Λένε πως οι πόνοι της γέννας μοιάζουν με πολύ έντονους πόνους περιόδου. Ή… γαστρεντερίτιδας…! Εγώ εμπειρία δεν έχω, μιας και στην Αθηνά δεν πρόλαβα να τους νιώσω.
Την Πέμπτη που λέτε ξύπνησα με έντονους πόνους στην κοιλιά. Μία μπερδεμένη κατάσταση που όσο περνούσε η ώρα χειροτέρευε. Ναι μεν έχω πονάκια εδώ και αρκετές μέρες, αλλά αυτό ήταν άλλο πράγμα. Βέβαια δεν είχαν καμιά περιοδικότητα, ήταν ασταμάτητο όλο αυτό το άσχημο που ένιωθα. Στην αρχή αγχώθηκα μήπως γεννάω. Λίγες ώρες μετά όμως, όλα ήταν ξεκάθαρα: γαστρεντερίτιδα (ή ίσως δηλητηρίαση;) Με όλα της τα αξεσουάρ, αν με πιάνετε. Α και με δέκατα.
Να πονάω, να πονάω, να πονάω και ηρεμία να μη βρίσκω. Και δώστου ξάπλα και δώστου αναστεναγμός και δώστου ανάσες… Τελικά ο γιατρός μού είπε να πάρω κανένα Depon μπας και ισιώσω λίγο και κυρίως για να μην ανέβει περισσότερο ο πυρετός. Ευτυχώς το Depon έκανε δουλειά. Όχι ότι ήρθα και έστρωσα εντελώς, αλλά κάπως ανακουφίστηκα μετά από 12 ώρες πόνου (σε τοκετό να βρισκόμουν θα είχα ήδη γεννήσει).
Ο μικρός ευτυχώς μού έδινε συνεχώς σημάδια ότι είναι καλά, μιας και δεν ξεχνούσε να με κλωτσάει όσο θα ήθελα.
Και φτάνουμε στην Παρασκευή… Ο Μάνος από μέρες μού είχε ανακοινώσει ότι είχαμε να παρεβρεθούμε σε μια -ας την πούμε- κοινωνική υποχρεώση το απόγευμα. Εγώ να του λέω ότι είναι τρελός που θέλει να σύρει έγκυο 38 εβδομάδων που μέχρι το προηγούμενο βράδυ δεινοπαθούσε με όλα τα συμπτώματα της γαστρεντερίτιδας σε «κοινωνική υποχρεώση» και μάλιστα ανθρώπων που η ίδια δεν γνώριζε καν! Βρε αυτός να επιμένει! Και να επιμένει… Πράγμα περίεργο για το Μάνο που δεν μου χαλάει ποτέ χατήρι… Τελικά, τι να έκανα… Σηκώθηκα, ντύθηκα, στολίστηκα και πήγαμε. Ένιωθα πολύ καλύτερα, αλλά εντάξει, δεν ήμουν και για τρελά γλέντια!
Μέχρι που φτάσαμε στον προορισμό μας! Σε ένα σπίτι που δεν είχα ξαναπάει. Μέχρι να ανοίξει η πόρτα, ντιπ δεν είχα καταλάβει. Όταν άνοιξε όμως…
Τις είδα εκεί! Τις φοβερές μαμαδο-φίλες μου που μού ετοίμασαν ένα σούπερ πάρτυ έκπληξη!
Η Αλέκα, η Βάσια, η Βίβιαν, η Γεωργία, η Δροσούλα, η Ελένη, η Εύη, η Νέλλη, η Περσεφόνη! Μαζί τους και η τρομερή Μελένια που έπαιξε με τα παιδάκια μας και η αδερφή της οικοδέσποινας Γεωργίας, Βασούλα!
Αφού έριξα 2-3 καρπαζιές στον άντρα μου που κατάφερε να με κοροιδέψει και αφού μοίρασε φιλιά στον αέρα για να μην τις κολλήσω -κορίτσια, σόρρυ αν από αύριο περνάτε τα ίδια!!- με έβαλαν να καθίσω σαν βασίλισσα και με γέμισαν δώρα για το μικρό, φαγητά και γλυκά! Ξέχασα και αρρώστιες και τα πάντα!
Σας ευχαριστώ τόσο πολύ, κορίτσια!
Εύχομαι με τόσες ευχές και τόση αγάπη που έχουμε πάρει οικογενειακώς να μας πάνε όλα υπέροχα μέχρι το τέλος…
Πλησιάζουν οι μέρες… Η αγωνία μου; Δεν περιγράφεται!!
Συν-εγκυούλες μου…!!
Πώς είστε; Για πείτε νέα!!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
ολα καλα θα πανε!! και αυτο το.....πονοι γεννας σαν εντονοι πονοι περιοδου....μαλλον δεν ηταν ετσι κ στις δυο γεννες μου.μαλλον με πονους κολικου τους παρομοιαζω!χαχα
εχουμε το ιδιο φορεματακι ολιβια!!!heels for ever!
ασε...σε καταλαβείνω...και γω περασα κατι αντιστοιχο στον 7ο μήνα...και μαλιστα 12 μερες ημουν on line με την τουαλετα και εφτασα να χω 40 πυρετο...νοσοκομεια κλπ...τρελλα!!! το χειροτερο? αντι να χαασω κανενα κιλακι, τσιμπισα 2!
ολίβια με το καλό! και εγώ γέννησα την προηγούμενη παρασκευή 38η εβδ και 2 μέρες, το δεύτερο παιδάκι μου, κοριτσάκι αυτή τη φορά. ούτε εγώ είχα εμπειρία από πόνους αλλά πίστεψε με τώρα το κατάλαβα χαχαχα. δεν είναι ούτε περιόδου ούτε τίποτα. θα τους καταλάβεις γιατί είναι εντελώς διαφορετικοί. είχα πολύ καλή γέννα, με άψογη αντιμετώπιση από το γιατρό και το νοσοκομείο (αττικό). φυσιολογικά, χωρίς επισκληρίδιο και εύκολα. οι γεροί πόνοι της εξώθησης κράτησαν περίπου 30'. σου εύχομαι να πάνε όλα καλά και να έχεις μια καταπληκτική εμπειρία!!!!!
Περαστικα! Και χαρα και πονος αυτη η βδομαδα.Για να συνηθιζεις για την 40η φαινεται.Περιμενουμε και μεις να σου ευχηθουμε.
η χαρά ήταν όλη δικιά μας. Μόνο και μόνο που ετοιμάσαμε ένα πάρτυ-έκπληξη και συνωμοτούσαμε επί μέρες με σύμμαχο και συνένοχο τη μαμά σου και το Μάνο, έφτανε και περίσσευε. Και το κάναμε με πολύ αγάπη. Καλώς να ορίσεις Αρχέλαε
Ολιβιάκι τρελάθηκα απο τη χαρά μου όταν σε είδα να μπαίνεις! η έκπληξή σου ήταν ζωγραφιστή -ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ! ανυπομονώ να δω και περισσότερες φωτογραφίες (μεταξύ μας κορίτσια!!) Χαίρομαι που ένιωσες καλύτερα και που ο Μάνος ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕ! Μάνο χωρίς εσένα τσάμπα η χαρά μας... Είσαι σούπερ! Και αυτό που λέγαμε με το ραντεβού... θα το κάνω και θα σου πω τα καθέκαστα! το πήρα απόφαση!!! Τέλος, να ευχηθώ με το καλό, με ένα πόνο το μωρό να έρθει στην αγκαλιά σου και να συμπληρώσει την όμορφη οικογένεια που ήδη έχεις!
Με το καλό Ολίβια μας!Όλα να πάνε καλά και η Παναγίτσα κοντά σου!
Αχ, Ολιβιάκι μου, πολύ χαρήκαμε που σου άρεσε!!!! Η Αλήθεια είναι ότι τα κάναμε λίγο πάνω μας όταν την προηγούμενη μέρα συνειδητοποιήσαμε ότι ήσουν άρρωστη...Νομίζαμε ότι δεν θα τα κατάφερνες να έρθεις!!!!! Όχι μόνο ήρθες αλλά έσκασες μύτη και με super ντούπερ διάθεση!!!! Με το καλό, γλυκιά μου!!!!! Επόμενο ραντεβού στο μαιευτήριο!!! ααα...ξέχασα και τα Αηδονάκια βρε!!!! χεχε!!!!
ΧΑΧΑΧΑΧΑ Ρε το Μάνο κατάφερε να σε ξεγελάσει και χαμπάρι δεν πήρες. Άντε και πράκτορας των Men in Black σε λίγο, να πηγαίνει undercover αποστολές για να ψάχνει εξωγήινους. Πάντως Όλιβ και εγώ όταν είμαι άρρωστη με μια έξοδο και λίγη κρασομυκίνη γίνομαι περδίκι.
ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!!!!!!!!! ΕΙΔΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΠΑΣ?? ΤΑ ΞΑΦΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΠΙΟ ΩΡΑΙΑ ΤΕΛΙΚΑ!!!!! ΑΧ ΝΑ ΗΜΟΥΝΑ ΚΑΙ ΓΩ ΜΑΖΙ ΣΑΣ!!!!! ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΑΡΧΕΛΑΟ ΣΟΥ ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ!