Δύο στίγματα… Ένα θαυματάκι γεννήθηκε!

Πριν από από τρία χρόνια αποφασίσαμε με τον άντρα μου να κάνουμε ένα παιδάκι… Δεν ήρθε εύκολα… Καθόλου! Όμως ήρθε! Κι αυτό μας γέμισε με δάκρυα χαράς!

Πρώτη επίσκεψη στο ιατρό μου. Ολα καλά… ενδομήτριο, συνεχίζουμε με τις καθιερωμένες εξετάσεις…. Το πρώτο ΤΕΡΑΣΤΙΟ σοκ!!

Στίγμα εγώ, στίγμα κι ο άντρας μου! Και μάλιστα διαφορετικής μορφής! Κλάμα, κλάμα, κλάμα…

Την ίδια περίοδο ξεκινάει αιμορραγία και καθηλώνομαι στο κρεβάτι με φάρμακα…

«Γιατρέ, τι κάνουμε;»

«Οι πιθανότητες να γεννήσεις ένα υγιές παιδάκι είναι λίγες… Πολύ λίγες! Θα κάνουμε τροφοβλάστη, λήψη χοριακών λαχνών και βλέπουμε… Αν έχει τα στίγματα και των δύο θα στο πάρω….»

«Δε θα πάρεις τίποτα», του λέω και φεύγω.

Έκλαιγα από το ιατρείο ως το σπίτι και προσευχόμουν… Προσευχόμουν νύχτα μέρα στο θεό να λυπηθεί όχι εμένα, αλλα την καρδούλα που χτυπούσε μέσα μου!

Την ημέρα της εξέτασης μου λέει ο γυναικολόγος «Η εξέταση είναι επώδυνη και έχει κίνδυνο αποβολής» (όλο αυτό το διάστημα η αιμορραγία συνεχιζόταν) «Πρέπει όμως να γίνει…»

«Εντάξει» του απαντώ, «δε με νοιάζει όσο κι αν πονέσω.. με νοιάζει να είναι καλά το μωρό μου!!!!»

Καθ’ όλη τη διάρκεια του τροφοβλάστη έκλαιγα… έβλεπα το μωρούλι στο monitor κι έκλαιγα… Τελειώνει…

Σε μια εβδομάδα χτυπάει το τηλέφωνο μου… ο ιατρός…

«Κοριτσάκι μου, ο μπέμπης σου είναι υγιέστατος….. Ν’ ανάψεις λαμπάδα!!»

Νομίζω απο τις ωραιότερες μέρες της ζωής μου… Ευτυχία μόνο!! Η καρδιά μου κόντευε να σπάσει….

Μπαίνω αισίως στο 5ο μήνα και η αιμορραγία επιδεινώνεται….

«Είναι χαμηλά το παιδί και έχουμε έντονες συσπάσεις… Στο κρεβάτι… μέχρι τέλους!!!!»

Κάθε μέρα, κάθε λεπτό της μέρας (ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΩ) πονούσα αφόρητα… έπαιρνα πολλά φάρμακα για να μη γεννήσω πρόωρα και εκανα πολλές ενέσεις… Δε με ένοιαζε όμως…. Μόνο το μωρό μου με ένοιαζε…

Μήνας 7ος (θαύμα απο μόνο του).. οι πόνοι πια αφόρητοι… το αίμα πολύ… Μπαίνω στο μαιευτήριο να γεννήσω πρόωρα… Δεν πάει άλλο.. Με ετοιμάζουν κι ιατρός ξεφυσάει… Εγώ προσεύχομαι μόνο….

Μετά από τρεις ώρες ατέλειωτων τρυπημάτων μου λέει «Εσένα κάποιος άγιος σε προστατεύει…»

Με πιθανότητες 1/10 ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΜΕ ΤΙΣ ΣΥΣΠΑΣΕΙΣ!!!! Χαμογέλασα ξανά!!

Έμεινα στο κρεβάτι μέχρι τη μέρα που μου έσπασαν τα νερά, με πολλά τρυπήματα και πόνους…. όμως όταν κουνιόταν το παιδάκι μου μέσα μου, έπαιρνα ΤΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ…. ΤΟΣΗ….

Γέννησα με φυσιολογικό τοκετό μόλις μπήκα στον 9ο έναν όμορφο πρίγκηπα που ζύγισε 2800 κι έκανε αισθητή τη παρουσία του απο τη πρώτη στιγμή με το κλάμα του!!!

Τα συναισθήματα;;; ΜΟΝΑΔΙΚΑ! Χαρά, ευτυχία, ανακούφιση, συγκίνηση…. Κι άλλα τόσα! Τον φίλησα και τον ευχαρίστησα που με άκουγε όλους αυτούς τους μήνες που του έλεγα «Κρατήσου ψυχή μου, θα τα καταφέρουμε ΜΑΖΙ!»

Σήμερα ο κούκλος μου είναι 3 ετών κι έχει ομορφύνει τη ζωή μας όσο τίποτα!! Όλα αυτά συνέβησαν στα 23 μου χρόνια… Μη τα παρατάτε μανούλες ποτέ!!!! Με πίστη στο θεό, πείσμα, υπομονή όλα θα πάνε καλά!!!!

Μια μαμά με πολλή πίστη και επιμονή..
 

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com