Ενώ συνήθως απολαμβάνω τα άρθρα του κ. Καφάτου, το συγκεκριμένο με εξέπληξε δυσάρεστα!! Καλά κάνει ο άνθρωπος, όπως όλοι μας άλλωστε, και εκφράζει τη γνώμη του, αλλά το συγκεκριμένο άρθρο ήταν τραβηγμένο από τα μαλλιά!! Αρχικά δεν καταλαβαίνω τα περί ανούσιων συζητήσεων μεταξύ γονέων στον παιδότοπο, δηλαδή αν οι ίδιοι αυτοί γονείς έρθουν στο σπίτι μας για το πάρτυ του παιδιού μας οι συζητήσεις γίνονται ως δια μαγείας πιο ουσιαστικές;; ο χώρος φταίει δηλαδή και για αυτό, ή το γεγονός ότι πιθανότατα γνωρίζεις κάποιους από αυτούς τους γονείς για πρώτη φορά και προφανώς και δεν μπορείς να ξεκινήσεις με το καλησπέρα σας πολιτική συζήτηση;; φυσικά και στο τοπ τεν θα είναι συζητήσεις περί σχολείου και δασκάλου, αυτά είναι άλλωστε και τα πρώτα κοινά που βρίσκεις με τους ανθρώπους αυτούς που ως επί το πλείστον είναι γονείς συμμαθητών των παιδιών σου! Επίσης παντελώς άσχετο και άκαιρο το σχόλιο περί ιδιωτικών ή δημόσιων σχολείων... και για αυτό οι παιδότοποι φταίνε;; στο σπίτι σου δηλαδή δεν θα τολμούσαν να σε ρωτήσουν κάτι τέτοιο;;; σε εμένα προσωπικά ποτέ κανείς δεν έχει κάνει αυτή την ερώτηση, την οποία την θεωρώ και παντελώς ανούσια ούτως ή άλλως, αλλά αφού θίγεται έστω και για άσχετο με το άρθρο λόγο το θέμα αυτό, ας καταθέσω λοιπόν κι εγώ το δικό μου σχόλιο: πήγα σε δημόσιο σχολείο και σε δημόσιο θα στείλω και το παιδί μου, όχι μόνο για οικονομικούς λόγους αλλά και από άποψη. Και σε δημόσιο παιδικό σταθμό ήθελα επίσης να το στείλω, είμαι κι εγώ κύριε Καφάτε όπως κι εσείς υπέρ του δημόσιου σχολείου, αλλά το ίδιο το κράτος επειδή τολμώ με προσωπικές θυσίες να έχω ακόμη δουλειά εν μέσω οικονομικής κρίσης κι εγώ και ο σύζυγός μου με αναγκάζει να πληρώνω ιδιωτικό σταθμό. Μπορεί μεν μιας και έχουμε την τύχη να εργαζόμαστε και οι δύο να είναι καθαρή ανάγκη και όχι θέμα κοινωνικοποίησης του παιδιού το να πάει παιδικό σταθμό προκειμένου να μπορώ να συνεχίζω να εργάζομαι, το κράτος όμως μου λέει έμμεσα ότι αφού δουλεύετε και οι δύο είστε αρκετά πλούσιοι για να πληρώσετε ιδιωτικό... Συνεπώς δεν είναι επιλογή μου το ιδιωτικό σχολείο αλλά λύση απόλυτης ανάγκης, καθώς αυτό το κράτος αντί να βοηθά και να στηρίζει τις εργαζόμενες μητέρες τις τιμωρεί που έχουν το ΘΡΑΣΣΟΣ (και ακόμη περισσότερο εδώ που φτάσαμε, την ΤΥΧΗ) να δουλεύουν, μακάρι όμως αυτό και να ήταν το μοναδικό πρόβλημα αυτής της χώρας!! άλλη συζήτηση όμως αυτή, για κάποια άλλη φορά όπως λέτε κι εσείς.... Τέλος, αυτό που με "χάλασε" περισσότερο είναι που υπονοείται ότι οι γονείς που κάνουν τα πάρτυ σε παιδότοπο τα κάνουν είτε γιατί βαριούνται τη φασίνα είτε γιατί είναι τόσο ξιπασμένοι που και δεν θέλουν να δουν οι καλεσμένοι τους ότι δεν ζουν σε loft με θέα central park!! άκρως υποτιμητικό σχόλιο που μου προκαλεί τουλάχιστον ΑΗΔΙΑ.... στα γενέθλια του παιδιού σου το μόνο που θέλεις είναι να περάσει το ίδιο καλά, δεν σε νοιάζει ούτε η φασίνα ούτε η γνώμη αυτουνού που θα δει ότι τελικά μένεις σε 72 τετραγωνικά που τα χρωστάς, με θέα τον τοίχο του απέναντι!!! Τα τρία πρώτα γενέθλια του παιδιού μου τα έκανα στο σπίτι, μαγειρεύοντας ένα σωρό φαγητά και καθαρίζοντας μετά τα μεσάνυχτα όπως κάνω άλλωστε καθημερινά και χωρίς το πάρτυ αφού αυτός είναι ο μόνος ελεύθερος χρόνος που απομένει μεταξύ δουλειάς και ασχολίας με το παιδί μου, και ποτέ δεν παραπονέθηκα ή είπα ότι κουράστηκα!! η χαρά του παιδιού μου ήταν διπλάσια δική μου χαρά και ανταμοιβή! στα τέταρτα όμως γενέθλια που εκτός από συγγενείς και λίγους φίλους μας με παιδιά το παιδί μου επιθυμούσε να καλέσει και κάποια παιδιά από τον παιδικό, συγνώμη που είχα την ξιπασιά να πάω στον παιδότοπο καθώς στα 72 τετραγωνικά μου με θέα δεν χωράνε 35 άνθρωποι (μιας και τα τετράχρονα έρχονται παρέα και με τους δύο γονείς τους, δεν τα φέρνει ταξί μόνα τους)!!!! Σάμπως στο σπίτι μου δεν θα υπήρχε πάλι το "στημένο" παίζω-κόβω τούρτα-φαγητό-τρώω την τούρτα-παίζω και μετά φεύγω!! όοοοοοοοχι καλέ, στο σπίτι θα κρατούσα γονείς και παιδιά εδώ όλο το Σαββατοκύριακο!! Σάμπως στο σπίτι μου δεν θα συζητούσα με τους γονείς των άλλων παιδιών για το σχολείο και τους δασκάλους!! όοοοοοχι, θα μας ενέπνεε η θέα του loft μου και δεν θα μιλούσαμε για παπαριές όπως λέτε, αλλά θα αναλύαμε τις προτάσεις του Yanis (του Βαρουφάκη ντε!) στο Eurogroup. Σάμπως δέκα τετράχρονα θα διασκέδαζαν περισσότερο κλεισμένα και στριμωγμένα σε ένα μικρό δωμάτιο (μιας και οι γονείς θα καταλάμβαναν το επίσης μικρό σαλόνι και μάλιστα αναγκαστικά όρθιοι οι περισσότεροι) από ότι διασκέδασαν σε ένα μεγάλο παιδότοπο τρέχοντας, παίζοντας, γελώντας με την ψυχή τους και χοροπηδώντας! Δεν θα ξεχάσω το χαμόγελο και τη χαρά της κόρης μου και των φίλων της στο πάρτυ της, αυτό δείχνει πόσο ευτυχισμένη ήτανε εκείνη την ημέρα και αυτό ακριβώς ήθελα. Α και επίσης, αναμνηστικά χειροποίητα μικροδωράκια έδωσα στα παιδάκια και στα πάρτυ που έκανα στο σπίτι μου και στο πάρτυ στον παιδότοπο, ούτε αυτό έχει να κάνει μόνο με τον παιδότοπο ήταν άλλο ένα άτοπο σχόλιό σας... Έχοντας την εμπειρία διοργάνωσης και των δύο ειδών πάρτυ λοιπόν, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι το καλύτερο πάρτυ είναι αυτό που κάνει τα παιδιά να περνάνε καλύτερα! σε κάποιες ηλικίες ο ιδανικός χώρος ίσως να είναι ένας παιδότοπος αν το σπίτι είναι μικρό και αν φυσικά υπάρχει η οικονομική δυνατότητα, σε κάποιες άλλες που δεν θα υπάρχουν και γονείς μαζί είναι στο σπίτι. Μην τα ισοπεδώνουμε όμως όλα! το μόνο σημαντικό μειονέκτημα του παιδότοπου είναι το φαγητό που προσφέρεται σε αντίθεση με το φαγητό που θα μαγείρευες στο σπίτι. Το τελικό κόστος βγαίνει ακριβώς το ίδιο (αν το ψάξεις, γιατί ο καθένας ζητάει ότι του κατέβει!!), τα παιδιά διασκεδάζουν το ίδιο ίσως και πολύ περισσότερο στη δική μας περίπτωση τουλάχιστον. Η μουσική δεν χρειάζεται να είναι στο τέρμα, αν είναι δυνατά αρκεί μόνο να πεις στον ιδιοκτήτη να το χαμηλώσει! τόσο απλά! Ο χώρος που θα επιλέξει ο καθένας με τα δικά του κριτήρια και με τις δικές του ανάγκες είναι δικαίωμά του και αυτό θα έπρεπε να είναι απόλυτα σεβαστό από τους καλεσμένους, εκτός και αν πάνε σε ένα πάρτυ για να κρίνουν αυτόν που το διοργάνωσε όπως κάνατε εσείς, και όχι για να τιμήσουν με την παρουσία τους το παιδάκι που έχει γενέθλια και να μοιραστούν τη χαρά των γονιών του.... Συγνώμη για το μεγάλο σχόλιο....

Ως μαμα πλεον θα συμφωνησω πως ειναι καπως απροσωπο οταν ομως ημουν πιο μικρη διασκεδaζα πολυ περισσοτερο στα παρτυ που γινονταν σε παιδοτοπους απ οτι σε σπιτια οπως κ ολα τα παιδια τοτε.οποτε φανταζομαι το θεμα ειναι που διασκεδαζουν τα παιδια περισσοτερο το τι αρεσει σε μας δεν εχει σημασια η μερα γενεθλιων κ γιορτης τους ανηκει.