Εχθές αφού κοίμησα το μικρό έκατσα μπροστά στον υπολογιστή να δουλέψω λίγο, όμως η ώρα είχε περάσει και για να χαλαρώσω πριν κοιμηθώ, λέω, μωρέ δε διαβάζω καμιά μαμαδο-ιστορία, να μου περάσει η ώρα; Έπεσα πάνω σε δύο παρόμοιες ιστορίες. «Καισαρική χωρίς θηλασμό = ανεπαρκής μάνα;» και «Η καλύτερη μαμά του κόσμου (κι ας μην θήλασα πολύ)«
Mάλιστα η μία αποτελούσε απάντηση στη δεύτερη και αφορούσαν και οι δύο την καισαρική και το φυσιολογικό τοκετό (και το θηλασμό, αλλά το αφήνω στην άκρη προς το παρόν).
Δεν είχα σκεφτεί ποτέ ότι γυναίκες που γέννησαν με καισαρική μπορεί να αισθάνονται μειονεκτικά απέναντι στις άλλες ή για να το διατυπώσω καλύτερα ότι (κάποιες) γυναίκες που γέννησαν φυσιολογικά θεωρούν ότι διέπραξαν κάποιο άθλο σε σύγκριση με εκείνες που γέννησαν με καισαρική. Φυσικά για μένα άθλος είναι όλη η διαδικασία της εγκυμοσύνης ΚΑΙ του τοκετού (φυσιολογικού ή μη) με το καλύτερο έπαθλο!
Εγώ γέννησα με φυσιολογικό τοκετό, βέβαια σκέφτομαι συχνά, γιατί η καισαρική δεν είναι κάτι φυσιολογικό; Και θα απαντήσω μόνη μου πως είναι το φυσιολογικότερο πράγμα στον πλανήτη από την πλευρά της εγκυμονούσας. Τι θέλω να πω, αν βάλουμε στην άκρη όλους τους παράγοντες που οδήγησαν τη γυναίκα στο χειρουργικό τραπέζι (είτε κάποιο πρόβλημα υγείας δικό της ή του μωρού της, είτε ακόμα και η απερισκεψία, βιασύνη, λάθος κρίση του γιατρού) εκείνη είναι εκεί, για να κάνει το φυσιολογικότερο πράγμα στον πλανήτη, να βγάλει το παιδί της από μέσα της.
Εγώ πραγματικά αισθάνομαι δέος για αυτές τις γυναίκες, έγινε το κορμί τους 2 κομμάτια, για να βγει από μέσα μια ψυχούλα, εμένα με τρομάζει πιο πολύ η καισαρική και μόνο στη σκέψη ότι αισθάνεσαι τα πάντα (χωρίς πόνο μεν, αλλά και πάλι, αισθάνεσαι την πίεση, τις κινήσεις).
Γέννησα, όπως προείπα, με φυσιολογικό τοκετό και από την πρώτη στιγμή είπα στο γιατρό μου «Πάμε για φυσιολογικό εκτός αν κρίνεις εσύ ότι εγώ ή το μωρό κινδυνεύουμε» Δεν ήμουν κάθετα εναντίον της καισαρικής, απλά δεν ήθελα να νομίζει εσφαλμένα εκείνος, ότι φοβάμαι τον πόνο του φυσιολογικού τοκετού, όμως ήμουν προετοιμασμένη και για αυτό (το ενδεχόμενο της καισαρικής) και να σας πω την αλήθεια δε θα με πείραζε, αν τα πράγματα οδηγούνταν εκεί.
Κάποιες ιστορίες καισαρικής που έχω διαβάσει κατά καιρούς μιλούν για λάθος επιλογή του γιατρού, ότι ήθελε να ξεμπερδεύει κτλ. για να το λέτε έτσι θα ήταν, δεν έχω λόγο να το αμφισβητήσω, όμως θα ήθελα να πω σε όλες εσάς που θυμάστε με πικρία τη γέννα σας, για μένα είστε ηρωίδες. Πραγματικά, έστω και έτσι, έστω και χωρίς λόγο να κόβεις το σώμα σου, για να βγει μια ζωούλα, για μένα είναι μεγαλειώδες.
Φυσικά δεν υποτιμώ ούτε το φυσιολογικό τοκετό (χαχα μόνο ο πόνος και το σπρώξιμο, λες και πας να χωρέσεις κάτι τόοοοσο μεγάλο μέσα από κάτι τόοοσο μικρό!) και μετά εκείνο το γκλουπ που εγώ αισθάνθηκα.
[Μια γρήγορη παρένθεση, για να συνεχίσω, μπορείτε να μου εξηγήσετε για ποιο λόγο μας κόβουν; Πάντα θεωρούσα ότι το κάνουν για να μην «ξεχυλώσει» (συγνώμη για την έκφραση) ο κόλπος, όμως πρόσφατα διάβασα πως η περινεοτομή είναι σαφώς μια παρεμβατική μέθοδος που εφαρμόζεται κατά τη διάρκεια του τοκετού και θα έπρεπε ή θα μπορούσε να παραλείπεται. Εν ολοίγις εκεί που θεωρούσα πως μας κάνουν και χάρη τελικά μας κάνουν κακό. Αν μπορείτε πληροφορήστε με επί του θέματος].
Συνεχίζω με τον προβληματισμό μου σχετικά με την καισαρική: προφανώς όλες γνωρίζουμε τα θετικά του φυσιολογικού τοκετού vs της καισαρικής. Εγώ θα ήθελα για χάρη όλων εκείνων των μαμάδων που γέννησαν με καισαρική και δεν είναι και πολύ χαρούμενες με αυτό, να σας παραθέσω 1-2 προβληματάκια που είχα με το φυσιολογικό μου τοκετό.
Αρχικά το σπρώξιμο, πολύ σπρώξιμο και εγώ προσωπικά δεν έσπρωχνα, σφιγγόμουν, κάτι που δυσκόλεψε αρκετά το γιατρό και τη μαία.
Δεύτερον είσαι με τα πόδια ανοιχτά και όλο το χειρουργικό team μπροστά (oκ είναι μαθημένοι θα μου πεις εγώ όμως όχι, αλλά εντάξει το ξεπερνάς), τρίτον σε κόβουν (η περινεοτομή που γράφω παραπάνω), τέταρτον τα ράμματα και πίστεψέ με εκεί κάτω πονούν πολύ (!) και με επισκληρίδιο της οποίας η επίδραση τουλάχιστον σε εμένα έφυγε τη λάθος στιγμή, πέμπτον περπατάς και κάθεσαι σαν χεσ…νη για κάμποσες μέρες (εμένα μου πήρε τουλάχιστον 2 εβδομάδες), έκτον υπάρχει πάντα μια χαλάρωση του κόλπου σε άλλες περιπτώσεις είναι αισθητή σε άλλες όχι, όμως υπάρχει και έβδομον και το χειρότερο για μένα (σίγουρα δε συμβαίνει σε όλες) κατουριόμουν.
Ναι κυρίες μου, το μωρό μου το είχα σπίτι την πρώτη μέρα και το έκανα βόλτες γιατί έκλαιγε και ξαφνικά αισθάνομαι κάτι ζεστό και ναι είχα κατουρηθεί. Πραγματικά ντράπηκα πολύ, πάρα πολύ, έβαλα τα κλάμματα μαζί με το μωρό και εγώ και αφού μου συνέβη άλλες 2 φορές αποφάσισα να πάρω το γιατρό μου έντρομη ότι θα μείνω έτσι για πάντα, αλλά εκείνος με καθησύχασε λέγοντάς μου να κάνω κάποιες ασκήσεις ενδυνάμωσης του περίνεου και θα μου περάσει. Μου εξήγησε ότι καθώς έβγαινε το παιδί άσκησε πίεση στο μυ της ουροδόχου κύστης ο οποίος ατόνησε και φρουουουου μου ‘φυγαν. Ακόμα και τώρα, 9 μήνες σχεδόν μετά, μερικές φορές αισθάνομαι ότι θα έχω πάλι ατύχημα, αλλά ευτυχώς το έχω γλυτώσει.
Δε μου αρέσει να ακούω, ούτε για αστείο, ότι οι μανούλες που έφεραν τα παιδιά τους στον κόσμο με καισαρική είναι «λιγότερο» μανούλες από τις άλλες, αυτά είναι ανοησίες. Ξέρω περίπτωση μανούλας με ιστορικό καλοήθους (ευτυχώς) όγκου στο κεφάλι να κάνει καισαρική για προφανείς λόγους και δυστυχώς το παιδάκι της (για άσχετο με την κατάστασή της λόγο) μετά από 4 1/2 μήνες στην εντατική έφυγε. Αυτή η κοπέλα είναι λιγότερο μάνα από εμένα που τον έφερα στον κόσμο «φυσιολογικά» όσο είναι και αυτό φυσιολογικό στις μέρες μας με τις επισκληριδίους, τους τεχνητούς πόνους και όλα τα υπόλοιπα ιατρικά μέσα.
Και μη με παρεξηγήσετε, ευτυχώς που υπάρχει η μοντέρνα ιατρική και γεννάμε πιο εύκολα, πιο ανώδυνα (οι περισσότερες) και το σημαντικότερο από όλα οι δείκτες θνησιμότητας έχουν μειωθεί πολύ. Παιδιά που άλλες εποχές ήταν καταδικασμένα σήμερα βρίσκονται υγιή στις αγκαλιές των γονιών τους.
Συνοψίζοντας, μανούλες που γεννήσατε με καισαρική ελπίζω να σας έδωσα μια άλλη οπτική (τη δική μου) επί των πραγμάτων. Για μένα είστε εξίσου άξιες μανούλες με όλες μας, μην έχετε αγκαθάκια στην ψυχή σας γιατί η αγκαλιά σας είναι γεμάτη
μαμά Φωτεινή
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Τα λες πολυ σωστα!εγω γεννησα το πρωτο μου παιδακι φυσιολογικα(ομως δεν με κοψανε οπως ειπες και ας το κανουν σε πολλες)γεννησα πολυ ευκολα !ηρθε και το δευτερο παιδακι και ενω οοολα πηγαιναν μια χαρα και ηταν καθοδον ,χωρις παλι να χρειαστει να με κοψει,ξαφνικα το μωρο μου "κολλησε"!μην τα πολυλογω δεν ηθελα ποτε μα ποτε να κανω καισαρικη οχι γτ θεωρουσα οτι οι γυναικες αυτες ειναι λιγοτερο μαμαδες αλλα επειδη ηξερα και απο την μητερα μου οτι ειναι πολυ πιο δυσκολο απο τον φυσιολογικο τοκετο,δεν ηθελα να σκεφτω οτι θα με κοψουν και ομως εκεινη την ωρα δεν σκεφτηκα τιποτα παρα να βγει καλα το παιδακι μου!Ωστοσο ενας γιατρος που βρισκοταν εκει με τον δικο μου τον ακουσα να λεει κατι για "βεντουζα"!πιανω το χερι τησ γιατρου μου και της λεω ανοιξε με!δεν ριψοκινδυνευω τιποτα!λοιπον πονουσε δεν μπορω να πω οχι ,αλλα οχι η τομη οσο αυτο το αυτοκολητο που σου βαζουν και γινετε ενα με το δερμα σου και η αληθεια ειναι οτι απο ολη την διαδικασια δεν θυμαμαι τιποτα παρα μονο το μωρακι μου !ετσι οταν εκανα και το τριτο μου παιδακι αναγκαστηκα να ξανακανω καισαρικη γτ ηταν πολυ κοντα (16 μηνες μετα την πρωτη καισαρικη)και το μωρο μου ηταν πολυ ψηλα στην 39 βδομαδα.και παλι δεν σκεφτηκα κανεναν φοβο δεν μπορεις η μαλλον το μητρικο σου ενστικτο δεν στο επιτρεπει να φοβηθεις! και νομιζω πως πολλες μανουλες φοβουντε λιγο στην αρχη ειτε αυτες που εχουν κανει καισαρικη ειτε φυσιολογικο τοκετο ειναι το συναισθημα προτογνωρο γιαυτες ,ωστοσο οπως λες ειμαστε ολες "ηρωιδες" γτ ειτε με τον εναν ειτε με τον αλλον τροπο παλι "σκιζοντε"ειτε λιγο ειτε πολυ!ειναι αυτο που κανει την καθε γυναικα "ιδια" .
δεν θα αναφερθω στο θέμα αυτό γτ το θεωρώ ανουσιο να διαχωριζετε ο τροπος της γέννας.όπως και να έγινε ειναι γέννα και ήρθε στον κοσμο μια ζωή.θα απαντησω απλα στην παρένθεση της Μάμας φωτεινής.ή περινεοτομη γίνεται απο το γιατρό για να γίνει ελεγχομενα.γτ αν κοπεί απο την πίεση το περίνεο υπάρχει πιθανότητα να κοπεί ή να τραυματηστει άσχημα ο πρωκτός.οποτε την κανει ο γιατρος,λοξά,για να αποφευχθεί κάτι τέτοιο.
Μια χαρά μανούλες είμαστε όλες μας..κ εμείς που γεννήσαμε με οποιονδήποτε τρόπο (2 καισαρικές εγώ στην δεύτερη με πολύ καλύτερη ανάρρωση γτ η αλήθεια είναι οτι η τομή σε πονάει πολύ ) κ αυτές που μεγαλώνουν παιδάκια που δεν γέννησαν...ο κόσμος δεν σκέφτεται σωστά...περιμένω στην κλινική με τον μπόμπιρα μου να έρθει ο άντρας μου να φύγουμε..πλησιάζει μια κυρία χαμογελαστή..να σας ζήσει..ευχαριστώ πολύ απαντώ..φυσιολογικά γεννησατε??οχι με καισαρική κ αμέσως βλέπεις ότι αλλάζει η έκφραση της..στην επόμενη που θα με ρωτήσει το ίδιο..η απάντηση θα είναι έχει σημασία???σημασία έχει να έρθει στον κόσμο ένα γερό μωράκι
Γέννησα με καισαρική το παιδί μου έρχονται με τα πόδια στα 18 να γέννας είναι τρομακτικό να σου πει ο γιατρός ότι θα πρέπει να κανείς καισαρική επειδή εσύ η το μωρο σου θα πεθάνει σε διαφορετική περίπτωση ενώ έχεις μπει στο 9 μήνα είναι τρομακτικό για οποιαδήποτε τόσο μάλλον για μια 18 Χρόνη και να σου σπάσουν τα νερά μια μέρα πριν το χειρουργείο και να περάσει και τους πόνους της γέννας. είναι ακόμα πιο τρομακτικό όσο για το χρόνο που έχεις μπροστά σου να το καταπιές πιστεύω ότι δεν παίζει κανένα ρόλο αντίθετα σε τρομάζει περισσότερο γιατί σκέφτεσαι περισσότερο και σε πιάνει τρόμο ποτε δεν νιώθω ότι ειμαι λιγότερο μανα από μια που γέννησε φυσιολογικά μου έκαναν ολική αναισθησία και μπορώ να πω ότι μου πήρε τρεις μέρες να ξυπνήσω αλλά ακόμα μετά από 12 χρόνια θυμάμαι ότι όταν με ξυπνήσαν στο χειρουργείο ρωτάω πως είναι το μωρο μου και τον γιατρό να μου λέει καλά είναι αυτός τώρα ξεκουράσου τα κατάφερες
Mama Foteini pragmatika eisai uperoxi!Pote ksana den exo akousei gunaika pou exei gennisei fusiologika na min upotimaei antithetos niothei deos gi autes tis gunaikes pou gennisan me kaisariki!Ego efera ston kosmo 2 koritsares me kaisariki k pragmatika niotho polu perufani pou ta katafera k tis 2 fores!Den einai oti kalutero na sou skizoun 7 stromata k na sta ravoun....Aksizei omos k ton kopo k ton pono....Na skeftomaste oti exoume tin tuxi k tin eulogia na ginomaste manes!Me kathe tropo...Alles den exoun oute auto....K pali se sugxairo Foteini gia ta logia sou pragmatika isos ''fotiseis'' ligo kapoies mamades na skeftoun allios...
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιες "Κυρίες" ασχολούνται με το πια είναι περισσότερο Μάνα... Όταν αγαπάς το παιδί σου, με όποιο τρόπο κι αν το φέρεις στον κόσμο, είσαι Μάνα. Έκανα καισαρική πριν 6 χρόνια και τον θήλασα με αποκλειστικό θηλασμό για 5,5 μήνες. Έφερα έναν "άγγελο" γιατί αυτό είναι για μένα, το δώρο της Παναγίας. Ο γιατρός διάλεξε τον τρόπο, (άσχετα αν διαφωνούσα) για να μην επιβαρύνει τον οργανισμό μου. Εμμηνόπαυση, αυτοάνοσο (σύνδρομο sjogren). Το μόνο που πονούσα για αρκετό καιρό, ακόμα εχω ευαισθησία, αλλά έφταιξα που δεν "ίσιωνα" . Μια συμβουλή: μέλλουσες μανούλες ίσιο το κορμή, ακόμα κι αν πονάτε πολύ. Υ.Γ. μαμά Φωτεινή.... είσαι υπέροχος άνθρωπος.
πριν από 2,5 χρόνια γέννησα την μικρή μου 32 εβδομάδων και 2 ημερών! Είχα μια εγκυμοσύνη πολύ καλή ,τόσο καλή θα έλεγα, που αν δεν μεγάλωνε η κοιλιά μου και δεν έβλεπα το μωρό στον υπέρηχο κάθε μήνα θα έλεγα ότι δεν ήμουν έγκυος . Δυστηχώς όταν συμπλήρωσα την 32 εβδομάδα ένα πρωι σηκώνομαι κι έχω αιμορραγία,συσπάσεις και διαστολή 4 εκατοστά!Μετά απο 2 ημέρες ,(ο γιατρός μου προσπάθησε να πάρουμε μέρες απο τον ένατο μήνα), γέννησα με καισαρική την μικρή μου γιατί, πρώτον ερχόταν ανάποδα και δεύτερον γιατί η μήτρα μου είναι δίκερη( μ απλά λόγια χωρίζεται στα 2 και το παιδί αναπτύσσεται στο ένα μέρος εξ ου και η πρώορη γέννα)!την επόμενη μέρα από την καισαρική σηκώθηκα από το κρεβάτι μ ελάχιστους πόνους και μέσα στην επόμενη εβδομάδα ήμουν μια χαρά εκτός του όταν γελούσα και όταν σηκωνόμουν απο την καρέκλα είχα καποια τραβήγματα στα ράμματα!Φυσικά και φοβήθηκα πολύ το ''μαχαίρι'' αλλά όλα είναι μια ιδέα!Γέννησα με καισαρική και θήλασα την μικρή μου 7 μήνες!Ποτέ δεν έβαλα τον εαυτό μου στην διαδικασία να σκεφτεί ότι είμαι καλή ή κακή μάνα λόγω του τρόπου που γέννησα ή επειδή θήλασα την μικρή μου!Σαν μανα με κρίνω μόνο καθημερινά στον τρόπο που την μεγαλώνω και στην σχέση που χτίζω μεταξύ μας!!!Καμία γυναίκα που σέβεται τον εαυτό της δεν θα κρίνει μια άλλη σαν λιγότερο καλή ή κακή μάνα από αυτούς τους λόγους!Φέραμε μια ανθρώπινη ζωή στον κόσμο , από εκεί και πέρα κρινόμαστε σαν μανάδες όχι στο πως γεννήσαμε!
Εγώ που τα έχω βιώσει και τα 2 εις διπλούν νομίζω ότι μόνο μια γυναίκα που ΔΕΝ έχει παιδιά μπορεί να έχει τέτοια άποψη.Καμία μητέρα δεν έχει δικαίωμα να κρίνει μια άλλη από το πως γέννησε, αν θήλασε ή όχι.Πάντως εμένα προσωπικά και τα μεν και τα δεν το ίδιο με βγάζουν από τα ρούχα μου και το τελευταίο που θα σκεφτόμουν ποτέ θα ήταν ο τρόπος που τα γέννησα.Συγνώμη αλλά δεν το θεωρώ καν άξιο λόγου.Γιατί οι γυναίκες που έχουν υιοθετήσει παιδιά τις περισσότερες φορές δεν είναι καλύτερες μητέρες από πολλές άλλες που έχουν γεννήσει και θηλάσει;;;;;;;;
Γέννησα φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο μόνο και μόνο γιατί δεν ήθελα να μου βάλουν καθετήρα. Το ίδιο έχουν κάνει φίλες μου που φοβούνταν φοβερά τις βελόνες. Αντίστοιχα άλλες φίλες μου ζήτησαν καισαρική γιατί πανικοβάλλονταν στην ιδέα του φυσιολογικού. ΟΛΑ αποδεκτά από εμένα εκτός από ένα, το ραντεβού νωρίτερα από την ΠΗΤ χωρίς λόγο.
Καλησπέρα, εγώ γέννησα τον γιο μου 6 ετών με φ.τ και μετά απο τρία χρόνια την κορούλα μου με καιςαρικη επειδη δυστυχώς εμελλε να έρθει σε αυτό τον κόσμο στην 34η εβδομάδα αφου ανέβασα 22 πίεση (προεκλαμψια) που ειναι πολύ σπάνιο να συμβεί στη δεύτερη εγκυμοσύνη αν δεν έχει συμβεί στην πρώτη!! Θελω να πω πως την πίεση πιστεύω την ανέβασα απο το άγχος και το φόβο επειδή έφτανε η ώρα που θα γεννούσα και θα ξανάζουσα όλο αυτό τον πόνο (η επισκληριδιος δεν με έπιασε ποτέ στην πρώτο τοκετό οπότε στην καιςαρικη επέλεξα ολική ναρκωση). Έμεινα ξανά έγκυος Τρίτη φορά και με έπιασε τέτοιο άγχος επειδη και στις δυο περιπτώσεις ο πόνος ηταν (για μένα) απίστευτος που έχασα το παιδι στην 14η εβδομάδα!! Ο μόνος λόγος που πραγματικά αισθάνομαι λιγότερο μάνα για την κόρη μου ειναι που δείλιασα τόσο πολύ ώστε να παθώ προεκλαμψια και έτσι το μικρό μου βγήκε "άγουρο" στον κόσμο και πάντα θα εχω τύψεις που έχασα και το τρίτο μου μωρο!! Πάντως, ακόμα μου ειναι εφιάλτης το να ξαναγεννησω και δεν θα το ήθελα αλλα το σκεφτόμαστε να υιοθετήσουμε ενα παιδάκι!!
Καλησπερα!Εχω γεννησει δυο φορες,την πρωτη με φυσιλογικο κ τη δευτερη με καισαρικη.Προσωπικα υπεφερα πολυ περισσοτερο στη δευτερη!Στην πρωτη μου γεννα,εκτος απο τον τοοοοοσο πονο μεχρι να βγει ο μικρος,δεν ειχα καποιο αλλο θεμα!Ουτε τα ραμματα με ενοχλουσαν μετα,ουτε τιποτα!Την καισαρικη τη φοβομουν παντα και δικαιωθηκα!Το πρωτο σοκ ηρθε με τον καθετηρα,ο οποιος με ετσουζε απ'την ωρα που μπηκε,μεχρι που μου τον εβγαλαν!Επελεξα να κανω ολικη ναρκωση,αυτο με χτυπησε στα νευρα κ για τις επομενες δυο μερες πονουσε ολο μου το κορμι χωρις να μπορουμε να κανουμε κατι μιας κ τα παυσιπονα δε μ'επιαναν!Ειχα σηκωθει απο την πρωτη μερα,αντεχα τον πονο κ ψιλοπερπατουσα!Με τσακιζε μονο οταν αλλαζα σταση κι οταν γελουσα,γιατι τραβιοταν η τομη!Ειχα σοβαρο θεμα με το σκυψιμο κ δυσκολευομουν γενικα στο σπιτι γυρω στις 15 μερες!Α,και η τομη με ενοχλει κατα καιρους ακομα κ δυο χρονια μετα!Αυτααα..!Δεν αλλαζει κατι ο τροπος που γεννας,μανουλα θα εισαι οτι κι αν επιλεξεις!Το θεμα ειναι να τα αγαπας κ να τα φροντιζεις!!!
΄Γέννησα 3 παιδιά,και τα 3 με καισαρική.Ποτέ μα ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι είμαι λιγότερο μαμά. Για να είμαι ειλικρινής με παραξένεψε ο τίτλος του άρθρου.Και αναρωτιέμαι....πόσο μικρός στην ψυχή και στο μυαλό μπορεί να είναι κάποιος που πιστεύει κάτι τέτοιο;Γιατί για να γράφει κάποιος ένα τέτοιο άρθρο σίγουρα άκουσε κάποιους άλλους να έχουν αυτή την άποψη.Λυπάμαι για όλους αυτούς που χρειάζεται να υποβιβάσουν άλλους ανθρώπους για να νιώσουν ότι είναι ανώτεροι,καλύτεροι,εξυπνότεροι......
Εχοντας κανει 4 καισαρικες και με 3 ζουζουνια αγκαλια (η ιστορια μου θα τη δειτε http://31ebdomades.blogspot.gr/2014/02/4-3.html) αυτο που εμαθα ειναι οτι ΜΑΜΑ ειναι αυτη που μεν φερνει στο κοσμο μια ψυχουλα με οτι περιπερεια και αν εχει περασει να το φερει στο κοσμο ειτε φυσιολογικα ειτε με καισαρικη, ειτε θηλασε , ειτε δεν θηλασε, που το αγκαλιαζει με τρυφεροτητα και αγαπη.
Και εγω γεννησα και τα 2 μου παιδακια με καισαρικη και να σας πω δεν αισθανομαι καθολου μα καθολου οτι ειμαι λιγοτερο μανουλα απο αυτες που γεννησαν φυσιολογικα!! Απο τη στιγμη που ενω πηγα για φυσιολογικα αλλα το παιδι μου ηταν δεμενο και δεν "κατεβαινε" με τιποτα και κοντεψα να το χασω...ε ναι θα εκανα ξανα μα και ξανα καισαρικη προκειμενου να μην χασω το παιδι μου!Και ειλικρινα σας μιλω και περπατησα κατευθειαν και δεν ποναγα καθολου και θηλασα και ολα!! αντιθετως με καποιες που γεννησαν φυσιολογικα. Αποψη μου ειναι οτι απο την στιγμη που αρχιζουμε και κυοφορουμε και φερνουμε στον κοσμο τα παιδια μας ειμαστε ΜΑΝΟΥΛΕΣ (φυσικα δεν παυει να υπαρχουν και οι εξαιρεσεις)!!
κι εγω αυτο ακριβως επαθα σφινοσε στην πυελο τυλιχτικε στο λωρο, εριξε παλμους κι αν δεν καναμε γρηγορα καισαρικη θα τον χαναμε! Αρα καισαρικη και παλι καισαρικη
εχω γεννησει δυο παιδακια με καισαρικη τομη . ο γυναικολογος μου εκρινε οτι μονο αυτος ο τροπος υπαρχει για μενα επειση εχω χρονια ασθενεια με το αιμα μου . ειμαι περηφανη που εγινα μητερα δεν με νοιαζει ο τροπος που γεννησα αλλ το αποτελεσμα δεν νιωθω λιγοτερο ευλογημενη ή οπως αλλιως λεγονται ολες οι μανουλες που γεννησαν φυσιολογικα. Τον περασμενο αιωνα ή θα ημουν ατεκνη ή νεκρη , ποιος λοιπον μπορει να με κρινει ή να κρινει το γιατρο μου για την καισαρικη τομη . ας μην δαιμονοποιουμε την καισαρικη τομη , ολες γεννες ειναι. αλλωστε στην καισαρικη τομη με επισκληριδιο εισαι εκει με ολο σου το ειναι εχεις το αισθημα της αφης και οχι του πονου , βλεπεις το αγγελουδι σου αμεσως το βαζουν στο στηθος σου το φιλας ( δεν μπορεις να το αγκαλιασεις βεβαια γιατι δεν εχεις ελευθερα τα χερια σου )κλτ . μην σας κουραζω μανουλες ενα ειναι το μεγαλο θεμα : ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ φιλια και κουραγιο σε ολες μας μαμα ζωη
Εγω γεννησα με καισαρική. Δεν ηταν επιλογή μου αλλά εγινε στο παρα πεντε γιατι αλλιως θα ειχαμε προβλημα. Θηλάζω το μωρό μου ακομα και τωρα που ειναι 6 μηνων. Το να γεννησεις φυσιολογικά ειναι πολύ σπουδαίο αλλά μια γυναικα με καισαρική μπορει να χει βιωση περισσοτερο πονο και ενταση την ωρα του τοκετου (πλεον δεν κανουν ολικη τακους ολα). Το αν εισαι καλή ή κακη μανα δεν εχει να κάνει απο τον τροπο που γεννησες αλλα απο το πως μεγαλώνεις το παιδί σου. Ξερω γυναίκες που γεννησαν φυσιολογικά, που θλαζαν αλλά μετα αδιαφορούσαν για το παιδι τους. Το αφηναν απο δω και απο εκει για να διασκεδάσουν και να πανε ταξιδια
Καλησπέρα! Γέννησα πριν 8 μήνες ένα κοριτσάκι..Από την αρχή ήθελα φ.τ αλλά ήρθαν έτσι τα πράγματα που κατέληξα σε κ.τ Στην αρχή δεν μου άρεσε σαν ιδέα αλλά δεν γινόταν (πάντα σύμφωνα με τον γιατρό) αλλιώς αφού έσπρωχνα και η μικρή δεν έλεγε να κατέβει!!! Τον πόνο δεν τον ένιωσα την ώρα της τομής..Επέλεξα να κάνω ολική νάρκωση διότι από επισκληρίδιο μόνο η πρώτη δόση με έπιασε και μετά τπτ! Όσο ήμουν όμως στο μαιευτήριο πονούσα λόγω τομής! 'Επρεπε να γίνει έτσι..Δεν νιώθω λιγότερο μαμά ούτε θεωρώ πως ήταν εύκολη επιλογή..από μέσα μου βγήκε το κοριτσάκι μου όπως και από όλες τις μανούλες! Καλό θα είναι όλες οι μαμάδες να μη κρίνουν η μία την άλλη ούτε για τον θηλασμό ούτε για τον τρόπο που επέλεξαν (ή επέλεξαν άλλοι για αυτές) να γεννήσουν! Να είστε όλες καλά και να χαιρεστε τα παιδάκια σας!!
Εγω που γεννησα κατ επιλογη με καισαρικη και επισης κατ επιλογη δεν θηλασα,ειμαι μια χαρα μητερα.Φροντιζω το παιδι μου καλα,το αγαπω πολυ (αλλα οχι ασφυκτικα),του δινω υλικα αγαθα (αλλα με μετρο),ειμαι διπλα του (χωρις να το καπελωνω),και μαθαινω απο τα λαθη μου (χωρις να βαζω τη θηλια στο λαιμο μου),σεβομαι τον αγωνα ολων των γονιων (χωρις να πεφτω σε συγκρισεις).Χαιρομαι που βλεπω το παιδακι μου να ανθιζει μερα με τη μερα και δοξαζω το Θεο γι αυτο το θαυμα!
ΕΓΩ ΘΕΛΩ ΝΑ ΡΩΤΗΣΩ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΠΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕ 2 ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ,ΟΠΩΣ Κ ΕΓΩ,Κ ΘΗΛΑΣΕ ΟΠΩΣ Κ ΕΓΩ,ΑΝ ΤΗΣ ΤΥΧΗ ΜΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ Κ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΕΠΕΙΔΗ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ,ΤΟΤΕ ΓΙΑ ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙ ΔΕ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΗ ΜΑΝΑ???ΤΙ ΜΥΑΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ????ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ??ΔΗΛΑΔΗ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΠΑΤΕΡΑΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΘΗΛΑΣΕΙ??ΕΛΕΟΣ!
Με συγκίνησες, υπέροχη Φωτεινή μαμα...
Αλλίμονο άν σε έκανε μάνα ο φυσιολογικός τοκετός!! Έχω 2 κορίτσια, και τα δύο με καισαρική, γιατί η πρώτη ερχότανε με τα πόδια. Δεν μπήκα στη διαδικασία να δοκιμάσω να γεννήσω φυσιολογικά το παιδί που ερχότανε με ισχυακή προβολή, αν και με ρώτησε ο γιατρός μου. Προσωπικά, πέταξα από τη χαρά μου όταν έμαθα ότι θα κάνω καισαρική, καθώς έτρεμα στη σκέψη του φυσιολογικού τοκετού, σε σημείο να μην μπορώ να κοιμηθώ και να κλαίω από το άγχος μου. Με λίγα λόγια, όταν μπαίνεις στην κλινική, μπαίνεις για να φέρεις στον κόσμο το παιδί σου, για κανένα άλλο λόγο, όλα τα υπόλοιπα περιτεύουν...
Τι να πούνε και οι γυναίκες στα πιο φτωχικά μέρη του πλανήτη που χάνουν τα παιδιά τους και πολλές φορές και τη ζωή τους γιατί δεν είχαν την επιλογή της καισαρικής. Αυτό που μετράει είναι η όλη διαδικασία της γέννας, με όποιο τρόπο και αν γίνεται, να είναι αίσια και για τη μάνα και για το παιδί. Όλα τα άλλα είναι κομπλεξισμοί που δεν αξίζει κανείς να ασχοληθεί. Και εννοείται ότι "μάνα" είναι αυτή που το μεγαλώνει, το πονάει και δίνει και τη ζωή της για αυτό! Διότι δεν μπορώ να θεωρήσω μάνα κάποια που κακοποιεί, βασανίζει, εκδίδει, πουλάει και σκοτώνει το σπλάχνο της ακόμα και αν έκανε 2 μέρες να γεννήσει!!!! Και δυστυχώς έχουμε πάρααα πολλά παραδείγματα.
εγώ το μόνο που θέλω να πω είναι ότι, είναι δικό μας θέμα αν δεχόμαστε τέτοιου είδους σχόλια....για το αν ήμαστε επαρκής μαμάδες!!!!!!επειδή γεννήααμε με καισαρική,όλες γεννάμε και υποφέρουμε με τον τρόπο μας για να φέρουμε η κάθε μια το παιδί μας στον κόσμο....όπως επίσης τραβάμε ακόμη περισσότερο πόνο ψυχικό για το μεγάλωμα τους. δηλαδή πρέπει να νιώσω το γκλουπ για να είμαι καλή μαμά, εγώ γέννησα με καισαρική την κοριτσάρα μου και τώρα περιμένω το γιόκα μου...πιστέψτε με και με την επισκλιρίδιο της καισαρικής νιώθεις το γνωστό ξαλάφρωμα. Φυσικά και θα θελα να βιώσω και το αντίθετο, απλά από περιέργεια, αλλά προς θεού σε καμιά περίπτωση δε νιώθω λιγότερο μαμά. θα κλείσω λέγοντας ότι εμείς δίνουμε τροφή για τέτοιου είδους σχόλια...αλλά πραγματικά είναι ντροπή κάποιοι να τα σχολιάζουν αρνητικά.
Το ξέρουμε!
Έλεος πια με τέτοιου τύπου αντιπαραθέσεις!!! Έγω γέννησα με καισαρική και δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω σχόλιο "φίλης"που δεν θήλασε καθόλου ,ότι μπορεί αυτή να μην θήλασε αλλά γέννησε κανονικά!!! Το "φίλη" όπως είναι προφανές αποτελεί παρελθόν,γιατί τέτοιου είδους κομπλεξικοί άνθρωποι δεν θέλω να υπάρχουν στη ζωή μου. Και λίγο σεβασμός -αν μη τι άλλο ως γυναίκας προς γυναίκα -στις μανάδες που υιοθετούν παιδιά. Το τι σε κάνει και τι δεν σε κάνει μάνα-πατέρα-γονιό δεν ήξερα ότι έχει τρόπο μέτρησης διαφορετικό από τα ευτυχισμένα και ήρεμα μωρά,τους εφήβους με αυτοκυριαρχία και τους ενήλικες με ευτυχισμένη προσωπική ζωή!!!
Φωτεινή σε κοβουν από κάτω όταν βλέπουν ότι υπάρχει κίνδυνος να σχιστει μόνο του αυθόρμητα το σημείο και να φτάσει μέχρι πίσω... Παρόλα αυτα υπάρχουν κάποιες ασκήσεις που μπορεί να κάνει η έγκυος προκειμένου να γίνει το δέρμα πιο ελαστικο σε εκείνο το σημείο. Επίσης βοηθάει πολύ και το μασάζ με λαδακι.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτό είναι θέμα συζήτησης (και διαφωνίας.. και ότι άλλο...)!???? Εκτός από τις γυναίκες που είναι οι ίδιες γιατροί και ενδεχομένως να μπορούν να κρίνουν από μόνες του, οι υπόλοιπες τι επιλογές έχουν ακριβώς? Για να το θέσω πιο σωστά, από που κι ως που υπάρχει θέμα επιλογής in the first place? Η κάθε μια που εμπιστεύεται τον γιατρό της, κάνει αυτό που της λεει ο γιατρός. Αν ο γιατρός έιναι μλκς πως ακριβώς μπορείς να το αποτρέψεις αυτό? Αν δεν είσαι ειδικός? Οπότε από που κι ως που αυτές που γέννησαν με φυσιολογικό, είναι "καλύτερες" από αυτες που γέννησαν με καισαρική? Ήταν δική τους επιλογή (και για τις μεν και για τις δε)? ΌΧΙ. Οπότε? Αηδία συζήτηση. Χωρίς νόημα.
Καλημερα μαμα Φωτεινη. Ειμαι και εγω μαμα 2 παιδιων.Και τα 2 με φυσιολογικες γεννες.Η πρωτη ξεκινησε μονη της Σαββατο βραδυ 3μ.μ και γεννησα Δευτερα πρωι 7.50 (σε δημοσιο νοσοκομειο και τα 2 χωρις επισκλειριδιο)και η δευτερη γεννα με προκληση και γεννησα μεσα σε 4 ωρρες.Και στις 2 γεννες γυρισα στο δωματιο περπατωντας, εκανα το μπανιο μου,και θηλασα τα μωρα μου. Αυτο ειναι το υπεροχο με τον φυσιολογικο τοκετο.Μπορει να ποναμε πριν (ΠΟΛΥ ΠΟΝΟ)αλλα οταν τελειωσει εισαι ΤΕΛΕΙΑ,και μπορεις να φροντισεις το μωρο σου απευθειας. Σχετικα με την περινεοτομη που ρωτας,ειχα ρωτησει και εγω την γιατρο μου.Κανουν την τομη γιατι κατα την διαρκεια του τοκετου μπορει να "σκιστει"το σημειο αχαρα και εκει που θα χρειαζοταν π.χ. 4 ραμματα να κανεις 10.Επισης ειναι και μεγαλυτερη ευκολια για τον γιατρο να εχει να ραψει μια ευθεια απο ενα ζιγκ ζαγκ. Να σου ζησει το μωρακι σου!!!
Ρε κορίτσια έλεος δεν έχει να κάνει με τον πόνο και το πόσο υποφέρει το σώμα σου! Αν κάποια το πιστεύει αυτό πρέπει να δει ψυχίατρο. Δηλαδή τις μανούλες που υιοθέτησαν τις απαξιώνουμε τελείως; Αυτό το αγκαθακι έχει να κάνει με το ότι μια ζωή μας προετοίμαζαν για τον τοκετό και θέλεις κι εσύ να το ζήσεις όπως στις ταινίες. Να σπρώχνεις, να ακούσεις το κλάμα του, να το πάρεις αγκαλίτσα και δίπλα σου ο αντρούλης να ρίχνει δάκρυα χαράς... Απλά δεν γίνεται έτσι και λες γιατί. Αυτό είναι όλο. Μαμά και ξεμαμα είσαι στην πράξη. Πάντως είχε ενδιαφέρον η συζήτηση.
Αγαπητη μαμα Φωτεινη πολυ ωραιο το κειμενο που εγραψες...να πω όμως πως ποτε πριν δεν εχω κατσει να σχολιασω το συγκεκριμενο θεμα που εχει χιλιο υποθει. Γεννησα με καισαρικη πριν 2 χρονια, ο λογος ηταν οτι ο τοκετος δεν προχωρουσε,διαστολη μικρη κ σπασμενα νερα. Με επιασαν πονοι Τεταρτη απογευμα συγκεκριμενα στις 6 κ γεννησα Παρασκευη ξημερωματα. Πανω απο ενα 24ωρο με πονους και η μητρα μου χωρις να ξεκουραζεται μετα απο καθε συσπαση...πονουσα δηλαδη συνεχεια...μου καναν καποιες παυσιπονες που δ επιασαν ποτε! Πηγαινα με τη θεληση μου για φυσιολογικο τοκετο χωρις επισκληριδιο (γιατι ποια η διαφορα της καισαρικης με τον φυσιολογικο οταν αυτος γινεται με επισκληριδιο; καμια απο την πλευρα μου, ουτε η μια ουτε η αλλη νιωθει πονο,η μια νιωθει πιεση κατω κ η αλλη το τραβηγμα του μωρου, απλα αλλαζει οδο το μωρο.) Οταν Βγηκα απο το χειρουργειο κ περασε η δραση της ραχιαιας πονουσα αφορητα! Δεν μπορουσα να σηκωσω το ενα ποδι να το βαλω πανω στο αλλο.Δεν μπορουσα να σηκωθω, να περπατησω, να παω τουαλετα, να γυρησω πλευρο, να θηλασω, να παρω αγκαλια το παιδι μου...τιποτα δεν μπορουσα να κανω οι νοσοκομες νομιζαν πως τις κοροιδευα κ με ελεγαν φυγοπονη.Οταν το προηγουμενο βραδυ ερχονταν μαιες κ γιατροι κ μου εδιναν συγχαρητηρια που δεν φωναζα, δεν εκλαιγα, δεν παραπονιομουν, δεν ζητουσα φαρμακα κ ενω οι συσπασεις μου ηταν δυνατες κ η μητρα μου χωρις να χαλαρωνει. Περπατουσα στο διαδρομο και ημουν μια ορθια ορθη γωνια! Αναρρωσα μετα απο μηνες, ο αντρας μου με σηκωνε τα βραδια για να θηλασω. Ουτε μια φορα δεν αισθανθηκα ουτε ενα χιλιοστο λιγοτερο μανα επειδη δεν γεννησα φυσιολογικα. Εγω είχα πολλους περισσοτερους πονους που κρατησαν μηνες. Γιατι οταν εγω πηγαινα απο την μια ακρη του οροφου στην αλλη σερνοντας το σωμα μου να παρω το μωρο μου να το θηλασω τη νυχτα και γυρνουσα με δακρυα στα ματια απο τον πονο η διπλανη μου που ειχε γεννησει φυσιολογικα εκανε βολτες στο κυλικειο κ γκρινιαζε γιατι ετσουζε κατω οταν πηγαινε τουαλετα. Δεν την κατηγορω αλλα αυτη σηκωθηκε την ιδια μερα το πρωι και εγω σερνομουν, δεν μπορουσα να ισιωσω το σωμα μου ουτε την μερα που βγηκα. Ειμαι το ιδιο μανα με ολες, με αυτη που γεννησε με καισαρικη, με αυτη που γεννησε φυσιολογικα, με αυτη που υιοθετησε, με αυτη που θα γινει μανα οταν θα μεγαλωσει...αν καποιες νομιζουν πως ειμαι λιγοτερο τις αφηνω στην γνωμη τους το θεμα ειναι τι αισθανομαι εγω. Και για να μην παρεξηγηθω, να πω οτι ειμαι υπερ του φυσιολογικου φυσικου τοκετου, και του αποκλειστικου θηλασμου που εγω θηλασα μονο 40μερες δυστυχως ενω ηθελα τουλαχιστον 6 μηνες αποκλειστικο και μετα συμπληρωμα μεχρι τον χρονο για να ειμαι ευχαριστημενη( τίποτα αποσα ηθελα δεν εγιναν). Αλλά καμια δεν θα με κρινει για το αν προσπαθησα ή οχι, αυτο το ξερω εγω κ ο αντρας μου. Και αν θελησει ο Θεος να μας δωσει κι αλλο παιδακι θα προσπαθησω για vbac κ για αποκλειστικο θηλασμο. ΣΥΓΝΩΜΗ για το σεντονι φιλια σε ολες τις μαμαδες!
Γεννησα με καισαρικη για λογους που ο γιατρος μου θεωρησε σοβαρους στις 40 εβδομαδες. ΔΕν αισθανομαι λιγοτερο μητερα απο μια μαμα που γεννησε μεν φυσιολογικα αλλα πηγε με προγραμματισμενο ραντεβου με τεχνητους πονους και φουλ επισκληριδιο χωρις να αισθανεται τιποτα χαχανιζοντας και βλεποντας τηλεοραση. ΓΙα να ειμαστε λοιπον συγκεκριμενοι ενας τετοιος τοκετος δεν ειναι φυσιολογικος ειναι κολπικος. Τα συγχαρητηρια μου λοιπον σε οσες γυναικες γεννησαν φυσιολογικα και οχι απλα κολπικα, αλλα και σε αυτες που τις εκοψαν στα δυο για γεννηθουν τα παιδακα τους. οι πονοι της καισαρικης για 24 ωρες μετα το χειροργειο , η ταλαιπωρια και η ψυχικη οδινη μεσα στο χειρουργειο, η δυσκολια να διαχειριστεις το παιδι σου μετα ειδικα αν ειναι πρωταρα λογω τεχνικων δυσκολιων δεν ειναι πραγματα αμελητεα. Κι ομως την ωρα που πονας και εχεις ορο και καθετηρα και εχεις να φας δυο μερες, βλεπεις το αγγελουδι σου στην αγκσλια και ειναι σαν να μην υπαρχει πονος και ολα τα υπομενεις. Ας τελειωνει πια αυτη η προκαταληψη. Λες και ο. πονος ειναι μοναδα μετρησης της μητρικης αγαπης: "οσο πιο πολυ πονεσεις για να το γεννησεις τοσο πιο πολυ το αγαπας ". Κλεινοντας τον πονο καθε γυναικα τον αντιλαμβανεται διαφορετικα. Μπορει μια γυναικα να γεννησει φυσιολογικα και να υποφερει μπορει ομως και οχι χρησιμοποιωντας ολα αυτα τα μη φυσιολογικα μεσα οπως η επισκληριδιος. Το ιδιο και στην καισαρικη. μπορει μια γυναικα να αναρρωσει πολυ γρηγορα μπορει και να ταλαιπωριεται για μερες. Δεν υπαρχει καλυτερη η χειροτερη μεθοδος, δεν υπαρχει φυσιολογικος και μη φυσιολογικος τροπος σε μια εποχη που ολα ειναι τεχνιτα. ΥΠαρχει το ετος 2013 που ευτυχως υπαρχουν και οι επισκληριδιοι και οι υπερυχοι και οι εξετασεις και μας βοηθουν να γεννησουμε "ευκολοτερα" χωρις τις επιπλοκες του παρελθοντος με οποιο τροπο τελικα καταστει δυνατο.
Μπράβο Φωτεινή! Πραγματικά πολύ ωραία και προσεγμένη τοποθέτηση πάνω στο θέμα, που μόνο εμπόλεμη ζώνη θυμίζει, αν και αφορά την πιο ευχάριστη στιγμή κάθε γυναίκας. Γιατί οι μανούλες που ολαταξέρουν δεν τα βάζουν με τις μαμάδες που υιοθέτησαν ή που κάναν εξωσωματικες για να ζήσουν την μητρότητα; Δεν απέχει κατά πολύ αυτό από το φυσιολογικο; Γιατί δηλαδή δεν τις στηνουμε στον τοίχο!!! Γεννησα με καισαρικη λόγω επιπωματικου πρόδρομου πλακούντα (κάποια στιγμή θα γράψω την ιστορία μου), και έγινα μαμά!!! Η μαμά μου κόντεψε να πεθάνει, στον τοκετό αλλά γέννησε φυσιολογικά, αλλά δεν θα είχα μαμά! Μπορώ να βρω χίλιους λόγους για να πω ότι ο ένας ή ο άλλος τρόπος είναι προτιμότερος! Το θέμα είναι να είσαι μαμά, για όλα τα αλλα, ας φερθούμε σας Έλληνες... Τι μας νοιάζει εμάς πως γέννησε, ταισε, έντυσε, κοίμισε, η άλλη το παιδί της!!!
Όλες οι γυναίκες που γίνονται Μανούλες είναι ηρωίδες άσχετα αν γεννάνε με φυσιολογικό τοκετό ή με καισαρική... Η αλήθεια είναι ότι οι στατιστικές για τις καισαρικές είναι υψηλές στη χώρα μας και ίσως στις περισσότερες των περιπτώσεων να μην είναι και απαραίτητη,αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας. Είχα την τύχη να έχω δυο υπέροχες εγκυμοσύνες και δυο ακόμα πιο υπέροχους τοκετούς με μια τέλεια γιατρό και μαίες.Δεν είχα κανένα από τα συμπτώματα που αναφέρονται στο κείμενο,αφού να φανταστείτε την επομένη του τοκετού(και τις δυο φορές)καθόμουν οκλαδόν και έπαιζα με τα μωρά μου!Φυσικά και αν συνέτρεχε σοβαρός λόγος υγείας θα κατέληγα στην καισαρική...το χειρουργικό κρεββάτι είναι πάντα τρομαχτικό για όλους μας! Αυτό που θέλω να μείνει σε όλες τις Μανούλες που φέρνουν στον κόσμο αυτά τα μικρά,αλλά μεγάλα θαύματα,είτε με φυσιολογικό τοκετό είτε με καισαρική είναι ότι εκείνες τις ώρες η ζωή μας κρέμεται από μια κλωστή... Είμαστε εμείς,μόνες απέναντι στο Θεό και το μεγαλείο Του και Αυτός αποφασίζει για τη δικιά μας τη ζωή και του παιδιού μας.Ας είμαστε λοιπόν ταπεινές μπροστά σε αυτό το μεγαλείο και ας αφήσουμε τις συγκρίσεις σχετικά με το ποια πόνεσε περισσότερο ή ποια έκανε καισαρική ίσως γιατί η ίδια το επέλεξε ίσως γιατί ήταν αναπόφευκτο... Έχω βαρεθεί να ακούω για το πώς γεννούσαν οι παλιές...πιστέψτε με πως και αν οι παλιές είχαν τα σημερινά δώρα της επιστήμης σίγουρα θα τα προτιμούσαν και αυτή τους η επιλογή δεν θα τις έκανε αυτόματα λιγότερο Μανούλες... Σας ρωτάω λοιπόν μήπως και εγώ πρέπει να αναρωτιέμαι ότι είμαι λιγότερο Μανούλα γιατί στον πρώτο τοκετό και επισκληρίδιο έκανα και 4 ώρες να γεννήσω,ενώ στο δεύτερο δεν πρόλαβα να κάνω επισκληρίδιο γιατί δεν είχα καταλάβει ότι γεννούσα και όταν έφτασα στην κλινική σχεδόν έβγαινε το κεφάλι,όποτε δεν πόνεσα αρκετά για να αισθανθώ τι σημαίνουν πόνοι της γέννας ή απλά αντέχω τον πόνο; Όλες οι Μανούλες είναι ηρωίδες γιατί παίζουν τη ζωή τους κορώνα γράμματα για να φέρουν στον κόσμο τα αγγελούδια τους.Φυσιολογικός τοκετός ή καισαρική,ένα είναι το θαύμα:το θαύμα της ζωής!!! Με σεβασμό σε όλες τις Μανούλες Μαμά Ελένη
Γιατί ρε γαμώτο να μας νοιάζει τόσο τι κάνει ο άλλος; Αν έχει λεφτά, σχέση, πως ντύνεται, πως γέννησε, αν και που θηλάζει; Κρίνουμε πάντα αυτό που κάνει ο άλλος και προσέχουμε την πάρτη μας... Αν τα κάναμε ανάποδα θα ήταν όλα τόσο καλύτερα...
Διοτι αν πολλαπλασιασεις την ηλιθιοτητα ενος ανθρωπου επι της αμορφωσια θα σου δωσει ενα επιπεδο κατινιας.......τωρα αν σε ολα αυτα προσθεσεις και τον ΦΘΟΝΟ[τι κανει ο αλλος]τοτε θα δεις ολα αυτα τα κομπλεξικα απο κατινες που ασχολουντε και κρινουνε τι κανει η αλλη.Αυτα δεν θα τα ακουσεις απο ατομα που εχουνε καποιο επιπεδο.
Αγαπητες μανουλες,οπως κ αν γενναμε σημασια εχει τ αποτελεσμα!ΥΓΕΙΕΣ ΜΩΡΑ!ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΙΧΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΓΚΑΘΑΚΙ που λετε κ γεννησα κ τις 2κορες μου με καισαρικη!κ μαλιστα την 2 εγω την ζητησα!!οσο για τους πονους που λετε,ειναι αναλογα τον οργανισμό,σε 2ωρες σηκωθηκα κ στις 3ημερες,ναι ναι καλα διαβασατε σε 3 ημερες βγηκα!κ θηλασα κ ολα μια χαρα,αμεσως θηλασα!γιατι να μην θηλασεις;γιατι τοσο πολεμος με τις καισαρικες;;εγω κ 3 να κανω παλι καισαρικη θα κανω,κ ναι εμεις σκιζομαστε στα 2 για τα μωρα μας κ τ αγαπαμε εξισου με τις μαμαδες που γεννουν φυσιολογικα!μην εχετε ενοχες για το πως γεννατε,δηλαδη αυτες που πονανε περισσοτερο,ειναι περισσοτερο μανουλες;;μαμαδες ΕΛΕΟΣ!!
kalispera!poly oraio keimeno!nai k ego par'oti epeleksa apo tin arxi pou ema8a gia tin egkimosini kaisariki eixa to agka8aki an 8a enio8a diaforetika an eixa gennisei fysiologika!oute 8ilasa poly...allo agka8aki ayto!to mono poy ksero einai pos agapo to paidi mou,8a edina tin zoi mou gi'auto!oles manoules eimaste akoma k aytes pou den ta vgazoun apo ta splaxna tous alla ta laxtaroun k ta agapoun oso tipota ston kosmo!
Γεια σας κορίτσια. θα ήθελα και εγώ να αναφερθώ σε αυτό το θέμα, το οποίο το συνειδητοποιούσα πολύ μετά αφού έχω γεννήσει. Για την ιστορία θα πω ότι ο γιατρός πήρε την απόφαση για την καισαρική γύρο στις 32 εβδομάδες της κύησης, γιατί λόγο εμπειρίας προφανώς, από τότε είδε ότι ο γιόκας μου δεν είχε πλέον χώρο να γυρίσει. Μου το "έφερε" με ωραίο τρόπο και δεν πανικοβλήθηκα καθόλου. Που είναι πολύ σημαντικό, μιας και φοβάμαι πάααρα πολύ κάθε είδος επεμβάσεις, ακόμα και σύριγγες τρέμω Για εξετάσεις αίματος πήγαινα με συνοδό, γιατί πάντα υπήρχε περίπτωση να σωριαστώ κάτω Έγινε λοιπών έτσι όπως έλεγε ο γιατρός και το μωρό μου γεννήθηκε με καισαρική 4100 γρ. λόγο ισχιακής προβολής... Την απόφαση του γιατρού μου δεν αμφισβήτησα ποτέ, άλλα και ουδέποτε ένιωσα μειονεκτικά λόγο τις γέννας μου. Το θέμα μου το έφερε σε παρασκήνιο η ίδια μου η μαμά!!! Σε μια άσχετη συζητήσει μου απάντησε κάτι τύπου: "Ε, δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι... Μήπως το ότι ΔΕΝ ΓΕΝΝΗΣΕΣ" Κάλα, περιττό να σας πω ότι έμεινα με στόμα ανοιχτό... Πραγματικά, κουφάθηκα!!! Την ρώτησε τι είναι αυτό που είπε τώρα??? Παρεξηγήθηκα αφάνταστα... Τέλος πάντων... Η παρεξηγήσει έληξε, άλλα μου έμεινε ένα κάτι((( Η ίδια μου η μανά θεωρεί δεν γέννησα!!! Και τι πήγα να κάνω στο μαιευτήριο??? Διακοπές? Ακόμα και τώρα καμιά φορά όταν η συζήτηση γίνεται γύρο από την ΓΕΝΝΑ!!! μου τις ξεφεύγουν μερικά, αν και έχω δώσει ξεκάθαρα να καταλάβουν όλοι ότι εγώ θεωρό την γέννα μου ΚΑΝΟΝΙΚΟΤΑΤΗ!!! και δεν μπορώ να σκεφτώ ούτε στιγμή ότι θα έβαζα την ζωή του γιου μου σε κίνδυνο για να αποδείξω κάτι σε κάποιον... Αυτά! Σόρρυ για πολλά γράμματα, άλλα με έχει ταράξει λιγάκι το θέμα...
Συγνωμη βρε παιδια........ελεος δλδ.......ποιος λεει οτι οταν γεννας με καισαρικη δεν εισαι μανα????Εκτος αν η αλλη ειναι αμορφωτη και ηλιθια θα πεταξει τετοια κοτσανα.Ελεος δλδ να δινουμε σημασια σε ηλιθια ατομα.Ενας ανθρωπος με στοιχειωδης γνωσεις βιολογιας αντιλαμβανεται οτι και οι δυο γεννες ειναι,η μια κολπικη και η αλλη απο την κοιλια.Ημαρτον δηλαδη με την κατινια της καθε μιας κομπλεξικιας.Η αλλη αμα ειναι ηλιθια,αμορφωτη και κομπλεξικια μπορει να πει 1000 δυο κοτσανες.Η μπορει να το πει απο ζηλεια η αλλη....θυμαμαι μια συγγενη μου που μου ειπε οτι με την καισαρικη δεν πονας το παιδι σου και γελαγα 2 μερες βρε παιδια.Διοτι μου το ειπε απο φθονο,διοτι ζηλευει την οικογενεια μου.ΘΕΛΕΙ Η ΚΑΤΙΝΑ ΝΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΚΑΙ Η ΖΗΛΕΙΑ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΦΗΝΕΙ χαχαχα.
ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΩ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΕΡΙ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΤΟΚΕΤΟΥ.ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΚΑΤΙ ΤΡΟΜΕΡΟ!!!! ΕΠΕΛΕΞΑ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΞΑΝΑ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΝΑ ΓΕΝΝΗΣΩ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ.ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΥΨΕΙΣ ΚΑΘΟΛΟΥ ΕΝΟΧΕΣ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΜΑΙ ΝΑ ΜΕ ΚΡΙΝΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΟΥΠΕΡ ΜΑΜΑ.
γεννησα με καισαρικη το χω ξαναγραψει. ηθελα απο τον 7ο μηνα. η γιατρος μου οχι. ηθελε να βιωσω το θαυμα της γεννας οπωσ μου ειπε. δεν υπαρχει λογοσ καισαρικης ασε τις βλακειες τα λογια της. δεν τρελεθηκα. μη σα πω οτι της ελεγα ειμαι 7 μηνων το παιδι 2800 καλα δεν ειναι δε γενναμε?. φυγε απο δω που θα το βγαλουμε απο τον 7ο μου ελεγε. τλοσ παντων ηρθε η ωρα να γεννησω και μετα απο 12 ωρες πονου σπασμενα νερα διαστολη 1 και παιδι να χανει παλμους μπηκα για καισαρικη. προσπαθησε να μου το πει με τροπο να μην πανικοβληθω τρομαρα της. ηταν το καλυτερο πραγμα που μου ειπε. παμε να τελειωνουμε τησ ειπα σε βαρεθηκα με τα φυσιλογικα σου, εγω θελω να βγει η ψυχουλα αυτη οσο πιο γρηγορα και πιο ασφαλες γινεται. παρεπιπτοντως παλαιοτερα ειχα και δυο αποβολες οποτε ηθελα την καισαρικη για λολγους ασφαλειας αλλα ποιος με ακουγε εξ αρχης? τελειωσαμε γρηγορα κρατησα τον παιδαρο αγκαλια αμεσως. σηκωθηκα την ιδια μερα απο το κρεβατι την επομενη εκανα και μπανιο χαρη στη μαια μου που φροντισε με φιλμ τα ραμματα και σε 5 μερες που βγηκα απο την κλινικη πηγα και τη βολτα μου. πονο καθολου αψογο ραψιμο δε φαινεται τιποτα και η γιατρος μου μου ειπε οτι σε 2 μηνες μπορουσα ανετα να παω και για δευτερο παιδι. δευτερο δεν εκανα απο επιλογη αλλα οσα παιδια και να εκανα καισαρικη θα διαλεγα να ξεμπερδευω. σωστος γονιος γινεσαι με το μεγαλωμα και οχι με τη γεννα. οι πατεραδες που δεν εγκυμονουν και δε γεννουν τι ειναι δεν ειναι γονεις? οσες γεννησατε φυσιολογικα μπραβο σας αλλα αυτο δεν σας κανει περισσσοτερο αξιες. ασε που εμεις εχουμε και ενα σημαδακι να θυμομαστε!!!!!
Γέννησα κι εγώ με καισαρική και είμαι πολύ ευτυχισμένη που δίνεται η δυνατότητα σε γυναίκες που αντιμετωπίζουν κάποιο πρόβλημα να μπορούν χωρίς άγχος και ρίσκο να γεννάνε τα μωράκια τους. Κι εγώ θα προτιμούσα να βιώσω τον φυσιολογικό τοκετό αλλα δυστυχώς δεν μπόρεσα. Αυτό βέβαια που δεν ανέχομαι να ακούω είναι, ε εντάξει δεν κατάλαβες ούτε πόνο ούτε τίποτα αφού με καισαρική γέννησες. Σας πληφορορώ γλυκές μανούλες που γεννήσατε φυσιολογικά ότι τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Να ξέρετε λοιπόν ότι οι γυναίκες που γεννάνε με καισαρική πονάνε και ταλαιπωρούνται για πολύ περισσότερο καιρό από ότι σ'έναν φυσιολογικό τοκετό, ειδικά τώρα με την επισκληρίδιο δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης! Δεν μετάνοιωσα ποτέ που γέννησα με καισαρική, χαίρομαι που το παιδάκι μου είναι καλά και θα έχω πάντα ένα σημαδάκι για να του λέω, ζωούλα μου από άυτό το σημειο βγήκες στην ζωή.
Μαμά Φωτεινή πολύ συγκινητικό... Εγώ γεννησα με καισαρική από λάθος της μαίας. Εν συντομία: μπήκα με πρόκληση, όλα πήγαιναν καλά, πόνοι, επισκληρίδιος, γέλια με τον άντρα μου κλπ. Ξαφνικά έπεσαν οι παλμοί μου, σχεδόν λιποθυμησα και το μωρό το ίδιο. Ημιλυπόθυμη ακούω τον γιατρό να λέει στον άντρα μου " επείγουσα καισαρική" και εκλαψα. Δεν το ήθελα. Αλλά το μωρό μου δεν άντεχε ούτε λίγα λεπτά ακόμη. Ολα πήγαν καλά και έχω τον μπέμπη μου υγιέστατο στην αγκαλιά μου. Αργότερα ο γιατρός μου αποκάλυψε ότι χρειάστηκε και δεύτερος γυναικολόγος γιατί δεν προλαβαίναμε το μωρο και ότι όλα έγιναν από μία σειρά παραλείψεων του προσωπικού. (Αυτό είναι άλλο θέμα, ίσως σας γράψω κάποια στιγμή τι τραγικά λάθη έγιναν). Και ναι, ως προς την καισαρική, ομολογώ ότι έχω ένα σφιξιμο... Οχι ότι είμαι λιγότερο μανούλα. Σαν ενοχές να το πω. Σαν να φταίω για κάτι ρε παιδί μου, ενώ η λογική μου φυσικά μου λέει το αντίθετο. Σ´ ευχαριστώ πολύ για το κείμενό σου... Είναι όλα σωστά αυτά που γράφεις και μπράβο που μπήκες στον κόπο. Ισως όσο το σκέφτομαι να περνάει σιγά σιγά. Ισως να νιώσω κι εγώ αυτό το "γλουπ" στο δεύτερο μωρο. Αν πάλι δεν γίνει, τι να κάνουμε... Υγεία!
εχω γεννησει μια φορα με φυσιολογικο και μια καισαρικη. Ο κολπος μου δεν ξεχειλωσε με τον φυσιολογικο , ουτε με πονουσε η περινεοτομη. Αυτα να λεγονται για να μην δινουμε πατημα για ασκοπες καισαρικες. Απο την αλλη οποιος ειπε οτι η καισαρικη ειναι πιο ευκολη απο τον φυσιολογικο μαλλον δεν ειχε κανει καισαρικη! Πονουσα για μηνες και η αισθηση της γεννας ειναι πολυυυ πιο δυσκολη και ενοχλητικη.
ευχαριστω νιωθω καλυτερα γεννησα με καισαρικη λογω βιασυνης και αν και θηλαζω ο περιγυρος μου θεωρει οτι απο την στιγμη που δεν ενιωσα τους πονους τις γεννας δεν αγαπαω τοσο το μωρο μου..ναι ναι μιλαμε για το 2012....
Μαμά Φωτεινή, ως μαμά που γέννησε με καισαρική θα σου πω ότι δεν αισθάνομαι λιγότερο μαμά από εσένα αλλά με στεναχωρεί το γεγονός ότι για τον χ λόγο έπρεπε να γεννήσω με καισαρική κ δεν μπόρεσα να βιώσω την εμπειρία του τοκετού. Γιατί ό, τι κ να λέμε, οι γυναίκες είμαστε φτιαγμένες από την φύση μας να γεννούμε κολπικά. Αυτό που εγώ γνωρίζω είναι ότι μπορεί κ μετά από καισαρική να έχεις πρόβλημα ακράτειας κ γι'αυτό πρέπει κ εμείς να κάνουμε τις ασκήσεις που αναφέρεις για το περίνεο. Και για να κλείσω... Όταν βλέπω σχόλια του τύπου "γιατί; εγώ που γέννησα με καισαρική είμαι λιγότερο μάνα ή εγώ που δεν θήλασα δεν είμαι καλή μαμά;" θέλω να πω (σε αυτόν που κάνει το σχόλιο)ότι όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται. Πρέπει κάποια πράγματα να καταλάβουμε ότι είναι σωστά κ πρέπει ωσ σωστά να προωθούνται. Αργότερα η καθεμία ας κάνει την αυτοκριτική της και ας πάψουμε να είμαστε κομπλεξικές!
Ειλικρινά, Φωτεινή, σε ευχαριστώ πολύ! Ηταν πολύ συγκινητικό που μπόρεσες και μπηκες στην ψυχολογία της κάθε μιας απο εμάς που κάναμε καισαρικη (στην περίπτωση μου δεν ήταν δική μου απόφαση, αλλά επειδή δεν είμαι γιατρός δεν μπορούσα να κρίνω την κρισιμότητα της κατάστασης που οδήγησε προς αυτή την κατεύθυνση). Υπάρχει ένα αγκαθάκι στην ψυχή μου, αλλά τα αγγελουδια μου είναι υγιή και αυτό μετράει περισσότερο απο όλα.
Η κουβέντα τραβάει καιρό τώρα... Βαρέθηκα... Οι σούπερ μαμάδες, όπως κι αν έχουν γεννήσει, είναι αυτές που καθημερινά δίνουν μια μάχη με την καθημερινότητά τους, με το άγνωστο που στέκεται μπροστά τους, που ποτέ όμως δεν το βάζουν κάτω. Οι σούπερ μαμάδες είναι αυτές που δεν γέννησαν παιδί, αλλά έδωσαν μάχη και περίμεναν χρόνια για να το αποκτήσουν. Οι σούπερ μαμάδες είναι αυτές, που ενώ έχουν δικά τους παιδιά, εθελοντικά βοηθούν τα παιδιά που περιμένουν να βρουν μια οικογένεια. Έχω απαντήσει τόσες φορές σε κείμενα που τα αισθάνθηκα ως προσβλητικά, ακόμη και από αυτήν εδώ την σελίδα. Το συγκεκριμένο κείμενο είναι μια πολύ ευχάριστη έκπληξη. Χαίρομαι που οι μαμάδες συζητούν, αλλά αρκετά με τον διαγωνισμό. Η γυναίκα δηλαδή που δεν γέννησε ποτέ, αλλά υιοθέτησε, δεν είναι μάνα; Όλες όσες πιστεύουν ότι έκαναν κάτι καλύτερο από κάποιες άλλες, επειδή γέννησαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ας μας απαντήσουν!!!!
"Η γυναίκα δηλαδή που δεν γέννησε ποτέ, αλλά υιοθέτησε, δεν είναι μάνα; " RESPECT! αυτό πάντα το ξεχνάμε... Μάνα είναι αυτή που σε μεγαλώνει.
Πόσο συμφωνω μαζί σου! Είμαι 20 χρονών και η μητέρα μου με γέννησε με καισαρική γιατί είχε πολύ υψηλή πίεση ( οι γιατροί μάλιστα την έλεγαν τρελη και οτι θα πεθαινε στην γεννα ). Γεννήθηκα πρόωρα, δεν θήλασα λόγω των φαρμάκων που έπαιρνε η μητέρα μου για την πίεση όμως είμαι μια χαρά και είμαι εδώ και η μητέρα μου το ίδιο. Η πίεση της μητέρας μου είχε φτάσει 22 (!) όταν με γεννούσε όμως όλα πήγαν μια χαρά και μάλιστα έκανα 1,5 χρόνο να αρρωστήσω. Σε σημείο που η μάνα μου είχε αρχίσει να ανησυχεί : ''Τι συμβαίνει; Γιατί δεν αρρωσταίνει το παιδί; :P '' Kανένα πρόβλημα δεν έχω, ούτε ψυχολογικό ούτε υγείας και ας γεννήθηκα πρόωρα, με καισαρική και χωρίς να θηλάσω. Αυτό που έχει σημασία είναι η αγάπη που δίνεις στα παιδιά σου και πως τα μεγαλώνεις. Όταν γίνω μανούλα θα ήθελα να γεννήσω κανονικά και να θηλάσω αλλά αν δεν μπορώ δεν με πειράζει. Πρεπει να σταματήσει όλο αυτό με το ποια είναι η πιο καλή μάνα. Και εσύ που γέννησες με καισαρική είσαι και εσύ που γέννησες κανονικά και εσύ που θήλασες 3 χρόνια κι εσύ που θήλασες 6 μήνες και εσύ που δεν θήλασες καθόλου. Βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος.