Η μαμά ρωτάει: Πώς θα αντέξω να γυρίσω στη δουλειά;
15/01/2013
Xρειαζομαι καποιες συμβουλες, γιατι θα τρελαθω… Mετα απο 15 μηνες λοιπον που ειμαι συνεχεια με την κορουλα μου, ηρθε η ωρα να γυρισω στη δουλεια μου… Δεν μπορω ομως να σκεφτομαι οτι θα την μεγαλωσει η πεθερα μου και εγω θα βλεπω το κοριτσακι μου μονο 2 ωρες την ημερα!!
Πειτε μου πως τα καταφερνουν οι εργαζομενες μητερες;; Πειτε μου σας παρακαλω καμια συμβουλη, γιατι τα βλεπω ολα βουνο και μου ερχεται να παραιτηθω, αλλα δεν βγαινουμε οικονομικα με τιποτα…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
είμαι καινούργια μαμά κ γω,και τον Μαρτιο γυρνάω δουλειά ενώ θα είναι ο μπέμπης μου 9 μηνών και μόνο με την ιδέα αγχώνομαι,στεναχωριέμαι,κλαίω,θέλω να χαίρομαι τη καθε μέρα μαζί του..και όλα αυτά που νιώθει μια μαμά...Η μαμά μου θα το κρατάει κ πάλι όμως φοβάμαι ότι θα χάνω πράγματα απ' τη καθημερινότητά του γιατί και γω δουλεύω πολλές ώρες..!Σίγουρα δόξα το θεό που έχουμε δουλειά αυτήν την εποχή αλλά όπως κ να χει στεναχωριέσαι που τ'αφηνεις πίσω!(σε καλά χέρια εγώ τουλάχιστον) Εξαρτάται πάντα κ τη δουλειά κάνει η κάθε μια κ το ωράριο που έχει!!Όταν θα βλέπεις 2 ώρες τη μέρα το μωρό σου λογικό είναι να στεναχωριέσαι περισσότερο από μια μαμά που δουλεύει ένα 8 ωρο κ πάει σπίτι της μετά!!!!!
Μιχαέλα, για 1,5-2 χρόνια τα εβλεπα μισή με μία ώρα το μεσημέρι και μετά τις 9:30 το βράδυ. Δε μου έλειπαν τόσο γιατί δεν προλάβαινα να το σκεφτώ. Τώρα σου φαίνεται τραγικό, αλλά μετά σε τρέχει η καθημερινότητα και δεν προλαβαίνεις να στενοχωρηθείς. Τώρα που ξεσυνήθισα, μου φαίνεται πολύ δύσκολο τις ελάχιστες φορές που τα αφήνω αλλού και το απόγευμα. Νομίζω ότι δεν είμαι εκεί και με θέλουν, ενώ παλιά είχα συνηθίσει και δεν είχα σχεδόν καθόλου τύψεις. Τους έλειπα, μη λέμε βλακείες, αλλά με τις τύψεις το κάνουμε πιο δύσκολο. Όσο μπορείς να σκέφτεσαι ότι θα βρεθούμε 2 ώρες μετά τη δουλειά και είναι εντάξει γιατί θα κάτσουμε να παίξουμε και θα περάσουμε καλά. Αν εσύ είσαι σίγουρη ότι οι δύο ώρες είναι καλά, θα είναι καλά και το παιδί σου. Θέλουν να σε βλέπουν σίγουρη. Δεν πειράζει που θα λείψω μωρό μου γιατί μετά θα έρθω και θα παίξουμε μαζί. Αν καταφέρεις και βρεις άνθρωπο να σε βοηθάει με το σπίτι (π.χ. η μαμά σου όλα τα μαγειρέματα και ό,τι άλλο μπορεί) και ασχολείσαι με το σπίτι μια φορά το Σ/Κ νομίζω πως δύο ώρες θα σας φτάσουν μέσα στη μέρα. Δεν είναι το ιδανικότερο, αλλά δες το εσύ πρώτα από τη θετική του πλευρά (= θα έχω 2 γεμάτες ώρες μόνο με το παιδί μου) για να το κάνεις πιο εύκολο και για το παιδί. Αν δεν βρεις βοήθεια για το σπίτι θα είναι πιο δύσκολο αλλά και πάλι να σκέφτεσαι πόσο χρόνο θα έχεις με το παιδί και όχι αυτόν που δε θα έχεις. Φιλιά και καλή δύναμη!
είμαι καινούργια μαμά κ γω,και τον Μαρτιο γυρνάω δουλειά ενώ θα είναι ο μπέμπης μου 9 μηνών και μόνο με την ιδέα αγχώνομαι,στεναχωριέμαι,κλαίω,θέλω να χαίρομαι τη καθε μέρα μαζί του..και όλα αυτά που νιώθει μια μαμά...Η μαμά μου θα το κρατάει κ πάλι όμως φοβάμαι ότι θα χάνω πράγματα απ' τη καθημερινότητά του γιατί και γω δουλεύω πολλές ώρες..!Σίγουρα δόξα το θεό που έχουμε δουλειά αυτήν την εποχή αλλά όπως κ να χει στεναχωριέσαι που τ'αφηνεις πίσω!(σε καλά χέρια εγώ τουλάχιστον) Εξαρτάται πάντα κ τη δουλειά κάνει η κάθε μια κ το ωράριο που έχει!!Όταν θα βλέπεις 2 ώρες τη μέρα το μωρό σου λογικό είναι να στεναχωριέσαι περισσότερο από μια μαμά που δουλεύει ένα 8 ωρο κ πάει σπίτι της μετά!!!!!
Μιχαέλα, για 1,5-2 χρόνια τα εβλεπα μισή με μία ώρα το μεσημέρι και μετά τις 9:30 το βράδυ. Δε μου έλειπαν τόσο γιατί δεν προλάβαινα να το σκεφτώ. Τώρα σου φαίνεται τραγικό, αλλά μετά σε τρέχει η καθημερινότητα και δεν προλαβαίνεις να στενοχωρηθείς. Τώρα που ξεσυνήθισα, μου φαίνεται πολύ δύσκολο τις ελάχιστες φορές που τα αφήνω αλλού και το απόγευμα. Νομίζω ότι δεν είμαι εκεί και με θέλουν, ενώ παλιά είχα συνηθίσει και δεν είχα σχεδόν καθόλου τύψεις. Τους έλειπα, μη λέμε βλακείες, αλλά με τις τύψεις το κάνουμε πιο δύσκολο. Όσο μπορείς να σκέφτεσαι ότι θα βρεθούμε 2 ώρες μετά τη δουλειά και είναι εντάξει γιατί θα κάτσουμε να παίξουμε και θα περάσουμε καλά. Αν εσύ είσαι σίγουρη ότι οι δύο ώρες είναι καλά, θα είναι καλά και το παιδί σου. Θέλουν να σε βλέπουν σίγουρη. Δεν πειράζει που θα λείψω μωρό μου γιατί μετά θα έρθω και θα παίξουμε μαζί. Αν καταφέρεις και βρεις άνθρωπο να σε βοηθάει με το σπίτι (π.χ. η μαμά σου όλα τα μαγειρέματα και ό,τι άλλο μπορεί) και ασχολείσαι με το σπίτι μια φορά το Σ/Κ νομίζω πως δύο ώρες θα σας φτάσουν μέσα στη μέρα. Δεν είναι το ιδανικότερο, αλλά δες το εσύ πρώτα από τη θετική του πλευρά (= θα έχω 2 γεμάτες ώρες μόνο με το παιδί μου) για να το κάνεις πιο εύκολο και για το παιδί. Αν δεν βρεις βοήθεια για το σπίτι θα είναι πιο δύσκολο αλλά και πάλι να σκέφτεσαι πόσο χρόνο θα έχεις με το παιδί και όχι αυτόν που δε θα έχεις. Φιλιά και καλή δύναμη!