Γράφει η Ιωάννα Μπλέκα Ψυχολόγος MSc – Οικογενενειακή θεραπεύτρια
Το να είναι κανείς ελεύθερος επαγγελματίας αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα είναι από μόνο του εξαντλητικό! Είτε έχει κανείς μια μονοπρόσωπη επιχείρηση, είτε έχει κάποιους υπαλλήλους/ συνεργάτες στην προσωπική του εταιρία, οι υποχρεώσεις του ελεύθερου επαγγελματία είναι πάντοτε αυξημένες. Παρ’ όλα αυτά, τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότεροι άνθρωποι αποφασίζουν να στραφούν στο ελεύθερο επάγγελμα, εξαιτίας της ανεργίας και της εργασιακής ανασφάλειας που κυριαρχεί στη χώρα μας. Πολλά παραδείγματα από νέους, δημιουργικούς ανθρώπους που τόλμησαν να κάνουν την ιδέα ή το μεράκι τους επιχείρηση και είδαν τους κόπους τους να αποδίδουν.
Για να φτάσει κάποιος όμως στην αποδοτικότητα, σημαίνει ότι ο εμπνευστής- δημιουργός της ιδέας, ελεύθερος επαγγελματίας, έχει θυσιάσει πολλά ώστε η επιχείρησή του να ανθίσει. Η πορεία αυτή είναι συνήθως δύσκολη, αφού ειδικά στην αρχή, αυτός ο άνθρωπος τα κάνει όλα. Υπάρχει το κομμάτι της δουλειάς, αλλά και όλη η οργάνωση της επιχείρησης. Ο επιχειρηματίας πρέπει να επιμεληθεί τα πάντα μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια, πχ. προώθηση, διαφήμιση, εύρεση και διακόσμηση του χώρου, ή εναλλακτικά να βρει κατάλληλους και έμπιστους συνεργάτες για όλα τα παραπάνω. Διαδικασίες πολλές φορές πρωτόγνωρες, χρονοβόρες, που απαιτούν πέραν του αντικειμένου της επιχείρησης τεχνογνωσία, και συνοδεύονται συνήθως από πολύ άγχος και στρες.
Οι διαδικασίες αυτές σε συνδυασμό με το αδιάκοπο ωράριο (αφού ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν έχει ωράριο εργασίας ή ακόμα κι αν τυπικά η επιχείρηση έχει, ο ίδιος γυρνώντας στο σπίτι συνεχίζει να απασχολεί το μυαλό του με σκέψεις σχετικές με την επιχείρηση) οδηγούν συχνά στο σύνδρομο της επαγγελματικής εξουθένωσης, το γνωστό διεθνώς ως burnout. Η σωματική και κυρίως ψυχική κόπωση και εξάντληση του ελεύθερου επαγγελματία, κατά την προσπάθεια προσαρμογής του στις καθημερινές δυσκολίες που σχετίζονται με την επαγγελματική του δραστηριότητα, είναι ένα φαινόμενο εξαιρετικά συνηθισμένο στις μέρες μας. Ο ελεύθερος επαγγελματίας δεν προστατεύεται από κανέναν και καλείται να βάλει ο ίδιος μόνος του όρια στον εαυτό του και στον τρόπο δουλειάς του, ώστε να αποφύγει συμπτώματα όπως: διαρκή κούραση κι αίσθηση εξουθένωσης, αίσθημα ότι «σέρνει» τον εαυτό του στη δουλειά, αναβλητικότητα για πράγματα που πρέπει να κάνει, εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα, αλλαγές στην όρεξή και στον ύπνο, διάφοροι σωματικοί πόνοι, αίσθηση αποτυχίας και αυτο-αμφισβήτησης, εκρηκτικότητα κι εκνευρισμός με συναδέλφους ή πελάτες, αίσθηση ματαιότητας, αίσθηση ενοχής και αποτυχίας, ανία, έλλειψη υπομονής, κυνισμός, αδυναμία λήψης αποφάσεων, τάση να χρησιμοποιεί το φαγητό, αλκοόλ ή άλλες ουσίες για να τα βγάλει πέρα, κ.ά.
Σε περίπτωση που αναγνωρίζετε παρόμοια συμπτώματα στον εαυτό σας, είναι εξαιρετικά σημαντικό να σας δώσετε το δικαίωμα της ξεκούραση, με μικρές ή μεγαλύτερες διακοπές ώστε να αναπαυθείτε σωματικά αλλά κυρίως ψυχικά. Οι φράσεις «φορτίζω μπαταρίες» και «αδειάζω το μυαλό μου» είναι απαραίτητες πριν αρχίσουν τα συμπτώματα της εξουθένωσης και εγκαθιδρύονται κάνοντάς σας αναποτελεσματικούς. Άλλωστε έρευνες σε διεθνές επίπεδο έχουν δείξει ότι τα τακτικά διαλείμματααυξάνουν την δημιουργικότητα και την παραγωγικότητα μιας επιχείρησης. Επιπλέον, οι διακοπές σύντομες ή και περισσότερων ημερών, φέρνουν ευτυχία όχι μόνο σε αυτούς που τις κάνουν, αλλά και σε όσους βρίσκονται γύρω τους όταν επιστρέψουν – υπαλλήλους, συνεργάτες αλλά και πελάτες – και βελτιώνουν τα επίπεδα επικοινωνίας και συνεργασίας μεταξύ τους.
Φέτος το καλοκαίρι λοιπόν, δώστε στον εαυτό σας το δικαίωμα για χαλάρωση, ξεκούραση και αναψυχή, καθώς η υγεία σας ψυχική και σωματική είναι βασική προϋπόθεση για να είστε αποτελεσματικοί στη δουλειά σας.
πηγή pigolampides.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο