Μαμά στα 37
Περιγραφικά σας έχω πει εδώ πως ήρθε η κόρη μου στην ζωή μας.
Αναλυτικά όμως, δεν έχω μοιραστεί μαζί σας το μεγαλύτερο μου άγχος! Η ηλικία μου!
Είμαι μια γυναίκα που ποτέ μα ποτέ δεν φοβήθηκε τον χρόνο. Ποτέ δεν είχα (και δεν έχω) πρόβλημα να αποκαλύψω πόσο χρονών είμαι (για όσους δεν πρόλαβα να ενημερώσω, σπεύδω να πω πως τον Απρίλιο κλείνω τα σαράντα). Δεν με φόβισαν ποτέ οι ρυτίδες, οι άσπρες τρίχες και οι αρρώστιες. Φύση και θέση αισιόδοξος χαρακτήρας, πάντα βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο.
Πάντα!!!!!… Mέχρι τις 28 Απριλίου 2010, που γεννήθηκε η κόρη μου!
Από τις πρώτες που σκέψεις στο μαιευτήριο ακόμα, ήταν πως όταν εγώ θα είμαι 50 εκείνη θα είναι 13! Τι «ντροπή»! Θα έχει μαμά μια παρολίγον-γριά! Μην παρεξηγειθήτε οι 50άρες! Καταλαβαίνετε πως το εννοώ… ελπίζω!
Σκέφτομαι πολύ συχνά.. άραγε θα ζήσω να την δω να γίνεται κι εκείνη μανούλα; Και πολλά άλλα τέτοια χαριτωμένα και δακρύβρεχτα!
Όχι, δεν είμαι πεσιμίστρια… απλώς φοβάμαι! Θα ήθελα να είμαι μαζί με το παιδί μου όσο περισσότερα χρόνια είναι δυνατόν, να είμαι δίπλα της να την προσέχω και να την αγαπώ, αλλά δυστυχώς αυτό είναι κάτι που δεν το ξέρουμε από πριν! Το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να προσέχω την «Σοφία» για να μπορεί να είναι «μαμά» όσα περισσότερα χρόνια γίνεται!
Βασικός λόγος να νιώθω έτσι είναι πως εγώ με την μαμά μου έχουμε ακριβώς 17 χρόνια διαφορά. Την μέρα που έκλεινε τα 17 με γέννησε. Έτσι μεγαλώσαμε μαζί και η εξωτερική μας εμφάνιση επουδενεί πρόδιδε πως είμασταν μαμά και κόρη, παρά αδερφές.
Σημειώστε επίσης πως στα 39 της η μαμά μου είχε ήδη γίνει και γιαγιά!
Ο καθένας βαδίζει τον δρόμο του, θα μου πείτε και δεν έχει σημασία τι έκανε η μαμά σου ή κάποια άλλη γυναίκα που έγινε πιο νέα μαμά!
Ναι έχετε δίκιο, σας απαντώ…. αλλά….. ο φόβος είναι εκεί!
Ευτυχώς δεν με καταβάλει και τον κοντρολάρω ακόμη πολύ καλά!
Ουφ….. άργησα! Αλλά δεν φταίω εγώ… ο μπαμπάς μας φταίει που ήρθε λίιιιιγο καθυστερημένα στη ζωή μου !!! (κλασσική γυναίκα χαχα)
Εσείς; Πότε γίνατε μανούλες; Υπάρχει καμιά άλλη «συμπάσχουσα» μαμά εκεί έξω που να συμμερίζετε τον φόβο μου;
Σας φιλώ γλυκά στην μούρη
μαμά Σοφία
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εγώ εγεινα μαμά πρώτη φορά στα 34.Η αλήθεια είναι ότι είχα και ένα εξωμητριο στα 26 περίπου από τον πρώτο μου γάμο στον οποίο περνούσα φοβερά άσχημα. Με τον αντρουλη μου γνωριστηκαμε στα 30. Τώρα έχω τρία παιδιά. Το δεύτερο ήρθε στα 36 και το τρίτο στα 40.Στο τρίτο ήταν που ανανεωθηκα τελείως. Ένιωθα το πολύ 30. Τώρα είμαι 56 και βλέπω τα βλασταρια μου να μεγαλώνουν και το μόνο που ευχαριστώ τον Θεό που είναι σε μια οικογένεια που τους δίνει αγάπη και ηρεμία. Αυτό είναι το ποιο σημαντικό πιστεύω και αν θέλει ο Θεός να δω και εγγονακια (εννοείται πως το περιμενω) θα τρελαίνομαι.
Και εγω έγινα μαμά στα 41 μου. Τώρα το παλικάρι μου ειναι στα 9 (Αύγουστο του 2010 γεννήθηκε) μου πέρασαν και μου περνούν ακόμα απο το μυαλό αυτές οι σκέψεις αλλά θεωρώ οτι η μητρότητα ειναι θείο δώρο οποτε κι αν έρχεται και πιστεύω ορι ο Θεος μου δίνει δύναμη και υγεία να μεγαλώσω το αγγελούδι μου και να συμμετέχω ενεργά στην ομαλή ζωη του
Εμένα πάντως μου φαίνεται ποιο φυσιολογικό να κάνεις παιδί στα 37 παρά στα 17. Έλεος βρε κορίτσια....αν ήταν έτσι, ας κάναμε παιδιά όλες από τα 11 που μας έρχεται περίοδος. Μα τι σκέψεις είναι αυτές? ....και οι Ρομά στα 30 τους έχουν εγγόνια...χαχαχα έλεος... απολαύστε την μητρότητα ?
Είμαι μια γυναίκα 37 χρονών που κρατάω στα χέρια μου το μεγαλυτερο κατόρθωμα της ζωής μου!!!! Μια μικρή ψυχουλα , μια Φραουλίτσα!!!! Το μεγαλύτερο δώρο του θεού!!!! Πολλές φορές σκέφτηκα τη διάφορα ηλικιας μεταξύ μας, αλλά πάλι Ολα είναι σχετικά.... Θα την γεμισω εικόνες αγάπης και αγκαλιες για τρεις ζωές.... Δεν ξέρει κανεις πότε θα φύγει... Αλλά όσο καιρό είμαστε εδώ θα τον ζήσουμε όσο ουσιαστικότερα γίνεται!!!! Είμαι μια γυναικα 37 χρονών που σκοπεύω να είμαι δίπλα στο παιδί μου ουσιαστικα, όσα χρόνια μας χαρίσουν!!!!!
Εγω εγινα μαμα στα 21 και στα 25 και γιαγια στα 45 δεν εχει σημασια ποτε θα γινεις μαμα αρκει να εχεις αγαπη να δωσεις στα παιδια σου .Μπορει να εγινα μικρη μαμα αλλα εχασα το κοριτσακι μου οκτω μηνες μετα που γεννησε εχασα τη γη κατω απο τα ποδια μου αυτο που με κραταει τωρα ειναι ο γιος μου και η εγγονη μου φυσικα .Τωρα ειμαι πενηντα και αυτο που σκεφτομαι συνεχεια ειναι οτι πρεπει να ειμαι καλα για να ειμαι κοντα της οσο μπορω περισσοτερο.Θδλω να πιστευω οτι ο θεουλης θα με βοηθησει!!!
Αρχικά να σου ζήσει και σου εύχομαι να κάνεις και άλλο παιδάκι. Έπειτα δεν είσαι μεγάλη και όσο για τα χρόνια κανείς δεν έχει κάνει συμφωνία για το πόσο θα ζήσει. Έπειτα, επειδή έγινες μαμά σε αυτήν την ηλικία είσαι πιο ώριμη να αντιμετωπίσεις το μεγάλωμα ενός παιδιού. Σου εύχομαι να σε αξιώσει ο Θεός να γίνεις και προγιαγιά. όλα γίνονται με τη χάρη του Θεού. Ο Τριαδικός Θεός και η Παναγιά μας να σας ευλογούν. Φιλιά
Ακριβως τα ιδια σκεφτομαι..ειμαι 37 στα 38 και μπεμπης 3μηνων..Ολα εχουν τα συν και πλην...δεν ξερω στα 25 μου που ακομα το μυαλο μου πετουσε αν θα ημουν ετοιμη για μαμα...τωρα βεβαια που εγινα μαμα σκεφτομαι γιατι να μην το γινομουν νωριτερα να το χαρω οσο πιο πολυ μπορω...ειναι πολλες οι γυναικες πλεον που το αποφασιζουν μετα τα 35 και πολλες επισης που δεν εχουν την τυχη και το προσπαθουν...Αυτο που αποφασισα να κανω ειναι να προσεξω τον εαυτο μου , να αλλαξω τροπο ζωης οσο πιο πολυ μπορω μεχρι κ γυμναστηριο ξεκιναω (που το σκυλοβαριομουν μια ζωη) για να ειμαι ακμαια για τον μπεμπη , καλοδιατηρημενη και να εχει μια ομορφη εικονα της μαμας του...
Τη μικρή μου κόρη τη γέννησα στα 39.ηταν ένα σοκ για μένα όταν έμεινα ξανά έγκυος έπειτα από 12 χρόνια.θυμαμαι όταν πήγα στο νοσοκομείο για να βρω γυναικολόγο και του λέω κλαίγοντας την ηλικία μου,εκείνος μου έδειξε μια αίθουσα στο μαιευτιριο με γυναίκες όλες άνω του 40,οι οποίες περιμένανε για τεχνικ.γονιμοπ.εκεινη τη στιγμή κατάλαβα πόσο τυχερή είμασταν και ποτέ δεν μετανοιωσα για το μικρό μας πλασματάκι.
ΚΙ ΕΓΩ ΕΓΙΝΑ ΜΑΜΑ ΣΤΑ 37, ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΞΩΣΩΜΑΤΙΚΗ. ΕΧΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΠΑΛΕΥΩ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΟ ΜΙΚΡΗ ΕΧΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ. (ΕΙΜΑΙ 40). ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΙ ΘΑ ΤΗΣ ΛΕΝΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΑΕΙ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΕΜΕΝΑ Η ΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΑΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ. ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ. ΕΠΙΣΗΣ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΝΑΜΙΣΗ ΧΡΟΝΟ ΠΕΡΙΠΟΥ, ΣΤΑ ΓΕΝΕΘΛΙΑ ΤΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΤΗΚΑ ΜΕ ΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΤΑ ΠΛΑΚΑΣ. ΕΥΤΥΧΩΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ, ΣΤΟ ΠΟΔΙ ΑΛΛΑ ΕΦΑΓΑ ΜΕΓΛΑΗ ΚΑΤΡΑΠΑΚΙΑ!!! ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΟΥ, ΑΝ ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΤΟ ΜΕΓΑΛΩΣΩ. ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΛΛΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΜΒΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΜΗΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΣΩ ΑΛΛΟ...
εγω θα σου ελεγα να μη στεναχωριεσαι οντωσ ολες οι ηλικιες εχουν τα συν και τα πλιν.εγω εγινα μαμα στα 20 και 25 στο δευτερο .Nα σου πω το ανχος μου; οτι στα 40-45 θα ειμαι μαλλον μονη και ναι δεν κανουμε τα παιδια για να εχουμε εμεις παρεα αλλα αλλο εννοω ,δεν θα εχω ασχολιες παιδικες δεν θα πηγαινω σε παιδικα παρτυ δεν θα εχω να τρεχω πισω απο καποιο παιδι και εμενα ολο αυτο μου προκαλει ανχος φοβιες ,αλλες απο τις δικες σου αλλα ολοι εχουμε .μην ανχωνομαστε κοριτσια πρεπει να μαθουμε να αποδεχομαστε ολα οσα μας ηρθαν .ειναι ομως φορες που στεναχωριεμαι αλλα anyway..
ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΙΣΤΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΤΕ ΜΙΑ ΧΑΡΑ. ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ 44 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΝΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΓΙΝΩ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ΕΚΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΑ ΠΙΚΡΑ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΙΧΑ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ
ΤΗΝ ΠΙΟ ΣΩΣΤΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥΣ ΕΔΩΣΕΣ ΜΑΡΙΑ.ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!!!!!!!!!!
Την μεγάλη κόρη μου την γέννησα στα 37 και την μικρη μου στα 39. Θα ήθελα όμως να γίνω μαμά σε μικρότερη ηλικία. Ο Θεούλης όμως είχε αλλη γνώμη. Δεν με πειράζει όμως θέλω να είμαι γερή για να τα βλέπω να μεγαλώνουν!
Κορίτσια σας διαβάζω όλες και από όλες έχω πάρει κάτι ήδη! :) Σας ευχαριστώ από καρδιάς που με καταλαβαίνετε!
Αχ, Σοφία sorry για το άσχετο....σε ποιο πρόγραμμα είχες φτιάξει εκείνα τα σχολικά ημερολόγια για το eimaimama? Τους φτιάχνω στο autocad προσκλήσεις για τα παρτυ τους και κορνίζες με διάφορα σχεδιάκια που τους αρέσουν και κολλάμε επάνω φωτογραφίες, αλλά είναι υπερβολικά χρονοβόρο. Θέλω να κάνω χριστουγιεννιάτικο ημερολόγιο με σχεδιάκια και θέλω να το κάνω πιο γρήγορα. Ποιο πρόγραμμα να βρω? Υπάρχει κανένα δωρεάν?
corel καλή μου :) Αυτό δουλεύω
Ευχαριστώ!!! Είσαι πολύ γρήγορη.
Δεν ξέρω εαν θα διαβάσεις το σχόλιο μου αλλά εγώ θα το γράψω: εγώ έγινα μαμά στα 31 και 34. Τον άντρα μου τον γνώρισα στα 19 αλλά και μόνο στη λέξη παιδιά πάθαινα αναφυλαξία. Εαν με ρωτούσες τώρα ,θα σου πω ότι άργησα, μπορούσα να γίνω μαμά πολύ νωρίτερα και το ανέβαλα. Εαν γύριζα το χρόνο πίσω θα γινόμουν στα 21 και όχι στα 31. Βέβαια εαν συνέβαινε αυτό σήμερα θια έλεγα άλλα πράγματα,η ζωή μου θα είχε πάρει άλλη τροπή, θα είχα και ένα σωρό αποθυμένα. Τέλος πάντων, η κάθε ηλικία έχει τα υπερ και τα κατά της, και μαθαίνεις να ζεις μ΄αυτά και με τα όποια προβλήματα έχει. Το ξέρεις κι εσύ άλωστε.
Εγω εγινα μαμα στην κορη μου στα 36 στα 38 στον μεσαιο γιο και φετος στα 40 στον μικρουλη γιο....καταλαβαινω τη μαμα Σοφια εχω και εγω το αγχος να ειμαι γερη να τα μεγαλωσω επειδη ηδη αισθανομαι απιστευτη κουραση απο τα ξενυχτια και τις αναγκες τριων μωρων....απο την αλλη πλευρα η μητροτητα στις ηλικιες μας ειναι νομιζω πιο συνειδητοποιημενη κατασταση.Δε νιωθω (οπως πχ ελεγε η μικροτερη αδερφη μου που εγινε μανα στα 25) οτι κλειστηκα και δε βγαινω ,δε μου λειπουν οι βολτες τα ταξιδια η ζωη ο ερωτας οι εμπειρίες,η δουλεια,η καριερα γιατι απλα τα εζησα και τα εκανα ...Χαιρομαι τα παιδακια μου,απολαμβανω να ειμαι μαμα απλα στεναχωριεμαι που κουραζομαι και σκεφτομαι οτι αν ημουν μικροτερη θα ειχα περισσοτερες αντοχες και καλυτερη φυσικη κατασταση...πχ αν παμε στο παρκο η εξοδο το πρωι δεν αντεχω να τα ξαναπαω το απογευμα να τα κυνηγαω παλι ενω αν ημουν νεοτερη μπορει να το εκανα και να ανταποκρινομουν καλυτερα στις αναγκες τους....Παντα ηθελα οικογενεια απλα και σε μενα δεν πηγε καλα το θεμα σχεσεις και συντροφος νωρις οποτε καθυστερησε να γινει......
Εγω εκανα τα αγορακια μου στα 27 μου (αλλα προσπαθουσα απο τα 25!). Τωρα ειμαι 35 και οδευω προς τα 36, και ειμαι 5 μηνων εγκυος. Σε καταλαβαινω λοιπον απολυτα... με την κορη μου θα εχουμε 36 χρονια διαφορα! Με τα αδελφια της θα εχει 8 1/2. Οταν εκεινα τελιωνουν το Λυκειο εκεινη θα ειναι Τεταρτη δημοτικου ακομα.. οταν εκεινα κανουν οικογενειες, εκεινη θα ανακαλυπτει το πρωτο της φιλι κ.ο.κ. Σε νιωθω λοιπον και συμμεριζομαι τις ανησυχιες σου. Το μονο που θα σου πω ειναι, θα ειμαστε κουκλαρες 50αρες ;) Χε χε χε!!! Φιλιαααα
Οι μεγαλομαμάδες...είμαστε πιο μικρές...γιατί έχουμε μικρά παιδιά!!! Κι εγώ που τη γέννησα την κορούλα μου στα 35, σκεφτόμουν ότι στα 50 μου-πάνω στην κλιμακτήριο-θα πρέπει να αντιμετωπίσω και την εφηβεία!!! Όμως, μεγαλώνοντας με τη μικρή μου, κάθε μέρα και μικραίνω... η διάθεση μετράει...κι η κλιμακτήριος όταν έρθει...θα είμαστε δυο γυναίκες μέσα στο ίδιο το σπίτι!!! Εκρηκτικός συνδυασμός...αλλά με αγάπη και υπομονή θα τα καταφέρουμε!!! Τώρα πια όταν με ρωτάνε πόσο χρονών είμαι...λέω την ηλικία της κόρης μου!!! γιατί τότε γεννήθηκα...οπότε είναι απλά 6 χρονών και 2.5 μηνών!!! Και για το εάν θα προλάβω να τη δω μανούλα...αυτά δεν έχουν σειρά...και δεν θέλω να πω μακάβριες κουβέντες... Με χαμόγελο κι αισιοδοξία η ζωή μας επιφυλάσσει όμορφα πράγματα!!!
Εγώ έγινα μαμά στα 28. Πάντα έλεγα ότι ήθελα ένα παιδί πριν κλείσω τα 30, αλλά τον άντρα μου τον γνώρισα στα 26, πάνω που είχα απελπιστεί ότι δεν θα τα κατάφερνα. Εκείνος 39 τότε ήταν παραπάνω επό έτοιμος για παιδί, το ίδιο κι εγώ και ήρθε κι έδεσε! Θεωρεί ότι άργησε, ότι στα 40 του θα μπορούσε να έχει ένα παιδί 10 ετών, αλλά σε αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν σωστές ηλικίες, αλλά σωστός συγχρονισμός (το γνωστό timing!) Πιο βασικό είναι ο καθένας να βρει το σωστό σύντροφο και οι δύο να είναι έτοιμοι να γίνουν γονείς, η ηλικία μικρότερης σημασίας! Όσο για το πόσα χρόνια θα είμαστε κοντά στα παιδιά μας; Αν και ολίγον μακάβριο, θα το πω: ποτέ δεν ξέρεις πότε είναι η ώρα σου! Μην αγχώνεσαι, να χαρείς το παιδάκι σου και την όμορφη οικογένειά σου και άσε τη ζωή να κυλήσει! Η ηλικία (και τα κιλά!!) είναι απλώς αριθμοί, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να καθορίζουν τη ζωή μας! Έχω δει πολλές πενηντάρες, ευπαρουσίαστες και ζωντανές, που βάζουν τα γυαλιά σε πολλές τριαντάρες, οι οποίες γέρασαν πριν την ώρα τους!!!
έγινα μαμά στα 25....χωρίς να είναι κάτι προγραμματισμένο μου πήρε έξι μήνες να αρχίσω να δένομαι με την μικρή μου.στην αρχή μου φαινόταν απλά μια υποχρέωση.ακόμα και τώρα που έχουν περάσει τέσσερα χρόνια με δυσκολία και μεγάλη προσπάθεια προσπαθώ να είμαι μαμά.γιατί πολύ απλά δεν ήμουν έτοιμη για μαμά.ίσως και να μην ήμουν ποτέ.τη μητρότητα παλεύω να την κατακτήσω και υπάρχουν πολλές φορές που την αφήνω στη μαμά μου για να περάσω λίγες ώρες ξένοιαστη(αν και πάλι δεν είμαι).σημειωτέων την μεγαλώνω μόνη μου χωρίς τον πατέρα της.οπότε μην ανησυχείς καλύτερα μεγάλη και μητέρα από επιλογή παρά μικρή .....ο χρόνος με τα παιδιά πρέπει να είναι ποιοτικός....
Εγώ για πρώτη φορά έγινα μαμά στα 20,για δεύτερη στα 24,τρίτη στα 28 και τέταρτη στα 32.Σήμερα είμαι 35 χρ. και με ειλικρίνεια σας λέω ότι όλες οι ηλικίες για να νιώσεις τη μητρότητα είναι μοναδικές.Η καθεμία με το δικό της τρόπο.!
Δεν έχω λόγια να ευχαριστήσω όλες όσες αφήσατε ένα σχόλιο σε αυτό το άρθρο! Σας ευχαριστώ! Και να απαντήσω πως όχι, δεν έχουμε σκοπό για δεύτερο αφού ακόμη είχαμε ακόμη μια αποβολή μετά την γέννηση της Μαρκέλλας. Επίσης να πω σε εκείνες τις γυναίκες που ακόμη δεν έχουν γίνει μανούλες, πως μέχρι πριν γεννήσω ήμουν ΣΙΓΟΥΡΗ (ακούτε?) πως εγώ δεν θα γίνω ποτέ μαμά! Οπότε μην μασάτε! Σας φιλώ γλυκά στην μούρη! :D
εγω εγινα 1η φορα στα 43 κ περισσοτερο αγχωθηκαν οι γυναικολογοι μου (2 για λογους ..ασφαλειας) κ μετα εγω. κ δεν προσπαθησαμε κ πολυ με τον συζυγο!! δε παιζει ρολο η ηλικια κ ειδικα σημερα που δουλευουμε κ σπουδαζουμε πρωτα κλπ!! υγεινη διατροφη κ γυμναστικουλα βοηθουν πολυ!! να χαιρεσαι την κορη σου παντα κ καθε στιγμη !!!
εγινα μανουλα στα 37 και στα 40 θα ηθελα βεβαια να γινω νωριτερα αλλα τις καμαρωνω τις κορουλες μου και ευχαριστω τον θεο που μπορεσα να τις αποκτησω
Εγώ έκανα το τρίτο μου στα 36, δεν έχω κανένα θέμα με την ηλικία, αντιθέτως θα είχα αν έκανα το παιδιά νωρίτερα, σπούδασα, δούλεψα , έζησα ελεύθερη βρε αδελφέ, και μετά έκανα το μεγάλο βήμα.Δεν κολλάω μάλιστα στη σκέψη, πως στο μέλλον, δηλ. όσο εξακολουθώ να είμαι γόνιμη,μπορεί να κάνω και τέταρτο παιδί. Επίσης πιστεύω πως στα 50 και βάλε η γυναίκα είναι πολύ νέα, έχει αντοχές,εξάλλου όταν γίνεσαι μάνα μεταμορφώνεσαι, αποκτάς δυνάμεις που δεν πίστευες ότι έχεις.Και στα 60 μου, μακάρι να είμαι γερή ως τότε, θα αισθάνομαι πιο νέα και από τώρα.
Καλησπέρα καλη μου,εγω βρίσκω λογικές τις ανησυχίες σου αλλα θεωρώ πως τις έχει κάθε μάνα είτε γίνετε στα 25 είτε γίνετε στα 40.καμια δεν ξέρει ποσο θα ζεισει και ακομα την ποιότητα αυτής της ζωής.η μητέρα μου με έκανε στα 38 της και έγινε γιαγιά στα 67 αλλα ειναι γερή και δυνατή και με βοηθάει παρά πολυ με το Δημήτρη μου και ελπίζω να με βοηθήσει και με το επόμενο που έρχεται σε λίγες μέρες.απο την άλλη η κουμπάρο μου έχασε την μητέρα της που είχαν μόλις 20 χρόνια διάφορα μολις στα 52 της χρόνια και δεν πρόλαβε να χαρεί κανένα εγγόνι.οποτε ολα ειναι σχετικά!!ζησε τη στιγμή και σκέψου όσο ποιο θετικά γίνεται τα το μέλλον!
Γέννησα την κόρη μου λίγο πριν συμπληρώσω τα 39 μου χρόνια. Με τον άνδρα μου γνωριστήκαμε όταν ήμουν 33 και παντρευτήκαμε όταν ήμουν 36 με σκοπό να κάνουμε άμεσα παιδί, αλλά ο πελαργός άργησε λίγο να μας κάνει τη χάρη!!! Αναφορικά τώρα με το αν φοβάμαι λόγω της ηλικίας μου, θέλω να πω ότι αυτός ο φόβος κυριάρχησε στη ζωή μου για περίπου δύο χρόνια, αλλά δεν με αφορά πια. Η ηλικία μου με άγχωσε πολύ όσο προσπαθούσα να μείνω έγκυος, διότι -στατιστικά πάντα- οι πιθανότητες της σύλληψης μειώνονταν όσο εγώ μεγάλωνα. Ωστόσο, από τη στιγμή που γέννησα, οι ανησυχίες και οι φόβοι μου νομίζω ότι ταυτίζονται με αυτούς οποιασδήποτε μανούλας.
Σοφία να σου ζήσει η κουκλίτσα σου και να την χαίρεσαι.Τον άλλο μήνα γίνομαι 38 και τον Ιούλιο γέννησα το αγγελουδάκι μου.Το πόσο χρονών είμαι το θυμάμαι μόνο όταν με ρωτάνε ή όταν πλησιάζουν τα γενέθλια μου. Και σε τέτοιο βαθμό ξεχνάω την ηλικία μου , που όταν με ρώταγαν στο μαιευτήριο για την ηλικία μου μου έπαιρνε γύρω στο λεπτό για να απαντήσω.Σημασία έχει πόσο νιώθουμε ή καλύτερα πόσο μαs κάνουν να νιώθουμε τα παιδάκια μαs, για αυτό και πρέπει να απολαμβάνουμε το κάθε δευτερόλεπτο μαζί τουs.
Εγώ έγινα μαμά στα 36,πολύ συνειδητά γιατί δεν ήθελα νωρίτερα.Τότε ένιωσα έτοιμη να κάνω αυτό το βήμα και αυτό κ μόνο το ότι δηλαδή σεβάστηκα την επιθυμία μου με κάνει να είμαι πολύ ήρεμη με τον εαυτό μου κ να προσπαθώ να είμαι αρκετά καλή μητέρα με την κόρη μου η οποία με κάνει ευτυχισμένη. Προφανώς αυτό που σε βαραίνει είναι το πρότυπο της μητέρας σου κ το τι θεωρείς "καλό" σύμφωνα με αυτά που έχεις ζήσει αλλά άλλος άνθρωπος η μητέρα σου και άλλος εσύ και άλλο είναι το "καλό" για τον καθένα! Το"καλό"για τον κάθε άνθρωπο βρίσκεται μέσα του,δεν υπάρχει κάποιος οδηγός επιτυχημένων κ αποτυχημένων επιλογών.Η ευτυχία βρίσκεται στο να ακούς τον εαυτό ΣΟΥ. Σεβάσου τους ρυθμούς σου κ τον τρόπο που κάνεις εσύ τα πράγματα κ θα σου φύγουν όλα τα άγχη.
*περάσατε και εσεις τέτοιες κρίσεις πριν γίνετε μητέρες
Καλησπέρα κορίτσια. Διάβασα το ποστ επειδή εγώ δεν είμαι ακόμα μανούλα αλλά με έχει πιάσει φόβος ότι μπορεί και να μην γίνω ποτέ. Είμαι 33 χρονών, σε σταθερή σχέση τα τελευταία 8 χρόνια...αλλά λόγω οικονομικής κατάστασης ο καλός μου δεν μπορεί να προχωρήσει τη σχέση μας στο επόμενο επίπεδο. Όλες μου οι φίλες έχουν γίνει ήδη μανούλες και έχουν ένα ή δύο ή και τρία παιδιά στην ηλικία μου και εγώ έχω αρχίσει να παθαίνω κατάθληψη ότι μπορεί μέχρι τα 40 να μην έχω κάνει ένα παιδί. Η μητέρα μου με έκανε στα 28 της και ήδη η διαφορά ηλικίας μας μου φαινόταν πάντα πολύ μεγάλη. ¨Ετσι ήθελα να κάνω παιδιά πιο μικρή. Βέβαια αυτό δεν είναι κάτι που το προγραμματίζεις ιδικά αν δεν βρεις νωρίς τον κατάλληλο ή αν δεν είναι οι συνθήκες ευνοικές. Επιπλέον επειδή είμαι μοναχοπαίδι, θα ήθελα να κάνω αν μπορώ 2-3-4 παιδιά και όσο η ηλικία προχωράει με πιάνει άγχος ότι δεν θα μπορέσει να γίνει το όνειρό μου πραγματικότητα. Πραγματικά δεν ξέρω πως να αντιμετωπίσω τον φόβο μου και να γλυτώσω από την κατάθληψη ότι εγώ θα αργήσω να γίνω μητέρα
ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!!!ΕΙΜΑΙ 6ΜΗΝΩΝ ΕΓΚΥΟΣ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΗ ΖΟΥΖΟΥΝΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΤΡΙΣΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ!!!!!ΕΙΜΑΙ 37 ΧΡΟΝΩΝ ΚΑΙ Η ΖΟΥΖΟΥΝΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΠΑΙΔΑΚΙ...ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΙΟ ΔΩΡΟ ΠΟΥ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΟΝΤΩΣ Η ΗΛΙΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΧΑΡΤΙΑ..Η ΨΥΧΗ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ ΤΟ ΠΩΣ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ...ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΣ ΟΤΙ ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ...ΦΙΛΑΚΙΑ!!!!
Όταν μια φορά ρώτησαν τον Δαλάι Λάμα ποιο χαρακτηριστικό της ανθρωπότητας του δημιουργεί την μεγαλύτερη έκπληξη, απάντησε: "Ο ίδιος ο άνθρωπος αγχώνεται τόσο πολύ για το μέλλον που δεν ευχαριστιέται το παρόν, με αποτέλεσμα να μη ζει ούτε το παρόν του ούτε το μέλλον του. Ζει σαν να μην προκειται να πεθάνει ποτέ κι όμως πεθαίνει μην έχοντας ζήσει πραγματικά." Σοφία, προσπάθησε να σκέφτεσαι αυτό όταν σε πιάνουν οι φόβοι κι οι ανασφάλειες και προσπάθησε να ζεις κάθε μέρα και κάθε στιγμή με την Μαρκελλίτα σου σαν να είναι η τελευταία ! Σε φιλώ κι εγώ γλυκά στην μούρη
ΜΟΝΟ ΑΓΑΠΗ Κ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΘΕΛΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ Κ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΡΟΔΙΑΘΕΤΕΙ ΚΑΜΙΑ ΗΛΙΚΙΑ !! ΜΗΝ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΑΝΟΥΣΙΑ, Κ ΘΑ ΔΕΙΣ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ ΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΟΥ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΝΙΩΘΕΙΣ ..ΠΟΛΥ ΜΑ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΗ..ΠΑΙΔΙ !!! ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΙΞΕΙΣ, ΘΑ ΞΑΝΑΚΑΝΕΙΣ ΚΟΥΝΙΑ , ΘΑ ΞΑΝΑΠΑΣ ΣΧΟΛΕΙΟ , ΘΑ ΞΑΝΑΠΙΣΤΕΨΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΒΑΣΙΛΗ !!!!!!!!! ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΜΑΣ ΣΕ ΜΑΣ. ΠΟΛΛΑ ΦΙΛΛΙΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΕΤΩΝ ..2,5 ΚΑΙ 6 ΜΗΝΩΝ . (ΕΙΜΑΙ 39 , ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΛΕΣ ΟΤΙ ΜΙΛΩ ΕΚ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΟΥΣ)
εγω το Μαιο γινομαι 38 και εχω δυο ζουζουνια 2,5 χρονων.αργησαμε να τα κανουμε αλλα οταν εμεινα εγγυος ημουν σιγουρη οτι ολα θα πανε καλα.δεν με προβληματισε ποτε η ηλικια ουτε φοβηθηκα ιδιαιτερα για σθενειες στην εγκυμοσυνη.θεωρω οτι οσες καναμε μεγαλες τα παιδια εχουμε περισσοτερα να τους δωσουμε γιατι ειμαστε πιο ωριμες.δεν χρειαζεται αγχος για το αυριο γιατι μεγαλυτερη σημασια εχει το παρον και πως το αξιοποιουμε.η ηλικια ειναι κυριως στο μυαλο μας και στην ψυχη μας.και ειδικα το δευτερο δεν γερναει ποτε.
* θα ηθελα να διορθωσω οτι η μαμα μου με γεννησε στα 43 της οχι στα 35.... στο επανω σχολιο μου...
πωτα απο ολα να χαιρεσαι το παιδακι σου και την ομρφη οικογενεια σου, που συνειδητα την απεκτησες και αυτο ειναι το πιο σημαντικο! δεν θα σου πω τιποτα αλλο παρα οτι ο μπαμπας μου με εκανε στα πενηντα του και η μαμα μου στα 35. δεν τους ειδα ποτε σαν γερους γιατι δεν με αφησαν ... ειναι ικανοι , ικανοτατοι, ζουν στηριζομενοι στα δυο τους χερια, μας στηριζουν και εμας ακομα και εχουν μπει στην δεκαετια των 50 τα αδερφια μου και εγω στα 35. κανεις μας δεν ξερει ποτε θα <>... νεος η γερος.. ζησε την ζωη σου μεχρι το τελος της και την διαφορα της ηληκιας ειναι στο χερι σου να την μειωσεις!! ασε που η εμπειρια σου στην ζωη θα φανει ως πολυτιμος χαρτης για την πορεια του παιδιου σου!! να σαι καλα και να συνεχισεις να βλεπεις το ποτηρι γεματο αυτην την φορα γιατι τωρα δεν σου λειπει τιποτα!
Ακριβωs ολα αυτα εχω στο μυαλο μου και εγω! Ειμαι 37 στα 38 και ειμαι εγκυοs στο 2ο παιδακι μου. Ο γιοs μου ειναι 22 μηνων και τον γεννησα στα 36. Ειναι πολλεs φορεs που σκεφτομαι οτι δεν θα προλαβω να τα ζησω τα παιδια μου... Δεν νιωθω την ηλικια μου, νιωθω σαν να ειμαι 25, αν και οι αντοχεs καμια φορα με προδιδουν και το αγχοs τηs ηλικιαs με καταβαλει... Πριν γινω μανουλα φοβομουνα πολυ τον θανατο και τιs αρρωστιεs, τωρα φοβαμαι μην παθω κατι και μεινουν τα αγγελουδια μου μονα τουs... Παντωs ολα αυτα ειναι σκεψειs και συναισθηματα που ευτυχωs δεν μενουν και πολυ στ
Σαραντάρες μανούλες ενωμένες ποτέ νικημένες..... Είμαστε πολλές εκεί έξω.... Και να σου πω κάτι; Κι αν έκανες τα παιδιά σου στα 20 ήξερες μέχρι πότε θα ζήσεις; Κανένας δεν ξέρει τι τον περιμένει στη γωνία γι'αυτό γέμισε το παιδάκι σου αγάπη και μάθε το να είναι ανεξάρτητο όσο πιο νωρίς γίνεται και μη σκας καθόλου......
Στα 28 μου έχασα ένα παιδάκι σε προχωρημένη εγκυμοσύνη κ χώρισα.....Όπως καταλαβαίνεις άργησα να το ξαναπάρω απόφαση!!!!!!! Αλλά τελικά παντρεύτηκα κ έκανα την μεγάλη μου κόρη στα 34 κ την μικρή μου πριν ένα χρόνο στα 36.....Όλα αυτά που αναφέρεις τα έχω σκεφτεί κι εγώ αλλά προσπαθώ να μην το βάζω στο μυαλό μου κ να χαίρομαι αυτά που ζω τώρα με τα παιδιά μου γιατί στην τελική κανείς δεν έχει κάνει συμβόλαιο με τον Θεό..... Κ δεν σου κρύβω ότι θα ήθελα πολύ ακόμα ένα παιδάκι (πάντα ήθελα να κάνω 3-4) αλλά τα οικονομικά μας δεν μας το επιτρέπουν πια.......
Μη σκέφτεσαι τέτοια πράγματα και μη στεναχωριέσαι! Ειδικά για το πόσα χρόνια θα είσαι κοντά στην κορούλα σου μόνο ο θεός το ξέρει... η μαμά μου με γέννησε στα 19 της και δυστυχώς μας άφησε τόσο νωρίς που δεν πρόλαβε να δει το εγγονάκι της παρόλο που κ εγώ έγινα σχετικά μικρή μαμά (27)... οπότε φρόντισε εσύ να είσαι πάντα νέα στην καρδιά και στις ιδέες σου, να φροντίζεις τον εαυτό σου για να είσαι γερή και έτσι θα είσαι μια τέλεια μανούλα όσο χρονών και να είσαι!
γειά σου Σοφία, είμαι κι εγώ πάνω κάτω στη δική σου θέση. έκανα το γιό μου στα 40, είχα μία παλλίνδρομη στα 42 και τώρα στα 44 περιμένω και την κόρη! έρχονται στιγμές που έχω ακριβώς τις ίδιες ανησυχίες με σένα όμως αμέσως μετά σκέφτομαι ότι όταν ήμουν νεότερη δεν ήθελα παιδιά που σημαίνει πως αν τα έκανα στην "κατάλληλη¨ηλικία δε θα τα χαιρόμουν τόσο όσο τώρα. έζησα πολύ ωραία πράγματα στη ζωή μου που με βοήθησαν να διαμορφώσω το χαρακτήρα μου και είμαι σίγουρη πως αν δε τα είχα στο ενεργητικό μου όλα αυτά τα ταξίδια και τα γλέντια δε θα μπορούσα να δώσω ότι καλύτερο στα παιδιά μου! καλή συνέχεια!
καλημερα!!!εγω εκλεισα τα 39 και ξαναεγινα μανουλα στα 38.για 3 φορα.ομως τα πρωτα τα παιδια μου τα εκανα σε ηλικια 24 και 26 τωρα οταν εμεινα εγκυος στην μικρη ειμουν μεσα στην τρελη χαρα.ομως λογω ηλικιας ειχα αχγος για ολα για το πως περπατουσα μεχρι το πως καθομουν μετρουσα τις μερες σαν φανταρος για να φτασω σε τετοιο επιπεδο που αν συμβει κατι να μπορει το μωρο να επιβιωσει.ενω στα αλλα τα παιδια μου περα εβρεχε θελεις η ηλικια δεν με ενοιαζε δεν ειχα αχγος δουλευα σαν το σκυλι.ενω σε αυτο παλι δουλευα σκληρα αλλα δεν σηκωνα βαρη παρολο που ειχα περισσοτερες υποχρεωσεις λογω και των αλλων παιδιων στο σπιτι..ησυχασα μονο οταν γεννηθηκε και την πηρα στην αγκαλια μου.να μην στεναχωριεσαι καθολου ζησε την καθε στιγμη με το μωρο σου και να κανεις και γρηγορα 2 μωρακι και να χαιρεσαι την οικογενεια σου.βγαλε ολες τις ασχημες σκεψεις απο το μυαλο σου.το παν ειναι οτι το μωρακι σου ειναι καλα εσυ εισαι καλα οποτε ολα μια χαρα!!!!!!!!!!!
Η ΜΗΤΡΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΗΛΙΚΙΑ! ΜΟΝΟ ΘΕΛΗΜΑΤΑ ΘΕΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ,Η ΥΓΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΟΥΤΕ ΣΤΙΣ ΠΙΟ ΜΙΚΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ. ΑΓΑΠΗ ΔΩΣΤΗΣ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΓΙΑ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ. Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΔΕΝ ΜΕΤΡΙΕΤΑΙ ΜΕ ΗΛΙΚΙΕΣ,ΑΡΙΘΜΟΥΣ,ΜΕ ΤΑ ΛΙΓΑ Η ΠΟΛΛΑ..ΤΗΝ ΝΟΙΩΘΕΙΣ.. Η ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΣΑΣ ΑΝΗΚΕΙ,ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΚΑΛΑ!!
ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ!!!ΝΑ ΤΟ ΧΑΡΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ!!ΚΑΙ ΜΕΝΑ Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΜΕ ΕΚΑΝΕ ΣΤΑ 40 ΕΠΙΔΗ ΑΡΓΗΣΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΜΟΥ,ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΜΑΜΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ,ΜΟΥ ΣΤΑΘΗΚΕ ΣΕ ΟΛΑ,ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΧΑΡΑ(ΣΕ ΘΕΜΑ ΥΓΕΙΑΣ),ΤΗΝ ΚΑΝΑΜΕ ΓΙΑΓΙΑ 2 ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ ΦΟΡΑ ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΟΝΟ ΄΄ΚΑΚΟ΄΄ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΑΧΟΠΑΙΔΙ.ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΟΛΑ ΘΑ ΡΘΟΥΝ ΔΕΞΙΑ ΚΑΙ ΒΑΛΕ ΓΡΗΓΟΡΑ ΜΠΡΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ!!!!!
Να ρωτησω κατι?ειναι αναγκαστικο νομιζεις οτι μια γυναικα που εκανε μικρη παιδι θα ειναι καλα να του προσφερει οσα παραπανω νομιζεις?Σου δινει κανενας εγγυηση οτι εγω στα 30 μου αυριο θα ειμαι καλα και θα κανω τους κυκλους που λες οτι δεν προλαβαινεις να κανεις?Τα πραγματα δεν τα οριζουμε οπως νομιζουμε εμεις αλλα ειδικα στις εποχες που ζουμε το απροβλεπτο παει κι ερχεται....Κοιτα να ζησεις στιγμες που σου ρχονται χωρις αγχος και αν σκεφτεσαι οτι η κορη σου ηρθε για να δει μια μαμα-ολοκληρωμενο ανθρωπο,χωρις πιεσεις κι απωθημένα που θα ειναι αυτη που θα τις μεταδωσει σωστοτερα την πορεια της ζωης με ανοιχτο απο τις εμπειριες μυαλο
Είμαι στα σαράντα και πρίν από ένα χρόνο έγινα μανούλα...Είμαι τόσο μα τόσο ευτυχισμένη αλλά και τόσο φοβισμένη γιατί συνέχεια σκέφτομαι αν θα προλάβω να χαρώ το παιδί μου...Με τόσα που ακούω καθημερινά τρέμω στην σκέψη μην πάθω κάτι και αφήσω το μικούλι μου...Είναι φορές που την ώρα που την κρατάω αγκαλιά κλαίω και παρακαλάω τον Θεό να είμαι γερή για να την δω να μεγαλώνει...Φοβάμαι πολύ κορίτσια...
Σώπα καλέ, μην αγχωνεσαι! Κι εγώ γέννησα φετος και ειμαι 37, γιατι δεν επαιρνα με τιποτε την απόφαση. Ασε που στατιστικά το προσδόκιμο ζωής μου ειναι ψιλο-αστα-να-παν γιατι εχω και διαβήτη που χειροτερεύει με την ηλικία... Αλλά δεν πάει έτσι το πράμα. Η απαισιοδοξία κόβει και χρόνια, ε;;; Γέλα και σκέψου όσο πιο θετικά μπορείς !!.Προσθέτει χρόνια! Πιστεύω οτι τα παιδιά μας θα μας δώσουν τη δυναμη και κάτι από τα νιάτα τους όταν θα είμαστε τσουρόγριες κι αυτά 20-30 χρονών, για να στεκομαστε όσο μπορούμε σα μάνες.
Σοφία γειά σου και από μένα! Και εγώ έγινα μαμά στα 37 ακριβώς για τους ίδιους λόγους! Ο υπέροχος μπαμπάς μας ήρθε στη ζωή μου τότε! Είμαστε συνομίλικοι και ειλικρινά ποτέ μα ποτέ δεν σκεφτήκαμε αρνητικά για αυτό! Οι εποχές έχουν αλάξει! Τώρα πια οι περισσότερες γίνονται μαμάδες μετά τα 35! Σήμερα μια 50άρα γυναίκα θεωρείται και είναι νεότατη! Και να σου πω και ένα τελευταίο που πιστεύω ότι δεν θα σε κάνει να σκεφτείς αρνητικά για αυτό! Μελέτες έχουν δείξει ότι τα παιδιά που γενιούνται από μαμάδες πάνω από τα 35 είναι πιο ώριμα, πιό έξυπνα και πιο κοινωνικά! Να σου ζήσει λοιπόν η κορούλα σου να χαίρεσαι κάθε της στιγμή και που ξέρεις μπορεί κάποια στιγμή να κάνουν κονέ με τον γιό μου μια και είναι και συνομίλικοι!
einai apo ekeines tis simptoseis....egina mama sta 37 to asteraki mou to lene markella,ki apo tote pou th gennhsa kai eida pragmatika poso sobaro pragma einai oxi na fereis ena paidi ston kosmo alla na tou ton matheis oso pio prosektika mporeis olh mou h ennoia ta bradia einai na prolabooooo..na th do na megalonei na dhmiourgei th dikh ths oikogeneia ki otan ginei manoula na eimai se thesh na th bohthiso,otan agxothei otan melanxolhsei otan ta brei dyskola na thn ksekoyraso,,,,,,olh mou h ennoia na mhn thn afhsoume monh!!!!!ksero einai yperboliko alla etsi niotho,,,na eimaste kala na ta kamaronoume...
Η μαμά μου με έκανε στα 36 και ήταν νεότερη στην ενέργεια και την όρεξη από τις περισσότερες μαμάδες των φίλων μου! Την δεύτερη κόρη μου την έκανα στα 42 και αν είχαμε περισσότερο χώρο στο σπίτι και μεγαλύτερη οικονομική σιγουριά (τι είναι αυτό χαχα!!) θα έκανα ΠΟΛΥ ευχαρίστως και τρίτο παιδί. Για να μη σου πω δηλαδή πως αν ο άντρας μου έλεγε το οκ, έβαζα μπρος έτσι κι αλλιώς!! Η καλύτερη φίλη μου στο σχολείο, πέθανε στα 40 της αφήνοντας πίσω της 3 κοριτσάκια, το μικρότερο 3 χρονών... Οι δικοί μου οι συγγενείς (χτύπα ξύλο) πεθαίνουν κατά μέσο όρο στα 90! Όπως βλέπεις, τα πάντα είναι σχετικά. Η ζωή είναι παντελώς απρόβλεπτη. Αποψή μου είναι πως δεν είσαι καθόλου μεγάλη μαμά και αν όλα πάνε κατ'ευχήν, εννοείται πως θα δεις και εγγόνια από την κόρη σου. Να μη σου πω πως αν η κόρη σου είναι (υπερβολικά) βιαστική σαν τη μαμά σου, θα δεις και δισέγγονα!! Τι αγχώνεσαι;; :)
ΕΓΩ ΛΕΩ ΠΩΣ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΑΓΧΩΝΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΜΑΜΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΩΡΟ!!!! ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΛΟΙΠΟΝ!!!!
Σε καταλαβαίνω απόλυτα! Είμαι 37 και παντρευτηκα περσι. Ακόμα δεν έχω γίνει μανούλα και ωρες ωρες με πιάνει ένας πανικός του στυλ : Μήπως είμαι πολύ μεγάλη γι αυτό; Θα τα καταφέρω; Κι αν.. δεν προλάβω; Μήπως μπω κλημακτήριο νωρίς; Μετά πάλι με πιάνει μια αισιοδοξία και λέω "έλα μωρέ! Όλα καλά θα πάνε, μη σκας! Σου εύχομαι τα καλύτερα!
Κατ αρχην να σου ζήσει η μικρή. Λογικο να εχεις αυτές τις φοβίες αλλά είμαι σίγουρη ότι και μια κοπελα 22 χρονών απο την στιγμή που γίνεται μαμά θα έχει τις ίδιες. Γιατί κανένας δεν ξέρει πότε είναι η ώρα του.... Να αισθάνεσαι τυχερή που έφερες στον κόσμο το μωρό σου και να χαίρεσαι την κάθε στιγμη μαζί του. Τι χαζομαρες είναι αυτές για την ηλικία.Να εισαι γερη και δυνατή να το χαρείς. Ξέρεις πόσες νέες μαμαδες μπορεί να σε διαβάζουν και νά εχουν κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας ;
Καλησπέρα, Εγώ σήμερα είμαι 40κ κάτι κ ο γιος μου σχεδόν 3,5. Όταν έμεινα έγκυος προβληματιστηκα πολυ με την ηλικία μου για πρώτη φόρα, γιατί σκεφτόμουν διάφορα νοσήματα που είναί άρρηκτα συνέφασμενα με την ηλικία της μητέρας. Δεν σου κρύβω οτι ακόμη κ σήμερα ένας από τους λόγους που δεν προβαίνω σε δεύτερη εγκυμοσύνη είναί αυτός. Κατά τα άλλά η όλη ιδιοσυγκρασία μου είναι πιο κοντά στα τριάντα οποτε κ το παιδί συνάδει με αυτό! Οι περισσότερες φίλες μου είναι 30, ο σύζυγος μου είναι 35,κτλ. Τώρα είμαι έτοιμη για ένά παιδάκι 3,5 ετών κ όχι για ένά δέκα ετών. Μακάρι να ήμαστε όλοι υγιής κ αργότερα. Αυτό νομίζω οτι μετράει. Κατά τα άλλά έχω δει ανώριμες μαμάδες 25ετών που για όλα τους φταει το παιδί. Τι να το κάνεις που εκείνες στην ηλικία μας θα έχουν 15χρονών παιδιά;!
ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΥΜΦΩΝΩ ΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ 50 ΕΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΝΕΟΤΑΤΗ! ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΟΛΥ! ΕΔΩ ΒΛΕΠΕΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ (ΧΑΧΑ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Ε?), ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ,ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ 60-70 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΚΜΑΙΟΤΑΤΟΙ... ΑΣΕ ΠΟΥ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΡΟΒΛΕΠΤΗ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙ ΣΤΑ 20 ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΡΟΛΑΒΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ (ΟΠΩΣ ΠΧ ΕΝΑΣ ΘΕΙΟΣ ΜΟΥ) ΚΑΙ ΑΛΛΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΣΤΑ 55 (ΣΥΝΗΘΩΣ ΑΝΤΡΑΣ) ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΕΓΓΟΝΙΑ.. ΛΟΓΩ ΤΟΥ ΟΤΙ ΣΤΙΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΤΕ ΜΕΓΑΛΗ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΔΙ...ΕΔΩ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΠΟΥ ΠΧ ΕΧΟΥΝ ΞΑΝΑΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ Η ΦΤΙΑΧΝΟΥΝ 2η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΕΙΝΑΙ 50-60.... ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΣΟΥ!!!!!!!
Tha gino 40 ton Iounio kai den eho kan shesi... fandasou ego pos prepei na to do! hahahha. Min aghonesai, na sou zisei kai na min fovasai tipota, paramono na efhesai na einai geri kai tiheri sti zoe tis kai esi dipla tis na ti vlepeis na megalonei kai na tin kamaroneis. Sti zoe polla shedia den prepei na kanoume. Mono ta aparaitita. :-)
Εμένα η Μαμα μου με έκανε.στα σαράντα και πέρυσι την έκανα γιαγιά! Η κόρη σου θα σε αγαπάει διπλα!
Η δικη σου διαφορα ηλικιας με την κορη σου ειναι πιο φυσιολογικη σε σχεση με αυτην που εχεις εσυ με την μαμα σου! μην το εχεις ως προτυπο! ο αντρας μου οταν θα ειναι 50 το παιδι μας θα ειναι 7 και κατι!!και με την βοηθεια του θεου θελουμε να κανουμε και αλλα παιδια!
Γλυκια μου σε καταλαβαινω απολυτα ειμαι 38 κ εγεινα για πρωτη φορα μανουλα στα 17 μου κ εκανα μια κορακλα κ στα 20 εκανα τον γιοκα μου, πως γινετε να σε καταλαβαινω θα μου πεις με παιδια 21 κ 18, γινετε μια κ δεν τελειωσα τον κυκλο μου σας μανα εκει.Πριν δυο χρονια σε ηλικια 36 εκανα το στερνοπουλι μου κ ολα αυτα που νιωθεις τα εχω νιωσει χιλιαδες φορες απο τοτε. Οταν εκανα τα αλλα παιδια δεν σκεφτομουν ποτε πως μπορει να παθω κατι κ τι θα γινουν εκεινα, η ξενιασια της νιωτης βλεπεις που τα θεωρεις ολα δεδομενα. Θα μεγαλωσω τα παιδια μου θα τα δω να παντρευοντε, θα γινω γιαγια κ ισως απο τις πολυ νεες γιαγιαδες. χαχαχα παντα καμαρωνα. Τωρα ομως νιωθω πως γερναω για πρωτη φορα δεν με πειραζε ποτε η ηλικια μου, ξαφνικα εχω φαει την φρικη. Θα καταφερω να μεγαλωσω τον μικρο μου κ να τον καμαρωσω οπως λαχταρα καθε γονειος τα παιδια του?? κ ολο τετοια ερωτηματα με βασανιζουν. Ρωτω αλλες μανουλες που ειναι κοντα στην ηλικια μου αν φοβουντε κ εκεινες κ ευτυχως βλεπω πως δεν εχω τρελαθει απλα η καθε μανουλα νιωθει ετσι για το αγγελουδι της. Θελω να ζησω πολλα χρονια να μεγαλωσω τον μικρο μου με πολυ αγαπη κ ας μην ειμαι ποια η ποιο μικρη μαμα στο σχολειο κ ας εχω ασπρες τριχες στα μαλλια μου. Τον αγαπω οπως αγαπουσα κ αγαπω τα αδερφια του κ ελπιζω να κανω λιγοτερα λαθη απο οτι εκανα με εκεινα γιατι τωρα μεγαλωσα κ εμαθα μεσα απο αυτα. Λοιπον μανουλα μην ανησυχεις εδω ειμαστε ολες οι μανουλες ενωμενες με τις φοβιες μας κ τα ανχοι μας!!!Να εισαι παντα γερη να χαρεις το αγγελουδι σου κ να μπορεσεις να παρεις οση ευτυχια μπορει να σου δωσει αυτο το πλασματακι!!
Καλησπέρα! Έχουμε ακριβώς την ίδια ηλικία και την ίδια ιστορία! Με τη διαφιρά ότι η δική μου δεύτερη εγκυμοσύνη ήταν εξωμήτρια! Και τελικά έγινα μαμά με εξωσωματική στα 37! Μία προσπάθεια μία επιτυχία, ευτυχώς! Έγινα μανούλα στα 37. Και το μόνο που έχω να σου πω είναι το εξής: μάλλον έχεις αυτό το "θεματάκι" επειδή ακριβώς έχεις αυτή τη μικρή διαφορά με τη δική σου μαμά! Εγώ με τη δική μου έχω 40 χρόνια ακριβώς. Και η χαρά μου μάλιστα ήταν αυτό, ότι έγινα μανούλα νεότερη, άρα θα είμαι πιο κοντά με το γιο μου! Μη στεναχωριέσαι, όπως σου είπε και μια άλλη κοπέλα πιο πριν υπάρχουν άλλες μανούλες που είναι νεότερες και δεν καταφέρνουν να χαρούν τα βλαστάρια τους γιατί τους χτυπάει την πόρτα η μοίρα! Πόσο λαδάκι έχει του καθενός το καντηλάκι το ξέρει μόνο ο Θεούλης! Αλήθεια για δεύτερο δεν το σκέφτεσαι; Εγώ πάντως ναι! Φιλιά πολλά
Σοφία και γω εγινα πρωτη φορα μαμα στα 37 και ταιριαζουμε στις σκεψεις, ποτε δεν εκρυψα την ηλικία μου (επειδη μικροδειχνω κιολας) αλλα μετα το γιο μου κανω παρομοιες σκεψεις πχ όταν θα μπαινω στη κλιμακτηριο αυτος θα ειναι στην εφηβεια!! ωραια θα περασουμε!!! Η αληθεια ειναι, ότι αν θελει κι ο Θεος, μεχρι τα 41 θα ήθελα κι ενα 2ο παιδάκι.. Οι εποχες εχουν αλλαξει και οι 50 αρες μαμαδες ειναι πολυ μοντερνες κι αν προσεχει μια γυναικα τον εαυτο της, η ηλικια ειναι δευτερευουσας σημασιας... Να χαιρεσαι την κορουλα σου κι όλες τις στιγμες μαζί της!!!
ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ.Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΙΔΕΑ ΜΕ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ.ΕΓΩ ΕΓΙΝΑ ΜΑΜΑ ΣΤΑ 33.ΗΔΗ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΩΡΙΜΗ ΣΚΕΨΗ ΕΧΩ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙ ΟΤΙ Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΑΝΟΥΛΑ ΕΙΝΑΙ 25-28.ΤΟ ΛΕΩ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙ ΛΕΩ ΓΙΑΤΙ ΟΣΟΣ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ 35 ΚΑΙ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ Η ΧΙΟΝΑΤΗ ΜΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ 12 ΚΑΙ ΟΧΙ 2 ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΟΣΑ ΕΧΑΣΑ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ.ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ.ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΟΙ ΑΝΤΟΧΕΣ ΜΟΥ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΜΕ ΠΡΟΔΙΔΟΥΝ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ ΠΟΤΕ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΑΙΔΙ ΒΛΕΠΩ ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ,ΔΙΑΒΑΖΩ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΛΛΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΡΕΑΛΙΣΤΡΙΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΟΧΕΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΠΟΛΥΩΡΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΣ.ΠΑΡ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΑΛΕΥΩ ΤΙΣ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΜΑΣ ΝΑ ΤΙΣ ΠΕΡΝΑΜΕ ΟΣΟ ΠΟΙΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ.ΠΕΡΙΤΤΩ ΝΑ ΠΩ ΟΤΙ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΟΥΤΕ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ.ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΚΑΛΑ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΟΜΑΣΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΜΑΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΗΡΘΑΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΝΑΝΕ ΟΜΟΡΦΟΤΕΡΗ ΑΠΟ ΠΡΙΝ.ΕΙΝΑΙ Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΓΝΩΜΗ ΚΑΙ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΤΗΝ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ.
ΕΓΩ ΕΓΙΝΑ ΜΗΤΕΡΑ ΣΤΑ 40 ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ 4,5 ΚΑΙ ΕΓΩ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΩΣΩ.ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΤΙΓΜΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΕΣΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΑ ΗΛΙΚΙΑΣ.ΕΧΟΥΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΩΡΑ!
Σοφία....ειλικρινά σε νιώθω,σε καταλαβαίνω!Εγινα μαμα στα 39!!!Κι εγω όπως κι εσυ,δεν εχω θεμα με την ηλικία και τα χρόνια που περνούν.Το παιδι ήρθε πολύ συνειδητά και ως δωρο Θεου για μενα και τον αντρα μου...κανουμε όμως ακριβως τις ιδιες σκεψεις με σενα.Τα ιδια ερωτηματικά..Ειναι κι ενας λογος η ηλικία μας που θελουμε ενα δευτερο παιδι για να μην μεινει μόνος του ο Καλλικράτης μας.Εσείς μιλάτε για δεύτερο?
ΣΟΦΙΑ ΜΟΥ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ!!!!! ΕΧΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΦΟΒΟΥΣ ΚΑΙ ΕΓΩ....ΓΙΑΤΙ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΟΡΟΥΛΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΚΑΝΑ ΣΤΑ 39(ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΣΤΑ 32) ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ " ΠΟΣΟ ΘΑΜΑΙ ΕΓΩ ΟΤΑΝ ΕΚΕΙΝΕΣ ΘΑΝΑΙ ΤΟΣΟ..?"!!!!!!!!!!! ΙΣΩΣ ΓΙΑΤΙ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΝΑ ΧΑΣΩ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ(ΜΟΛΙΣ ΣΤΑ 36 ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ) ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΜΑΜΑ!!!!!ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΖΗΤΩ ΕΙΝΑΙ ΝΑΜΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΓΩ ΚΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΔΟΥΜΕ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΣ ΚΑΜΑΡΩΝΟΥΜΕ ΟΣΟ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΝΕΤΕ!!!!!ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΜΑΙ ΓΙΑΓΙΟΥΛΑ ΜΕ ΑΣΠΡΑ ΜΑΛΛΙΑ!!!!!!!!!!!!
grafw gia proti fora....otan gennisa tin kori mou imoun 37....i mama mou me gennise sta 17....k h giagia mou egine giagia sta 39.....opote katalabaineis oti exw akribws tis idies anusixies...apo tin alli omws..epeidi k egw pada vlepo to potiri misogemato....zw to kathe lepto mazi me to moro mou,toso polu...pou polu amfivalw an tha eniwtha to idio exontas gennisei as poume sta 25 mou....allwste oles pia kanoun paidia meta ta 30...mi sou pw ta35....
Εκανα τον γιο μου στα 35.5 και την κορη μου στα 37.5. Τωρα ειμαι 39 και δεν φοβαμαι τον χρονο ουτε την διαφορα ηλικιας με τα παιδια μου.Εζησα την ζωη μου, πετυχα και γω αργα τον ανδρα της ζωης μου ( αν και εκεινος ειναι 34 χιχιχιχιχι)και ετσι αργησα. Απλα θα ηθελα να ηταν λιγο πιο μεγαλα τα παιδια γιατι ειναι λιγο ζορι οταν εχεις μαθει να εισαι ανεξαρτητη για πολλα πολλα χρονια. Η καλυτερη μου φιλη εγινε μαμα στα 37 και οι περισσοτερες φιλες μου ανω των 37 ειναι ακομη ανυπανδρες. Σου ευχομαι να ζησεις πολλα πολλα χρονια και να χαρεις την ομορφη κορουλα σου και εκεινη εσενα. Να ειστε παντα καλα
εγινα μαμα στα 37 μετα απο 2 αποτυχημενες εγκυμοσυνες. ποτε δεν ειναι αργα και σιγουρα θα χαρουμε τα απιδια μας οσα χρονια περισσοτερα μπορουμε. βασικο να εχουμε την υγεια μας σωματικη και πνευματικη και τα χρονια δεν εχουν καμια σημασια. σκεψου μανουλες που εγιναν μικρες αλλα καποια αρρωστια χτυπησε την πορτα τους και εχασαν το τρενο της ζωης? γι' αυτο οχι απογοητευση. απολαυσε το παιδακι σου. κανεις δεν ξερει ι του ξημερωνει
Σοφία μου εγω τώρα διανύω τον 7ο μήνα της εγκυμοσύνης μου και εχω ήδη κλείσει τα 38 απο τον Αυγουστο. Ποτε δεν σκεφτηκα ότι θα εχω τοση μεγαλη διαφορα με την κόρη μου γιατι καταβάθως μάλλον πιστεύω ότι θα είμαι έτσι μια ζωή και δεν θα μεγαλώσω ποτέ χαχα. Το μόνο ίσως που με ανησυχεί είναι αν θα έχω αντοχές να κάνω για την μπουμπου μου τόσα όσα έκανα και στην πρώτη μου κόρη. Νομίζω οτι στην σημερινή εποχή μια γυναίκα 50 χρόνων είναι ακόμα νεότατη!!!!