Μια δύσκολη εγκυμοσύνη με το πιο όμορφο τέλος

Η ιστορία της Ναταλίας

Με λενε Ναταλια, ειμαι 21 χρονων και από τοτε που εμεινα εγκυος, εχω διαβασει ολες τις ιστοριες τοκετου και όχι μονο!!!

Ηρθε λοιπον και η δικη μου ωρα… Ας τα παρουμε από την αρχη..

Στις 24 Νοεμβριου 2011 μαθαινω ότι ειμαι εγκυος… Τρελαθηκα από την χαρα μου και εγω και ο αντρας μου.. 23 Ιουλιου η ΠΗΤ μου. Τοτε όμως αρχισαν τα προβληματα…

Ερχεται η πρωτη αποκολληση και μια βδομαδα στο νοσοκομειο… Ολα καλα όμως, το αστερακι μου ηταν εκει! Βγαινω από το νοσοκομειο και αμεσως δευτερη μεγαλυτερη αποκολληση… Αιμα, αιμα, παντου αιμα..! Ημουν σιγουρη ότι όλα ειχαν τελειωσει, αλλα η μπουμπου μου ειχε αλλα σχεδια… Φτανοντας στο νοσοκομειο, ακουσαμε αυτό το τικ-τακ που με εκανε να βαλω τα κλαματα…

Τρεις μηνες ξαπλα και σχεδον πληρης ακινησια. Περασαν όμως και όλα ηταν καλα!

Ο καιρος περνουσε και φτασαμε στην 33η εβδομαδα, όταν στο Doppler φανηκε ασβεστωμενος ο πλακουντας μου, το μωρο δεν τρεφοταν καλα και επιπλεον το ουρικο μου ειχε αρχισει να ανεβαινει επικινδυνα… Παλι χαλια, κάθε μερα για καρδιοτοκογραφημα και παρακολουθηση…

«Να προλαβουμε να μπεις στον μηνα σου«, μου ειπε ο γιατρος «και μετα δεν με νοιαζει!«

Δευτερα 18 Ιουνιου, επισκεψη στον γιατρο, το ουρικο εχει φτασει στα υψη και ο πλακουντας σε πολυ χαλια κατασταση…

«Αυριο γεννας» μου λεει και χανω την γη κατω από τα ποδια μου…

«Μα δεν εχω μπει στον μηνα μου..!!«

«Δεν γινεται να αφησουμε άλλο το μωρο, κινδυνευεις και εσυ και το μικρο«

Εφυγα κλαιγοντας, φοβομουν τοσο πολύ και ηθελα να πανε όλα καλα…

Το βραδυ ολο δεν κοιμηθηκα και ετσι εφτασε η Τριτη… Στις 12 πηγα στην κλινικη και αρχισε η προετοιμασια… Χαιδευα την κοιλια μου και της μιλουσα… Προσευχομουν να γεννηθει υγιεστατη…

Στις 3 μπηκα στο χειρουργειο και στις 3:45 ακουσα το πιο υπεροχο νιαουρισμα της ζωης μου..! Εκλαιγα πολύ και περιμενα να ακουσω ότι όλα είναι καλα και δεν θα χρειαστει θερμοκοιτιδα και το ακουσα!!!

Η ζουζουνα μου γεννηθηκε μολις 2 κιλα και 48 ποντους… Ειναι τοσο μικρη αλλα και τοσο δυνατη…Την λατρευω και αυτή αλλα και τον αντρα μου που μου χαρισε το πιο ομορφο πλασμα του κοσμου…!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com