Κλειδωμένη η πόρτα της αίθουσας στο βρεφονηπιακό σταθμό
Σήμερα με σφιγμένη καρδιά πήγα το 16 μηνών αγοράκι μου στο δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό της περιοχής μου. Νιώθω τύψεις επειδή είναι μικρούλης για παιδικό σταθμό. Από την άλλη πέρσυ που πήγαινε ο μεγάλος στον ίδιο σταθμό ήμουν ικανοποιημένη από τις κοπέλες του σταθμού, ένιωθα ότι τον αγαπούσαν. Τελοσπάντων, η κυρία στο τμήμα των βρεφών που τον πήρε κάθε άλλο παρά στοργική μου φάνηκε, δεν φαινόταν «ανοιχτή» σε κάθε είδους συζήτηση.
Έφυγα με βαριά καρδιά για δύο ώρες και όταν επέστρεψα η πόρτα της τάξης ήταν κλειδωμένη. Χτύπησα τέσσερις φορές και μετά μου άνοιξαν, ξεκλείδωσαν. Ήταν μέσα οι δύο δασκάλες και τρία μωράκια, ταδύο από αυτά μέσα στα πάρκα έκλαιγαν με τις μύξες να τρέχουν και το 3ο, το παιδάκι μου έκλαιγε και ήταν μες τις μύξες στη μέση της τάξης… Δεν μπορούσαν να πάρουν αγκαλιά κάποιο από αυτά τα μωρά ή να τα σκουπίσουν τις μυτούλες; Μου είπαν ότι δεν σταμάτησε να κλαίει (δεν έπρεπε να με ειδοποιήσουν να πάω να τον πάρω;) αλλά θα προσαρμοστεί.
Αυτό που με ανησυχεί είναι που η πόρτα της τάξης ήταν κλειδωμένη. Σε όλες τις άλλες τάξεις οι πόρτες ξέρω (επειδή παέι εκεί ο μεγάλος) είναι ανοιχτές. Το αστείο είναι ότι για να πάρω μια εβδομάδα άδεια από τη δουλειά για την προσαρμογή έφτυσα αίμα… και τώρα με πονάει το στομάχι μου στη σκέψη να τον πάω ξανα εκεί. Πείτε μου είναι θεμιτό να κλειδώνουν την πόρτα; Το παιδί μου είναι αρκετά ανεξάρτητο, δεν το έχω βάλει ποτέ σε πάρκο, αλωνίζει όλη μέρα το σπίτι δεν θέλω να πάει εκεί και να νιώθω ότι είναι φυλακισμένο. Πέρσυ είχα τις καλύτερες εντυπώσεις από τον ίδιο σταθμό αλλά από άλλη τάξη.
Τι με συμβουλευετε;
Ο άντρας μου λέει ότι πάντα και παντού έτσι είναι, κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά και οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα παιδιά μας είναι η εξαίρεση. Δεν θέτω ως θέμα την επιλογή παιδικός σταθμός ή σπίτι, μέσα στη ψυχή μου ξέρω τι είναι το καλύτερο για ένα βρέφος, θέτω ως θέμα την ποιότητα ζωής των παιδιών όπως αυτή διαμορφώνεται στο σύστημα.
μαμά Στέλλα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Καλησπέρα σε όλες/ους. Είμαι παιδαγωγός. Κάπου είδα την άποψη οτι "σαν και εμάς δεν αγαπάει κανείς τα παιδιά μας". Μα βρε κορίτσια, συγγνώμη κιόλας, αυτό δεν είναι ευνόητο?? Σαν την μάνα του κάθε παιδιού, ποιός άλλος μπορεί να το αγαπάει?.. Σ' αυτό δεν τίθεται αμφισβήτιση, και είναι περιττό να το λέμε! Θέλετε επιβεβαίωση σε κάτι τέτοιο?..Δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό μιας τέτοιας άποψης. Από εκεί και πέρα, υπάρχουν καλοι, μέτροι, κακοί παιδαγωγοί (άριστος δεν είναι κανείς, όπως και δεν υπάρχει γενικά "άριστος" άνθρωπος). Κατά τη γνώμη μου, δεν πρέπει να κλειδώνει η πόρτα σε έναν σταθμό. Εκτός κι αν υπάρχει πολύ ειδικός λόγος, όπως για παράδειγμα να υπάρχει στην τάξη ένα αυτιστικό παιδάκι, που ανοιγοκλείνει την πόρτα, ή βγαίνει συνεχώς έξω (μου έχει τύχει σε πρακτική που έκανα σε παιδικό σταθμό..). Αλλά αυτές οι περιπτώσεις είναι πολύ ειδικές και συγκεκριμένες. Καλά θα ήταν να συζητήσεις με τις παιδαγωγούς ή και τη διευθύντρια του σταθμού, και να σου πουν με ποιό σκεπτικό κλειδώνουν τη πόρτα. Τα πάντα λύνονται με συζήτηση και κυρίως, καλοπροαίρετη διάθεση. Μπορείς να πεις οτι δεν το θεωρείς σωστό απλά και μόνο για λόγους έκτακτους, όπως πχ ένας σεισμός, κλπ. Συζήτησέ το απλά και όμορφα. Αυτά, καλή συνέχεια.
Κορίτσι μου, μη σκέφτεσαι τα χειρότερα! Ηρέμησε και μελέτισέ το! Πρώτα-πρώτα να ρωτήσεις τον/την υπεύθυνο διαυθύντρια, γιατί η πόρτα ήταν κλειδωμένη! Για να μην φύγουν τα βρέφη; για να μην μπουν μέσα τα μεγαλύτερα; για να μην μπαίνει μέσα, ανειδοποίητα, η κάθε μαμά; ελπίζω και πιστεύω, πως σε ένα παιδικό σταθμό, η κεντρική πόρτα εισόδου ελέγχεται και δεν εισβάλει ο κάθε περαστικός! γιατί λοιπόν κλειδώνει η εσωτερική πόρτα της αίθουσας; εκτός από στοιχεία βρεφοκομίας, διδάσκονται (αν είναι ειδικευμένο το προσωπικό!) και στοιχεία ψυχολογίας για τα παιδάκια αλλά και για τους γονείς. Δεν μπορεί, θα γνωρίζουν τις δυσκολίες που περνάς κι εσύ και οφείλουν να σε αντιμετωπίσουν κατάλληλα. Αν δεν σε ικανοποιήσουν οι θέσεις τους, τότε.... μπορείς να σκεφτείς για άλλες αποφάσεις. Μην το "σιχτηρίζεις" εκ των προτέρων και αγχώνεσαι χωρίς λόγο!
Γεια σου Στελλα! Δυστυχως δε μου φαινεται καθολου φυσιολογικο να εχουν κλειδωμενη την πορτα. Τους ρωρησες γιατι? Επισης υπαρχουν σταθμοι με καλο και σωστα εκπαιδευμενο προσωπικο, αλλα πρεπει να σταθεις τυχερη..αν δεν κανω λαθος στην Ελλαδα δεν δινουν την δυνατοτητα να διαλεξεις οποιον σταθμο θελεις, οταν προκειται για δημοσιο, αλλα υποχρεωτικα πρεπει να πας στο σταθμο της περιοχης σου..οποτε δεν μπορω να σου προτεινω κατι. Εμεις παρολο που ειμασταν ιδιαιτερα πιεσμενοι οικονομικα, οσο ειμασταν εκει και τα 2 αγορια μας τα στειλαμε σε ιδιωτικους, μετα απο αρκετη ερευνα. Και οι 2 ηταν απο την πρωτη στιγμη χαρουμενοι και φαινοταν ποσο πολυ τους αρεσε. Να σε παρουν τηλεφωνο επειδη εκλαιγε δεν ειναι απαραιτητο. Αλλα απο την εμπειρια μου ως μητερα, πιστευω οτι ενα παιδι αυτης της ηλικιας κλαιει οχι επειδη του λειπει η μαμα του, αλλα επειδη κατι δεν γινεται σωστα στο χωρο που βρισκεται και δεν αισθανεται ασφαλεια. Αν δεν εχεις αλλη επιλογη απο το να τον στειλεις στο συγκεκριμενο σταθμο, τουλαχιστον ζητησε αμεσα μια συναντηση με τις δασκαλες. Προετοιμασε σε ενα χαρτι τις ερωτησεις σου, ακομα κι ερωτησεις του τυπου "θα χτυπουσατε ποτε ενα απο τα παιδια? Γιατι?" Μπορει να σου ακουγεται τραβηγμενο, ομως απο τις αντιδρασεις τους θα εχεις μια καλυτερη εικονα του τι συμβαινει στο συγκεκριμενο χωρο. Καλη τυχη και κανε αυτο που σου λεει η καρδια σου οτι ειναι καλυτερο για το παιδι σου!!
Διαφωνώ ΚΑΘΕΤΑ με το ότι οι δημόσιοι παιδικοί σταθμοί είναι όλοι χάλια κ ότι το 80% των βρεφονηπιοκόμων είναι...αναίσθητες!!!Αφενός γιατί έχω δικούς μου ανθρώπους που δουλεύουν στον ιδιωτικό αντίστοιχο τομέα και έχω ακούσει ένα σωρό απίστευτα πράγματα και αφετέρου γιατί στον δημόσιο σταθμό που πάει η κόρη μου οι κυρίες που δουλεύουν εκεί είναι καταπληκτικές,μέσα στα ανθρώπινα πλαίσια των αντοχών τους και της κούρασης σωματικής κ ψυχικής που προκύπτει απ'το να είσαι υπεύθυνος για 15 παιδάκια. Εννοείται ότι το να κλαίνε 3 παιδάκια κ καμία να μην έχει πάρει αγκαλιά τα μικρά για να τα καθησυχάσει είναι τραγικό.Όπως κ να έχουν κλειδωμένη την πόρτα , όπως κ το να τα έχουν με τις μύξες!Όπως επίσης και το ότι για 2 ώρες έκλαιγε το παιδάκι σου και δεν σε ειδοποίησαν αν πας να το πάρεις!!! Έλεοςςς!Αλλά αυτά δεν συμβαίνουν παντού.Στον δημοτικό σταθμό που πάει η μικρή μου μέχρι που μας κάλεσαν όλους τους γονείς κ μας ξενάγησαν και στους χώρους που τρώνε,παίζουν, αλλάζουν,κοιμούνται τα παιδάκια,μας μίλησαν αναλυτικά για το πώς περνάνε την ημέρα τους,μας έδειξαν τις ζωγραφιές τους,μας μίλησε η διευθύντρια για τους κανόνες λειτουργίας του σταθμού,στην αρχή τα παιδάκια που έκλαιγαν έβλεπα ότι ΠΑΝΤΑ κάποια δασκάλα τα είχε αγκαλιά!Η κόρη μου (27 μηνών) την δεύτερη ημέρα μου είπε ότι έκλαιγε κ την πήρε αγκαλιά η δασκάλα κ της είπε μην κλαίς αγάπη μου θα έρθει η μαμάκα...Όχι να το αφήσουν να κλαίει, κάτι το οποίο μπορεί να συμβεί αν έχεις 15 μικρά να κλαίνε ταυτόχρονα, αλλά κ πάλι κάποια λύση θα υπάρχει!!! Καλά θα κάνεις να πας στην διευθύντρια κ όχι επιθετικά αλλά με το ενδιαφέρον κ την απορία που έχεις ήδη να τη ρωτήσεις για το πώς αντιμετωπίζουν αυτές τις καταστάσεις,γιατί πρέπει να κλειδώνει η πόρτα κ ό,τι άλλο θέλεις.Θα καταλάβεις από τον τρόπο της πιστεύω... Πάντως ΜΗΝ πέσεις στην παγίδα και πιστέψεις ότι αυτά συμβαίνουν σε όλους τους δημόσιους σταθμούς αφενός γιατί ΕΣΥ κ εγώ κ όλοι μας τους πληρώνουμε αυτούς τους σταθμούς,δεν είναι τσιφλίκι κανενός και έχουμε το δικαίωμα να ξέρουμε ακριβώς τι συμβαίνει και έχουν την υποχρέωση να μας αντιμετωπίζουν όπως οι ιδιωτικοί σταθμοί τους γονείς.Δεν μας κάνουν χάρη που πάμε εκεί!Τους πληρώνουμε κ με το παραπάνω τους δημόσιους σταθμούς κ έχουμε κάθε δικαίωμα να απαιτούμε ενημέρωση κ σεβασμό κ επαγγελματισμό. Αν αποδεχτείς ότι όλοι οι δημόσιοι είναι χάλια είναι σα να θεωρείς ότι δε σε αφορά αυτό το χάλι, είναι σα να ενθαρρύνεις το να συνεχίζεται αυτό το χάλι κ μάλιστα τη στιγμή που πληρώνεις περισσότερους φόρους από ποτέ κ για τον σταθμό κ για όλα!!! Δεν σου λέω να πας στη διευθύντρια κ να αρχίσεις να βρίζεις,αλλά τουλάχιστον ευγενικά κ με το ύφος του αυτονόητου μπορείς να κάνεις κάποιες ερωτήσεις...
πόσο κρίμα να υπάρχει κατακόρυφη πτώση του επιπέδου της εκπαίδευσης σ αυτή τη χώρα .και πόσο επιβεβαιώνεται κάθε φορά η αναγκαιότητα να γίνει ξεσκαρταρισμα στους υπαλλήλους της κρατικής μηχανής και να πανε σπιτι τους οι άχρηστοι.σιγουρα μπορεί να συμβεί τέτοιο περιστατικό και σε ιδιωτικό σταθμό αλλα εκεί με το φόβο ότι θα πάρεις το παιδι και θα φύγεις τουλάχιστον κρατάνε τα προσχήματα σε κάποιους τομείς .φυσικα και πρέπει να παραπονεθεις,ελπίζω να είσαι τυχερή και να "πέσεις" σε πρόεδρο /διευθυντή με υποψία συνείδησης και ανθρωπιάς