Εγκυμοσύνη, η καλύτερη περίοδος της γυναίκας (χα χα χα!)
Ετσι λεγανε… ετσι εβλεπα στις ταινιες… καπως ετσι το περιμενα…
Σαν την καλυτερη περιοδο της ζωης μου… χαχαχα!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Aναγουλες!
Θυμομουν χαρακτηριστικα μια σκηνη μιας χαζοκομμωδιας οπου η Τζενιφερ Λοπεζ προσπαθει να κανει σεξ με καποιον στα πρωτα σταδια της εγκυμοσυνης της, της μυριζει λιγο τυρι και τον παραταει συξιλο για να κανει εμετο…
Και φυσικα ολες τις υπολοιπες ταινιες οπου δειχνουν την εγκυο να κανει εμετο συνηθως το πρωι μια και δυο φορες…
Η ΑΛΗΘΕΙΑ: ειναι πως κανεις εμετο ολες τις ωρες της μερας… πρωι μεσημερι απογευμα βραδυ… Δεν ειναι καθολου χαριτωμενο, αν γελασει ο αντρας σου ή οποιοσδηποτε αλλος, θελεις απλα να του ριξεις μπουνια στην καλυτερη περιπτωση, νιωθεις αρρωστη κι εξαντλημενη και οσο κι αν εχεις ενημερωθει, φοβασαι μη παθει τιποτα και το σκουληκακι σου που δεν κρατας τιποτα στο στομαχι…!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Η ΚΟΥΡΑΣΗ!
Οταν δεν κανεις εμετο… σερνεσαι περα δωθε… απο καναπε σε κρεββατι κι απο κρεββατι σε πολυθρονα…
Κανεις μια ελαχιστη δουλεια που πριν την εγκυμοσυνη δεν την θεωρουσες καν δουλεια και νιωθεις σαν να εχεις κανει γενικη 2 φορες σε μεζονετα…
Δεν μπορεις να παρεις τα ποδια σου κι αναρωτιεσαι που ειναι αυτη η ζωντανια της εγκυου που ειχες ακουσει…
Αν ο αντρας σου ή οποιοσδηποτε αλλος σε χλευασει οτι δεν κανεις τιποτα κι αρα γιατι κουραζεσαι, θελεις να τον κλωτσησεις στην καλυτερη περιπτωση…!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: ΤΑ ΝΕΥΡΑ, ΤΑ ΚΛΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ!
Θες λιγο η κουραση, θες που εχεις ξερασει τον τοπο 7 χιλιαδες φορες, θες που στο «παμε πακετο» η μανα βρηκε την κορη που ειχε δωσει για υιοθεσια πριν 40 χρονια, θες το πουλακι που ηρθε κι εκατσε στα καγκελα του μπαλκονιου σου, πατας τα κλαματα σαν να μην υπαρχει αυριο… κλαις λιγο σαν συγκινηση ή με λυγμους σαν να σου συνεβη οτι χειροτερο, δεν εχει σημασια, παντως κλαις… Στο καπακι το πουλακι στα καγκελα που πριν λιγο σε συγκινησε αφηνει κουτσουλιες στο μπαλκονι που χτες καθαρισες οποτε σκεφτεσαι που να εχεις κρυψει εκεινη τη σφεντονα που ειχες παιδακι να του δειξεις του βλαμενου…
Μπορει να νευριασεις με το παραμικρο, διχως λογο αλλα οτι θα νευριασεις θα νευριασεις και οπωσδηποτε θα ξεσπασεις και σε κλαματα μετα…
Αν ο αντρας σου ή οποιοσδηποτε αλλος σε κοιταει σαν να εισαι εξωγηινος, σκεφτεσαι πως θα μπορουσες να του σπασεις το χερι διχως να σε καταλαβει… στην καλυτερη περιπτωση!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΑΛΛΑΖΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑ!
Αχ ναι, περιμενεις να στρογγυλεψει η κοιλιτσα σου και να την χαιδευεις χαμογελωντας οπως στις διαφημισεις… Λες να μεγαλωσει και το στηθος και να παραμεινει κανα νουμερο μεγαλυτερο, μουρλια! Ναι ναι χαιρεσαι που εβαζες και κρεμες απο την αρχη και εισαι σχεδον σιγουρη πως εσυ δεν θα κανεις ραγαδες!
Ωσπου ενα πρωι ξυπνας και αντικρυζεις κατι φλεβες τεραστιες που δεν ηξερες πως εχεις… Τρομαζεις λιγο οκ, ανοιγεις το βιβλιο βλεπεις πως ειναι φυσιολογικο… χαμογελας…!
Το στηθος σου μεγαλωνει λιγο λιγο και ποναει λιγο παραπανω απο οσο θα περιμενες αλλα δεν πειραζει… Σκουραινουν και λιγο οι θηλες αλλα παλι δεν πειραζει…
Αντικρυζεις μια μικρη ραγαδα κατω απο την ελαφρως πρησμενη κοιλιτσα… ε σιγα μωρε μια ραγαδουλα ειναι… τσουπ σε 2 μερες αλλη μια… τσουπ σε 2 μερες 3 ακομα στα πλαγια της κοιλιτσας… τσουπ κι απο την αλλη μερια της κοιλιτσας… κρατιεσαι… χαμογελας…
Τσουπ δυο ακομα κατω απο το στηθος… αλλες δυο στο αλλο στηθος…
Τσουπ στο ποδι… τσουπ στο μπουτι… τσουπ τσουπ τσουπ γεμισες κι εγινες σαν χαρτης…
Πατας τα κλαματα, σε πιανουν τα νευρα σου, πεφτεις στο κρεβατι και βλεπε παραπανω κεφαλαια…
Αν ο αντρας σου ή οποιοσδηποτε αλλος τολμησει να σου πει πως κι ετσι ομορφη εισαι… Καλυτερα να παει να κρυφτει στην καλυτερη περιπτωση!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: ΟΙ ΛΙΓΟΥΡΕΣ!
Στις ταινιες βλεπεις τις εγκυουλες να τρωνε οτι μπορεις κι οτι δεν μπορεις να φανταστεις… πατατακια με ζαχαρη, λουκανικα με σοκολατινα και γενικα οτι δεν φανταζεται ο νους σου… Πεινανε σαν τις τρελες και σκεφτεσαι οτι αυτο θα ειναι τουλαχιστον το σημειο που θα ξεσπασεις αφου ηδη σου συνεβησαν ολα τα παραπανω…
Αν εξαιρεσουμε το πρωτο τριμηνο που τα αγαπημενα σου γεμιστα δεν θες ουτε να τα δεις… που αν κατασταλαξεις σε μια τροφη και αισθανθεις καλα την επομενη μερα και αυτη η τροφη παιρνει τον δρομο για την τουαλετα λιγο αργοτερα μπορεις να φας… Αν δεν υπαρχει φυσικα θεμα με πιεση και σαχαρο…!
Καπως ετσι μια νυχτα ξαφνικα νιωθεις πως εχεις να φας ενα μηνα! Σηκωνεσαι και τρως με λαιμαργια οτι υπαρχει στο ψυγειο, στα ντουλαπια και οπου αλλου εχεις φαγητα… Τρως τρως τρως μεχρι που σκας… Γυριζεις στο κρεββατι γεματη και με απιστευτες καουρες… Σκεφτεσαι «Χμμμ αυτο θα ειναι οι λιγουρες της εγκυμοσυνης» κι εκει που νομιζεις οτι δεν θα φας για 5 μερες μεχρι να χωνεψεις στα επομενα 20 λεπτα, απιστευτο το πως ξαναπεινας… Ξανανιωθεις οτι εχεις να φας 1 μηνα και γουργουριζει το στομαχι σαν τρελο… Σηκωνεσαι και φτου απο την αρχη στο ψυγειο…
Περνας αρκετα βραδια αυπνη, οχι γιατι το θες, αλλα γιατι πεινας σαν την τρελη… Ειναι βασανιστικο το λιγοτερο…!
Αν ο αντρας σου ή οποισδηποτε αλλος σε ρωτησει που πηγαν οι αντζουγιες και η μαρμελαδα μεσα σε ενα βραδυ, σκεφτεσαι πως τουλαχιστον κρατησες το βαζο της μαρμελαδας για να του πεταξεις στο κεφαλι στην καλυτερη περιπτωση…!
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Ο ΥΠΝΟΣ!
Ειχες ονειρευτει οτι θα παρεις αυτο το ειδικο μαξιλαρι υπνου για την εγκυμοσυνη που το αγκαλιαζεις και βολευεσαι σαν πουλακι! Αλλωστε περναν οι μηνες κι εσυ δεν εχεις κανενα προβλημα με τον υπνο… Υπερβολες σκεφτεσαι…!
Ωσπου φτανουν οι δυο τελευταιοι μηνες…
Εννοειται πως μπρουμυτα δεν υπαρχει περιπτωση να κοιμηθεις… αλλιως θα εισαι σαν σβουρα που προσπαθει να ισσοροπησει επανω στην κοιλουμπα…
Ανασκελα νιωθεις οτι πνιγεσαι… μα ποσο μεγαλο ειναι πια αυτο το παιδι και φτανει μεχρι τα πνευμονια μου, μη σου πω και το λαιμο μου, αχ ψηλο θα ειναι το παιδακι μου λες ναι αλλα θες να κοιμηθεις κιολας…
Πας στο ενα πλαι… αχ ποναει η πλατη μου απο εδω… γυρνας στο αλλο πλαι… αχ κατουριεμαι…
γυρνας απο εδω, γυρνας απο εκει… Παιρνεις ενα δευτερο μαξιλαρι… Υστερα τριτο… Τεταρτο… Ο διπλανος σου δεν εχει πια μαξιλαρια αλλα δεν σε απασχολει και ιδιαιτερα, αλλωστε εκεινος εκανε την ευχαριστη δουλεια κι εσυ τα τραβας ολα, αντε μην αρχισω τωρα και… (Βλεπε κεφαλαιο 3)
Τελικά καταληγεις στο σαλονι οπου κατασκηνωνεις και μεχρι να γεννησεις να καθεσαι να βλεπεις καμια σειρα, παρακαλωντας να σε βολεψει εστω μια σταση εστω για δεκα λεπτα να μπορεσεις να κοιμηθεις…
Σε βρισκουν το πρωι καθισμενη με το τηλεκοντρολ στο χερι και μολις σε εχει παρει ο υπνος…
Ο αντρας σου ή οποιοσδηποτε αλλος δεν σου λεει πια τιποτα…
Συνηθως εχουν μαθει μεχρι αυτο το σημειο…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: Η ΛΑΜΨΗ ΤΗΣ ΕΓΚΥΟΥ!
Οπως ολοι καταλαβαμε, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Δεν λαμπεις… με τοσο εμετο, αφαγια, πολυφαγια, νευρα, κλαματα, ορμονικες διαταραχες, ταλαιπωρια, αυπνια αν καταφερεις και λαμπεις, τοτε θα ηθελα πολυ να μαθω το μυστικο σου!!!
ΔΕΝ χαιδευεις την κοιλια σου με ευχαριστιση, αλλα με παραπονο ρωτωντας Γιατι μωρε με κανεις ετσι; στο αγγενητο παιδι σου!
Αλλες φορες με νευρα ρωτωντας το «Τι θα γινει; Θα βγεις απο εκει μεσα να ησυχασω καμια φορα;;;«
χμμμ… ε ναι ξερεις πως δεν θα σου απαντησει, αλλα ελπιζεις σε μια καποια κατανοηση αφου μοιραζεστε το ιδιο σωμα και εισαι η μανουλα του και βασικα σε αγαπαει…
χμμμ… καλα, καμια κατανοηση δεν θα δειξει, γιατι αυτο μια χαρα περναει συνηθως και πολλή πλακα σπαει με οσα εσυ τραβας!!!!!!!!
Γεννας…
περναν μηνες…
ξεχνας…
χαιρεσαι με το μικρακι σου…
σου τρωει τον περισσοτερο χρονο…
σκεφτεσαι τι περασες… χαμογελας…
ειναι πολυ νωρις ακομα για να σκεφτεις οτι θες να το ξαναπερασεις…
αλλα σκεφτεσαι πως αφου γελας σε λιγο καιρο ή σε πολυ καιρο ισως θα ηθελες να το ξαναπερασεις ολο αυτο… αρκει μια μουτσουνιτσα που βγηκε απο μεσα σου να σου χαμογελαει ετσι…
μαμά Βούλα
Υ.Γ Σαφως και υπαρχουν καλες εγκυμοσυνες και πολυ τις ζηλευα αν τις ακουγα…
Οπως ειναι φανερο εγω δεν ειχα μια απο αυτες…
Μετα απο 11 μηνες μπορω να το γραψω με χιουμορ και οχι με κλαματα… κι αυτο ειναι το ευχαριστο!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Υπερβολές... Για εμένα ήταν η καλύτερη περίοδος της ζωής μου! Ναι δυσκολεύτηκα σε κάποια πράγματα αλλά μεγάλοι άνθρωποι είμαστε. Όταν θες να κάνεις παιδί ξέρεις ότι κάπου θα δυσκολευτείς κιόλας. Και το σώμα σου θα χαλάσεις και θα ξεβολευτεις.. Αν γκρινιάζεις πάει να πει ότι δεν θέλεις τελικά να κάνεις παιδί! Οι ραγάδες είναι το λιγότερο μπροστά σε αυτό το θαύμα που ζούμε. Ας σκεφτόμαστε πόσο ευλογημένες είμαστε και ας κοιτάξουμε λίγο γύρω μας πόσες κοπέλες προσπαθούν και δεν μπορούν να κάνουν παιδιά..
Αυτη η εμπειρια και η οπτικη ειναι καθαρα δικη σου!!! Επισης, αυτη η τρομοκρατια προς τις υποψηφιες μελλουσες μαμαδες δε θα επρεπε να υφισταται. Η χαλια περιοδος της εγκυμοσυνης, οι τρομεροι πονοι, ο αβαστακτος πονος του τοκετου, ο δυσκολος θηλασμος! Ας χαλαρωσουμε λιγο...Καθε γυναικα ειναι μοναδικη και το βιωνει επισης μοναδικα. Λιγο πολυ πιστευω εσυ οδηγεις τπν εαυτο σου... Εγω ουσα εγκυος τωρα, δεν ειχα ουδεποτε αναγουλες. Λιγουρες οκ οπως ειχα παντα σαν ανθρωπος. Το βραδυ κοιμαμαι τοσο βαθια που δε ξυπναω ουτε απο πεινα ουτε απο καουρες. Ετσι ανεξελεγκτα δε θα φαω γτ και εγκυος να μην εισαι θα εχεις καουρες. Αναποφευκτο! Οι ορμονες πιθανον σε κανουν ευσυγκινητη. Οκ! Αν δεις μια ταινια δραματικη θα κλαψεις! Εγω εκλαιγα και πριν... οσον αφορα τις αλλαγες στο σωμα, περιμενε καμια οτι θα μεγαλωνει ενα παιδι μεσα της και ξαφνικα θα την καλεσουν στη victoria secret; εδω εχω να πω, τελειο στηθος, μαλλι λαμπερο που μακραινει με ταχυτητα οπως και νυχια! Τι αλλο; α ναι! Σε αυτη τη φαση της εγκυμοσυνης μου εχω γινει πιο δημιουργικη απο ποτε! Ασχολουμαι με οτι μου αρεσει και πλεον δεν αφηνω τιποτα για αυριο. Αυτες που τα διαβαζετε, θελετε να ειστε η γυναικα που εμεινε εγκυος και περασε 9 μηνες με το θαυμα της ζωης μεσα στη μιζερια; ή η γυναικα που το χαρηκε οσο τιποτα αλλο, και σε 9 μηνες μεταμορφωθηκε απο κοριτσακι στην δυνατη, αισιοδοξη γυναικα με τον υπερτατο ρολο της μανας; αποφαση σας!
Γιατι σου φαίνεται παράξενο να μην εχουν ολες την " τελεια" εγκυμοσύνη οπως ειχες εσυ;
με ξαναειδα σε ολες τις περιγραφες σου. εκτος τους τοσους εμετους. και τωρα στο δευτερο μπεμπε τα ξαναζω ολα. υπεροχη περιγραφη.
Χαριτωμένη μαμά Βούλα, έτσι ακριβώς είναι όπως τα περιγράφεις. Η διαφορά μας είναι ότι εγώ δεν έκανα ραγάδες και ότι οι εμετοί μου σταμάτησαν αφού ταλείωναν οι τοκετοί. Γιατί εγώ αγαπητή μου, αν αυτό σε παρηγορεί είχα 3 εγκυμοσύνες με τα δικά σου κεφάλαια. Όταν βέβαια ο συζυγούλης μου έκανε τη χαζή ερώτηση για τέταρτο παιδάκι, δε θα ήθελες να μάθεις τι έγινε....του θύμησα ακριβώς τα λόγια του γυναικολόγου ότι λόγω φλεβίτη θα ήταν φρόνιμο να μη προκύψει άλλη εγκυμοσύνη, γιατί θα έπρεπε να διακοπεί ή να ζήσει ένας από τους δύο. Να σημειώσω ότι κάναμε τρία παιδιά επειδή το θέλαμε. Να είστε γεροί όλοι σας.
Χαχαχαχαχαχαχα...!!! Είσαι ΦΟΒΕΡΗ!!! Τι γέλιο Θεέ μου..!!! Ακριβώς έτσι!!! Πολύ γλαφυρές οι περιγραφές σου ...ένιωθα πως περιέγραφες εμένα! Να 'σαι καλά!!!
Καλησπερα σας ...Εχετε υποψιν σας ότι με τόσο τρομακτικές περιγραφές τρομοκρατούνται πολλές φοβιτσιάρες παθαίνουν φοβία και δε κάνουν παιδιά ... :( γιατι τα παρουσιάζετε τόσο άθλια τα πράγματΑ? ? ? αν ήταν έτσι καμία δε θα έμενε έγκυος ! καλά λένε ότι το ίντερνετ πολλές φορές είναι κακός σύμβουλος ...
χαχαχαχ παρα πολυ ωραιο το αρθρο σου μπορει να περασαν 5 χρονια αλλα στιγμη δεν ξεχνας ουτε τις αναγουλες που μαγικα εμφανιστηκαν μολις καταλαβα οτι ειμαι εγκυος στην 13 ημερα, ουτε τους εμετους καθε λιγο σε ολη τη διαρκεια της ημερας, τα νευρα, τα κλαματααααα, την υπνηλια, τις ραγαδες που δυστυχως λογω οτι μου μυριζαν τοσο εντονα τα παντα δενμπορεσα να βαλω ουτε την κρεμα κ μου εχουν μεινει αν κ δεν πιστευω οτι θα εφευγαν κιολας, το οτι δεν βολευεσαι με την κοιλια μεχρι απεναντι..πουθεναααααα,κ καπου εκει στον 6ο μηνα σταματανε οι αναγουλες κ ανοιγει η ορεξη (αλμυρο με γλυκο κ οτι φανταστεις) αααα ναι κ ξεχασα τη συχνουρια...αλλα ηταν πολυ ωραια και θελω πολυ να τα ξαναζησω ολαααααααα αυτα
συμφωνώ απολυτα μαζί σου σε όλα εκτός απο το τελευταίο οτι τα ξεχνάς...ναι μπορώ να πω στην πρωτη γέννα τα ξέχασα ή ίσως και να ευχόμουν πως δεν μπορεί στο δεύτερο υπαρχει μεγάλη πιθανότητα να νιώθω αλλιώς..αλλά τελικά στην δεύτερη εγκυμοσύνη απλά διπλασιάστηκαν όλα τα "ωραία" της εγκυμοσήνης. εγώ λοιπόν δηλώνω οτι μπορώ να μεγαλώσω όσα μωράκια θέλετε αλλά να τα εγκυμονήσω ποτέ ξανά.
χαχαχαχ!!!!!!!!!!!!!Ξεχασες τις βασανιστικες ΚΑΟΥΡΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Εγώ μάλλον είχα την πιο τέλεια εγκυμοσύνη απ' όλες. Μόνο λίγες ναυτιούλες στην αρχή. Ούτε νεύρα, ούτε κλαμματα,ούτε καούρες, ούτε μια φορά εμετό δεν είχα (μάλλον μου τα φυλάει ο Θεός για το δεύτερο, όταν έρθει). Τα μαλλιά μου έγιναν διπλάσια, το δέρμα έλαμπε και όσο για τις ραγάδες (πού δυστυχώς έβγαλα πολλές) με μπόλικη κρεμούλα Simulcium σχεδόν εξαφανίστηκαν!!! Απλά προς το τέλος είχα βαρύνει πολύ. Οταν δε, πήγα να γεννήσω (με πρόκληση, γιατί ειχα περασει κατά πολή την ΠΗΤ) δεν με έπιασε καθόλου το φάρμακο και καθόμουν στην αίθουσα 8 ώρες βλέποντας την καταστροφή της Φουκουσίμα, μέχρι που στο τέλος έκανα καισαρική γιατι πέσανε οι παλμοί του μωρού και φοβήθηκε ο γιατρός. Ούτε εγκυμοσύνη κατάλαβα, ούτε τοκετό. :)
ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ,ΤΟ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ 39 ΧΡΟΝΩΝ,ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΧΑΣΕΙ ΗΔΗ ΔΥΟ ΜΩΡΑ(Η ΜΙΑ ΕΚ ΤΩΝ ΔΥΟ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΩΝ ΗΤΑΝ ΔΙΔΥΜΑ)ΑΡΑ ΤΡΙΑ ΤΑ ΜΩΡΑ.,ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΔΙΜΗΝΟ ΟΛΑ ΚΑΛΑ,ΜΕΤΑ ΝΑ ΞΑΝΑΒΛΕΠΕΙΣ ΑΙΜΑ,ΝΑ ΚΛΑΙΣ ,ΝΑ ΛΕΣ ΟΧΙ ΠΑΛΙ ΘΕΕ ΜΟΥ ΘΑ ΤΟ ΞΑΝΑΧΑΣΩ??ΝΑ ΞΑΠΛΩΝΕΙΣ,ΝΑ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ,ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ,ΝΑ ΘΕΣ ΝΑ ΠΑΣ ΤΟΥΑΛΕΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΦΟΒΑΣΑΙ,ΝΑ ΤΡΕΜΕΙΣ ,ΝΑ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΠΙΟ ΜΟΝΗ ΑΠΟ ΠΟΤΕ......ΝΑ ΝΟΙΩΘΕΙΣ ΛΙΓΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΝΑ ΗΣΟΥΝ ΤΟ ΠΙΟ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟ ΑΤΟΜΟ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΑΝΗΜΠΟΡΟ......ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ,ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ Β ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΕΙ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΡΑΧΗΛΟΥ......ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ???ΤΟ ΧΑΝΩ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ??ΑΠΑΝΤΗΣΗ¨¨ ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ Η ΠΕΡΙΔΕΣΗ ΚΑΙ ΞΑΠΛΑ.......ΠΑΛΙ ΞΑΠΛΑ....ΠΑΛΙ ΑΓΩΝΙΑ ..ΠΑΛΙ ΜΟΝΗ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 8 ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΣΚΟΤΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΙΑΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΝΑ ΦΑΕΙ.....ΚΑΙ ΑΙΣΙΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ (ΓΕΝΝΑΩ ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ)ΚΑΙ ΜΟΥ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ Η ΑΓΩΝΙΑ.....ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΑ??ΘΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΤΟ ΘΗΛΑΣΩ??ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΩ ΜΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ??ΜΗΠΩΣ ΑΡΑΓΕ Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΔΙΝΕ ΤΟΣΟΝ ΚΑΙΡΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΑ???ΝΟΙΩΘΩ ΟΤΙ ΑΜΑΡΤΑΝΩ ΜΕ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΩ.....ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΑΠΟΖΗΜΙΩΘΩ ΑΠΟ ΕΥΤΥΧΙΑ (ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΖΗΣΑ),ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΡΑΤΗΣΩ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΑΞΙΩΣΕΙ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΓΙΝΩ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΜΑΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΓΕΛΟΥΔΑΚΙ ΜΟΥ............
Η συχνοουρία πού είναι??? Αχ κι αυτό το μούδιασμα στο πλάι στο μπούτι απότ ο να κοιμάσαι οχτώ ώρες στο πλάι δεν παλεύεται...
Εύχομαι σε όλες να έχουν μια εγκυμοσύνη σαν τη δική μου! Τη Παρασκευή μπήκα στο μήνα μου και νιώθω τέλεια! Όπως, την πρώτη στιγμή που έμαθα ότι είμαι έγκυος! Δεν άλλαξε τπτ! Μακάρι να έχω και εύκολο τοκετό, όσο εύκολη ήταν η εγκυμοσύνη μου...! Αμήν!
Ειναι δυστυχως ολο πολυ αληθινα οσα γραφεις. Εγω οταν τα περνουσα/περναω γιατι ειμαι ακομα στον 4ο, μου λεγανε οτι δεν ειναι φυσιολογικα τοσα κλαματα και τοση ταλαιπωρια και οτι θα επρεπε να λαμπω. Τετοιες μπουρδες ακουσα πολλες. Μεχρι που μιλησα σε φιλη μου που γεννησε πριν 2 χρονια. Τοτε καταλαβα οτι δεν ειμαι η εξαιρεση. Κοριτσια, μην σας παιρνει απο κατω. Ετσι ειναι και ζηστε οπως νιωθετε. Οσο για τις γκρινιες, ναι ειναι στο προγραμμα και ειναι οκ!!
EINAI ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΑΛΑΝΕ ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΝ ΟΟΟΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΓΙΑΤΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ!!! ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΤΕ ΠΑΝΤΑ!!!
'Εμυ έχεις δίκιο. Κι εγώ παρακαλούσα για χρόνια κι ήθελα να τα ζήσω όλα, και αναγούλες κι αυπνοίες κι ό,τι θες. 'Οταν έμεινα έγκυος γκρινιάζα παρ'όλα αυτά! Είχα ναυτίες απ'το πρωί μέχρι το βράδυ, κυρίως αυτό ήταν δύσκολο. Κι όμως, καμία σημασία δεν έχει, αν και όταν ξαναδω τεστ θετικό μέχρι το ταβάνι θα πηδήξω κι ας μου πούνε ότι θα κάνω 5 εμετούς τη μέρα... 'Ισως είναι προκλητικό το να γκρινιάζουμε γι'αυτό όταν όπως λες κι εσύ υπάρχουν προβλήματα απείρως σοβαρότερα... γι'αυτό από'μένα συγγνώμη, έχω περάσει από'κει και ξέρω...
Είμαι από τις τυχερές...και στην πρώτη και σε αυτή την εγκυμοσύνη (κλείνω τον 6ο μήνα) δεν είχα καμία αναγούλα, καθόλου εμετό, μόνο υπνηλία.. αν εξαιρέσεις ότι η κοιλιά μου είναι μαύρη από τις ενέσεις ηπαρίνης που κάνω, σίγουρα τις λες τέλειες εγκυμοσύνες...
respect μαμά Βούλα!!! Τα περνάω τώρα όλα αυτά non stop μια κ ακόμα δεν έχω "ελευθερωθεί" κοντά 7 μήνες και τρελαίνομαι ,όταν ακούω την μητέρα μου να μου να μου λέει να μην παραπονιέμαι και πως "περνάω την ωραιότερη περίοδο της ζωής μου" ...Βαθιά μέσα μου το πιστεύω ,πως είναι έτσι-η ωραιότερη περίοδος δηλ, αλλά έχει ζόρι,μεγάλο ζόρι, η εγκυμοσύνη!!!!Φέρνει τα πάνω -κάτω στον οργανισμό , τα νεύρα γίνονται τσατάλια, και το χειρότερο είναι ένα αίσθημα αδυναμίας και υπνηλίας που μέχρι πριν ήταν άγνωστο για μένα!!Χώρια που δε μπορώ να φάω σχεδόν τίποτε από κρέας ή γλυκό!! Καλημέρες σε όλες σας!
Αχ πόσο δίκιο έχεις σε όλα αυτά που περιγράφεις!Τα πέρασα στην πρώτη εγκυμοσύνη,γέννησα,τα ξέχασα, έμεινα πάλι έγκυος,τα ξαναπερνάω με τη μόνη διαφορά ότι ήδη με ένα παιδί είναι ακόμα πιο δύσκολα!!!
Καλησπέρα σε όλες.. Εγώ, όπως τα ξέρει και η Βούλα, είχα μια χάλια εγκυμοσύνη. Έλεγα συνεχώς "ας έρθει να μου πει αυτός ο ....... ,που έβγαλε τη βρώμα πως η εγκυμοσύνη είναι η ομορφότερη στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας,για να του σπάσω τα μούτρα" Είχα εμετούς απο τον 3ο μήνα μέχρι την παραμονή της ημέρας που γέννησα. Η γιατρός μου μου έλεγε πως ανήκω στο 10% των γυναικών που το παθαίνουν αυτό.Έφτασα σε σημείο να χρειάζομαι νοσοκομείο από την αφυδάτωση .Μέχρι τον 5ο έχανα κιλά. Εννοείτε πως δεν είχα ποτέ λιγούρες..Τα πάντα με αηδίαζαν..Έτρωγα μόνο κριτσίνια και πατάτες τηγανητές.. αλλά αμέσως μετά με έπιανε καούρα και κατέληγα αγκαλιά με τη λεκάνη...Κάθε μέρα ήμουν και πιο κομμένη,Με μαύρους κύκλους και ωχρή όψη. Με έπιασε η μέση μου από τον 4ο μήνα.Δεν είχα ποτέ πρόβλημα πριν, και είχα φτάσει σε σημείο να κλαίω για να σηκωθώ από το κρεβάτι..Μη συζητήσουμε γα τις δύσπνοιες και τις αϋπνίες!!!Τον τελευταίο μήνα κάθε φορά που πήγαινα για εξέταση στη γυναικολόγο μου, έφευγα με κλάματα επειδή δεν είχε έρθει η ώρα να γεννήσω.. Τότε έμαθα πως έπρεπε να κάνω καισαρική..Κλάματα, ξενύχτια και τα συναφή!!! Βέβαια η καισαρική δεν είχε καμία σχέση με όσα είχα ακούσει.Από την επόμενη μέρα καθόμουν οκλαδόν στο κρεβάτι..Είχα ελάχιστους πόνους σε σχέση με αυτό που περίμενα, και με τραβούσε μόνο λίγο η τομή στο τέντωμα.. .. Αν και έχουν περάσει 18 μήνες δεν έχω ξεχάσει τίποτα από όλη την εγκυμοσύνη μου. Εννοείται πως τώρα που βλέπω το παιδάκι μου, θα το ξαναέκανα για να την αποκτήσω, αλλά για δεύτερη εγκυμοσύνη ούτε που το συζητάω.. Δε συγκρίνεται το τί πέρασα, με το τί απέκτησα φυσικά, και ευχαριστώ το Θεο που έχω το αγγελούδι μου, αλλά μη μπερδεύουμε το ένα με το άλλο. Η προσμονή μέχρι να φέρεις στο κόσμο το παιδάκι σου είναι υπέροχο και μοναδικό πράγμα.. Η διαδικασία όμως -για κάποιες τουλάχιστον- είναι άθλια!!!! Καλό υπόλοιπο στις μέλλουσες μανούλες και να χαίρεστε όλες τα παιδάκια σας..
Χαχαχαχα!!! ¨Ετσι έτσι κορίτσι μου όπως τα λες!! Ειλικρινά πέθανα από τα γέλια με αυτά που έγραφες! Ακριβώς η ίδια φάση!! Τα πέρασα μια φορά πριν από 2,5 χρόνια και τώρα τα ξαναπερνάω για δεύτερη φορά! Είμαι στο μήνα μου και δεν έχω αφήσεει παραπονεμένο κανένα στάδιο από αυτά που αναφέρεις!! Όλα μα όλα!! Αναγούλες, εμετούς, αυπνίες, καούρες, κούραση, νεύρα, κλάματα, πονόδοντους, πόνους σε όλο το κορμί και τώρα τελευταία καπάκι το ζάχαρο! Άντε να μετριέσαι 6 φορές τη μέρα και δίαιτα τρελή....μιλάμε για πείνα όχι αστεία!!! Παρ'όλα αυτά περιμένεις με ανυπομονησία να βγει το σκατουλάκι και να του δώσεις να καταλάβει για όλα αυτά που κάνει και σε ταλαιπωρεί :-PP. Και φυσικά κορίτσια για όλα φταίει ο σύζυγος έτσι?? ΚΑι που αναπνέει σε τρελαίνει!!!!!!!!! Όχι να κάνει και την παρατήρησή του!!!!! Φιλιά.......εγκυούλες μου!!!
Εγκυμοσύνη, η καλύτερη περίοδος της γυναίκας" :άλλο ένα απο τα απειρα κλισέ της εποχής των γιαγιάδων μας.Μιας άλλης εποχής. Με μεγάλες οικογένειες που ζούσαν μαζί. Με πολλά χέρια. Έχουν περάσει 15 χρόνια από την μοναδική μου εγκυμοσύνη.Δεν έχω ξεχάσει τις δυσκολίες. Ούτε όλες τις άλλες που ήρθαν μετά για ν΄ανατρέψουν όλα τα κλισέ που θαρρείς οι παλιότερες επιτηδες λένε για να σε πεισουν πως όλα είναι εύκολα! -τους πόνους τις γέννας θα τους ξεχάσεις αμέσως! (νομίζω ακόμα με θυμούνται το μαιευτήριο που ούρλιαζα 15 ώρες για να κάνω τελικα Καισαρική μ΄επισκληρίδιο) -το μητρικό ένστικτο θα σε οδηγήσει και θα ξέρεις τι θα κάνεις με το μωρό! (ακόμα ψάχνω το...manual!) -μόλις περάσουν οι κολικοί όλα θα πάνε καλά (ναι! Και θ' αρχίσουν τα δοντάκια, οι αρρώστιες στον παιδικό, το διάβασμα στις πρωτες τάξεις του δημοτικού, τα νεύρα στην εφηβεία!!) Κλισέ-κλισέ-κλισέ! Μόνο ένα είναι αληθινό:Το χαμόγελο του λεβέντη μου και το φιλάκι του με κάνει να τα ξεχνάω όλα (Για τα επόμενα 10 λεπτά έστω!) Να τα χαιρόμαστε, κορίτσια!
Εμένα κορίτσια και οι δύο εγκυμοσύνες ήταν καλές χωρίς εμετούς και ζαλάδες δούλευα κανονικά και στην πρώτη εγκυμοσύνη, που δεν το είχα καταλάβει από την αρχη έκανα μια γεωργική εργασία για να βοηθήσω τους γονείς μου (με κουβάλημα), έπαιξα paintball (όσοι έχουν παίξει ξέρουν πόσο πονάνε οι πλαστικές σφαίρες και τί μελανιές αφήνουν) και είχα κάνει και έναν μεγάλο περίπατο σε ανώμαλο έδαφος. Όταν το έμαθα μετά απο μία εβδομάδα είχα λίγο αίμα αλλά μάλλον ήταν απο το άγχος μου όλα ήταν μια χαρά, ένας ωραίος χειμώνας!! Στο δεύτερο δε, αν εξαιρέσεις η ενόχληση του καπνού απο τσιγάρο και απο έντονη κολώνια, κάθε μέρα πήγαινα βόλτα τον μικρό μου στις κούνιες!! Βεβαια οι γύρο μου και ιδιαίτερα στην δουλειά όταν έμαθαν οτι είμαι έγκυος στο δεύτερο έιπαν να αρχίσουν να προφυλάσσονται, μάλλον απο τα νεύρα μου διότι η αλήθεια είναι οτι είμαι νευρική σας χαρακτήρας αλλά στην εγκυμοσύνη ήμουν λίγο παραπάνο.Είχαν πολύ γέλιο οι συνάδελφοι γιατί πάντα πρόσεχαν σε αυτή την περίοδο πώς θα μου μιλήσουν... Και βέβαια οταν γεννήθηκαν και τα δύο δεν είχαν κολοικούς. Μακάρι να ήξερα τί έτρωγα ή τί δεν ετρωγα για να το πώ και στις μελλούσες μανούλες γιατί έχω ακούσει για τρομερούς κολοικούς σε μωράκια που δεν κοιμόντουσαν και έκλαιγαν για 12ώρα!
Να ειστε ολες καλα..... Στη πρωτη εκγυμοσυνη αν εξαιρεσω 6 βδομαδες μεχρι να κλεισει ο τριτος που σχεδον καθε απογευμα ξαπλωνομουν τεζα και τους δυο εμετους που εκανα,ηταν μια υπεροχη εγκυμοσυνη που δεν ηθελα να τελειωσει με τιποτα,αφου οταν γεννησα ελεγα..-παμε παλι απ'την αρχη? Τωρα στη δευτερη....δεν εχω καουρες,εμετους ή κατι τετοιο...επαθα ομως αποκολληση στις 10βδομαδες-επειδη σηκωσα τη μικρη μου-εχω απιστευτη πεινα,μπορω να φαω και το τραπεζι,ολο το 24ωρο σκεφτομαι τι θα φαω...η δε κοιλια μου....θηριο,ειμαι στον 4ο και αυτην τη κοιλια ειχα στον 6ο,ασε που αισθανομαι σα να ειμαι στον 8ο.Βαρια και ασηκωτη....τι θα γινει σε 3 μηνες δηλαδη? κουραγιο σε ολες...
αχ κοριρτσια να ειστε ολες καλα και με τις ευκολες και με τις δυσκολες εγκυμοσυνες...γελασα κι εγω πολυ με τα σχολια σας!!! τουλαχιστον τωρα γελαμε ετσι;;;αυτο εχει σημασια!!! η μια εκανε καταβαση στους καταρακτες ή αλλη διατριβη κοριτσια σας ΖΗΛΕΥΩΩΩ!!!χαχαχαχαχχα! να ειμαστε ολες καλα να χαιρομαστε τα παιδακια μας!!!
Χαχαχαχα! Κατ' αρχήν, να είσαι καλά, κι εσύ κι η οικογένειά σου! Είμαι στη δουλειά και όση ώρα διαβάζω προσπαθώ να πνίξω τα γέλια μου! Στο δεύτερο τρίμηνο ήμουν τόσο άνετη, λες και δεν ήμουν έγκυος, αλλά το πρώτο και τρίτο ήταν... όλα τα λεφτά! Λίγο-πολύ πέρασα όσα έγραψες. Μόνο με χαμόγελο τα θυμάμαι βέβαια και ευχαρίστως να το ξαναπεράσω για το δεύτερο παιδάκι μου (πρώτα ο Θεός...). Ειδικά το θέμα της αϋπνίας το απόλαυσα όταν σταμάτησα τη δουλειά: διάβασα αμέτρητα βιβλία και είδα αμέτρητες ταινίες και επαναλήψεις στην τηλεόραση. Εύλογα, βέβαια, θα μου πει κανείς "το απόλαυσες γιατί 7 με 11 κοιμόσουν... να σε δω στο δεύτερο, που θα πρέπει να σηκώνεσαι να ετοιμάζεις την κόρη σου για το σχολείο...". Ε ρε γλέντια! Να είναι γερά, να τα χαιρόμαστε και χαλάλι τους όλα! :-)
Στην πρωτη μ κόρη ήταν σαν να πήγαινα εκδρομη!!! Τον τριτο μήνα έπαιζα ρακέτες σαν τρελη στην παραλία, έκανα τρεκινγκ στους καταρράκτες της Νέδας και γενικά είχα μια απίστευτη εγκυμοσύνη χωρίς καθόλου εμετός μόνο με λίγες καούρες!! Τώρα στη δεύτερη εγκυμοσύνη τα χω δει όλα, κ όχι τίποτε άλλο ειναι κ νωρίς ακόμα... Στήθος πόνο αβάσταχτο...Αρχίζουμε το πρωί με αναγούλες και ζαλάδες και το μεσημέρι σταματάνε και αρχίζουν οι καούρες...Καούρες απίστευτες... Δυο μέρες με πάει εναλλάξ...Απο τη μια λέω αμαν παναγία μ και απο την άλλη σκεφτομαι οτι ολα ειναι φυσιολογικά...Υπνος στο δευτερόλεπτο βέβαια το βράδυ ξυπνάω και δυσκολέυομαι να ξανακοιμηθώ, στριφογυρίζω σαν το κουνέλι...Η λαμψη χάθηκε με το Νίκο Φώσκολο...Λιγούρες με την καμμια...Σοκολάτα ουτε να τη δω... Παρ όλα αυτα τρωω γενικα φαγητο. Καφε με τίποτα... Αχ μπορει να ταλαιπωρούμαστε λιγάκια αλλα ειναι τοσο ωραια!!!!!
An k ola auta ta eixa zhsei sthn prwth eggumosunh, ta xehasa k gw amesws k twra pou dianuw ton 3o mhna ths deuterhs ta exw OLA ston uperthetiko vathmo!!!!!! Ypoferw apo emetous k kakh diathesh alla to paleuw gia to fasolaki mou!!!! Kalo kouragio k dunamh se oles tis egguoules!!! Na sai kala gia to keimeno, m'entharrunes!!!!!
Εγω ειχα και προβλημα δυσκοιλιοτητας και πολλες κραμπες πφφφφ
αχ! ετσι ακριβως!σπιτι μου ησουν!;!;!;χαχαχαχαχα!!!το κειμενο σου ειναι τελειο!!! βεβαια, τωρα που η μικρη μου ειναι 6 μηνων μπορω και γελαω μ' αυτα!!τα περιγραφεις κ τοσο τελεια!!! μπραβο!!
Ναι ναι η εγκυμοσυνη ειναι η πιο ομορφη περιοδος στην γυναικα. Ειμαι σιγουρη οτι οποιος το ειπε δεν ειχε μεινει ποτε στην ζωη του εγκυος. Μην κανεις αυτο, μην πιεις αυτο, μην φας, μην κλασεις και σου σπασουν τα νερα....και στο τελος να σου πει και το θεικο ο αντρας σου " νομιζω αν ξαναμεινεις εγκυος θα σε χωρισω γιατι δεν σε αντεχω εσενα και τις ορμονες σου!!!!!!!βεβαια το αποτελεσμα αν και σε ξενυχταει το αξιζει !!
Γελασα παρα πολυ!!! Μοναδικη περιγραφη! Εγω μαλλον ειμαι απο αυτες που θα ζηλευες. Να φανταστεις εγραψα ολη τη διατριβη μου κατα τη διαρκεια της εγκυμοσυνης κ παρουσιασα τελευταια μερα της 37ης εβδομαδας. Δε θα πω αλλα για να μη θυμωσεις. Παντως τις λιγουρες τελευταιο διμηνο κ τις αυπνιες τις ειχα :-Ρ
Ολοι μου ελεγαν "κοιμησου τωρα που μπορεις γιατι με το παιδι θα πεσει ξενυχτι!"... Πιπες, με το συμπαθειο! Βγηκε και κοιμηθηκα σαν ανθρωπος! Ειχα δυσκοιλιοτητα κ αιμορροιδες κ υπεφερα, ειχα γινει σαν θωρηκτο κ ειχα καψες, σαν τα γατια της γειτονιας την ανοιξη.... Δραμα!
Συγνώμη αλλα γελασα παααααρα πολυ με την ιστορία σου ( κόντεψα να ξυπνησω τη μικρή μου απο τα γέλια ) , μάλλον επειδή είχα μια τέλεια εγκυμοσύνη που ούτε την κατάλαβα ( εκτός απο τα 22 κιλά που πήρα ) ! Να είσαι πάντα καλα και εσυ και το αστέρι σου !!!
κοίτα, συμφωνώ κι ας ειχα μόνο το 2-3 σε light μορφή και το 6 σε hardcore μορφη (από τον 8ο μηνα 3 ωρες υπνο την ημέρα ΚΑΘΙΣΤΗ!!!!). Πραγματικά το μόνο που αναπολώ από την εγκυμοσύνη μου είναι κάποια βράδυα που αισθανόμουν οτι κοιμάμαι με την πιο κολλητή παρέα που υπάρχει. Ούτε κουβέρτα αγκάλιαζα (ως συνήθως), ούτε τίποτε, γιατι δεν υπήρχε πια λόγος. Και μου άρεσε οτι κουνιόταν ο μικρός λίγο πριν κοιμηθώ σαν να μου έλεγε καληνύχτα.
Μαμα Βούλα φοβερο το κείμενο σου,γέλασα πολυ να σαι καλά....κάπως έτσι ήταν και οι δικές μου εγκυμοσύνες με πολλαααα νεύρααα και όλα τα συμπτώματα που περιγράφεις τώρα απλά τα θυμόμαστε με τον άντρα μου και γελάμε.
Γελασα πολυ...Σιγουρα δεν ειναι τοσο αστειο οταν συμβαινει...Διανυω τον 7ο μηνα και γενικα μπορω να πω οτι εχω μια πολυ καλη εγκυμοσυνη,εμετους και αναγουλες δεν ειχα καθολου.Λιγουρες,νευρα κλαματα,εχω σπανια κι αυτα δεν κρατανε πολυ αλλα οντως οταν ερχονται θες να τους σκοτωσεις ολους.Οταν περασα ολο το πρωτο τριμηνο στο κρεββατι ειχα τρελαθει κι ελεγα δεν αντεχω αλλο μακαρι να ειχα εμετους τουλαχιστον θα περπατουσα,δε ξερω τι ειναι καλυτερο,παντως το εχω ξεχασει,ειδικα οτα νοιωθω τις κλωτσιες και βλεπω τον υπερχο τα ξεχναω ολα,φανταζομαι να γεννηθει!!!
Χαχαχα ... Ξέχασες τις αιμοροιδες ... Sorry κιόλας ... Πολυ ωραίο το κείμενό σου!!!