της δημοσιογράφου Γεωργίας Λινάρδου
Αν θέλεις να είσαι μαμά, τότε βγάλε τα τακούνια από το μυαλό σου! Ντύσε την ψυχή σου με αθλητικά που αντέχουν και ξεκίνα να πάρεις το παιδί σου από το σχολείο με τα πόδια, όσο μακριά κι αν απέχει. Ακόμη και η μεγαλύτερη απόσταση, θα σου φανεί πολύ μικρότερη αν το μυαλό σου είναι αδειασμένο από το «τάκα-τούκα» των τακουνιών της πρότερης θηλυκής σου ζωής που πήγαινε αντάμα με ένα σωρό άλλες προτεραιότητες, αλλά όχι με τη μία και μοναδική που είναι το παιδί σου!
Είναι σίγουρο ότι το μικρό σου θα το χαρεί και θα νιώσει ευτυχισμένο! Μια μαμά απαλλαγμένη από τα εγωιστικά της «εγώ», είναι μια μαμά που όλα τα παιδιά θέλουν και εμπιστεύονται.
Διότι μια τέτοια μαμά δε μεγαλώνει ποτέ…
Την παρατηρώ να κόβει με αγωνία κάτι πολύχρωμες κορδέλες. Με πλησιάζει και μου λέει: «Δέσε μου την κάθε μία στα χέρια μου».
Ακόμη δεν έχω καταλάβει τον σκοπό της.
Τις δένω.
«Ωραία», μου λέει.
Εγώ κάθομαι στον καναπέ. Μου φέρνει την καρέκλα της.
«Ανέβα πάνω», μου λέει. Ανεβαίνω. Εκείνη παίρνει θέση μπροστά μου.
Ύστερα σηκώνει τα δεμένα της χέρια με τις κορδέλες και μου λέει: «Κούνα τα».
Ήθελε να κάνει τη μαριονέτα!
«Και τώρα η σειρά σου. Έλα να σε δέσω», μου λέει.
Και μ’ έδεσε.
Έγινα κι εγώ μαριονέτα επί ίσοις όροις…
Η ζωή για μια μαμά χωρίς τακούνια «τάκα-τούκα», είναι σπουδαία! Ας την ζήσουμε απλά…
—
Η Γεωργία Λινάρδου είναι μητέρα και δημοσιογράφος
και βλέπει τους ανθρώπους… αλλιώς στο www.storieumane.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Θυσία; Μεγάλη κουβέντα.. Θυσία;
Συμφωνώ απόλυτα με το άρθρο!!! Μαμά και τακούνια δεν συνδυάζονται!!! Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο και ότι όλες οι μαμάδες δεν είναι ίδιες!!!
Μπορείς να γίνεις πιο σαφής?γιατί δε συνδυάζονται μαμά και τακούνια? Τότε ούτε μαμά και εργαζόμενη συνδυάζονται ούτε μαμά και σύζυγος ούτε μαμά και γυναίκα.
Κατά την άποψη μου, ούτε αυτά συνδυάζονται τουλάχιστον κατά τα πρώτα χρόνια του παιδιού. Απλώς, πρέπει να τα συνδυάσουμε για να κρατάμε τις ισορροπίες. Σε κάθε περίπτωση δε, πρέπει να έρχονται όλα αυτά δεύτερα στις προτεραιότητες μας.
Το να γινεις μαμα δεν σημαινει οτι χανεις την ταυτοτητα σου σαν γυναικα, σαν συντροφος. Ο περισσοτερος χρονος μπορει να αφιερωνεται στα παιδια σου, ομως δε σημαινει οτι πρεπει να παραιτηθεις κι απ'ολα οσα σε ευχαριστουσαν και σε ευχαριστουν. Αν μια μαμα ειναι μονο μαμα πιστευω οτι καποια στιγμη αργα η γρηγορα θα εκραγει.
Νομίζω ότι δεν πρέπει να υπερβάλλουμε. Γιατί η θηλυκή ζωή πρέπει να είναι "πρότερη" και γιατί πρέπει η προτεραιότητά μας να είναι μία και μοναδική? Το παιδί ειναι πρώτο και πάνω από όλα μόνο που υπάρχουν κι άλλα, που μπορεί να έρχονται δεύτερα αλλά υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν.Η μανα μπορεί να γίνει μαριονέτα και με τακούνια.
ολα χρειαζονται..και τα τακουνια και η ψυχαγωγια της μαμας και ο προσωπικος χρονος.τοτε θα μπορει να παιξει πιο ευκολα ''τη μαριονετα" η μαμα..
Αρκεί αυτή η μητέρα που θα αποφασίσει να αφήσει στην άκρη τα τακούνια, να μην το χρησιμοποιήσει αυτό κάποτε για να πει στο παιδί της: "εγώ που θυσίασα τα τακούνια μου για σένα" !!!!!
Μα ακόμα κι αν δεν το πει, το παιδί δε θα το δει στα μάτια της; Ποιο παιδί θέλει το βάρος αυτής της θηριώδους θυσίας; Ακόμα κι αν η μητέρα μου διαλαλούσε και διαλαλεί σε όλους τους τόνους ότι δεν έχει μετανιώσει που εγκατέλειψε τα πάντα για να γίνουν τα παιδιά της η μία και μοναδική της προτεραιότητα, ούτε ως παιδί ούτε ως ενήλικη ήθελα να είμαι η αποκλειστική προτεραιότητα οποιουδήποτε. Και τώρα που τα ενήλικα χρόνια μου είναι περισσότερα από τα ανήλικα, δε σκοπεύω να βαρύνω με την ίδια θυσία την κόρη μου.