Τα διδυμάκια μου έγιναν ενός έτους!

Σαν σήμερα πριν από έναν χρόνο κράτησα στην αγκαλιά μου τα τελειότερα πλασματάκια του κόσμου, τη Δωροθέα και τον Απόλλωνα! Δύο νεογέννητα σε μέθεγος γατιού που νιαούριζαν συνέχεια.

Ο πρώτος καιρός ήταν κούραση και ευτυχία. Ένα χρόνο μετά δεν το πιστεύω ότι έχω στη ζωή μου αυτά τα παιδάκια, σωστά θηριάκια πια, που δε θυμίζουν σε τίποτα τα προαναφερθέντα γατιά.

Γλυκούλια μου, μπορεί ο πρώτος χρόνος της ζωής σας να μην ήταν ο ευκολότερος αλλά θέλω να ξέρετε ότι σας αγαπάμε όλοι πολύ. Ελπίζω να το νιώθετε γιατί το ίδιο νιώθω κι εγώ μέσα απ’ τα χαμόγελά σας. Μπορεί η κατά 1,5 χρόνο μεγαλύτερη αδερφούλα σας πολλές φορές να στεναχωρήθηκε ή να ένιωσε παραγκωνισμένη από τότε που ήρθατε στο σπίτι, αλλά σας λατρεύει. Κάθε φορά που την ρωτάνε για τα μπεμπάκια της λάμπουν τα ματάκια της. Κι εμείς κάναμε ό,τι καλύτερο μπορούσαμε και για τα τρία σας.

Μακάρι να είχα περισσότερα χρήματα να σας προσφέρω περισσότερες ανέσεις και να είχα τη δυνατότητα να βάλω στο σαλόνι μας μία τεράστια τσουλήθρα που τόσο σας αρέσει. Μόνο για να βλέπω τα προσωπάκια σας να λάμπουν όταν παίζετε σ’ αυτή.

Μακάρι να μπορούσα να σας προσφέρω τα πάντα μαζί με περισσότερο χρόνο. Να είχε η μέρα 40 ώρες κι εγώ 4 χέρια για να είναι όλα στην εντέλεια και τα μικρούλια μου, εσείς, ευχαριστημένα απ’ τη μαμά τους.

Τέλος, μπορεί μικρούλια μου, η μαμά κι ο μπαμπάς να μην ζουν πια μαζί, αλλά ποτέ δε θα πάψουν να αγαπάνε τα παιδάκια τους, το μεγάλο τους αστεράκι και τα μικρά τους θαυματάκια. Η ζωή είναι δύσκολη παιδάκια μου και σας έδειξε το πιο ακατάλληλο πρόσωπό της τόσο ξαφνικά κι απότομα.

Σήμερα είναι μέρα γιορτής, η μαμά κι ο μπαμπάς γιορτάζουν για το δεύτερο νόημα της ζωής τους. Τα κακά μένουν πίσω και ελπίζω να είστε πάντα τα πιο χαρούμενα παιδάκια του κόσμου!

ΣΑΣ ΛΑΤΡΕΥΩ ΜΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ.

Η μανούλα σας.

Όπως θα έλεγε κι η αδερφούλα σας »Απόνα και Θέα χόνια πολλά»