Σύγκριση: μια μεγάλη παγίδα!
Σύγκριση: μια μεγάλη παγίδα!
μαμά Πόπη
Η ζουζούνα μου μόλις κοιμήθηκε και αποφάσισα κι εγώ να σας γράψω τον πόνο μου….
Η φράση που με εκφράζει μερικές μέρες τώρα και θα ήθελα να φωνάξω με όλη μου τη δύναμη είναι : «Δεν με νοιάζει τι κάνει το εγγόνι του γείτονα».
Έχω μια κορούλα 5 μηνών, αλλά δυστυχώς λόγω 8ώρου δεν απολαμβάνω όσο θα ήθελα, κατά την απουσία μου λοιπόν τη φροντίζει η γιαγιά της. Όλα καλά μέχρι εδώ, το μωρό λαμβάνει απεριόριστη φροντίδα και αγάπη από τη πεθερά μου η οποία όμως έχει πέσει στη παγίδα να συγκρίνει τις «ικανότητες» της εγγονής της με αυτές των άλλων μωρών, γειτόνων, φίλων, συγγενών….
Μάταια προσπαθώ να εξηγήσω ότι το κάθε παιδί και είναι διαφορετικό και αναπτύσσεται με διαφορετικό ρυθμό και αντιλαμβάνεται αλλιώς τα πράγματα, όπως επίσης κάθε μητέρα έχει άλλους κανόνες για το μεγάλωμα του παιδιού της. Είμαι κατά των κομμένων λέξεων, ενθαρρύνω τους γύρω μου να της μιλάνε κανονικά, πχ θα φάμε και όχι μαμ, θα κοιμηθούμε και όχι θα κάνουμε νάνι …
Το ότι το δικό μου παιδί γελάει με μια μπάλα που κουνιέται δεν σημαίνει αυτομάτως ότι είναι αστείο και για ένα άλλο μωρό.
Δεν με νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι γονείς, όπως φροντίζει συχνά να μου υπενθυμίζει, αυτά είναι μερικά απλά παραδείγματα της κατάστασης.
Τι έχετε να προτείνετε; Έχω διαφωνήσει μαζί της πάντα ευγενικά, αλλά η κατάσταση διορθώνεται μόνο για λίγο και εφόσον είμαι μπροστά.
Συγγνώμη αν σας κούρασα και να τονίσω για να προλάβω και τις «κακές γλώσσες», δεν είμαι αγνώμων για τη βοήθεια που μου προσφέρει, απλά έχω στο μυαλό μου ένα συγκεκριμένο πλάνο διαπαιδαγώγησης όπως και κάθε μητέρα και πιστεύω ακράδαντα ότι ΤΟ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΚΑΙ ΞΕΧΩΡΙΣΤΟ!!!!!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Kalimera kai sygnwmi gia ta agglika, eimai apo kinito... loipon to mono poy mporw na symboylepsw einai na eisai mpainakis bgainekis, esy eipes oti itan na peis kai kala ekanes, etsi einai... apo tin stigmi poy se boi8a apla egnoise ta sxolia tis kai synexise na kaneis o,ti 8eleis story megalwma toy paidioy soy... prepei omws na omologisw pws merikes fores h sigrisi boi8a goneis kai ta paidia toys, exw 2 kores, I sigkrisi poy ekana tis mikris moy otan itan 2 xronwn me tin megalyteri adelfi tis otan itan sti idia ilikia ki egw problimatizomoyn, me boi8ise wste na to psaksw kai pyramid nwris na broyme pws epasxe kai pasxei apo elafras morfis syndromoy... merikes fores otan problimatozomaste giant kati, h sigkrisi boi8a.
Πολύ κακό πράμα η σύγκριση, αλλά τι με νοιάζει εμένα; Ο γιός μου είναι το πιο όμορφο, πιο έξυπνο, πιο υγιές κι ευτυχισμένο μωρό από όλα τα δικά σας που δεν πιάνουν μία μπροστά του... ΟΧΙ, ΜΗ ΒΑΡΑΤΕ ΠΛΑΚΑ ΚΑΝΩ!!! Οκ, και τώρα ας σοβαρευτώ. Να σου πω την αλήθεια, όταν είδα τον τίτλο νόμιζα οτι αφορά σύγκριση μεταξύ αδελφών. Οταν είδα οτι αφορά το οτι η πεθερά σου συγκρίνει το εγγόνι της με άλλα παιδάκια γέλασα λίγο. Γιατί κάθε γιαγιά πιστεύει οτι το εγγόνι της είναι το καλύτερο, και δεν είναι κακό αυτο. Εκτός βέβαια κι αν το συγκρίνει αρνητικά οπότε υπάρχει πρόβλημα όντως. Εμένα πάντως η πεθερά μου έχει ανάγει το γιο μου σε σουπερ-ήρωα, αλλά έχει πλάκα, δεν τσαντίζομαι. Τώρα όσον αφορά τη διαπαιδαγώγιση, αν δεν είναι κάτι σοβαρό όπως η διατροφη π.χ. (να του μαθαίνει να τρώει αηδίες ή να το μπουκώνει), δε νομίζω πως υπάρχει πρόβλημα. Το να του λέει "νάνι", δε νομίζω οτι πειράζει, αφού από σένα ακούει κι άλλες λέξεις. Ισως αν έλεγες κι άλλες λεπτομέρειες, να καταλάβαινα οτι τελικά το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο.
αχ!!! ποσο σε καταλαβαινω !!!!! ουτε το φανταζεσαι! και εγω τα ιδια είχα παθει αλλα το μονο που μπορεις να κανεις είναι υπομονη ! ευχαριστουσα που ειχα καποιον να μου το κραταει αλλα .... δεν θελω χριστιανη μου να το πας βολτα, θα το παω εγω μετα! ασε που δεν εβρισκα και τιποτα απο τα πραγματα της! προς το παρον κανε υπομονη γιατι είναι μικρη ακόμα και μετα βρεφονηπιακο! θα δεις και μεγαλη αλλαγη στο παιδί σου, στην συμπεριφορα του!
Καλή μου,συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ με τη φίλη μας Aλεξάνδρα Σκυφτα-Παναγοπουλου!Είναι ότι καλύτερο μπορεις να κάνεις για τη ζουζούνα σου,εσένα και το καλό σου!!!Καλό βράδυ και καλό Πάσχα!!!!
Καλησπέρα και απο μένα.και εγώ νομίζω οτι με οποίο τροπο και αν το πεις στη γιαγιά δεν πρόκειται να αλλάξει.και στο κάτω κάτω τι σε απασχολεί το τι κάνει η γιαγιά εσύ θα μεγαλώνεις το παιδί σου όπως εσυ θεωρείς καλύτερα,ο ρόλος της γιαγιάς ειναι πάντα δεύτερος και η μαμά πάντα παίζει το πρωταγωνιστικό ρόλο,τουλάχιστον σε αυτές τις ηλικίες
δυστυχως οι γιγιαδες ειναι καποιας ηλικιας και οπως λενε και οι αγγλοι : δεν μπορεις να μαθεις στον ''παλιο'' σκυλο νεα κολπα!!! εγω μαλωνω καθημερινα εδω και 1 1/2 χρονο με μανα και πεθερα...και φυσικα, με γραφουν κανονικοτατα...ελα ομως που τις εχω αναγκη... οι συγκρισεις ειναι αναποφευκτες...καθως και οι υπερβολες....πχ. 6 μηνών ειπε ''σαρανταποδαρουσα'' κλπ καλα κανεις και εχεις κανονες...απλα να ΔΙΑΛΕΓΕΙΣ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΔΩΣΕΙΣ!!! δηλ. μην λες σε ολα τι πρεπει να κανουν...γιατι θα εισαι η ''υπερβολικη'' και ''υστερικη'' νυφη κλπ απλα διαλεξε που θα επιμεινεις και που μπορεις να κανεις λιγο τα στραβα ματια! πχ. στα θεματα διατροφης και υπνου ας εισαι αμετακλητη...στα παιχνιδια και στα τραγουδακια, ριξε νερο στο κρασι σου....και μην ανυσυχεις...τα παιδια διαμορφωνουν το δικο τους ρυθμο αναπτυξης, ακομα και αν τα κανεις ολα σωστα, το αγγελουδι σου μπορει να επιλεγει να λεει''μαμ'' επειδη του αρεσει η λέξη και οχι επειδη το συνηθισε απο τη γιαγια!!!
Έχω κι εγώ τέτοιο θέμα, όχι με την πεθερά, αλλά με τη μάνα μου!!! Κι αυτό είναι χειρότερο!! Όποτε της κάνω παρατήρηση μόνο τα κλάματα δε βάζει κι αρχίζει "ε, βέβαια, τώρα δε με θέλεις","μα πώς γίνεται να τα ξέρεις όλα;" και άλλα τέτοια ωραία και φυσικά καταλήγει στο θεσπέσιο "να πεθάνω να ησυχάσω!"... και τα νεύρα μου γίνονται τσατάλια!!! Εγώ πιστεύω, πως βγάζουν τα απωθημένα τους και ό,τι δεν έκαναν στα παιδιά τους το κάνουν με τα εγγόνια!!! Κι εγώ έχω κουραστεί να προμηθεύω 3 μικρά και τους μεγάλους, συνέχεια όμως.... έχουν δίκιο όσοι λένε από μακριά κι αγαπημένοι!!
Καλημέρα!! Έχω δύο παιδάκια 5 και 1,5 ετών. Και τα δύο, από τους 14 μήνες τους, μεγάλωσαν αρχικά με νταντά και εν συνεχεία παιδικό (η μικρή θα πάει το Σεπτέμβριο). Επίσης, βοηθάει και η γιαγιά. Λοιπόν... όταν ο μεγάλος μου ήτανε κοντά 2 ετών, είχε κάνει φιλότιμες προσπάθειες να τρώει μόνος του. Έλεγα στη γυναίκα να τον αφήνει. Αυτή δεν τον άφηνε. Ήξερα ότι όσο και να τσακωνόμουνα, απλούστατα δεν θα το έκανε, αφού δεν ήμουνα εκεί. Επισης, όταν η μάνα μου τον κρατάει δεν της βάζω χέρι, παρά μόνο σε βασικά πράγματα. Θεωρώ ότι δεν μπορώ να της πω, π.χ. "μην ξυπνήσεις το παιδί, μην του χαλάς τον ύπνο" στις 6 το απόγευμα και, κοινώς, να ξενυχτίσει αυτήν που θα το κρατήσει. Αποφασίζει η ίδια!!
Πόπη μου το θέμα που βάζεις εδώ με έχει προβληματίσει πάρα πολύ. Εγώ έχω δύο παιδιά 5,5 και7,5 ετών. Μέχρι το πρώτο έτος τα πρόσεχαν στο σπίτι δικά μου πρόσωπα. Μετά πήγαν παιδικό και παράλληλα είχα βοήθεια στο σπίτι. Τώρα ο μικρός πάει νηπιαγωγείο και η μεγάλη β' δημοτικού. Όπως καταλαβαίνεις όλα αυτά τα χρόνια έχουν έρθει σε στενή επαφή με πολύ κόσμο. Γιαγιάδες, παππούδες, θείες, θείους, babysitter, παιδαγωγούς, νηπιαγωγούς και δασκάλους (φέτος η κόρη μου έχει στο σχολείο 8 διαφορετικούς δασκάλους). Έχω έρθει πολλές φορές σε δύσκολη θέση επειδή διαφωνώ με την τακτική που ακολουθούν και τη συμπεριφορά που υποδεικνύουν ως σωστή στο παιδί μου, πίστεψέ με όχι μόνο γιαγιάδες αλλά και "παιδαγωγοί". Έχω γνώσεις παιδαγωγικής αλλά μπορώ να τις εφαρμόσω μόνο στην δική μου συμπεριφορά και όχι να τις επιβάλω στους άλλους. Μετά από πολύ σκέψη κατέληξα ότι δεν μπορώ να επέμβω στον τρόπο που οι άλλοι σκέφτονται και λειτουργούν, ούτε όμως να βάλω το παιδί μου σε γυάλα και να το έχω να ζει σε έναν εικονικό κόσμο. Αυτός είναι ο κόσμος του, σε αυτόν θα ζήσει. Φροντίζω να ξεκαθαρίζω τη δική μου γνώμη και να εξηγώ γιατί θεωρώ σωστή ή λάθος μια συμπεριφορά. Δεν επεμβαίνω στις σχέσεις των παιδιών μου με άλλα πρόσωπα, τις οποίες παρακολουθώ στενά για λόγους ασφαλείας. Θεωρώ ότι, όπως εγώ έκανα τα λάθη μου και τις επιλογές μου με τη συμπεριφορά μου και τις σχέσεις μου, έτσι θα κάνουν και τα παιδιά μου, που έχουν τη δική τους προσωπικότητα και θα ζήσουν τη δική τους ζωή. Συγκεκριμένα σε ότι αφορά γιαγιάδες και παππούδες μη διαταράξεις αυτή τη σχέση γιατί είναι μοναδική. Τα παιδιά ακούνε από αυτούς τους ανθρώπους πράγματα που οι γονείς δεν θα έλεγαν ποτέ από φόβο μη κακό ή παρακαλομάθουν τα παιδιά τους. Τα παιδιά όταν μεγαλώσουν θα κρατήσουν ότι καλό και θα γελάνε με τις υπερβολές τόσο της γιαγιάς όσο και της μαμάς, μην γελιόμαστε. Ψυχραιμία, υπομονή, επιμονή.
Συμφωνώ πολύ με όσα λες. Έχω την ίδια άποψη. Η ζωή είναι σύνθεση.
Καλημέρα και απο εμένα!!Μαμα Πόπη , απο τη στιγμή που επέλεξες να αφήσεις τη γιαγιά να σε βοηθήσει με το παιδάκι σου όσο λείπεις εσυ στη δουλειά σίγουρα θα πρέπει να εισαι λιγότερο απαιτητική όσον αφορά στη διαπαιδαγώγηση του..Και αυτό διότι ο ρόλος της γιαγιας ειναι επικουρικός, το παιδί εσύ ουσιαστικά το μεγαλώνεις, του μαθαινεις το λάθος, το σωστό, πως θα μιλήσει, πως θα φερθει...Δυστυχως η ευτυχως οι παπουδο-γιαγιαδες τα κακομαθαίνουν τα πιτσιρικια μας με τον εναν η τον αλλο τρόπο..Δεν υπάρχει άλλος τρόπος όπως είπε και μια μανουλα πιο πάνω, για να μην τσακωθείς και χαλάς συνέχεια την ζαχαρένια σου το καλύτερο θα ήταν να το στείλεις παιδικό σταθμό. Θα χει σιγουρα περισσότερα ερεθίσματα και πολλα παιδάκια να παίξει!Και θα μαθαίνει και πολλα περισσότερα πραγματάκια! Καλή υπομονή!
Γεια σου μαμά Πόπη! Λοιπόν συμφωνώ και γω με όλα όσα είπαν τα κορίτσια πιο πάνω. Εκτός από το σχόλιο μιας κοπέλας πιο πάνω που είναι νηπιαγωγός. Και θα σας πω το γιατί. Ο γιος μου είναι σήμερα 3 ετών. Τον αποκτήσαμε μετά από πολλές δυσκολίες και προβλήματα. Γεννήθηκε και πρόωρος στους 7 μήνες. Όπως καταλαβαίνεις για μας είναι το λουκουμάκι μας. Σχολείο πήγε από τους 5,5 μήνες. Εμείς συνηθίζαμε με τον άντρα μου να χρησιμοποιούμε τις μωρουδίστικες λέξεις που περιγράφεις, το μαμ, το νάνι και όλα τα σχετικά...Του μιλούσαμε όμως πολύ και για όλα. Μέχρι τα 2,5 χρόνια έλεγε 10-15 περίπου λέξεις. Καταλάβαινε όμως τα πάντα...Λόγω προωρότητας ήμασταν πάντα λιγουλάκι πίσω από τα άλλα παιδιά, όμως σύντομα ξεπερνούσαμε τα εμπόδια και πήγαίναμε σε πολλές περιπτώσεις και πιο γρήγορα! Αυτό που θέλω να καταλήξω είναι ότι μετά τα 2.5 χρόνια που αλλάξαμε και σχολείο το παιδί άρχισε να αποκτά πολύ πλούσιο λεξιλόγιο, να λέει τραγούδια καινούρια πέρα από αυτά που μαθαίναμε μαζί(γιατί στο παλιό σχολείο αμφιβάλλω αν μάθαινε κάτι) και τώρα στα 3 του συνεννοούμαστε κανονικά. Και δε λέει πια μαμ και νάνι αλλά θα φάμε, θα κοιμηθούμε. Και δεν είναι επειδή το έκοψα εγώ αυτό να το λέω γιατί καμιά φορά το κάνω ακόμα. Άρα αν εγώ που είμαι μάνα του δεν κατάφερα να το "επηρρεάσω" με το να το έχω μάθει να λέει μαμ και νάνι συνέχεια μέχρι τώρα, δεν νομίζω να το κάνει η πεθερά σου. Εγώ ήθελα να απολαύσω το baby talking όσο μπορούσα γιατί μου φαινόταν τόσο γλυκό όσο τίποτα! Και δεν έχω ακούσει κανένα ενήλικα μέχρι στιγμής να χρησιμοποιεί τις λέξεις μαμ και νάνι. Νομίζω το πλούσιο λεξιλόγιο θέλει πολύ προσπάθεια να το αποκτήσεις και δεν είναι μόνο από τον προφορικό λόγο. Η μαμά μου αν και τέλειωσε στον καιρό της μόνο το γυμνάσιο, με είχε μάθει πριν πάω σχολείο να γράφω την αλφάβητο, το όνομα μου(πράγματα εκείνο τον καιρό που φάνταζαν κατορθώματα γιατί δεν πήγα νηπιαγωγείο.Τώρα ο γιος μου από 18 μηνών χρησιμοποιεί το ipad) και άλλες λεξούλες και παρά τα δύσκολα οικονομικά μας τότε κάθε φορά που έβγαινε να ψωνίσει μου έφερνε και από ένα παραμύθι το οποίο έγινε στη συνέχεια βιβλίο, τα οποία ρουφούσα σα σφουγγάρι...Για αυτό σου λέω όσον αφορά αυτό το θέμα μην ανησυχείς. Φρόντιζε εσύ να είσαι δίπλα στο παιδί σου, να διαβάζετε μαζί, να του δίνεις τη σημασία που θέλει. Και όπως λες και συ κάθε παιδί είναι διαφορετικό. Ακόμα 5 μηνών είναι το μωράκι σου. Το κάθε παιδί έχει την κλίση του... Τώρα όμως όσον αφορά το θέμα των συγκρίσεων θα είμαι κάθετη. Πρέπει να της το κόψεις μαχαίρι. Μπορεί όταν μεγαλώσει να το καταλάβει από μόνη της και να μη της δίνει σημασία. Όμως όσο είναι μικρή πιστεύω θα επηρρεάσει την ψυχούλα της. Κάθε παιδάκι πληγώνεται όταν οι άνθρωποι που πιστεύει ότι το αγαπάνε, το "υποτιμούν". Και μένα τα κάνανε αυτά στο σόι μου όταν ήμουν μικρή αλλά μεγαλώνοντας έμαθα να μην δίνω σημασία σε κανένα. Είτε κάνεις είτε δεν κάνεις κάτι, ο κόσμος πάντα κάτι θα βρει να πει...Αυτό είναι το μότο μου. Όταν ήμουν μικρή όμως κάθε σύγκριση από οποιονδήποτε και αν προερχόταν ήταν αγκάθι στην καρδιά μου. Εσένα η κόρη σου είναι μικρή ακόμα, αλλά για σκεφτείτε οι υπόλοιπες μανούλες, εμείς δεν κάναμε ποτέ σύγκριση, έστω και αν δεν το εκφράσαμε,με κάποιο άλλο παιδάκι? Η Χριστιάνα κάνει πιπί και και κακά στην τουαλέτα, πρέπει να μάθουμε και μεις, ο Γιαννάκης έκοψε την πιπίλα που είναι μεγάλος, εσύ θες να είσαι μικρούλης, κοίτα τα παιδάκια στο πάρτυ τι φρόνιμα που παίζουν, πήγαινε και συ να κάτσεις ήσυχα μαζί τους...Όταν συνειδητοποιώ τι κάνω ουρλιάζω στον εαυτό μου καμιά φορά που μπαίνω στο τρυπάκι των άλλων. Καταραμένη συνήθεια...Ή όταν φωνάζω εγώ στο παιδί μου για τις αταξίες του ή του λέω τι να κάνει. Είναι ανεξάρτητες προσωπικότητες και όχι υπάλληλοι μας να τους υποδεικνύουμε τι πρέπει να κάνουν καθημερινά και πως...Το θέμα είναι να τους δείξουμε τον τρόπο ώστε να συμβιώνουμε αρμονικά καινα βγουν στην κοινωνία με όσα περισσότερα εφόδια μπορούμε να τους δώσουμε...Θεέ μου, θέλει τεράστια υπομονή και επιμονή να είσαι καλός γονιός...Κοριτσάρες μου, σας φιλώ!
Συμφωνω απολυτα με την Μαρουλιτα. Ειναι πολυ σημαντικο να μιλαμε στο παιδι κανονικα απο την αρχη της ζωης του. Οσο για την πεθερα σου, δε νομιζω να καταλαβει, αν και μπορεις να της το ΞΑΝΑ-εξηγησεις, αλλα εχε λιγες ελπιδες. Συμφωνω επισης με την Μαρουλιτα οτι εαν εχεις την δυνατοτητα, να το αφησεις σε βρεφονηπιακο σταθμο παρα με την γιαγια. Δε κατακρινω ολες τις γιαγιαδες, προς θεου, αλλα με βαση αυτα που εγραψες, δε νομιζω οτι προσφερει την καλυτερη διαπαιδαγωγηση στο παιδακι σου. Πολλες κοπελες/ανθρωποι γενικοτερα πιστευουν οτι οκ, μικρο ειναι, δεν εγινε και τιποτε. Δεν ειναι καθολου ετσι. Προσωπικη μου αποψη παντα.
Ποπη μου να ξερεις πως οτι και να λενε οι τριτοι και οι δευτεροι παντα η γνωμη και η φωνη της μαμας ειναι η πιο "τρανταχτη"!Εσενα θα ακουει το παιδακι σου οταν μεγαλωσει οσες ωρες και να λειπεις απο το σπιτι,υπαρχει μεταξυ σας ο ομφάλιος λώρος!το μονο που καταφερνει η πεθερα σου ειναι να σε συγχυζει και αργοτερα οταν μεγαλωσει και το μωρο σου θα το καταλαβει και εκεινο..Αδιαφορησε λοιπον και αν δεις οτι το προβλημα επεκτεινεται και σε αλλα θεματα τοτε ξαναμιλα της!Εγω παντως ειχα πολυ πιο σοβαρα θεματα με την πεθερα μου,σε θεματα θρησκειας,πιεση για την μαθηση,και την δικη σου περιπτωση και πολλα πολλα αλλα!Και με ωραιο τροπο παντα της εδειχνα who's the boss..
συμφωνω απολυτα με ολες!!!αυτο με τη συγκριση ειναι ενα μεγαλο θεμα (εγω ευτυχως δεν το εχω αντιμετωπισει) ομως απο τη στιγμη που εμεις οι ιδιες επιλεξαμε να τους εμπιστευτουμε τα παιδια μας παει να πει οτι εχουμε ζυγισει τα υπερ και τα κατα! ας κανουμε λοιπον κι εμεις ενα βηματακι πισω.....!!!!!!!
a,8a diafwnhsw konstantiniagr.....kai san mama,kai san nhpiagwgos.einai polu shmantiko na milame KANONIKA sta mikra mas,apo th brefikh hlikia akomh.h giagia pou epimenei na leei to ''faghto'' ''mam'',8a sunexisei na to kanei kai otan to paidaki 8a einai enos etous,kai tote den 8a einai ka8olou leptomereia.den einai tuxaio to oti ta paidakia pou ta frontizoun giagiades teinoun na exoun pio ftwxo kai ''mwroudistiko'' le3ilogio,sugkritika me ekeina pou pernoun th mera tous me th mama,ton mpampa,h' akomh kai me kapoia katartismenh paidagwgika ntanta.mama poph,egw eimai ths apopshs pws h giagia kai o pappous einai protimotero na phgainoun to eggonaki mia bolta sthn paidikh xara ta sabbatokuriaka,kai na mhn analambanoun to megalwma tou oso h mama einai sth douleia.8a se sumbouleua-an fusika uparxei h dunatothta-na breis kopela h' akomh kai na pas to paidi se brefonhpiako sta8mo.egw bebaia thn ''exw pathsei'' apo ta pe8erika mou,kai malista polu asxhma,gi'auto eimai kai toso apoluth.na parei apo logia pantws APOKLEIETAI...............
Συμφωνώ με τις προλαλήσασες και έχω να προσθέσω κάτι. Δεν πειράζει αν η γιαγιά έχει άλλους "κανόνες". Τα παιδιά καταλαβαίνουν από πολύ μικρή ηλικία ότι κάθε ενήλικας έχει τους δικούς του κανόνες και συμπεριφέρονται ανάλογα. Θα μάθει λοιπόν η μικρή ότι όταν είμαι με τη μαμά πρέπει να συμπεριφέρομαι έτσι - κι αυτό είναι ήδη καλή διαπαιδαγώγηση. Έτσι μαθαίνει να προσαρμόζεται κιόλας. Είναι σύνηθες τα παιδιά οι γιαγιάδες να τα "καλομαθαίνουν" ή "κακομαθαίνουν" (όπως θέλετε πείτε το) και οι γονείς να είναι πιο "αυστηροί". Αυτό είναι μέσα στη διαδικασία της κοινωνικής μάθησης. Το παιδί θα μάθει να διαχωρίζει καταστάσεις και αυτό θα το ωφελήσει γενικά και στο μέλλον.
ΠΟΠΗ ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΠΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ.ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΑΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΝΑΝΙ Η ΤΟ ΜΑΜ ΑΣΤΟ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΘΕΜΑΤΑΚΙ.ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΜΑΘΕΙ ΣΩΣΤΑ.ΑΛΛΑ Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΙ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΚΑΙ ΘΥΜΩΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΚΑΛΩ ΤΗΝ ΠΕΘΕΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΕΡΧΕΤΕ ΝΑ ΚΑΘΕΤΕ ΣΕ ΜΑΣ ΓΙΑ ΚΑΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ ΓΙΑΤΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟΝ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΓΙΟ ΑΠΛΩΣ ΤΟΥΡΜΠΟ ΑΠ'ΤΑ ΝΕΥΡΑ.ΟΛΟ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΑΝΗΨΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΟΙ.ΑΥΤΟ ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΟΤΑΝ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΤΙ ΗΣΥΧΑ ΠΑΙΖΕΙ ΕΣΥ ΟΛΟ ΦΑΣΑΡΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΣΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΑΘΕ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΜΗΝ ΠΑΙΖΕΙΣ ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΓΥΡΑΚΟ ΠΩΣ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΟΤΑΝ ΠΗΓΑΙΝΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΩ ΑΠΟ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ(ΥΠΟΨΗΝ Α ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΒΟΥΝΟ)ΝΑ ΜΕ ΡΩΤΑ ΠΡΩΤΑ ΕΦΥΓΕ Η ΓΙΑΓΙΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥ ΕΛΕΓΑ ΟΧΙ ΝΑ ΤΣΙΡΙΖΕΙ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΜΕ ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΩΧΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΚΟΝΤΡΑ.ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΑΝ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΕΤΣΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΙΓΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ.ΕΙΝΑΙ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΕΧΕΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΤΡΟΠΟ.ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΓΩΣΕΙ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ ΑΠΛΑ ΠΑΤΑ ΠΟΔΙ Η ΒΡΕΣ ΑΛΛΟΥ ΒΟΗΘΕΙΑ.ΕΓΩ ΟΠΩΣ ΕΙΠΑ ΤΗΝ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ.
kali mou mama Popi!! exeis apoluto dikio sto oti kathe paidi einai diaforetiko alla kai sto oti kathe paidi mporei na anaptussetai me diaforetiko ruthmo.. kapoioi psuxologoi, meletites tis anaptuksis tou paidiou ,opws o Piaget gia paradeigma, orizan polu sigkekrimena ta stadia tis anaptuksis tou paidiou. ksekatharizan oti ta ola paidia pernane sigoura apo ola ta stadia. kapoia omws kathusteroun na perasoun apo to ena stadio sto allo. apla exoun ligo pio argo ruthmo. den usteroun se tipota apo ta alla paidakia pou aplws vadizoun pio grigora i kanonika! apla eksigise to me polu eugeniko tropo ksana k ksana. ektimoume ti voitheia tis alla de mporoume na proxwrame se duo diaforetikous dromous. einai san na kaneis esi 5 vimata mprosta kai tis wres pou leipeis na svinontai! :)
Δυστυχώς αυτή θα είναι μια κατάσταση που πάντα θα υπάρχει. Εάν δεν της ξεκόψεις τον αέρα μαχαίρι πάντα θα έχει κάτι να σου λέει. Εμένα στο πρώτο σύγκρινε και το μωρό αλλά κι εμένα με τη συνιφάδα μου. ήταν πολύ κουραστικό κι ειδικά αν είσαι άτομο χαμηλών τόνων και δεν θέλεις να προσβάλλεις κανέναν τόσο θα σου λέει και θα εισβάλει στη ζωή σου. Προσπάθησε όσο μπορείς να χρησιμοποιείς τον μπαινάκι και τον βγαινάκι. Αλλιώς κάνε επίθεση, εγώ είχα φτάσει στο αμήν και μόνο έτσι ξεμπέρδεψα.
Αγαπητή μανούλα Πόπη, Να χαίρεσαι τη μικρή σου ζουζούνα. Στο βαθμό που δικαιούμαι να εκφράζω άποψη και εφόσον κι εσύ ζητάς τη γνώμη μας... αυτό που έχω καταλάβει εγώ είναι ότι όσο και να προσπαθείς να αλλάξεις την αντίληψη κάποιου, τόσο διαπιστώνεις ότι είναι μάταιο. Εφόσον έχεις ήδη συζητήσει με την πεθερά σου το συγκεκριμένο θέμα, νομίζω ότι θα πρεπε ήδη να χει πιάσει το μήνυμα. Αν μετά από κάποιες φορές που το επαναφέρεις δεν έχει αλλάξει σκεπτικό, πιστεύω ότι είναι κάτι που δεν πρόκειται να γίνει. Γιατί έτσι είναι οι μαμάδες. Καθεμιά εδραιώνει τη δική της αντίληψη. Και τελικά πόσο σημαντική είναι αυτή η συμπεριφορά της στην καθημερινότητα της μικρής σου; Μήπως κολλάμε παραπάνω απ'όσο πρέπει σε κάποιες λεπτομέρειες; Όπως ας πούμε το αν θα λέμε "φαγητό" ή "μαμ". Όλα αυτά παίζουν ένα τόσο δα μικρό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση του παιδιού και νομίζω είναι καλό να τους δίνουμε την αξία που τους αναλογεί και καθόλου παραπάνω. Άλλωστε εάν εσύ δείχνεις στο παιδάκι σου το σωστό δρόμο δε νομίζω πως έχει η γιαγιά αρκετή δύναμη για να το αλλάξει αυτό.
συμφωνω απολυτως με τη δευτερη παραγραφο!