Το γράφω, το σβηνω και το ξανά γράφω και το ξανά σβηνω. Το πήρα επιτέλους απόφαση και θέλω πολύ να μοιραστώ μαζί σας και την δική μου ιστορία. Βασικά την μισή μου ιστορία.
Είμαι μανούλα 2 κοριτσιών (αστέρια). Το όνομα μου δεν θέλω να το πω γιατί φοβάμαι πολύ την κριτική, αλλά μπορώ να σας πω ότι είμαι 24 χρόνων.
Οπότε ξεκιναω… Ημουν πολύ μικρή για να θυμάμαι ποτέ ξεκίνησε η κακοποίηση από τον πατέρα μου. Θυμάμαι βεβαια κάποια σκηνικά από όταν ήμουν 4 χρόνων. Θυμάμαι όταν ήμουν 10 χρόνων μου έσπασε το χέρι μου. Θυμάμαι να μην μπορώ να περπατισω μετά από ξύλο που ετρωγα. Θυμάμαι οι μελανιες μου επαιρναν το σχήμα απο τά χέρια του και από τα μέταλλα τις ζώνης και από τα παπούτσια του. Θυμάμαι πολύ καλά τον πόνο και πως ουρλιαζα όταν έβαζε τα χέρια του γύρω από τον λαιμό μου και εσφιγγε σιγά σιγά. Και όταν τα θυμάμαι όλα αυτά, είναι σαν να ανοίγουν όλες οι ουλες που έχω και ξανά ποναω.
Με την μάνα μου πάντα είχα πολύ καλή σχέση και ποτέ δεν θύμωσα μαζί της που γινόταν όλο αυτό. Εκείνος δεν ήταν ποτέ σπίτι λόγω δουλειάς αλλα όταν ήταν καπως πάντα εγώ τον εβγαζα εκτός εαυτού. Η μάνα μου καλώς ή κακώς, με όλα τα προβλήματα τότε βρήκε παρηγοριά σε ΛΑΘΟΣ αγκαλιά. Στου θείου μου. Τον αδελφό του πατέρα μου. Και με την σειρά του εκείνος βρήκε παρηγοριά σε άλλη λάθος αγκαλιά. Την δική μου. Ξεκίνησε όταν ήμουν 11 χρόνων και τελείωσε όταν ήμουν 15.
Ήμουν και είμαι αντιδραστικια και σαν παιδί αντιδρουσα πολύ και αρκετά άσχημα σε σημείο που έπεσα στα ναρκωτικά. Ηθελα κάτι απλά να κάνει τον πόνο να φύγει. Δεν είπα ποτέ τίποτα σε κανέναν. Το κρατησα για εμένα ότι έγινε με τον θείο μου. Η αλήθεια είναι ότι φοβάμαι ότι κανείς δεν θα με πιστέψει και μετά τι θα κάνω; Πως θα το χειριστώ; Οπότε καλύτερα να μην ξέρει κανείς τίποτα. Ομως αρχίζει και με τρώει πολύ μέσα μου τώρα πια.
Ο πατέρας μου συνέχισε να με χτυπάει και άσχημα πολύ και με πολλους τραυματισμούς μέχρι τα 23 μου. Πριν από λίγους μήνες ήτανε η τελευταία φορά. Δεν τον βλέπω πλέον οπότε δεν μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι πια. Με τον θείο μου όμως συνέχισα να έχω επαφές μόνο και μόνο για να μην καταλάβει ποτέ κανείς τίποτα.
Δυο άντρες μου εκλεψαν τα παιδικα μου χρόνια. Δυο άντρες που δεν μου έδειξαν αγάπη ενώ αυτή ήταν η δουλειά τους. Γυρναγα σπίτι σε έναν που με χτυπαγε και κλοτσαγε και μετά όταν έφευγαν από το σπίτι με άφηναν μόνη μου χωρίς να ξέρουν, με τον άλλον μου με άγγιζε και έκανε διάφορα. Πως; Γιατί; Τι έκανα; Βαρέθηκα να ρωτάω τόσα χρόνια αυτές τις ερώτησεις. Αυτά δεν τα έχω πει ποτέ σε κανέναν και συγνώμη αν είναι βάρη αλλα νιώθω μέσα μου πραγματική ανάγκη να τα βγάλω.
Από μια άποψη τους ευχαριστω πολύ. Γιατί είμαι καλή μανούλα και γιατί θέλω και κάνω τα αδύνατα δυνατά για να είναι ευτυχισμένα τα παιδιά μου. Γιατί και φυλακή θα μπω προστατεύοντας τους λόγους που υπάρχω. Πλέον έμαθα να ζω με της ερωτήσεις που έχω και έμαθα να ζω με τις ουλες μου. Εμαθα να το χειριζομαι μόνη μου ενώ δεν ήθελα. Δεν θα έλεγα ότι με έχει κάνει πιο δυνατή. Βρήκα τότε την έξοδο μου μέσα από τα ναρκωτικά. Είμαι αδύναμη και το ξέρω.
Τουλάχιστον όμως χαριζω και θα χαριζω για όσο ζω ευτυχία χωρίς πόνο στα παιδιά μου και ζω προσπαθώντας να μην τα θυμάμαι αυτά. Είμαι περήφανη για αυτή που είμαι παρόλο που είμαι λίγο σκληρή. Θέλω μόνο να πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα σταματήσουν να μου έρχονται αναλαμπες και εικόνες μεστο μυαλό μου απο το παρελθόν μου και ότι θα σταματήσω επιτέλους να τους βλέπω και στον ύπνο μου.
Συγνώμη αν σας μαυρισα λιγάκι αλλα το είχα πολύ ανάγκη να μιλήσω.
Με πολλή αγάπη
Μαμά Ν.Φ
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
αγαπητο κοριτσι καταρχην γιατι δε περιμενες ομορφα σχολια;φταις καπου;εκανες κατι;ο θεος να κρινει αυτα τα δυο τερατα και συνχωρεσαι με για τον χαρακτηρισμο.η βια, ο βιασμος,καποιες γυναικες της κανουν πιο δυνατες,εσυ επεσες αλλα ξανασηκωθηκες.το μονο που θελω να σου πω κοριτσι μου και μιλαω σαν πιο μεγαλη απο εσενα και απο εμπειρια ο ανθρωπος δεν αλλαζει.σε παρακαλω και στο ζητω ειλικρινα,κρατα τα παιδια σου μακρυα απο τον θειο και τον πατερα σου.μπορει να κανουν τα ιδια,τετοιοι ανθρωποι δεν εχουν ελεος,δεν εχουν αγαπη.ζητα βοηθεια,συζητα με τον αντρα σου για οσα σου εχουν συμβει.μακρυα τα παιδια σου.οσο για την μητερα σου,αν ηθελε μπορουσε να σε προστατεψει.η μανα οσα προβληματα και να εχει,βαζει πανω απο ολα τα παιδια τηςδεν ξερω τα συναισθηματα σου για εκεινη,αλλα μην την θεωρεις και οτι δεν ηταν εν μερη αυτουργος σε ολο αυτο που σου συνεβαινε!να κανεις εσυ τωρα ,αυτο που δεν εκανε εκεινη.κρατα μακρυα τα παιδια σου.σου ευχομαι ειλικρινα και μεσα απο την καρδια μου να επουλωθουν ολα σου τα ψυχικα τραυματα!
gia na eimai ilikrinis perimena na diavaso sholia tipou "mipos tou kounithikes?" pezete sinehia sto mialo mou oso megalono olo k pio poli to pos xekinise k poso pagomeni eimoun. pagomeni me tin apopsi oti oso ginotane ego den kouniomouna, den milaga. kathomoun san agalma k apla perimena na teliosi to thema. opos anarotieme mipos tou kounithika? mipos fteo? aptin ali omos leo 11 hronon k na fteo? pos? pou???? treleno ton eafto mou me teties skepsis opos theorisa kiolas oti ta sholia tha itane mix, k kala k kaka.
i mikres enoite makria k apta 2 terata. ston adra mou fovame na tou to po. katarhin tha me vrisi pou toso kero den eho pi tipota. ala ektos apo afto.. an me kitai pleon diaforetika? an me sihathi?
συγκλονιστική ιστορία. Σου εύχομαι να είσαι πάντα καλά και δυνατή.
Καταρχην να σου πω οτι πραγματικα χαιρομαι πολυ που εχεις φτιαξει μια καλη οικογενεια και ειναι πλεον το στηριγμα σου..αλλα οσο αφορα την ιστορια σου απορω και θυμωνω με την μανα σου που ανεχοταν ολα αυτα για την κορητης και μη μου πεις οτι δεν καταλαβαινε τιποτα γιατι ειναι αδυνατον...ειχε δυο γουρουνια μεσα στο σπιτι να βασανιζουν το παιδι της αντι να τους σκοτωσει με τα ιδια της τα χερια...ελεος πια αυτες οι μαναδες δεν ειναι λιγοτερο υπευθυνες απο αυτα τα καθαρματα
ixere k xeri gia ton patera mou. eki itane. pistevo oti itane adinami. vevea aptin ali den iparhi dikiologia. gia ton theio mou omos eimai hilia ta ekato sigouri pos den ehi tin paramikri idea k etsi thelo na to kratiso. ehi pola provlimata igias k fovame poli to ti tha gini an to mathi.
Ειρηνη προφανως ο μπαμπαε των παιδιων δεν ειναο ο θειος... μη βγαζεις συμπερασματα... κοριτσι μου αν δε θελεις ακομα βοηθεια απο ειδικο (αν και αφου εχεις επισκεφθει ειδικο ΜΟΝΟ γι αυτα επρεπε να μιλησεις) ακομα και καποια βιβλια αυτοβοηθειας θα σου κανουν καλι. σε εμενα λειτουργησε. οχι να ξεπερασω τη σεξουαλικη βια απο το δικο μου θειο αλλα να τακτοποιησω λθγο τα πραγματα στο μυαλο μου. Οταν καποια στιγμη θελγσεις να πας ενα βημα παρακατω οπως σου ειπαν κι αλλες γυναικες υπαρχουν συλλογοι που μπορουν να σε βοηθησουν να εχεις καλα την οικιγενεια σου. α πατερας των παιδιων σου αφου ειναι τοσο καλος να εισαι σιγουρη πως σου αξιζει. φιλια
doxa ton theo o adras mou/pateras ton pedion mou einai apsogos pateras. oti hriazome hriazome giati oso megalono toso pio edona to skeftome toso pio poli den boro na to xehaso k i erotisis toso pio poles ginode. vevea pada ipirhe i monimi erotisi "giati?" k "ti ekana?" arhizo na katalaveno pleon oti isos k na min ekana tipota. isos k ekinos omos na to pire oti tou kounithika. isos gia ton patera mou na min tou arese i fatsa mou. telospadon, arhizi k me troi siga siga para poli mesa mou k niotho oti den boro na treho apo afto gia poli akoma. tha prepi na to adimetopiiso k na kano ena all in bas k katafero esto k na min to skeftome sto xekarfoto.
Μπράβο σου και που έχεις καταφέρει να σταθείς στα πόδια σου μέχρι τώρα και να ξεκινήσεις τη δική σου οικογενειακή ζωή. Σε αυτήν πρέπει να δώσεις βάση, να είσαι αγαπημένη πάνω απ'όλα με τον άνδρα σου και να προστατεύετε και να μεγαλώνετε με αγάπη και στοργή τα παιδάκια σας. Ως αναφορά το θέμα του θείου προσωπικά πιστεύω ότι δεν πρέπει να το αφήσεις. Δε γνωρίζω αν κάνεις τώρα καταγγελία στην αστυνομία, μετά από τόσα χρόνια, αν γίνεται κάτι. Θα πρέπει να ρωτήσεις κάποιο σύλλογο (βρήκα μία λίστα τους εδώ: http://www.antiviolence-net.eu/images/Organisations_gr.pdf ) Αλλά σκέψου το πολύ απλά. Αν το έκανε σε εσένα, πιθανότατα το έχει κάνει και σε άλλο παιδί, ή ΘΑ το ξανακάνει σε κάποιο άλλο άτυχο παιδί που θα βρεθεί στο δρόμο του. Και όπως ούτε εσύ, έτσι ούτε κι αυτό θα φταίει σε τίποτα. Αν παρατηρήσεις, σε σχεδόν όλες τις υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκου, με το που θα εμφανιστεί ένα παιδί που θα τον καταγγείλει, θα εμφανιστούν σιγά-σιγά κι άλλα παιδιά, ακόμα και από πολλά χρόνια πριν, τα οποία θα καταγγείλουν κι αυτά. Δύσκολα σταματάνε στο ένα, κι η σιωπή από το φόβο κατά κύριο λόγο του στίγματος είναι αυτό που τους δίνει μεγαλύτερο πάτημα. Ο διεστραμένος άνθρωπος δεν έχει όρια σε τίποτα, δεν έχει ηθική οπότε δεν έχει φραγμούς. Πάντα προσωπική μου άποψη όλα αυτά κι από προσωπική μου γνώση κι εμπειρία μιλάω, αλλά φιλικά θα σε συμβούλευα όταν αισθανθείς έτοιμη να το συζητήσεις με κάποιον ψυχολόγο-υποστηρικτή κάποιου από αυτούς τους συλλόγους και από εκεί και πέρα να πράξεις όπως αισθάνεσαι. Ό,τι σε αγαλλιάζει περισσότερο, πάντα βέβαια σε πολιτισμένα πλαίσια.
Όσο διαβάζω αυτά που γράφεις, τόσο σκέφτομαι ότι, αν σε εμένα και άλλους τόσους μας κάνει καλό να μιλάμε σε κάποιον, πόσο μάλλον σε εσένα! Εγώ να καταλάβεις τον πνευματικό μου ψυχολόγο μου τον έχω κάνει πλέον... όλα μου τα προβλήματα ακούει, που δεν έχουν και καμμία σχέση και βαρύτητα όπως τα δικά σου! Αλλά αν έχω την ανάγκη να τα βγάλω εγώ από μέσα μου και να τα πω, ακόμα κι αυτές τις χαζομάρες (γιατί μπροστά στα δικά σου προβλήματα αισθάνομαι σαν παιδάκι που παραπονιέται γιατί του πήραν παγωτό σοκολάτα αντί για βανίλια), πόσο μάλλον εσύ!
Υπέθεσα κ κακώς μάλιστα.Πραγματικά συγκλονίστηκα απο όσα διάβασα και ζητώ συγνώμη.
Σοφία μου συγνώμη για αυτά που σου έχουν συμβεί. Κανείς δεν το αξίζει αυτο!!! Σοφία κ εφι έγινα 24 τον Φλεβάρη κ τον οκτομβριο ήτανε ι τελεφτεα φορά που με χτύπησε ο πατέρας μου. Στην πρώτη μου εγκυμοσύνη μου έχωσε τους άγονες μου μέσα στη 6 μηνών κοιλιά μου. Πριν μείνω έγκυος προσπάθησε να με σκοτώσει ι τουλάχιστον έτσι το είδα εγώ. Σταμάτησα να του μιλάω κ μετά από 1 χρόνο βρεθήκαμε στο ίδιο δωμάτιο έγκυος εγω βεβεα. Η μάνα μου με χίλια προβλήματα υγείας του είχε ζήτηση να φύγει απτό άλλο σπίτι τις για να μου το δώσει. Εκείνος έξαλλος ήρθε εκεί που ήμουν κ εγω. Ορμειξε στην μάνα μου κ στην προσπάθεια μου να την προστατεψω την πλήρωσα εγω. Δεν υπήρχε περίπτωση να είχα σχέση ποτέ Χανιά μαζί του αλλά όταν έμαθε ότι βαφτιζω την μεγάλη ξαφνικά ήρθε στην ζωή μου. Πίστευα ότι είχε αλλάξει. Αυτο έδειχνε. Οπότε τον δέχτηκα πίσω. Λίγες μέρες μετά την βάπτιση ενώ είχα μάθει ότι ήμουν ξανά έγκυος τσακοθηκαμε κ πλέον φοβόμουν ότι θα με σκότωνε αυτή τι φορά οπότε τέλος οριστικά ι σχέση μας. Εγω πίστευα ότι κατάλαβε τα λάθη του κ γύρισε στην ζωή μου ενώ ι αλήθεια είναι ότι ήρθε επειδή έμαθε ότι πήρα κάποια λεφτά κ ήθελε κ εκείνος κ πήρε 15. Χιλιαρικα. Εγω ι χαζη του τα έδωσα. Τέλος παντόν. Μετά την γέννα έμαθα ότι έχω σοβαρό πρόβλημα στην σπονδυλική στήλη κ επιριαξοντε τα εσοτερικα νεύρα. Από τόσες κλωτσιες κ ξύλο που είχα φάει μου δημιούργησε ένα οδυνηρό πρόβλημα κ σοβαρό. Μια μέρα λοιπόν αφού έχει κάνει την ζωή της μάνας μου πατηνει πήγα στο μαγαζί του για να μιλήσουμε. Εκείνος γνώριζε πολύ καλά ότι έχω πρόβλημα κ ότι ακόμα κ αναπηρη μπορώ να μείνω. Κ τη κάνει;;; Με σπάει στο ξύλο κ σαν να μην έφτανε αυτο προσπάθησε να μου σπάσει τον αυχένα μου. 2 μερεσ μετα μπηκα νοσοκομιο με εντονουσ πονουσ στην πλατη. Δεν του φωναξα την αστυνομία γιατί εγω πήγα εκεί κ ας ήτανε για να μιλήσουμε κ γιατί ακόμα περιμένω το δικαστήριο μαζί του εδώ κ 2.5 χρόνια. Χαμένο κορμί είναι κ εγω ι χαζη πίστευα ότι θα μπορούσε κιόλας να αλλάξει. Δεν αλλάξει κ δεν θέλω ποτέ ξανά να τον δω κ ούτε πρόκειται ποτέ μου να ξανά πιστέψω ότι έχει αλλάξει.