Η μαμά ρωτάει: Η κόρη μου φοβάται τα άλλα παιδάκια. Τι να κάνω;
Η κόρη μου θα γίνει 3 ετών τον Μαϊο και εδώ και αρκετούς μήνες, φοβάται τα μεγαλύτερα παιδάκια στις κούνιες, ή ακόμα και μικρά παιδάκια που τρέχουν ή φωνάζουν.
Αυτό το έπαθε πριν μερικούς μήνες όταν σε μια τσουλήθρα την στρίμωξαν κάτι μεγαλύτερα παιδάκια που έτρεχαν και φώναζαν. Δεν μπορώ να την πάω σε κούνια ή παιδότοπο και να περάσει καλά γιατί πάντα υπάρχουν παιδάκια που τρέχουν ή φωνάζουν.
Έχει συμβεί σε κανένα άλλο παιδάκι; Πόσο κράτησε και πώς το ξεπέρασε;
Ακόμα και σε πάρτυ ή και επισκέψεις σε φίλους φοβάται όταν τρέχουν και φωνάζουν. Πώς να την βοηθήσω να το ξεπεράσει;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ειχα το ιδιο προβλημα με τον γιο μου. Φοβοταν τα αλλα παιδακια κ δεν πηγαινε σε κουνιες ή τσουληθρα αν υπηρχε καποιο παιδακι κοντα. Το ξεπερασε σιγα σιγα με τον ερχομο του αδερφου του κ με τον παιδικο σταθμο που πηγε τριων χρονων. Μην αγχωνεσαι κ προσπαθησε να μην της το τονιζεις. Κανε πως ολα ειναι φυσιολογικα κ μην την πιεζεις.
Nα μην αγχωνεσαι καθολου!!!!!Το περασα και εγω με το γιο μου μεχρι περιπου τα 3 και κατι χρονια..Τρεχανε πανω του παιδακια και ετρεμε εδειχνε φοβισμενος ειτε ηταν μεγαλυτερα ειτε μικροτερα και εγω στα πατωματα απο τη στενοχωρια μου!!!Φυσικα δεν σταματησαμε να πηγαινουμε σε παρκο,παιδοτοπους και να βγαινουμε τακτικα..Ζητουσα φιλες να φερνουν παιδακια στο σπιτι και 4 χρονων πηγε προνηπιο αυτο τον αλλαξε τελειως!!!Αλλο παιδι,παιζει με πολλα παιδια και πλεον που ημαστε 5 χρονων ζηταει να φωναζουμε φιλους του και να πηγαινουμε παιδοτοπους..Αν ημαστε μονοι παει και γνωριζει παιδακια και παιζει!!Ολα θα πανε καλα μην ανησυχεις θελει το χρονο του και θα αλλαξει,ολα τα παιδακια περνανε διαφορες φασεις!! :)
της εξηγεις οτι δεν υπαρχει λογος να φοβασαι τα παιδακια κ οτι η μανουλα ειναι εδω. την πηγαινεις σε κουνιες παιδοτοπους κτλ κ κα8ε οταν φυγεται τις λες "ειδες τι ωραια που ειναι τελικα με τα παιδακια???περασαμε πολυ ωραια!λιγο φωναζουνε αλλα αξιζει τη να κανουμε??? γελας κ λιγο το διακομοδεις " κ την επομενη φορα που 8α πατε παλι (καλα ειναι να μη περασει πολυ καιρος), τις 8υμιζεις πριν πατε οτι κ την προηγουμενη φορα φοβοσουνα αλλα θυμασαι ποσο ωραια περασαμεε τελικα???
φιλη μου ελπιζω να μην ειναι κατι αλλα επειδη εχω περασει ακριβως το ιδιο θελω να το ψαξεις λιγο καλυτερα. Εχω μια κορουλα 4 χρονων σχεδον, μετα τα 2μιση παρατηρησα την συμπεριφορα που γραφεις. Το συζητησα με τον παιδιατρο μου και μου ειπε: δεν ειναι τιποτα καποιο παιδακι θα την χτυπησε κατα λαθος οταν δεν εβλεπες θα το ξεπερασει.. Φετος την εστειλα παιδικο για να συνηθισει σιγα σιγα με τα παιδια. Πριν λιγους μηνες κατα τυχη ειδα μια διαφημιση στην τηλεοραση που ελεγε διαοφρα συμπτωματα αυτισμου, ενα απο αυτα ηταν αν δεν παιζει το παιδι σας με αλλα παιδια. Ανησυχησα οταν το ειδα και αρχισα να ψαχνω στο ιντερνετ.. Μετα απο 2 μερες με πηρε η δασκαλα της τηλ. να παω απ τον παιδικο να συζητησουμε.. μου κοπηκαν τα ποδια, ηξερα τι θα μου πει. Για να μην στα πολυλογω μας συμβουλεψε να παμε σε αναπτυξιολογο να εξεταστει απο ειδικο αυτη η αντικοινωνικη συμπειφορα του παιδιου. Ετσι και πηγαμε, εκει μας ειπε πως ειναι μια (ευτυχως) πολυ ελαφρια μορφη αυτισμου που εχει να κανει μονο με την κοινωνικοποιηση του παιδιου. Τωρα εχουν δωσει περισσοτερη βαση στον παιδικο και εχουμε ξεκινησει και καποια εκπαιδευτικα προγραμματα σε παιδοψυχολογο και εχω δει θεαματικη βελτιωση στην συμπεριφορα της μικρης απεναντι στα παιδια. Απ οτι μας εξηγησαν επειδη κι εγω σαν φοβο το ερμηνευα προς τα αλλα παιδιά, μας ειπαν οτι δεν ξερει πως να επικοινωνησει με τα αλλα παιδια και θεωρει απροβλεπτη τη συμπεριφορα τους. Σορρυ αν σε κουρασα και ελπιζω να μην ειναι ιδια η περιπτωση σου, απλα στα γραφω επειδη κι εμενα δεν βρεθηκε καποιος να μου πει οτι θα μπορουσε να ηταν κατι τετοιο και οσο νωριτερα το ανακαλυψεις, τοσο το καλυτερο. Απλα ψαξτο λιγο, ακομα και να ειναι αυτο δεν ειναι κατι σοβαρο και μπορεις να το δουλεψεις
Και εμένα η μικρή μου μέχρι πριν λίγο καιρό (τώρα είναι 31 μηνών) τρόμαζε από τα μεγαλύτερα παιδάκια, τις φωνές, τις τρεχάλες και γενικώς την "έντονη" συμπεριφορά που έχουν τα ζωηρά παιδάκια στους παιδότοπους και τις κούνιες. Πολλές φορές έρχοταν τρέχοντας στην αγκαλιά μου (κλαίγοντας μερικές φορές). Άλλες φορές δεν ήθελε να αφήσει το χέρι μου ή την αγκαλιά μου για να πάει να παίξει. Αν κάποιο παιδάκι της μιλούσε με λίγο υψωμένη φωνή έβαζε αμέσως τα κλάματα κι ερχόταν σε μένα τρέχοντας κι αν κάποιο παιδάκι της έπαιρνε το αρκουδάκι της πάλι ερχόταν σε μένα κλαίγοντας και με τραβούσε για να το διεκδηκήσω πίσω για λογαριασμό της. Είχα ανησυχίσει κι εγώ. Όμως διάβασα αρκετά για το θέμα και όλοι συμφωνούν στο ίδιο σημείο: δεν σταματάς φυσικά τις επισκέψεις σε κούνιες και παιδότοπους. Αντιθέτως η επαφή με παιδιά είναι που λύνει το πρόβλημα. Προσφέρεις την αγκαλιά σου αμέριστα και δεν πιέζεις το παιδί να πάει να παίξει. Το αφήνεις να πάει μόνο του όταν το θελήσει, αν το θελήσει. Σιγά σιγά θα "ξετσουμίσει" μόνο του! Εμένα η δικιά μου μέχρι που τραβάει πλέον το αρκούδι της από μεγαλύτερα παιδιά αν της το πάρουν λέγοντας "ατό είναι δικό μου"! Μην ανησυχείς. Απλώς κάνε υπομονή!
Ο γιος μου απο μικρος ηταν ετσι..γενικα δεν μπορουσε τις φωνες..στους παιδοτοπους ειδικα αν υπηρχε παρτυ που μαζευονται και φωναζουν για την τουρτα εκλαιγε και ηθελε να φυγει..τωρα στα 3μιση σχεδον ειναι καλυτερα..μην την πιεζεις..εγω τον απομακρυνα σιγα σιγα ή τον ειχα αγκαλιτσα..θα το ξεπερασει με τον καιρο πιστευω..