«Γιατί δεν μπορώ να βγάλω το μωρό;»

Με λένε Μαρία. Πριν από τρισημιση μήνες έγινα δεύτερη φορά μαμά. Καισαρική και την πρώτη φορά καισαρική και τώρα. Είχα εύκολη εγκυμοσύνη, αλλά από τον δεύτερο μήνα ινσουλίνη 5 φορές τη μέρα και 6 φορές τη μέρα μέτρηση σακχαρου κι όλα αυτά μόνη μου, εγώ που τρέμω τις βελόνες και τα αίματα.

Στην αρχή της εγκυμοσύνης πήγα στην παλιά μου γιατρό, η οποία υπολόγισε λάθος τις εβδομάδες και μου έλεγε ότι το μωρό έχει βραδυκαρδια κι ότι και να αποβαλω θα κάνω μια θεραπεία με φάρμακα για το ζάχαρο γιατί αυτό τα δημιουργεί όλα και θα ξαναμεινω έγκυος… Tο πρώτο σοκ ήρθε. Με έβαλε ξεκίνησα αντιπhκτικες ενέσεις στην κοιλιά για να βοηθήσουμε την καρδιά του μωρού… Δεύτερο σοκ ήρθε. Να μη σας τα πολυλογώ, άλλαξα γιατρό, πήγα στης κουμπαρας μου, να είναι πάντα καλά κι εκείνη και ο γιατρός ο οποίος εκτός από μεγάλος επιστήμονας, είναι και άνθρωπος θα καταλάβετε πιο κάτω γιατί…

Περνάει ο καιρός και φτάνουν οι μέρες για την αυχενική όλα καλά από τον υπέρηχο και μου παίρνουν αίμα και άργησε πολύ να σταματήσει να τρέχει. Το βλέπει ο γιατρός μιλάει με αιματολογο και την επόμενη μέρα με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει να πάω για κάποιες εξετάσεις οι οποίες ευτυχώς βγήκαν καλές και τουλάχιστον σταμάτησα την αντιπηκτικη στην κοιλιά η οποία ήταν μέσα στις μελανιές και τα οίδηματα…

Περνάει ο καιρός και προκύπτει οικονομικό κόλλημα… Εχω κανονίσει όμως για Β επιπέδου ραντεβού και λέω τουλάχιστον ας κάνω κι αυτό και μετά θα πήγαινα σε δημόσιο νοσοκομείο. Έρχεται λοιπόν η μέρα για την Β επιπέδου πάω του λέω ότι για οικονομικούς λόγους δεν γίνεται να συνεχίσουμε μαζί και τι μου λέει ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ;;;

– Ότι μπορείς δώσε μου, ένα χειρουργείο θα κάνουμε, τίποτα σπουδαίο! Αρκεί να καλύψεις το νοσοκομείο κι εμένα άσε με πιο μετά!

Ξετρελαμενη εγώ από τη χαρά μου συνεχίζω με ένα παράξενο συναίσθημα που κάθε μέρα μεγαλώνει ότι κάτι άσχημο θα μου τύχει. Και φτάνουμε λοιπόν στις 38 εβδομάδες και κανονίζουμε χειρουργείο για 3 Ιουνίου όπως είχαμε πει εξαρχής με το γιατρό. Και ξεκινάμε πρωί με τον άντρα μου και μία θεία μας για το νοσοκομείο, με παίρνουν για την προετοιμασία και με βάζουν στον καρδιοτοκογραφο μέχρι να έρθει ο γιατρός μου. Οφείλω να πω τα καλύτερα για μαιες, γιατρούς, νοσηλευτές, ακόμα και τραυματιοφορείς στο συγκεκριμένο μαιευτήριο γιατί στο άλλο που γέννησα την κόρη μου ήταν όλοι με τη μύτη ψηλά και όλο παράπονα.

Και μπαίνουμε στο χειρουργείο η ώρα ενιαμιση το πρωί γίνεται η νάρκωση επισκληριδιος και συνειδητοποιω ότι στο άλλο μαιευτήριο μου είχαν κάνει δόση για άλογο όπως μου είπε και ο αναισθησιολόγος χαριτολογωντας… Περνούν τα λεπτά κι ακούω τον γιατρό μου να λέει ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΓΑΛΩ ΤΟ ΜΩΡΟ;;;; ΚΑΙ ΠΑΘΑΙΝΩ ΤΟ ΤΡΊΤΟ ΣΟΚ.Το χειρουργείο συνεχιζόταν κανονικά ο γιατρός συνέχεια με ρώταγε αν την πρώτη φορά είχα πρόδρομο πλακούντα ή αιμορραγιες και τι συνέβη στην πρώτη καισαρική… Εγώ του απαντούσα τίποτα από όλα αυτά απλά είδα λίγο αίμα και την ίδια μέρα γέννησα. Τι είχε συμβεί;;; Η πρώτη μου γιατρός είχε ράψει την μήτρα με την ουροδοχο κύστη και τραβώντας το παιδί για να βγει έσπασε η ουροδοχος. Ο αναισθησιολόγος φοβερός προσπαθούσε να με στηρίξει ψυχολογικά αλλά εγώ έκλαιγα από την ώρα που μου είπαν τι συνέβη μέχρι το επόμενο πρωί. Και ο μπέμπης μου σε ειδική παρακολουθηση μια μέρα λόγω του ζαχαρου μου.

Περιττο να πω ότι έγινα το περιστατικό της μέρας και πέρασαν από το χειρουργείο αρκετοί χειρουργοι. Και εκτός από την ουροδοχο και το σπάσιμο της μου αφαίρεσαν και τη μεμβράνη του στομάχου που πήγαινε για σηψαιμια. Όπως καταλάβαινετε εγώ χάλια ψυχολογικά δύο μέρες να σφαδαζω από τον πόνο, ενώ έχω τρελές αντοχές και υπομονή. Με παροχετευση και καθετήρα και ορους μέχρι που πήρα εξιτήριο. Πήγα για γέννα και βρέθηκα ασθενής. Α και τον καθετήρα τον έβγαλα μετά από 15 μέρες. Με το μωρό και τα ξενύχτια είχα και τον καθετήρα στο χέρι, δε φαντάζεστε τι τράβηξα. Ευτυχώς ο μπεμπακος μου ήταν και είναι πολύ ήσυχο μωρό. Είναι πραγματικά ο σωτήρας μου και το θαύμα της δικής μου ζωής.

Για αυτό κορίτσια να μην εμπιστεύεστε τυφλά γιατρούς γιατί κι αυτοί άνθρωποι είναι και λάθη κάνουν!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com