«Τι σκέφτεσαι;«, με ρώτησε ο Μάνος την ώρα που σκάλιζα την ντοματο-σαλάτα που μου έφτιαξε.
«Την Αθηνά, τι άλλο;«, του απάντησα.
Και τότε συνειδητοποίησα ότι από τη μέρα που γεννήθηκε, δεν υπάρχει στιγμή της ημέρας που να μην τη σκέφτομαι. Ακόμα και όταν δεν το καταλαβαίνω, ακόμα και όταν συζητάω για οτιδήποτε άλλο εκτός από παιδιά, βρεφικά, παιδικά, σχολεία και γιογιό, ακόμα και αν μόλις έχω σταματήσει -νομίζω- να τη σκέφτομαι… συνεχίζω να την σκέφτομαι!
Κρύβεται πίσω από κάθε μια μου σκέψη, 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα…
Λες και το μουτράκι της έχει κολλήσει στο μυαλό μου σαν τατουάζ, πεταρίζει η εικόνα της συνέχεια μπροστά στα μάτια μου.
Δεν ξέρω αν αυτό θα σταματήσει ποτέ… Πιστεύω πως όχι… Και προσπαθώ να μας φανταστώ πώς θα είμαστε αύριο μεθαύριο όταν μεγαλώσει… Θα είμαι η κλασική υπερβολική ελληνίδα μάνα που θα την παίρνει 10 φορές την ημέρα τηλέφωνο και πάλι θα γκρινιάζει ότι δεν επικοινωνούν συχνά; Θεέ μου, ας μην γίνω έτσι! Αλλά από την άλλη… πώς θα αντέχω να μην ξέρω αν είναι καλά 24/7, όταν η εικόνα της θα αρνείται να αφήσει το μυαλό μου έστω και για ένα δευτερόλεπτο;
Δεν τη χορταίνω… Εξακολουθώ να γεμίζω φιλιά τα μαγουλίνια της όλη μέρα… Εξακολουθώ να λιώνω κάθε φορά που μου λέει «Γκαλιά!». Εξακολουθώ να τρέχω σαν τον άνεμο, όποτε με φωνάξει… Ακόμα και όταν καμιά φορά της θυμώνω, δεν μπορώ να προσπεράσω αυτό το σκιουρο-χαμόγελό της που έχει γεμίσει το είναι μου…
Σε λατρεύω, παιδί μου!!
Τι θα κάνω η τρελή μάνα, όταν μεγαλώσεις;
Και όχι τίποτα, αλλά ποιος την ακούει τη γιαγιά σου που θα μου λέει «Ααααααχ, για να δεις τι τραβούσα με εσένα!!«
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Η κόρη μου η μεγάλη γεννήθηκε σαν χτες,πριν 19 χρόνια.Ένιωθα και νιώθω τα ίδια συναισθήματα για κείνη,μόνο που προσάρμοσα τα θέλω μου στα δικά της.Τι σημαίνει αυτό;Ότι ΔΕΝ της τηλεφωνώ συνεχώς,ρωτώντας πού είναι,αν πείνασε, αν κρύωσε,αν έχει κάποιο πρόβλημα,αν,αν,αν,.....αν και το θέλω πολύ. Θέλει να νιώσει ανεξάρτητη και μεγάλη.Και το ότι πέρασε στο πανεπιστήμιο στην πόλη που ζούμε δεν την βοηθάει.Και για μας τους γονείς που είμαστε 24/7 για τα παιδιά μας(έχω άλλα 2)είναι πολύ δύσκολο να κρατήσουμε την ισορροπία μεταξύ των 'θέλων' μας και των 'θέλω της'Υπάρχουν και συγκρούσεις αλλά τελικός νικητής είναι η ΑΓΑΠΗ.Γι'αυτό,όσο υπάρχει αγάπη μη φοβάσαι τίποτα..Και το πιο σημαντικό....Προσευχή!!!!!!
Ax vre Olivia...Poso omorfa kai alithina ta les...!Polles fores les pragmata,skepseis pou den vriskw logia na tis pw kai lew otan tis diavazw se sena :Nai re gamwto auto ithela na pw!!! Ti na sou euxithw?Ta pio uperoxa xronia me thn Athinoula sou,ton antra sou kai last alla kai to kalutero me to ninaki sas pou tha rthei se ligous molis mhnes!!!!Ax!(kai pali tha pw!!!)pws pernan oi atimoiiiii!!!!!Eisai spoudaia mama alla spoudaioteros anthrwpos...:)Na eiste panta ugihs!!!!!!<3
Αχ ποσο ετσι ακριβως ετσι νιωθω?
Κάνω συχνά παρόμοιες σκέψεις όταν σκέφτομαι/φαντάζομαι τον Ιάσονα να πηγαίνει σχολείο, παιδικό κτλ... Μου φαίνεται αδιανόητο! Και ενώ παλιά "κορόιδευα" τους γονείς που την έστηναν έξω από σχολεία και πίσω από σχολικά, μου φαίνεται ότι έτσι θα καταντήσω! :-) Να μην πούμε για τις "τύψεις" που με πιάνουν όταν πολλά πρωινά τον αφήνω στη γιαγιά για να δουλέψω το αραχνιασμένο ρημαδοδιδακτορικό... Άντε να το τελειώσω να βρω την ισορροπία μου κι εγώ με ένα δεύτερο μωρούλι! Φιλιά, τρελαμένη μάνα!
Έτσι είναι κοριτσάκι μου. Εκεί που είσαι μόνος σου, ξαφνικά ... τσουπ !!!.... ξεπετάγεται ένα γλυκό μουτράκι και γίνεται ο κόσμος σου όλος!!! Τα πάντα συνδέονται με αυτό. Από το τι θα μαγειρέψεις (να κάνουμε σήμερα γεμιστά που της αρέσουν.....) μέχρι τον καιρό (αχ σήμερα που έχει λιακάδα, να την πάω στο πάρκο να βρει τους φίλους της...). Από το που θα πας διακοπές (να πάμε στην παραλία που έχει άμμο για να παίξει...) μέχρι τι αυτοκίνητο θα πάρεις. Μέχρι και το τελευταίο κομμάτι κέϊκ, το αφήνεις για εκείνη. Και το καλύτερο; Όσο προβληματισμένη και στεναχωρεμένη και πιεσμένη κι αν είσαι, μόλις σου δώσει ένα σαλιάρικο φιλάκι, τα ξεχνάς όλα !!! Να είσαι πάντα καλά ! Υ.Γ. Το οτι θα είσαι μια γνήσια Ελληνίδα μάνα, είναι σίγουρο. Αρκεί .... να το ελέγχεις (Ααχχαχαχχαχχχ)
Τί πιο φυσιολογικό από αυτά, που περιγράφεις????!!!!! Να είναι πάντα χαμογελαστή και "τρελή" like you!!!! ;-)
Καλημέρα.Θα τρέχεις εκει που θα σπουδάζει για να της γεμίζει το ψυγείο και τον καταψύκτη με φαγητά,θα της βάλεις σύνδεση που τα τηλέφωνα να κοστίζουν φτηνά γιατί κάθε βράδυ θα μιλάτε ώρες ατέλειωτες για την σχολή,τις βόλτες τους φίλους.Θα είσαι απο τους πρώτους που θα μαθαίνουν πως της αρέσει ο τάδε κι εσυ τότε πολύ...... "διακριτικά" θα την ρωτάς πως είναι, τι σπουδάζει,που τον γνώρισε,.....τι δουλειά κάνουν οι δικοί του, απο που είναι κλπ κλπ.Θα είσαι το πρώτο πρόσωπο που θα του λέει τα προβλήματά του γιατί το δέσιμο το δικό σας και αντίστοιχα και των άλλων μαμάδων με τα παιδιά τους ξεκινάει απο τόσο νωρίς και οσο ο καιρός περνάει γίνεται και ισχυρότερο.Και βέβαια θα εξακολουθείς να την σκέφτεσαι συνέχεια ανάκατα την Αθηνά και τον ή την σποράκο που θα έρθει.Τα παιδιά μας είναι η ....ζωη μας.Αυτή είναι η αλήθεια και να δυστηχώς είναι αλήθεια μόνο σαν μάνες καταλαβαίνουμε τις δικές μας μανάδες.Πίστεψέ με με μια κόρη φοιτήτρια στην Κρήτη και εναν γυιό πρώτη Λυκείου ακόμα εδώ στην Αθήνα μπορώ να φανταστώ λίγο πως θα είσαι κι εσύ αργότερα.Το μόνο καλό,η τεχνολογία προχωράει,τώρα το skype μου την..... φέρνει στο σπίτι κάθε βράδυ,οταν τα δικά σου μεγαλώσουν σίγουρα θα υπάρχει κάτι πολύ πιο εξελιγμένο.Να χαίρεσαι την όμορφη οικογένειά σου να φιλάς και να ....ζουπάς την Αθηνούλα σου όσο ποιο πολύ μπορείς τώρα που ακόμα μπορείς και θέλει και με το καλό και το καινούργιο μωρό.
Ολίβια νομίζω είναι δυνατόν να μην σκέφτεσαι συνέχεια τέτοιο μουτράκι??Αχ όλες τα ίδια παθαίνουμε!!Δεν υπάρχει στιγμή της ημέρας που να μην είναι στο μυαλό μας τα παιδάκια μας...Αν χρειαστεί να αφήσω τη μικρή για να πάμε κάπου με τον άντρα μου εστω και για κάποιες ώρες,το θέμα συζήτησής μας είναι πάλι το παιδί!! Τελικά δεν θα το γλυτώσουμε ,μας βλέπω να γινόμαστε ίδιες οι μανούλες μας!!Αλλά δεν με πειράζει καθόλου.......Είναι κακό να αγαπάμε και να σκεφτόμαστε συνεχώς τα ζουζούνια μας???Οχι δεν νομιζω! Δώσε ενα γλυκό φιλάκι στη ζουζούνα σου!
Και εγώ έχω ένα κοριτσακι κ έναν γιο κ τα υπεραγαπάω αλλα όλα αυτα που γράφετε κατα τη γνώμη μου τα θεωρω υπερβολικα.Παρόλο που τη μικρή τη θήλασα 18 μήνες κ τον μικρό ακομη τον θηλάζω, δεν τα εχω αφήσει ποτε αλλα δεν ειμαι υπερβολικη δηλαδη δεν θα μιλαω ολη την ωρα για τα παιδια μου.Εχω ζήσει πολλες μαμάδες (επειδη ειμαι κ νηπιαγωγος)κ καταστασεις απιστευτες που στο τέλος ...δεν κάνουν καλό ούτε στα ίδια τους τα παιδάκια.Παν μετρον άριστον...σε όλα...ακόμη κ στα ίδια μας τα παιδια...γιατί πρέπει να γαλουχιστούν σωστά κ όχι με υπερβολές...
Μαζί σου :)
Είναι όμως ίδια ο πατέρας της!!!!!!!!!!!! Να σας ζήσει το μούτρο,με το καλό κ το δεύτερο!!!!!
αυτο ακριβως θα έλεγα! ίδια ο μπαμπάς!!! να τη χαιρεστε! ειναι φατσουλινα γλυκουλίνα!!!!
εχεις όμως και ενα απιστευτα υπεροχο παιδακι. χριστουλη μου φτου φτου.οποτε δικαιολογούνται μία παραπανω τα συναισθηματα σου.για φαγωμα βρε ειναι το κουτάβι σας.τι τσαχπινια, τι ναζι.να τη χαίρεστε για μια ζωη
εγω που διαβαζω αλλες ιστοριες απο "τρελομανες"και σκεφτομαι τον δικο μου και αμεσως με παιρνουν τα ζουμια;για ζουρλομανδυα με βλεπω... και η ξυπνια πριν γεννησω το παιζα κουλ και ψυχραιμη οτι θα μαι χαλαρη μανα και δε θα τον κανω μαμακια και τετοια τωρα πεθαινω να με δωσει ενα φιλακι,μια αγκαλιτσα,ενα χαμογελο και οταν με λεει "μαμα" χαζογελαω σα κανα κοριτσακι που της κανει γλυκες ο γκομενος χαχαχαχαχαχ.. αυτη ειναι η κατασταση μου!!! ολιβια να το χαιρεσαι το μπεμπεκακι σου,μεγαλωσε και φαινεται χαδιαρα και ξερει οτι τρελαινεσαι,οπως το ξερει και ο δικος μου και ολα τα μωρουδελια,γιαυτο μας κανουν γλυκες και μεις κουναμε την μαμαδο ουριτσα μας...ας ειναι ομως,αυτο ειναι μανα αλλωστε ετσι δεν ειναι;
τα ειπες ολα μεσα σε λιγες λεξεις!τελειο!θαυμαζω καθε φορα τον τροπο που γραφεις!
Έχει αλλάξει η μικρή σου! Από μωράκι έγινε πιο κοριτσάκι! Δεν το είχα προσέξει σε άλλες φωτό! Το κολιέ τέλειο! :0)
πολυ συγκινητικο αρθρο!και ποσο αληθινο!
Oi mpotes einai foveres!!!
K pou na kaneis agoraki,na deis ti 8a pa8eis!erwtaaaaaaaaaaa...me to kalo!
den isoropei h katastash oute me to trito.. apla niwtheis to idio epi tria....kapws etsi eimai ki egw kai eidika twra teleutaia pou o gios mou exei ftasei ta deka kai kapoies kuriakes me to podosfairo feugei to prwi kai gyrizei to apogeuma......usteria me pianei me olh th shmasia ths lekseis kai as elega sth mama mou oti einai uperbolikh kai egw ta paidia mou den tha ta kanw etsi.....xeiroterh ekseliswmai......
kane ena deytero na isoropisei h katastash! xixi ;)
Ψήνεται... Σε λίγους μήνες θα ΄ναι εδώ!!! :)
Κολιέ;;;;; Μα κολιέ;;;; Είναι τέλειο Θεέ μου μια γλύκα!!! Και μακραινει και το μαλλί!!
ααααχχχχχ κ εγω μια απ τα ιδια με το κοριτσακι μου ακομη κ τωρα μετα απο ενα χρονο σκευτομαι τη μερα που γεννησα κ ζαλιζω το αντρουλη μου