Δεν θέλω να ξανακούσω για γέννα!
Ειμαι η μαμα Θ. και εχω εναν υπεροχο γιο 4,5 χρονων… Ειχα μια υπεροχη εγκυμοσυνη που δεν την καταλαβα καθολου, εκτος απο κατι μικροπονακια στη μεση. Δεν ενιωθα εγκυος, ολα τελεια!!!
Ειχα ομως μια πολυ δυσκολη γεννα, πολυωρη. Γεννησα μολις μπηκα στη 37η εβδομαδα τελειως απροοπτα. Ειχα παει επισκεψη στο γιατρο μου, μου εκλεισε ραντεβου να με ξαναδει σε μια εβδομαδα και μολις βγηκα ξεκινησαν οι πονοι στη μεση… Δεν εδωσα σημασια μιας και μολις ειχα εξεταστει, λεω ειναι απλα πονακια και πηγα σπιτι να ξεκουραστω. Ομως ολα χειροτερεψαν, αρχισα να ποναω υπερβολικα και τελικα πηρα τη γιατρο μου και πηγα στο νοσοκομειο…
Μετα απο ατελειωτες ωρες πονου και κουρασης δεν μπορεσα να βοηθησω αλλο, ηταν πανω απο τις δυναμεις μου… Προσπαθουσα μα δεν εβγαινε δυναμη… Ζηταγα καισαρικη μα τιποτα…
Τελικα γεννησα φυσιολογικα την επομενη μερα, ο μικρος βγηκε με βεντουζα τυλιγμενος σε τρια σημεια με το λωρο, καταμαυρος και με βοηθεια να αναπνευσει -με μαλαξεις- εκλαψε μετα απο λιγη ωρα με εμενα σχεδον αναισθητη να με βαζουν στο οξυγονο και να τα βλεπω ολα ασπρομαυρα!!! Το παιδακι μου ειχε ενα τεραστιο αιματωμα για μερες απο τη βεντουζα και τα ποδαρακια του κατατρυπημενα μιας και καθε μερα εκανε εξεταση για ικτερο επι 16 μερες και 2 μερες θερμοκοιτιδα απο τον υψηλο ικτερο λογω βεντουζας…
Εμενα με γεμισανε ραματα μεσα εξω, με εραβαν μιαμιση ωρα σε φυσιολογικο τοκετο!!! Και για 40 μερες καθομουν απο τους πονους σε σωσιβιο!!!
Τρια χρονια μετα εμφανισα φλεβικη ανεπαρκεια, εγχειριστηκα περυσι… Απο την αρχη εβλεπα μετα τη γεννα να αλλαζουν τα ποδια μου εμφανιση σταδιακα, να νιωθω κοπωση και τρεμουλο… Αυτα απο το σπρωξιμο…
Μετα απο αυτο ουτε να ξανακουσω για γεννα… Το παιδακι μου το λατρευω και δεν μετανιωνω οσα και αν περασα. Θα τα ξαναπερναγα, οπως ολες μας για τα παιδια μας. Τελος καλο, ολα καλα… Μα ο φυσιολογικος τοκετος δεν ειναι παντα η καλυτερη λυση…
Απο τη μια δεν θελω αλλο παιδι απο φοβο για τη γεννα, αλλα αν το μετανιωσω γινεται;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Εγώ ήμουν μια περίεργη περίπτωση, ευχή και κατάρα μαζί. Γέννησα σε 2,5 ώρες φυσιολογικά, χωρίς τεχνητούς. Μου σπάσαν τα νερά μόνα τους και μετά με έπιασαν οι πόνοι. 2,5 ώρες είναι η ευχή... Μηδέν ταλαιπωρία τόσο για μένα όσο και για το μωρό. Όλοι μου λένε 'τυχερη!'. Και ναι, είμαι! Αλλά από την άλλη ο τόσο σύντομος τοκετός συνεπάγεται με το να μην προλάβει το σώμα σου και το μυαλό σου να προσαρμοστεί στον πόνο και να συνηδειτοποιησει τι γίνεται. Δεν πρόλαβε να συμβαδισει η επισκληριδιος με το σώμα μου καθώς αφού την έκανα έφτασα τέλεια διαστολή σε δέκα λεπτά. Άρχισα να σπρώχνω και να νιώθω ότι με σκίζουν στα δύο. Αποτέλεσμα όλης της γρηγοραδας και του πόνου ήταν να πανικοβληθω. Ένιωσα και την περινεοτομη (απαραίτητη καθώς το μωρό έβγαινε με το κεφάλι αλλά και με το χέρι μπουνιά πάνω στο πρόσωπο οπότε δε χωραγαν μαζί. Ένιωσα και το πρώτο ράμμα ώσπου μου κάνανε τοπική για να συνεχίσουν. Όλο αυτό ήταν η καταρα. Για μέρες δε μπορούσα να κοιμηθώ καθώς νόμιζα ότι νιώθω το σκισιμο και το ράψιμο ξανά και ξανά σαν να μου το κάνουν εκείνη τη στιγμή. Τυχερή μεν αλλά για τον ίδιο λόγο που είχα τύχη είχα μετά ψυχοσωματικους πόνους από κάτω. Ο γιατρός εξαίρετος, μου εξήγησε ότι πόνεσα γιατί δε συμβαδίζει η επισκληριδιος και γιατί δεν προετοιμάστηκαν ψυχολογικά καθώς οι πόνοι μου ξεκίνησαν αμέσως στο 5λεπτο με διαστολή 6, δεν ήρθαν λίγοι λίγοι και ήπιοι ώστε να δυναμώσουν σταδιακά.
Η ίδια το έγραψες μόνη σου "θα το ξαναπέρναγα". Αυτό από μόνο του μας λέει πολλά ή μάλλον εσένα την ίδια θα έπρεπε να σου λέει πολλά! Ότι, προφανώς, μέσα σου δεν είσαι κατασταλλαγμένη, ότι δεν είσαι σίγουρη ότι δεν πρέπει να κάνεις κ 2ο παιδί ή ότι αν δεν θέλεις να αποκτήσεις ένα ακόμα παιδάκι. Γι' αυτό σκέψου το καλά πριν χαθεί ο χρόνος (ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ).
Ola avta ine thema igias kathe ginekas. Kanis den bori na pi ti tha itan kalitera ft i kesariki. Giavto embistevomaste tous giatrous. Ki an petixoume se kalo giatro tote ola tha pane kala. Egw genisa to paidi mou me ft mesa 2.5 wres. Ola itan kala ala otan irthe I wra na me rapsoun ta dio ramatakia skizomouna pantou o traxilos ixe malakosi toso poli apo mia kolpitida pou epatha sto telos tis egkimosinis. I giatros mou den mou ixe pi oti ine sovaro avto. Otan ston enato mina pia me eksetase alos giatros mou ipane oti prepi na paro ipotheta ta opia den ta vala giati nomiza kalitera tha geniso ki tha valo meta. (Megalo mou lathos) . Meta tin gena imouna ksapla gia arketo kero ixa akratia. Ixa pola ramata esoterika ki eksoterika. Meta apo saranta meres perpatisa ki mexri tora ponao sta ramata idika stis meres periodou. Ixa pola provlimata igias meta apo avto polipoda ston traxilo, paxi entomitrio (xrastike na kano apoksisi) , laspes sti xoli, poli pono sto stomaxi ki mexri tora exoo emoragies meta tin periodo. Exo kani ena soro eksetasis oso imouna stin ellada. (Tora vriskome stin agglia). To moro mou ine 14 minon ala I taliporia mou sinexizete akoma. Tha ithela na kano devtero paidi ala distixos n tha kano giati apla fovame gia tin igia mou. Skevtome omos na iothetiso ena moraki meta apo 2, 3 xronia. Den bori kanis na pi ton alona ti ine to sosto. O kathenas epilegi to ti ine kalitera gia tin ikogenia tou, gia to paidi tou kai gia toneavto tou. Signomi gia to megalo kimeno ki gia ta orthografika llathi. Me agapi mama X.
Κοπελα μου σε αφησαν να ταλαιπωρηθεις περισοτερο απ οσο αντεχες. τι νοημα εχει να γεννησεις φυσιολογικα και να νοιωθεις ετσι μετα? αν αλλαζες θα ταν καλυτερα τα πραγματα. εαν θες να κανεις αλλο παιδακι απλα αρχισε να προετοιμαζεις τον εαυτο σου πριν μεινεις εγκυος και ειμαι σιγουρη μια χαρα θα τα πας. καμια φορα η λαθος επιλογη του γιατρου μας κοστιζει και σωματικα και ψυχικα.
εγω πιστευω οτι ολα ειναι θεμα γιατρου......δε νομιζω οτι αυτο οφειλεται στη γεννα ειτε με φυσιολογικο τροπο ειτε με καισαρικη.εχω ακουσει κ φυσιολογικο τοκετο που πονουσε η αλλη υπερβολικα κ δε της συμπεριφερθηκαν καλα...κ εχω ακουσει κ καισαρικη κοπελες να φευγουν μετα τη γεννα κ να πονανε πολυ στο σπιτι..ειναι κ θεμα οργανισμου κ θεμα γιατρου πανω απο ολα.....δυστυχως εσυ επεσες στη περιπτωση......
Εγω γέννησα με φυσιολογικό τοκετό έπειτα απο 26 ώρες!σηκωθηκα όρθια και περπάτησα μετα απο 2ωρες.το παιδάκι μου το τράβηξε ο γιατρός μου με βεντουζα και δόξα το θεό ολα καλα.ολα αυτά που διαβάζω ειναι σχετικά .υπαρχουν κακές καισαρικές και κακοί φυσιολογικοί .πιστευω οτι ο γιατρός ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για το πως θα εξελιχθεί η γέννα και ποιες οι συνέπειες .εγω θεωρώ τον εαυτό μου ΤΥΧΕΡΟ που εχω έναν υπέροχο γυναικολόγο.
ΛΟΙΠΟΝ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΓΙΑΤΡΟΥ! 10 ΩΡΕς ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΕΠΙΠΤΟΝΤΩς ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΩ ΑΛΛΑ Η ΓΙΑΤΡΟς ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΑΛΛΗ ΑΠΟΨΗ. ΟΚ ΤΟ ΠΗΓΑΜΕ ΜΑΖΙ . Ο ΓΙΟΚΑς ΜΟΥ ΟΜΩς ΕΙΧΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΠΟΨΗ ΜΕ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΒΓΕΙ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ, ΣΤΟ ΤΕΛΟς ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ. Η ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΜΟΥ ΗΤΑΝ ΥΠΕΡΟΧΗ! ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΟΝΟΥς ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΕΡΠΑΤΗΣΑ ! ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΚΑΝΑ ΜΠΑΝΙΟ ! ΝΑΙ ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΝ ΣΑς ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΠΑΡΑΞΕΝΟ! ΗΡΘΕ Η ΚΑΛΗ ΜΑΙΑ ΤΗς ΓΙΑΤΡΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΒΟΛΕΨΕ ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΑΠΟΛΑΜΒΑΝΑ ΤΟ ΜΠΑΝΑΚΙ ΜΟΥ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΤΑ ΕΒΓΑΛΑ . ΝΑ ΣΑς ΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΩ ΟΤΙ Η ΚΟΠΕΛΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΤΟΚΕΤΟ ΤΗς ΣΦΑΔΑΖΕ ΣΤΟΥ ΠΟΝΟΥς ΟΛΗ ΝΥΧΤΑ! ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΕΙ ΚΑΛΑ ΕΣΥ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΟΝΑς? ΤΥΧΕΡΗ.
Μοναχοπαίδια, αδέρφια, φυσιολογικός τοκετός, καισαρική κ δεν συμμαζεύεται. Γέννησα το πρώτο μου παιδί φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο κ το πήραν με βεντούζα. Η λεκάνη μου έπαθε διάταση, δεν περπατούσα για κάνα μήνα κ βάλε φυσιολογικά για να μην αναφερθώ στα ράμματα. Επείδη φοβήθηκα την διάταση, η οποία αν ήταν μεγαλύτερη σε μελλοντική γέννα ίσως χρειαζόταν κ χειρουργική επέμβαση επέλεξα καισαρική για το δεύτερο... Οι πόνοι μετά την καισαρική οι χειρότεροι. Δεν ξέρω για όσες λένε ότι δεν κατάλαβαν τπτ εγώ όσες γυναίκες είδα, 3 φίλες μου κ 3 κοπέλες που έτυχε κ είμασταν μαζί στο θάλαμο, κάναμε διαγωνισμό βογγητών... Είτε φυσιολογικός, είτε καισαρική ενδέχεται να ταλαιπωρηθείς ή και όχι. Η καισαρική όμως σαν επέμβαση εχει και μεταγχειρητικά που δεν σου τα αναφέρει κανένας... Το θεμά είναι να έχεις εμπιστοσύνη στο γιατρό σου, να έχεις την τύχη να πέσεις κ σε καλό γιατρό κ να συζητήσετε ό,τι σε αγχώνει κ στο τέλος να σε βοηθήσει να φέρεις όσο το δυνατόν πιο εύκολα το παιδάκι σου στον κόσμο. Όσον αφορά τα μοναχοπαίδια ή τα αδέρφια κ αυτό εξαρτάται την περίπτωση. Υπερ κ κατά όσα θες για κάθε περίπτωση. Το πόσα παιδάκια θα κάνεις θα το αποφασίσετε εσύ κ ο άντρας σου κανένας άλλος. Τα παιδιά δεν τα κάνουμε γιατί μας πιέζουν οι άλλοι, το παιδάκι μας, η θεία απο το Τσιμπουτί κ ο γείτονας απο απέναντι. Τα παιδιά πρέπει να έρχονται γτ τα επιθυμούν με όλη τους την καρδιά οι γονείς. Η αγάπη κ η λαχτάρα που θα έχεις για να κρατήσεις ένα μωράκι στα χερια σου θα πρέπει να είναι αυτή που θα σε κάνει να πεις δε βαριέσαι, ας τα ξαναπεράσω ξανά κ ξανά. Τέλος να ξέρεις ότι ο κάθε τοκετός είναι διαφορετικός κ πιθανότατα κ ένας δεύτερος τοκετός να είναι τόσο εύκολος που δεν θα τον πάρεις χαμπάρι.
ΜΑΜΑ Θ. ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ! ΕΓΩ ΓΕΝΝΗΣΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΕΧΩ ΕΝΑ ΓΙΟ 17 ΜΗΝΩΝ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΓΙΑΤΡΟΥ (ΜΟΥ ΑΦΗΣΕ ΜΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΤΟΜΗ ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΜΗΤΡΑ)ΕΠΑΘΑ ΠΝΕΥΜΟΝΙΑ ΠΝΕΥΜΟΝΙΚΗ ΕΜΒΟΛΗ 2 ΕΛΑΦΡΙΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΑ ΑΡΡΥΘΜΙΑ Κ ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΕΣ....ΠΑΡΑΛΙΓΟ ΝΑ ΠΑΘΩ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ..ΕΓΩ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΣΠΙΤΙ ΜΕ ΤΙΣ ΓΙΑΓΙΑΔΕΣ!ΑΣΤΟ..ΑΚΟΜΑ ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΩ!!ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΚΑΝΩ ΚΙ ΑΛΛΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΟΜΩΣ Κ ΓΩ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙ ΤΟ ΣΟΚ.. ΘΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΡΩΤΑΩ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ..ΑΝ ΔΕΝ ΠΕΦΤΑΜΕ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΜΑΣ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΑΝ ΕΤΣΙ
Καπως ετσι γεννησα κ γω(βεντουζα κ 1 ωρα ραμματα).Καθομουν κ γω σε σωσιβιο κ φαινοταν στους αλλους οτι ειμαι κ υπερβολικη.για 1 χρονο περιπου κ γω δεν ηθελα να ακουσω ξανα για γεννα.τωρα πια 3 χρονια μετα τη γεννα,ετοιμαζομαι να γεννησω τη 2η ζουζουνα.στην αρχη σκεφτομουν συνεχεια τη γεννα,μη παθω παλι τα ιδια.τωρα πια που ειμαι κ στο τελος δε φοβαμαι σχεδον καθολου.πιστευω πως κ συ θα τι ξεχασεις,ισως ειναι νωρις ακομα.αλλα στον ερχομο μιας ζωουλας,μικροτερη αξια εχει η ταλαιπωρια μας.αλλωστε καθε τοκετος ειναι διαφορετικος.
//Θα σου πω και εγώ την γνώμη μου....οτάν γεννησα για πρωτη φορά ήμουν 20 χρωνων.....είχα δυδημη κοιηση οποτε ήξερα απο την αρχή οτι θα γεννούσα με καισαρική. Ήμουν πολύ χαρούμενη γιατί έλεγα οτι τι Κάλα δεν θα πονεσω καθόλου.σε πληροφορω οτι ο πόνος τις επόμενες μέρες ηταν ανιποφωρος.εκανα 3 ολόκληρες μέρες να περπατησω....και περπατησιά μετα απο παυσίπονη ένεση.... Δενεείχα κουράγιο ουτε για τα μωρά...ορκιζομουν οτι δεν θέλω άλλο παιδι γιατί δδεν ήθελα να το ξαναπερασω.τα χρονία ομος περάσαν κ όλα ξεχάστηκαν.απεκτισα κ 3 μωρο μετα απο μόλις 3 χρόνια.αλλαξα φυσικά γιατρό κ ολά ηταν τέλεια...αν κ την τελευταια στιγμη μεσά στο χειρουργείο παλι άρχισα να μετανιώνω γιατί σκεφτόμουν το μετα.....όμως το μετα δεν είχε καμια σχέση με την πρωτη φόρα...περπατησα μεσα σε λιγες ώρες και είχα απλα πινάκια....και αν με ρωτουσες θα το ξαναεκανα.....όταν ο γιατρός είναι μάζι σου κ δεν σε βλέπει απλα ως πορτοφόλι και είναι άνθρωπος κοντά σου ολα κυλάνε Πόλυ διαφορετικά και αποκτας την καλύτερη εμπορία....
Κάθε φορα που διαβάζω τέτοιες συζητήσεις απορω γιατί πάντα γίνεται λόγως για την διαφορά της καισαρικής και του φυσιολογικού τοκετού...!!!!!Είμαι μαμά ενός γλυκύτατου αγοριού 15μηνών εχω γεννήσει με καισαρική αλλά πραγματικά το μόνο που δεν με απασχόλησε ποτε ειναι με τι τρόπο θα τον έφερνα στον κόσμο...για το μόνο πράγμα που προσευχόμουν ήταν να είναι υγιείς και ας τον γεννούσα και απο τον κεφάλι σαν τον Δία πχ.....γιατί πρέπει παντα να γίνεται σύγκριση;Ας προσπαθούμε να στηρίζουμε και να βοηθάμε την κάθε μανούλα σε αυτό που νιώθει ή που την απασχολεί χωρίς να εστιάζουμε στίς διαφορές των δυο τρόπων τοκετού....το πιο βασικό ειναι να είναι καλα ολα τα παιδάκια και στη συνέχεια και εμείς για να είμαστε οσο πιο κοντά τους γίνεται για να τούς δινουμε αγάπη και γαλήνη...!!!!!!
Είμαι και εγώ μοναχοπαίδι , θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό δεν έχω κανένα φόβο αν φύγουν σε κάποια χρόνια οι γονείς μου, μιας και μεγάλωσαν ένα παιδί πολύ ανεξάρτητο και γεμάτο αγάπη (χορτάτο) Είναι άδικο να τα βλέπετε όλα άσπρο /μαύρο, υπάρχουμε και εμείς οι ενδιάμεσοι που περάσαμε υπέροχα σαν μοναχοπαίδια , το ότι έχουμε πρόβλημα δεν θα το σχολιάσω καν! Είμαι μαμά έχω μια κόρη 4 ετών, και προς το παρόν δεν σκέφτομαι να κάνω 2ο παιδί. 2ο παιδί θα κάνω,εφόσον με το σύζυγο είναι κοινή επιθυμία να μεγαλώσουμε την οικογένεια μας , στο να κάνω 2ο παιδί για το υπάρχων παιδί όσο εγωιστικό και να ακούγετε με βρίσκει αντίθετη. Σχετικά με την γέννα, καλό είναι να ξεχάσεις την 1η εμπειρία (όσο αυτό είναι δυνατόν), η 2η θα είναι υπέροχη
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου κι ας μην είμαι μοναχοπαίδι! Λογική του παραλόγου!!!
Για να ξεκαθαρίσουμε λιγο την κατασταση....να ξέρετε οτι η καισαρικη ειναι ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟ.Για οσους δεν γνωριζουνε τι σημαινει χειρουργείο μπορούνε να ανατρέξουνε στο ιντερνετ η σε βιβλια ιατικής για να μαθουνε.Διοτι η ημιμάθεια ειναι χειρότερη της αμάθειας.Μην εχετε την εντύπωση οτι με την καισαρική δεν πονας!Γεννησα 2 παιδια με την καισαρική και στο πρωτο κυριος ειδα τον Δεσποτη Παναγιώτη.Ο πονος ηταν τοσο μεγαλος μετα την ναρκωση που δεν μπορουσα να αναπνευσω.Στην δευτερη καισαρικη καπως καλυτερα με την επισκρηρίδιο,αλλα παλι το βραδυ εκλαιγα.Λοιπον μην σας πουλαν φούμαρα για μεταξωτες κορδέλλες οτι με καιαριτκη δεν πονας.ΚΑΘΕ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ-ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ-ΓΕΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ για τον καθε άνθρωπο.Υπαρχουνε πολλες γυναικες που γεννησανε ευκολα και αλλες που οντως χρειαστήκανε καισαρικη.ΜΗΝ ΓΕΝΙΚΕΥΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ.
Αν πραγματικά το θέλεις όλα γίνονται. Ειδικά όμως στην περίπτωσή σου δεν νομίζω πως στο δεύτερο παιδί θα πας πλέον για Φ.Τ. αλλά πιθανότατα με το ιστορικό σου κατευθείαν για προγραμματισμένη καισαρική. Κι εγώ ταλαιπωρήθηκα πολύ στο πρώτο μου παιδάκι, κι εγώ ήμουν για πάνω από μήνα να μην μπορώ να κάτσω, χρειάστηκα κι άλλη επέμβαση γιατί ήμου πολύ χάλια από κάτω. Στο δεύτερο παιδί μου, παρόλο που ήμουν κι εγώ τρομοκρατημένη από την πρώτη μου εμπειρία,ούτε που κατάλαβα πότε γέννησα, ούτε που μου φαινόταν καν πως γέννησα, τόσο αταλαιπώρητη. Κι εκεί επιτέλους συνειδητοποίησα πως είχε δίκιο ο γιατρός μου. Να μην συγκρίνω εγκυμοσύνες και γέννες.
Μη σκέπτεσαι οτι και η δεύτερη φορα θα είναι δύσκολη. Τώρα ξέρεις τι συμβαίνει και καταλαβαίνεις περισσότερα. Είναι δύσκολη απόφαση γιατι αυτό που πέρασες είναι μια τραυματική εμπειρία και ακόμα δεν έχεις ξεπεράσει το μετατραυματικό σοκ. Αυτή τη στιγμή στο μυαλό σου υπάρχει μια πολύ δυνατή συνδεση τοκετου και δυσάρεστων εμπειριών. Το γεγονός του προβληματος που σε ανάγκασε να μπείς χειρουργείο έκανε πιο δυνατό το σύνδεσμο αυτό. Τώρα έχεις δυο μονοπάτια. Το ένα είναι να δουλέψεις πάνω σε αυτό το φόβο ωστε να μειώσεις τη δύναμη της συσχέτησης στο μυαλό σου. Τα άλλο είναι να το αφήσεις αλλά να ξέρεις οτι το μυαλό μας είναι πολύ δυνατό όπλο. Θα φροντίζει υποσυνειδιτα να σου επιβεβαιώνει οτι καλά κάνεις και φοβάσαι για να δυναμώνει τη συνδεση αυτή για να μπορέσει να μαλακώσει τις ενοχές που έχεις που φοβάσαι να κάνεις δευτερο παιδι. Αν θέλεις να βοηθηθείς προσπάθησε να διαβάζεις ΜΟΝΟ για γέννες που έχουν καλή έκβαση και αν μπορείς θα σε βοηθούσε μια συζήτηση με το γυναικολόγο σου. Αν έχεις και την πολυτέλεια να δείς και κάποιο ψυχολόγο θα σε βοηθούσε πιο γρήγορα να το ξεπεράσεις. Συνήθως οι cognitive και behavioral προσεγγίσεις βοηθάνε πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά το μετατραυματικό στρές.Ελπίζω να βοήθησα έστω και λίγο.
προσωπικα ημουν υπερ στο να κανω ενα παιδακι!!!και ο αντρας μου το ιδιο!!!βεβαια οταν κανουμε σχεδια λενε ο θεος γελα...μου εστειλε δυο αγγελουδια!!!!απ την πρωτη στιγμη ο γυναικολογος μου μου ανακοινωσε οτι θα γεννουσα με προγραματισμενη καισαρικη...η ανακουφιση μεγαλη για μενα....ομως τωρα που το εζησα αν ειχα την επιλογη θα διαλεγα φυσιολογικο τοκετο!!!!ολο αυτο που εζησα κατα την διαρκεια της καισαρικης(ταινια τρομου για μενα προσωπικα)και οι επομενες μερες προσπαθω να τις διαγραωψω απ το μυαλο μου!!!!ετσι ενιωσα εγω...δεν ειναι το ιδιο για καθε κοπελα!!με το χερι στην καρδια λοιπον σου λεω να κανεις και δευτερο παιδακι και παντα να εχεις πιστη ποτε μια εγκυμοσυνη δεν ειναι ιδια!!!και το σημαντικοτερο να αλλαξεις γυναικολογο!!!
πως τολματε να ειστε τοσο απολυτες σε δημοσιο διαλογο μεταξυ ατομων που δεν γνωριζετε; για εσας μπορει να ηταν οτι καλυτερο η καισαρικη,για αλλες οτι χειροτερο! παιρνεται στο λαιμο σας γυναικες που μετα το μετανιωνουν! και για να μην αρχισετε το κραξιμο,δεν μιλαω για εσας τις δυο τρεις μονο,αλλα γενικα το εχω παρατηρησει σε πολλα σχολια για το θεμα αυτο! ας λεμε τη γνωμη μας κ ας μην κινδυνολογουμε. δεν ξερεις η αλλη που διαβαζει πως θα επηρεαστει!
Σωστή!!!
Και εγώ είχα έναν πολύωρο και αφόρητα επίπονο τοκετό, και εγώ γέννησα την επόμενη μέρα μετά από ατελείωτες ώρες πόνου, κούρασης και απίστευτο σπρώξιμο, και το δικό μου μωρό βγήκε με βεντούζα γιατί τελευταία στιγμή ζορίστηκε και έχασε παλμούς. Δεν χρειάστηκα οξυγόνο, μου έγιναν μόνο εξωτερικά ράμματα, σηκώθηκα αμέσως, χωρίς να πονάω καθόλου, ήμουν ανεξάρτητη και υγιής! το μωρό μου δεν παρουσίασε καθόλου ίκτερο, δε δημιουργήθηκε κανένα πρόβλημα στο κεφαλάκι του από τη βεντούζα και εγώ δεν παρουσίασα ποτέ ως τώρα φλεβική ανεπάρκεια. Θέλω να πω πως κάθε τοκετός είναι διαφορετικός και κάθε οργανισμός το ίδιο. Το ότι σου έτυχαν όλα αυτά δε σημαίνει πως θα σου ξανατύχουν αλλά ούτε και πως θα τύχουν και σε άλλες μαμάδες που θα γεννήσουν το μωράκι τους με φυσιολογικό τοκετό ή με τη βοήθεια της βεντούζας. Εγώ αποφάσισα πολύ γρήγορα να κάνω και δεύτερο παιδάκι χωρίς κανένα φόβο καθώς ο γιατρός μου μου έλεγε πως πάντα η δεύτερη γέννα είναι ευκολότερη. Και έτσι κι έγινε. Μετά από 15 μήνες γέννησα πολύ άνετα, όμορφα και ξεκούραστα το δεύτερο μωράκι μου. Σου εύχομαι να κάνεις το ίδιο για να χαρίσεις στο παιδάκι σου ένα πολύτιμο αδερφάκι και εσένα να σου μείνει η γλυκιά ανάμνηση ενός όμορφου τοκετού.
Τωρα διαβασα για τα μοναχοπαιδια και εχω να πω μονο δυο πραγματα. Ειμαι μοναχοπαιδι επειδη οι γονεις μου εχασαν το πρωτο τους παιδι οταν αυτο ηταν τριων ετων και εγω ακομη δεν ειχα χρονισει. Ειμαι μοναχοπαιδι και γι αυτο αποφασισα να κανω και δευτερο παιδι. Αυτο τα λεει ολα νομιζω...
Σου γραφω γιατι κι εγω λογω βεντουζας ειχα ραμματα μεσα και εξω και ακατσχετη αιμορραγια και ξανα ραμματα γιατι σκιζονταν τα πρωτα και δυο φυαλες αιμα και δυο πλασμα. Δεν ξανατολμησα κολπικο τοκετο. Εκανα καισαρικη στο δευτερο μ ου παιδακι και ειμαι πανευτυχης. Και σκεψου οτι ειχα δυο φοβερα δυσκολες εγκυμοσθνες με υπερεμεση, διαβητη κυησεως και αιμορραγιες. Ειμαι ομως τοσο χαρουμενηπου αποφασισα και εκανα και το δευτερο μου παιδακι. Μη σε αποτρεπει η πρωτη εμπειρια σου. Υπαρχουν λυσεις. Βρες μονο εναν γιατρο που να αξιζει να εμπιστευθεις.
Και εγώ μόλις γέννησα έλεγα σε όλους που με επισκεπτόταν στο μαιευτήριο οτι δεν πρόκειται να κάνω άλλο!!! Και το πίστευα!!! Είχα και εγώ πολύ δύσκολη γέννα. Όσο να ναι η γέννα είναι ένα σοκ για τη γυναίκα, όπως και αν είναι αυτή. Αλλά πλέον (μετά απο 8 μήνες)δεν βλέπω στιγμή να κάνω δεύτερο! Εσύ για να πέρασαν 4,5 χρόνια και να μην το ξεπέρασες ακόμα...τι να πω. Επίσης η εγκυμοσύνη και η γέννα αφήνουν πολλά κουσούρια για την υπόλοιπη ζωή μας. Μη νομίζει καμία γυναίκα ότι είναι η μοναδική που περνάει δύσκολα. Μπορεί να είχες άλλα τόσα προβλήματα απο καισαρική και να έλεγες το αντίθετο. Όσο για το 2ο παιδάκι, απο τη δικιά μου εμπειρία,αν δεν είχα την αδερφή μου θα ήμουν μισός άνθρωπος, οπότε δεν πρόκειται να μείνω με ένα. Εντάξει η Μάρω έχει την άποψή της για τα μοναχοπαίδια, αλλά διαφωνώ πολύ. Ούτε συμφωνώ με τους χαρακτηρισμούς που δίνει σε αυτά. Και πάνω απ όλα δεν είναι σε καμία περίπτωση τυχερά, ίσα ίσα το αντίθετο. Είναι μόνα και αυτό είναι πολύ σκληρό φαντάζομαι. Κανένα παιδί δεν θα ήθελε να είναι μοναχοπαίδι. Τα παιδάκια που έχουν φανταστικούς φίλους είναι τα περισσότερα μοναχοπαίδια, όχι ότι αυτό είναι κακό αλλά δείχνει τη λαχτάρα τους για παρέα! Απο εκεί και πέρα όμως είναι επιλογή του καθενός.
Καλά αυτό με τα μοναχοπαιδια είναι λίγο αστείο...πολλά βρίσκει ο γονιός να πει προκειμένου να δικαιολογήσει τις επιλογές του. Δε λέω, αν δε θες ή δε μπορείς μη κανείς άλλο αλλά η ειλικρίνεια πάνω από όλα! Τόσο απέναντι στους εαυτούς μας όσο κι απέναντι στα παιδιά μας. Βασικα κι εγώ το παλεύω πολύ μέσα μου να βρω το κουράγιο για δεύτερο και σε καταλαβαίνω αλλά δεν πρόκεται να αφήσω το παιδί μου μόνο του στον κόσμο. Και λέω μόνο του γιατί αν πάθουν κάτι οι γονείς το μοναχοπαίδι είναι ΜΟΝΟ του. Αν τα αδέρφια είναι μεγάλωμένα σωστά είναι Σύντροφοι Ζωής, σκέψου το!
Απαπαπα!!!Τι ακουω!!!Πιο τυχερα τα μοναχοπαιδια?Πιο εξυπνα?Πιο ωριμα?Και γιατι να ζουν στον κοσμο των μεγαλων αφου ειναι παιδια?Και οι φιλοι- αδερφια που θα επιλεξουν δεν θα τα κανουν ζηλιαρικα? Εχω μια αδερφη σχεδον τεσσερα χρονια μεγαλυτερη μου.... Αν και αμς χωριζουν 300 και χιλιομετρα,μιλαμε καθημερινα στο τηλεφωνο... Οταν γεννησε και τα δυο της παιδια ημουν εκει και ξενυχτισα μαζι της,διπλα στη καρεκλα του δωματιου της..... Οταν αντιμετωπισα εγω προβλημα με την υγεια μου ηταν διπλα σε καθε στιγμη.... Χαιρομαι πραγματικα οταν ερχονται γιορτες και τους περιμενω πως και πως στο σπιτι να γιορτασουμε ολοι μαζι.... Οικογενεια,ατμοσφαιρα ζεστη.... Τα παιδια μας σαν ξαδερφια απολαμβανουν το παιχνιδι και αποζητουν την παρεα μεταξυ τους... Ευχαριστω τη μανα μου που μου εκανε το μεγαλυτερο δωρο...την αδερφη μου...και δεν κοιταξε τη δικη της βολεψη κανοντας ενα για να εχει το κεφαλι της ησυχο βαζοντας μπροστα οποιαδηποτε χαζη δικαιολογια.... Το αν τα παιδια βγουν κακομαθημενα,ζηλιαρικα,ανωριμα,ειναι θεμα διαπαιδαγωγησης των γονιων.... Δωσε στο παιδι σου την ευκαιρια να εχει συγγνεις,οπως και στα παιδια του παιδιου σου.... Δεν χωρουν εγωισμοι σ αυτα τα θεματα....
elen δεν χρειαζεται να γραψω την γνωμη μου με καλυψες απολυτα. εχω αλλα 2 αδερφια που ''σκοτωνω '' οποιος τολμησει να τους πειραξει. οταν επεσα και χτυπησα και χρειαστηκε να μεινω νοσοκομειο η αδερφουλα μου αφησε τον αντρα της και με το πρωτο λεωφορειο ηρθε απο την αθηνα στην επαρχια να μεινει μαζι μου , με εκανε μπανιο, εκανε μπανιο τα παιδια μου. οι φιλοι ερχονται και φευγουν. δεν λεω οτι δεν ειναι καλοι και οι φιλοι αλλα η οικογενεια ειναι το παν. οι γονεις μου μας καμαρωνουν 3 παιδια , 2 γαμπρους και 1 νυφη , 5 εγγονια και 1 προσεχως που θα γεννηθει. ειχα και εγω ασχημο 2ο τοκετο εχω γραψει την ιστορια μου εδω. δεν το ξεπερασα μετα απο 5,5 χρονια αλλα δεν μετανοιωσα κιολας για το παιδακι μου. μαρω αν μπορεσεις βαλε την ερευνα που το λεει ολα αυτα για τα μοναχοπαιδια.
τι ταλαιπωρια...Για μενα παντως προεχει η υγεια του παιδιου καισαρικη ή φυσιολογικος δεν εχει σημασια αυτο που εχει σημασια ειναι να μπορει να αξιολογησει ο γιατρος εαν υπαρχει πραγματικος κινδυνος για το παιδι και να πραξει αναλογως. Καλα εκανες και εγραψες το κειμενο για να βλεπουν μερικες μαμαδες φανατισμενες κατα της καισαρικης οτι ο φυσιολογικος τοκετος δεν ειναι αυτοσκοπος. Σκοπος μας ειναι ενα υγιες μωρο. Εμενα ο γιατρος (και ειχα συμφωνησει μαζι του) μου ειπε ξεκιναμε για φυσιολογικο και βλεπουμε. Του ειχα πει εαν παρουσιασει προβλημα το μωρο ομως τον αφηνουμε. Και μου λεει εννοειται δεν θα σε ρωταγα αν εβλεπα οτι πεφτουν οι παλμοι του. Τελικα η μικρη μου τα καταφερε μετα απο 15 ωρες τοκετου και βγηκε υγιεστατη ροδαλη ροδαλη με εμβρυουλκο ομως γιατι δεν κατεβαινε. Δεν ειχε ριξει παλμους ουτε μια φορα στη διαρκεια.Να σου ζησει το μωρακι και μην φοβασαι να ξαναμεινεις εγκυος. Την δευτερη φορα το σωμα μου συνεργαζοταν καλυτερα γεννησα σε 4 ωρες μου φανηκε παιχνιδακι.
Μετά συγχωρήσεως Μάρω, αλλά μη γενικεύεις έτσι υπέρ των καισαρικών.Κάθε περίπτωση τοκετού είναι διαφορετική. Εσύ μπορεί να σηκώθηκες την ίδια μέρα αλλά άλλες γυναίκες έκαναν βδομάδες να συνέλθουν απο την εγχείρηση της καισαρικής.Ναι, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος, όπως η περίπτωση της φίλης Θ. που χρειαζόταν καισαρική και δεν της την το επέτρεψαν, αλλά είναι μια εξαίρεση στον κανόνα που θέλει τις γυναίκες στην Ελλάδα να ταλαιπωρούνται με αναίτιες καισαρικές.
ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΩ ΑΠΟΛΥΤΑ.ΕΓΩ 3 ΠΑΙΔΙΑ ΓΕΝΝΗΣΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ,ΚΑΙ ΣΤΑ 3 ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΕΣ ΩΡΕΣ ΕΚΟΒΑ ΒΟΛΤΕΣ!!!!!ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΙΔΙΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΟΥΜΕ ΤΙΣ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΕΣ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ!ΞΕΡΩ ΚΟΠΕΛΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ 3 ΠΑΙΔΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΡΑΦΤΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΧΙΛΙΟΜΕΤΑΝΙΩΣΕ ΓΙΑΤΙ ΥΠΕΦΕΡΕ!ΚΑΘΕ ΤΟΚΕΤΟΣ ΔΙΑΦΕΡΕΙ,ΜΗ ΔΙΑΦΗΜΙΖΕΤΕ ΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΔΑ!!!!!!!!
Επισης να προσθεσω οτι σε καταλαβαινω καπως... Εγω γεννησα με καισαρικη αλλα η εμπειρια μου ηταν παρα πολλη τραυματικη, επαθα ψυχολογικο σοκ που εκανα πολλους μηνες να ξεπερασω λιγο! Παρ'ολα αυτα για χαρη του παιδιου μου, για να αποκτησει αδερφια, ειμαι ετοιμη να το περασω ξανα και ξανα αν χρειαστει!
Προσωπικα θα σου προτεινα κι εγω να αλλαξεις γιατρο και να ζητησεις καισαρικη αν θελησρις να ξαναμεινεις εγκυος. Και για να πω και την αντιθετη αποψη απο αυτη που λεει η Μαρω... Πολλα πραγματα που εκαναν οι γονεις μου στις ζωες τους μπορει να αμφισβητησω αν ηταν για καλο η για κακο. Πολλα, εκτος απο ενα: το οτι εκαναν 4 παιδια (ειμαι η μικροτερη). Ναι, οταν ειμασταν μικρα και τσακωνομασταν κι απ'ολα, αλλα δε θα εκανα ποτε χωρις αυτα. Ειναι οι καλυτεροι φιλοι μου, το στηριγμα μου κι η παρηγορια μου στις δυσκολες στιγμες. (Το γραφω και δακρυζω να καταλαβεις!) Μην στερησεις μια τοσο δυνατη σχεση αγαπης απο το παιδι σου. Ναι, τους φιλους τους επιλεγουμε, αλλα για καποιο λογο η λεξη "αδερφος" ειναι δυνατοτερη απο τη λεξη "φιλος". Την ωριμοτητα τη διδασκεις εσυ στα παιδια σου και ποσο πιο ωριμα γινονται οταν βλεπουν τη ζωη μεσα απο ακομα μερικα ζευγαρια ματια κι οχι μονο απο τα δικα τους! Η ζηλεια ειναι επισης κατι που εχει να κανει με την ανατροφη... Και το μοναχοπαιδι μπορει να βγει πολυ κακομαθημενο και ζηλιαρικο προφανως. Το πιο εξυπνα δε νομιζω οτι χρειαζεται καν σχολιασμο, μιας και δεν υπαρχει κανενα αποδεικτικο στοιχειο υπερ αυτης της φρασης, το αντιθετο μαλιστα... Μπορω να ψαξω να σας παραθεσω ερευνες αν ενδιαφερεστε. ;)
Επειδή έγραφα εχθές αργά το βράδυ την απάντησή μου, ξέχασα να γράψω το πιο σημαντικό απ'όλα: και οι δύο μου γονείς είναι μοναχοπαίδια! Σκέψου τί λαχτάρα είχαν να κάνουν μεγάλη οικογένεια, να ζήσουν σε "ζεστό" κλίμα! Και οι δύο τους είναι κάθετοι σε αυτό: η μητέρα μου λέει πως αν κάποιος θέλει να κάνει ένα, καλύτερα να μην κάνει κανένα για να μην ταλαιπωρηθεί και το μοναχοπαίδι μόνο του μετά στη ζώη. Ο πατέρας μου λέει το πόσο μόνος αισθανόταν και πόσο ήθελε από μικρός να κάνει τη δική του οικογένεια για να μπορέσει να ζήσει σε οικογενειακή ζεστασιά.
Συγγνώμη αλλά την άποψη της μητέρας σου καλύτερα να την παρέλειπες ή παράφραζες, είναι επιεικώς απαράδεκτη….
ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΥΠΕΦΕΡΕΣ Κ ΠΕΡΑΣΕΣ ΠΟΛΛΑ Κ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΝΑΙΝΩ ΜΕ ΤΟ ΠΟΥ ΑΚΟΥΣ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙΣ.ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΠΟΤΕ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ.Ε ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΔΕ ΜΟΜΙΖΩ ΝΑ ΓΊΝΕΤΑΙ.ΠΟΛΤΥ ΚΑΛΩΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΛΙΡΗΔΙΟ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΣΟΥ.ΠΑΡΟΛΑΥΤΑ ΜΗΝ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΑΡΝΗΤΙΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΕΎΤΕΡΟ ΠΑΙΔΑΛΙ ΑΛΛΩΣΤΕ ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΣΟΥ ΤΟ ΖΗΤΗΣΕΙ Κ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ. Κ ΜΑΡΩ ΟΧΙ ΝΑ ΥΜΝΟΥΜΕ Κ ΤΑ ΜΟΝΟΧΟΠΑΙΔΙΑ ΕΠΕΙΔΗ ΕΣΥ ΕΠΕΛΕΞΕΣ ΝΑ ΜΕΊΝΕΙΣ ΣΤΟ ΕΝΑ.ΑΥΤΟ ΔΕ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΑ ΑΔΕΡΦΑΚΙΑ.
Θα συμφωνήσω πως αν πας για 2ο επέλεξε καισαρική δεν είναι ανάγκη να φοβάσαι τη γέννα σημασία έχει το μετα!
εχω ενα γιο 5,5 ολοι με πρηζουν να κανω δευτερο για να μην το αφησω μονο. τον γεννησα με καισαρικη μετα απο 9 ωρες προσπαθειας φυσιολογικα και με ενα παιδι να χανει παλμους. βγηκε μπουζενιος με την καισαρικη . την ιδια μερα σηκωθηκα απο το κρεβατι και την επομενη εκανα και ντους. οτι γραφονται για τις καισαρικες εγω τα ακουω βερεσε. αν εκανα δευτερο παιδι παλι με καισαρικη θα το εκανα και χωρις αυτη τη φορα να φαω και τους πονους τησ γεννας. η διπλανη μου ειχε γεννησει το τριτο της φυσιολογικα και βογγουσε ολη νυχτα.αν θεσ να κανεις αλλο παιδακι διαλεξε καισαρικη αλλαξε γιατρο και καλη επιτυχια. αν παλι μεινεις με ενα οππωσ εγω δεν εχω σκοπο να κανω αλλο με τιποτα ειμαι υπερ του ενος παιδιου να ξερεις οτι τα μοναχοπαιδια ειναι πολυ τυχερα ωριμα και καθολου ζηλιαρικα παιδια. γινονται πιο εξυπνα γιατι ζουν στον κοσμο των μεγαλων χωρις να χανουν την αθοωτητα τους. και το κυριοτερο θα διαλεξουν τους φιλους τους- αδερφια και δε θα τους τα επιβαλει κανεις. φιλοι ειναι τα αδερφια που επιλεγουμε!!!
συμφωνω μαζι σου μαρω καισαρικη και παλι καισαρικη και δε δεχομαι απο κανενα να μου πει το αντιθετο!!!!!!!!!!!
Αγαπητή μου Μάρω, Δεν σου γράφω σαν μαμά, αλλά σαν μοναχοπαίδι. Προφανώς δεν είσαι γιαυτό δίνεις αυτή την απάντηση. Εγω δεν θα σχολιάσω την εξυπνάδα, τη ζήλεια κτλ γιατί μερικά πράγματα είναι αυτονόητα κάτω απο ποιές συνθήκες δημιουργούνται... Αυτό όμως που μπορώ να συμβουλέψω όλες τις μαμάδες που δεν θέλουν δευτερο παιδί, είναι να σκεφτούν τις συνέπειες στο παιδί τους μακροπρόθεσμα, ακόμα κ στον ίδιο τους τον εαυτό... Πολύ απλά και για να μην μακρηγορώ, σας δίνω την εξής τροφή για σκέψη...Ενα μοναχοπαίδι ζεί πάντα με την ανασφάλεια της απώλειας των γονέων ακόμα κ αν έχει 1 ή χιλιάδες φίλους, ακόμα κι αν έχει παιδιά ή ζυζυγο. Ο κύκλος "οικογενεια" των γονέων κλείνει... Αντίστοιχα νιώθουν κ οι συνειδητοποιημένοι γονείς απο τα μοναχοπαίδια με το πέρασμα του χρόνου (φυσικά καμια απο τις δυο πλευρές δεν το σκέφτεται αυτό σε μικρή ηλικία). Φιλικά, εκπροσοπώντας και την πλευρά των γονέων θα σας πω πως κοντά στο ένα παιδί με όποιες δυσκολίες, μεγαλώνει κ το δεύτερο. Η καθημερινή συντροφικότητα είναι αναγκαία ακόμα και για τα παιδιά, όσο κι αν παιζουν οι γονείς μαζί τους, όσο κι αν συναναστρέφονται με άλλα παιδιά. Αυτό μπορούν να το επιβεβαιώσουν και όσοι/όσες μεγαλωσαν με αδέρφια σε ισορροπημένη οικογένεια! ¨οποιο μοναχοπαίδι πει σε ώριμη ηλικία ότι του αρέσει που ειναι μόνο του και το προτιμά απο το να έχει αδέλφια, προφανώς κάτι δεν πάει καλα... Θα φωνάζω πάντα σε όλες τισ μαμάδες να κάνουν πάνω απο ένα παιδί κ ελπίζω ο Θεός να με αξιώσει να το κάνω κι εγώ πράξη!
Kala giati den sou ekanan episkliridio na min ypofereis toses wres toulaxiston????