Οι άλλες μαμάδες

Οι άλλες μαμάδες

της Δέσποινας Μαυρογένη

«Ζώα είναι, δεν αισθάνονται όπως εμείς«

Την ακούω αυτήν την κουβέντα χρόνια και με εκνευρίζει η απόλυτη αλαζονεία μας. Που το ξέρεις; Πως είσαι τόσο σίγουρος, άνθρωπε; Κι επειδή η μητρότητα είναι ίσως το κορυφαίο απο τα συναισθήματα, για να δούμε σε τι είναι κατώτερες απο εμάς κάποιες  άλλες μανούλες. Τι νιώθουμε εμείς που εκείνες δεν νιώθουν;

Όταν λέμε «τα σκέπασε με τις φτερούγες της» , εδω κυριολεκτούμε. Δεν ξέρω γιατι, αλλά αυτή η φωτογραφία με συγκίνησε . Με καθήλωσε το βλέμμα της. Η αποφασιστικότητα κι η γλύκα στις φτερούγες της. Το κούρνιασμα των μικρών στην αγκαλιά της.

Ποια μάνα δεν αναγνωρίζει τον πόνο της ελεφαντινας που αρνείται για μερες να αφήσει το νεκρό ελεφαντάκι της;

Ποια μάνα δεν έχει νιώσει την άγρια αποφασιστικότητα της λεαινας όταν προστατεύει τα μικρα της;

Ποια δεν μοιράζεται την αγαλίαση της δελφινούλας που ανεβάζει με τη μύτη το νεογέννητο στην επιφάνεια για να πάρει την πρώτη του ανάσα;

Αν κάποιοι μπορούν να καταλάβουν ότι, ναι, τα ζώα έχουν αισθήματα και συναισθήματα, είναι οι μαμάδες. Ναι, είναι και ένστικτο η προστασία των απογόνων, σε όλα τα είδη του πλανήτη. Όταν όμως μπαίνει το δίλημμα : Η ζωη σου η η ζωη του παιδιού σου! Οι περισσότερες μαμάδες ΟΛΩΝ των ειδών διαλέγουν χωρίς δεύτερη σκέψη να θυσιαστούν για τα παιδια τους.

Είναι γεγονός ότι οι λύκοι έχουν αδικηθεί πολύ απο τα παιδικά παραμύθια, που κλασσικά τους παρουσιάζουν σαν αιμοβόρους δολοφόνους. Καμία σχέση. Τα κοινωνικά και πανέξυπνα αυτά πλάσματα παλεύουν στο χείλος της εξαφάνισης για την επιβίωση. Και η Αλφα λύκαινα, με τη βοήθεια της αγέλης θα κάνει τα πάντα για την επόμενη γενιά, τα λυκόπουλα του κυρίαρχου ζευγαριού. Το μέλλον της αγέλης κρέμεται στις ευθραυστες ζωούλες τους. Και οι εχθροί είναι πολλοί.

Οι γορίλλες επίσης, μέχρι πρόσφατα, είχαν κακή φήμη, την φήμη του Χολυγουντιανού Κινγκ Κόνγκ. Κι όμως, είναι μαζι με τους ουρακοτάνγκους τα πιο φιλειρηνικά απο τα πρώτα μας ξαδέρφια και οι θηλυκιες απο τις καλύτερες μητέρες του ζωικού βασιλείου. Για τα πρωτα τρία χρονια δεν αποχωρίζονται το μικρό τους ούτε λεπτό και συχνά το πρώτο παιδί στη συνέχεια θα βοηθήσει τη μαμά να φροντίσει τα μικρότερα αδερφάκια του.

Πιθανόν να είναι οι πιο φωτογραφημένες μαμάδες στον πλανήτη. Σπιτίσιες γάτες, κεραμιδόγατες και άγρια αιλουροειδή παντός είδους φερνουν στο νου το ζεστό-απαλό-χουρχουριστό-φωλίτσα -να -κρυφτώ της μαμαδίσιας αγκαλιάς.
Στην ασφάλεια της συγκατοίκησης με τους ανθρώπους οι γάτες, στην ελευθερία και τον κίνδυνο οι λεαινες θα ρισκάρουν τη ζωη τους για τα μικρά τους. Δυστυχώς μόλις το ένα στα τέσσερα λιονταράκια θα επιζήσει για να κλείσει τον πρώτο χρόνο της ζωής του. Είναι σκληρή η ζωή στη σαβάνα, αλλά για την ωρα ας χαρούμε το ηλιοβασίλεμα με τη μαμά…

Οι ιπποποταμίνες μητέρες έχουν να αντιμετωπίσουν, εκτός απο τους συνηθισμένους εχθρους των μωρών τους -κροκοδειλους, υαινες, λιοντάρια- και τους αρσενικους του ειδους, που δεν το εχουν σε τίποτα να το σκοτώσουν για να ζευγαρώσουν με τη μητέρα.

Γί αυτο και οι μαμαδες απομονώνονται απο το κοπάδι μέχρι και επι ενάμιση μήνα για να γεννήσουν και να μεγαλώσει λίγο το… (χαριτωμένο δεν το λες… γλυκο εστω) ιπποποταμάκι τους. Και μην τολμήσει να το πλησιάσει κανεις με κακιές διαθέσεις… ουαί κι αλλοίμονο του! Τα σαγόνια της κόβουν κροκοδειλο στα δυο με μια δαγκωνιά. 

Τωρα, οταν βλέπεις αυτό το πλάσμα δεν παει ο νους σου στη μητρικη τρυφεροτητα… κι ομως, όσο κι αν δεν τους φαίνεται εκ πρώτης οψεως, οι θηλυκιές αλιγάτορες είναι απο τις πιο τρυφερές και αφοσιωμένες μαμάδες. Προστατεύουν με αυτοθυσία την φωλιά τους και φροντίζουν ακούραστα τα μικρά τους όταν βγουν απ´ το αυγό. Εντυπωσιαστηκα όταν διάβασα ότι μένουν κοντά στα παιδια τους μέχρι και για ένα χρόνο.

Είναι  απερίγραπτα τρυφερός ο τρόπος που αυτα τα πανίσχυρη σαγονια πιάνουν ενα ενα τα μικροσκοπικά αλλιγατοράκια και τα μεταφέρουν μεσα στο στομα τους σε ασφαλέστερη φωλιά η στην άκρη του νερού για το πρώτο τους μπάνιο. Οι πιο τυχεροί πιτσιρίκοι ταξιδεύουν πρωτη θέση πάνω στο κεφάλι της μαμάς.

—

Απολαύστε περισσότερα κείμενα της Δέσποινας Μαυρογένη στο faliriotissa-tailsofathens.blogspot.com