Ακούω κουβέντες για την κόρη μου
Καλησπέρα.
Έχω μια κόρη 4.5 ετών είναι ένα παιδί συνεσταλμένο, ντροπαλό, δε πάει εύκολα σε μια παρέα.
Έχει μια φίλη που μόνο με αυτή μπορεί να μιλάει ανοιχτά και να παίζουν παιχνίδια. Παίζει με όλη της την καρδιά. Το βλέπω, το δείχνει ότι χαίρεται. Το πρόβλημα είναι το εξής…
Ο αδερφός του συζύγου μου μου λέει ότι δεν είναι φυσιολογική η συμπεριφορά που έχει (και όλα αυτά γιατί κάποιες φορές δε πάει όταν τη φωνάζει. Είναι πως την πιάνει) κ λέει ότι πρέπει να τη δει κάποιος ειδικός.
Η αλήθεια είναι ότι μίλησα στο κεσσυ γιατί είχαμε ένα θέμα στο σχολείο, αλλά δεν υπήρχε κάποιο πρόβλημα. Απλά μου είπαν ντρέπεται και γι’αυτό δεν πλησιάζει εύκολα κόσμο.
Τέλος πάντων μη σας κουράζω, το ερώτημα μου είναι το εξής: βρίσκετε φυσιολογική την κουβέντα του κουνιάδου μου? Δε ξέρω τί να πω και πώς να αντιδράσω.
Μια φορά του είπα ότι το παιδί δεν έχει θέμα και πρέπει να το σεβαστεί. Ότι ίσως έτσι είναι η αντίδραση της ηλικίας.. δε ξέρω.
και τι τον νοιαζει τον αδελφο του αντρα σου τι θα κανετε εσεις με το παιδι κοιταξε μην τρεχει τιποτα αλλο με τον κουνιαδο και γιαυτο δεν ανταποκρινετε και τον αποφευγει το παιδι αυτο τα ψαξεις τα αλλα να αφησεις το παιδι στην ησυχια του να μεγαλωσει με τον χαρακτηρα της δεν ειναι ολοι ιδιοι προσεχε τον θειο προσεχε κ απο μακρια
Κι εγώ νομίζω ότι ο κουνιάδος σου δε μίλησε με κακή πρόθεση. Γενικά πιστεύω ότι το κάθε παιδάκι έχει το χαρακτήρα του και τη δική του πορεία ανάπτυξης. Αν εσύ η ίδια νιώθεις την ανάγκη συζήτησε το με τον παιδίατρο και τη δασκάλα του παιδιού. Αυτοί έχουν γνώση κι εμπειρία και θα σε κατευθύνουν καλύτερα. Και κάτι γενικότερο, προς όλες μας: πάντα θ' ακούμε διάφορα από διάφορους για τα παιδιά μας (όπως κι εμείς λέμε ή σκεφτόμαστε διάφορα για τα παιδιά των άλλων...). Ας μη βιαζόμαστε ούτε να βγάλουμε επιθετικότητα ούτε να πανικοβληθούμε "μήπως έχουν δίκιο". Θέλει ψυχραιμία.
Ο παιδίατρος σου τι λεει; τι λένε οι νηπιαγωγοί της; αυτών η γνώμη μετράει. Στο ΚΕΣΥ πήγατε με το παιδί για πλήρη έλεγχο και πήρες διάγνωση ότι είναι μονο ντροπαλή; Ειναι πολλά παιδιά έτσι ντροπαλά με έναν η δύο φίλους και αυτό είναι πολύ φυσιολογικό. Αν δεν παρουσιάζει αλλά θέματα πχ διάσπαση προσοχής, να "χάνεται" ώρες ώρες να κάνει στερεοτυπικές κινήσεις κτλ μην ασχοληθείς. Αλλά άμα κάτι σου φαίνεται κι εσένα παράξενο πάρε πληρη διάγνωση απ το ΚΕΣΥ να μη σε τρώει η αμφιβολια
Το ότι σχολιασε ο θείος της δεν πιστεύω να το έκανε επειδή δεν αγαπάει το παιδί. Προφανώς θέλει το καλό της. Καμία φορά οι γονεις από την αγάπη δεν βλέπουμε πολλά πράγματα που μπορεί να δει ένα τρίτο μάτι. Το ότι δεν ανταποκρίνεται όταν την φωνάζουν είναι λίγο καπως(δεν μπορώ να έχω γνώμη φυσικά εφόσον δεν γνωρίζω το παιδί)ζήτησε και μια δεύτερη γνώμη παντός σε κάποιον ειδικό δεν είναι κακό
Είναι ο κουνιαδος σου αναπτυξιολογος,λογοθεραπευτης,ψυχολόγος ή κάτι αντίστοιχο???προφανώς Όχι..Ακόμα ένας ξερολας του οικογενειακού -φιλικού περιβάλλοντος που τα ξέρει ΟΛΑ.Κάθε παιδί είναι διαφορετικό στην προσαρμογή με μια παρέα,ομάδα κτλ..εμένα η κόρη μου που είναι 7,άρχισε να γίνεται πιο κοινωνική Και λιγότερο ντροπαλή στα 5.ο γιος μου πάλι ,από την κούνια του....Η μανούλα ξέρει...εσύ ζεις το παιδί και βλέπεις. Μην αφήνεις την ψυχή σου να γεμίζει με αμφιβολίες.Και καλό είναι τον dr Κουνιαδο,να τον βάλει ο σύζυγος στη θέση του.Οι γονείς ξέρουν,κρίνουν και προφανώς κάνουν αυτό που πρέπει αν και εφόσον διακρίνουν κάτι...Να χαίρεσαι την κόρη σου,δίχως ερτζιανά παράσιτα...
Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΩΣ με μαμά Έφη. Εσύ και ο μπαμπάς είστε αρμόδιοι και οι υπόλοιποι περισσεύουν. Α! Κι αν ήμουν στη θέση σου δεν θα άφηνα μόνο το παιδί με το θείο, τόσα ακούμε κάθε μέρα. Κι ας είναι οι προθέσεις του καλές, κάλλιο γαϊδουρόδενε.