Αγαπητή μέλλουσα για πρώτη φορά μαμά
Αγαπητή μέλλουσα για πρώτη φορά μαμά,
είμαι σίγουρη πως έρχονται στιγμές που αγχώνεσαι για το νέο ρόλο που θα αναλάβεις σε λίγο καιρό. Το ρόλο της μαμάς. Είμαι επίσης σίγουρη ότι βομβαρδίζεσαι καθημερινά από συμβουλές όπως το «Κοιμήσου τώρα που μπορείς» ή «Απόλαυσε τώρα τη ζωή σου γιατί μετά… ξεχνα οσα ήξερες»
Η αλήθεια είναι πως με το που κρατήσεις το μωρό σου στα χέρια σου, όλα πια θα γυρνούν γύρω από αυτό. Μα εγώ σήμερα σου γραφω για να σου πω πως δεν χρειάζεται να φοβάσαι, ούτε να αγχώνεσαι. Ναι, μοιάζει δύσκολο να μεγαλώνεις ένα παιδί, να προσπαθείς πια να συντονισεις την ψυχή και το σώμα σου παράλληλα με αυτό το μικρό πλασματάκι που μέρα με τη μερα μεγαλώνει. Ομως δεν είναι το τέλος του κοσμου. Αντιθέτως, είναι η αρχή ενός νέο, μαγικου κοσμου. Ενος κοσμου που ως γυναίκα έχεις προγραμματιστεί να ζήσεις, να απολαύσεις και να αντέξεις ακόμα και στις δύσκολες γωνιές του.
Αυτό μην το ξεχάσεις ποτέ: είσαι γυναίκα. Έχεις δημιουργηθεί με το μητρικό ένστικτο κρυμμένο σε ενα νοητό μπουκαλάκι στο κορμί σου, με τη μητρική αντοχή κρυμμένη στους μυες και το μυαλό σου. Έχεις τα μαγικά χέρια που κάθε μαμά έχει. Τη δύναμη της αγκαλιάς, του φιλιού σου και του κορμιού σου. Έχεις δημιουργηθεί με την ικανότητα να θρέψεις τα παιδιά σου με το γάλα που η ίδια παράγεις, μα ακόμα και να μην το καταφέρεις είσαι εσύ η ίδια και όλο σου το είναι που καθημερινά θα θρεφεις ουσιαστικά το σώμα και το πνεύμα του παιδιού σου.
Ναι, θα έρθουν και τα δύσκολα. Θα στερηθείς και τον ύπνο, θα στεναχωρηθείς με το αλλαγμένο σώμα σου, θα κλάψεις, όταν κλαίει και δεν θα ξέρεις τι έχει, θα πονεσεις με το πρώτο του καρούμπαλο, θα αγχωθείς όταν αρρωστήσει ή όταν δεν κάνει κατι που θα έπρεπε σύμφωνα με τις «οδηγιες» να κανει. Μα βασικά θα αναρωτιέσαι μερα νύχτα: τα κανω σωστά; Είμαι καλή μαμά;
Μην ψάχνεις τις απαντήσεις σε εγχειριδια ή σε συζητήσεις με άλλες μαμάδες. Ψάξτες στο βλεμμα του παιδιού σου. Θα καταλάβεις αν το παιδί σου είναι ευτυχισμένο.
Μην ξεχνάς: το έχεις! Το έχεις πολύ περισσοτερο απ’ ότι να ισορροπείς σε ψηλοτάκουνες γόβες, να εργάζεσαι, να καθαρίζεις το σπίτι. Αν τα καταφέρνεις εκεί χωρις να σε έχει προγραμματίσει η φύση για αυτό, φαντάσου πόσο θαυμάσια θα τα πας ως μαμά.
Τον πρώτο καιρό θα είσαι εσύ και το παιδι σου. Εμπιστεύσου το και θα σε εμπιστευτεί. Άκουσε το κλάμα του, ακόμα και τη σιωπή του. Κοίταξέ το μέσα στα ματια. Μπες μέσα στην ψυχή του. Θα εκπλαγείς όταν διαπιστωσεις ότι εκείνο σου δείχνει το δρόμο.
Κακώς οι ανθρωποι φοβόμαστε τα μωρά. Είναι τα πιο αγνά και απλά πλάσματα του κόσμου. Και για να σε χαλαρώσω και άλλο: τα δικά μου μωρά δεν μου στερησαν τον ύπνο. Δεν μου στερησαν τίποτα. Αντιθέτως… μου χάρισαν πολλά περισσότερα απ’ ότι είχα τολμήσει να φανταστω.
Καλή αρχή στο μαγικό σου ταξίδι ως μαμά! Ήδη το μεγαλώνεις μέσα στο σώμα σου, έχεις πάρει μια γεύση του πόσο κομμάτι δικό σου είναι όλο αυτο το θαυμα…
Ολίβια
Πολύ όμορφο..με συγκινησες..γενναω τη Δευτερα κ πραγματικα δεν ξερω τι θα μου συμβει..φοβαμαι κ αγωνιω παράλληλα να γνωρίσω τον μικρο μου πριγκηπα που 9 μηνες τωρα συνοδοιποροι με τα πανω μας κ τα κατω μας προσπαθουσαμε να κατανοησουμε τι μας συμβαινει-και στους δυο μας-ευχομαι ολα να πανε καλα..
Με το καλο κοριτσι μου!
S efxaristo Olivia,liges meres prin genniso to proto mou paidaki,to gramma sou miazei na apefthinetai se mena.Tha to ektiposo na to diavao se kathe diskoli ''morostigmi''.Na sai kala.
Ευχαριστώ Ολιβια που μας σκέφτηκες.... Η αλήθεια ειναι ότι προσωπικά έχω λιγότερο από το μισό άγχος από αυτό που περίμενα να έχω γτ τελικά ήμουν πολύυυυ πολυυυ προετοιμασμένη Γ αυτό που ήθελα από την ψυχή μου να ζήσω, οπότε δε με αγχώνει τόσο απλά προσπαθώ να σκέφτομαι ήρεμα κ λογικά τι έχω να αντιμετωπίσω κι ότι κ αν ειναι πιστεύω θα το καταφέρω.... κι αν δεν τα καταφέρω τόσο καλά σκέφτομαι ότι αυτα τα πλασματακια έχουν περισσότερο δύναμη από ότι νομίζουμε κ θα με βοηθήσει να καταφέρουμε μαζι! Γ στερήσεις δεν το συζητώ .... τώρα νιώθω ότι πριν ήμουν στερημένη κι οχι τώρα άλλωστε τα παιδιά χαίρονται να συμμετέχουν μαζι σου σε ότι κάνεις :) ανοίγεται ένας κόσμος μπροστά τους :) κ θέλω το δικό μου μωρό να τον δει με αισιόδοξο μάτι όσο ζοφερος κι αν ειναι....... κι οοοοοολα αυτά...... με έναν πατέρα δυστυχώς απών..........
min anisixeis katholou! ola tha pane kala! akoma den exo katalabei pote perimena na genniso k pote o aggelos mou einai idi 10 minon! den exeis anagi kanenan! k ego moni mou to megalono afou o pateras apofasise oti den iksere an thelei na eimaste mazi meta apo ti gennisi tou morou pou aytos zitage epimona gia poly kairo! k epeidi ego k to paidi mou den epitrepoume se kanenan na apofasisei an mas thelei i oxi, ton steilame apo ekei pou irthe! einai mia aionia desmeysi apo edo k pera nai! alla mia desmeysi pou pote den tha aparnitheis! isa isa tha thes moni sou na desmeyesai olo k pio poly!min fobasai, min agxonesai! skepsou oti disekatomyria paidia exoun megalosei s ayton ton kosmo me ekatomyria diaforetikous tropous! den yparxei mia magiki syntagi pou prepei kata gramma na akolouthiseis. to mono aparaitito k anaiktimito systatiko einai i agapi sou! xalarose k apolayse ta panta! akoma k ta ksenyxtia! oti den mporeis na apofygeis leei katse k apolayse to! k tha erthei i stigmi pou ola tha ginontai k pio eykola! eite thilaseis eite oxi, eite genniseis fisiologika eite me kaisariki to paidaki sou tha megalosei k to mono pou prepei na kaneis einai na to xairesai! alloste oyte emeis eimaste teleioi oyte kanenas den megalose to teleio paidi! prospathoume gia to kalytero! emena i spoudaioteri arxi sti zoi mou einai to : "pan metron ariston"! k i prosoxi, k o fobos,k to agxos k i frontida, k ola genika prepei na ginontai me metro! k to paidi sou na skeftesai alla k ton eayto sou ligaki gia na eisai kala! giati otan den eisai to katalabainoun ta mora! to niothoun stin kardia sou pou xtypaei diaforetika, sta xeria sou pou to sfigoun asynaisthita! xalarose k niose tis pio omorfes stigmes pou tha ziseis! ego niotho pia ti paei na pei erotas pragmatikos! k pragmatika mporeis na katafereis entelos moni sou! ego meno olomonaxoi me to paidi mou, xoris oikogeneia k syggeneis konta afou oloi zoune se nisi k ego stin athina, douleyo polles ores k omos ta kataferno ola mia xara! to ksero oti tha mporousan na einai ola k eukolotera alla i xara pou niotho otan antikrizo ta matakia toy, ta magoulakia tou, tis patousoules tou den m afinoun na skefto tipote allo! sou eyxomai na genniseis eykola k kali arxi sto magiko ayto taksidi tis mitrotitas! min fobasai tipota!
Πωπωωω ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια, ειναι πραγματικα βαλσαμο για μενα ακομα κι αν για πολλα απο αυτα δεν εχω προλαβει να αγχωθω ακομα, θα θυμαμαι τη συμβουλη σου! Ο πατερας σε εμας δεν ειναι απων απο δικη μας επιλογη ή δικη του, αλλα απο ανωτερα βια... Ευχομαι ομως σε ολες τις μανουλες να εχουν καποια βοηθεια οποια κι αν ειναι και να ζησω κι εγω αυτη την ομορφια που λεγεται μητροτητα!! Δεν πιστευω ΚΑΝ ακομα οτι μιλαμε για μενα;;; Εγω μαμα;;......Εχω ομως μεσα πολυ αγαπη να του δωσω!Κι αυτο νομιζω κινει τα παντα. Ε;
Ευχαριστώ Ολιβια που μας σκέφτηκες... :)
καταπληκτικο κειμενο και συναμα συγκινιτικο. Με πηγε 3χρονια πισω. Το αφιερωνω στην συναδελφο μου την Αλεξανδρα που αυριο θα μας αποχαιρετησει, αφου ξεκιναει η αδεια της εγκυμοσυνης του πρωτου της παιδιου...