γράφει η Νανά Παλαιτσάκη
Είναι καταπληκτικό το πόσο παιδάκια, που αργότερα μεγάλωσαν, διηγούνται τις δραματικές στιγμές που έζησαν, όταν ως παιδιά ΔΕΝ ήθελαν να φορέσουν καπέλο πιερότου που με το ζόρι μια γιαγιά ή θεία, ή η μάνα τους, ντε και καλά και σώνει να τους βάλει στο κεφάλι!!!!
ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΚΡΙΕΣ (με σεβασμό το γράφω στα έθιμα και στις παραδόσεις) ΔΕΝ σημαίνει ότι πρέπει το παιδί μας να δυστυχήσει, ΑΝ δεν θέλει, για κάποιους δικούς του λόγους να ντυθεί κολομπίνα!
Θυμάμαι ότι ο Αλέξης μου, κάποτε, που είχε οργανωθεί πάρτι από την Ιόνιο Σχολή στο Χίλτον, πάρτι «μασκέ», ήταν εξαιρετικά στεναχωρημένος γιατί η μαμά μου, καλή της ώρα, είχε προαποφασίσει τον εγγονό της να τον ντύσει «αρνάκι»!!! Η μαμά μου, επειδή εγώ τρομάρα μου εργαζόμουνα στα κανάλια, είχε πάρει αγκαζέ δυο φίλες της και χωρίς την συμμετοχή του παιδιού, πήγανε νa αγοράσουνε αποκριάτικη στολή για τον Αλέξη, χωρίς να ερωτηθεί ο Αλέξης αν ήθελε
α) να ντυθεί μασκαράς
και β) αν ήθελε να ντυθεί ΑΡΝΙ!!!!!!!!!!!
Θυμάμαι την «φρίκη »στο βλέμμα του, όταν είδε το καπέλο το γούνινο με τα άσπρα αυτιά που όφειλε να αγνοήσει την φαγούρα που του προκαλούσε στο κεφάλι (ο Αλέξης είχε πάντα σγουρά μαύρα μαλλιά) ΚΑΙ «έπρεπε» να φορέσει για να πάει με την γιαγιά στο πάρτι του σχολείου
Η μαμά μου ήταν τρισευτυχισμένη, ο Αλέξης πανικοβλημένος, να δηλώνει με φωνές ότι : ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΑΡΝΙ!!!!, η μαμά μου να με κατηγορεί ότι έχω κάνει το παιδί ακοινώνητο γιατί εξαιτίας της δουλειάς μου δεν ασχολούμαι μαζί του, εγώ να προσπαθώ να μάθω τι θα έκανε χαρούμενο τον Αλέξη να ντυθεί, που εκείνος με την σειρά του μας ξεκαθάρισε ότι δεν ήθελε να γίνει μασκαράς!
Το οικογενειακό δράμα για την ενδυματολογική αποκριάτικη επιλογή της γιαγιάς του Αλέξη έκανε κρεσέντο σε σημείο που να έχουμε εξαντλήσει όλες τις εναλλακτικές. Του είχαμε προτείνει όλες τις επιλογές που θα μπορούσαν να τον οδηγήσουν στο πάρτι, χωρίς το καπέλο του αρνιού το γούνινο!!!!
Η μόνη που ήταν χαρούμενη την μέρα του αποκριάτικου πάρτι του παιδιού μου ήταν η μαμά μου, η οποία, με δεδομένο ότι η αποκριάτικη γιορτή ήταν στο Χίλτον, θα έβρισκε εκεί όλες τις φιλενάδες της, γιαγιάδες επίσης, οι οποίες φυσικά θα φορούσαν κανονικά ρούχα και δεν θα ήταν ντυμένες κολομπίνες!!!!!
Με δεδομένο ότι υπήρξα και παιδί μασκαρεμένο σύμφωνα με τα γούστα της μαμάς μου (η οποία με έντυνε σπανιόλα που σιχαινόμουνα, κοκκινοσκουφίτσα που επίσης δεν ήθελα, βασίλισσα της νύχτας που τα τούλια μου φέρνανε αλλεργία και με επίσης δεδομένο ότι γεννήθηκα 21 Φεβρουαρίου που συνήθως το πάρτι γενεθλίων γινότανε απόκριες), θέλω να σας προτείνω ότι ΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΑΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΝΤΥΘΕΙ ΜΑΣΚΑΡΑΣ, αφήστε το στην ησυχία του. ΔΕΝ σημαίνει ότι έχει ψυχολογικό πρόβλημα, δεν σημαίνει ότι θα αλλάξει φύλο, δεν σημαίνει ότι κρύβει μέσα του έναν μικρό «ψαλιδοχέρη » και δεν σημαίνει ότι πρέπει να νοιώθετε ενοχές που χωρίσατε από τον μπαμπά του, δεν σημαίνει ότι θα αρνηθεί αργότερα να υπηρετήσει στον στρατό για να σας πιάσει πανικός!!!!
Ο γιός μου θυμάμαι ότι καταδιασκέδασε σε αποκριάτικο πανηγύρι όταν μεγάλος πια στην εφηβεία, πήγε με τους φίλους μόνους του στην Πάτρα, επίσης όταν αποφάσισε, στο Λύκειο θυμάμαι πήγαινε να ντυθεί ΚΟΛΩΝΑ. Μπήκε μέσα σε ένα ολόκληρο χαρτόνι, κόλλησε και στην άκρη έναν ψεύτικο σκύλο που έκανε τσίσα του, έβαλε από ενοικιαστήρια, έως κηδειόσημο… δεν μπορούσε να περπατήσει εύκολα μεν αλλά είχε ξεκαρδιστεί στα γέλια και τελικά αυτό ήταν το σημαντικό
ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΜΑΜΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΤΟΙΜΑΖΟΥΝ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΑΡΤΙ ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ
1. Θυμηθείτε ότι το πάρτι είναι για τα παιδιά και όχι για σας
2. Θυμηθείτε ότι αν τα παιδιά σας είναι μωρά από ενός ετών έως τριών… το να μαζέψετε τις θείες, τις κουμπάρες και τις συμπεθέρες στο σπίτι, θα δώσει στην πεθερά σας χαρά, αλλά στο παιδάκι καμία
3. Τα παιδιά για να περάσουν καλά, θέλουν άλλα παιδάκια και δώστε προτεραιότητα στην επιθυμία τους αν θέλουν να γίνουν μασκαράδες τι είδους μασκαράδες ΕΚΕΙΝΑ θέλουν να είναι
4. Μην αρχίσετε να διαπραγματεύεστε τον τρόπο που το παιδί σας θέλει να μασκαρευτεί. Αν είναι αγόρι και δηλώσει ότι θέλει να ντυθεί καλόγρια δεν σημαίνει ότι του αρέσει πιο πολύ ο Βασίλης ο συμμαθητής του από την Νικολέτα!!!!
5. Αν η κόρη σας θέλει να ντυθεί βάτραχος και όχι Βασίλισσα του χιονιού ΔΕΝ σημαίνει ότι θα γίνει ακτιβίστρια και ότι θα σας εγκαταλείψει το σπιτικό σας για ν ακολουθήσει τους γιατρούς του κόσμου
6. ΑΝ δεν θέλει το παιδί να μασκαρευτεί, ΔΩΣΤΕ ΤΟΥ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΡΟΚΑΝΑ!!!!!!
7. Δεν χρειάζεται να απολογηθείτε στους δικούς σας γονείς γιατί το παιδί αντιδρά στις πλαστικές στολές, όπως δεν είναι απαραίτητο να απολογηθείτε γιατί δεν σας αρέσει η ταραμοσαλάτα
8. Μην ξεκινήσετε την Καθαρά Δευτέρα να πετάξετε αετό με τα παιδάκια σας αν δεν έχετε γνώσεις «πετάγματος αετού». Θυμάμαι ότι την περσινή χρονιά, με δεδομένο ότι μένω στους πρόποδες του Υμηττού, ένας πατέρας υπέρβαρος, γρεμοτσακίστηκε, προσπαθώντας να κάνει «κεφάλι» για να φύγει το «έθιμο» προς τα πάνω. Τα παιδιά του και η γυναίκα του είχαν ξεκαρδιστεί στα γέλια και εκείνον τον βρήκαν ανάσκελα τα σκυλιά μας και τον γλύφανε!
9. Όταν δείτε παιδάκια με όπλα στα χέρια, όπλα–παιχνίδια που λειτουργούνε με καψούλια, απομακρύνετε τα αυτιά των δικών σας παιδιών από τους ελεύθερους σκοπευτές, γιατί, όταν ένα παιδί κρατάει όπλο, γίνεται, για έναν μεταφυσικό λόγο, Ταλιμπάν ακαριαία και πυροβολεί εξ επαφής σε αυτιά άλλων παιδιών. Το έχω πάθει ως παιδί τρεις φορές και το έχει κάνει το παιδί μου σε άλλα τρία παιδάκια
10. Αν το παιδάκι σας έχει δέκατα, μην τσιτώνετε για να φορέσει την στολή μπαλαρίνας, θα μαρτυρήσει στα ρίγη και δεν θα θέλει να δει από την κακουχία του ούτε την Ζέτα Μακρυπούλια στο Dancing with the Stars.
KΑΛΗ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ
[divider]
Τη Νανά Παλαιτσάκη θα τη βρείτε -εκτός των άλλων- στο
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Εγώ θα ήμουν πολύ χαρούμενη αν το παιδί μου δεν ήθελε να ντυθεί καρναβάλι. Δε μου αρέσει καθόλου αυτή η "παράδοση", η οποία μου φαίνεται πολύ κακόγουστη και συχνά χυδαία. Χυδαία, βέβαια, γίνεται με τις επιλογές των ενηλίκων (όχι των παιδιών!) αλλά τα παιδιά επηρεάζονται από τα όσα βλέπουν. Πάντως, άσχετα από το αν μου αρέσει ή όχι η "παράδοση" αυτή, θεωρώ ότι δεν αξίζει να πιέζονται τα παιδιά για κάτι τέτοιο!!! Παρεμπιπτόντως, τα καρναβάλια δεν έχουν καμία σχέση με τις Απόκριες, παρά τα όσα συνηθίζουμε να λέμε. Μάλιστα, η λεγόμενη τελευταία Κυριακή της Αποκριάς (η Κυριακή πριν την Καθαρά Δευτέρα) είναι στην πραγματικότητα η Κυριακή της Τυρινής. Οι Απόκριες έχουν ήδη τελειώσει μια εβδομάδα πριν! Τέλος πάντων, ελπίζω να μην κούρασα...
Είμαι 31 ετών και μου έχει μείνει ανεξίτηλα χαραγμένη στη μνήμη η ημέρα που, κάπου στο γυμνάσιο, η μαμά μου, η φίλη μου και η γειτόνισα, προσπαθούσαν με κάθε επιχείρημα να με ντύσουν νοσοκόμα. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ να ντυθώ καρναβάλι!!! Πώς να το κάνουμε δηλαδή; Με το ζόρι; Νομίζω πως έβαλα και τα κλάμματα αλλά και πάλι δε με λυπήθηκαν. Ήθελαν "να περάσω καλα" οπωσδήποτε. Τελικά ντύθηκα, και ήταν όλοι χαρούμενοι. Εκτός από μένα φυσικά. Μου αρέσει πολύ να βλέπω καρναβάλια. Και θαυμάζω αυτούς που δεν ντρέπονται και επιλέγουν κάθε χρόνο κάτι διαφορετικό. Πέρισυ τόλμησα να ντυθώ διακριτικά κι εγώ. Και όσο περνάει ο καιρός το θέλω περισσότερο. Τώρα που το σκέφτομαι όμως, δεν αποκλείεται αυτό το γεγονός να μου στέρησε τη χαρά για τα 15 τελευταία χρόνια. Τι να πω και για το γεγονός ότι μου οργάνωσαν πάρτυ έκπληξη και, για να πετύχουν την έκπληξη, έβαλαν όλους τους φίλους μου να πουν ψέματα ότι δεν μπορούν να έρθουν όταν τους κάλεσα; Το αποτέλεσμα, εγώ ήμουν όλη τη μέρα λυπημένη και αγχωμένη, και όλοι γέλασαν και χάρηκαν όταν τελικά μου έκαναν την "έκπληξη". Σημείωση:δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι η μαμά μου με αγαπάει όσο δεν παίρνει και ότι θα έκανε τα πάντα για μένα. Αλλάααα....!!! Μανούλες, είναι πολύ εύκολο να παρασυρθείτε από τα δικά σας θέλω και να νομίζετε ότι αυτό θέλει και το παιδάκι σας. Μην ταλαιπωρείτε την ψυχή τους.
Αλήθεια όλα αυτά περνούν από το μυαλό αν το παιδί δε θέλει να μασκαρευτεί??? Πολύ αγωνιώδες ακούγεται! Πάντως αν η κόρη μου αποφάσιζε να γίνει ακτιβίστρια και να ακολουθήσει τους γιατρούς χωρίς σύνορα, θα έκλαιγα όλη μέρα από τη δυστυχία και τον φόβο μην πάθει κάτι, αλλά θα ήμουν πολύ περήφανη! Αλήθεια θα μας γράψετε μια μέρα, πως είναι να ζει το παιδί σου σε άλλη χώρα? Τι σκέφτεσαι, τι νιώθεις, τι ένιωσες όταν στο πρωτο ανακοίνωσε, πως το αντιμετωπίζεις? Το έχω σκεφτεί πολλές φορές (παρόλο που ακόμα δεν έχει κλείσει τα 3 η λουλούδα μου), και κάθε φορά μου έρχονται δάκρυα στα μάτια και μόνο στη σκέψη (ότι θα πάει στην Οξφόρδη να σπουδάσει αστροφυσική και θα μείνει εκεί για πάντα.. ξέρετε τώρα.. αυτά που σκέφτονται οι μάνες)! Να και τώρα που γράφω πάλι βούρκωσα...
Κολώνα; Τέλειο!!! Δεν υπάρχει περίπτωση... πες στον Αλέξη ότι του χρόνου θα του κλέψω την ιδέα!!! Για μένα, όχι για το γιο μου...
κι εμενα παλιοτερα δεν ηθελε με τιποτε να φορεσει στολη...τωρα κοντευουμε να την λιωσουμε.....
Eυχαριστώ πάρα πολύ για την επικοινωνία !