Λοιπον αποφασισα να σας γραψω την δικη μου ιστορια…
Ειμαι μαμα ενος αγοριου 1,5 ετων και παντρεμενη με τον αντρα μου 3 χρονια, αλλα ειμαστε μαζι συνολικα 8 χρονια…. Οταν γνωριστηκα με τον αντρα μου, δεν μπορω να πω οτι τον ερωτευτικα κεραυνοβολα, αλλα οτι ειχαμε μια σχετικη χημεια μεταξυ μας… Ενιωθα οτι τον ηξερα πολλα χρονια πριν και ημουν ο εαυτος μου χωρις να ενδιαφερομαι για το τι θα σκεφτοταν για μενα… Στην πορεια της σχεσης μας ειχαμε και καλες στιγμες και κακες. Γενικως μια αρκετα εντονη σχεση με καυγαδες που φτανανε σε ακραιες φασεις (οχι ξυλο, απλα φωνες), χωρις ποτε να καταληγουμε καπου…
Να φτασω στο κυριως θεμα… Μετα απο χρονια σχεσης παντρευτηκαμε το 2009 και το 2011 ηρθε στην ζωη μας το αγγελουδι μας που αναθερμανε την σχεση μας και μας εκανε να δεθουμε σαν οικογενεια… Τωρα θα αναρωτιεστε ποιο ειναι το προβλημα;;
Το προβλημα ειναι οτι εχω ξενερωσει μαζι του και ειναι φορες που δεν θελω να τον βλεπω μπροστα μου (και πολυ περισσοτερο να με πλησιαζει στο κρεβατι), γιατι εχουμε οικονομικα προβληματα και εχει γινει απιστευτα ευεξαπτος… Εδω και 1,5 μηνα μεταναστευσαμε στην Κυπρο οπου εγω βρηκα μια δουλεια αλλα ο αντρας μου ακομα οχι… Οταν επιστρεφω απο την δουλεια, το μονο που σκεφτεται ειναι η παρτη του (δηλαδη βαλε μου κατι να φαω, φερε μου αυτο, φερε μου εκεινο) και το τελευταιο που τον νοιαζει ειναι αν εγω ολη μερα εφαγα στην δουλεια, ή το οτι δουλευω με βαρδιες και γυρναω αργα το βραδυ και θελω σαν ανθρωπος να ξεντυθω, να ξεβαφτω, να κοιμισω το μωρο και υστερα αν προλαβω να φαω…
Αν προσπαθησω να του τα εξηγησω ουτε που κανει την προσπαθεια να με καταλαβει. Το μονο που λεει ειναι οτι δεν νοιαζομαι πια για αυτον και οτι αδιαφορω… Δεν ξερω αν οντως ειναι ετσι, αλλα νιωθω πολυ μπερδεμενη… Απο την μια δεν τον αντεχω, αλλα απο την αλλη δεν θελω να τον χωρισω γιατι νιωθω αγαπη, αλλα οχι ερωτα… Τον βλεπω πιο πολυ σαν συγγενη μου, παρα σαν ερωτικο συντροφο και προς Θεου δεν ειμαι καμια λυσσαρα.
Ελπιζω να με συμβουλεψετε… Ευχαριστω πολυ..!
μαμά Π.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν είσαι μόνη σου... Σε μια παρόμοια φάση είμαι κι εγώ, μόνο που η σχέση κοντεύει τα 21 χρόνια... κατά τ' άλλα, οικονομικά προβλήματα, ψυχολογικά προβλήματα, γκρίνια, νεύρα κλπ κλπ, μια από τα ίδια... Τι να πω... καλή μας δύναμη!!! Κι ελπίζω να φτιάξουν λίγο τα πράγματα στο μέλλον...
Κατερίνα μου και άλλες μανουλες αυτό είναι το email μου: Georgia.dissou@yahoo.com
Εύχομαι αυτή να είναι μία φάση που θα διαχειριστείτε με τον καλύτερο τρόπο και θα βρείτε την ευτυχία σας μαζί. Νομίζω ότι καθένας από μας αν βρισκότανε στη θέση σας θα είχε κλωνισμούς στη σχέση του. Δεν περνάτε και την καλύτερη φάση (Μετανάστευση, συγκατοίκηση με τρίτους, έλλειψη δουλειάς). Υπάρχουν όμως τόσοι τρόποι να μπορέσουν οι άνθρωποι να επικοινωνήσουν..αρκεί να υπάρχει η διάθεση. Κατάλαβα από τη δεύτερη ανάρτησή σου ότι και εσύ κάπως έτσι το βλέπεις και χαίρομαι. Παραθέτω ένα κείμενο που εμένα προσωπικά με έκανε να καταλάβω πολλά σε σχέση με την ισορροπία που βρίσκουμε και χάνουμε με το σύντροφό μου μέσα στην καθημερινότητα. Ελπίζω να φανεί χρήσιμο και σε εσάς. Είναι αρκετά μεγάλο, αλλά πιστεύω αξίζει τον κόπο. http://www.psychologia.gr/editions/rools%20exchange.htm http://www.psychologia.gr/editions/rools%20exchange2.htm
Κοριτσια σας ευχαριστω παρα πολυ για τις συμβουλες σας....ολες με βοηθησατε παρα πολυ... Επειδη σας εγραφα πολυ φορτισμενη εκεινη την ημερα, ηθελα να σας πω και καποια πραγματα για να εχετε μια πιο ολοκληρωμενη ιδεα..εχουμε ερθει στην κυπρο εγω ο αντρας μου και το παιδι μας και οπως ειναι λογικο μενουμε για αρχη σε συγγενεις( σε ενα δωματιο οι τρεις μας)..Οποτε συζητησαμε εκεινη την ημερα και μου ειπε πως νιωθει οτι δεν μπορει να μας προσφερει τιποτα πια και το πιο βασικο μια στεγη για εμας...τον καταλαβα σε πολλα πραγματα αλλα και εγω του ειπα στα ανοιχτα οτι αν θελει να μην ειμαι αδιαφορη μαζι του θα πρεπει να μου δειχνει και αυτος κατανοηση....γενικα καταληξαμε στο συμπερασμα οτι πρεπει να κανουμε γαιδουρισια υπομονη γιατι δυστυχως η ζωη δεν μας τα εχει φερει καθολου ευκολα( οπως και για πολλους)...μια μαμα μου εγραψε να παμε καπου μονοι μας με τον αντρα μου Σ/Κ αλλα δυστυχως δεν μπορω να τον αφησω πουθενα τον μικρο και δυστυχως τα οικονομικα ειναι σε αθλια κατασταση...απλα μερικες φορες καταλαβαινω πως καποιοι ανθρωποι φτανουν στα ακρα απο απελπισια.....Παντως και παλι σας ευχαριστω γιατι ενιωθα οτι μονο εγω τα περναω αυτα αλλα και γιατι μου δωσατε κουραγιο να παλεψω για τον γαμο μου και να βοηθησω τον αντρα μου..Ελπιζω η αγαπη να ειναι πιο δυνατη απο εγωισμους...φιλια πολλα
εγω πιστευω οτι την απαντηση θα τη βρεις μεσα σου.ειναι ο,τι αντεχει η ψυχουλα του καθενος και αυτο δεν το ξερει κανεις απεξω.σαφως και τα παιδια ειναι προτεραιοτητα μας αλλα ευτυχισμενοι γονεις ευτυχισμενα παιδια.αν μπορειτε να πατε σε συμβουλο μαζι να δειτε αν μπορειτε να γεφυρωσετε τις διαφορες σας καλως.διαφορετικα πρεπει να σκεφτειτε οτι σημαντικο για τα παιδια ειναι και η τροφη της ψυχης τους και αυτο μεσα σε προβληματικη οικογενεια δεν γινεται.τελος, ο ανθρωπος στα δυσκολα δειχνει το ποιον του, η κριση ειναι προφαση για να δειξουμε ολοι τι ειμαστε πραγματικα.(και μιλαω απο προσωπικη πειρα και στο προσωπικο και στο οικονομικο).
Glykia mou akouse me se parakalw! Sekatalavainw se ayta pou noiwtheis ALLA na xsereis oti otan enas antras den exei thn super issoropia mesa tou pou ayto den to exei kaneis, otan den doulevei kai den prosferei ta vasika sthn oikogeneia tou ki antithetws ta prosfereis esy... Tote noiwthei meionektika kai koblexsika!! Ayto exoun pathei ayto ton kairo oi antres sthn Ellada giati mexri prin oti dhlwnan htan enw twra pia de boroun oute na to dhlwsoyn gia na deixthoun! Ayto omws fernei megala provlhmata sth sxesh kai eimai sigourh oti opws ta eipes einai.. ALLA prepei na katalaveis oti to aggeloudi sou den ftaiei se tipota na noiwthei ayth thn entash kai tis fwnes synexeia... Tha ginei provlhmatiko, katathliptiko kai nevriko! Prepei na analaveis tis monadikes sovara eythynes sou pou einai to paidi sou... Prepei na decteis oti ekanes lathos pou pantreythkes ayton ton antra giati de se gemize se ola exsarxhs kai apo dw kai pera thakaneis ypomonh gia liga xronia akoma mexri to paidi na ginei gyrw sta 8-10 na katalavainei pio swsta kai me hremo politismeno tropo na xwrisete.. Prepei kai ofeileis na thysiaseis thn proswpikh sou zwh giakati sto opoio esy ftais pou synevh giati hxseres oti htan xliara ta pragmata metaxsy sas alla ekanes gamo mazi tou kai paidi! Ayto to paidi exei dikaiwma na leei baba kai mama kathe mera ki esy na paleveis na dineis issoropia sto spiti sou gia to kalo tou paidiou sou! Prospathise na eisai hremh kai na mhn kavgadizete akraia giati ta paidakia plhgwnontai poly vatheia! Mhn tou to kaneis ayto.. Skepsou oti borei h anthrwpothta na mhn exei polla xronia akoma kai to paidi sou tha einai avohthito kai tha exei mono esena!! Thysiasou giati ta paidia einai to paron kai to mellon mas! Eimai sigourh oti prospathiseis na milas omorfa kai me liga logia ston antra sou na ton sthrixseis psyxika giati oi antres einai mwra.. Na tou tonwseis to hthiko tha pate poly kalytera kai na mhn sou thndinei giati einai krima ki aytos.. Kai sthn telikh de sas xtypaei opws oloi teleytaia thn via thn exoun gia to tipota! Ypomonh kai dynamh thelei!
Georgia πως μπορω να σας στειλω το mail μου η να βρω το δικο σας;
Katerina mu kai alles manoules auto edw einai to email: georgia.dissou@yahoo.com
Εγω θα πω: Δεν υπαρχει καλυτερο αγχολυτικο απο το σεξ. Καντε πρωι-μεσημερι-βραδυ και δεν θα εχετε καθολου αγχος το λενε και ολοι οι γιατροι. Τωρα επειδη δεν νομιζω πως το σεξ ειναι το θεμα σας, θα πω καλα κουραγια, αμα ο ανθρωπος ειναι αρνητικος, μια ζωη αρνητικα θα τα βλεπει ολα. Το οτι ειναι σπιτι και δεν δουλευει θα μπορουσε τοσο ευκολα να δει το θετικο της υποθεσης (Πχ περναω χρονο με το παιδι μου και δενομαι μαζι του) και να δει γιατι τοσες μητερες γουσταρουν να καθονται σπιτι. Απο την αλλη μερι, βρε κουκλα μου, μηπως και εσυ τον εχεις κακομαθει? χερακια να βαλει να φαει μονος του δεν εχει? Το φερε μου αυτο και φερε μου εκεινο υποδηλωνει οτι του τα εφερνες ολα στο χερι, μηπως πρεπει να ξεκαθαρισεις οτι: 1ον. Δεν εισαι η μανουλα του 2ον. Δεν θα γινεις η μανουλα του 3ον. Δεν εισαι η δουλα του 4ον. Εισαι η συντροφος του. 5ον. Εισαι η μητερα του παιδιου του 6ον και πιο βασικο απολα Μεγαλε Σ Ε Β Α Σ Μ Ο Σ! Αμα του τα πεις και τον αγνοησεις κανα 2-3 φορες στο θεμα φερε μου και κανε μου θα δεις η που θα στρωσει η που θα τον στειλεις στην μανουλα του ;) Το οικονομικο στο ποιος δουλευει και τα φερνει, παιζει ρολο οταν ενας αντρας εχει χαμηλη αυτοεκτιμηση, για στειλτον και σε κανενα ψυχολογο αμα δεις και δυσκολευετε :) Ολα καλα θα πανε θα δεις :)
Καλησπέρα καλή μανούλα, λύσεις μαγικές δεν υπάρχουν σε αυτά τα πράγματα πάνω κάτω τα ίδια συναισθήματα έχω κι εγώ με τον δικό μου άντρα. Εγώ αντιθέτως είχα 17 χρόνια μια πολύ καλή δουλειά και τώρα στις 24/12 κλείνω 2 ολόκληρα, βασανιστικά χρόνια στην ανεργία. Στη δική μου περίπτωση εγώ έβγαζα πολύ περισσότερα από τον άντρα μου και τώρα που γύρισε ο τροχός κάθε φορά που υπάρχει τσακωμός η απάντηση ξέρεις πια είναι? Εσύ τι μιλάς τώρα, είσαι στον καναπέ σου στη ζέστη σου και δεν νομίζω να πεινάτε κιόλας... Επάφή, επικοινωνία καμία, εδώ καλά καλά στον γιο μας δεν μιλάει, λείπει 12-14 ώρες από το σπίτι εγώ κλεισμένη εδώ με το 4 ετών γιο μου κι εκείνος πλακώνει και τα τσιπουράκια του κάθε μέρα μόλις τελειώνει από την δουλειά, έχω κι αυτό το βάσανο του πιοτού. Το αποτέλεσμα, το παιδί μας με απίστευτο θυμό και νεύρα μέχρι και ξύλο τρώω, εγώ 15 κιλά πιο πάνω από τα normal, καπνίζω σαν τσιμινιέρα, το παιδί κολλημένο επάνω μου σε σημείο πνιγμού!!! ο άλλος οδεύει σιγά σιγά στον αλκοολισμό, και ξεκίνησα παρά το χάλι μου το οικονομικό συνεδρίες σε ψυχολόγο. Υπάρχουν και χειρότερα, ακόμα και από τα δικά μου. Άλλαξε τρόπο σκέψης, όπως και ο δικός σου, έτσι και ο δικός μου, βολεύονται στην ρουτίνα τους, οπότε εμείς τι πρέπει να κοιτάξουμε... τον εαυτό μας, το παιδί μας, μάλλον τα δυο τελευταία, γιατί μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν, κι εγώ έχω συμβιβαστεί γιατί αλλιώς θα βρεθούμε στο δρόμο κι εγώ και το παιδί μου!
μήπως πρέπει να πας ένα Σ/Κ κάπου με τον αντρούλι σου, τα δυο σας (μπορεί να κρατήσει το ζουζούνι κάποια γιαγιά?), να βρεθείτε οι 2 σας, να μιλήσετε, να συζητήσετε, να νιώσετε λίγη ξεγνοιασιά, να κάνετε ένα διάλλειμα από την καθημερινότητα? Δεν ξέρω εάν υπάρχει ζωή μετά τον έρωτα αλλά σίγουρα κάτι, κάποτε ένοιωσες για τον άνθρωπο αυτόν, τον πατέρα του παιδιού σου. Αξίζει και πρέπει να το ξαναβρείς.
Mama P, to exw perasei auto pou pernas, eimai psuxologos kai prospathisa na voithisw tin sxesi mas kai doulepse. o antras mu den einai ellinas alla i koultoura tou einai polu konta stin diki mas. eixame ta provlimata mas alla otan exase tin douleia enw egw douleua allakse polu. san anthropos einai polu kalos anthropos kai opoios ton gnwrisei auto tha pei, vevaia egw eida kai tin alli tou pleura. na ksereis kati ta porvlimata se ena zeugari den dimiourgountai mono apo tin mia pleura alla kai apo tis duo, prepei na kathiseis na skefteis poia sumperifora sou mporei na ton odigei se asximes sumperifores, deuteron otan o antras den ergazetai kai sugkekrimena antres me tin diki mas koultoura niwthoune eunouxismenoi. kai epeidi den mporoune na to katalavoune kai na to kontrolaroune anaptusoune sumperifores gia na swsoune kai na ikanoipoiisoune ton antrismo tous, autes oi sumperifores einai apo to uposuneidito tous den ton kanoune eskemena. Niwthoune polu meionektika apenanti mas, den niwthoune prostates mas, kai eite prospathoun na se upovivasoune i na niwthoune oti den tous prosexeis epeidi fovountai oti tha tous egkatalupseis. pistepse me o antras sou pernaei polu megalo golgotha kai to provlima einai oti den kserei giati to pernaei kai pws na to stamatisei to mono pou noiwthei einai xamili autopoepoithisei, fovos, egkatalipsei, oti exei xasei to rolo tou. Esu prepei na ton voithiseis. To na milisete tha voithisei polu, na ton kaneis na noiwthei oti xreiazosaste o enas ton allo, na ton kaneis na noiwthei xrisimos gia esena kai to paidi sas, na ton kaneis na noiwthei omorfa kai na ton epivaivewneis oso mporeis, tha voithisei polu. kapoia stigmi kai egw piga na xwrisw (gia allous logous) otan o gios mu itane stin ilikia tou giou sou, kai otan eida poso polu pligwsa ton asteri mu pou na min vlepei ton patera tou otan ksupnaei na min ton vlepei prin na koimithei skeftika oti eimai polu egwistria. ta paidia xreiazontai kai tous duo, kai idiaitera ta agoria epeidi tautizontai me ton patera tous. emeis oi gunaikes eimaste polu pio dunates kai exoume syoixeia ston xaraktira mas pou voithane na ksepername empodia na vriskoume luseis kai polemame gia ta paidia mas. mporeis na voithiseis ton antras sou kai mporeis na ton diamorfwseis opws esu theleis arkei na meletiseis tis skepseis tous ta sunaisthimata tou kai na draseis panw se auta. Manoula P ena theleis na ertjeis se epafi mazi mu zita to email mu i steile mu to diko sou kai egw tha epikoinwnisw. auto isxuei gia oles tis manoules. filia polla kai ola tha pane kala.
Diavasa thn aporia sou, diavasa k oso mporesa apo tis apanthseis twn parapanw koritsiwn k me merikes tha symfwnhsw me alles pali oxi. Dystyxws ayth h periodos pou pername einai idiaitera krisimh gia olous.. Oles pistevw panw katw pername ta idia, egw px exw 3 mikra paidakia, 2 didyma 8 mhnwn k 1 koritsaki 2 1/2 etwn, doulevei mono o antras mou pia giati egw opws katalavaineis den ginete na doulepsw ypo aytes tis synthikes, k polles fores omologw exoume ftasei sto shmeio na ta parathsoume ola k na synexisei o kathenas monos tou. K emena o dikos mou koitazei thn party tou polles fores xwris na noiazete an egw thelw kati h an eimai kourasmenh me ta paidia olh mera (shm. den exw voitheia apo kanenan k ta kanw ola monh mou!!!) em pash periptwsh, panw ap'ola skeftomai ta paidia mou k oxi emena, den paraitoume ap'thn zwh, apla gia emena ta paidia erxonte prwta k meta egw. Ta oikonomika den einai logos gia na xwrisei kaneis, kai ayth h periodos opws eipa einai poly dyskolh gia olous, prin apo ligo kairo den hsastan etsi, swsta? apla to oikonomiko kanei ta panta na erxonte ta panw katw...h paroimia leei, otan h peina mpainei apo thn porta h agaph fevgei ap'to parathyro. Mhn kaneis kamia viastikh kinhsh,mhn ta parathseis,eiste tosa xronia mazi k apla twra epese se esena o klhros na "Swseis" thn oikogeneia sou. NA xereis oti Oloi oi antres einai egwistes, kai kanenas antras den anexete na einai "axrhstos" k to pswmi sto spiti na to fernei h gynaika tou...Dwse tou ligo xrono na vrei mia douleia, na anakampsei, dwse se ESAS ligo xrono, mhn parathseis thn zwh sas k ayto pou mexri twra xtisate. Empodia ston dromo mas tha yparxoun panta, to thema einai pws na ta xepername..hremhse, mhn dineis shmasia sta pikroxwla sxolia tou, kane ypomonh mexri na vrei douleia k meta vlepeis. An synexizei kai meta na einai etsi mazi sou, tote exeis kathe dikaiwma na tou thn peis k malista telesigrafh. Alla gia emena katse ekei pou eisai, den mou edwses thn entypwsh oti o antras sou einai tempelhs k oti tou kalaresei pou einai spiti, apla einai dyskolh h fash ayth thn stigmh ws pros thn evresh ergasias.. to kako tha htan mikrh mou, na einai enas tempelaros k na se estelne sthn douleia k meta na sou thn elege kiolas.. apla aytos o dysmoiros exei plhgwmeno egwismo. Ypomonh k ola tha ftiaxoun. Skepsou mono oi goneis mas ti pernousan palia k ti exoun travhxei ki'omws einai ekei, mazi.. tosa xronia..oi dikoi mou toulaxiston etsi einai..k h mama mou h kahmenh ki'an exei perasei.. ki'oxi mono ayth fantazomai... To diazygio einai megalh ypothesh k eidika otan yparxoun paidakia sthn mesh. Meine gia to paidi sou, k esy anthrwpos eisai den lew to antitheto,k esy exeis anagkes alla to paidi sou thelei k tous 2 goneis tou ekei, mazi. Prospathise prin rixeis titlous telous. Ayth einai h dikh mou symvoulh k eyxomai olopsyxa k mesa ap'thn kardia mou na ta vreite k na eiste k pali agaphmenoi!
Εισαι πολυ κοντα στον να βρεις γκομενο....προσεχε γτ θα γινουν χειροτερα τα πραγματα, θα σου εναντιωθει θα σε χωρισει και θα τραβας τα μαλλια σου γτ δεν το εκανες πρωτη εσυ! Σκεψου γτ εισαι μαζι του...κι οχι απο λυπηση η συμπαθεια, η γ το παιδι...οι λογοι που νιωθεις ετσι τους λες και μονη σου...δε θελει αναλυση... απλα προσεχε τις κινησεις σου....
δεν ξέρω τι γραψανε οι υπόλοιπες, αυτό που λέω εγω ειναι οτι τον χτυπησε κατα κουτελα ο αντρικός εγωισμος επειδη εεσυ φερνεις εφτα στο σπίτι... αμ βρει δουλεια θα στρωσει...οι αντρες ειναι πολύ χαλια οταν αισθανονται αχρηστοι!
*φερνεις ΛΕΦΤΑ (οχι εφτα..χαχχαχαχα), *ΑΜΑ βρει δουλεια (οχι ΑΜ)... ειχα το χταποδάκι στα ποδια μου και κουνιοταν κι εγραφα αηδιες...
Κούκλα ειναι δύσκολη φάση πολυ δύσκολη θα τη ξεπεράσετε μονο αν πιάσει ο σύζυγος δουλεiα αν υπάρχει αγάπη προσπάθησε να κρατηθείς μίλησε του με ήρεμο και καλο τροπο εξήγησε του και προσπάθησε να του δώσεις χρόνο να σε καταλαβει.Με το παιδι σε βοηθαει???? Αν ειναι καλο πατερας και συζηγος και τον αγαπας προσπάθησε υπηρξα στην θεση σου για μια περίοδο έκανα πολυ υπομονή και τελικα βγήκα κερδισμένη!!!!!!Φιλια και καλη τυχη!!!!!!
Απο συζητήσεις που εχω κατα καιρους με γνωστές δεν υπάρχει ζευγάρι χωρίς να έχει τουλάχιστον εναν καυγά, καθημερινές γκρίνιες και πορβλήματα ρουτίνας. Μερικές φορές νιώθω ότι τους άντρες μας τους γέννησε μια μανα, εχουν τις ιδιες αντιδράσεις ασχετα με την ηλικία τους και απο την αλλη οι γυναικιες κανουν παντα υπομονη. Γιατι πάντα οι γυναικίες κάνουν υπομονη ? Η απάντηση απο έναν παπούλη (ιερομοναχο): Η γυναικα ειναι η Παναγια μεσα στο γάμο, αυτη φέρνει τις ισσοροπιες, αυτη ειναι δυνατη και αντέχει γεννα, ξενυχτια κλπ. Αυτη εχει μεγαλη καρδια να αγαπάει και να συγχωρεί.Αυτήν εχει πολυδιάστατη παρουσια μεσα στο σπίτι. Ειναι μανα, σύζυγος, εργαζομένη, νοικοκυρα. Εαν χασει η γυναικα την εσωτερική της ισορροπία τότε και το σπίτι της χανει την ισορροπία του.Η γυναικα ειναι ευτυχισμένη οταν ο αντρας της την κανει ευτυχισμένη και ολα λυνονται με τον ουσιαστικό διαλογο
γλυκο μου κοριτσι ακριβως τα ιδια περναω ειλικρινα μακαρυ να ειχα μια συμβουλη να σου δοσω να την κρατουσα και για τον εαυτο μου ειμαι με τον αντρα μου 14 χρονια μαζι απο αυτα τα 7 παντρεμενοι και εχουμε ενα αγορακι 3 ετων...ειναι ενας πολυ δυσκολος ανθρωπος και καποιες μερες η συμβιωση μαζι του ειναι ανυποφορη καποιες φορες νιωθω οτι δινω απλη παραταση στο γαμο μου και οτι καποια στιγμη θα υπαρξει η ριξη νιωθω ομως οτι και αυτος το ιδιο αισθανετε οτι συμβιωνουμε απλα για το παιδι ολο παραπονα εχει χωρις να νοιαζετε για την κουραση μου εκεινος δεν κανει καμια προσπαθεια ολο μουτρα και καυγαδες δεν ξερω ποσο θα αντεξω κατι που φυσικα λεω τα τελευταια 2 χρονια και ολο αντεχω...σου ευχομαι μεσα απο την καρδια μου να παρεις την αποφαση που θα σε κανει ευτυχισμενη και δεν θα μετανιωσεις αργοτερα.....
Αγαπητή μαμά Π., Ο γάμος δεν είναι εύκολο πράγμα. Ο έρωτας είναι απαραίτητος για να μπορέσεις να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες της ζωής μαζί με τον σύντροφο σου. Το παιδί σου είναι καλό να βλέπει μια δεμένη , αγαπημένη οικογένεια. Επίσης πρωτίστως πρέπει να είσαι και να νιώθεις εσυ καλά με τις επιλογές σου γιατί αυτό επηρεάζει άμεσα την ψυχολογία του παιδιού σου. Εάν εσύ νιώθεις πως έχει εξαντλήσει τα προσωπικά σου συναισθηματικά περιθώρια, καλό θα ήταν να ακολουθήσετε εσύ και ο σύζυγος σου δρόμους χωριστούς. Η ζωή δεν τελειώνει εδώ, αλλά συνεχίζεται. Δεν σου μιλάει κάποια με απωθημένα. Είμαι δέκα χρόνια παντρεμένη με δυο παιδιά και τρέλα ερωτευμένη με τον άντρα μου. Αν όμως νιώσω στο μέλλον να φεύγει αυτός ο έρωτας ανάμεσα μας δεν πρόκειται να συμβιβαστώ σε έναν γάμο φυλακή . Φιλικά, Μαμά Β. :)))
κοριτσι μου, σε καταλαβαινω καλα! περασα κατι παρομοιο.... δε θα σε συμβουλεψω να κανεις υπομονη γιατι απο εμπειρια (οχι μονο δικη μου) δε θα εχει αποτελεσματα. πατε σε ειδικους- συμβουλο γαμου(μαζι), ψυχολογο (ο καθενας για τον εαυτο του).στην ελλαδα υπαρχουν δωρεαν κεντρα γι αυτο το σκοπο. ψυχραιμια, ενδοσκοπηση και ειλικρινεια . θα εκπλαγης με τα αποτελεσματα!!!!!!
ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΚΑΙ ΞΕΠΕΡΝΙΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΓΑΠΗ... ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΤΕ ΓΙΑ ΟΛΑ ΜΕ ΗΡΕΜΟ ΤΡΟΠΟ... ΝΑ ΤΟΥ ΠΕΙΣ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΑΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ ΜΑΖΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ Η ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΝΙΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΛΥΣΕΙΣ... ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΜΑΘΕ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙΣ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΤΙΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ... ΚΑΛΗ ΤΥΧΗ!!
Απλα περνάτε μία δύσκολη .. πολύ δύσκολη φάση θα έλεγα! Η οποία όμως αν δεν ξεπεραστεί σίγουρα θα καταλήξει σε διαζύγιο είτε το θέλετε είτε όχι. Είναι λογικό να αισθάνεσαι έτσι για το σύζυγο σου. Είπε κανείς ότι ο γάμος είναι εύκολη υπόθεσή;; Ότι δεν έχει τα πάνω του και τα κάτω του;; Εδώ αν κάνεις μια αναδρομή πίσω στη ζωή σου θα θυμηθείς φορές που δεν ήθελες την ίδια σου τη μάνα ή τον πατέρα!!!! Μέσα στη ρουτίνα του γάμου είναι όλα .. απλά όταν υπάρχουν οικονομικά προβλήματα είναι ακόμη πιο δύσκολα! Αυτός είναι ο ΑΝΤΡΑΣ ο αρχηγός της οικογένειας, αυτός θα έπρεπε να δουλέυει κι όχι εσύ.. Έτσι νοιώθει μέσα του... κι ας μη στο λέει. Ο λόγος που σε φορτώνει με τόσα όταν γυρνάς στο σπίτι είναι γιατί φοβάται μην "Ευνουχιστεί" και καταλήξει "νοικοκυρά"!!! Μπορεί να μην το έχει καταλάβει κι ο ίδιος, να λειτουργεί όλο αυτό υποσυνείδητα ή να του βγαίνει αντίδραση στην όλη κατάσταση... Μόνο με υπομονή, καλή θέληση και διάλογο θα λυθούν τα προβλήματα σας. Η διάθεση για ΣΕΞ πάει κι έρχεται... Έχετε περάσει το στάδιο του πάθους και της έξαρσης.. (όχι ότι δεν μπορεί να ξαναφουντώσει η φλόγα μόλις ξεπεραστούν όλα αυτά!!!!).. Ακόμα και γυναίκες που δεν έχουν πρόβλημα στο γάμο τους δεν θέλουν σεξ για διάφορους λόγους!!! Επίσης για μενα είναι ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ να έχουμε τον άνθρωπό μας ΨΗΛΑ.... Να μην τον υποτιμούμε... Αν υποτιμήσουμε τον άνθρωπό μας υπερτιμάμε τον εαυτό μας και τις δυνάμεις μας και αυτό είναι πολύ επικύνδυνο. Κανείς δεν είναι SUPERMAN!! Τώρα αν σου κάνει ο άνθρωπός που έχεις δίπλα σου ή όχι θα το δείξει ο χρόνος... Θα σου πούνε πολύ για διάλογο... Ο διάλογος όμως για να ευδοκιμήσει πρέπει να υπάρχει και η διάθεση για αλληλοκατάνοηση. Όταν οι άνθρωποί "κουμπώνουν" , μπλοκάρουν και δεν μπορούν να συζητήσουν!!! Σε αυτές τις περιπτώσεις συνήθως ΟΙ ΠΡΑΞΕΙΣ είναι που μετράνε... και μετά έρχεται και ο διάλογος!!!! Δώσε λίγο χρόνο στη σχέση σου, προσπάθησε να τον καταλάβεις, βάλε λίγο αισιοδοξία και χαμόγελο στο σπίτι σου, με το δικό σου τρόπο.. όπως ξέρεις εσύ!!! Ακόμα κι όταν αυτός είναι μουτζούφλης , εσύ χαμογέλα και προσπάθησε να τον αναπτερώσεις!!! Αν εσύ προσπαθήσεις κι αυτός δεν το εκτιμήσει δεν κάνει καμμία προσπάθεια, συνεχίζει να είναι αρνητικός, μίζερος, εγωιστής και δεν ξέρω εγώ τι άλλο τότε ΝΑΙ... μπορείς και χωρίς αυτόν!!!
Ακριβώς τα ίδια πέρασα κι εγώ και λίγο χειρότερα μέχρι που χώρισα.Ναι στην αρχή είναι δύσκολο,απίστευτα όμως.Αλλά μετά όταν ηρεμείς φτάνεις σ ένα σημείο να λες καλά γιατί δεν το έκανα νωρίτερα.Κι εμάς μάνα μας γέννησε και μας μεγάλωσε και δεν είμαστε υποχρεωμένες να κάνουμε τον τοίχο κανενός.Να υπομένουμε τα κόμπλεξ του την κατάθλιψή του τα νεύρα του κλπ κλπ.Είσαι και οικονομικά ανεξάρτητη και δεν έχεις κανένα πρόβλημα.Άντε στείλτον στην μαμάκα του.Εξάλλου εγώ βλέπω μια γυναίκα που απλά είναι σ έναν γάμο γιατί έτσι ΠΡΕΠΕΙ.Απο συνήθεια?Απο φόβο?Μην φοβάσαι την μοναξιά,καλή είναι κι αυτή ώρες ώρες.Είσαι μικρή ακόμα κι ε΄χεις μέλλον να φτιάξεις την ζωή σου.Φαντάσου να ξυπνήσεις σε μερικά χρόνια και να μην μπορείς να κάνεις τπτ!!!!Όλοι αξίζουμε το καλύτερο και όχι να αναλωνόμαστε σε άσχημες καταστάσεις.
Η ζωή είναι πολύ μικρή για να καταπιεζόμαστε σε καταστάσεις που μας στρεσάρουν και μας στεναχωρούν. Κάνε ότι περνάει από το χέρι σου για να αλλάξει η κατασταση προς το καλύτερο, έξήγησε στον άνθρωπο πώς έχουν τα πράγματα και αν δε δεις καμία βελτίωση φύγε. Ζήσε μόνη σου, με το παιδί σου, βρες κάποιον άλλο δεν ξέρω τι θα κάνεις αλλά να κάνεις αυτό με το οποίο θα νιώθεις καλά μέσα σου.
Τον αγαπάς αυτόν τον άνθρωπο? Τον αγάπησες ποτέ πραγματικά? Σκέφτεσαι τι μπορεί να περνάει τώρα ή απλά σκέφτεσαι μόνο τις επιπτώσεις της κατάστασής του σε σένα? Πότε ήταν η τελευταία φορά που έκανες κάτι γι'αυτόν όχι βαριεστημένα όχι γιατί το απαίτησε αλλά από μόνη σου για να χαρεί και να χαμογελάσει.Πρόσπάθησε να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου για ποιο λόγο πραγματικά τον παντρεύτηκες. Γιατί αν τον παντρεύτηκες χωρίς να τρελαίνεσαι γι αυτόν χωρίς να νιώθεις ότι η καρδία του χτυπάει στο δικό σου σώμα αλλά γιατί δεν έτυχε κάτι άλλο και γιατί ο γάμος έπρεπε να είναι η επόμενη φάση μιας μακροχρόνιας σχέσης τότε θα πρέπει να προβληματιστείς πόσο καλή σύντροφος είσαι εσύ και αν στην δύσκολή του ώρα μπορείς να του κρατήσεις το χέρι και να του πεις ότι όλα θα πάνε καλά κ ότι θα είσαι δίπλα του ότι κ αν γίνει κ αυτά τα λόγια να βγαίνουνα πό την καρδια σου. Εύχομαι να πάνε όλα καλά.
a
tha sou elega oti exeis xenerwsh ephdh doyleyeis esy k oxi ekeinow?? to exeis skefth etsi?? oti k kala den soy prosferh tpt?? mhpow einai ayto?? tha soy elega na tou kaneis mia suzhthsh k na toy anoixhs thn kardia sou... k meta blepeis... mporeis ephshs na pas na katsis mia bdomada se mia filh sou h k monh sou kapoy k na skefths.. ennoeite to paidi mazi sou.. egv xvrisa otan to koritsaki mou htan 3 xr... shmera einai 7.. xana patreutika alla ta problhmata einai problhmata me ton mpampa ths korhs mou.. dhkastiria dhkastiria lefta lefta olo fvnes k kabgades.. den einai eukolo ena diazygio... oso fenete sta logia... thymamai thn korh mou tote 3 xr.. pou eixame fygh apo to spiti,mou elege.. manoula pame spiti mas... tha eimai kalo paidi... meta mou eixe dvsei thn xarismatikh bolh pou lene.. mou eipe ena paidi 3 xr.. mama mhn klais.. eimai egw edw..... pare ena xarti... k grapse kata kata k ta yper... ola ma ola omws.... koita ston kathreuth k anarvthsou... eisai eytixhsmenh??? sou euxomai olopsixa ola na pane kala... tha xarv poly gia nea sou..
δεν ειμαι ειδικος απλα εχω ενα διαζυγιο μετα απο 7 χρονια γαμου στην πλατη μου κ δυστυχως καπως ετσι ειμασταν κι εμεις...Προς θεου δεν ειμαι υπερ του να χωριζει ενα ζευγαρι...οσο αφορα εσενα μην πιεζεις τον εαυτο σου να νιωσει κατι αν δεν το νιωθει..κουραζεσαι περοσσοτερο κ για να γινω κ λιγο παραπανω ειλικρινεις...τον βλεπεις μαλλον εσυ υποτιμιτικα που δεν δουλευει κ προσφερεις μονο εσυ...εχει χαθει ο θαυμασμος της γυναικας προς τον αντρα τωρα που εκεινος ειναι ανεργος... εχεις μεγαλυτερη αυτοπεποιθηση απο εκεινον κ το βγαζεις μεσα στο σπιτι..αυτος το αντιλαμβανεται κ αντιδραει ετσι..αφησε τα πραγματα να καλυτερευσουν με το να αφησεις τον εαυτο σου χαλαρο..αφηστε στην ακρη το ποιος βγαζει περισσοτερα χρηματα η ποιος κανει περισσοτερα..δυστυχως αν ο αντρας νιωσει μειωμενος εκδικειται..απλα..καταλαβε τον..
Έχουν έρθει πολλές μεγάλες αλλαγές στη ζωή σας, σε μικρό χρονικό διάστημα. Η εγκυμοσύνη, το μωρό, η αλλαγή τόπου διαβίωσης, τα οικονομικά προβλήματα. Συζήτησέ του, πες του τι σε πληγώνει, τι φοβάσαι, τι σου λείπει ! Αν υπάρχει η δυνατότητα, βγείτε ένα βράδυ για ένα ποτό οι δυο σας, καλέστε φίλους στο σπίτι, πηγαίνετε μια Κυριακάτικη βόλτα στην εξοχή. Και μιλήστε! Ρώτησέ τον γιατί έχει αυτή την συμπεριφορά και πες κι εσύ οτι κρατάς μέσα σου.
μαμα Π. δυστυχως αυτη η οικονομικη κατασταση που ολοι βιωνουμε -αλλος περισσοτερο και αλλος λιγοτερο- μας εχει κανει να αλλαξουμε, να αναθεωρησουμε πραγματα και καταστασεις, που μεχρι προτινος θεωρουσαμε δεδομενα. νομιζω και εγω πως ο αντρας σου ειναι απιστευτα απογοητευμενος και πως τωρα σε χρειαζεται πιο πολυ απο ποτε..προσπαθησε να βαλεις τα δυνατα σου και να φροντισεις τους 2 αντρες της ζωης σου.συντομα θα βρει δουλεια και θα σταθει στα ποδια του.αν και τοτε αισθανθεις εγκλωβισμενη, τοτε θα υπαρχει ουσιαστικο προβλημα. καλη δυναμη, υπομονη και ολα θα πανε καλα!!!
θα μιλησω ως γυναικα: ξυπνα τον! εχει χαθει ο ερωτισμος σας. σκεψου ολα τα θετικα του, οτι σε εκανε να τον ερωτευτεις και να τον παντρευτεις. μαμα: ειναι φυσιολογικο μετα απο καποια χρονια να εχει χαθει ο ερωτισμος και να εχει αντικατασταθει με αγαπη συγγενικη. παιδι χωρισμενων γονιων: δεν εχετε ουσιαστικα προβληματα μεταξυ σας. ενταξει μικροκαυγαδες και τριβες λογικο να υπαρχουν. δωσε μια ουσιαστικη ευκαιρια στην οικογενεια σου, και κανε το πρωτο βημα να ξαναζεστανεις την σχεση σας. α και φροντισε να βρει δουλεια να βγει απο το σπιτι ο ανθρωπος. εχει τρελαθει μεσα και μαλλον τον ενοχλει η αναστροφη ρολων . σας ευχομαι τα καλυτερα
Ωχ.. τρελο μπέρδεμα... Αν δεν είσασταν γονεις θα σου έλεγα εύκολα να μαζέψεις τα κουβαδάκια σου και να πας σε άλλη παραλία.. Η ζωή ειναι μικρή για να την περνάμε μίζερα. Όμως τώρα τα πραγματα δεν ειναι ακριβως έτσι...(και στο λεει αυτο μια χωρισμένη γυναικα με ενα κοριτσακι 2,5 χρονων). Η γνώμη μου ειναι να προσπαθήσεις να βρεις ενα σημείο επικοινωνιας με κάθε τρόπο για όσο αντέχεις ακόμα να προσπαθείς ενω παράλληλα προσπαθείς να επαναφέρεις οσο το δυνατόν την έλξη που κάποια στιγμή είχες για εκείνον. Ξέρω πως νιώθεις. Πραγματικα, οπότε δεν στα λεω στον αέρα. Ειναι πολυ δυσκολο να δεις ερωτικα και συντροφικα κάποιον που σε έχει απογοητεύσει και εξακολουθεί και σε απογοητέυει με την παραμικρή κίνηση και σε κάθε ευκαιρια. Οπότε πιθανον να πρέπει να αρχίσεις απο εκει. Να δεις αν μπορει να σταματήσει να σε απογοητέυει. Τι ζητας εσυ για να μην απογοητευεσαι (και να μην τον απογοητευεις κι εκεινον γιατι οι σχέσεις ειναι αμφίδρομα πραγματα) και τι ειναι διατεθειμένος να κάνει εκείνος για να μην σε απογοητευει και να μην απογοητευεται. Συνήθως αυτη τη δουλεια σε ενα ζευγάρι που έιναι σε αδιεξοδο πρεπει να την υποβοηθήσει ενα τρίτος, εξειδικευμένος άνθρωπος. Πρεπει να αποκαταστήσετε την επικοινωνια σας και πιθανως μόνοι σαν να μην μπορειτε. Βρείτε ενα σύμβουλο γάμου που αρχικα θα λειτουργήσει σαν "μεταφραστης" αναμεσά σας και στη συνέχεια θα σας ξαναμάθει να επικοινωνείτε μόνοι σας. Εαν η εμπιστοσύνη αποκατασταθει και η απογοήτευση λείψει, η ερωτική επιθυμία θα ειναι πολύ πιο έυκολο να επανέλθει. Αν δεις κι αποδεις ωστόσο πως τίποτα δεν γίνεται, ειναι προτιμότερο να φύγεις απο μια σχέση που θα σου προκαλεί δυστυχια και κατα συνέπεια θα προκαλεί δυστυχια και στο παιδί σου. Καλή τύχη Άσπα
Και εγώ τα ίδια ακριβώς ένιωθα αλλα μετά από 12 χρόνια συνολικής σχέσης τα οποια από αυτά τα 9 γάμου ,2 κόρες και παρα πολλά οικονομικά προβληματα...Δούλευεα τελευταία κυρίως μονο εγώ και μέχρι να παρω τις χοντρες αναποδες δεν ειχα σκεφτεί ουτε λεπτό να χωρίσω.Τον αγαπούσα και τον αγαπάω!Τελικά όμως δεν αντεξα χώρισα πήραμε διαζύγιο εδώ και 8 μήνες είμαστε χώρια αλλα με πονάει.Μου λείπει και πολλές φορές σκέφτομαι μήπως έκανα ασχημα...Άλλες πάλι λέω οτι ήταν το καλύτερο!Γιάυτό κατα την γνώμη μου προσπάθησε να ερθεις πιο κοντα του μίλα του ξανα και ξανα και πες του αυτά που σκέφτεσαι και που νιώθεις μπορει να στεναχωρηθεί να θυμώσει αλλά κακό δεν θα σας κάνει,ισα ισα πιστεύω πως θα βοηθήσει πολυ!
Σχεδόν κανένας γάμος δεν είναι το παραμύθι που θα θέλαμε να ζήσουμε..Δυστυχώς!Πόσο μάλλον όταν δεν έχεις κ καλή επικοινωνία με τον σύντροφο σου..για μένα δεν είναι λύση ο χωρισμός με τις πρώτες 'συννεφιές' στον γάμο...Αλλά αν έχεις προσπαθήσει πολύ να τον κρατήσεις και δεν βλέπεις ανταπόκριση τότε είναι κρίμα από τον Θεό να αναλώνεσαι με στεναχώριες και άγχος από τον σύντροφο σου!Ποτέ δεν θα βρούμε τον τέλειο άντρα ,και όποια λέει ότι τον έχει βρει λέει ψέμματα γιατί απλά δεν υπάρχει ...όπως και τέλεια γυναίκα!Αν δεν σε γεμίζει πια αυτήν η σχέση (γιατί για μένα γάμος=σχέση ζωής) τότε καλό θα ήταν να χωρίσετε όμορφα σαν φίλοι...το παιδάκι σας δεν ευθύνεται σε κάτι αν τελικά αποφασίσετε να χωρίσετε!Αν και θα σου πρότεινα να το συζητήσεις μαζί του σοβαρά και να τον ταρακουνήσεις θα έλεγα με το ενδεχόμενο ενός διαζυγίου ..όπως και να αντιδράσει εκείνη την στιγμή να είσαι σίγουρη ότι θα τον προβληματίσει και θα αρχίσει να σκέφτεται το ενδεχόμενο να προσπαθήσει να αλλάξει.Μην ξεχνάς ότι όλοι οι μπαμπάδες ζηλεύουν τα μωρά τους γιατί η γυναίκα τους δείχνει μεγαλύτερη προσοχή σε αυτά ενώ μέχρι πριν λίγο χάριζες τον εαυτό σου αποκλειστικά στο ταίρι σου!Μπορεί να μην στο έχει πει ποτέ αυτό αλλά ΌΛΟΙ στο πρώτο παιδάκι τους έτσι αντιδρούν...ίσως γι΄αυτό ζητάει να του βάζεις εσύ να τρώει ..για να νιώσει την περιποίηση που κάποτε είχε!Αν βλέπεις ότι δεν τα βγάζεις πέρα μην αγχώνεσαι ...Υπάρχουν και αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια ...Καλή δύναμη ..να χαίρεσαι το παιδάκι σου και να είστε πάντα καλά εύχομαι!
δεν ξερω αν μπορω να σε συμβουλεψω το μονο που μπορω να πω είναι ότι όλες και όλοι λίγο πολύ περναμε φάσεις στη σχεση μας ειδικα μετα απο κάποια χρόνια..αλλοτε περναμε καλα άλλοτε οχι..η σχεση ομως και ειδικα σε ενα γαμο με τα χιλια ζορια που τραβαμε τωρα πχ οικονομικα, θελει προσπαθεια και απο τους 2. πρεπει να μιλησετε, να προσπαθησεις να τον κανεις να σε καταλαβει..οσο δεν σε καταλαβαινει..τοσο θα ξενερωνεις πιο πολυ και το τελος ειναι δεδομενο αργα η γρηγορα..το δυσκολο ειναι να μεινεις εκει να παλεψεις για την οικογενεια σου και κυριως για ενα παιδακι που του αξιζει να εχει και τους 2 γονεις του μαζι κι αγαπημενους..ισως αν βρει κι αυτος δουλεια να ηρεμησει!
Αγαπητη μαμα Π., Ολοι περναμε φασεις και φασεις στη ζωη μας ειδικα τωρα με την οικονομικη κριση. Εγω θα σου προτεινα, να βρεθειτε οι δυο σας και να μιλησετα ανοιχτα για το πως νιωθει ο ενας για τον αλλο. Ισως και αυτος να νιωθει ετσι..ποσο μαλλον απο τη στιγμη που εκεινος δεν εχει δουλεια και εσυ ουσιαστικα συντηρεις την οικογενεια. Αυτο ξερεις, για εναν αντρα ειναι πολυ υποτιμιτηκο. Μονο η επικοινωνια και η ειλικτινεια θα σας βοηθησετε να ξεπερασετε τα οποια προβληματα. Ευχομαι να πανε ολα καλα και να εχεις συντομα καλα νεα να μας μεταφερεις! μαμα Χ
η γνωμη μου ειναι πως αυτος ο ανθρωπος εχει παθει καταθλιψη γιατι νιωθει μειονεκτικα και προσπαθει να βγαλει τον αντρισμο του με τις διαταγες!!! πρωτον ηρεμησε,δευτερον συζητα μαζι του τι νιωθεις,τριτον το παιδι να μην ειναι μπροστα σε οτιδηποτε! καλο ειναι να πατε μαζι σε εναν ψυχολογο να μιλησετε και αυτο που διαβασα οτι δεν νιωθεις τον ανθρωπο τον οποιο εκανες παιδι μαζι του ερωτικο συντροφο δεν θα το παρεξηγησω γιατι αυτην την στιγμη νιωθεις χαμενη απο την συμπεριφορα του και κανεις βηματα τα οποια πανε πισω αντι μπροστα!