της Δέσποινας Μαυρογένη
Η Άνοιξη είναι εδώ κι οι αμετανόητοι εκδρομείς του Πάσχα έχουν ήδη ετοιμάσει βαλίτσες. Και δεν πιστεύω ότι πολλές θα φύγετε χωρίς το /τα κατοικίδια σας…
Το Πάσχα είναι μια εποχή πολλαπλών δοκιμασίων για τα ζώακια σας, είτε έρθουν μαζί σας είτε μείνουν σπίτι με την φροντίδα κάποιου φίλου. Για να δούμε πως θα είμαστε όλοι ευτυχισμένοι και καλά.
Όπως και με τα παιδιά,ποτέ δεν ταξιδευουμε με τον σκύλο ελεύθερο στη θέση του συνοδηγου ή στην αγκαλιά μας. Το ξέρω ότι η μεγάλη αγάπη όλων σχεδόν των σκύλων είναι το ανοιχτό παράθυρο και ο αέρας να παίρνει τις αυτάρες μας!
Όχι! Προσέξτε με ποση δύναμη πέφτουν τα έντομα και τα πετραδακια στο παρμπρίζ! Γιατί να τρέχουμε σε κτηνιατρους γιορτιαρες μέρες;
Όπως διάβασα, δεν είναι επίσης καλή ιδέα να είναι ο σκύλος ελεύθερος στο πίσω κάθισμα. Σε περίπτωση ατυχήματος θα σας έρθει μπροστά με τη δύναμη μικρού ελέφαντα… καθόλου καλο!
Το ιδανικό είναι το κλουβί ή το ταξιδιωτικό του καλαθάκι στο πίσω μέρος ή στο πορτ μπαγκάζ, αν κι εφ όσον αεριζεται και δροσιζεται.
Δεν το συζητάμε ότι δεν αφήνουμε ποτε γατουλα ελεύθερη μέσα στο αυτοκίνητο. Μόνο και πάντα στο καλαθάκι της.
Μπορεί ακόμα η θερμοκρασία να μην έχει ανεβεί σε επίπεδα καλοκαιρινά, αλλά λέω να αρχίσω απο τώρα την «γκρίνια». Προσοχή, σας ικετεύω, με τα αυτοκίνητα και τα κατοικίδια! Ποτε δεν αφήνουμε το σκύλο η το γάτο μας σε κλειστο, σταματημένο αυτοκίνητο, ακόμα και στη σκιά, ακόμα κι αν είναι κατεβασμένο το πραθυρο. Δεν χρειάζονται παρά λίγα λεπτά για τη θερμοπληξια. Ποτέ μα ποτέ μα ΠΟΤΕ το ζώακι στην μπαγκαζιερα του ΚΤΕΛ, οσο κι αν σας διαβεβαίωνει ο οδηγός ότι είναι δροσερά και αεριζεται. Εχω διαβάσει φρικτές ιστορίες για ζωάκια που έφτασαν νεκρά, δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι.
Να προσέχετε επίσης τις λεγόμενες «σκυλιερες» στα πλοία. Πέρσι το Μαίο προσπαθούσα να εξηγήσω στον έρμο τον αρχικαμαρωτο ότι δεν είναι δυνατόν οι σκυλιερες να είναι κολλημενες στην καυτή λαμαρίνα του φουγαρου! «Το καταλαβαίνω, έχετε δίκιο» μου απαντούσε, «αλλα δεν υπαρχει άλλος χώρος«
Ίσως στο πλοίο να χρειαστεί να μείνετε μαζί του, καταστρωμα και Άγιος ο Θέος και ίσως να σας ζητήσουν να βάλετε του μικρού φίμωτρο. Καλή ιδέα για ταξιδιαρικα σκυλάκια να συνηθίσουν με την γνωστή μέθοδο της ανταμοιβης, να φοράνε για κάποιες ώρες φιμωτρο. Τα ζωάκια ταξιδεύουν καλύτερα νηστικα. Να έχετε πάντα κοντά τους δροσερό νερακι -όχι πολύ γιά ευνόητους λόγους- και στο καλαθάκι τους την αγαπημένη τους πετσέτα/κουβέρτα/παιχνιδάκι.
Όπως και τα Χριστουγεννα, το Πάσχα φέρνει μια προκλητική αφθονία σοκολατενιων πειρασμων. Αν βρεθείτε μπροστά στο σώμα του εγκλήματος και σε μια πασαλειμενη με σοκολατα μουσουδα, τρεξτε στον πλησιέστερο κτηνίατρο! Ο σκύλος σας κινδυνευει απο σοβαρότατη δηλητηρίαση.
Η υπέροχη για μας θεοβρωμινη, η δραστική ουσία της σοκολάτας, είναι δηλητήριο για τα σκυλιά. Δεν υπαρχει αντίδοτο και ακόμα και μια μικρή ποσότητα σοκ
ολάτας μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα. Όσο περισσότερο μένει η ουσία αυτή στον οργανισμο του σκύλου σας τόσο το χειρότερο. Τα συμπτώματα αρχίζουν με εμετους, υπερδρστηριοτητα, λαχανιασμα και μπορεί να καταλήξουν σε καρδιακή ανακοπή.
Είναι απαραίτητο να επικοινωνήσετε αμέσως με τον γιατρό σας και να του δώσετε όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες: τι είδους σοκολάτα έφαγε -λευκή,σκούρα; Τι ποσότητα και πριν απο ποση ώρα. Ακολουθειστε τις οδηγίες του κτηνιατρου σας με προσοχή.
Α, και μην ξεχαστουμε με τα νοστιμότατα, πλην μυτερά κόκκαλα του οβελία. Ειδικά τα μιρκοσωμα σκυλιά και τα κουτάβια ας τη βγάλουν με… σλουρπ… πετσουλες.
Θυμάμαι παιδι τον σκύλο μας, τον Μπελυ. Ένα στανταρ Σναουτσερ, αρσενικό και τσαμπουκά…που μεταμορφωνοταν σε πανικόβλητο κουταβάκι με το πρώτο βεγγαλικο. Τον βρίσκαμε γυρίζοντας απο την Ανασταση μέσα σ’ ένα σακ βουαγιαζ στα βάθη της ντουλάπας να τρέμει και… χμμμ… ενίοτε να τα έχει κάνει και πάνω του.
Πολλά κατοικίδια, ιδίως όταν δεν είναι σε γνωστό περιβάλλον, μισούν -και με το δίκιο τους- τα βεγγαλικά. Προσέξτε τις αγγελίες για χαμένα κατοικίδια τις εβδομαδες μετα το Πάσχα: «Χαθηκε το βράδυ της Αναστάσης«. Πάει να πει, τρόμαξε και το έσκασε. Μην κάνετε το λάθος να πάρετε το ζώακι σας μαζί στην Ανασταση ή να το αφήσετε χαλαρά στη βεράντα η στον κήπο. Ένα πανικόβλητο κατοικιδιο πηδαει τοίχους και μαντρες που δεν βάζετε με το μυαλό σας.
Ασφαλιστε το σωστά και περιμένετε να ηρεμισει όταν επιστρέψετε πριν ξανανοιξετε πόρτες και παράθυρα. Μην ξεχνάτε ότι τα βεγγαλικά ξεκινάνε ώρες πριν την Ανασταση και τελείωνουν μέρες μετα…
—
Τώρα να σας πω την αλήθεια, αν μπορείτε να αφήσετε το ή τα κατοικίδια σας σε εμπιστο πρόσωπο, σκεφτείτε το πριν αποφασίσετε να τα πάρετε μαζί σας. Απο πείρα σας διαβεβαιώνω ότι οι γατοπαρεες μένουν ευχαρίστως μόνες τους με άφθονο φαγητό και νερό κι έναν φίλο να ρίχνει μια ματιά μέρα παρά μέρα. Οι σκυλουληδες είναι πιο δύσκολη περίπτωση, αλλα όσες φορές άφησα τη λατρεμενη μου Πουικα σε φίλους για λίγες μέρες, την πήρα πίσω ευτυχισμένη και μια χαρα.
Για σκεφτείτε το λοιπόν, μήπως σας παίρνει να ηρεμισετε για λίγο χωρίς αγωνίες και στρες;
Καλή Ανασταση!
Δέσποινα
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Άννα, σε οποία πηγή κι αν έψαξα, είναι κατηγορηματικά κατα του να αφήνουμε το σκυλί ελεύθερο μέσα στο αυτοκίνητο. Κάποιοι ειδικοί στην οδική ασφάλεια πιστεύουν ότι δεν πρεπει το σκυλί να ταξιδεύει στα μπροστινά καθίσματα γιατί: -δεν πρεπει να μπορεί ζώακι να αποσπάσει την προσοχή του οδηγού -σε περίπτωση ατυχήματος θα τα συνθλιψει ο αεροσακος/θα εκτοξευθουν απο το παρμπρίζ η θα τραυματιστούν σοβαρά κάτω απο το κάθισμα του συνοδηγου. Αν το ζώακι κυκλοφορεί στα πίσω καθίσματα και γίνει σύγκρουση με ταχύτητα 70 χιλιομέτρων,ένα σκυλί 30 κιλών θα φύγει προς τα μπρος με δύναμη που αντιστοιχεί σε περίπου 1.200 κιλά... Η καλύτερη λύση είναι στο ταξιδιωτικο του κλουβακι πίσω κάθισμα και το κλουβακι δεμένο και στερεωμενο με ζώνη ασφαλείας. είναι το ασφαλέστερο και για το ζώακι μας και για όλους τους υπόλοιπους επιβάτες.
συνηθως εγω καθομαι στην θεση του συνοδηγου και το σκυλακι καθεται στα παπουτσια μου.δεν ειναι δλδ σε θεση να τραυματιστει σε περιπτωση ατυχηματος απο τον αεροσακο.ειναι λιγο ευαισθητουλης και ενω του δινω χαπια για το ταξιδι,παλι μπορει να κανει εμετο.στο κλουβακι του δεν θελει να μπει με τιποτα.δεν θα τον παρω μαζι μου για το πασχα,αλλα καλο θα ειναι να ξερω για καποιο επομενο ταξιδι μου. υγ:ειλικρινα ευχαριστω για την απαντηση
ειχα διαβασει καπου(δεν θυμαμαι που)οτι μπορει το σκυλακι ειναι ειναι ελευθερο στα ποδια του συνοδηγου(οχι στην αγκαλια).αν μπορειτε να μου απαντησετε κατα ποσο ειναι ασφαλες αυτο θα το εκτιμουσα ιδιαιτερα!
Μπράβο Δέσποινα..άλλη μια φορά είσαι κατατοπιστικότατη!! εμείς το έχουμε στα ταξίδια στο πίσω κάθισμα δεμένο με ζώνη ασφαλείας για ζωάκια..έτσι έχει την άνεση να ξαπλώνει ή να είναι όρθιος και να χαζεύει αλλά έχει και την ζώνη να τον κρατά.. πάντως είμαστε και τυχεροί γιατί δεν έχει κανένα πρόβλημα με το αυτοκίνητο και τα πολύωρα ταξίδια..μαζί να είμαστε και όλα καλά... στην δε Ανάσταση μέχρι τώρα δεν είχαμε πρόβλημα..όμως το καλοκαίρι στο χωρίο είχαμε γάμο στο διπλανό σπίτι και όταν ο μπαμπάς της νύφης το γιόρτασε με τουφεκιές είχαμε μεγάλο πρόβλημα..του φύγαν τσισάκια κρύφτηκε στο σπίτι μέσα και τρομάξαμε να τον ηρεμήσουμε..φέτος σκέφτομαι να μην πάω εκκλησία και να μείνω μαζί του...