Η Καλη Πεθερά: Τόση καλοσύνη, δεν αντέχεται!
Η Καλη Πεθερά: Τόση καλοσύνη, δεν αντέχεται!
γράφει η Αρετή
Με τον άντρα μου είμαστε μαζί 6 χρόνια και συζούμε τα 2 περίπου. Σχεδόν από την πρώτη στιγμή που κάναμε σχέση γνώρισα τα πεθερικά μου και κατενθουσιάστηκα από την καλοσύνη και την αγνότητά τους. Ειδικά η πεθερά μου είναι αυτό που λέμε: ιδανική πεθερα – μάνα.
Είναι ένας άνθρωπος που ποτέ δεν κρίνει, ποτέ δε διαμαρτύρεται, είναι διακριτική, δε χώνει τη μύτη της πουθενά, δικαιολογεί τους πάντες. Φροντίζει για τα πάντα, τα κάνει όλα μόνη της χωρίς να ζητάει βοήθεια, κρύβει τα προβλήματά της για να μη σε στεναχωρήσει (και έχει κάποια προβλήματα υγειας) και γινεται χαλί να την πατήσουν ΟΛΟΙ. Επιπλέον συνέχεια με αγκαλιάζει, με φιλάει και με προσέχει. Και το καλύτερο, έχει ΑΡΙΣΤΕΣ σχέσεις με τη μάνα μου και βγαίνουν για καφεδάκι και τα λένε.
Πριν 8 μήνες έμεινα έγκυος και στον 4ο μήνα παντρευτήκαμε με τον άντρα μου. Από τότε που άρχισε η εγκυμοσύνη μου και ειδικά από τότε που παντρευτήκαμε έχει ξεφύγει τελείως! Κατ’ αρχήν να σημειώσω οτι το γάμο αυτόν τον ήθελε πολύ γιατί με συμπαθεί πολύ και έλεγε στον άντρα μου που δεν ήθελε να παντρευτεί οτι σαν κι εμενα δε θα βρει πουθενά τέτοιο καλό κοριτσι! Από τότε που παντρευτήκαμε κάποιες φορές σε ανύποπτο χρόνο μου εκφράζει την αγάπη της και με δάκρυα στα μάτια μου λεει “Τωρα έχω και κόρη”.
Το μωρό μου θα είναι το πρώτο της εγγόνι και στην κυριολεξία ζει γι’ αυτό.
Κι εδώ αρχίζει το δράμα μου:
Κατ’ αρχήν με υπηρετεί σε βαθμό… δούλας! Να φανταστείτε, τώρα στον 9ο που έχουν πρηστεί τα ποδια μου, με καθίζει με το ζόρι και σκύβει μεγάλη γυναίκα (με αυχενικό) με λεκάνες με νερό και μου πλένει τα πόδια και κάνει μασαζ μέχρι να τρέμουν τα χέρια της, ενώ εγω θελω να ανοιξει η γη να με καταπιεί. Μέχρι και πεντικιούρ μου έκανε!
(Να σημειωσω οτι εγω προσπαθώ να μην της δίνω θάρρος να κάνει πράγματα για μένα, της μιλάω πάντα στον πληθυντικό και φυσικά δεν της ζητάω τίποτε)
Επίσης, κάποια πραγματα που κάνει για μένα, πιο πολύ κακό μου κάνουν παρα καλό. Για παράδειγμα, εγω κάνω διατροφή και ινσουλίνες γιατί έχω διαβήτη τύπου 2 και με την εγκυμοσυνη χειροτερεψε. Κάθε βδομάδα που τρωμε στο σπιτι της, φτιάχνει και ένα φαγητό ειδικά για μένα. Το κακό είναι οτι επειδη εκεινη μαγειρεύει βαρια, δε θέλει να καταλάβει οτι τα δικά μου φαγητά πρέπει να είναι λιγο πολυ πιο… νερόβραστα και λόγω εγκυμοσυνης χωρίς αλατι και τα φτιάχνει με το δικό της τρόπο (με αρκετό αλάτι και πάντα με κάποιο συστατικό που μου ανεβάζει το ζάχαρο) γιατί η καημένη θέλει να τρώω νόστιμα και να το φχαριστιέμαι. Της το έχω πει ευγενικά κάποιες φορές και κάποια πράγματα τα διορθωνει… αντικαθιστώντας τα συστατικά που μου ανεβάζουν το ζαχαρο (π.χ. κρεμμυδια μαγειρεμένα) με… άλλα συστατικά που μου ανεβάζουν το ζάχαρο. Κι εγώ τα τρωω από ευγένεια για να μην την κακοκαρδίσω επειδή έκανε τόσο κόπο και γιατί φυσικά δεν έχω τι άλλο να φάω.
Αποτέλεσμα; Το ζάχαρο στο Θεό!
Το άλλο δράμα μου είναι οτι έχει αγοράσει ΜΟΝΗ της όλα τα ρουχαλάκια του μπέμπη για να μην τρέχω εγώ και κουράζομαι στα ψώνια και για να μας κάνει εκπληξη. Ευτυχώς πολλά από αυτά μου αρέσουν, άλλα όμως καθόλου και ντρέπομαι να της το πώ γιατί πάντα έρχεται με τέτοια χαρά και τόσο αθώο βλέμμα να μας δείξει τι αγόρασε για μας (και η οικογένεια του άντρα μου έχουν οικονομικά προβλήματα, δεν έχουν λεφτά για ξόδεμα), και πως να της πεις οτι δε σ’ αρεσει κάτι;;; Επίσης έχει αγοράσει ή έχει κεντήσει-πλέξει την προίκα, τις κουρτίνες του δωματίου του μωρού, που εμένα τα περισσότερα δε μου αρέσουν. Αλλά όταν ξέρω οτι έχει ξοδεψει χρόνο, χρήματα, και δύναμη για να τρέχει να αγοράζει και να κεντάει με τις ώρες, τι της λες;;;; Αναγκάστηκα και φτιάξαμε το δωμάτιο με αυτά που μας πήρε. Ο άντρας μου κάποια πράγματα μου εχει πει οτι δεν του αρέσουν, αλλά ούτε αυτός μιλάει. Συνήθως όταν μας δείχνει η πεθερά μου τι έφτιαξε, πάντα της λέει ενα : “Ωραίο ειναι μαμά”, αν και ξέρω οτι δεν είναι και πολύ του γούστου του.
Και το τελευταίο και χειρότερο δράμα μου:
Αν και δεν έχω γεννήσει ακόμη, το ‘χει δέσει κόμπο οτι “δεν υπάρχει περίπτωση, θα έρθω σπίτι σας τον πρώτο καιρό και θα σας βοηθάω με το μωρό, για να ξεκουράζεσαι εσυ!” Οπως την ξέρω, είμαι σχεδόν σίγουρη οτι θα έρχεται κάθε μέρα και θα πλένει το μωρό, θα το αλλάζει και γενικά θα “επιβάλλει” τον τρόπο της στο μεγάλωμά του, όχι επειδή είναι κακιά, αλλά γιατί θέλει να μας ελαφρύνει από το “βάρος”. Αυτό το λέω, γιατί πολλές φορές έχουμε συζητήσει για κάποιες απορίες που είχα και η απάντηση της είναι πάντα: “Μη μου στεναχωριέσαι εσύ και μην μου αγχωνεσαι , άστα όλα πάνω μου!” Και πάντα με το ίδιο καλοσυνάτο βλέμμα που σε σκλαβώνει .
Δεν ξέρω αν κάποια από τις μανούλες εδώ έχει αντιμετωπίσει τόσο περίεργο πρόβλημα και μπορεί μερικές να μου πουν τι τυχερή που είμαι. Όμως νιώθω οτι η αγάπη της πεθεράς μου με πνίγει και ίσως μου στερήσει κάποια πράγματα, όπως να κάνω ό,τι θελω εγώ με το μωρό μου. Από τη φύση μου είμαι σχετικά μοναχικό άτομο, που δε θέλει και πολλά-πολλά και αυτό επιδεινωνει τα πραγματα.
Ήδη αυτή η συμπεριφορά με έχει εκνευρίσει, εχω αρχίσει και λόγω της εγκυμοσύνης και της κούρασης να χάνω την υπομονή μου και να μ’ ενοχλει το παραμικρό που κάνει για μένα. Έτσι πολλες φορές την αποφεύγω, για να μην της φωνάξω.
Αν έχετε καμία ιδέα τι μπορώ να κάνω, ειδικά με το θέμα του μωρού, θα είναι ευπρόσδεκτη!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Αχ πόσο σε καταλαβαίνω. Πριν παντρευτούμε με τον άντρα μου δεν είχα καταλάβει τι παίζει. Έλεγα τι τυχερή που είμαι, δεν μπορεί να είναι τόσο καλή, με έχει σαν κόρη της, δεν ζητάει ποτέ τίποτα. Παρόλα τα προβλήματά της τα οποία έπαιρνε τηλέφωνο τον γιο της και του τα έλεγε με κάθε λεπτομέρεια και του μετέδιδε όλο το άγχος και τον πόνο της, δεν ήθελε καμία βοήθεια για να μη μας ενοχλήσει και μας χαλάσει το απόγευμα, ή τις διακοπές. Και δεν μιλάμε για σοβαρά προβλήματα, αλλά απλά καθημερινά πράγματα τα οποία ήταν στο χέρι της να τα λύσει. Εννοείται, στα σοβαρά είμαστε πάντα εκεί να βοηθήσουμε. Δυστυχώς μου πήρε 3 χρόνια για να καταλάβω ότι εκτός από καλή, ήταν και χειριστική, με πολλά άλυτα ψυχολογικά που την κάνουν να μη θέλει να καταλάβει ότι ο γιος της μεγάλωσε και τώρα έχει τη δική του οικογένεια. Θα συμφωνήσω απόλυτα με την ΙΩ και την ED. Οι κακές πεθερές φαίνονται εξ' αρχής κι εκεί είναι πιο ξεκάθαρα τα πράγματα. Τις καλές αν έχουν θέματα ψυχολογικά αργείς να τις καταλάβεις. Και δεν το κάνουν επίτηδες, είναι κάτι που δεν μπορούν να το ελέγξουν και δεν το καταλαβαίνουν ότι κάνουν κακό στο ζευγάρι και δημιουργούν προβλήματα. Σκέφτονται να καλύψουν τα δικά τους κενά. Θα σου πρότεινα να συμβουλευτείς κάποιον ειδικό που θα σε βοηθήσει να οριοθετήσεις τη θέση τη δική σου, της οικογένειάς σου και της πεθεράς σου και να βρεις μόνη σου ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να διαχειριστείς την κατάσταση. Το ίδιο κάνω κι εγώ και με έχει βοηθήσει αρκετά. Το καλό είναι ότι ο άντρας σου είναι δίπλα σου και μαζί θα τα καταφέρετε να της εξηγήσετε κάποια πράγματα και να βάλετε όρια χωρίς να τη στεναχωρήσετε!
Παν μέτρον άριστον. Καταλαβαίνω τις κοπέλες με κακή πεθε΄ρα, καταλαβαίνω και σ΄΄ενα γιατι μοιάζει με αυτό που περνάω. Νομιζω δε γίνεται απο πονηριά ή κακία, γίνεται απο ψυχολογικές καταστάσεις που ούτε οι ίδιες δεν καταλαβαίνουν ότι βιώνουν. Νομίζουν ότι βοηθούν, ότι είναι καλες, αλλά στην πραγματικότητα κρύβουν και έναν εγωισμό, ότι είναι τέλειες. Έχουν ψυχολογικά κενά και τα γεμίζουν έτσι, χωρίς να το καταλαβαίνουν. Και σε γεμίζουν ενοχικά όταν πνίγεσαι. Είναι εγωισμός κρυμμένος με επιφανειακή ταπείνωση. Η δικιά μου επέστρεψε απο 24 ώρες ταξίδι και επέμενε να πλύνει εκείνη τα πιάτα στο δικό μου σπίτι. Ένιωθα γαιδούρα. Εμένα μου λέει ακόμη και για τη διακόσμηση. Δυστυχώς μένουμε στο σπίτι που μέχρι πρότινος ήταν δικό τους και δεν πήραν αρκετά απο τα πράγματα τους (υποτίθεται για να τα έχουμε εμείς, αλλά στην πραγματικότητα γιατι έχει αρρώστια με τα ψώνια και με τα καινούρια πραγματα και ο πεθερός μου είναι ανεκτικός.). Όταν είπα ότι θέλω να αλλάξω κάτι, μου είπε πόσο ακριβό ήταν, ότι δε θα πηγαίνει αυτό που σκέφτομαι εγώ. Αισθανθηκα ασχημα γιατι σίγουρα δεν έχω το ταλέντο που έχει εκείνη στη διακόσμηση και επίσης εγώ δεν είμαι απο πλουσια οικογένεια, ήταν σαν να μου έλεγε εγώ δεν ξέρω που μεγάλωσα αλλιώς. Μια μέρα μπήκε στο σπίτι όταν λείπαμε για να επιστρέψει μια κουπα (τι λες τώρα, να μείνει η κούπα μακριά από τη θέση της, θα κλονιστεί το σύμπαν) και ήταν πολύ ασχημο για μένα. Την προηγούμενη μέρα είχα ημικρανία και το σπίτι ήταν σαν βομβαρδισμένο. Ούτε η μάνα μου δε θα ήθελα να το έβλεπε. Πόσο μάλλον η πεθερά μου, η οποία είναι σε ψυχολογικά ερευνίσιμο βαθμό μανιακή με την καθαριότητα. Τα πιάτα δεν μπορούν να μείνουν πάνω από 10 λεπτά άπλυτα και το άβα δεν κάνει να μένει παραπλέυρως του νεροχύτη, είναι ακατάστατο. ΤΟ άβα μπαίνει στο ντουλάπι κάτω απο το νυπτήρα και ναι μπαινοβγαίνει απο κει 4-5 φορές την ημέρα. Παραδόξως δεν κάνει το ίδοιο και με το σαπούνι των χεριών στην τουαλέτα. Θα προσπαθήσω να το ψάξω, θα πάω και σε ειδικό για να δω πώς μπορώ να φερθώ καλύτερα, γιατι έίναι πρόσφατος ο γάμος και δεν το χειρίζομαι ακόμη σωστά. Η κακιά πεθερά είναι κάτι που φαίνεται, ενώ αυτό αν δε το δεις καθαρά από νωρίς μπορεί να σε φάει σα σαράκι αργά. Και λέω δεν το κάνουν απο κακία, αλλά απο ψυχολογικά κενά που γεμίζουν μόνο αν είναι τέλειες νοικοκυρες, εξυπηρετικές. Αλλά η αγάπη η αληθινή, όπως η αγάπη του Θεού, δίνει ελευθερία!
Εγώ θα σου πω κάτι πολυ απλο απολαυσε τους ανθρώπους που εχεις διπλα σου. Οτι κανει η γυναικουλα το κανει απι αγαπη ιταν ερθει το μωρο θα δεις και εσυ ποσι θα χρειαζεσαι βοηθεια ξεκουραση και χαλαρωση ειδικα απο ανθρωπους που δεν ρουφιανευουν. Ενταξει την υπερβολη του πρωτου εγγονιου την εχουν ολες μην αγχωνεσαι ο χρονος θα τα λυσει ολα με τον αντρα σου να τα εχεις καλα και ολα λυνονται και οτι δεν σου αρεσει μιλα με τον αντρα σου. Ολα καλα θα πανε.
Βρε πάτα καλά όλες σας!Έχει την τέλεια πεθερά και πάλι βρίσκουμε θέματα,δηλαδή αν τα έκανε η μάνα της θα ήταν η καλυτερη του κοσμου και τώρα τι???Έχουμε και παράπονο!!!Μάλλον δεν ξέρετε από αδιάφορες,κακές πεθερές που το μόνο που σκέφτονται είναι πως να σου την μπούν...Μακάρι να είχα τέτοια πεθερά,είσαι πολύ τυχερή!Εμένα η δικιά μου όταν της έδειχνα τα ρούχα του μωρού (που είχε πάρει η μαμά μου) το μόνο που βρήκε να σχολιάσει ήταν πως είναι λίγα και με ύφος χιλίων καρδιναλίων.Ούτε λόγος φυσικά να πάρει και αυτή,το θεωρούσε υποχρέωση μόνο από την πλευρά μου!!Τι να πρωτοθυμηθώ....άναψε μια λαμπάδα κορίτσι μου,κάνε το σταυρό σου και να την προσέχεις. Όσο για ''θέλω να κρατήσω εγώ το μωρό μου κτλ'' θα παρακαλάς για βοήθεια,πίστεψε με.Εξάλλου τι καλύτερο να μεγαλώσει το παιδάκι σου και να λαχταράει τη γιαγιά του!!
Ακριβώς!πρεπει να χαίρεσαι!!Δηλαδή τι αλλο!εισαστε σουπερ!απλα νιώθεις υποχρεη και σου βγαινει στραβα.σας αγαπαει
Τι λέτε Καλε; Ρωτήστε κανέναν επιστήμονα ψυχίατρο και ψυχολόγο … αυτό είναι καθαρά Χειριστική και εγωκεντρική συμπεριφορά !!! Που ζούμε στην εποχή του Ξανθόπουλου ; Το ζευγάρι χρειάζεται το χώρο του, τη ζωή του. Τα όρια πρέπει να μπαίνουν νωρίς. Άλλο ενδιαφέρον και ανιδιοτελής αγάπη και άλλο παρεμβατικότητα της πεθεράς στη νέα οικογένεια , δεν παντρεύτηκαν 3 άτομα… ακόμη και στο μυστήριο εσείς που είσαστε καλοί χριστιανοί πρέπει να το γνωρίζετε , αναφέρει ο γιος να αποχωριστεί την μητερα και τον πατέρα του και να αφοσιωθεί στη σύζυγο του.
Η πεθερά σου είναι απλά χειριστική. Αυτός είναι ένας τέλειος τρόπος να παραμείνει στο βρακί του γιου της και να κανονίζει ακόμα και τι κουρτίνες θα έχει σπίτι του. Βάλε όρια όσο πιο ευγενικά μπορείς. Και όσο για τα σχόλια του στυλ όταν έρθει το μωρό θα την έχεις ανάγκη και θα κάνεις το σταυρό σου τι να πω.. Έχω 5 μηνών μωρό, δουλεύω και τα προλαβαίνω όλα.