Η δική μου πολύτεκνη μαμαδο-ιστορία!

Αγαπημένες μανούλες, ρουφάω κάθε μαμαδοιστορία με τόση αγάπη, ακόμη και τις πιο θλιβερές. Ζήλεψα λοιπόν κι αποφάσισα να πώ και την δική μου ιστορία.

Έχω γεννήσει 3 φορές. Έχω 2 φυσιολογικούς τοκετους και μια καισαρική. Σύνολο 4 παιδάκια…. ΞΕΡΩ… δε σας βγαίνει σωστό το νούμερο… χαχαχα

Όταν γέννησα την κόρη μου, ως πρωτόγεννη που δεν ήξερα στα 29 μου τί είναι γέννα, έλεγα δεν προκειται να ξανακάνω παιδί. Δεν μου άρεσε ούτε καν η ιδέα για δεύτερο παιδί.

Σημειωτέον κανένα μάθημα ανώδυνου, ολα προγραμματισμένα και ωδύνες μετά από τεχνητούς πόνους.

Στα δυο χρόνια ακριβώς από την γέννηση της κόρης και ένα μηνα μετά φέρνω στον κόσμο τον γιοκα μου. Πολλά βαρύς ο κύριος, 4100γρ (3750γρ η κόρη). Όλα καλά όλα ωραία.

Όλοι να λένε «Μπράβο, τωρα έχεις ζευγαράκι» και οτι κλεισαμε σαν οικογένεια… χαχαχα  Πώς ειπατε;; Ναι, εμείς κάνουμε βαρυσήμαντες δηλώσεις (γελαει και το σύμπαν μαζί μας).

Άντε τώρα να αναθρέψουμε τα παιδάκια μας, να φτιάξει λιγο και η σχέση που ξεχάστηκε στην πορεία… και τσούπ…. μετά από 2,5 χρονια καθυστέρηση.

Αποκλείεται…

«Αθηνούλα μου δεν κάνεις κι ενα τεστ γιατι σα να πολυάργησε η περίοδος (πάντα ρολόι);«

…και νααααα τη η γραμμούλα η δεύτερη… Ξανα αποκλειεται λέω.

Κλείνω ραντεβού στο γυναικολόγο μου, καλά να είναι ο άνθρωπος, έχει γελάσει πολύ μαζί μας. Κάθε φορα που κανόνιζα ένα ραντεβού και του το ακύρωνα, με έβλεπε σε ραντεβού κύησης… χοχο

Ξεκινάει τον υπέρηχο… και ωωωωωππ «Βρε θηρίο, διπλά τα κατεβάζεις τα ωάρια;;«

Λέω «Κύριε Νίκο, με κοροιδεύετε έτσι;«

«Καθόλου, βλέπω δυο σακους! Συγχαρητηρια, ΔΙΔΥΜΑ…!«

Αποκλείεται, λέω, δεν γίνεται αυτό θα τρελλαθώ!! 4 Παιδιά, με πλήρες ωράριο εργασίας και μια εργοδότρια -υπέροχη, δοξα τό Θεό- αλλά θα κλατάρω.

Ο γιατρός με επανεφερε στην πραγματικότητα: Θα προσέξεις πολύ, μην το παρακάνεις γιατί είναι συχνές οι επιπλοκές στο πρώτο τρίμηνο, ηρέμησε να δούμε πώς θα πάμε. Και μετά σιγά σιγά θα προσπαθήσουμε να μπούμε με το καλό και στον 9ο μην έχουμε προωρότητες…. (ΝΑΙ καλά, λέω μέσα μου, τα πλυντήρια, τα σίδερα και τις δουλειες, ποιά Φιλιππινέζα θα μου τις κάνει)

Εγώ ακάθεκτη και πεισματάρα… τα ίδια που έκανα όπως πάντα, με μια μικρη διαφορά. Μια μέρα κλειδώθηκα έξω από το σπίτι μου και έπρεπε να μπώ οπωσδήποτε μέσα, δεν άντεχα να περιμένω δυο ώρες τον άντρα μου που θα σχολαγε, ούτε καν περασε από το μυαλό μου να πώ στη γειτόνισα να κάνω ένα τηλέφωνο… Σκαρφάλωσα από το μικρό παράθυρο το μπάνιου και χώρεσα (!!!!) 2,5μηνων και κάτι από 1/2 παράθυρο και πάτησα την μπανιέρα με τον αέρα του νικητή και έμεινα με την ράβδο κρεμασταρι της πετσέτας ξεκολλημένο από τον τοίχο στο χέρι. Ευτυχώς που προσγειωθηκα ανάμεσα σε νιπτήρα και λεκάνη ανάσκελα (διπλό τολουπ) και δεν χτύπησα στην κοιλιά. Ότι πόνεσα πόνεσα. Περισσότερο πόνεσε ο εγωισμός μου, ότι οι άλλοι έχουν πάντα δίκιο. Έκανα υπέρηχο το βράδυ, όλα καλά αλλά μια εβδομάδα αργοτερα αιμορραγησα στη δουλειά και νοσηλευτηκα 3 μέρες με αποκόλληση.

Έφτασα με πολύ κόπο αισίως στον 9ο μήνα και πηρα θριαμβευτικά και 10 μέρες από το μήνα για κάθε ενδεχόμενο. Επέλεξα την καισαρική με επισκληρίδιο και ήρθαν τα ζουζουνακια μου, 3 κιλα το καθένα στον κόσμο, ατσαλάκωτα και φραπαδάκια. Έτσι χωρίς πόνους πρώτη φορά. Μια ξεκούραστη ασφαλής γέννα χωρίς επιπλοκές και μπορώ να πώ ότι «έκλεισα» σαν μάνα.

Έχοντας κάνει και φυσιολογική γέννα και καισαρική, συμβουλευω τις μικρές και τις μεγαλύτερες μανούλες να ευχαριστιούνται κάθε στιγμη της εγκυμοσύνης τους καλή ή κακή, γιατί αυτή η περιοδος είναι μοναδική και ευλογημένη.

Σας ευχαριστώ που με διαβάσατε!

Αθηνά  

Χανιά Κρήτης

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!