Ημασταν με τον σύζυγο μου πολυ ερωτευμενοι κι έτσι έμεινα έγκυος…
Καθώς οι πρώτοι μήνες κυλούσαν όμορφα, στον τρίτο μήνα μας έκλεψαν το αυτοκίνητο (το οποίο βέβαια το βρήκαμε μετά απο λίγο καιρό). Μετά απο λίγες μέρες μου παρουσιάζεται αιμορραγία με αίσιο τέλος!!!
Κατα τον έκτο μήνα της εγκυμοσύνης μου αποφασίζουμε με τον σύντροφο μου να παντρευτουμε και επιτέλους να μείνουμε μαζί… Ετσι κ έγινε!!!! Μόλις παντρεύτηκαμε μετά απο μια εβδομάδα που όλα ήταν τέλεια, γυρνώντας από τη δουλειά πέφτω και θριματιζεται ολόκληρη η κνήμη μου!!! Τρομερή εμπειρία εκείνη η ημέρα… Χρειαζόταν χειρουργείο επειγόντως δεν γινόταν όμως, γιατι το μωρο μου δεν ήταν βιώσιμο, ήταν τόσο μικρουλι που ακόμα και η πίεση να μου έπεφτε απ το χειρουργείο ήταν επικίνδυνο!!
Ετσι γυρισαμε στο σπιτι μας με το πόδι μου γεμάτο γύψο μεχρι τον γοφο! Περιττό να σας πω οτι μόλις μου έβαλαν το πόδι στην θέση του, ο πόνος ήταν αβασταχτος!!!!
Αρχίζει ο γολγοθας μου.. Ημουν σε πλήρη ακινησία, κάθε μέρα ενέσεις, μόνιμα σ’ ένα κρεβάτι για όλες μου τις ανάγκες!! Ο άντρας μου δούλευε πολλές ώρες, έτσι μόνο την μαμα μου είχα να με φροντίσει.. Να μου κάνει τις ενέσεις, να μου φτιάξει φαγητό, να κάνει όλες τις δουλειές του σπιτιού και να προσπαθεί να μου φτιάξει την ψυχολογία μου!!! Τις νύχτες δεν μπορούσα να κοιμηθώ, γιατι στο πλάι δεν γινόταν να γυρίσω, έτσι κοιμομουν καθιστη ή ανάσκελα και πολλές φορές μου κοβοταν η αναπνοή μου λόγω του μωρού μου που ανέβαινε ψηλα!!!
Καθώς περνούσαν οι μήνες στον όγδοο μήνα ένα βράδυ χτυπάει το τηλέφωνο. Είχε πάθει εισπνευστικο εγκαυμα η μαμά μου απο έκρηξη με το γκαζακι με αποτέλεσμα να μπει στην εντατική 15 μέρες… Έτσι τώρα δεν μπορούσα καν να μιλήσω στη μαμα μου, δεν μπορούσα να σηκωθω να φάω, να πιω νερό, να κάνω τίποτα, είχα μόνο μια καρέκλα με ροδακια για να μπορώ να κάνω τα βασικά. Οι φίλοι μου ήταν δίπλα μου, ειδικά η κολλητη μου «αδερφουλα» που μου έκανε τις ενέσεις και με βοηθούσε καθημερινά, αλλά μόνο για λίγο γιατι δούλευε όλη την ημερα!! Έτσι όλη μέρα ήμουν σ’ ένα κρεβάτι νηστικη, να προσπαθώ να κοιμάμαι για μην πείναω ή διψαω και να μην σκέφτομαι τον πόνο της μαμάς μου και του ποδιού μου!!!!
Λίγο πριν έρθει η αποζημίωση απ τον Θεουλη δηλ. η γέννα μου, η μαμα μου βγαίνει από το νοσοκομείο και ο γιατρός μου κόβει τον γύψο και μου τον φτάνει μεχρι το γόνατο ώστε να μπορω να το λυγισω για να γεννησω!!!
Το θαύμα ξημερώνει… Σπάνε τα νερά και γέννησα ένα υγιέστατο αγοράκι χωρίς πόνο και στην διαδρομή απο το δωμάτιο του νοσοκομείου για τα χειρουργεια! Ολους αυτούς τους μήνες όλοι μας οι φίλοι προσευχονταν για εμένα και την οικογένεια μου και έτσι εισακούστηκαν οι προσευχές.
Ολα αυτά πια είναι μια όμορφη εμπειρία, μέσα απο τόσες δυσκολίες ήρθε στην ζωή ένα αντρακι χωρίς να το επηρεάσει ο τόσος πόνος!!! Ευχομαι μέσα απ την καρδιά μου υγεία σε όλα τα παιδάκια του κόσμου και οποια δυσκολία αν περνάτε να έχετε πίστη στον Θεό!!!!
μαμα Φωτεινή
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Πω πω....συγχαρητήρια για τη δύναμη σου και που κατάφερε με τη βοήθεια του Θεού να φέρεις στον κόσμο το αγοράκι σου...κι εγω είχα κάτι παρόμοιο με σπάσιμο λεκάνης και όπως λες κι εσυ πέρασαν μια εγκυμοσύνη στο κρεββάτι χωρίς να μπορω να μπορω να κανω τιποτα μόνη μου...ούτε τα βασικά... Δύσκολες καταστάσεις αλλά ο Θεουλης αποζημιώσεις κι εμενα με τον ερχομό του μωρού μου...Να είστε γεροι και να χαιρεστε τη μαθε στιγμή!!!!
Το συγχαρητήρια είναι λίγο μπροστά σε αυτά που περασες. Γεννησα και εγώ πρόσφατα πριν 6 μήνες ένα παίδαρο και θυμάμαι αν πονούσε λίγο η μέση μου η τα κόκαλα μου γκρινιάζα όλη την ώρα. Χαρά στο κουράγιο σου για μένα είσαι γεννημένη μάνα. Και πάλι μπράβο. ...
Μαμα Φωτεινη σε θαυμαζω περασες πραγματικες δυσκολιες και τα καταφερες. Ταυτιζομαι με αυτο που περιεγραψες γιατι κι εγώ εχω σπασει τον αστραγαλο μεσα έξω απο γλυστρημα και εχω δυο παιδια μικρα χωρις βοηθεια. Καλη δύναμη και καλη ανάρρωση... κι ένα ευχελαιο δεν θα ήταν κακή ιδέα.
γλυκια μου σ ευχαριστω πολυ!!πωπωπω ευχομαι να το ξεπερασες κ εσυ το καταγμα κ να σου δινουν δυναμη τα μαναρακια σου!!!!να τα χαιρεσαι κ να τα δεις οπως επιθυμεις τα μικρουλια σου!!! <3
Πωπώ, ούτε μία ούτε δύο οι αναποδιές... Ελπίζω να κάνατε κανέναν αγιασμό/ευχέλαιο στο σπίτι... :-) Να χαίρεσαι το μικράκι σου!
ναι ευα μου και αγιασμο κ ευχελαιο δοξα το θεο ενα κακο ονειρο ηταν!! σ ευχαριστω κ εσυ να χαιρεσαι οτι αγαπας!!!! :-)
Μπράβο βρε Φωτεινή! Παλικάρι!
<3