Κλειδωμένη η πόρτα της αίθουσας στο βρεφονηπιακό σταθμό
Σήμερα με σφιγμένη καρδιά πήγα το 16 μηνών αγοράκι μου στο δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό της περιοχής μου. Νιώθω τύψεις επειδή είναι μικρούλης για παιδικό σταθμό. Από την άλλη πέρσυ που πήγαινε ο μεγάλος στον ίδιο σταθμό ήμουν ικανοποιημένη από τις κοπέλες του σταθμού, ένιωθα ότι τον αγαπούσαν. Τελοσπάντων, η κυρία στο τμήμα των βρεφών που τον πήρε κάθε άλλο παρά στοργική μου φάνηκε, δεν φαινόταν «ανοιχτή» σε κάθε είδους συζήτηση.
Έφυγα με βαριά καρδιά για δύο ώρες και όταν επέστρεψα η πόρτα της τάξης ήταν κλειδωμένη. Χτύπησα τέσσερις φορές και μετά μου άνοιξαν, ξεκλείδωσαν. Ήταν μέσα οι δύο δασκάλες και τρία μωράκια, ταδύο από αυτά μέσα στα πάρκα έκλαιγαν με τις μύξες να τρέχουν και το 3ο, το παιδάκι μου έκλαιγε και ήταν μες τις μύξες στη μέση της τάξης… Δεν μπορούσαν να πάρουν αγκαλιά κάποιο από αυτά τα μωρά ή να τα σκουπίσουν τις μυτούλες; Μου είπαν ότι δεν σταμάτησε να κλαίει (δεν έπρεπε να με ειδοποιήσουν να πάω να τον πάρω;) αλλά θα προσαρμοστεί.
Αυτό που με ανησυχεί είναι που η πόρτα της τάξης ήταν κλειδωμένη. Σε όλες τις άλλες τάξεις οι πόρτες ξέρω (επειδή παέι εκεί ο μεγάλος) είναι ανοιχτές. Το αστείο είναι ότι για να πάρω μια εβδομάδα άδεια από τη δουλειά για την προσαρμογή έφτυσα αίμα… και τώρα με πονάει το στομάχι μου στη σκέψη να τον πάω ξανα εκεί. Πείτε μου είναι θεμιτό να κλειδώνουν την πόρτα; Το παιδί μου είναι αρκετά ανεξάρτητο, δεν το έχω βάλει ποτέ σε πάρκο, αλωνίζει όλη μέρα το σπίτι δεν θέλω να πάει εκεί και να νιώθω ότι είναι φυλακισμένο. Πέρσυ είχα τις καλύτερες εντυπώσεις από τον ίδιο σταθμό αλλά από άλλη τάξη.
Τι με συμβουλευετε;
Ο άντρας μου λέει ότι πάντα και παντού έτσι είναι, κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά και οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα παιδιά μας είναι η εξαίρεση. Δεν θέτω ως θέμα την επιλογή παιδικός σταθμός ή σπίτι, μέσα στη ψυχή μου ξέρω τι είναι το καλύτερο για ένα βρέφος, θέτω ως θέμα την ποιότητα ζωής των παιδιών όπως αυτή διαμορφώνεται στο σύστημα.
μαμά Στέλλα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
![[Βίντεο] Μη σταματάτε να στηρίζετε τα όνειρά τους](https://eimaimama.gr/wp-content/uploads/2015/07/Siew-Fang-1200x800_c.png)
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!ΕΔΩ Κ 9 ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΥΛΕΥΩ ΣΕ ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟ ΣΤΑΘΜΟ.ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΙΞΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟ.ΑΠ'ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΟΜΩΣ ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΕΧΟΥΝ ΜΙΞΕΣ Κ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΣΥΜΠΤΩΜΑ ΓΡΙΠΗΣ ΤΑ ΚΡΑΤΑΜΕ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΥΠΟΧΩΡΗΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ Κ ΕΙΔΙΚΑ ΣΕ ΤΟΣΟ ΜΙΚΡΗ ΗΛΙΚΙΑ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΗ,ΕΧΩ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΜΒΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ.ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΖΩΗΡΑ Η' ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ ΘΑ ΤΟΛΜΗΣΩ ΝΑ ΠΩ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΤΙΣ ΗΜΕΡΕΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΝ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥΣ.ΟΠΟΤΕ Η ΠΟΡΤΑ ΚΛΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΚΑΠΟΙΑΣ ''ΑΠΟΔΡΑΣΗΣ''.ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΟΤΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΑΛΛΑ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΟΤΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΕΥΚΟΛΑ ΝΑ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΕΥΚΟΛΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ Κ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΦΗΝΕΙΣ ΣΕ ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΒΛΕΠΕΙ Κ ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ.ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ ΜΑΝΟΥΛΑ ΕΝΟΣ ΠΑΙΔΙΟΥ 3 1/2 ΕΤΩΝ,ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΧΩ ΣΤΕΙΛΕΙ ΠΑΙΔΙΚΟ.ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Ο ΒΡΕΦΟΝΗΠΙΑΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ ΕΝΑΙ ΛΥΣΗ ΑΝΑΓΚΗΣ,ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΛΛΗ ΕΠΙΛΟΓΗ.ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΗΛΙΚΙΑ ΤΩΝ 4(ΠΡΟΝΗΠΙΑ).ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΕΡΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ Κ ΜΑΘΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΒΡΕΦΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΟΤΑΝ ΤΑ ΑΚΟΥΩ ΓΕΛΑΩ.ΔΥΣΤΗΧΩΣ ΑΠ'ΟΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΚΙ ΕΣΥ ΑΠΟ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ.ΘΑ ΣΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΨΩ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΙΔΑΓΩΓΟΥΣ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ Σ'ΑΡΕΣΕ.ΕΓΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΥΤΟ ΖΗΤΑΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΤΑΞΗΣ.ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΛΕΣ ΕΔΩ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΜΩΣ ΛΥΣΗ ΕΔΩ ΔΕΝ ΘΑ ΒΡΕΙΣ.
επειδη οπως λες δουλευεις σε παιδικο, φανταζομαι γνωριζεις οτι μυξες δεν υπαρχουν μονο οταν το παιδι εχιε γριπη αλλα οταν κλαιει μαζι με τα δακρυα κατεβαινουν και οι μυξες. δεν ειμαι παιδαγωγος αλλα τα δικα μου παιδια και ολα οσα γνωριζω οταν κλαινε συνηθως εχουν και μυξες. για την κοινωνικοποιηση δεν ξερω κατα ποσο ισχυει, η μεγαλη μου κορη απο βρεφος ειχε αδυναμια στο σχολειο, μενουμε διπλα στο δημοτικο και το νηπιαγωγειο του χωριου και η αγαπημεη της βολτα ηταν εκει. περυσι το σεπτεμβρη, οταν ηταν δυο ετων πηγα να τη γραψω στον παιδικο ομως το μικρο τμημα ηταν ηδη γεματο, και μας ειπαν να παμε απο ιανουαριο που θα ηταν 30 μηνων για να μει στο μεγαλο τμημα. για τρεις μερες εκλαιγε. κια μετα με ρωτουσε συνεχεια ποτε θα παει στο σχολειο. προσαρμοστηκε πολυ ευκολα ομως επειδη αρρωσταινε ευκολα την εκοψα και την ξαναεστειλα μετα το πασχα
Εγω δεν μπορώ να καταλάβω.. γράφεις ολόκληρο κείμενο αλλά δεν μας λες αν ρωτησες γιατι κλειδωνουν κ τι απάντησαν. Αν δε ρωτησες, εισαι απαράδεκτη. Το παιδί σου αφήνεις εκεί, όχι το αμάξι σου. Τι φοβάσαι.. οτι αν τις ρωτήσεις θα σε στραβοκοιτάξουν; Να απαιτήσεις μια λογική εξήγηση (που δεν θα υπαρχει γιατί είναι ανεπιτρεπτο κ ύποπτο) κ να το φτάσεις μεχρι τον διευθυντη. Σχετικά με τις μυξες δεν θα αναφερθώ γιατι δεν είναι άξιο λόγου αλλά ούτε κ στο χέρι σου να το αλλάξεις. Όμως μπορεις να κάνεις ξεκάθαρο ότι όταν κλαίει συνέχεια το μωρό σου να σε καλούν για να πηγαίνεις να το παίρνεις αφού προφανώς έχεις τη δυνατότητα... γιατί αν δεν την εχεις τότε δε γίνεται τίποτα. Είναι το τίμημα της εργαζόμενης μαμάς.
Στέλλα μου το ίδιο τραβάω και εγώ!!Εχω ενα αγοράκι 17 μηνών σχεδόν και εχω εδώ και δύο μήνες που τον πήγα παιδικό!!!!Απο τότε είμαι συνέχεια αγχωμένη, δεν μπορώ να ησυχάσω και το χειρότερο είναι οτι αφου ο μικρός αρχισε να προσαρμόζεται ταυτόχρονα αρχισε να κολλάει συνεχώς ιώσεις με αποτέλεσμα εδώ και δύο μήνες να είναι συνέχεια άρρωστος!!!Δεν ξέρω τι να κάνω!!!!Ο άντρας μου μου λέει συνέχεια οτι δεν πειράζει, ετσι είναι οι παιδικοί σταθμοί κτλ!!!Εγω όμως οσο σκέφτομαι το παιδί μου εκεί μέσα τρελαίνομαι!!!Σου ευχομαι κουράγιο και αν εχεις κάποιον αλλον να σου το κρατάει μην χάσεις ευκαιρία και πάρτον απο τον παιδικό!!Μπορεί να παει λίγο πιο μεγάλος!!!
Είμαι ακριβώς στην ίδια θέση με σένα...Έχω ένα κοριτσάκι 15 μηνών και επειδή η μαμά μου είναι αρκετά μεγάλη και δεν μπορεί να την κοιτάξει άλλο,αναγκάστικα να την στείλω σε βρεφονηπιακό σταθμό.Βέβαια το μόνο καλό στην δική μου περίπτωση είναι ότι είχα να επιλέξω ανάμεσα σε ιδιωτικούς σταθμούς...Πήρα και εγώ τρεις μέρες άδεια απο την δουλειά και έκανα το μεγάλο βήμα.Την πρώτη μέρα την πήγα σε έναν σταθμό που αν και φαινόταν οικογενειακό το κλίμα και όχι απρόσωπο,κάτι δεν μου άρεσε...Ίσως γιατί ήταν ένα παλιό αρχοντικό σπίτι,ψυχρό...Μου είπαν να αφήσω την μικρή μου για δυο ώρες και μετά να πάω να την πάρω για να δούμε πως θα τα πάει.Μετά την πρώτη ώρα με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι άρχισε να κλαίει,αλλά να μην πήγαινα κατευθείαν να την πάρω μην τυχόν και συνδυάσει ότι όποτε θα κλαίει θα πηγαίνει η μαμά και θα την παίρνει...Το μωρό όταν πήγα και με είδε άρχισε να κλαίει και όλη την υπόλοιπη μέρα ήταν κακοδιάθετη...Την άλλη μέρα έγινε πάλι το ίδιο...Κάτι μέσα μου μου έλεγε ότι έπρεπε να το ψάξω λίγο παραπάνω...Μόλις άφησα λοιπόν την μικρή πήγα σε έναν άλλο σταθμό όχι τόσο οικογενειακό αλλά σίγουρα πιο οργανωμένο και χρόνια στον χώρο...Απο έξω έμοιαζε με κανονικό σχολείο...Με αντιμετώπισαν αρκετά ψυχρά αλλά πάνω απο όλα άκρως επαγγελματικά...Μου έκαναν καίριες ερωτήσεις όπως αν αλέθω τα φαγητά,αν κοιμάται το μεσημέρι κτλ γιατί όπως είπαν δεν έπρεπε το μωρό να βγει απο το πρόγραμμά του...Σκοπός τους ήταν λέει να κάνει το μωρό ότι έκανε και στο σπίτι...να τρώει και να κοιμάται τις ίδιες ώρες...Μου είπαν ότι κάθε τρίτη τα βλέπει παιδίατρος και ότι μια φορά τον μήνα τα βλέπει και παιδοψυχολόγος.Ο παιδοψυχολόγος μάλιστα βλέπει μια φορά τον μήνα και εμάς τους γονείς και μας ενημερώνει.Και τώρα το καλύτερο...Μου είπαν ότι δεν θα κοιτάω το πως φεύγει το μωρό για τον σταθμό που σίγουρα θα κλαίει και θα χτυπιέται γιατί φεύγει απο την μαμά...Μου είπαν ότι θα κοιτάω το παιδί όταν γυρίζει απο τον σταθμό...Πρέπει να είναι χαρούμενο,ευδιάθετο και ήρεμο..Τότε καταλαβαίνουμε ότι το παιδί ήταν καλά...Επίσης μου είπαν ότι αν τις πρώτες μέρες το παιδί αρχίσει να κλαίει,θα το γυρνούσαν αμέσως στο σπίτι για να μην συνδυάσει το παιδί ότι εκεί είναι ένα μέρος που το έχουν και κλαίει...Σίγά σιγά μέχρι να συνηθίσει απο μόνο του το παιδί...Και έτσι και έγινε...Την άλλη μέρα το πρωί πήγα την μικρούλα μου εκεί...Κάθισε πάλι για δυο ώρες και την γύρισαν αυτοί στο σπίτι με το λεωφορείο του σταθμού...Η μικρή δεν είχε κλάψει καθόλου αλλά ήταν λίγο περίεργη...σαν να είχε λίγο μπερδευτεί λίγο...Την επόμενη μέρα το πρωί ήρθαν να την πάρουν απο το σπίτι...Η μικρή μπήκε κανονικά μέσα και εγώ σαν την χαζή έκλαιγα απο έξω...Όταν γύρισε όμως με εξέπληξε ευχάριστα...Ήταν χαρούμενη...Την ρωτούσα πως πέρασε στο σχολείο και εκείνη μου μιλούσε συνέχεια στα ακαταλαβίστικα βέβαια που μιλάνε σε αυτή την ηλικία...Χάρηκα πολύ...Το ίδιο έγινε και σήμερα τρίτη μέρα που την έστειλα...Το πρωί μπήκε χωρίς κλάματα και τέτοια και γύρισε πάλι χαρούμενη και ευδιάθετη...Τελικά κατέληξα ότι για άλλη μια φορά ο επαγγελματισμός ξεχωρίζει...Μπορεί να το πληρώνεις βέβαια άλλα είσαι τουλάχιστον πιο σίγουρη ότι έστω λίγο παραπάνω θα το προσέχουν....Είμαι κατηγορηματική ότι πρέπει να αλλάξεις σταθμό!!!Δοκίμασε και κάτι άλλο...δες και παρατήρησε το ίδιο το παιδί...και προπάντων άκου το ΑΛΑΝΘΑΣΤΟ ΜΗΤΡΙΚΟ ΣΟΥ ΕΝΣΤΙΚΤΟ!!!!!Αν κάτι μέσα σου σε βασανίζει σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά!!!!Μην το ξανα πας εκεί!!!!!!Πάνε και αλλού για να είσαι τουλάχιστον ήρεμη ότι έκανες ότι μπορούσες...Ναι θα κλάψει το παιδί γιατί φεύγει απο την μαμά του αλλά πως γυρίζει????Σε παρακαλώ άκου την φωνή μέσα σου και κάνε το καλύτερο για το αγγελούδι σου...Μόνο εμάς έχουν...Και ειδικά τώρα που ακόμα δεν μπορούν να μιλήσουν κιόλας,μόνο η μάνα τα καταλαβαίνει...Μόνο η μάνα βλέπει τα μάτια τους και είναι σαν να ακούει την φωνή τους....Αυτή είναι η δικιά μου γνώμη και σίγουρα θα ακούσεις και άλλες πολλές...Καλή τύχη!
το ιδιο κι εγω!15 μηνων κ η δικια μου μας εδωσαν ενα 4φυλλο με ερωτησεις σχετικα με το παιδι που την επομενη μερα τις συζητησαν μαζι μου!το παιδι φυσικα και θα κλαψει στον αποχωρισμο αλλα το θεμα ειναι πως γυριζει σπιτι!η δικια μου γυριζει τοσο χαρωπη και ηρεμη!ειμαι πολυ ευχαριστημενη με τον βρεφικο του δημου μας!οσο για την πορτα γιατι σας φαινεται περιεργο βρε παιδια?στο σπιτι σας δε κλειδωνετε την πορτα μη τυχει κ ανοιξει το μωρο?κι εκει ειστε εσεις κ το/τα μωρο/α σας!δλδ 1 μαμα και ποσα?1-2-3-4 παιδια?σκεφτειτε εκει 3 δασκαλες με 20 παιδια?
Ας το σκεφτούμε λίγο διαφορετικά. Αν μέσα στην αίθουσα τα βρεφάκια/παιδάκια ήταν χαρούμενα και γελούσαν, έπαιζαν ή τελοσπάντων δεν έκλαιγαν θα μας ενοχλούσε η κλειδωμένη πόρτα; Εμένα δεν με ενοχλεί η κλειδωμένη πόρτα γιατί από την προσωπική μου εμπειρία (πάω την κόρη μου σε ένα πρόγραμμα δημιουργικής απασχόλησης που υποτίθεται προετοιμάζει τα παιδιά για τον παιδικό) βλέπω ότι κάποια παιδιά ανοίγουν την πόρτα κ φεύγουν. Και η νηπιαγωγός είναι άνθρωπος κ μπορεί μια στιγμή να αφαιρεθεί. Αυτό που περιγράφεις που ήταν μόνο 3 παιδάκια κ 2 κοπέλες και δεν τα κρατούσαν αγκαλιά είναι όντως άσχημο. εγώ για αυτό θα έκανα κάποιες "ερωτήσεις" στην υπεύθυνη του σταθμού. ούτε για τις μύξες, ούτε για την πόρτα...