«Διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο για τους χαλαρούς γονείς. Γονείς που η οικονομική κρίση τους έχει οδηγησει να μην πιέζουν τα παιδιά τους με πολλές δραστηριότητες. Γνώμη μου είναι ότι όλο αυτό δεν έχει σχέση με την οικονομική κατάσταση. Ή τουλάχιστον όχι μόνο με αυτήν.
Οι παππούδες μας μεγάλωσαν τους γονείς μας με ένα έντονο μετα-κατοχικό σύνδρομο που τους έκανε να πιστεύουν πως τα παιδιά τους «θα πάνε μπροστά» μόνο αν έχουν όσο το δυνατόν περισσότερες γνώσεις. Ήταν η εποχή που αν κάποιος δεν ήταν γιατρός ή δικηγόρος ή δεν μιλούσε 2-3 γλώσσες, δεν είχε μέλλον στην κοινωνία.
Τότε όμως δεν υπήρχαν ακόμα οι προδιαγραφές στην χώρα, ώστε να μπορεί κάποιο παιδί να λαμβάνει πολλές γνώσεις από διάφορα μέρη. Μόνο ότι προσέφερε το σχολείο κατά κύριο λόγο. Έτσι λοιπόν οι γονείς μας, επηρεασμένοι από αυτά που τους έμαθαν οι δικοί τους, γέμιζαν το πρόγραμμα μας με ένα σωρό ασχολίες: σχολείο και μετά αγγλικά και μετά μπαλέτο τα κορίτσια και ποδόσφαιρο τα αγόρια συν κολημβητήριο και μια δεύτερη γλώσσα, συν, συν, συν…
Δεν αμφιβάλλω ότι το έκαναν από την καλή τους καρδιά να μας προσφέρουν όσο το δυνατόν περισσότερα μπορούσαν, όμως πόσος χρόνος μας έμενε αλήθεια απλά για να μην κάνουμε… τίποτα; Ή έστω να κάνουμε χαζομάρες σαν παιδιά…
Θυμάμαι γύρω στα 17, είχα πάει σε μια πανελλαδική κατασκήνωση προσκόπων ηλικίας 15-18, όλοι μας παιδιά Λυκείου. Ένα βράδυ έγινε μια μεγάλη συγκέντρωση στην Κόνιτσα για να συζητήσουμε γιατί μας ονομάζουν «γενιά του χαμένου χρόνου»
1750 άτομα ήμαστε και όλοι είπαμε το ίδιο πράγμα: ότι δεν έχουμε χρόνο για να χάσουμε. Είχαμε όλοι ένα σωρό «υποχρεώσεις» τύπου σχολείο, διαβάσματα, εξετάσεις, ξένες γλώσσες, αθλήματα και τόσα άλλα, ενώ όποτε μας έπιαναν να ακούμε ραδιόφωνο, να κοιτάμε το ταβάνι ή να χαζολογάμε στο τηλέφωνο, μας έλεγαν οτι χάνουμε τον χρόνο μας. Το πότε ο χρόνος θεωρείται χαμένος είναι όπως καταλαβαίνετε τελείως υποκειμενικό»
Δεν σας λέω να μην δίνετε ευκαιρίες στα παιδιά σας να μάθουν καινούρια πράγματα, ούτε να μην τα παροτρύνετε να ασχοληθούν με δραστηριότητες. Απλά σας ζητώ να θυμάστε πάντα πως η μέρα έχει μόνο 24 ώρες και ένα παιδί μέσα σε αυτές πρέπει και να παίζει. Όταν τελειώσουν το σχολείο, η καθημερινότητα θα τα στριμώξει ούτως ή άλλως αρκετά. Μέχρι τότε ας απολαύσουν τις ηλικίες τους με όσο λιγότερες «υποχρεώσεις» κι όχι επειδή έχουμε οικονομική κρίση ή επειδή είμαστε χαλαροί γονείς. Πολύ απλά, επειδή είναι παιδιά!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
episis otan tous anafero kati gia tin oloi katastasi lene
kai i alloi ta idia kanoun ama den pas 8a minis(ime ma8itis tou 19)
ama den pas germanika 8a paris 10 sta trimina,bal8ikes na mas skasis
kai alla.
sostos eisai eimai 14-15 kai apo tin proti gimnasiou eixa
17 ores peripou frontistiria kai oso pan kai anebenoun alla
pragmatika den katalabeno gt i gonis mou den katalabenoun oti pao iperbolika pragmata elpizo to ar8ro sou na boi8isi........
>Επειδη τα παρκα ειναι ανυπαρκτα και μαλλον οι γονεις φοβουνται να πανε τα παιδια τους στα λιγα που υπαρχουν, το πιο πιθανο ειναι πως το παιδακι που μετα το σχολειο δεν θα παει σε καποια εξωσχολικη δραστηριοτητα, ειναι πως θα δει σαχλαμαρες στην τιβι ή θα παιξει στον υπολογιστη.Οποτε για εμενα ειναι καλυτερα να παει μπαλετο,μπασκετ κλπ...Δεν ειναι αναγκη η εξωσχολικη δραστηριοτητα να συνδεεται με το διαβασμα και την νοητικη κουραση...Και ο αθλητισμος παιχνιδι ειναι...
>Γιατί το παιδί μου να μάθει 3 ξένες γλώσσες, να κάνει μπαλέτο κλπ όταν ακόμα βρίσκεται στην παιδική του ηλικία που φυσιολογικά θα έπρεπε να παίζει ανέμελα στην παιδική χαρά ή να κάνει ποδήλατο στο πάρκο;
Γιατί πρέπει να φορτώνουμε τα παιδιά μας τόσο πολύ, ώστε να ασφυκτιούν από ένα βαρύ καθημερινό πρόγραμμα που δεν τα αφήνει να χαλαρώσουν και να ασχοληθούν με αυτό που ορίζει η ηλικία τους. Δηλαδή το παιχνίδι!!!!!
Γιατί να μην έχει ούτε δευτερόλεπτο ελεύθερο, όταν πρέπει να διαβάσει τα μαθήματα του σχολείου, τις ασκήσεις για τα αγγλικά του φροντιστηρίου, να κάνει πρόβα πιάνου κλπ;
Προτιμώ, να μάθω στο παιδί μου 1 ξένη γλώσσα και να του αφήσω ελεύθερες κάποιες ώρες μέσα στην ημέρα για να παίξει. Για να χαρεί την παιδική του ηλικία.
Συνιστώ σε όσους έχουν διαφορετική άποψη να διαβάσουν το βιβλίο του Καρλ Ονορέ "Το μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας". Θα αναθεωρήσουν να είστε σίγουροι.
>Συμφωνώ απόλυτα με την Χαρά.Εξάλλου η γνώμη μου είναι ότι στο σχολείο το πρωί πρέπει να τα κάνει όλα και γλώσσες και αθλητισμό και μουσική κανονικά ώστε να μην αναγκάζεται το παιδί να ξανα-κάνει αυτά που το σχολείο τα πρόσφερε ελλειπή. Γιατί αυτό είναι το πραγματικό χάσιμο χρόνου... (και χρημάτων)... Ετσι όταν θα γυρνούσε σπίτι θα είχε τον χρόνο να κάνει και τα μαθήματά του και να παίξει και να... χαζολογίσει...
>Συμφωνώ με τον ανώνυμο.Δεν γίνεται το παιδί μόνο να παίζει.Όλα χρειάζονται.Σαν γονείς είμαστε υποχρεωμένοι να προετοιμάσουμε όσο πιο κατάλληλα γίνεται το παιδί μας για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της κοινωνίας.
>Αχ, πόσο συμφωνώ! Παρ'όλο που μπαίνω συνεχώς στο "τριπάκι" να φαντασιώνομαι τα παιδιά μου με πολλές δεξιότητες, γνώσεις, δραστηριότητες κλπ κλπ κλπ, μαζεύομαι και έχω καταλήξει πως τα παιδιά -ειδικά στις μικρές ηλικίες- πρέπει να ΠΑΙΖΟΥΝ και να μην έχουν μια καθημερινότητα γεμάτη υποχρεώσεις..πιστεύω πως η οικονομική κρίση απλά μας βάζει στη διαδικασία να απενοχοποιήσουμε αυτην την τακτική με το άλλοθι της έλλειψης χρημάτων..
>Sorry, αλλα συμφωνφ εν μερει. Ενα παιδι ΠΡΕΠΕΙ και να παιζει αλλα στην πολυπολιτισμικη κοιωνια που ζουμε,με αυτο τον αδυσωπυτο ανταγωνισμο τα παιδια πρεπει να ειναι θωρακισμενα για να αντιμετωπισουν αυτον τον κοσμο. Ο νομος τηε φυσης (συμφωνα με τον Δαρβινο) λεει οτι ο καλυτερα προσαρμοσμενος στη φυση επιβιωνει. ΝΑΙ τα παιδια πρεπει να μαθουν 3 τουλαχιστον ξενες γλωσσεες για να βγουν σε αυτη την κοινωνια. Δεν ειναι απαραιτητο ομως να πανε φροντιστηριο για να τη μαθουν οσο ειναι μικρα. Υπαρχουν (ευτυχως!!) προγραμματα που συνδυαζουν δημιουργικο παιχνιδι με εκμαθηση γλωσσων! Αυτο για μενα ειναι η καλυτερη επενδυση χρονου....
eimai sigouros oti molis to dibasoun 8a poun oti ine ola psemata kai ine moufa to site
episis otan tous anafero kati gia tin oloi katastasi lene kai i alloi ta idia kanoun ama den pas 8a minis(ime ma8itis tou 19) ama den pas germanika 8a paris 10 sta trimina,bal8ikes na mas skasis kai alla.
sostos eisai eimai 14-15 kai apo tin proti gimnasiou eixa 17 ores peripou frontistiria kai oso pan kai anebenoun alla pragmatika den katalabeno gt i gonis mou den katalabenoun oti pao iperbolika pragmata elpizo to ar8ro sou na boi8isi........
>Επειδη τα παρκα ειναι ανυπαρκτα και μαλλον οι γονεις φοβουνται να πανε τα παιδια τους στα λιγα που υπαρχουν, το πιο πιθανο ειναι πως το παιδακι που μετα το σχολειο δεν θα παει σε καποια εξωσχολικη δραστηριοτητα, ειναι πως θα δει σαχλαμαρες στην τιβι ή θα παιξει στον υπολογιστη.Οποτε για εμενα ειναι καλυτερα να παει μπαλετο,μπασκετ κλπ...Δεν ειναι αναγκη η εξωσχολικη δραστηριοτητα να συνδεεται με το διαβασμα και την νοητικη κουραση...Και ο αθλητισμος παιχνιδι ειναι...
>Γιατί το παιδί μου να μάθει 3 ξένες γλώσσες, να κάνει μπαλέτο κλπ όταν ακόμα βρίσκεται στην παιδική του ηλικία που φυσιολογικά θα έπρεπε να παίζει ανέμελα στην παιδική χαρά ή να κάνει ποδήλατο στο πάρκο;
Γιατί πρέπει να φορτώνουμε τα παιδιά μας τόσο πολύ, ώστε να ασφυκτιούν από ένα βαρύ καθημερινό πρόγραμμα που δεν τα αφήνει να χαλαρώσουν και να ασχοληθούν με αυτό που ορίζει η ηλικία τους. Δηλαδή το παιχνίδι!!!!!
Γιατί να μην έχει ούτε δευτερόλεπτο ελεύθερο, όταν πρέπει να διαβάσει τα μαθήματα του σχολείου, τις ασκήσεις για τα αγγλικά του φροντιστηρίου, να κάνει πρόβα πιάνου κλπ;
Προτιμώ, να μάθω στο παιδί μου 1 ξένη γλώσσα και να του αφήσω ελεύθερες κάποιες ώρες μέσα στην ημέρα για να παίξει. Για να χαρεί την παιδική του ηλικία.
Συνιστώ σε όσους έχουν διαφορετική άποψη να διαβάσουν το βιβλίο του Καρλ Ονορέ "Το μανιφέστο της χαρούμενης παιδικής ηλικίας". Θα αναθεωρήσουν να είστε σίγουροι.
>Συμφωνώ απόλυτα με την Χαρά.Εξάλλου η γνώμη μου είναι ότι στο σχολείο το πρωί πρέπει να τα κάνει όλα και γλώσσες και αθλητισμό και μουσική κανονικά ώστε να μην αναγκάζεται το παιδί να ξανα-κάνει αυτά που το σχολείο τα πρόσφερε ελλειπή. Γιατί αυτό είναι το πραγματικό χάσιμο χρόνου... (και χρημάτων)... Ετσι όταν θα γυρνούσε σπίτι θα είχε τον χρόνο να κάνει και τα μαθήματά του και να παίξει και να... χαζολογίσει...
>Συμφωνώ με τον ανώνυμο.Δεν γίνεται το παιδί μόνο να παίζει.Όλα χρειάζονται.Σαν γονείς είμαστε υποχρεωμένοι να προετοιμάσουμε όσο πιο κατάλληλα γίνεται το παιδί μας για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις ανάγκες της κοινωνίας.
>Αχ, πόσο συμφωνώ! Παρ'όλο που μπαίνω συνεχώς στο "τριπάκι" να φαντασιώνομαι τα παιδιά μου με πολλές δεξιότητες, γνώσεις, δραστηριότητες κλπ κλπ κλπ, μαζεύομαι και έχω καταλήξει πως τα παιδιά -ειδικά στις μικρές ηλικίες- πρέπει να ΠΑΙΖΟΥΝ και να μην έχουν μια καθημερινότητα γεμάτη υποχρεώσεις..πιστεύω πως η οικονομική κρίση απλά μας βάζει στη διαδικασία να απενοχοποιήσουμε αυτην την τακτική με το άλλοθι της έλλειψης χρημάτων..
>Sorry, αλλα συμφωνφ εν μερει. Ενα παιδι ΠΡΕΠΕΙ και να παιζει αλλα στην πολυπολιτισμικη κοιωνια που ζουμε,με αυτο τον αδυσωπυτο ανταγωνισμο τα παιδια πρεπει να ειναι θωρακισμενα για να αντιμετωπισουν αυτον τον κοσμο. Ο νομος τηε φυσης (συμφωνα με τον Δαρβινο) λεει οτι ο καλυτερα προσαρμοσμενος στη φυση επιβιωνει. ΝΑΙ τα παιδια πρεπει να μαθουν 3 τουλαχιστον ξενες γλωσσεες για να βγουν σε αυτη την κοινωνια. Δεν ειναι απαραιτητο ομως να πανε φροντιστηριο για να τη μαθουν οσο ειναι μικρα. Υπαρχουν (ευτυχως!!) προγραμματα που συνδυαζουν δημιουργικο παιχνιδι με εκμαθηση γλωσσων! Αυτο για μενα ειναι η καλυτερη επενδυση χρονου....