Είμαι η μαμά Καλλιόπη, έχω ένα ονειρεμένο γιο 3 χρόνων και 9 μηνών – τον Ορφέα – και μένω στην Αγγλία. Έχω κάνει διάφορα σχόλια σε αρκετές ιστορίες του «Είμαι Μαμά», αλλά ποτέ δεν είχα το θάρρος να πω μια δική μου μαμαδο-ιστορία. Αιτία γι’ αυτό το e-mail είναι η ιστορία της μαμάς Φωτεινής, η τελευταία από μια σειρά ιστορίες «γιατί δεν με αφήνουν ήσυχη να μεγαλώσω το παιδί μου και να πάρω αποφάσεις για τη ζωή μου όπως εγώ νομίζω καλύτερα«. Όχι πως θέλω να κρίνω την κοπέλα και να το παίξω σωστή ή άγια μαμά. Μάλλον, για να τονίσω για μια ακόμα φορά το αυτονόητο, ότι διαφορετικοί άνθρωποι και διαφορετικά παιδιά έχουν διαφορετικές ανάγκες και ο καθένας κάνει ό,τι νομίζει καλύτερο…
Για να μπω στο ζουμί λοιπόν, είμαι μια μαμά του… άκρου. Του υπερπροστατευτικού άκρου. Ο Ορφέας κοντεύει τα 4 και ακόμα κοιμάται μαζί μου. Με το που αναστενάζει, τρέχω κοντά του. Να προλάβει να κλάψει; Σπάνιο. Του κρατάω το χεράκι κάθε φορά που περπατάμε στο δρόμο και άμα θέλει να τον αγκαλιάσω θα σταματήσω και θα το κάνω στη μέση του δρόμου, αδιαφορώντας για τα βλέμματα των άλλων περαστικών. Σε μια κουλτούρα που θέλει τα παιδιά ανεξάρτητα όσο πιο γρήγορα γίνεται, εγώ εξακολουθώ και βοηθώ τον Ορφέα ακόμα και αν δεν το χρειάζεται. Προτιμώ να συζητώ μαζί του τι θα κάνουμε, πώς θα το κάνουμε και τι περιμένω από αυτόν παρά να τον μαλώσω ή να του βάλω τις φωνές. Και όταν τον μαλώσω, προτιμώ να το κάνω σε ήπιους τόνους. Από τότε που γεννήθηκε, ζήτημα αν έχω βγει 10 φορές… τον άφησα με βαριά καρδιά είτε στον άντρα μου, είτε στην μαμά μου, είτε στην πεθερά μου και «διασκέδασα» με το ρολόι στο χέρι, περιμένοντας να περάσει η ώρα να ξαναγυρίσω κοντά του.
Ναι, αλλά…
Έμεινα έγκυος για πρώτη φορά στα 34 και έγινα μαμά στα 35, μετά από χρόνια προσπαθειών και ένα βήμα πριν χρειαστώ τη βοήθεια της επιστήμης. Είχα ζήσει τη ζωή μου, είχα χορτάσει εξόδους, εκδρομές και χρόνο με τον άντρα μου, μια και ήμασταν μαζί 10 χρόνια πριν γίνουμε γονείς. Ήμουν έτοιμη και σωματικά και ψυχολογικά να αφιερώσω το είναι μου στο παιδί μου.
Πριν περίπου διόμιση μήνες και μετά από έρευνες, εξετάσεις και αξιολογήσεις που διέρκεσαν σχεδόν ένα χρόνο, οι ειδικοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο Ορφέας είναι αυτιστικός.
Και αναρωτιέμαι, μήπως ενστικτωδώς, πριν ακόμα μάθω, φρόντιζα να δώσω στον Ορφέα όλη μου την αγάπη για να τον αποζημιώσω για όλα αυτά που τον περιμένουν στην κοινωνία (τώρα φυσικά το κάνω συνειδητά); Ας μη γελιόμαστε, ακόμα και σε μια κοινωνία όπως της Αγγλίας, η οποία είναι έτη φωτός μπροστά στη φροντίδα των ατόμων με ειδικές ανάγκες, η ζωή των ατόμων με ειδικές ανάγκες κάθε άλλο παρά εύκολη είναι…
Γιατί λοιπόν σας κουράζω με την καθημερινή μας πραγματικότητα; Για να πω για μια ακόμη φορά το αυτονόητο. Σύμφωνα πάντα με την ταπεινή μου γνώμη, από τη στιγμή που τα παιδιά μας είναι υγιή και ευτυχισμένα, καλύπτουμε τις ανάγκες τους. Δεν έχει σημασία ο τρόπος που τα μεγαλώνουμε, γιατί διαφορετικά παιδιά έχουν διαφορετικές ανάγκες. Και στην τελική, αν η μαμά αισθάνεται δυστυχισμένη, αυτό θα επηρεάσει μοιραία τη σχέση της με το παιδί της.
Και σε αντίθεση με τη μαμά Φωτεινή, εγώ θέλω και ένα δεύτερο παιδί. Παρόλο που η δεύτερη εγκυμοσύνη μου έληξε άδοξα στους 7 μήνες. Παρόλο που είμαι 39 χρόνων και η γονιμότητά μου παίρνει την κάτω βόλτα μέρα με τη μέρα. Παρόλο που ξέρω ότι υπάρχει 20% πιθανότητα να είναι και εκείνο αυτιστικό. Και αν και ξέρω ότι δεν είναι όλα τα αδέρφια αγαπημένα και ενωμένα σαν κι εμένα και τον αδερφό μου, θέλω να υπάρχει και κάποιος άνθρωπος για τον Ορφέα όταν εγώ εγκαταλείψω αυτόν τον κόσμο. Μπορεί να είναι εγωιστικό, αλλά είναι η δική μου απόφαση ζωής… και χαίρομαι που έχω την υποστήριξη του άντρα μου και των δικών μας ανθρώπων.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Γλυκιά μανούλα Καλλιόπη. Ο καθένας έχει την δικιά του στρατηγική στην εκπαίδευση του παιδιού. Προπαντός εσύ μαμά που έχεις να ανέβεις αυτόν τον Γολγοθά με το αγγελούδι σου. Ο αυτισμός θέλει ειδική μεταχείριση, πολυ υπομονή κ θέληση. Καλα κάνεις που είσαι δίπλα του γιατί το έχει ανάγκη. Πολυ αγάπη κ χαμόγελα. Δως του ένα φιλάκι από εμένα ασχέτως που δεν με ξέρετε. Σας στέλνω την δύναμη μου. :)
Θέλω να σου πω μόνο πόσο σπουδαία μαμά είσαι...Έχουμε γίνει τόσο βιαστικοί, πολυάσχολοι και πικρόχολοι σήμερα που νομίζουμε πως το να δείξουμε την αγάπη μας στα παιδιά μας είναι αφελές, ότι τα κακομαθαίνει, ότι θα μας φάει πολύ χρόνο...Το θεωρούμε αυτονόητο ότι τα παιδιά ειδικά ξέρουν πως τα αγαπάμε... Όταν έκανα την αυχενική διαφάνεια δεν ήξερα τι να περιμένω, ήξερα όμως ότι όπως και να ήταν το μωράκι μου το μόνο που ήθελα για εκείνο όταν θα ερχόταν στην ζωή μου θα ήταν να έχει αγάπη και να γελάει. ΑΓΑΠΗ και τίποτε άλλο... Να μεγαλώσει και να μην φτάνει η αγκαλιά του να αγκαλιάσει όλο τον κόσμο...να την μοιράσει τόσο απλόχερα και ασυμβίβαστα που να κάνει όλους γύρω της ευτυχισμένους....και ευγνώμονες που την γνώρισαν...
Συγχαρητηρια για τον τροπο που τον μεγαλωνεις. Εχεισ σκεφτει την εξωσωματικη για να μειωσεις την πιθανοτητα κ δευτερου αυτιστικου παιδιου?
ΜΠΡΑΒΟ σου!!!!!Σου αξιζει να εισαι μαμα και ευχομαι συντομα να μεγαλωσει η οικογενεια σου!!Με συγκινησες και σε καταλαβαινω,γιατι δεν υπαρχει τιποτα πιο δυνατο απο την αγαπη της μανας!!!Να ειστε καλα!!!
Σας ευχαριστώ όλες σας και για τα καλά σας λόγια και για το θάρρος της γνώμης σας. Ευτυχώς βοήθεια από ειδικούς υπάρχει, και ευτυχώς είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν όχι μόνο τον Ορφέα, αλλά και εμάς και αυτό έχει πολύ θετική επίδραση στην ψυχολογία μας. Έχω πλέον αρχίσει να αφήνω σιγά σιγά τον Ορφέα να κάνει πράγματα μόνος του και να επεμβαίνω μόνο όταν ζητάει τη βοήθειά μου. Δεν είναι εύκολο να τον αφήνω να παιδεύεται (τουλάχιστον έτσι νομίζω εγώ, εκείνος δείχνει να το διασκεδάζει) αλλά προσπαθώ. Καταλαβαίνω ότι είναι σημαντικό και κάνω υπομονή... και το γέλιο του είναι η ανταμοιβή μου!
Bravo sou, kalh epituxia ston mikro Orfea. Menw ki egw Agglia k h xwra exei upodomh gia paidakia san ki auton alla episis kserw poso skliri xwra einai. Egw ki h mikri mou sas euxomaste oti kalutero x
είσαι θεά Καλλιόπη!!!!! xoxoxoxo