Φοβάμαι μήπως μεγαλώνοντας δεν με θέλει…
Φοβάμαι μήπως μεγαλώνοντας δεν με θέλει…
μαμά Κατερίνα
Καλησπέρα!
Με λένε Κατερίνα και έχω ένα κοριτσάκι, 16 μηνών, το οποίο υπεραγαπώ!
Εδώ και 6 μήνες είμαστε σε διάσταση με τον πατέρα της και μάλλον όπως πάει θα χωρίσουμε. Εδώ και μέρες που έρχεται να την πάρει, φεύγει αμέσως από πάνω μου. Εγώ δεν έχω χρόνο για βόλτα (βγαίνουμε όμως) λόγω δουλειάς και σπιτιού και της αρέσει που την βγάζει από το σπίτι.
Φοβάμαι πολύ όταν μεγαλώσει και αρχίσει και μιλάει μήπως θέλει να είναι συνέχεια με τον πατέρα της και την γιαγιά της που θέλει να το παίζει η καλύτερη του πλανήτη… Και την κακομαθαίνουν!
Τι να κάνω; Φοβάμαι πως θα πληγωθώ πολύ!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Για τους γονείς το διαζύγιο είναι μερικοί μήνες, ή κάποια χρόνια. Για τα παιδιά είναι μία ολόκληρη ζωή. Πάντα μία από εδώ, μία από εκεί, μία γιορτές με τον έναν, μία γιορτές με τον άλλον. Μία να μαθαίνουν τον σύντροφο του ενός, μία του άλλου. Μία να βολεύονται σε ένα σπίτι, μία να πρέπει να το αφήσουν για να πάνε στο άλλο. ...Και εσείς νοιάζεστε ποιον από τους δύο θα θέλει;
Κατερινα,ο γιος μου τωρα ειναι 3ων κ βρεθηκα οταν ηταν 19 μηνων στη θεση σου.Οι προτιμησεις του παιδιου αλλαζουν κ το μωρο σου ξερει αναμεσα σε ολες τις μητερες του κοσμου οτι εισαι η δικη του!Δεν θα σε αντικαταστησει ποτε ο μπαμπας οσο καλος κ αν ειναι.Φυσικα αν ασχολεισαι με το παιδι κ εφ οσον εισπραττει την αγαπη σου τον χρονο που ειστε μαζι.Εμενα πλεον που μιλαει οχι απλα με ζηταει οταν ειναι με τον μπαμπα του,αλλα μολις νυχτωνει ζηταει τη φωλιτσα της μαμας του κ το σπιτι του που φυσικα ειναι το δικο μου κ οχι του μπαμπα.Πλεον -ισως λογω ηλικιας- εχει διαχωρισει μονος του τους ρολους και μας τους εχει δωσει κ να τους καταλαβουμε ο ιδιος!Πλεον δειχνει την ιδια χαρα κ στους δυο οταν αποχωριζεται τον εναν η΄τον αλλον.Και πλεον μου ζηταει να πηγαινω κ εγω μαζι στη βολτα τους,κ αυτο ειναι το πιο δυσκολο κομματι νομιζω.
δεν ξέρεις πόσο με ανακούφισες... έχω και εγώ τις ίδιες φοβίες λόγω διαζυγίου
Mαμά Κατερίνα πάρε δύναμη απ όσα σου γράφουν οι μανούλες παραπάνω κ κυρίως η μαμά Κωνσταντίνα που με συγκίνησε πραγματικά, κ μπράβω της για την δύναμή της.κοντοζυγώνω στην ίδια θέση με σένα είμαι μια αναπνοή πριν απλά χρονοτριβώ για τον ίδιο λόγο το διαζύγιο γιατί έχω κ εγώ τους ίδιους φόβους, είναι 2 χρ. η κόρη μας κ είμαστε 2,5 χρόνια παντρεμένοι όπου δεν θυμάμαι καλές στιγμές κ σε εγκυμοσύνη κ σε γέννα κ μετέπειτα δυστιχώς δεν θα τον έλεγα πρότυπο πατέρα κ ξέρω ότι έχει τελειώσει ήδη αυτός ο γάμος κ είναι χάσιμο χρόνου να ελπίζω αν θα αλλάξει κάτι σίγουρα πάντα φταίνε κ οι δυο αλλά μερικές στιγμές νοιώθω ότι δεν με έχει αφήσει λεπτό να χαρώ το παιδί μου τόσο που με έχει πληγώσει απλά θα σου πω ότι βαφτίσαμε το παιδί μας πριν 1,5 χρόνο κ της δώσαμε το όνομα του αδικοχαμένου αδελφού μου κ την έχει φωνάξει όλες κ όλες 3 φορές, φυσικά καταλαβαίνεις ότι σε όλο αυτό συνέβαλε κ η καλή πεθερά όπου κρατάει κ μούτρα στους γονείς μου κ δεν τους μιλάει γιατί κ καλά με επηρεάσανε κ δεν έβγαλα το όνομα της. . . ! Άσε Κατερινάκι μου τροχός είναι κ γυρίζει κ σίγουρα αν ραγίσει το γυαλί δεν ξανα κολλάει κούκλα μου κοίτα να είσαι εσύ καλά κ η κορούλα σου κ μην ανησυχείς όλα θα πάνε καλά το παιδί γρήγορα θα καταλάβει την δολοπλωκία της πεθεράς σου .Ειλικρινά σε νοιώθω κ καταλαβαινω τους φόβους σου.μην το βάζεις κάτω θυμίσου πόσο αγαπάς εσύ την μανούλα σου κ σκέψου ότι κ η κορούλα σου σ'αγαπάει το ίδιο. κ εγώ αυτό κάνω. αυτός ο δεσμός δεν σπάει αν τον καλλιεργείς κ δεν εξαγωράζεται όσο κ να το θέλουν μερικοί. ελπίζω να βοήθησα μάκια!
Γλυκιά μου, είμαι απόλυτα σύμφωνη με όσα σου έγραψαν οι μανούλες παραπάνω... εγώ θα σου γράψω απλά κάτι ακόμα, και δεν θα το έκανα αν και εφόσον δεν είχα περάσει από τη δική σου θέση... Μεγάλωσα το κοριτσάκι μου, μονάχη μου, από 3 χρόνων και σήμερα είναι στα 10. Δούλευα/ω σε δύο δουλειές για να ανταπεξέλθω και να της προσφέρω το βιοτικό επίπεδο που είχε όταν ήμασταν μαζί με τον μπαμπά της, πράγμα που σημαίνει ότι ο μόνος ποιοτικός χρόνος που είχα/έχω μαζί της, ήταν την ώρα που κοιμόταν το βράδυ και εγώ ξαπόσταινα για να της χαϊδέψω τα μαλλιά, και να την γεμίσω με τα φιλιά που της στερούσα όλη την υπόλοιπη ημέρα. Δούλευα από τις 8 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ... Ο μπαμπάς της πάλι, ιδανικός... Εργασία μόνο 2 φορές την εβδομάδα για λίγες ώρες, σε δική του δουλειά, οικονομικά ευκατάστατος, και πανέτοιμος τόσο αυτός όσο και η οικογένειά του να μου την πάρουν με την πρώτη ευκαιρία... Με εκείνους η μικρή ήταν όλο βόλτες και χαρές, παιχνίδια, και όλα τα καλά... Μαζί μου πάλι, δουλειά, δουλειά, δουλειά... Δεν θα σου πω πολλά, μη σε κουράσω, θα σου πω όμως ότι η ιστορία και ο χρόνος με βγάζουν ασπροπρόσωπη καθημερινώς. Η μικρή μου κατανοεί απόλυτα τις ανάγκες της μικρής μας οικογένειας, χαίρεται φυσικά τα καλά που της προσφέρει η άλλη πλευρά, αλλά πολλές φορές τους τρίβει στη μούρη τα καλά τους, γιατί "η μαμά της φροντίζει για τα πάντα !!!". Έτσι λέει, και κάθε φορά που την ακούω, στεγνώνουν τα δάκρυα των ενοχών μου στο λεπτό... Σε βοήθησα καθόλου;
Κορίτσι, ως παιδί χωρισμένων γονιών, κάπου εκεί στα δύο χωρίσανε και οι δικοί μου, πέρασα από πολλά στάδια σε σχέση με την μητέρα μου. Από τα χειρότερα μέχρι τα καλύτερα. Την θεωρουσα υπευθυνη για το χωρισμο, την κατηγορουσα κλπ αλλά ταυτόχρονα ενιωθα οτι η μάνα μου είναι η ασφαλειά μου, η ρίζα μου. Αυτά τα πράγματα δεν αλλάζουν, αρκεί να κάνεις υπερβάσεις σαν μάνα. Να έχεις ουσιαστικά καλές σχέσεις με τον μέλλοντα πρώην, να ασχολείσαι με την μικρή όσο μπορείς περισσότερο χωρις να σταματησεις να της βάζεις όρια όπου χρειάζεται. Το ότι θα είναι παιδί χωρίς την αρχική μορφή οικογένειας δεν σημαίνει οτι θα είναι παιδί χωρίς οικογένεια. Αυτά είναι υπερβολές. Αρκεί να επικοινωνείτε με τον πατερα της σαν νορμαλ ανθρωποι, χωρις τσακωμους και χωρις Τρίτους. Ψυχραιμία όσο μπορείς. Η κόρη σου σε θέλει ευτυχισμένη. Ετσι θα είναι κι εκείνη.
γεια σου κοριτσάκι, από προσωπική μου εμπειρία, αν τελικά χωρίσεις, να μην βλάψεις ποτέ την εικόνα του πατέρα και της γιαγιάς της μικρής,γιατι και αυτούς αγαπάει και θα την στρέψεις εναντίον σου έτσι. πάντα να λες τα καλύτερα για αυτούς, το παιδί και βέβαια, αρχικά μπορεί να προτιμάει την γιαγιά που κακομθαίνει, αλλά στο τέλος σε σένα θα πει το ευχαριστώ που θα το μεγαλώσεις σωστά, αν θα προσπαθείς να ανταγωνιστείς την άλλη πλευρά,θα κανεις κακο στο παιδάκι. Και εαν δεν θα στο δείχνει, και πάλι να ξέρεις πως εσένα θα σε αγαπάει πιο πολύ και πάντα,γιατί σαν την μαμά δεν υπάρχει άλλη.ούτε άλλος.
Μάνα είναι μόνο μία !!! Να χαίρεσαι που έχει καλή σχέση με το μπαμπά, γιατί το παιδί χρειάζεται και τους δύο (!) και κανένας δεν μπορεί να αντικαταστήσει τον άλλο. Ο ένας γονιός το ένα πόδι του και ο άλλος το άλλο και τα δυο μαζί χρειάζεται για να πατήσει καλά στη γη. Η αγάπη που δείχνει στο μπαμπά και τη γιαγιά, δεν φεύγει από σένα. Μη φοβάσαι και όλα θα πάνε καλά. Ελπίζω βεβαίως και ο μπαμπάς να το κατανοήσει αυτό, για το καλό και την ηρεμία πρώτα του παιδιού και μετά όλων σας, έστω και μετά από ένα χωρισμό. Τα καλύτερα εύχομαι :-)
Κοπέλα μου, δεν γνωρίζω καθόλου τις καταστάσεις που σε οδήγησαν στην απόφαση να είσαι σε διάσταση με τον σύζυγό σου και να οδηγηθείτε μάλλον στο διαζύγιο, αλλά αν υπεραγαπάς το παιδί σου, όπως γράφεις, κάνε τα αδύνατα δυνατά να είσαι μαζί με τον άντρα σου, ενωμένοι και αγαπημένοι, να μεγαλώσει το παιδί και με τους δύο γονείς μαζί. Πριν πας σε παιδοψυχολόγο να ζητήσεις συμβουλές πως θα χειριστείς το διαζύγιο, δεν πας σε σύμβουλο γάμου να σώσετε την οικογένειά σας? Και μη νοιάζεσαι λόγω εγωισμού πόσο θα πληγωθείς εσύ αν το παιδί "προτιμά" τον πατέρα ή τη γιαγιά που ενδεχομένως το κακομάθουν, αλλά να σκέφτεσαι ποσό το παιδί σαυ θα πληγωθεί που από τόσο τρυφερή ηλικία θα ζει με την οικογένειά του διαλυμένη.
Αφού ο σύζυγος είναι τόσο καλός μπαμπά για τη μικρή σου κι εσύ λόγω εργασίας δεν διαθέτεις τόσο χρόνο μήπως να σκεφτείς την επανασύνδεση?Νομίζω αξίζει 100% τον κόπο χωρίς να ξέρω λεπτομέρειες βέβαια για την διασταση σας.Αν η λόγοι του χωρισμού δεν είναι τόσο σοβαροί και αν όντως πιστεύεις ότι μπορεί να βρεθεί δίοδος επικοινωνίας τότε ξανασκέψου το,θα κάνεις ένα τεράστιο δώρο στο μωρό σου αλλά και στον εαυτό σου γιατί θα ξέρεις ότι το χρόνο που λείπεις από κοντά της είναι με τον εξίσου λατρεμένο της!Πάντως να ξέρεις ότι πολλά ζευγάρια περνάνε μια κρίση μετά τον ερχομό του παιδιού γιατί οι ισσοροπίες διαταρασσονται έντονα και πολλές φορές χανόμαστε ψάχνοντας τον εαυτό μας.Διαισθάνομαι ότι και η πεθερά έχει βάλει το χεράκι της αλλά πραγματικά αν σε ενδιαφέρει ακόμη αυτός ο άντρας και για χάρη της μικρής σας πρέπει να κάνετε μια συζήτηση σε βάθος μήπως βρεθεί η γέφυρα και η μικρή σας χαίρετε και τους δυο μαζί.Και μην ανησυχείς μάνα είναι μόνο μία και στον κόσμο άλλη καμία!!!
Μην στεναχωριέσαι μαμα Κατερίνα και μην βάζεις άσχημες σκέψεις στο μυαλό σου. Ότι χατήρια και να του κάνουν, ότι βόλτες.. η μαμά είναι μια. Και αυτός ο δεσμός δεν σπάει καθόλου ευκολα. Μπορεί μεγαλώνοντας όταν θα έχει νευρα να σου πει ακόμη και οτι δεν σε αγαπάει ή ότι προτειμάει την γιαγια ή την πατέρα της απο εσενα.. αλλά αυτα είναι λόγια που πανω-κάτω τα λενε σχεδόν όλα τα παιδιά αλλά δεν τα εννοούν. Σε κάποιο βιβλίο είχα διαβάσει ότι όταν ένα παιδι λεει στην μαμά του "δεν σε αγαπώ" σημαίνει ότι έκείνη την στιγμή χρείαζεται εξτρα αγαπη και τρυφερότητα απο την μαμά του. Είναι η αντίδρασή του. Πάντως όπως έλεγε και η γιαγιά μου "Ακόμη και το ξύλο της μαμάς είναι γλυκο". Μην στεναχωριέσαι και μην αφήνεις την πίκρα να χαλάσει την σχεση σου με το παιδί σου. Σίγουρα θα είσαι το Νο1 στην καρδιά της, οπως είναι και σε μας η μαμά μας.
Εννοείται ότι θα σε θέλει και θα σ'αγαπάει..αυτά είναι δεδομένα κι αδιαπραγμάτευτα... αλλά μήπως να το ξανασκεφτείτε;;;; Δεν υπάρχει περίπτωση επανασύνδεσης;;; Πολύ στεναχωριέμαι, όταν διαβάζω για διαζύγια.... ε;; Μήπως;;; Είναι τόσο κρίμα..... :-(
Θα σου πω ότι φυσικά και θα σε θέλει γιατί είσαι η μαμά της και μόνο αυτό αρκεί, αλλά κάτι που λένε οι παλιές γυναίκες και η δική μου μάνα που φροντίζει για πολλές ώρες την μονάκριβή μου και της κάνει όλα τα χατίρια με τον παππού και μόλις με δει "πετάει"....." Με ντύνεις με στολίζεις μα ξέρω ποιά είναι η μάνα μου !!!! " Που σημαίνει πως ότι και να μου κάνεις χατίρια και στολίσματα εγώ ξέρω.... ποιά είναι η μαμά μου και ότι είναι μόνο ΜΙΑ!
Αυτό που οφείλεις να κάνεις εσύ από την πλευρά σου είναι να φροντίσεις να χτίσεις μια γερή σχέση με το παιδί σου, με πολλή αγάπη, πολλή συζήτηση και ουσιαστική επικοινωνία. Αν το παιδί μεγαλώσει έτσι, δεν έχεις να φοβάσαι τίποτα.Επίσης είναι σημαντικό αυτό που ελέχθη παραπάνω από κάποιους, να συμφωνείτε όσο γίνεται με τον πατέρα στα βασικά ζητήματα της ανατροφής του παιδιού.
Καλα λενε τα κοριτσια παραπανω! Κι εγω ειμαι και παιδι χωρισμενων γονιων κι εγω χωρισα πριν 2,5 χρόνια. Καταλαβαινω πως ειναι δυσκολη περιοδος για σενα αλλα μην το βαζεις κατω. Θετικες σκεψεις να κανεις κι αν εχεις την δυνατοτητα επισκεψου κι ενα παιδοψυχολογο να ου δωσει συμβουλες. Κι οσο μπορειτε με τον μπαμπα να στε πολιτισμενοι κι ευχομαι να μην σε κατηγορει το αλλο οι στο παιδι κ φυσικα ουτε κι εσυ. Το χω βιωσει κι ειναι πολυ ασχημο! Φιλια πολλα και κουραγιο ολα θα περασουν!!!
Κατερίνα δεν έχει σημασία αν βγαίνετε έξω η αν με το μπαμπά της πάει βόλτες σημασία έχει ο ποιοτικός χρόνος που περνάει μαζί σου και όχι αν βγαίνετε έξω.Η γιαγιά (πεθερά στην προκειμένη περίπτωση )πάντα κακομαθαίνουν τα εγγόνια στη δεδομένη φάση επειδή ξέρει ότι θα τη βλέπει λιγότερο το βλέπει λογικό να της κάνει τα χατίρια . Εσύ όμως με τον πατέρα της χωρίζετε σαν αντρόγυνο και όχι σαν γονείς που και οι δύο είστε υπεύθυνοι και οι μόνοι αρμόδιοι που θα βάλετε τους "κανόνες που θα μεγαλώσει το παιδί .Ο προβληματισμός που έχεις είναι λογικός και ενδεχομένως το ίδιο μπορεί να σκέφτεται και ο άντρας σου μια και η μικρή θα περνάει μένει μαζί σου και εκείνος θα την βλέπει συγκεκριμένες μέρες και ώρες . Το παιδί είναι πολύ μωρό και δεν έχει καταλάβει τι συμβαίνει απλά δεν βλέπει το μπαμπά της πολύ και της λείπει .
το παιδι πάντα κάποιος θα το ''κακομαθαίνει'', γιαγια, νονά, θείος κλπ, ανεξαρτητα του διαζυγιου...απλά σε πολλές περιπτώσεις ζευγαριών σε διάσταση, λόγω των τυψεων που εχουν οι γονείς υπαρχει μια τάση να του κάνουν ολα τα χατίρια χωρίς περιορισμούς. Επίσης παρατειρειται το φαινόμενο ανταγωνισμού των 2 οικογενειων...στα δωρα, στις βόλτες κλπ το καλυτερο που εχεις εσυ να κανεις ως μητερα ειναι να βαλεις στην ακρη τις οποιες διαφορες εχεις με τον πρωην συζυγο σου και να καταστρωσετε ενα σχεδιο αντιμωτωπισης του διαζυγιου απο κοινου. γιατι μπορεί να μην είστε πλέον συζυγοι αλλά γονείς ειστε και θα ειστε για παντα...Οποτε αυτα του τυπου ''δεν θα με θελει'' και ''τις κανουν τα χατιρια'' να τα ξεχάσεις και φυσικα να μην τα λες μπροστα στο παιδί...τα παιδια καταλαβαινουν τα παντα! για αυτό και οταν βλέπει τον πατέρα της χαίρεται, διότι καταλαβαίνει πως δεν θα μένει μαζί σας...και εχει το δικαίωμα να χάιρεται και για την γιαγιά της... Τη στιγμή που είστε σε διάσταση και περιμένετε και το διαζυγιο...να ξέρεις πως το παιδί θα αλλάξει συμπεριφορα πολλές φορές και θα ζητάει την προσοχη σας ειτε με αρνητική ειτε με θετική συμπεριφορα...Επίσης πολλά παιδιά αισθάνονται απόρριψη καθώς και ευθύνη για τον χωρισμό των γονέων...μπορεί η κόρη σας να έιναι 16 μηνών αλλα΄συντομα θα μπορεί να εκφραζεται και λεκτικα...Υπομονη και πολλή συζυτηση με τον πατέρα της...καλή τύχη
ακουσε κοριτσι μου μια μανα που εχει μια κορη 17 χρονων, στην ηλικια που ειναι η κορη σου μολις βλεπουν τον μπαμπα τους κανουν σαν τρελα μεγαλωνοντας θα δεις πως δενονται τα κοριτσια με τις μαμαδες τους φροντισε μονο να περνας ποιοτικο χρονο με το παιδι σου δεν χρειαζετε ποσοτικο θα με θυμηθεις .......
Κι εγώ εδώ και λίγο καιρό έχω χωρίσει και η κόρη μου (19 μηνών) μόλις τον βλέπει κάνει σαν τρελή. Πιστεύω ότι επειδή τον στερείται τον περισσότερο καιρό γι' αυτό τον αποζητά. Κι εμένα με πιάνουν διάφοροι φόβοι κατά καιρούς, επειδή είναι και κορίτσι και μια αδυναμία πάντα θα του την έχει.Νομίζω όμως ότι το δέσιμο με τη μάνα είναι διαφορετικό και πιο δυνατό.
ειστε ενα οι δυο σας κ κανεις ποτε δεν προκυτε να σας χωρισει!!!περνα περισσοτερο ποιοτικο χρονο με την μπουμπου σου κ ασε τις ανασφαλειες!!!!! ολα θα πανε μια χαρα!!!
Να μην φοβαάσαι! Και στο λέω εγώ που είμαι χωρισμένη και ο γιος μου νύχτα μέρα μου έλεγε πως δε μ'αγαπάει και θέλει να πεθάνω για να μην έχει μαμά!!! Κάποια στιγμή κόντεψα να λαλήσω...γιατί ο μπαμπάς του, του έκανε όλα τα χατίρια και δεν τον μάλωνε ποτε για τίποτα, βγαίνανε βόλτες αρκετές κλπ που κι εγώ λόγω δουλειάς δεν μπορούσα οπότε το παιδί κοιτούσε το "συμφέρον" του και απολύτως λογικό! Ομως από τη στιγμή που αποφασίσαμε να κρατήσουμε κοινή γραμμή τουλάχιστον στα βασικά ο μικρός άλλαξε συμπεριφορά! Και πλέον αν τον μαλώσει ο μπαμπάς θα με πάρει τηλέφωνο να πάω να τον πάρω, που πριν δε το έκανε ποτε! Απλά με ξεχνούσε! Να σημειώσω ότι ο δικός μου είναι 5μιση χρονών και είμαστε χωρισμένοι με τον μπαμπά του δυο χρόνια και κάτι. Ομως διατηρούμε φοβερά φιλικές σχέσεις γιατί δεν έχουμε τίποτε να χωρίσουμε κι έχουμε μαζί ένα παιδί που είναι πάνω από όλα τα υπόλοιπα! Οπότε να μη φοβάσαι γλυκιά μου! Μανουλίτσα είναι μόνο μία!
μη φοβασε κ μην ανχονεσε προσπαθισε να εχεισ καλη σχεση με τον μπαμπα τησ μικρης κ ζητα του να μην την κακομαθενη,βρες χρονο για τη μικρη σου κ το σπιτι κ οι δουλειες μπορουν να περιμενουν.....
Τι λες βρε κοριτσάκι???????? Είναι δυνατόν να μην θέλει την μανούλα της?????? Έλα δεν θέλω να ακούω τέτοιες σκέψεις!!!!!!! Η μάνα κούκλα μου είναι πάνω απ'όλα!!! Απλά το παιδάκι είναι μικρό και ακόμα ίσως και να μην έχει καταλάβει και τι γίνεται!!! Βλέπει τον μπαμπά της και πάει!!! Έτσι απλά.....