27 μήνες πέρασαν από εκείνο το μουντό πρωινό του Φλεβάρη που περάσαμε την πόρτα του Αρεταίειου…
χαχα, ας μην συνεχίσω την εξιστόρηση του τοκετού μου και των συναισθημάτων που γέμισαν το είναι μου από τη μέρα που την πρωτοκράτησα αγκαλιά, άλλωστε τα έχω γράψει δεκάδες φορές!
Ας πάμε κατευθείαν στο σήμερα! 27 μήνες στη ζωή μας και ακόμα δεν την έχω συνηθίσει ούτε στο ένα εκατομμυριοστό.
– Καλέ, σ’ ακούω από μέσα πώς τη φιλάς! Θα την κατσιάσεις! μου λέει ο Μάνος σκασμένος στα γέλια κάθε φορά που το ρίχνουμε με την Αθηνά στο παιχνίδι των αμέτρητων αγκαλιών και φιλιών
Ειλικρινά δεν ξέρω πόσα φιλιά της δίνω μέσα στη μέρα. Είναι λες και με κάθε φιλί που της δίνω, γεμίζω ενέργεια! Και αυτή γελάει! Όλο γελάει και περιμένει να τελειώσω την επίθεση φιλιών χωρίς παράπονο -ακόμα ευτυχώς!
Πόσο το καμαρώνω το μικράκι μου! Κάθε μεσημέρι που επιστρέφει από τον παιδικό σταθμο με το χαμόγελο στα χείλη, μένω για λίγα λεπτά και τη χαζεύω καθώς πεταρίζει μέσα στο σπίτι, έτσι χωρίς να μιλάω ή να κάνω κάτι ιδιαίτερο. Μπορεί ακόμα να μικροδείχνει -αχ αυτό το μαλλί που ακόμα να μακρύνει!- αλλά είναι γεγονός: η κόρη μου μεγαλώνει!
Είναι τέλειο να είσαι μαμά! Τώρα τι σας λέω, χαχα, το 95% των ανθρώπων που με διαβάζετε αυτή τη στιγμή, μαμάδες είστε και με καταλαβαίνετε απόλυτα!
Σε λατρεύω ρε Αθηνά!!!
Να είσαι πάντα καλά, κοριτσάκι μου!!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Ολιβιακι να την χαιρεστε την κοπελάρα σας!Καλα αυτο το κοκαλάκι ολα τα λεφτα!!εχει γινει δεσποινιδουλα πια το μωρο μου...πολλα φιλακια και ενα χαδακι στον μπεμπη!
Να τη χαίρεστε! Θέλω κι εγώ το ίδιο φόρεμα για τη μικρή μου... που θα το βρω;!