Δεν άντεχα που δεν μπορούσα να τον αγγίξω!
Δεν άντεχα που δεν μπορούσα να τον αγγίξω!
μαμά Χρύσα
Κατάφερα να πάω να τον δω μετά απο 2 μέρες αφου είχα τομή και δεν επέτρεπαν να μετακινηθώ ουτε με καροτσάκι -τι να πείς; Οταν τελικά πήγα, αντίκρισα ένα τόσο δα μικρούλη μέσα σε μια βιτρίνα με καλώδιο στο στόμα, στο κεφάλι και στο χέρι. Άρχισαν να τρέμουν τα πόδια μου και να κλαίω με λυγμούς. Έκλαιγα απο χαρά γιατί ο μπόμπιρας που έβλεπα ήταν ο ΓΙΟΣ ΜΟΥ και απο λυπη επειδή τον έβλεπα σ’ αυτη την κατάσταση. Οι γιατροί πάντα λακωνικοί και χωρις πολλά πολλα…
Πήγαινα κάθε μέρα και μόλις άνοιγε η πόρτα για τους γονείς και ωσπου να πλύνω τα χέρια μου, μου έφευγαν ούρα, έτρεμα ολόκληρη, δεν είχα σάλιο και δεν έβλεπα τιποτα μπροστά μου παρα μόνο την θερμοκοιτίδα του. Ηταν αδύνατον να βάλω την ρόμπα μόνη μου… ώσπου μια μέρα πλησιάζω και δεν τον βλέπω στο γνωστό σημείο, πάω παραδίπλα τιποτα, κοιτάζω πίσω, τιποτα… Ειχα σκοτινιάσει το μόνο που ήθελα να δω ηταν μια πράσινη μπλούζα για να ρωτήσω για το παιδί μου.
Με το που με είδε μια μαία μου λέει: «Τάξε μου! Είστε στα κουνάκια έξω!!«
«Θεε μου» έλεγα και έκλαιγα με λιγμούς, ενω παράλληλα ετρεχα να τον βρώ. Τον πήρα αμέσως αγκαλιά και τον έσφιγγα με όλη την δυναμή μου, δεν το πίστευα ηταν η πρώτη μας φορα! Τι ευτυχία, Θεέ μου!!!
Κάθε φορά που πήγαινα έλεγα στον πατέρα του «Μην κάτσεις πολύ μέσα, σε ικετεύω, μόνο ενα λεπτό, δεν αντέχω, θελω να πάω εγω!«
Τώρα είναι γερός και δυνατός και τώρα που σας γράφω κοιμάται μέσα και δεν βλέπω την ώρα να ξυπνησει για να κάνει ζουζουνιες…
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Και με τα δυο μου τα παιδιά τα πέρασα, τώρα τα βλέπω και τα καμαρώνω. Να τα χαιρόμαστε τα παιδάκι μας.
Να σου ζήσει κούκλα μου ο γιόκας σου. Και εγώ πέρασα από αυτό το στάδιο,και σε καταλαβαίνω πολύ καλά.Σήμερα όμως και εγώ έχω τον κούκλο μου που είναι 16 χρονών και δεν χορταίνω να τον κοιτάω.Δοξασμένο να είναι το όνομα του Κυρίου που μας χάρισε γερά τ'αγγελούδια μας.
xrysa mou koritsi mou ti na sou po prin kan sximatistoun sto myalo mou ayta pou thelo na sou po skeytomai to ti perasa ego me to diko mou to aggeloudi..prin ligo kairo dimosieyse i olivia kai tin dikia mou istoria..!! kai ego eimai prooroula miteroula 34 eydomadon..alitheia eixa mia teleia egimosini eixa kanonisei ta panta alla pote den fantazomoun ti me perimene.. akrivos meta tin genna xoris moro.. meta sto domatio xoris moro... mia mirodia ena aggigma... t i p o t a ...!! kai to xeirotero... sto spiti me adeia xergia....!!! i eytixeia mou arxise opos kai i dikia sou akrivos na to psaxno kai na min to vlepo pouthena... kai meta ayto pou perimena toso kairo i proti agalia......ti na leme tora.....appisteyto synestima..na tin vlepo xoris kalodia xoris solinaki sto stoma..tha mporousa na grafo me tis ores na sou zeisei to aggeloudi sou na einai panta kala....opos kai to diko mou teleia tora ola apo edo kai pera na sou zeisei koukla mou!!!! sorry ama se kourasa!!!!
Να τον χαίρεσαι, να είναι γερός και δυνατός στη ζωή του!! Να είσαι καλά να τον καμαρώνεις!!
αχ αχ τι λες τωρα ποσο σε νιωθω!!κ μεις τα ιδια περασαμε γεννησα προωρα 33 εβδομαδες κ 5 ημερες!!αυτα τα σωληνακια δεν θα ξεχασω την πρωτη στιγμη που τον ειδα κ οταν τον πηρα αγκαλια!!!κουραγιο στις μανουλες που πανε τα μπεμπε τους ΜΕΝΝ...να εισαι καλα κ το μωρακι σου να το καμαρωσεις !!!να τον χαιρεσαι!!
Τίποτα, ποτέ ξανά να μη μπει ανάμεσα σας! Να είστε γεροί να τον καμαρώνετε να μεγαλώνει υγιής και χαρούμενος!!
Μακαρι καμμια μανουλα να μην περνουσε το αγχος της εντατικης για το μωρακι της!! Ευτυχως που ολα πηγαν καλα και οι γονεις χαιρονται τωρα το μωρακι τους!!! Να ειναι παντα γερο το ζουζουνι σας και να κανει τις ζουζουνιες του κι εσεις γεροι και να το καμαρωνετε!!!!
να τον χαιρεσαι να ειναι γερος.και εγω τα περασα αυτα,γεννησα 35 εβδ 1770γρ.τωρα ειναι 10 μηνων και ειναι μια χαρα .τι μου θυμησες καθε φορα που διαβαζω τετοιεσ ιστοριεσ κλαιω