Αντίο μάνα!
Γεια σας και από μένα…
Δεν θέλω να σας κουράσω πολύ… το μόνο που θέλω είναι να πω ένα αντίο στη γιαγιά μου, τη δεύτερη μάνα μου, τη γυναίκα που με αγάπησε κι εμένα και την αδερφή μου σαν παιδιά της…
Ξέρω ότι αυτή η στιγμή έρχεται για όλους τους ανθρώπους και ίσως είναι καλύτερα που ήρθε και για εκείνη τώρα… Στα 87 της έτη, έχοντας στην πλάτη της μια ζωή γεμάτη βάσανα, έχοντας ζήσει πόλεμο και προσφυγιά, έχοντας καταφέρει να μεγαλώσει δυο παιδιά σε μια ξένη χώρα και να τα φέρει πίσω στην πατρίσα τους μαζί με τον άντρα της…
Δεν υπάρχει μια σημαντική στιγμή της ζωής μου στην οποία να μην ήταν εκεί… ακόμα και χτες, στο νοσοκομείο, ζητούσε από την αδερφή μου να της δείξει τη φωτογραφία της κορούλας μου και χαμογελούσε…
Σ’ ευχαριστούμε για όσα έκανες για μας… Σ’ ευχαριστούμε που μας αγάπησες σαν δικά σου παιδιά, κι εμείς άλλωστε δεν σε ξεχωρίζουμε από μάνα…εγώ σ’ ευχαριστώ που είχες τόση λαχτάρα και τόση αγάπη και για το δικό μου μωρό…
Σα μάνα μας στάθηκες, μάνα σε λέω…
Αντίο ΜΑΝΑ…
Έφη
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
πριν λίγες ημέρες έχασα την γιαγιά μου..... Έφυγε στα 87 της έχοντας 13 εγγόνια και 9 δισέγγονα. Έτσι πρέπει να κλείνει ο κύκλος της ζωής. . . .
Me syginhses! einai polu omorfo auto pou egrapses. na zhte na thn thumosaste! na xairesai kai to paidaki sou!
Να ηξερες μονο πως σε καταλαβαινω....Εχασα κ εγω την γιαγια μου πριν 3 χρονια κ ομως καθε μερα μα καθε μερα μου λειπει...Σκεφτομαι τις συμβουλες της,της μιλαω,την ρωταω κ τη σκεφτομαι συνεχεια σε οτι κ να κανω.... Κ μαθαινω στο παιδι μου οτι τραγουδακια μου ελεγε κ εγω τοτε της ελεγα ασε μας μωρε γιαγια....Γιαγιακα μου...μανα μου.... Να την σκεφτεσαι κ να την αγαπας να σκεφτεσαι οτι γνωρισε τουλαχιστον το παιδι σου εμενα δεν προλαβε...κ δεν προλαβα ουτε να τη χαιρετησω...Ημουν μακρια...:( Θα μας προσεχουν ομως κ θα μας αγαπανε για παντα να το ξερεις αυτο....
Ετσι οπως εσυ πριν απο 2 χρονια περιπου αποχαιρετησα κι εγω την δικια μου μανα- γιαγια. Στην ιδια ηλικια με την δικη σου ηταν. Σε καταλαβαινω απολυτα, μετα απο 2 χρονια δεν υπαρχει μερα που να μην την σκεφτομαι....και τωρα που διαβασα το κειμενο σου ενιωσα απεραντη συγκινηση!!! Καλο ταξιδι στην δευτερη μανουλα σου!!!
Ετσι οπως εσυ πριν απο 2 χρονια περιπου αποχαιρετησα κι εγω την δικια μου μανα- γιαγια. Στην ιδια ηλικια με την δικη σου ηταν. Σε καταλαβαινω απολυτα, μετα απο 2 χρονια δεν υπαρχει μερα που να μην την σκεφτομαι....και τωρα που διαβασα το κειμενο σου ενιω
Σε καταλαβαινω απολυτα...εζησα το ιδιο με τη δικη μου γιαγια-μανα πριν 4 χρονια. Ο πονος παραμενει και η ελλειψη παντοτινη. Ομως η ψυχη με τον καιρο μαλακωνει. Η ζωη σε τραβαει μπροστα... Τα συλλυπητηρια μου απο καρδιας...
Πόσο σε καταλαβαίνω! Έχασα την αγαπημένη μου γιαγιά πριν 2,5 χρόνια όταν ήμουν 2,5 μηνών έγγυος στο πρώτο μου παιδάκι. Μου στοίχισε πάρα πολύ, γιατί κι εγώ μεγάλωσα μαζι της, ήταν πολύ δραστήριος άνθρωπος κ θα ήθελα τόσο πολύ να την είχαν γνωρίσει τα παιδια μου, γιατί ήταν ένας καταπληκτικός άνθρωπος. Παντού μαζί μας, αλλά τόσο διακριτική και θεατής στη ζωή των παιδιών της. Η καλύτερη γιαγιά και η καλύτερη πεθερά του κόσμου!!! Αλλά είναι ο φύλακας άγγελος μας πλέον εκει ψηλά... Δεν μπόρεσα να την αποχαιρετήσω... Σ´ αγαπώ, γιαγιά μου κ σε ευχαριστώ... Να ζήσουμε να θυμόμαστε τα αγαπημένα μας πρόσωπα που έχουν φύγει... και να αγαπάμε και να εκτιμάμε τα άτομα που είναι δίπλα μας καθημερινώς...
:'( Να ζήσετε να τη θυμάστε!!