Καλησπερα,
με λενε Oλγα και ηρθε και η δικια μου σειρα να πω αυτο που μου συμβαινει…. Ειμαι και εγω μια μαμα τρελαμενη με την κορη μου. Την λατρευω, την αγαπω, ειναι η ΖΩΗ ΜΟΥ!!!!!
Ειπαμε φετος λοιπον, μια που ειναι 4 χρονων, να την στειλουμε σχολειο…. Ολα καλα, ολα τελεια, ολοι ενθουσιασμενοι… Μεχρι που αναγκαστηκαμε να σταματησουμε να στελνουμε τη μικρη σχολειο επειδη ενα βραδυ ειχαμε ενα περιστατικο με σπασμους, χωρις το παιδι να ειναι αρρωστο (εννοω οπως σε περιπτωσεις υψηλου πυρετου).
Νοσηλευτηκαμε για μια βδομαδα και μετα απο ολες τις απαραιτητες εξετασεις (ηλεκτροεγκεφαλογραφημα, μαγνητικη, εγκεφαλογραφημα με στερηση υπνου, αιμα, ουρα….), οι οποιες ηταν ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΕΣ, οι γιατροι μας ειπαν οτι ηταν ενα τυχαιο περιστατικο, το οποιο μπορει να συμβει 1-2 φορες στον καθε ανθρωπο… Το θεμα μας δεν ειναι αυτο, εφοσον το παιδι μας ειναι μια χαρα….
Οταν πηγαμε να ενημερωσουμε στο σχολειο για το περιστατικο, ειχαμε μια αντιμετωπιση απο τη δασκαλα της εντελως απροσμενη… Μολις της εξιστορησαμε το γεγονος μας ειπε οτι πρεπει να ειναι ενας γονιος στο σχολειο ή να «προσλαβω» μια ΝΟΣΟΚΟΜΑ να ειναι στο χωρο του σχολειου μηπως συμβει κατι στο παιδι μου…. Εκτος των αλλων μας ειπε οτι δεν μπορει να προσεχει ενα παιδι και να παραμελει τα υπολοιπα 16 (χωρις φυσικα να της ζητησουμε κατι τετοιο)….
Αρχισε να μας λεει οτι το παιδι μπορει να πεσει απο την τραμπαλα, την κουνια, απο το θρανιο, την ωρα που τρωει να πνιγει, ακομα και να τραυματιστει (λες και μονο στο δικο μας παιδι μπορει να συμβουν αυτα). Συνεχισε λεγοντας οτι ισως ειναι καλυτερα να παμε το παιδι σε ενα σχολειο πιο κοντα στο σπιτι μας λογω του προβληματος…
Οταν φυσικα εμεις αντιδρασαμε και ειπαμε οτι ΔΕΝ υπαρχει προβλημα και το παιδι δεν εχει τιποτα, μας απαντησε οτι δεν θελει μπελαδες και τρεχαματα τωρα που πλησιαζει να βγει στη συνταξη… Και οταν μετα απο ολα αυτα ο αντρας μου σε εντονο υφος της ειπε οτι η συμπεριφορα της ειναι απαραδεκτη, με πολυ ειρωνικο υφος μας ειπε το απιστευτο «Κοιταξτε, ειναι Παρασκευη μεσημερι και δεν θα μου χαλασετε το Σ/Κ«
Εμεις με τη σειρα μας απευθυνθηκαμε στον διευθυντη και γιατρους του νοσοκομειου ζητωντας χαρτι για το σχολειο (μας το ζητησαν και αυτο). Η απαντηση τους ηταν οτι δεν υπαρχει λογος να δωσουν ενα τετοιο χαρτι απο τη στιγμη που το παιδι ειναι υγιεστατο…. Θα εδιναν μονο σε περιπτωση προβληματος!!! Φυσικα ακομα και οι γιατροι εκνευριστηκαν και ειπαν οτι ειναι ενα ειδος ρατσισμου γιατι ακομα και τα παιδια που εχουν καποιο προβλημα δεν πρεπει να τα περιθωριοποιουμε…
Φυσικά, αλλάξαμε σχολείο και το δέχτηκαν χωρίς κανένα πρόβλημα.
Και τωρα ζηταω τη βοηθεια σας…
Αυτο που θελω να μαθω ειναι αν οντως βαση νομου θα επρεπε να εχω μια νοσοκομα στο σχολειο για το παιδι μου!
Απάντηση της δικηγόρου Λίλης Σκουλαρίκη:
Υπάρχει ο Ν.3699/2008 – ΦΕΚ 199/2008 (ΕΙΔΙΚΗ ΑΓΩΓΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ Η ΕΙΔΙΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ) που μιλάει για παιδιά, τα οποία χρειάζονται ειδικό βοηθητικό προσωπικό στο σχολείο (η λεγόμενη παράλληλη στήριξη κλπ.). Αλλά η περίπτωση που αναφέρεις δεν εμπίπτει εδώ.
Δεν νομίζω ότι η συγκεκριμένη δασκάλα έχει δίκιο, αλίμονο αν κάθε παιδί που εμφάνισε μια φορά στη ζωή του πυρετικούς σπασμούς έπαιρνε κι από μια… αποκλειστική νοσοκόμα μαζί του στο σχολείο!!! Δεν γνωρίζω νόμο που να λέει τέτοιο πράγμα. Η δασκάλα που το επικαλέστηκε, ας μας πει πού προβλέπεται αυτό, σε ποιά διάταξη και το ξανασυζητάμε.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
καλησπερα. Κι εμενα το παιδακι μου ειχε κανει μια φορα πυρετικους σπασμους. Ειμασταν στο σπιτι τοτε κι ειχαμε σταματησει για λιγο τον παιδικο, αφου ηταν ηδη αρρωστο. Οταν παρ'ολα αυτα επιστρεψαμε σχολειο μετα απο καιρο, σε δημοσιο παιδικο σταθμο, ενημερωσαμε τις δασκαλες γι'αυτα που περασαμε και για το τι επρεπε να εχουν υπ'οψιν τους κι αυτο ηταν ολο. Ουτε μια φορα δεν αφησαν το παραμικρο υπονοουμενο οτι δεθα το δεχτουν.
καλησπέρα, το είχα αντιμετωπίσει κι εγώ το πρόβλημα όταν θέλησα να γράψω τη μικρή μου στον παιδικό σταθμό της πόλης μου . Η καθ΄όλα ενημερωμένη διευθύντρια μου είπε πως δεν δέχονται παιδιά με ειδικές ανάγκες , ενώ το παιδί είχε κάνει απλά επεισόδιο πυρετικών σπασμών. Φυσικά γραφτήκαμε σε ιδιωτικό σταθμό και χαίρομαι γιατί οι βάσεις που πήρε ήταν εξαιρετικές. Δεν χρειάζεται κανένα πιστοποιητικό γιατρού αν το πρόβλημα έγκειται μόνο στον πυρετό. Σήμερα η κόρη μου είναι 14 ετών και φυσικά είναι υγιέστατη , μόνο η ταλαιπωρία των γονιών δεν ξεχνιέται.
Γράφω ως δασκάλα παράλληλης στήριξης σε δημοτικό. Είναι πραγματικά τεράστια ευθυνη να έχεις υπό την σκέπη σου ένα παιδί με εν δυνάμει σπασμούς. Πραγματικά πολύ δύσκολο για το δάσκαλο που έχει υπο την επίβλεψή του άλλα τουλάχιστον 15 παιδιά. Αν ένα παιδί χτυπήσει μέσα στην τάξη ή στην αυλή ο εκπαιδευτικός περνάει σούμπιτο από ΕΔΕ, οπότε ας μην είμαστε τόσο αρνητικοί και κατακριτικοί με τον φόβο ενός εκπαιδευτικού που δεν είναι της ειδικής αγωγής. Να φανταστείτε εγώ ήμουν μαζί με τη δασκάλα της τάξης και είχα υπο την επίβλεψή μου παιδί με επιληψία. Αυτό έτρεχε μες στην τάξη γιατί είχε υπορκινητικότητα εγώ από πίσω, η δασκάλα να κάνει μάθημα, τα παιδιά να είναι με ανοιχτό στόμα και το παιδί να παθαίνει την κρίση εν κινήσει και να πέφτει και να χτυπάει....οι γονείς καταλάβαιναν βέβαια γιατί το ίδιο γινόταν στο σπίτι. Νομίζω ότι εφόσον πρόκειται για μη υποχρεωτική εκπαίδευση και γιαιδιωτικό παιδικό σταθμός έχει κάθε δικαίωμα να το πει. Κακώς,βεβαια, πείτε το ευθυνοφοβία, πείτε το ειλικρίνια, πείτε το ρατσισμό...πολλά μπορεί να είναι. Σημασία έχει ότι βρήκατε άλλο σχολειο. Πάντως αν είσαι χρόνια εκπαιδευτικός βλέπουν πολλά τα μάτια σου...επιπηψίες χωρίς να εχει ενημερώσι ο γονεάς, εδώ και μέρες στο σχολείο έρχεται παιδί με σταφυλόκοκκο και η μητέρα ενώ δεν δουλεύει το φέρνει παρά τις οδηγίες των δασκάλων. Πάντως σημασία έχει που το παιδί είναι καλά!