Άλλαξα τρεις γιατρούς και δεν το μετάνιωσα

Γεια σας, ειμαι η Παναγιωτα, η μαμα ενος 8μηνου μπεμπη. Μετα απο πολυ καιρο αποφασισα να γραψω την δικη μου ιστορια, που είναι σχετική με τους γιατρους. Η ιστορια τοκετου καποια αλλη φορα.

Αρχικως, μενω σε μια μεγαλη πολη μακρια απο τους γονεις μας λογω της δουλειας του αντρα μου. Οταν αποφασισαμε για παιδακι, μολις ειχαμε μετακομισει. Ημασταν ενα μηνα περιπου στην καινουργια πολη. Ετσι δεν ξεραμε και πολλα και κανεναν. Στον δεύτερο μηνα  διαμονης εμεινα εγκυος,

Απο γιατρους δεν ξεραμε τιποτα. Ετσι ψαχναμε γιατρο γυναικολογο μεσω ιντερνετ. Βρηκαμε 4-5, οποιος μας δεχοταν πρωτος σε εκεινον θα πηγαιναμε. Τον βρηκαμε τον πρωτο και πηγαμε. Με ειδε, καναμε τις απαραιτητες αιματολογικες εξετασεις και πηγαμε ξανα στον γυναικολογο να δει τις αιματολογικες εξετασεις. Μονο αρρωστη δεν με εβγαλε.

Ειχα 89 σακχαρο και μου φωναζε γιατι δεν επιτρεπεται να εχω τοσο πολυ σακχαρο στην 7η εβδομαδα εγκυμοσυνης.

– Στον 8ο μηνα ποσο σακχαρο θα εχεις;  120; Θα κανεις καμπυλη σακχαρου στην 12η εβδομαδα, σε φοβαμαι εσενα, μου ελεγε

Ειχα  μηδεν αρνητικο ομαδα αιματος και δεν το γνωριζα…

– Ειναι πολυ σπανιο και δεν επιτρεπεται να μην το γνωριζεις. Πού ζουμε στο 1940 που δεν ξερανε τι τους γινοταν;;

Επισης ειχα το στιγμα της μεσογειακής αναιμιας. Μου φωναζε και γι’ αυτο…

– Δεν επιτρεπεται να εισαι 25 χρονων και να μην γνωριζεις οτι εχεις στιγμα. Αν εχει και ο αντρας σου δυσκολα, τα πραγματα…

Γενικως απαραδεκτη ημουν.

Βγηκα απο το ιατρειο και εκλαιγα. Πηρα τους γονεις μου και τους φωναζα γιατι εφταιγαν αυτοι για ολα αυτα.

Μετα απο 2 μερες ειχα βλεννες και αιμα, τον επαιρνα τηλεφωνο να μου πει τι να κανω και ειχε δουλεια. Μετα απο μια ωρα ξαναπηρα.

– Εχω δουλεια, παρε με σε μιση ωρα

Ξαναπηρα, μου λεει

– Εξεταζω, θα σε παρω εγω

Δεν με πηρε ποτε.

Μετα απο 2 ωρες  ξαναπηρα και ειχε φυγει απο το ιατρειο. Μεσα στα νευρα εγω.

Την αλλη μερα μου κανει αναπαντητη. Παιρνω τηλεφωνο.

– Δεν εχω καρτα

Σοκ εγω.  Του  εξηγω τι εχω, μου ειπε να παρω ενα χαπι αλλα δεν μου ειπε ml. Πηγα στο φαρμακειο. Ο φαρμακοποιος δεν μου το εδινε, επειδη δεν ηξερα ακριβως τα ml. Τον  επαιρνα τηλεφωνο και δεν το σηκωνε,  ξαναπηρα τιποτα. Εφυγα απο το φαρμακειο τελικα χωρις να παρω τιποτα.  Μετα απο 40 λεπτα μου κανει αναπαντητη. Μου φωναζε γιατι δεν επεμενα στο τηλεφωνο, θα το σηκωνε καποια στιγμη. Και μου φωναζε γιατι ή των 100 θα επαιρνα ή των 200 ml χαπι

– Ενα απο τα δυο επρεπε να παρεις.

Την αλλη μερα παλι αιμα, τον  επαιρνα τηλεφωνο και μου ελεγε η γραμματεας «Εχει δουλεια, θα σε παρει αυτος«

Περασαν 4 ωρες,  ξαναπηρα 5 φορες και δεν με πηρε ποτε. Στο τελευταιο τηλεφωνημα που εκανα η γραμματεας μου ειπε οτι εφυγε απο το ιατρειο. Τα πηρα πολυ ασχημα.

Κατευθειαν εψαξα για αλλο γιατρο. Αφου δεν νοιαζεται καθολου, ουτε υποχρεωση του ειχα. 

Εφυγα.

Δεν με πηρε ποτε τηλεφωνο.

Ψαξαμε για αλλο γιατρο. Τον βρηκαμε, με ειδε, ειδε τις εξετασεις μου, με καθυσυχασε.

«Δεν ειναι τιποτα» μου ελεγε «Υπαρχουν χειροτερες περιπτωσεις«

Ημουν σε αυτον μεχρι τον εκτο. Καποια στιγμη μου λεει «Να μιλησουμε για το χρηματικο ποσο«

– Θελω 1300 ευρω  χωρις αποδειξη. 1000 ευρω  η κλινικη, αν βρεις τετρακλινο. Συνηθως 3κλινο βρισκουν, αρα μπορει και 1200 ευρω. Η επισκληριδιος 200 ευρω, οι εξετασεις του παιδιου 300 ευρω περιπου. 

Κοκκαλο εγω. Δεν περιμενα τοσα πολλα.

– Αν γεννησω φυσιολογικα, θα παρετε λιγοτερα;

– Ποιος σου ειπε οτι θα γεννησεις φυσιολογικα; Καισαρικη. Σιγα μη σε αφησω να παρεις ολο το μηνα σου, μολις μπεις στον μηνα σου, την πρωτη βδομαδα. Δεν θα φας τις ζεστες. (ΠΗΤ 15-8)

Εγω παγωσα. Τι μου λεει;;

Αρχισα και εκανα συζητησεις με κοριτσια, ολες μου ελεγαν «Αν δεν αισθανεσαι καλα, φυγε«

Αποφασιζω με τον αντρα μου να παω στο χωριο κοντα στους δικους μου. Στο νοσοκομειο. Μιλησα με καποιους γιατρους, μου ειπαν «Ελα στο νοσοκομειο και θα γεννησεις φυσιολογικα, εκτος απροοπτου«

Ανεβαινω χωριο μετα απο 2- 3 βδομαδες, πηγα στο νοσοκομειο, βρηκα 3 γιατρους διαλεξα οποιον ηθελα. Διαλεξα εναν αντρα. Με παρακολουθουσε για τους υπολοιπους μηνες. Τον τελευταιο μηνα καθε βδομαδα με εβλεπε.

Εφτασα 39 εβδομαδων. Ειχα διαστολη 3, με κρατησαν στο νοσοκομειο 10 το  πρωι και γεννησα 10 το βραδυ. Ο γιατρος μου ηταν συνεχεια μαζι μου. Εκεινη την ημερα γεννουσαν αλλα 5 κοριτσια. Τα παρακολουθουσε και τα 5. Ερχοντουσαν φυσικα και ειδικευομενοι  γιατροι, αλλα και νοσοκομες. Aυτος ερχοταν καθε μια ωρα και μας εμψυχωνε. Aπο τις 6 το απογευμα σιγα σιγα ξεκινησαν οι γεννες, εγω γεννησα 3η στη σειρα στις 10 το βραδυ.

Oλα πηγαν καλα.

Eμεινα 3  μερες στο νοσοκομειο μεσα σε ενα δωματιο τετρακλινο μονη μου, εγω και ο συζυγος μου. Και το μωρο. Σουιτα το ειχαμε κανει. Το αποτελεσμα: δεν πληρωσα τιποτα στο νοσοκομειο, γιατι τα πληρωνε η ασφαλεια του αντρα μου. Στον γιατρο εδωσα 200 ευρω και δεν τα δεχτηκε και ενα 50ρικο στην νοσοκομα που ουτε αυτη το δεχτηκε.

–  Αυτη ειναι η δουλεια μας, μας λεγανε.

Δεν το μετανιωσα ποτε που γεννησα στο χωριο μου, στο νοσοκομειο και δεν εδωσα φραγκο και γεννησα φυσιολογικα. Ενω στην κλινικη θα εδινα τα πολυτιμα λεφτα μου -3000 ευρω περιπου- για να γεννησω με καισαρικη και με ενα γιατρο που θα τον εβλεπα μονο στη  ωρα της γεννας.

neamanoulaa.blogspot.gr

—

Έχεις μια ιστορία να μας πεις;

Ανυπομονούμε να τη διαβάσουμε!

Την περιμένουμε στο eimaimama@gmail.com