Κλειδωμένη η πόρτα της αίθουσας στο βρεφονηπιακό σταθμό
Σήμερα με σφιγμένη καρδιά πήγα το 16 μηνών αγοράκι μου στο δημοτικό βρεφονηπιακό σταθμό της περιοχής μου. Νιώθω τύψεις επειδή είναι μικρούλης για παιδικό σταθμό. Από την άλλη πέρσυ που πήγαινε ο μεγάλος στον ίδιο σταθμό ήμουν ικανοποιημένη από τις κοπέλες του σταθμού, ένιωθα ότι τον αγαπούσαν. Τελοσπάντων, η κυρία στο τμήμα των βρεφών που τον πήρε κάθε άλλο παρά στοργική μου φάνηκε, δεν φαινόταν «ανοιχτή» σε κάθε είδους συζήτηση.
Έφυγα με βαριά καρδιά για δύο ώρες και όταν επέστρεψα η πόρτα της τάξης ήταν κλειδωμένη. Χτύπησα τέσσερις φορές και μετά μου άνοιξαν, ξεκλείδωσαν. Ήταν μέσα οι δύο δασκάλες και τρία μωράκια, ταδύο από αυτά μέσα στα πάρκα έκλαιγαν με τις μύξες να τρέχουν και το 3ο, το παιδάκι μου έκλαιγε και ήταν μες τις μύξες στη μέση της τάξης… Δεν μπορούσαν να πάρουν αγκαλιά κάποιο από αυτά τα μωρά ή να τα σκουπίσουν τις μυτούλες; Μου είπαν ότι δεν σταμάτησε να κλαίει (δεν έπρεπε να με ειδοποιήσουν να πάω να τον πάρω;) αλλά θα προσαρμοστεί.
Αυτό που με ανησυχεί είναι που η πόρτα της τάξης ήταν κλειδωμένη. Σε όλες τις άλλες τάξεις οι πόρτες ξέρω (επειδή παέι εκεί ο μεγάλος) είναι ανοιχτές. Το αστείο είναι ότι για να πάρω μια εβδομάδα άδεια από τη δουλειά για την προσαρμογή έφτυσα αίμα… και τώρα με πονάει το στομάχι μου στη σκέψη να τον πάω ξανα εκεί. Πείτε μου είναι θεμιτό να κλειδώνουν την πόρτα; Το παιδί μου είναι αρκετά ανεξάρτητο, δεν το έχω βάλει ποτέ σε πάρκο, αλωνίζει όλη μέρα το σπίτι δεν θέλω να πάει εκεί και να νιώθω ότι είναι φυλακισμένο. Πέρσυ είχα τις καλύτερες εντυπώσεις από τον ίδιο σταθμό αλλά από άλλη τάξη.
Τι με συμβουλευετε;
Ο άντρας μου λέει ότι πάντα και παντού έτσι είναι, κανείς δεν ενδιαφέρεται πραγματικά και οι άνθρωποι που ασχολούνται με τα παιδιά μας είναι η εξαίρεση. Δεν θέτω ως θέμα την επιλογή παιδικός σταθμός ή σπίτι, μέσα στη ψυχή μου ξέρω τι είναι το καλύτερο για ένα βρέφος, θέτω ως θέμα την ποιότητα ζωής των παιδιών όπως αυτή διαμορφώνεται στο σύστημα.
μαμά Στέλλα
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Έχω πάει σε βρεφικό τμήμα με την σχολή μου.ιδιωτικός παιδικός σταθμός.τα παιδάκια δν ήταν πάνω από πέντε και υπήρχαν δύο κοπέλες.καπνίζαν στο μπαλκόνι,βάζαν τα παιδιά στο πάρκο και δεν της είδα να ασχολούνται ιδιαίτερα.αυτό που μου μεινε,το μωρό σε κάθισμα αυτοκινήτου,με φενιζόλ,χωρίς μαξιλάρι και το κουνάγανε.και μετά το κατεβάσανε κάτω στα μεγαλύτερα παιδιά(προφανώς θα άργησαν οι γονείς να το πάρουνε) και έκλαιγε απαρηγόρητο με τα παιδάκια να τρέχουν γύρω του και κανείς δν νοιάστηκε.υπήρχαν μπύρες σε ψυγείο που ήταν στο χώρο των παιδιών,τηλεόραση και τα παιδιά έφαγαν κατεψυγμενή τυρόπιτα που έκοβε με τα χέρια η παιδαγωγός και έτρωγε συγχρόνος.σε δύο δημόσιους που πήγα ήταν όλα πολύ καλά!τώρα σαν μαμά δν υπήρχε περίπτωση να στείλω το παιδί μου στο πρώτο παιδικό που ανέφερα και να έχει τέτοια μεταχείριση
geia sas sumfwno me tin lia apagoreuetai na kleidwnoun tin porta kai egw se opoion paidiko stathmo exw doulecei den kleidwnoume tin porta pou tha pane ta mwra????kai se megalutero tmima pou imoun eixame ena pomolo cila stin porta gia na min ta ftanoun ta paidia..gnwmi mou einai na milisete me tis kopeles pou exoun to paidi sas kai an den katalavoun tipota na milisete me tin dieuthintria tou sxoleiou..kalo sas apogeuma!!
Αλλα ειναι τα σοβαρα προβληματα, οχι το γαλα και ο υπνος!
Μου φαινεται αδιαφορουν εκεί. Ψάξε για άλλον σταθμό όσο το δυνατόν γρηγορότερα και μάθε πληροφορίες από αλλες μαμαδες στην περιοχή που έχουν γράψει τα παιδιά τους βρεφονηπιακό. Αν είναι ευχαριστημένες με κάποιον αλλο σταθμό στην περιοχή. Όχι οτι όλοι έχουν την ίδια γνωμη αλλά θα πάρεις μια ιδέα. Πάντως κι εγω ψάχνοντας για βρεφονηπιακό και μάλιστα ιδιωτικό πρόσφατα πιάστηκε η ψυχή μου με ορισμένους. Σε έναν παιδικό σταθμό δίνουν για γάλα το συμπυκνωμένο Μαράτα του Σκλαβενίτη και τα κοιμίζουν στρωματσάδα στο πάτωμα.... Επαθα σοκ! Είναι δυνατόν;;; Ένιωσα σαν να πηγαίνω σε κέντρο παρακράτησης παιδιών και όχι σε σχολείο!
Kι εμάς στον πρωτο ιδιωτικό σταθμό τα όχι πολύ μωρά (>1 έτους.) τα κοίμιζαν κάτω. Αλλά ο χώρος ήταν πεντακάθαρος και μπαίνανε μέσα μόνο με κάλτσες. Στα παιδιά τους άρεσε πολύ να κοιμούνται στρωματσάδα. Δεν ένιωσα άσχημα γι΄αυτό γιατί ο σταθμός ήταν πάντα πολύ καθαρός. Σε άλλον που είχα πάει να δω και τα κοίμιζαν πάλι στο πάτωμα δεν ένιωσα το ίδιο καλά, γιατί ο χώρος τους δεν ήταν ούτε πολύ τακτοποιημένος, ούτε άστραφτε. Στο φαγητό οι περισσότεροι ιδιωτικοί κάνουν τεράστιες εκπτώσεις. Σε πολλούς δε δίνουν καν γάλα για πρωινό λόγω του κόστους. Μια φορά τη βδομάδα πολλοί δίνουν γρήγορα φαγητα (π.χ. μακαρόνια). Την ποικιλία (σε όλα τα γεύματα της ημέρας, όχι μόνο στο μεσημεριανό) και την ποιότητα που έχω δει σε δημόσιο σταθμό δεν την έχω συναντήσει σε κανέναν ιδιωτικό.
Απαγορευεται να εχεις κλειδωμενη τη πορτα!!! Σε περιπτωση σεισμου τι θα κανουν; Θα ξεκλειδωσουν την πορτα;; Εμενα παντως δεν ετυχε να μου φυγει ποτε κανενα κι ας ειχα 15!! Δηλαδη τι, θα σηκωθει το μωρο να ανοιξει την πορτα;;; Δεν υπαρχει διευθυντρια εκει; Τραγικα πραγματα!