(Η Μάγδα γέννησε φυσιολογικά με επισκληρίδιο)

Ονομάζομαι Μάγδα. Πολλές φορές είπα να σου γράψω και εγώ την δική μου ιστορία, αλλά πάντα κάτι με σταματούσε… Ώσπου το αποφάσισα….

Εγώ δεν έχω να πω πολλά για τους εννέα μήνες την εγκυμοσύνης, ούτε και για την γέννα μου… Η εγκυμοσύνη μου, εκτός από τις πρώτες 15 μέρες που είχα λίγες αιμορραγίες, τον υπόλοιπο καιρό ήμουν σαν να μην ήμουν έγκυος, μια χαρά! Γέννησα 40 εβδομάδων με φυσιολογική γέννα με επίσκληριδιο που μου έκανε 100% δουλειά και δεν πόνεσα καθόλου και είναι μόνο ένα ράμμα. Τόσο καλά ήμουν σε σχέση με την γέννα μου!

Τα δύσκολα άρχισαν μετά… Η μικρή μου έκανε μια ταχύπνοια και μου την μετέφεραν στο Ιπποκράτειο, όπου έμεινε 2 μέρες. Δεν ήταν κάτι σοβαρό, μια απλή επιπλοκή του πρώτου 24ωρου. Την ημέρα που ήταν να πάμε να της ετοιμάσουμε τα χαρτιά για να βγούμε να την πάρουμε σπίτι, έκανε ένα χολώδη εμετό, κάτι που παραξένεψε τους γιατρούς και της έκαναν έναν απλό υπέρηχο, όπως τα περισσότερα παιδάκια εκεί μέσα τα κάνουν κάθε 2-3 μέρες. Σε λίγα λεπτά μας πήραν τηλέφωνο να μην πάμε να την πάρουμε, αλλά πάμε να υπογράψουμε για εγχείριση. ‘Επαθε οισοφαγοκοίλη – συστροφή στομάχου και έντερο (με λίγα λόγια όλα τα όργανα ανεβήκαν στο διάφραγμα του οισοφάγου). Μπήκαμε στο χειρουργείο με 10% πιθανότητες για ζωή, γιατί στα 50 χρόνια κανένα μωράκι δεν άντεχε μια 4ωρη εγχείριση και μια τόσο δύσκολη ανάρρωση -για την συγκεκριμένη πάθηση μιλώ πάντα.

Κανένας δεν μπορεί να φανταστεί την ψυχολογία μας, όταν μας είπαν αυτά πριν καν μπούμε για επέμβαση….

Μπήκαμε για επέμβαση και άρχισε το ένα θετικό να φέρνει το άλλο. «Άντεξε την επέμβαση!«,  ακούσαμε από τον παιδοχειρουργό. Μετά ενώ ήταν να της βγάλουν την υποστήριξη σε 72 ώρες, σε 12 τα βγάλαμε. Ενώ ήταν να φάει 2 γραμμάρια γαλατάκι σε 15 μέρες, τα φάγαμε σε 5 και χωρίς καμία επιπλοκή στο πεπτικό.

Μείναμε 30 μέρες στην εντατική, 30 μέρες πήγαινα κάθε μέρα εκεί να την δω τις δύο φορές την ημέρα για 5 λεπτά που μας αφήναν και της 20 μέρες καθόμουν όλη μέρα εκεί και έμπαινα κάθε 3 ώρες να την ταΐζω με μπιμπερό, γιατί είχε μάθει στο σωληνάκι και έπρεπε να μάθει να ρουφά από θηλή.. Και να που μια μέρα μου είπαν ότι μπορώ να την πάρω την κουκλίτσα μου στο σπίτι……

Τώρα είναι 13 μηνών και είναι υγιέστατη!!!

Και ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους βοήθησαν και έχουμε σήμερα εμείς την μικρη μας Φαίδρα στο σπίτι μας!

—

Έχεις μια ιστορία να μας πεις;

Ανυπομονούμε να τη διαβάσουμε!

Την περιμένουμε στο eimaimama@gmail.com