Κλειδωμένη η πόρτα της αίθουσας στο βρεφονηπιακό σταθμό
Σήμερα με σφιγμένη καρδιά πήγα το 16 μηνών αγοράκι μου στο δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό της περιοχής μου. Νιώθω τύψεις επειδή είναι μικρούλης για παιδικό σταθμό. Από την άλλη πέρσυ που πήγαινε ο μεγάλος στον ίδιο σταθμό ήμουν ικανοποιημένη από τις κοπέλες του σταθμού, ένιωθα ότι τον αγαπούσαν. Τελοσπάντων, η κυρία στο τμήμα των βρεφών που τον πήρε κάθε άλλο παρά στοργική μου φάνηκε, δεν φαινόταν «ανοιχτή» σε κάθε είδους συζήτηση.
Έφυγα με βαριά καρδιά για δύο ώρες και όταν επέστρεψα η πόρτα της τάξης ήταν κλειδωμένη. Χτύπησα τέσσερις φορές και μετά μου άνοιξαν, ξεκλείδωσαν. Ήταν μέσα οι δύο δασκάλες και τρία μωράκια, ταδύο από αυτά μέσα στα πάρκα έκλαιγαν με τις μύξες να τρέχουν και το 3ο, το παιδάκι μου έκλαιγε και ήταν μες τις μύξες στη μέση της τάξης… Δεν μπορούσαν να πάρουν αγκαλιά κάποιο από αυτά τα μωρά ή να τα σκουπίσουν τις μυτούλες; Μου είπαν ότι δεν σταμάτησε να κλαίει (δεν έπρεπε να με ειδοποιήσουν να πάω να τον πάρω;) αλλά θα προσαρμοστεί.
Αυτό που με ανησυχεί είναι που η πόρτα της τάξης ήταν κλειδωμένη. Σε όλες τις άλλες τάξεις οι πόρτες ξέρω (επειδή παέι εκεί ο μεγάλος) είναι ανοιχτές. Το αστείο είναι ότι για να πάρω μια εβδομάδα άδεια από τη δουλειά για την προσαρμογή έφτυσα αίμα… και τώρα με πονάει το στομάχι μου στη σκέψη να τον πάω ξανα εκεί. Πείτε μου είναι θεμιτό να κλειδώνουν την πόρτα; Το παιδί μου είναι αρκετά ανεξάρτητο, δεν το έχω βάλει ποτέ σε πάρκο, αλωνίζει όλη μέρα το σπίτι δεν θέλω να πάει εκεί και να νιώθω ότι είναι φυλακισμένο. Πέρσυ είχα τις καλύτερες εντυπώσεις από τον ίδιο σταθμό αλλά από άλλη τάξη.
Τι με συμβουλευετε;
Ο άντρας μου λέει ότι πάντα και παντού έτσι είναι, κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά και οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα παιδιά μας είναι η εξαίρεση. Δεν θέτω ως θέμα την επιλογή παιδικός σταθμός ή σπίτι, μέσα στη ψυχή μου ξέρω τι είναι το καλύτερο για ένα βρέφος, θέτω ως θέμα την ποιότητα ζωής των παιδιών όπως αυτή διαμορφώνεται στο σύστημα.
μαμά Στέλλα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ειμαι κι εγω δασκαλα και δουλευα πεντε χρονια σε παιδικο αλλα σε ιδιωτικο! Αυτα που περιγραφεις μου φαινονται τρελα! Ειχα το βρεφικο τμημα και μπορω να σου πω οτι τα παιδια περνουσαν καλυτερα κι απ'το σπιτι τους! Τα παιδια ηταν πανω απ'ολα!!! Δεν υπηρχε η δυνατοτητα ιδιωτικου με καποιο προγραμμα;; Το εσπα ας πουμε;;; Η
H πορτα και βεβαια πρεπει να ειναι κλειδωμενη!Ο ανηψιος μου πριν 1 χρονο 4 χρονων ειδε την πορτα ανοιχτη και βγηκε στον δρομο σε μεγαλη διασταυρωση!Η αδερφη μου το ειδε την ωρα που το μαζευανε το παιδι οι δασκαλες οταν πηγαινε στο σχολασμα!Δεν χρειαζεται να περιγραψω τι ακολουθησε...Τι αλλο να πω??? Αλλα και αυτο να μην ειχε συμβει δεν μπορω να φανταστω για ποιο λογο πρεπει η πορτα να μενει ξεκλειδωτη!Οχι μονο να μην φυγει καννενα παιδακι αλλα δεν μπορει να ανοιγει η πορτα απο τον καθενα οτι ωρα να ναι!Φαντασου εικονα η μια δασκαλα να αλλαζει ενα μωρο,η αλλη να εχει αγκαλια ενα αλλο και να ειναι πλατη στην πορτα και η πορτα ανοιγει και καποιος μπαινει μεσα και αφηνει την πορτα ανοιχτη και δεν προσεχει οτι καποιο παιδακι βγαινει εξω.Αυτο ακριβως εγινε στην δικη μας περιπτωση! Για τα υπολοιπα να μιλησεις στην δασκαλα οπωσδηποτε γιατι ειναι το Α και το Ω για την ομαλη προσαρμογη του παιδιου σου!
Τι να σου πω βρε κοριτσάρα? Κι εμάς την κλειδώνουν γιατί μερικά φεύγουν σε χρόνο dt (έχει συμβεί να το δω). Όμως είναι ισόγειο το κτίριο και σίγουρα αν συμβεί κάτι θα βγουν πιο γρήγορα από την μπαλκονόπορτα στην αυλή. Πάντως έχω πάει και σε πολύ γνωστό παιδότοπο πολυδιαφημισμένο (και εδώ και σε άλλα sites) και έπαθα πλάκα μόλις μπήκα. Έξοδος διαφυγής σε μία μόνο μεριά του κτηρίου και μιλάμε για κτίριο αρκετά μεγάλης έκτασης και καθόλου κοντά εκεί που παίζουν τα παιδιά. Και μάλιστα το ντεκόρ του παιδότοπου προσθέτει και έξτρα εμπόδια μέχρι να φτάσεις εκεί. Έχουν διαμορφώσει έτσι το χώρο που για να περάσεις από τον παιδότοπο προς την έξοδο διαφυγής περνάς από μία στενή πύλη-ντεκόρ. Δεν είπα τίποτα και ίσως έκανα λάθος. Δε λέω ότι δε θα ξαναπάω (μάλλον όχι Σάββατο όμως), αλλά τη στιγμή που ήμουν εκεί έλεγα από μέσα μη συμβεί τίποτα τώρα γιατί την κάτσαμε όλοι μαζί.
Οχι, η πορτα δεν πρεπει να ειναι κλειδωμενη κανονικα, το θεμα εχει λυθει απο αλλους παιδικους σταθμους τοποθετωντας το πομολο σε υψος που μονο ενας ενηλικας φτανει. Και αν ειναι δυνατον, δεν το δινουμε το μωρο εκει για να το βαζουν σε παρκο, το παρκο ειναι για ωρα αναγκης και μονο για λιγο, σε καμια περιπτωση δεν πρεπει να γινεται καταχρηση και να περιορίζει το παιδι.
Αγαπητη, ισως θα ηταν καλο να μιλησεις και με αλλες μαμαδες και μετα να ζητησετε ολες συναντηση με τη Διευθυντρια. Εχετε δικαιωμα να ζητησετε να σας δωσει τον κανονισμο λειτουργιας και να δειτε αν και πως παραβιαζεται. Αν δε βγει αποτελεσμα να πατε ψιλοτερα (διαμερισμα, δημος κλπ). Μην το αφηνεις γιατι στο κατω κατω υπευθυνοι για την ψυχικη υγεια των παιδιων μας ειμαστε οι γονεις. Οι θεσεις των δημοσιων υπαλληλων τριζουν αυτες τις μερες. Καλα θα εκαναν να ειναι πιο προσεκτικοι και πιο ευαισθητοι στα αρνητικα σχολεια.ειναι σημαντικο να κανετε τα παραπονα σας συλλογικα Αλλα αν δε γινεται προχωρα μονη σου.