Δεν ξέρω τι να κάνω με τα πεθερικά μου…

Καλησπέρα κορίτσια ήρθε η ώρα να σας πω και εγώ το θέμα που υπάρχει με τα πεθερικά μου! Για να μην σας κουράσω θα προσπαθήσω να το γράψω όσο πιο συνοπτικά γίνεται…

Λοιπόν, γνωριστήκαμε με τον άντρα μου πριν 5 χρόνια και σχεδόν τα 2 πρώτα συζούσαμε μαζί στην πόλη που σπουδάζαμε αρχικά και έπειτα στην Αθήνα αφού επιστρέψαμε. Αρχικά με τα πεθερικά μου, όταν τα γνώρισα, οι σχέσεις μας ήταν άψογες.  Δηλαδή όλα καλά στα λόγια και μπροστά μου μόνο. Έπιανε την υπόλοιπη οικογένεια και έκανε παράπονα για μένα, το ίδιο και στον σύζυγο μου!

Εγώ τα κατάλαβα όλα αυτά πριν 2 χρόνια και βγήκαν και όλα στη φόρα πριν χάσω το πρώτο μου παιδί. Όταν λοιπόν έχασα το πρώτο παιδί και τη μια μου σάλπιγγα και έμαθα όλα αυτά που τόσο καιρό γίνονταν, την έπιασα να της μιλήσω. Ήθελα να μάθω πιο ήταν το πρόβλημα της και γιατί τόσο καιρό μπροστά μου ήταν διαφορετική! Η απάντηση της ήταν να κοιτάξει τον γιο της και να του βάλει της φωνές επειδή μου τα είπε!!! (Να επισημάνω εδώ πως δεν ήθελε κιόλας να κάνουμε παιδί)

Περάσαμε πάρα πολλές φασαρίες και τσακωμούς και στο τέλος εγώ δεν ήθελα να παίρνω θέση σε τίποτα, άφηνα τον Μ. να τα βγάλει περά με τους δικούς του!

Μέχρι που πριν ένα χρόνο μετά από εξετάσεις και γιατρούς έμεινα ξανά έγκυος, αλλά αυτή τη φορά έπρεπε να μείνω στο κρεβάτι όλους τους μήνες. Ερχόταν λοιπόν ο πεθερός μου και έμπαινε στο σπίτι με τα κλειδάκια του, δεν έπαιρνε ούτε τηλέφωνο, ερχόταν και καμαρωτός καμαρωτός και στη κρεβατοκάμαρα που ήμουν ξαπλωμένη και άρχιζε!! Άλλο να σας το λέω και άλλο να το βλέπετε! Μιλάμε ο άνθρωπος δεν έχει όρια!

Σκεφτείτε πως ο άντρας μου δούλευε  και μετά ερχόταν να καθαρίσει το σπίτι, να μαγειρέψει να φάμε  και να με κάνει μπάνιο και εκείνη που έκανε τόσες φασαρίες για το παιδί της δεν έφτιαξε ένα πιάτο φαγητό να του φέρει μια μέρα, μόνο τον πεθερό μου ήξερε να στέλνει για να μου ανεβάζει τη πίεση!

Γέννησα λοιπόν πρόωρα (35 εβδομάδων) αλλά πήγαν όλα καλά, εκείνοι δεν ήρθαν στο μαιευτήριο! Και πριν ένα μήνα κάναμε τη βάφτιση της μικρής μας και ήρθαν μουτρωμένοι, με μαύρα ρούχα η πεθερά μου και ούτε δώρο στο μωρό! Ήρθαν στο μυστήριο μόνο για να κάνουν φασαρία να με κακολογήσει στον πατέρα μου και να μου ρίξουν το φταίξιμο ότι ο γιος τους δεν τους θέλει εξαιτίας μου (και άλλα πολλά πολλά)!!!

Το φινάλε είναι πως είπαν στον άντρα μου, το μοναχοπαίδι τους, ότι τον ξεγράφουν!! Πιθανόν να την ενόχλησε που δεν έβγαλα στη κόρη μου το όνομα της αλλά ειλικρινά δεν με απασχολεί! Έκλαψα και στεναχωρήθηκα ειδικά στην αρχή όλων αυτών, πλέον κατάλαβα πως εμένα δεν μου είναι τίποτα και δεν πρέπει να τους παίρνω στα σοβαρά όμως ο άντρας μου είναι πολύ πληγωμένος! Ντρέπεται για αυτούς και στη βάφτιση ζητούσε  συγγνώμη για τους γονείς του.

Τον βλέπω όμως πως τον απασχολεί και πολλές φορές τα αναφέρει σαν κακό παράδειγμα, κάτι που εκείνος δεν θέλει να κάνει ποτέ στο παιδί του.

Πείτε μου, πιστεύετε πως η κατάσταση μπορεί να σωθεί; Δεν υπάρχει πλέον επικοινωνία μαζί τους καθόλου και από μεριά μου θέλω να είμαι σωστή, τουλάχιστον αν μπουν κάποια όρια!! Δεν θέλω να μεγαλώσει το παιδί μου αποκομμένο από τους παππούδες και να βλέπω τον άντρα μου έτσι! Πρέπει να με σεβαστούν ως  επιλογή του γιου τους και πλέον υπάρχει και ένα παιδί.

Θα ήθελα να μάθω την άποψη σας,

Ευχαριστώ Μαμά Α.
 

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com