Οταν ο Θεος σου δινει οσα μπορεις να αντεξεις… σε κανει πιο δυνατο!!!
Ειμαι με τον αντρα μου 8 χρονια ερωτευμενη και παντρεμενη τα 4… Ο Θεος μας εκανε το μεγαλυτερο δωρο τον γιο μας, πριν 12 μηνες…
Λοιπον… παντρευτηκαμε και οπως τα περισσοτερα ζευγαρια μετα απο καποιους μηνες ειπαμε πως θα θελαμε ενα παιδακι και εκει αρχιζει η ιστορια μου. Mετα απο 1 χρονο προσπαθειων ξεκινησαμε εξετασεις, σαλπιγγογραφια, υστεροσκοπηση προκλησεις ωορηξιας και σπερματεγχυσεις και παλι τιποτα. Λογω πολυκυστικων ωοθηκων και για μα μην βασανιζομαστε αλλο, καταφυγαμε στην εξωσωματικη οπως χιλιαδες ζευγαρια. Ευτυχως πετυχε με την πρωτη προσπαθεια, μας βοηθησε ο Θεος, ο πολυ καλος γιατρος και η ηλικια μου και ολα πηγαν καλα.
Για να μην σας κουραζω, μενω εγκυος σε διδυμα. Μεχρι εκει ολα καλα, τοση ευτυχια δεν ειχα νιωσει ποτε ως τοτε, αν και ειχα πολυ δυσκολη εγκυμοσυνη με αιμορραγιες, αποκολλησεις καθε 2 εβδομαδες, εμετους, ζαλαδες κλπ. Δεν με ενοιαζε τιποτα, μου αρκουσε που ηταν καλα τα μωρα μου!
Κανουμε την αυχενικη, ολα τελεια. Βλεπουμε το φυλο, αγορακι και κοριτσακι (το ονειρο μου), αλλα λογω των αποκολλησεων δεν αφηνα τον εαυτο μου να το πιστεψει. Ελεγα να κανουμε και το β επιπεδου και μετα θα το πιστεψω πως ολα ειναι καλα να χαρω την εγκυμοσυνη, να κανω ονειρα… Οπως και εγινε, κανουμε το β επιπεδου ολα τελεια, οι αιμορραγιες ειχαν σταματησει, ολα καλα και λεμε ραντεβου με τον γιατρο μου σε 3 εβδομαδες. Ηταν οι καλυτερες της ζωης μου!!!
Παμε λοιπον στον γιατρο και εζησα την χειροτερη μερα της ζωης μου. Μετραει το αγορακι μου, ολα καλα. Παει στο κοριτσακι μου και ο γιατρος παγωνει και μας λεει “Δεν το βλεπω καλα”
Εγω χωρις να τον βλεπω του λεω “Παλι σβουρες κανει;” και μου ξαναλεει οτι δεν το βλεπει καλα.
Ειναι νεκρο!!! (Ειχε τυλιχτει με τον λωρο)
Η απογνωση ειναι παρα πολυ μικρη λεξη για να περιγραψει αυτο που νιωσαμε! Το αγορακι μου ηταν πολυ μικρο για να γεννηθει και ειχε πολλες πιθανοτητες, ΑΝ τα καταφερνε τελικά, να γεννηθει με παρα πολλα προβληματα και αν ανοιγε εστω και λιγο ο σακος απο το κοριτσακι μου θα κινδυνευαμε και εγω και το αγορακι μου. Μου δινει 2 αντιβιωσεις, αυξησε τις αντιπηκτικες, εξετασεις μερα παρα μερα, υπερηχους συνεχεια σε μαιευτηρια. Καναμε τον σταυρο μας και καθε μερα που περνουσε, ημασταν τυχεροι που κερδιζαμε λιγο ακομα χρονο για να μεγαλωσει το παιδακι μας.
Εσπασαν τα νερα απο το κοριτσακι ενα μηνα μετα και αναγκαστικα το μωρακι μας γεννηθηκε στις 29 εβδομαδες κυησης 1400 gr με ολικη ναρκωση και καισαρικη.
Διασωληνωθηκε και πηγε στην ΜΕΝΝ αμεσως. Εγω τον ειδα την επομενη μερα, ενα αποστεωμενο μωρακι με πολλα σωληνακια, καλωδια, μασκες, λαμπες, μηχανηματα να κανουν μπιπ, αναπνευστηρα κλπ… Τον αγγιξα μια εβδομαδα μετα, τον πηρα αγκαλια μετα απο ενα μηνα και τον φεραμε στο σπιτι μας 2 μηνες μετα!!!
Ειχε επισκεπτηριο 2 μισαωρα την μερα που πηγαιναμε τον βλεπαμε και μας ελεγαν για την πορεια της υγειας του. Περασαμε παρα πολλες δυσκολες στιγμες, αλλα το μικρο μας προωρακι εμαθε να ειναι μαχητης απο το πρωτο δευτερολεπτο της ζωης του και καταφερε, με την βοηθεια των γιατρων και του προσωπικου της ΜΕΝΝ, να βγει νικητης. Και μας εκανε και εμας να δουμε οτι μπορουμε να αντεξουμε πιο πολλα απο οσα φανταζομασταν και να γινουμε πιο δυνατοι, να καταλαβουμε πως τιποτα δεν ειναι αυτονοητο και πως πρεπει να ευχαριστουμε τον Θεο για την καθε μερα που ξημερωνει και ειμαστε καλα!
Δεν θα ξεχασω ποτε την πρωτη αγκαλια που τον πηρα, 1550 gr! Μολις μου τον δωσανε αγκαλια μαζευτηκε κουβαρι, γιατι δεν ηξερε οτι υπαρχει και αγκαλια μου δεν μας πονανε και δεν μας παιρνουν αιμα, δεν μας εξεταζουν (μεχρι τοτε αυτο ειχε ζησει), υπαρχει ομως η αγκαλια της μανουλας που δινει μονο χαδια. Τον ακουμπησαν στο μερος της καρδιας μου γυρισε το κεφαλακι του λιγο με ειδε και χαλαρωσε στην αγκαλια μου.
Σημερα ειναι ενα πανεμορφο (κατα τη γνωμη μου, σαν μανα κουκουβαγια) αγορακι που δεν διαφερει σε τιποτα απο τα παιδακια της ηλικιας του. Ολη αυτη η περιπετεια ειναι πισω μας και ειμαστε καλα. Ευχομαι ο Θεος να εχει καλα ολα τα παιδακια του κοσμου και το δικο μου ακομα περισσοτερο. Οσο για μενα ευχομαι να μας δωσει καποια στιγμη ενα κοριτσακι. Και το αγγελουδι μας που ειναι στον ουρανο και δεν θα ξεχασουμε ποτε να προστατευει το αδελφακι του.
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Έχουμε και εμείς μια αντίστοιχη ιστορια! Η μικρή μου τώρα 2.5 χρονών γεννήθηκε 1050 γρ. Στις 27.5 εβδομάδες. ... εινσι όμως μεγάλη αγωνιστρια και με την βοήθεια του Θεου έχει απόλυτα φυσιολογική εξέλιξη. Αυτός ο τσαμπουκάς που βλέπω κάθε μέρα εινσι αυτός που της επέτρεψε να ζήσει! !!! Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ημέρα που πήγα κσι εγώ στο δικό μου γιατρό και αυτό το παγωμένο βλέμμα μόλις διαπίστωσε την διαστολή τραχήλου στις 26 εβδομάδες .... Ας κοιτάξουμε μπροστά και με την βοήθεια του Θεού να χαρούμε τα παιδάκια μας!
Πόσα πολλά παιδάκια περνάνε ποια από τη ΜΜΕΝ. Εμένα η σταλιτσα μου γεννήθηκε 33 ευδομαδον 1700. Μείναμε 28 μέρες στη ΜΜΕΝ. Της χαϊδέψα πρώτη φορά το ποδαράκι μετά από 16 μέρες (6 Ιανουαρίου, των φώτων ).και την επόμενη πήγε στην 3,γιατί μέχρι τότε ειμασταν στην 1. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τίποτα από εκεί μέσα. Το κοριτσάκι μου ευτυχώς είναι μια χαρά, και το όνομα αυτής Ζωή! Το θαύμα της Παναγίας. Να είναι καλά όλα τα παιδάκια του κόσμου, και τα πρόωρακια μας να τα τρελενουμε στης αγκαλιές, τους έχουν λείψει τόσο.
Να χαίρεσαι το παιδάκι σου να δεις όπως επιθυμείς. Όσο διάβαζα όσα είπες όταν ήταν στην θερμοκοιτιδα θυμόμουν εμένα και ένιωθα ακριβώς αυτά. Σε ένιωσα στην κάθε σου λέξη, μόνο που ο δικός μου μαχητης λόγω μη οξυγόνου μέχρι να γεννηθεί ενώ γεννήθηκε 2000 γρ είχε προβλήματα πολλά. Είμαστε 3 χρ. Με σπαστικη τετραπληγια και ο μαχητης μου δίνει καθημερινή μάχη. Είναι ένα πανέξυπνο παιδί και πανέμορφο (δεν είμαι κουκουβαγια) είναι πραγματικά σαν άγγελος όπου βρισκόμαστε όλοι λένε γιαυτόν και το ποσό καλός ομορφος γλυκός και πόσο θετική αύρα έχει. Να χαίρεσαι που το παιδάκι σου έχει την υγεία του και βγήκε αλοβητο από την ΜΕΝΝ. ΝΑ ΈΧΕΙ Ο ΘΕΌΣ ΚΑΛΆ ΌΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΆ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Πραγματικά τα συναισθήματα αυτά δεν περιγράφονται! Εμείς ζήσαμε μια μικρη περιπέτεια, 36 εβδομάδων βγήκε ο μικρούλης Μ με καισαρική κι έμεινε μόνο 48 ώρες στη Μενν λόγω ταχυπνοιας.. αυτο εξω απι τη μενν απλα δεν υπάρχει..!! Να ναι καλά ολα τα αγγελούδια του κόσμου!
Na σου ζησει το αγορακι σου και να το δεις οπως επιθυμεις.θα σου πω λοιπον και την δικια μου ιστορια για να παιρνουν δυναμη ολες οι μαμαδες που κανουν προωρα μωρα.Προσπαθουσαμε με τον αντρα μου να κανουμε παιδια αλλα ηταν δυσκολη η κατασταση μου επειδη ειχα και εγω πολυκυστικες οωθηκες με αποτελεσμα να ειχα 2 φορες περιοδο τον χρονο.δεν ειχα περιοδο δεν ειχα οωρυξια και αποφασισαμε να κανουμε σπερματεγχυση.επιασα τετραδυμα με την πρωτη αλλα δεν κρατησε πολυ η ευτυχια μου γιατι ο γιατρος μου ειπε οτι επρεπε να βγαλουμε τα δυο αν ηθελα να πετυχει η εγκυμοσυνη μου.Τα μειωσαμε τα 2 και στον 5 μηνα της εγκυμοσυνης μου πεθαινει κατω απο αγνωστα αιτια και το τριτο μωρο.καθησα 1 μηνα στο νοσοκομειο μεσα γιατι φοβηθηκαν για το 4ρτο μωρο. Στις 28 εβδομαδες ειχα συσπασεις και ο μικρος ηθελε να βγει γιατι ειχα παθει συψαιμια(στην ουσια ο μικρουλης με εσωσε γιατι δεν ειχαν παρει χαμπαρι οι γιατροι).τον εκανα 640 γραμμαρια και ηταν να μην ζησει.Ξεκινησε να πινει 1cc γαλα καθε δυο ωρες και καθε μερα του αυξαναν την δοση.Του εκανα αεροβαφτισμα γιατι οι γιατροι μου ελεγαν οτι δεν θα ζησει ειναι θεμα ημερων και αν θα ζησει θα εχει προβληματα στην ζωη του.Τον πηρα στην αγκαλια μου μετα απο 2.5 μηνες καιτωρα ειναι ειναι ενα υγιεστατο αγορι 5 χρονων και μου δινει δυναμη για ολα αυτα που περασα.Το ονομα του ειναι ΘΟΔΩΡΗΣ,ειναι δωρο θεου για μενα.να ειναι ολα καλα τα παιδακια του κοσμου και οτι προβληματα υπαρχουν θα ξεπεραστουν με την βοηθεια του θεου.
όλες εμείς που έχουμε περάσει τόσες ατέλειωτες ώρες περιμένοντας έξω από την πόρτα της ΜΕΝΝ, που κρεμόμασταν από τα χείλη των γιατρών για την πορεία των παιδιών μας, που χαιρόμασταν με τα 2cc γάλα, που παίρναμε κουράγιο όταν έπαιρνε 50 γρμ βάρος, που έφτασε 1600 γρμ και θα κάνουμε kangaroo, που κοντεύει 2 κιλά και θα αρχίσουμε τάισμα. όλες εμείς που έχουμε περάσει τόσο δύσκολα, που τα παιδιά μας, οι μικροί "μεγάλοι" μας ήρωες αγωνίζονται από την πρώτο λεπτό της ζωής τους, είμαστε αυτό που οι άλλοι αποκαλούν ΘΑΥΜΑ
Ιωάννα μου διάβασα την ιστορία σου και μου θύμησες τι δικιά μου.Πρώτη εγκυμοσύνη μετά από πολλές προσπάθειες. Δίδυμα ένα αγοράκι ένα κοριτσάκι. 33 εβδομάδων με μικρο συσπάσεις πάω στο μαιευτήριο. Κάνουμε υπέρηχο και μου λέει ο γιατρός '' το ζωντανό μωρό''. Έχασα τον μπεμπούλη μου. Αποτέλεσμα ιστολογικής χοροαγγείωμα. Ολική νάρκωση φυσικά και καισαρική. Τ ον γέννησα αλλά δεν τον είδα ποτέ. 2020 η κόρη μου 1930 ο μπεμπουλης. 21 μέρες στη ΜΕΝΝ. Δεύτερη εγκυμοσύνη (φυσιολογικά)10 εβδομάδων χάνω το μωρό απόξεση. Τρίτη εγκυμοσύνη δίδυμα 2 κοριτσάκια. Η ειρωνεία είναι ότι γέννησα πάλι 33 εβδομάδων, πάλι Τρίτη και όταν πήγα να δω τα μωρά τα είχαν στην ίδια θέση που ήταν η κόρη μου πριν 3 χρόνια. Είχα χολόσταση και μας προλάβανε στο τσακ και της τρεις. Γιαυτό και η μικρή μου δεν έπαιρνε βάρος . 2030 η μεγάλη 1480 η μικρή. 21 ημέρες η μεγάλη στη ΜΕΝΝ 37 η μικρή. Το συναίσθημα του καγκουρό είναι απίστευτο. Και εγώ έχω έναν άγγελο στον ουρανό για να προσέχει τα 3 κοριτσάκια μου. Να σου ζήσει το αντράκι σου και να τον καμαρώσεις όπως ποθείς.
Σας ευχαριστω πολυ ολες για τις ευχες σας. Τωρα πια το μονο που με νοιαζει ειναι να ειναι γερος. Ολα τα υπολοιπα ειναι πισω μας ,και δοξαζω καθε μερα τον Θεο που εχει καλα το παιδακι μου. Μπορει να ηταν μεγαλη η δοκιμασια αλλα αξιζε μονο και μονο γιατι μπορω και τον βλεπω να μεγαλωνει και να γεμιζει το σπιτι μας χαρα! Ηθελα να μοιραστω την ιστορια μου για να δωσω κουραγιο σε καποιες που ισως δοκιμαζονται ολα θα πανε καλα αρκει να μην το βαζουμε κατω!!!
Πραγματικά εύχομαι να είναι πάντα γερός και τυχερός στη ζωούλα του ο μικρός σου ήρωας. Δεν έχω ζήσει κατι τέτοιο...όμως θα έλεγα πως σε καταλαβαίνω. Πριν 2,5 μήνες γέννησα το 2ο παιδάκι μου,την μικρή μου φραουλίτσα. 37 εβδομάδων και γεννήθηκε με παροδική ταχύπνοια...,αρκετή όμως για να φιλοξενηθεί στη ΜΕΝΝ για 1 εβδομάδα. Με άφησαν να την πάρω στα χέρια μου 6 μέρες μετά την γέννησή της και εκείνη τη στιγμή δεν θα την ξεχάσω ποτέ. Αυτό όμως που ειλικρινά δεν θα φύγει από το μυαλό μου είναι τα πολύ προωράκια και οι γονείς τους. Όταν περιμέναμε έξω από την ΜΕΝΝ όλοι μας με αγωνία να ανοίξει αυτή η πόρτα και να ορμήσουμε όλοι μαζί να δούμε τα αγγελούδια μας...άλλοι να τα αγκαλιασουν κι άλλοι απλά να τους μιλάμε,να ακούνε έστω τη φωνή μας....όταν λοιπόν είμαστε εκεί έξω μίλησα με αρκετούς γονείς κι έχω να πω πως αυτοί οι άνθρωποι είναι ήρωες,όπως και τα παιδιά τους. Γλυκιά μανούλα λοιπόν σε καταλαβαίνω. Εύχομαι τα όνειρά σου να γίνουν πραγματικότητα και σύντομα ο Θεός να σου χαρίσει ενα γερό παιδάκι
Να σου ζησει κ να ειναι τυχερος! Γρηγορα κ με ενα κοριτσακι! Με συγκινησες πολυ κ μου θυμησες την περιπετεια της ανηψιας μου, γεννηθηκε στον 6ο μηνα μολις 600γρ. αλλα μετα απο πολυ αγωνα κ 3 μηνες στη θερμοκοιτηδα, ειναι 14 μηνων κ υγιεστατη. Να χαιρεσαι το μικρο σου αγωνιστη!!
Να σας ζησει το μωρακι σας. Να ειναι παντα υγιες και δυνατο. Σε καταλαβαινω απολυτα. Εγω ειχα διδυμη μονοχωριακη, περασαμε παρα πολλα. Και εμενα ο ενας βγηκε 1400. Δεν θα ξεχασςω ποτε την πρωτη φορα που καναμε "καγκουρο"!!Μοναδικη στιγμη, αποτυπωμενη για παντα στην καρδια και στο μυαλο μου. Λυπαμαι για το κοριτσακι που δεν τα καταφερε. Αυτο ειναι το λαθος των γιατρων. Στις διδυμες κυησεις δεν πρεπει να το αφηνουν τοσο πολυ. Εγω το ζηταγα απο μονη μου. Μια φορα την εβδομαδα ηθελα υπερηχο. Ποτε δεν ξεπερασαμε τις 2 (στις αρχες, γιατι μετα την 16 εβδομαδα πηγαινα οπωσδηποτε 1 φορα την εβδομαδα). Τα χρηματα μεν πολλα αλλα χαλαλι. Ειναι τοσοι πολλοι οι κινδυνοι στις διδυμες κυησεις. Παντα επομενω και το λεω και ευχομαι ολες διδυμομανουλες να το κανουν, να επιμενουν για τακτικο ελεγχο. Και παλι να σου ζησει!!
Συγκινητική και ταυτοχρονα ελπιδοφόρα η ιστορία σου... Να είστε καλα και να χαίρεστε το παιδάκι σας. Με το καλο να ερθει και ένα κοριτσάκι να την μεγαλώσει.
na sou zisei to paidaki sou kai na to deis opos epithumeis!!!! mporo na katalabo apoluta tin stenaxoria sou pou to paidi sou gennithike toso noris kai briskete se auti tin katastasi, alla paralilla kai tin xara sou pou eferes ston kosmo to paidi sou! (distuxos mono to ena). katalabaino to kathimerino sou agxos ti na kanei simera to moraki mou..... kai poso grigora pernaei auto to misaoro tis episkepseis!!!!!! prin 3 xronia gennisa ki ego ena koritsaki 27 ebdomadon, 840gr. emeine stin MENN 3 mines peripou alla tora einai ena paneksupno koukli!!!!!
Να χαιρεστε το αγοράκι σας...πάντα γερός να είναι και να συνεχίσει να είναι μαχητής στη ζωή του,όπως ήταν κι από την πρώτη στιγμή που γεννηθηκε!!Ευχομαι συντομα να έχετε ακομη ενα μωρακι στην αγκαλια σας!