Όχι άλλους μουσαφίρηδες!
Είμαι η μαμα Δ. και θα σας γράψω το δικό μου μικρο θεματάκι! Ζω με τον άντρα μου στην Αθήνα εδώ και 2 χρόνια και έχω ένα αγοράκι 26 μηνών.
Ο άντρας μου δουλεύει ως ιδιωτικός υπάλληλος και εγώ έχω γραφείο στο σπίτι και κρατάω και το παιδί. Είμαστε τελείως μόνοι μας, ούτε γονείς, ούτε συγγενείς, με λιγοστούς φίλους, αλλά το πρόβλημα μου είναι οτι δεν είμαστε σχεδόν ποτέ μόνοι πραγματικά!! Εγω είμαι απο την Πελοπόννησο και ο άντρας μου απο την Μακεδονία.
Εγώ δεν εχω αδέρφια αλλά εχω αρκετά ξαδέρφια, τα οποία όλο και κάποια δουλειά έχουν στην Αθήνα και επειδή είμαστε πολύ δεμένη οικογένεια (μεγαλώσαμε σχεδόν στο ίδιο σπίτι, σαν αδέρφια) έρχονται να μείνουν στο σπίτι μας. Στην αρχή όταν μου έλεγαν οτι θα έρθουν Αθήνα για κάποιο λόγο, τους προσκαλούσα ευχαρίστως να μείνουν σε εμάς, αλλά τώρα πια τους έγινε συνήθεια!! Επίσης οι γονείς μου έρχονται συχνά, να δουν τον μικρό και να τον κρατήσουν για να ξεσκασουμε και να βγουμε και εμεις λιγο έξω.
Από την άλλη πλευρά, το σόι του άντρα μου δεν έρχεται πολύ συχνά, αλλά όταν έρχεται κάνει αρμένικη επίσκεψη! Μπορεί να κάτσουν και 15 – 20 μέρες, και καλά τα πεθερικά μου, που κρατάνε και το παιδί ή με βοηθάνε με το σπίτι, ο μικρός του αδερφός που είναι άνεργος, ερχεται και καθεται και μήνα ολόκληρο, ετσι για ντολτσε βιτα!
Ήταν τώρα 7ο Σαββατοκύριακο στην σειρά, που είχαμε πάλι φιλοξενούμενους (τους νονούς του μικρού αυτή τη φορά από την Θεσσαλονίκη) και δεν αντέχω άλλο και ψυχολογικά και οικονομικά!!
Φανταστείτε ότι πριν 2 μήνες έμαθα ότι ήμουν έγκυος και δεν μπορούσα να εκφραστώ γιατί ήταν εδώ τα πεθερικά μου και δεν ήθελα να το πω, γιατί ήταν πολύ νωρίς και έστειλα στον άντρα μου sms! Και δυστυχώς, μετά από μία εβδομάδα απέβαλα και πάλι δεν μπορούσα να του το πω, να κλάψω, να εκφραστώ, γιατι ήταν εδώ ένας ξαδερφός μου και δεν ήθελα να το καταλάβει, περίμενα να κοιμηθεί για να κλάψω στην αγκαλιά του άντρα μου!
Υπήρξαν μέρες που έχουμε μείνει και 8 άτομα σε σπίτι 80 τμ, με μικρό παιδί και εργασιακό χώρο δικό μου μέσα!! Δεν μπορώ να κλείσω την πόρτα σε κανέναν από αυτούς, είναι όλοι στενοί συγγενείς και ήθελα να τους φιλοξενήσω αρχικά, αλλά αυτό γίνεται ΣΥΝΕΧΕΙΑ, κουράστηκα! Δεν μπορώ να βάλω και το παιδί σε μία σειρά, ξεφεύγει συχνά από το πρόγραμμα του με αυτές τις επισκέψεις!
Θα γίνω πολύ κακιά αν πω σε όλους «ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ»;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
απο την στιγμη που δεν μπορουν αυτοι να σε καταλαβουν,γιατι να μπεις εσυ στην διαδικασια να τους κανεις τα χατιρια?ειδικα που ειναι και στην μεση ο εργασιακος χορος.
εγω το ειπα στα πεθερικα μου αυτο το πραγμα,οχι γιατι ερχονταν και καθονταν πολυ αλλα γιατι σε καποια φαση καταντησαμε να μας χτυπαν το κουδουνι(3 ωρες δρομος δε μπορουσαν να παρουν ενα τηλεφωνο?) και να ντυνονται-στολιζονται και να τρεχουν στον κιαμο,το επομενο πρωι εγω απο τη δουλεια να δινω οδηγιες για το φαι που εβαλα στις 5 πριν φυγω γιατι η πεθερα ηταν κουρασμενη και φυσικα δεν ειδωθηκαμε κ καθολου για να συννενοηθουμε για το μαγειρεμα...γυρναγα απο τη δουλεια εστρωνα εγω φαι τρωγαν κ φευγαν μεχρι την επομενη φορα που θα τους καπνιζε να ερθουν....ε οχι σπιτι ειμαστε...ουτε εναν καφε αμα δε θελετε να πιειτε μαζι μας την αλλη φορα να πατε στον κιαμο να μεινετε..........
Αν το πεις έτσι ακριβώς ....ίσως...Αν όμως πεις την αλήθεια, πως δηλαδή πολύ ευχαρίστως να τους φιλοξενήσεις, αλλά μετά από πολλές και συνεχόμενες επισκέψεις χρειάζεστε χρόνο σαν οικογένεια να ξεκουραστείτε (δεν είναι και απαραίτητο να δίνετε και λογαριασμό) νομίζω πως δεν θα παρεξηγηθούν...Στο κάτω κάτω τι σόι δεμένοι και στενοί συγγενείς θα είναι αν δεν δείξουν κατανόηση; Για να μην πω πως μέχρι τώρα ίσως το παρατράβηξαν το σκοινί....γιατί θα γίνω εγώ η κακιά...Σε όσους δεν καταλάβουν με την καμία τότε εφαρμόζεις άλλη τακτική...είτε κάνεις το σπίτι στρατόπεδο οπότε θα τους παρακαλάς να έρθουν και θα βρίσκουν δικαιολογίες....είτε λες τα μικρά ψεματάκια που πρότειναν από πάνω οι άλλες κυρίες μπας και το πιάσουν το νόημα...Και μάλιστα στους πολύ αδιάκριτους θα έλεγα..."δεν μπορούμε αυτήν την βδομάδα....φιλοξενούμε μια οικογένεια καγκουρό από την Αργεντινή...Πάρτε χαρτάκι προτεραιότητας και στείλτε μας μια προκαταβολή γιατί είμαστε ρεζερβέ μέχρι τέλος του έτους..."