη γιατι κατ εμε δεν ειναι.αυτα.
δυσκολο θεμα...και μξεις μαλωνουμε στην παρεα για αυτο....εγω παντως αναμεσα σε α. γιαγιαδες και β. παιδικο...θα επιλεξω το β. γιατι οι δικες μας γιαγιαδες ειναι πολυ παραχωρητικες και κανουν ολα τα χατηρια στη μικρη...και αυτο γυρναει μπουμεραγκ σε 2 εργαζομενους γονεις... μεχρι τωρα ειναι η μικρη στο σπιτι γιατι τα βολευουμε με τα ωραρια στη φυλαξη...ομως οταν ερθει το 2ο μωρο δεν ξερω τι θα κανω....να την στειλω παιδικο, για να μπορω να κοιταω το ''νινι'' ανενοχλητη? η να την κρατησω και αυτη σπιτι? δεν ξερω πως θα ειμαι με ενα μωρο στο στηθος και ενα 2 χρονο που θα θελει και αυτο την προσοχη του...σκεφτηκα πως ο παιδικος για λιγες μονο ωρες ισως βοηθήσει...αλλά και γω φρικαρω στην ιδεα πως ειναι ενα ατομο για πολλα παιδακια....παντως οτι αποφασιζει μια μητερα για το παιδι της ειναι το σωστο...δεν εχουμε το δικαιωμα να κατακρινουμε την αλλη πλευρα...
Εστειλα τη μεγαλη μου κορη παιδικο 3,5 χρονων. Δουλεύω αρκετές ώρες τη μερα και εχω αλλο ενα κοριτσάκι 16μ. Μεχρι να τη στειλω και εγω σκεφτομουνα περιπου τα ιδια και είχα ενα ενδόμυχο φόβο για το ξενο περιβάλλον που θα βρισκεται εχοντας ακουσει το καθε τι απο τον καθενα. Θέλοντας λοιπον να αποφορτισω τη μητερα μου που κραταγε όσο δουλευα τα κοριτσακια μου και τον ανηψιο μου το Σεπτεμβρη πηγε σταθμο. Ψαξαμε να βρουμε πολυ εναν που θα μας καλυπτει και θα νιωθω ησυχη οτι βρισκεται σε σωστο περιβαλλον. Νομιζω οτι τον βρηκαμε. Το ενστικτο μου δεν επεσε εξω μεχρι τωρα τουλαχιστον. Περασαμε 2 δυσκολους μηνες (προσαρμογη) ομως το παιδι μου πια παει με χαρα καθε μερα και αγαπαει πολυ την δασκαλα της. Αυτο για μας ειναι η μεγαλυτερη αποδειξη. Πραγματι οταν το παιδι μιλαει εισαι πιο ηρεμος οτι θα σου πει πραγματα που συμβαινουν. Λοιπον μαμα Βερα ολες οι αποψεις ειναι σεβαστες. Εξαλλου όταν ερθει ο καιρος μπορει το παιδι να ζητησει την παρεα συνομηλικων και εσυ αν αναθεωρησεις. Οι αποψεις παντων ολες σεβαστες.
Έχω δύο κόρες 28 και 12 μηνών. Εδώ και 2 και χρόνια έβαλα στην άκρη την επαγγελματική μου σταδιοδρομία για να τις μεγαλώσω μόνη μου (είχα τη δυνατότητα). Σκέφτομαι από το Σεπτέμβριο να στείλω τη μεγάλη παιδικό για να μπορέσω να δώσω λίγο περισσότερο από το χρόνο μου στη μικρή, που η αλήθεια είναι ότι λόγω του μεγαλύτερου παιδιού δεν την έχω απολαύσει και προσέξει ανάλογα. Ρώτησα την παιδίατρο και μου είπε ότι ψυχοσωματικά τα παιδιά είναι έτοιμα να φύγουν από το σπίτι μετά τα 3 1/2. Δεν έχω αποφασίσει ακόμα τί θα κάνω, αυτό όμως που αντιληφθεί είναι ότι αν ενσωματώνεις πλήρως τα παιδιά στην καθημερινότητά σου, αν τους προσφέρεις χρόνο για δραστηριότητες εκτός σπιτιού (π.χ. παιδική χαρά, θεατράκι κ.λ.π.), αν δημιουργείς δραστηριότητες εντός σπιτιού (διάβασμα βιβλίων, "ζωγραφική", "μαγειρική") λαμβάνουν όλη την απαραίτητη για την ηλικία τους κοινωνικοποίηση και εκπαίδευση. Εξάλλου κανένας από την οικογένειά μου ή το φιλικό μου περιβάλλον δεν πήγε σε παιδικό σταθμό, αλλά κατευθείαν νηπιαγωγείο και μια χαρά κοινωνικοποιηθήκαμε, μορφωθήκαμε, κάναμε φίλους κ.λ.π. Δεν απαξιώνω τους παιδικούς, ούτε θεωρώ ότι πρέπει υποχρεωτικά να τους παρακολουθήσουν τα παιδιά. Είναι κάτι, όπως και πολλά άλλα που θα προκύψουν στην πορεία ανατροφής τους, που κάθε γονιός πρέπει να κρίνει αν θα επιλέξει ή όχι κατά περίπτωση.
Το "συμφωνώ" και το "διαφωνώ" για μένα είναι πολύ γενικό για να το πω. Δεν θέλω να με κρίνει κανείς και για αυτό δεν κρίνω. Ο καθένας μας έχει τους λόγους του που άλλοτε κρατάει τα παιδιά του στο σπίτι και άλλοτε τα στέλνει παιδικό. Αυτό που έχω εγώ ως προσωπική άποψη είναι ότι αν ο χρόνος που περνάει η μαμά και ο μπαμπάς με το παιδί στο σπίτι , χωρίς να το στέλνει παιδικό, του προσφέρει στην ουσία, παιχνίδι, ψυχαγωγία, μια κάποια εκπαίδευση - ανάλογα με την ηλικία του παιδιού (καρτούλες, λεξούλες κτλ.), και ταυτόχρονα παρέα είτε σε βόλτα είτε μες στο σπίτι με συνομήλικα ή λίγο μεγαλύτερα παιδάκια, τότε όλα είναι οκ. Αν όχι τότε σίγουρα όσο καλό κάνει να μεγαλώνει ένα παιδί στο σπίτι μέχρι τα 5,5, άλλο τόσο καλό είναι να μεγαλώνει και σε παιδικό και vice verca. Κανείς δεν είναι τέλειος γονέας αλλά κανείς δεν είναι και άχρηστος βρεφονηπιοκόμος. Όλα θέλουν μια ισορροπία. Τα παλαιότερα χρόνια τα περισσότερα παιδιά δεν πήγαιναν παιδικό. Στην ηλικία όμως των 5 και άνω , 1980 με 1990 - εκεί κοντά, κάθε απόγευμα τα καλοκαίρια ήμασταν όλοι χύμα στην γειτονιά και παίζαμε μέχρι να νυχτώσει και το χειμώνα μετά το διάβασμα πηγαίναμε ο ενας στο σπίτι του άλλου. Που σημαίνει ότι η κοινωνικοποίηση ερχόταν πιο νωρίς και πιο αληθινή και πιο brutal ίσως, κι ας μην ήμασταν από τα 2 μέχρι τα 5 σε παιδικό. Σήμερα όμως..? Ποια γειτονιά και ποιος ο χρόνος της μέσης μάνας να πάει βόλτα σε μια φίλη που έχει και αυτή παιδί ή πόσο ξεκάθαρο είναι το μυαλό να είναι full time mum και δασκάλα και προστάτης? Το παιδί δεν θέλει 8ωρο , ούτε 10ωρο , ούτε 2ωρο...Το κάθε παιδί ορίζει από μόνο του το χρόνο που χρειάζεται με το γονιό αρκεί να έχει ο γονιός τα μάτια και τα αυτιά ανοιχτά. Γι' αυτό και ο κάθε άνθρωπος πράττει όπως αυτός ορίζει για το τέκνο του και καρπώνεται αύριο - μεθαύριο ό,τι έσπειρε. Με αγάπη και κατανόηση Ειρήνη
Βέρα μου εγώ και τα δύο μου παιδάκια τα έστειλα παιδικο, τον πρώτο στα δυόμιση τον δεύτερο ενός.Εχεις δίκιο να έχεις αντίρρηση και αμφιβολίες για τον παιδικό.Εγώ τα έστειλα πρωτίστως γιατί εργάζομαι και δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς.Συμφωνώ πως η αιτία να στείλεις τόσο μικρό το παιδί στον παιδικό για να έχεις την ηρεμία σου λίγες ώρες ,είναι εντελώς άκυρη και ανεύθυνη.Αν έχεις τη δυνατότητα αυτές τις ώρες να τις περάσεις με το παιδί σου είστε τυχεροι και οι δύο.Από την άλλη όμως δεν θα έπρεπε να ρίχνουμε ανάθεμα στους παιδικούς.Δε σημαίνει ότι τα κακοποιούν ή ότι θα του κάνει κακό στην υπόλοιπη ζωή του.Ο μεγάλος μου είναι φέτος στο νήπειο και πάντα θυμάται με πολύ αγάπη τον παιδικό , όπου παρένθεση είχε μάθει περισσότερα πράγματα απ΄ότι τώρα που είναι στο νηπειο.Ο δε μικρός μου είναι δεύτερη χρονιά εκεί και πάει με μεγάλη χαρά...Απλά από την εμπειρία μου τα παιδια που έχουν πάει στον παιδικό είναι πιο εύκολα στην προσαρμογή και αργότερα στο σχολείο από αυτά που 5 χρονών φευγουν για πρώτη φορά από το σπίτι.Το θέμα της κοινωνικοποίησης που έχει γίνει καραμέλα τελευταία δεν είναι και επιχείρημα για να στείλεις το παιδί τόσο μικρό στον παιδικό.Πραγματικά είναι μια λύση ανάγκης και ως ψυχολόγος θα έλεγα ότι αν έχεις την δυνατότητα να το κρατήσεις λίγο ακόμα σπίτι κάντο γιατί ακόμα είναι μικρούλα.
Άντε πάλι μαμαδομαχία !!! Βέβαια, γιατί μετά το θέμα του θηλασμού, τι έρχεται; Το αν το παιδάκι θα πάει παιδικό, ή θα κάτσει σπίτι με τη μαμά ή τη γιαγιά (αν η μαμά εργάζεται). Τα δικά μου παιδιά, πήγαν παιδικό σταθμό στα 2,5 χρόνια ο μεγάλος και η μικρή 18 μηνών. Βέβαια, εγώ εργάζομαι και δεν θα μπορούσα να είμαι στο σπίτι μαζί τους. Θα έπρεπε να είναι στο σπίτι με τη γιαγιά, που όσο και να τα αγαπάει δεν θα μπορούσε π.χ. να κάτσει κάτω και να παίξει μαζί τους. Είδα πως τα παιδιά μου, περνούσαν καλά. Ήταν όλη μέρα με παιδάκια, έπαιζαν, μάθαιναν τραγουδάκια, ζωγράφιζαν, έκαναν φίλους. Ανακάλυψαν τις δικές τους δυνάμεις, έμαθαν να διεκδικούν και να προστατεύουν τον εαυτό τους. Από την άλλη όμως, έπρεπε να τα ξυπνάω από τις 7.00 το πρωί και να τα βγάζω έξω Χειμώνα - Καλοκαίρι, έκλαιγαν όταν τα άφηνα το πρωί, κολλούσαν ιώσεις, κουράζονταν. Ή υπήρχαν στην τάξη κάποια παιδάκια που τους τραβούσαν τα μαλλιά ή τα δάγκωναν (!!!). Και φυσικά, όσο καλή κι αν είναι η "δασκάλα", δεν θα φροντίσει το δικό σου το παιδί όπως το κάνεις εσύ, για τον απλούστατο λόγο ότι έχει 20 παιδάκια μέσα στην τάξη. Θέλω να πω, πως το να πάνε τα παιδάκια παιδικό σταθμό, έχει και θετικά και αρνητικά. Προσωπικά για εμένα, ήταν λύση ανάγκης λόγω εργασίας. Νομίζω πως εάν δεν εργαζόμουν, δεν θα τα έστελνα. Θα πήγαιναν κατευθείαν Νηπιαγωγείο που είναι στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Γερά να είναι όλα τα παιδάκια, έχουν χρόνια μπροστά τους να πάνε σχολείο, να μάθουν, να κάνουν φίλους, να κοινωνικοποιηθούν.
Συμφωνώ απόλυτα.'Ενα μωρό, γιατί για μωρό πρόκειται ακόμη, δεν θα επρεπε να αποχωρίζεται τη μητέρα του. Αναγκάστηκα να στείλω τον δικό μου όταν ήταν 2,5. Δεν ήθελε ποτέ του να πάει, έκλαιγε καθε πρωί που τον άφηνα και κάθε μεσημέρι που τον επαιρνα και ένιωθα κι εγώ ασχημα μαζί του. Ασε που ήταν ανα μία εβδομάδα άρρωστος, οπότε παλι αναγκαζόμουν να μην πηγαίνω στη δουλειά.. Θεωρώ πώς δυστυχώς έχουμε φτασει στο σημείο να ''πρέπει'' να στελνουμε τα παιδιά μας από τοσο μικρά (και μάλιστα σε ολοήμερο!!) για να μη τα εχουμε στο κεφάλι μας. (εξαιρείται φυσικά η περιπτωση που η μαμά ειναι εργαζόμενη). Ο γιος μου είναι τώρα έξι, πάει νήπια και εχει κοινωνικοποιηθεί μια χαρά, για να μην αναφερθώ στο γεγονός πώς έχει γνωσεις πρώτης δημοτικου, χωρις να εχει παει παιδικό από τα 2,5.. Η λογική αυτή δυστυχώς συνεχίζεται και όταν μεγαλώνουν, στέλνοντας ένα π α ι δ ί, σε τοσες δραστηριότητες, με ένα πρόγραμμα που θα ήταν εξοντωτικό ακόμη και για έναν ενήλικα.
viviana πολυ σωστη η παρατηρηση σου! οσες ειναι κατα του παιδικου προσπαθουν να μας πλασαρουν την αποψη οτι νοιαζονται πιο πολυ τα παιδια τους και γι αυτο τα κρατανε στο σπιτι. πριν παρακολουθησω τη σχολη γονεων που γινεται στην πολη μας ενιωθα λιγες τυψεις καθε φορα που ηθελα να βγω για εναν καφε χωρις το παιδι μου για να "ξελαμπικαρω λιγο". ειδικοι παιδοψυχολογοι μας ενθαρυναν να αφιερωνουμε προσωπικο χρονο στον εαυτο μας για να "ακονιζουμε το μαχαιρι μας" και να ειμαστε πιο σωστες full time μανουλες.ειναι αληθεια οτι στον παιδικο κανουν πραγματακια που στο σπιτι δεν θα εκαναν, μαθαινουν να συμπεριφορονται με αλλα παιδακια και να μοιραζονται παιχνιδια.
ΣΩΣΤΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!
Σε νιώθω απόλυτα!!!!!!!!!!! Κι εγώ το αντιμετώπισα με τις δίδυμες, που έφτασαν 4 για να τις στείλω κι η καρδούλα μου το ξέρει πώς αισθανόμουν(Σεπτέμβριο του 2011 πήγαν!)... αλλά τώρα έχω μπει στη διαδικασία να στείλω από Μάρτιο κ τη μπισκοτίνα μου, που θα είναι 2.5.... ίσως γιατί ξέρω ότι ο παιδικός που πηγαίνουν οι άλλες είναι πολύ καλός, οι δασκάλες άψογες, τα προσέχουν, αλλαγή συμπεριφοράς δεν έχω δει, τους έχω πολλή εμπιστοσύνη.... πάντως, αν ήμουν ζάμπλουτη θα επέλεγα να έχω δασκάλους στο σπίτι για τη μόρφωσή τους, παρά να μου τα μορφώσει(χαχαχαχαχ!!!) η κυρία Διαμαντοπούλου τα παιδιά!!!!
....είτε λύση για να κοιτούν την πάρτη τους (για όσες μαμάδες δεν εργάζονται) και να μην κάνουν “κήρυγμα” στις μαμάδες που δεν τα στέλνουν στον παιδικό..... αφού εσύ κρίνεις οτι αυτό είναι το καλύτερο για το δικό σου παιδί καλά κάνεις και δεν το στέλνεις παιδικό και κακώς οι άλλοι σε κρίνουν και έχεις δίκιο να θυμώνεις. όμως κάνεις ακριβώς οτι σου κάνουν. κρίνεις τις μαμάδες που επιλέγουν τον παιδικό σταθμό και γίνεσαι επιθετική μαζί τους. γιατί; ποιος σου είπε οτι όσες πάνε το παιδί τους στον παιδικό το παρατάνε; σου έχει περάσει από το μυαλό οτι μπορεί να έχουν αποφασίσει να τα στείλουν παιδικό γιατί πιστεύουν ακριβώς τα αντίθετα από σένα (κοινωνικοποίηση κτλ); γιατί αυτά που πιστεύεις εσύ να είναι τα σωστά και όχι τα αντίθετα; απορώ γιατί γινόμαστε τόσο μα τόσο επιθετικές;
και ακομη χειροτερα αργοτερα όταν μητέρες που δεν εργάζονται παρκαρουν τα παιδια τους στα ολοήμερα σχολεια..
Πάντως εμένα, για να δεχτούν τα παιδιά στο ολοήμερο, ζήτησαν βεβαίωση εργασίας και δική μου και του συζύγου. Το ολοήμερο ειδικά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού, βοηθάει πολύ. Εάν η δασκάλα έχει όρεξη, βάζει τα παιδιά να διαβάσουν, τους λύνουν απορίες και έτσι το πιτσιρίκι δεν χρειάζεται να περιμένει να γυρίσει η μαμά από τη δουλειά για να κάτσει να διαβάσει. Μαζί της κάνει μόνο μια επανάληψη. (Φαντάσου να γυρίσεις από το γραφείο στις 7.00 το απόγευμα, μέχρι να φας κάτι, να πεις μια κουβέντα, πάει 8.00 και να πρέπει εκείνη την ώρα να μάθεις στο Γιωργάκη την προπαίδεια!!! Ε, πίστεψέ με, δεν μαθαίνεται, γιατί εκείνη την ώρα κουτουλάει από την κούραση !!!). Εάν η μαμά δεν εργάζεται, το βρίσκω ανώφελο να κάθεται στο ολοήμερο.
Θέλω να πω και εγώ τη γνώμη μου σαν βρεφονηπιοκόμος που δούλευα σε παιδικό σταθμό. Πριν αρχίσω να δουλεύω ήμουν υπέρ να πηγαίνουν τα παιδιά "σχολείο" από πολύ μικρά, πίστευα και εγώ τα γνωστά "κοινωνικοποίηση" "ανεξαρτητοποίηση" και όλα τα σχετικά που μαθαίναμε στη σχολή. όταν άρχισα να κάνω πρακτική και στη συνέχεια να δουλεύω άλλαξα γνώμη, γιατί τα μάτια μου είδαν πολλά! Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, δεν είναι της παρούσης. Θα πω μόνο ότι πολλοί βρεφοκόμοι/νηπιαγωγοί εκμεταλλεύονταν το γεγονός ότι το παιδί είναι μικρό/δεν μιλάει και κάνανε ότι θέλανε γνωρίζοντας ότι το παιδί δεν θα το μεταφέρει στο σπίτι. Γνώμη μου, να στέλνετε τα παιδιά σας στο παιδικό όταν θα μπορούν να σας μιλήσουν! Να μπορούν να σας μεταφέρουν οποιοδήποτε παράπονο ή τι κάνανε σήμερα στο σχολείο. Και φυσικά εσείς γονείς πάντα να "ψαρεύετε" τα παιδιά σας. Οι καλές δασκάλες δεν φαίνονται μόνο από το χαμόγελο και το πόσο γλυκομίλητη είναι. Για να μην παρεξηγηθώ σίγουρα υπάρχουν και εξαιρέσεις στον κανόνα αλλά θέλει μεγάλη προσοχή!
Συμφωνώ απόλυτα!!!Μια χαρά μπορεί να κοινωνικοποιηθεί και αλλου σε μια παιδική χαρά γεμάτη παιδάκια και με μένα πάντα κοντά της χωρίς να χρειαστεί να στερηθεί η μια την αλλή!!!Και εγώ τα ίδια ακούω από "φίλες"!!!
ο καθενασ ξερει το καλο για το παιδι του και δεν χρειαζεται καποιος αλλος να του υποδεικνυει τι θα κανει....εχω 4 παιδια τα 3 τα εστειλα παιδικο γιατι δουλευω και δεν εχω ποιον να μου τα κρατησει...φανταζομαι οτι οταν ερθει και η ωρα της μπεμπας να παει θα την στειλω .βεβαια εγω δεν ειμαι αρνητικη στην ιδεα του παιδικου..κι εγω πηγαινα απο 2,5 χρ.και εμαθα πολλα πραγματα...αλλα αν δε δουλευα δεν ξερω αν θα τα πηγαινα......
Κορίτσια, από τη δική μου πείρα: έστειλα τη μικρή παιδικό 18 μηνών. Όλοι μου είχαν πει ότι καλύτερα είναι να πάει μετά τα 3 (παιδίατροι και νηπιαγωγοί) και είχαν δίκιο. Πριν τα 3 το παιδί δεν πολυπαίζει με τα άλλα, το καθένα κάθεται μόνο του στη γωνιά του. Φυσικά αυτό θα ήταν ΟΚ, αν δεν υπήρχαν οι ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ! Τον πρώτο χρόνο η μικρή πήγαινε 3 μέρες παιδικό και ήταν 7 μέρες μετά σπίτι ΑΡΡΩΣΤΗ! Η αποδιοργάνωση ήταν πλήρης, ούτε να δουλέψω δεν μπορούσα, γιατί όταν το παιδί είναι άρρωστο τόσο μικρό ούτε τη νύχτα δεν κοιμάσαι!!! Συμπέρασμα: ο παιδικός τόσο νωρίς είναι ένα τεράστιο λάθος, όποια έχει τη δυνατότητα ας κρατήσει το παιδί σπίτι μέχρι τα 3, μην πω τα 4. Ε, τότε πια το παιδί βαριέται μόνο του, και θέλει παρεϊτσα (που όμως μπορείς να τη βρεις πηγαίνοντάς το εσύ παιδική χαρά ή σε κανα γκρουπάκι 5 παιδιών αντί για τον παιδικό με τα 12!). Και τέλοσπάντων το μεγαλύτερο παιδί και αντέχει κάπως περισσότερο στις αρρώστιες (έχει αρχίσει να δυναμώνει το ανοσοποιητικό του) αλλά και αν αρρωστήσει, το περνάει πιο εύκολα κάπως, ξέρει να σου πει τι νιώθει, δεν είναι αυτή η απελπισία του άρρωστου μωρού που δεν μιλάει καλά - καλά και όλο κλαίει!...
Είμαι από τις μαμάδες που δουλεύουν, οπότε ο παιδικός σταθμός αποτελεί περίπου "μονόδρομο". 2,5 πήγε ο μεγάλος μου, 2 χρονών και 2 μηνών θα πάει η μικρή μου (μέχρι αυτή την ηλικία τα κρατούσε στο σπίτι μία κυρία). Εάν στην ηλικία των 2,5 όντως το παιδάκι μου ήτανε μικρό για να πάει παιδικό και ίσως προτιμούσε να μείνει σπίτι, στην ηλικία των 3,5 πήγαινε κανονικά και μάλιστα δεν ήθελε να τον παίρνω νωρίς, στην ηλικία των 4,5 τώρα, ακόμα και να θέλω να τον κρατήσω σπίτι, αυτός θέλει να πάει. Περνάει τη μέρα του με παιδάκια στην ηλικία του, μαθαίνει να μοιράζεται, έχει ενδιαφέροντα, τα οποία δεν θα μπορούσα να του τα πραγματοποιήσω ακόμα και να καθόμουνα (μαζί με το μαγείρεμα, μάζεμα, πλύσιμο κλπ). Δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν να στείλει το παιδάκι του παιδικό σταθμό, δεν θεωρώ ότι είναι "αναντικατάστατος", ότι τα παιδάκια που δεν πηγαίνουν δεν μαθαίνουν, και, φυσικά, σέβομαι όλες τις αποφάσεις των μαμάδων για τα δικά τους παιδάκια. Απλά αρνούμαι ότι δεν προσφέρει τίποτα περισσότερο από ότι "πάρκινγκ" για να έχουν οι μαμάδες την ησυχία τους... Προσφέρει πολύ περισσότερα, όπως παρέες, καινούρια παιχνίδια, καινούριες γνώσεις... Επίσης, νομίζω ότι όποια κατηγορία του στυλ "το παιδί της είναι βάρος για αυτό το πάει" δεν είναι σωστή... Όσο πολλοί υπάρχουν και υποστηρίζουν ότι τα παιδάκια δεν πρέπει να πάνε παιδικό, άλλοι τόσοι υποστηρίζουν ότι πρέπει να πηγαίνουνε... ας μην αρχίσουν οι εκατέρωθεν κατηγορίες...
οι κόρες μου είναι 3 ετών τώρα και είναι ο δεύτερος χρόνος που τα πάω στον παιδικό σταθμό ο λόγος είναι ότι εργάζομαι...Την πρώτη μέρα που τα πήγα σχολείο όταν έφυγα δεν έκλαψαν ούτε ένα λεπτό...μέχρι τώρα δεν τα έχει δείρει ποτέ κανένα παιδάκι εκτός απο σπρωξίματα που τα κάνουν και μεταξύ τους...και όταν βλέπουν κάτι άσχημο σχολείο (οπως φτυσίματα)οταν έρχονται σπίτι το κατακρίνουν...εγώ βλέπω απλά την λαχτάρα που έχουν να πάνε σχολειο..με πόσο ενθουσιασμο και αγωνία περιμενουν να ρθει η γιορτουλα του σχολειου που θα παρουν μέρος και ολη μερα στο σπίτι κανουν προβεσ και εγω απλά καμαρώνω ποσο ευτυχισμένα ειναι τα παιδια απο αυτο το διαφορετικο που τους προσφερει το σχολειο σε αντιθεση με το σπιτι που η μαμα τρχει να μαγειρεψει, να πλυνει, να σκουπισει να σιδερωσει..να σιμαζέψει....κτλ..ακομα και αν δεν δουλευα θα τα πήγαινα σχολειο γιατι βλεπω πόσο το αγαπανε...ολη μερα στο σπιτι καθε φράση τους ξεκιναει...η κυρία μου μου ειπε..έδειξα στην κυρια μου τα καινουργια παππουτσια..να πω αύριο στην κυρία μου...Φυσικά η προετοιμασία που θα έχεισ κανει στο παιδι πριν παει στο σχολείο είναι το Α και Ω.
και πολυ καλα κανεις! συμφωνω απολυτα μαζι σου! εχω αναγκη λογο δουλειας και στελνω τον μικρο μου απο φετος (3χρ πια) αλλα δεν θα το εκανα με τπτ αν μπορουσα ακριβως για τους λογους που περιγραφεις και για πολους λογους ακομα.. μπραβο σου για την αποψη σου και που εχεις τη δυνατοτητα να την υποστιριζεις!
Πες τα χρυσόστομη!! ;)
πρώτα από όλα δεν είναι όλοι οι παιδικοί και τα παιδάκια ίδια...άρα είναι άτοπο το θέμα εξαρχής...κάποιοι παιδικοί για κάποια παιδάκια μπορεί να είναι καλή λύση για εκείνα και κάποιοι όχι για κάποια άλλα παιδάκια....ο καθένας θα έπρεπε να γνωρίζει και να αποφασίζει βάση του παιδιού του και τις επιλογές που έχει για παιδικό...και όχι βάση ενοχών(δεν το στέλνω γιατί το αγαπάω) ή έλλειψης ενδιαφέροντός(το στέλνω για να ησυχάσω). Ο παιδικός δεν έχει να κάνει με την αγάπη αν βαριέσαι και δεν θέλεις να περνάς χρόνο με το παιδί σου μπορείς και θα το κάνεις και στο σπίτι με το να το παρκάρεις σε μια γιαγιά/τηλεόραση ,αν πάλι θέλεις να είσαι μαζί του έχεις όλες τις υπόλοιπες 15 ώρες της μέρας να το κάνεις…δεν θα αποξενωθείτε με 3 ώρες παιχνίδι μακριά από την μαμά και μαζί με αλλά παιδιά!!! εγώ την έστειλα στα δύο κλείνοντας τα αυτιά μου στους μεν και τους δεν...γιατί το παιδί μου ΔΕΝ του άρεσε να καθαρίζουμε μαζί το σπίτι και να με βλέπει να εργάζομαι και ήθελε να είναι με άλλα παιδάκια… ήταν μια λύση για να καλύψει και τις άλλες ανάγκες του παιδιού μου που μεγαλώνει….Για το δικό μου παιδί ο συγκεκριμένος παιδικός δείχνει να είναι μια πολύ καλή επιλογή...και αν και εγώ φώναζα ΟΧΙ πλέον ξέρω πως καλό είναι να σκεφτούμε και το ΝΑΙ πριν το απορρίψουμε...
Κορίτσια ευχαριστώ για τη θετική ανταπόκριση! Επιτέλους ανακαλύπτω και άλλες μαμάδες που έχουν την ίδια άποψη με εμένα. Πραγματικά κουράστηκα να μου 'πλασάρουνε' τον παιδικό σαν την ιδανική λύση για παιδιά 2 ετών! Και όπως αναφέρεις Δώρα για τη μητέρα με τα 4 παιδιά έχω και εγώ μια φίλη με 3 και μία με 4 που απλώς τα στέλνουν στον παιδικό από τα 2 τους. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω. Το νόημα είναι πόσα παιδιά θα κάνεις ή αν μπορείς να κοιτάξεις όπως πρέπει το 1 που έκανες?
μα πόοοσο συμφωνώ! προχθες παλι συνάντησα μια γνωστη που έχει δίδυμα ,τα έστειλε κ ξενοιασε λεει,ααα γιατι δεν τη στέλνει κ τη δική σου!μαθαινουνε πολλά εκει! Αντε να της πω οτι η κόρη μου (σε εναν μήνα 3 ετων)ξέρει απ εξω όλη την ιστορια του Μ αλεξανδρου !! κ όχι μόνο! του χρόνου ...του χρόνου της απάντησα κ γω κ έφυγα! αντε στο καλο τους!
Συμφωνω μαζί σου.Ωρες ώρες έχω την εντύπωση ότι για πολλες τα παιδιά τους τους είναι απλά βαρος ή ότι δε θέλουν να είναι μαμαδες 24 ώρες το εικοσιτετραωρο αλλά μερικής απασχόλησης.
μπράβο Βέρα, μαζί σου. σου εύχομαι να είσαι γερή και δυνατή και με πολύ κουράγιο για ν' αντέχεις σ'όσα και όσους θα συναντάς και να χαίρεσαι και να μεγαλώσεις ένα γερό και δυνατό παιδί.
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Έχουμε μια μαμά στον κύκλο μας με 4 παιδιά,η οποία επιμένει να στείλω τη μικρή μου-2 ετών-στον παιδικό..Της εξηγώ πως το βρίσκω περιττό από τη στιγμή που δε δουλεύω και ΕΠΙΜΕΝΕΙ πως θα κάνει καλό στο παιδί μου. Μα ξέρει εκείνη τι είναι καλό για το παιδί ΜΟΥ και δεν ξέρω εγώ?
ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ!ΠΟΛΛΕΣ ΦΙΛΕΣ ΜΟΥ ΜΑΜΑΔΕΣ ΔΕΝ ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΟ.ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΤΟΙΜΑ ΠΡΙΝ ΤΑ 4 ΑΝΤΕ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΗΘΟΥΝ ΣΩΣΤΑ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕΙΣ ΤΑ ΠΙΕΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΙΚΟ ΜΑΣ ΟΦΕΛΟΣ.ΑΝ ΤΟΥΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΧΡΟΝΟ ΟΛΑ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΩΣΤΑ.ΚΑΘΕ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΤΟΥ...