Καλημερα!
Θελω να σας γραψω για ενα προβλημα που εχω και ισως σας φανει ασημαντο ή χαζο, αλλα εγω έχω χάσει τον ύπνο μου και ομολογώ ότι είμαι ένα βήμα πριν τον ψυχολόγο!
Λοιπόν ας τα παρουμε απο την αρχη. Εχω μία κόρη 2 χρονών. Το πρωι δουλευω και γι’ αυτο έρχεται σπίτι η μαμα μου και την κραταει. Η πεθερά μου δουλευει (στο χώρο του σπιτιου της, εχουν μικρη οικογενειακη επιχειρηση) και για τον λογο αυτο δεν μπορει να τη κραταει το πρωι. Συνεχεια ομως έκαναν παραπονα στον γιο τους γιατι το μωρο βλεπει τη μια γιαγια και οχι την αλλη. Φυσικα τους εχω πει να ερχονται να το βλεπουν οποτε θελουν και καποιες φορες που ειχα λιγη δουλεια το απογευμα, τους ελεγα να ερθουν να την καρτησουν λιγες ωρες. Η γκρινια ομως συνεχιζόταν και μετα απαιτουσαν να μην ερχονται στο σπιτι μας, αλλα να πηγαινουμε το παιδι στο δικο τους (το οποιο ειναι μιση ωρα μακρια απο το σπιτι μας) για να το βλεπουν. Τo πηγαιναμε λοιπον καθε Κυριακη και καθομασταν αρκετες ωρες.
Στη συνεχεια δεν ήταν ικανοποιημένοι ουτε με αυτο και ηθελαν να το αφηνουμε και να φευγουμε εμεις. O αντρας μου ελεγε οτι θελουν να νιωθουν οτι τους εμπιστευομαστε και να το χαιρονται μονοι τους το εγγονι τους. Τελος παντων, το βρηκα ευκαρια να παμε και εμεις καμια βολτα μονοι μας. Τις 2 τελευταιες φορες ομως που το αφησα εκει το παιδι και σε 3 ωρες λεω στον αντρα μου «Παμε να το παρουμε;» Μου απανταει «Οχι, να το αφησουμε αλλες 2 ωρες«. Οταν τον ρωτησα γιατι, νευριασε. Η αληθεια ειναι οτι τωρα τελευταια εχουν και αλλη απαιτηση ως προς τον χρονο που θα το αφηνουμε το παιδι, θελουν το λιγοτερο 5-6 ωρες και οπως μου δηλωσαν, το καλοκαιρι θα μενει εκει ολοκληρη εβδομαδα!
Για να προλαβω καποια σχολια, θελω να πω ότι φυσικα δεν εχω προβλημα να το αφηνω στα πεθερικα μου, αλλα θελω να ειμαι ΕΓΩ αυτη που θα αποφασισει ποτε που ποσο και αν. Εχω αδικο; Πραγματικα νιωθω οτι «μου απαγαγουν\» το παιδι μερικες φορες, με υποστηρικτη παντα τον αντρα μου, που υιοθετει τις απαιτησεις του σαν δικες του ωστε να μη μπορω να πω κατι. Eπισης για να καταλαβετε λιγο περισσοτερο την κατασταση, να πω οτι την τελευταια φορα που αφησαμε τη μικρη εκει, ειπα στον αντρα μου οτι θελω να την παρουμε μια ωρα πιο νωρις απο αυτη που συνηθιζαμε (δηλαδη μετα απο 5 ωρες οχι 6), γιατι θα ερχοταν μια φιλη με το μικρο της σπιτι που μενει σε αλλη πολη και ειχα να τη δω χρονια και παλι θυμωσε και λεει «Αφου ειπαμε οτι θα καθεται στους γονεις μου μεχρι το βραδυ«. Φυσικα και πηγα και την πηρα αλλα δε μπορω καθε φορα να δινω «μαχη» για το ποτε θα παω να παρω το παιδι μου.
Να σημειωσω επισης οτι ουτε στο σπιτι των γονιων μου το αφηνω πολλες ωρες (για να μην πει καποιος οτι μεροληπτω) και επισης οτι στο σπιτι μας δεν εχουν ερθει ποτε τα πεθερικα μου εδω και μισο χρονο παρολο που στη γειτονια μας ερχονται σχεδον καθημερινα και συνεχεια τους καλουμε.
Eιμαι υπερβολικη που με ενοχλει να αποφασιζουν αλλοι με το ετσι θελω oτι δε θα περναω εγω τις Κυριακες με το παιδι μου; Και τωρα πρεπει να αντιμετωπισω και τη γκρινια τους γιατι δεν αφηνω το παιδι μου να κοιμαται εκει το βραδυ… Ειναι υποχρεωση μου και δεν το ξερω; Πως να το αντιμετωπισω οταν γκρινιαζουν και παρουσιαζονται στον αντρα μου σαν «οι καημενοι παππουδες που θελουν να χαρουν λιγο το εγγονι τους παραπανω»; Γενικα ειναι ανθρωποι που δεν εχουν παρεες και ειναι ολο μονοι τους, με αποτελεσμα να θελουν να καλυψουν αυτο το κενο τους με το παιδι.
Ειναι κακο που θελω να περναω ΕΓΩ τον ελευθερο χρονο μου μαζι του, μιας που ουτως η αλλως δουλευω και τη μιση μερα δε το βλεπω; Ειναι κακο που τους λεω αν θελουν να το βλεπουν να ερχονται στο σπιτι μας και φυσικα να τους το αφηνουμε οποτε εχουμε καποια δουλεια και οποτε μπορουμε να πηγαινουμε να τους βλεπουμε; Ειναι κακο που θελω να κανω εγω το προγραμμα του παιδιου μου και οχι καποιοι αλλοι; Πραγματικα πλεον δε μπορω να δω αντικειμενικα την κατασταση γιαυτο και σας γραφω. Περιμενω συμβουλες.
Να προσθεσω οτι συνεχεια η πεθερα μου λεει στη μικρη εσυ «Εδω θα κοιμασαι, τη γιαγια αγαπας, δεν θες να πας στο σπιτι με τη μαμα και τον μπαμπα, εμεις εδω περναμε τελεια και θα μενεις εδω εβδομαδες ολοκληρες τωρα που μεγαλωσες«
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Είμαι κι εγώ μητέρα που δουλεύει πολλές ώρες και σε καταλαβαίνω. Το έχεις συζητήσει ξεκάθαρο με τον άντρα σου? Γιατί δεν έρχονται οι γονείς του να το δουν? Μήπως ο τρόπος σου δείχνει ότι δεν τους εμπιστεύεσαι και το κάνουν για αντίδραση? Το βρίσκω πολύ εγωιστικό να ζητούν κάτι τέτοιο. Κάθε Κυριακή για μένα είναι πολύ υπερβολικό. Η Κυριακή είναι "οικογενειακή" μέρα και ιδανική για παιχνίδια με τον "μπαμπά και τη μαμά" ή με όλους μαζί όχι με τους παππούδες.
Κάτσε ρε κοπελιά, δλδ τι θα πει φέρτο κ άσε το εδώ? Μάνα εισαι, μην τους αφήνεις περιθώρια. Εσύ δλδ δεν θέλεις να το χαρείς; Και εγώ δουλεύω όλη την εβδομάδα κ έχω χρόνο για το παιδι μου ουσιαστικά τα Σαββατοκύριακα. Αν ήθελα να περνάω τον χρόνο μου μόνο με τον άντρα μου, δεν θα έκανα παιδί. Πάνε πάρε το παιδάκι σου, κ αν αρέσει, σε όποιον αρέσει. Αν θέλουν, ας έρχονται κάποια απογεύματα στο σπίτι σου, υπό την επίβλεψη σου να το βλέπουν. Τι θα πει, δεν θέλω κ εσένα εδώ; Γιατί δλδ, τι θα κάνουν που δεν μπορούν να το κάνουν κ μπροστά σου. Εξήγησε στον άντρα σου, κανόνισε να τον πάρεις με το μέρος σου. Το παιδί δεν είναι τούρτα να μοιράζεις κομμάτια. Και στην τελική, θέλει κ την μάνα του, όχι όλη μέρα να είναι με παππούδια.
Είσαι παααααααααρα πολύ υποχωρητική! Εγώ στην θέση σου θα πήγαινα το παιδί μου ΟΤΑΝ το θελω κ ΟΣΕΣ ΩΡΕΣ ΘΕΛΩ ΕΓΩ!Και θα το ξεκαθάριζα πρώτα στον αντρα μου!Χωρις πολλα πολλα!Τερμα οι συμφωνίες τερμα κ η γκρίνια!Το παιδι δεν ειναι παιχνιδακι να το κανουν οτι γουστάρουν αυτοι!Και αν δεν καταλάβαινε με το καλο θα καταλάβαινε με το άγριο!Πατα λιγο κ εσυ το ποδι!Σε κάνουν οτι θελουν ολοι μαζι!Ενω αυτοι ειναι μια χαρα εσυ χαλάς τα νεύρα σου!Ε οοοχι!Λιγα εχουμε στο κεφαλι μας εμεις οι μανούλες να χουμε κ αυτα?
πες τα χρυσοστομη..... ετσι ακριβως το παιδι δεν ειναι παιχνιδι να το κανουν οτι θελουν ας παρουν μια κουκλα αν ειναι ... συμφωνω απολυτα μαζι σου ! ετσι κανω κ γω δεν τς εχω δωσει πολυ αερα κ αστους να γκρινιαζουν ... κουμαντο στη ζωη μας κανουμε εμεις .
σε καταλαβαινω σε νοιωθω οσο κανεις..μενουμε με την πεθερα μου(πεθερος δεν υπαρχει)πανω κατω..τα παιδια μου διδυμα αγορια εχουν κλεισει τα πεντε..εχω ριξει απειρους καβγαδες και για τα παιδια και για αλλα θεματα.εμεις αργησαμε να κανουμε παιδια.ωσπου ηρθαν τα διδυμα.εγω εχοντας μεγαλωσει χωρις γονεις θελω οι πρωταγωνιστες της ζωης του να ειμαστε εμεις..μετα απο πεντε χρονια με παιδια και πεντε χωρις καταλαβα οτι οσο πιο πολλα περιθωρια αφηνεις αλλοι τοσο θα ζητανε..με ειπανε κακια με ειπανε γλωσου νευρικη εγωιστρια ομως ξεκαθαρισα δικα μου τα παιδια...ειναι γιαγια και οχι μαμα..εγω παιρνω τις αποφασεις και την στιγμη που δεν δουλευω εχει τοσα δικαιωματα οσα της επιτρεπω..πλεον τις περισσοτερες φορες πριν κανει κατι που αφορα τα παιδια θα ρωτησει..παρε τα ηνια στα χερια σου..κανενας δεν εχει το δικαιωμα να σου αφαιρεσει το ρολο σου..ουτε ο αντρας σου..εμενα που ειναι πανω και αν πω οχι δεν θα πατε πλεον δεν λει κανεις τιποτα..γιατι εχουν καταλαβει οτι εχω λογο που το κανω και οχι απο αντιδραση..εμενα ο αντρας μου μετα απο 10 χρονια παραδεχτηκε πως εκανε λαθος που εδωσε τοσα δικαιωματα..φωναζα τοτε αλλα δεν το καταλαβαινε..εστω και τωρα ομως το καταλαβε και ειναι συμμαχος μου..εσυ βαζεις τους κανονες σε ολους.........
Χαλαρωστε λιγο ρε κοριτσια!!! ενταξει δεν ειναι και τοσο τραγικο!!! αν διαβαζα καπου οτι το παιδακι κλαιει και δεν θελει να καθεται με τη γιαγια και το παππου να το καταλαβαινα , ομως στο κειμενο δε γραφει κατι τετοιο. νομιζω θα επρεπε να υπαρχει λιγη περισσοτερη εμπιστοσυνη στα πεθερικα απο το να τους χρονομετρας. και αν οντως η πεθερα σου μιλαει ετσι σκεψου μηπως ειναι αντιδραση στη δικη σου σταση. να χαιρεσαι που αγαπαει και θελει το εγγονι της μην το παιρνεις ως δεδομενο. η συμβουλη μου με αγαπη ΧΑΛΑΡΩΣΕ!!!
ποιος σου ρε κοπελια πως τα παιδια επειδη δεν κλαινε πρεπει να τα αφηνουμε με στρατιωτικο ωραριο στα πεθερικα η στους γονει μας? ο παιδιατρος μας λεει πολυ σοφα τα παιδια πρεπει να ειναι με τους γονεις και αν δεν μπορουν τουλαχιστον με τη μαμα! και αν και οι δυο δουλευουν τοτε και τοτε μονο στη γιαγια ή στο παιδικο. και τον κυριο λογο της ανατροφης τον πεχουν οι γονεις και τις αποφασεις τις παιρνουν αυτοι. θεωρω απαραδεκτο ενα παιδι να περναει την κυριακη με τη γφιαγια και οχι με τον μπαμπα και τη μαμα που ολη τη βδομαδα δουλευουν και ειναι κουρασμενοι .το οτι δεν κλειει ενα [παιδι οταν το αφηνεις καπου δεν σημαινει οτι περναει και καλα ειδικα αν ειναι παιδι του πρπει οπως το δικο μου.