Η Χριστοφίνα μας
Η Χριστοφίνα μας
μαμά Αλεξάνδρα
Mε λένε Αλεξάνδρα, είμαι 31 ετών και είμαι μαμά του Γιάννη (20 μηνών) και έγκυος στη Χριστοφίνα που θα έρθει στη ζωή μας στις αρχές του καινούργιου χρόνου.
Η δεύτερη εγκυμοσύνη μου δεν ήταν προγραμματισμένη. Λόγω οικονομικής κατάστασης δεν αποφασίζαμε να κάνουμε δεύτερο παιδάκι και το αναβάλαμε συνέχεια. Πιστεύω πως αυτό το παιδάκι ήρθε στη ζωή μας μόνο του, γιατί ήθελε!
Το θέμα μου, όμως, δεν είναι αυτό…
Στις 14 Μαίου έμαθα ότι ήμουν έγκυος 5 εβδομάδων. Πήγαμε στο γιατρό με τον άντρα μου, αλλά καρδούλα δεν ακούσαμε. Κλείσαμε ραντεβού 5 μέρες μετά τη Δευτέρα για να κάνουμε πάλι υπέρηχο και να δούμε αν θα ακούσουμε αυτή την καρδούλα να χτυπάει. Αναμονή, φόβος και αγωνία μέχρι να περάσουν αυτές οι μέρες.
Ξαφνικά την Κυριακή 27 Μαίου το μεσημέρι άλλαξε όλος μου ο κόσμος: πέθανε ο μπαμπάς μου. Έτσι ξαφνικά, ενώ περπατούσε στο δρόμο, σταμάτησε να χτυπάει η καρδιά του. Δεν θα κάτσω να σας πω τι ακολούθησε… Δεν χρειάζεται. Το παλεύουμε όλοι μας.
Τη Δευτέρα πήγαμε κανονικά στο ραντεβού που είχαμε με το γιατρό και ακούσαμε την καρδούλα της. Μια καρδιά σταμάτησε να χτυπάει έτσι ξαφνικά και μια άλλη ξεκίνησε.
Η ανακοίνωση της εγκυμοσύνης έγινε την ημέρα της κηδείας στο τραπέζι. Ο άντρας μου πλησίασε τη μητέρα μου και της είπε «Ένας έφυγε, ένας έρχεται«. Έτσι απλά. Φωτίστηκε και πάλι η μέρα μας.
Από την πρώτη στιγμή έλεγα ότι αυτό το παιδί είναι σταλμένο από τον μπαμπά μου. Μέσα μου πιστεύω ότι εκείνος μου το έστειλε για να γεμίσει το κενό που μας άφησε. Από εκεί πάνω που είναι μας βλέπει και χαίρεται. Ανυπομονεί και εκείνος να έρθει η μικρούλα μας.
Είμαι σίγουρη ότι όλα θα πάνε μια χαρά και σε λίγο καιρό θα έχουμε στην αγκαλιά μας τη Χριστοφίνα μας.
Συγγνώμη αν σας κούραση ή αν σας στεναχώρησα…
—
Έχεις μια ιστορία να μας πεις;
Ανυπομονούμε να τη διαβάσουμε!
Την περιμένουμε στο eimaimama@gmail.com
polu sugkinithika ola kala tha pane k o mpampas ws aggelos tha sas prosexei olous
πόσο πολυ σε καταλαβαίνω,ο μπαμπάκας μου έφυγε τον ιούλιο του 2010 κ μετά απο 1 μήνα 'εμαθα οτι ήμουν έγκυος.ο πόνος μου αβάσταχτος που δεν πρόλαβε να δει 1 εγγονάκι αλλά είμαι σίγουρη οτι μου την έστειλε αυτος.
Πόσο σε καταλαβαίνω. Και εγώ όταν έμαθα για την εγκυμοσύνη μου ήμουν στη διαδικασία πένθους για τον μπαμπάκα μου που έφυγε τόσο ξαφνικά απο εγκεφαλικό! Αυτό το σποράκι που ριζώθηκε μέσα μου ήταν το βάλσαμο μου. Απο τη μια μέρα στην άλλη η μελαγχολία και η μαυρίλα της ψυχής μου μετατράπηκε σε όνειρα και σχέδια για μια νέα ζωή. Τώρα σαν σκέφτομαι τον μπαμπά μου τα μάτια μου βουρκώνουν και νιώθω μια συγκίνηση, μου λείπει αυτό δεν αλλάζει, αλλά τα αισθήματα μου δεν έχουν καμιά σχέση πια με αυτό το κενό που με πόναγε τόσο λίγους μήνες πριν. Νιώθω πως το παιδάκι μου θα έχει για φύλακα άγγελο τον παππού του που τόσο λαχταρούσε ένα εγγόνι και δεν πρόλαβε να δει!!! Ο Νίκος μου θα προσέχει το Νικόλα μου!
ποσο σε νοιωθω! ο πατερας μου εφυγε απο τη ζωη 30 ιουλιου. τελος αυγουστου εμαθα οτι ειμαι εγκυος στο γιο μου!!!νικος εφυγε νικος ηρθε!!!!!!!!!!!
αχ κοριτσακι μου ποσο σε νοιωθω....κ εγω ετσι εχασα τον μπαμπακα μου στα 59 του χρονια...ξαφνικα σταματησε η καρδια του. 1μηνα μετα εμαθα οτι ημουν εγκυος κ τωρα ο μικρουλης μας εχει φερει ξανα χαρα στο σπιτι μας κ μεσα απο εκεινον βλεπω τον μπαμπα μου(που ειναι κ ολοιδιοι). ετσι ειναι...κατι φευγει κ μια αλλη ζωουλα ερχεται...ποτε δεν χανονται..
Συγκινήθηκα πρωί-πρωί... Με το καλό να έχετε τη μπουμπού σας στην αγκαλιά σας! Ο παππούς θα την χαίρεται από κει πάνω και θα την προστατεύει, όπως και όλους σας..