30 εβδομάδων: Πονάω, αλλά αντέχω!
Αυτή η βδομάδα ήταν η δυσκολότερη μέχρι στιγμής σ’ αυτή την εγκυμοσύνη. Και αυτό γιατί: ΠΟΝΑΩ!
Όλα ξεκίνησαν πριν αρκετές μέρες, όταν άρχισα να πονάω σαν να είχα κάνει… σπαγκάτο! Πονούσα στο εσωτερικό των μηρών, εκεί που ενώνονται τα πόδια με το σώμα. Υποφερτά θα έλεγα. Τις τελευταίες νύχτες όμως… όχι και τόσο υποφερτά πια!
Ρίξε και πονάκια πίσω στη μέση και το έχεις το θεματάκι!
Ειδικά το βράδυ το πράγμα φτάνει στο δυσκολότερό του: για να αλλάξω πλευρό πρέπει να ξυπνήσω και να πείσω τον εαυτό μου να κάνει το μεγάλο βήμα! Η αλλαγή πλευρού πονάει τόσο πολύ -ειδικά αν κάνω το λάθος και ανοίξω τα πόδια μου στη μετάβαση- που θέλω να κλάψω!
Φυσικά όλο αυτό δεν είναι κάτι που το έχω πάθει μόνο εγώ… Αντίθετα είναι άλλη μια σοφία της φύσης. Η ρελαξίνη, μία από τις ορμόνες που παράγονται κατά την εγκυμοσύνη, βοηθάει να μαλακώσει ο τράχηλος και οι σύνδεσμοι του σώματος, όσο η γυναίκα πλησιάζει στον τοκετό, ώστε να ετοιμάσει το σώμα όσο το δυνατόν περισσότερο για τη μεγάλη έξοδο του μωρού.
Eίναι αυτό το ωραίο που ακούμε συχνά «ανοίγει η λεκάνη«. Μόνο που για πολλές γυναίκες αυτή η αλλαγή στη θέση της λεκάνης συνοδεύεται από πόνους που μπορεί να είναι ανεκτοί, μπορεί όμως και όχι.
Πάμε στα δικά μου. Όπως ήδη έγραψα, το δυσκολότερο κομμάτι είναι ο ύπνος. Κοιμάμαι ήδη με μαξιλάρι ανάμεσα στα πόδια (μην σας πω και με δύο μαξιλάρια), ενώ για να σηκωθώ από το κρεβάτι κάνω ένα φοβερό ζογκλερικό. Όσες τραβάτε το ίδιο, να θυμάστε ότι στις κινήσεις που σας ζορίζουν (αλλαγή πλευρού, σήκωμα από την ξαπλωτή θέση), το μυστικό είναι να κρατάτε τα πόδια κλειστά. Και… υπομονή!
Από εκεί και πέρα δεν έχουμε φοβερά νέα, εκτός από τις καούρες που επέστρεψαν πια δυναμικά και την κοιλιά που μέσα σε μια νύχτα φούσκωσε κυριολεκτικά σαν μπαλόνι και έγινε αρκετά πιο σκληρή. Ε όσο να πεις, το μωρό έχει πια μεγαλώσει πολύ!
Επίσης, τις μέρες του μεγάλου καύσωνα, τα ποδαράκια μου είχαν πρηστεί σαν λουκανικάκια. Ο γιατρός μού είπε ότι εδώ των μη έγκυων πρήζονται με τέτοια ζέστη, τα δικά μου δεν θα πρήζονταν; Το αντιμετώπισα με κρύα ποδόλουτρα. Και τώρα που κάπως κόπασε η ζέστη, έφυγε και η λουκανικο-όψη.
Ο μικρός κουνιέται όλη μέρα και όλη νύχτα. Μπορεί να άργησε να δώσει δυναμικό παρόν, όμως τώρα δεν σταματάει ο άτιμος.
Αύριο μπαίνω στην 31η εβδομάδα. Έχω την εντύπωση ότι θα γεννήσω νωρίτερα απ’ ότι υπολογίζουμε. Βέβαια την ίδια εντύπωση είχα και με την Αθηνά και ίσως την ίδια εντύπωση έχουν και όλες οι έγκυες, χεχε!
Και κάτι ακόμα… Θέλω διακαώς να κάνω έναν υπέρηχο… Πώς θα αντέξω, Θεέ μου, μέχρι το τέλος Αυγούστου;;
Στα κιλά είμαι στα +6! Σαν να ξέφυγα λίγο…
Συν-εγκυούλες μου, πώς είστε;;;
αχ, τι μου θυμησες! και εγω ετσι ποναγα και για να αλλαξω πλευρο στο τελος ξυπναγα τον αντρα μου και με γυρναγε εκεινος :) υπομονη! με κανεναν πονο θα πω εγω!
αν κραταγαμε τα ποδια κλειστα θα ειχαμε σωθεί εξ αρχης........αχαχαχχααα...πλακα κανω.... οντως οταν πλησιαζει ο καιρος οι αλλαγες στο σωμα ειναι λιγο επιπονες...τα θυμαμαι....!!!! Υπομονη Ολιβιακι...κοντευεις...Με εναν πόνο!!!!!!!!!!!!!!
Κουράγιο!!! Η δικιά μου λεκάνει είχε ανοίξει τόσο, που μετά από δύο παιδάκια, είναι σαν να μην έχει κλείσει, επανέλθει δηλαδή. Κι εγώ ανησυχούσα ότι θα γεννήσω νωρίτερα, όπως και έγινε τελικά. Όχι από κάποιο θέμα, αλλά, όπως μου εξήγησε ο γιατρός μου, καλό είναι να γεννάς νωρίτερα μετά από καισαρική για να αποφύγεις τυχόν δυσάρεστα... δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες... κουράγιο!!!
Τι τέλεια φωτο!!! Ολιβιακια να σκέφτεσαι ότι ο καιρός περνά γρήγορα και σύντομα θα κρατάς και έναν παιδαρο στην αγκαλια σου εκτός απο την πριγκίπισσα σου και να κανείς υπομονή... Τι να κάνουμε; Πρέπει να αντέξουμε τις δυσκολίες...εμένα στην πρώτη εγκυμοσύνη πονουσε φοβερά η πλάτη μου... Αύριο κλεινω 12 εβδομάδων στο δεύτερο μωρακι μου και θα πάω για τον πρωτο υπερηχο το μεγάλο...ανυπομονω να το δω!!! Και φυσικά Ελπίζω να έιναι όλα καλα... Με ρωτάνε οι γύρω μου πως παει το μωρακι όλες αυτές τις μέρες και τι να τους πω;;; Ελπίζω καλα, απαντώ...αφού δεν το νιώθω...πως να ξέρω αν έιναι καλα; Ελπίζω οι αναγουλες που νιώθω κάποιες στιγμές της ημέρας να έιναι καλο σημάδι πως όλα προχωρούν κανονικά...εντωμεταξυ, διάβασα πιο πάνω μια κοπέλα που λέει να πάρεις μαγνήσιο για τον πόνο. Εμένα ο γιατρός μου μου το έδωσε απο την αρχη της εγκυμοσύνης μαζί με αλλα χάπια, αλλα απο ότι διάβαζα στο Ίντερνετ, το δίνουν τα τελευταία χρόνια προληπτικά σε περιπτώσεις όπου υπάρχει κίνδυνος για πρόωρο τοκετο(εγω έχω ιστορικό απο το γιο μου οποτε κρίθηκε αναγκαίο...). Τώρα αν θα με βοηθήσει και με αυτούς τους πόνους μακάρι Παναγία μου!!! Πάντως θα τον ρωτήσω το γιατρό γιατί τοσο καιρο δεν τον ρώτησα...καλα μπάνια και καλο υπόλοιπο διακοπών...