μαμά Μαρία
Είσαι κιόλας 6 μηνών και 4 ημερών. Σε κοιτάζω από το την κουζίνα να στριφογυρίζεις μέσα στο πάρκο σου. Πριν λίγες ημέρες μπόρεσες να κάνεις μια ολόκληρη περιστροφή και μόλις εχτές σε είδα να πιάνεσαι από το διχτάκι και να το τραβάς. Κάθε μέρα μεγαλώνεις και σκέφτομαι τόσο συχνά τη φράση της Μ.
“Μωρό θα είναι για πολύ λίγο καιρό…”
Πόσο δίκιο είχε η Μ.
Μετανιώνω τόσο πολύ που τις πρώτες ημέρες της ζωή σου δε σε φιλούσα πολύ συχνά – φοβόμουν βλέπεις γιατί ήσουν τόσο μικράκι, τόσο εύθραυστο. Φοβάμαι μήπως ξεχάσω πως ήσουν όταν γεννήθηκες! Θέλω να ρουφήξω όλες μας τις στιγμές. Κάθομαι πολλές φορές και σε παρατηρώ. Σε παρατηρώ με την άκρη του ματιού μου, ακόμα κι όταν κάνω τις πιο σοβαρές συζητήσεις και πιάνω τον εαυτό μου να χαζογελάει. Φαίνεσαι ευτυχισμένο. Τι να σκέφτεσαι άραγε; (και ποιος γονιός δεν έχει αναρωτηθεί για αυτές τις μικρούτσικες σκέψεις;)
Τα γράφω όλα αυτά γιατί θέλω να θυμάμαι. Θέλω να μπορώ να θυμάμαι ακόμα κι όταν θα είσαι γυναίκα μεγάλη πια. Θα σε βλέπω άραγε και τότε σα μικρό παιδί; Θα είμαι η κλασική μαμά που θα μπαίνω στο δωμάτιο σου να σε σκεπάσω ακόμα κι όταν θα είσαι 30 χρονών;
Nα σου εξομολογηθώ κάτι;
Δε θέλω.
Δε θέλω να σου συμπεριφέρομαι τότε σαν να είσαι μωρό. Γι’ αυτό θέλω να αποτυπώσω τώρα στο μυαλό μου και την καρδιά μου όλες αυτές τις μικρές και μεγάλες σου στιγμές. Θα τα καταφέρω;
Θέλω να μπορείς να είσαι ελεύθερη, ανεξάρτητη και δυνατή. Θέλω να σπείρουμε με το μπαμπά σου όλες αυτές τις αξίες για να μπορέσεις να τις θερίσεις όταν έρθει η ώρα. Θέλω να κάνεις αυτό που θέλεις και που θα σε κάνει ευτυχισμένη. Εν κατακλείδι θέλω να είσαι εσύ κι όχι εγώ.
Όταν λοιπόν θα γίνομαι σπαστική καταπιεστική και εκνευριστική, σε παρακαλώ να μου δείχνεις αυτές τις γραμμές. Θα τις κάνω κορνίζα στη βιβλιοθήκη – εντάξει ίσως τις βάλω στο συρτάρι γιατί είμαι η μαμά Μαρία και είμαι άνθρωπος.
Μη στενοχωριέσαι. Θα είναι στο πάνω συρτάρι για να μπορείς να τις βρίσκεις…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Καταπληκτικό κείμενο!!! Πόσο αγγίζει όλες τις μανούλες... Συγχαρητήρια!
Δάκρυσα ... τελικά όλες οι μαμάδες τις ίδιες σκέψεις κάνουμε ... Εμένα είναι ήδη 12 μηνών! Ένας ολόκληρος χρόνος πέρασε από την πρώτη στιγμή που τον αντίκρισα, τοσοδούλικο .. με το σκουφάκι στο κεφαλάκι του ... και τα σουφρωμένα χειλάκια του ... εύχομαι να καταφέρουμε να του φτιάξουμε καλά "φτεράκια" για να μπορέσει να πετάξει όσο πιο ψηλά μπορεί!!! Να τα χαιρόμαστε τα παιδάκια μας!
Αχ πόσο σε νιώθω!!!!Η μπέμπα μου είναι 6 μηνών και σκέφτομαι ακριβώς τα ίδια πράματα με σένα...Ευχομαι να μην ξεχάσω ποτέ την γλυκιά μυρώδια που έχει σαν μωράκι. Θεέ μου πόσο πολύ την αγαπάω..
Τί γλυκό... Η κορούλα μου είναι 7 μηνών κ νομίζω πως διάβασες τις σκέψεις μου...
Εισαι πολυ γλυκια μαμα ... μαμα Μαρία.....
Πόσο αληθινό κείμενο! Βγάζει μια μεγάλη τρυφερότητα!