Αφιερωμένο σε μια ΓΥΝΑΙΚΑ, τη μαμά μου!
Αφιερωμένο σε μια ΓΥΝΑΙΚΑ, τη μαμά μου!
μαμά Αλεξάνδρα
Καλησπερα Ολίβια και μανούλες!
Σήμερα που είναι η μέρα της γυναικας… ήθελα να πώ στην μανούλα μου τη γλυκειά «Χρονια πολλά» και να την ευχαριστήσω που με κρατησε κοντά της, μου εδωσε πνοή απο την πνοή της, μου έμαθε να δένω τα κορδόνια μου, με χάιδεψε οταν εκλαψα, με έμαθε να αγαπάω τον συνάνθρωπο μου, με ψιλοποτισε και αντιβίωση γιατι ήμουν και φιλάσθενο μωρο και κυρίως μου άνοιξε την καρδιά της, την αγκαλιά της, το σπίτι της, τη ζωή της και με χωρεσε… Εμένα!
Στη μανα μου που έχασε 4 παιδιά πρίν με πάρει από μια γυναίκα που την ευχαριστώ που με γέννησε…
Στη μάνα μου, που πέρασε πίκρες, στεναχώριες απο έναν αυταρχικό σύζυγο και ομως ποτέ δεν χωρισε για να ειναι καλα το παιδι, δλδ εγω.. (κακώς βέβαια, αλλά ποιά είμαι εγώ για να την κρίνω…)
Χρόνια πολλα στη μάνα μου που αφιέρωσε τη ζωή της σε μένα, που τσακωνομαστε και μετά τα βρισκουμε… που την εχω πικράνει και θέλω να την αγκαλιάζω για να της δείξω οτι την λατρεύω ακόμα κ αν δεν εχω βγεί απο την μήτρα της…
Στην μάνα μου που λιώνει για το εγγόνι της που έχει τ’ ονομά της, που το περίμενε πως και πώς και το λατρεύει σαν να ειναι παιδί της…
Στη μάνα μου που είναι μερος του είναι μου, που με έπλασε, που με ντάντεψε, που ξενύχτησε στο προσκέφαλο μου, που φοβήθηκε, που καρδιοχτυπησε και που τώρα καρδιοχτυπάει μήπως φύγουμε για μια καλυτερη τύχη…
Σ’ αυτήν λοιπόν τη μάνα, την Γυναίκα με κεφαλαία γράμματα, θέλω να ευχηθώ χρόνια πολλα…
Να της υποσχεθώ οτι την αγαπάω και θα την αγαπώ για πάντα και να της πω οτι σημασία εχει για μένα εκείνη και καμιά άλλη γυναίκα που έτυχε να με γεννήσει…
Υπάρχουν γυναίκες και γυναίκες… κάποιες δεν αξίζουν να λέγονται γυναίκες… που πετάνε τα παιδιά τους…
Να τις χαιρόμαστε τις μανούλες μας!
Σας φιλώ!
παρα πολυ συγκινητικο....να την χαιρεσαι την μανουλα σου....ολες να τις χαιρομαστε!! χωρις αυτες τι θα καναμε.....η ΜΑΝΑ ειναι αναντικαταστατη κι ας λενε οτι θελουν μερικοι....
ενα μεγαλο μπράβο στην μαμα σου άνοιξε την καρδιά της, την αγκαλιά της, το σπίτι της, τη ζωή της και χωρεσε… Εσένα , σαν να σε γεννησε! και ενα μεγαλο μπραβο και σε εσενα που αγαπας και λατρευεις την μαμα σου αναγνωριζοντας ολα οσα σου προσφερε, πρεπει να την κανει πολυ περιφανη με αυτο σου το αρθρο... γιατι πανω απο ολα θα ειναι περηφανη για το ηθος που σου εμαθε να εχεις ... χιλια μπραβο!
KALHMERA... ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΧΑΣΕΙ ΤΗΝ ΜΑΝΟΥΛΑ ΤΟΥΣ ... ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΤΕΛΝΕΤΕ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΣΟΒΑΡΑ ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΑ .... ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΜΑΧΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΤΡΥΠΑΝΕ ΨΥΧΕΣ... ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ .... ΟΥΤΕ Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ .... ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΩΡΑΙΟΠΟΙΗΜΕΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ... ΔΕΝ ΕΙΠΑ ΒΕΕΒΑΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΕΡΑΓΑΠΑΤΕ ΤΙΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΣΑΣ ΑΛΛΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΧΙ ΑΓΓΕΛΟΙ
Γλυκιά μου Αλεξανδρούλα, να είσαι πάντα καλά, μαζί με την οικογένειά σου (παλιά και καινούργια). Να είσαι γερή και να απολαμβάνεις τις στιγμές με τους ανθρώπους που είναι δίπλα σου και σε λατρεύουν!!!!!!!! Πολλά πολλά φιλάκια.