Τα παιδιά μου ας με κρίνουν (και μόνο αυτά)
Έχω σταματήσει εδώ και καιρό να παίρνω μερος -έστω για να ηρεμήσω τα πλήθη- σε ιντερνετικους καβγάδες τύπου «ποια την έχει μεγαλύτερη τη μαμαδοσύνη».
Αρκετό καιρό πριν, στις αρχές της εγκυμοσύνης μου στον Αρχέλαο, τότε που οι ορμόνες χόρευαν και το άγχος βαρούσε κόκκινο λόγω της παλίνδρομης που είχε προηγηθεί, μια φίλη μου μού είπε μέσες άκρες ότι δεν μπορώ να γράφω ότι προσπάθησα επαρκώς να θηλάσω την Αθηνά, γιατί δεν το έκανα. Δεν προσπάθησα αρκετά. Αντιθέτως, αυτή το είχε κάνει. Εκείνη τη μέρα τα είδα όλα. Δεν περίμενα απο έναν ανθρωπο στον οποίον έχω πει περισσότερα απ’ ότι γράφω εδω -και πιστεψτε με, θα ήθελα να γράψω πραγματικά περισσότερα, αλλά τα ταμπού αυτής της χώρας με τρομάζουν. Κάποια στιγμη θα σας εξηγήσω- να μου πει κάτι τέτοιο. Βασικά, δεν περίμενα ότι θα είχα θέμα σύγκρισης με κάποια μαμαδο-φιλη μου. Ή ότι θα έτρωγα κριτική με τέτοιον τρόπο από κάποια φίλη μου για ένα θέμα που ήξερε ότι με πονάει.
Αφού γέννησα τον Αρχέλαο και αφού πέρασα μια περίοδο παλεύοντας να βρω λύσεις σε διαφορα θέματα που δεν είναι της παρούσης και αφού παρακολούθησα απειρους μαμαδο-καβγάδες και έστω και ασυναίσθητα επιχείρησα να βγάλω άκρη για το ποια τα κάνει σωστά και ποια λάθος, το αποφάσισα: δεν με ενδιαφέρει τι κάνει η άλλη μάνα. Με ενδιαφέρει τι κάνω εγώ. Δεν γεννήθηκα με την εγκυκλοπαίδεια της τελειας μάνας στον εγκέφαλό μου και πραγματικά ιδέα δεν έχω αν είμαι σωστότερη που κοιμάμαι με τα παιδιά μου σε σχέση με κάποια άλλη που δεν κοιμήθηκε ουτε ένα βράδυ μαζί τους. Διαβάζω, μελετώ, ακούω πολύ το ενστικτο μου, φερνω στο μυαλό μου αναμνήσεις από το παιδικό μου παρελθόν προσπαθώντας να θυμηθώ τι ήθελα εγω ως παιδί και αναλογως πράττω.
Αντίστοιχα επιλέγω θεματολογία εδώ στο eimaimama. Όχι για να πείσω, απλά για να δώσω εναλλακτική, τροφή για σκέψη, αφορμή για -ήρεμη- κουβεντα. Αλλά σας το λεω: με εξαίρεση τους γονείς που κακοποιούν με οποιονδήποτε τρόπο τα παιδιά τους (και μέσα σ’ αυτά βάζω καθημερινα θέματα όπως το «χύμα στο αυτοκίνητο» και ας μην ειναι ακριβως κακοποίηση, μέχρι σοβαρά όπως το ξυλο), ποσώς με ενδιαφέρει αν η Λούλα κάνει κατι διαφορετικό στο παιδί της στο οποίο εγώ δεν συμφωνώ ή αν η Ελένη υποστηριζει ότι το να τρωνει τα βλαστάρια της κάθε μέρα πίτσα με μπέικον είναι εντάξει. Θα εκφράσω ίσως τη γνώμη μου -αν μου ζητηθεί- αλλά όχι… δεν θα ξεκατινιαστώ. Ίσως στο παρελθόν παρασύρθηκα κάποιες φορες, αλλά δεν θα το ξανακάνω. Έβερ.
Κάθε μέρα αναζητώ στα πρόσωπά τους το σημάδι που θα μου δείξει ότι τα πάω καλά. Δουλεύω πολύ πάνω στη μαμαδοσύνη μου, το ιδιο και ο Μάνος πάνω στο κομμάτι μπαμπάς.
Και περιμένω…
Περιμένω τη μερα που η Αθηνά και ο Αρχέλαος θα είναι πια μεγάλοι και θα μπορούν οι ίδιοι να μου πουν.
Να μου πουν «Ναι, μαμά, ήσουν καλή μαμά» ή «Ξερεις μαμά, σε εκείνα τα θέματα ήσουν φάουλ«.
Είναι η στιγμή της ζωής μου που από τώρα τρέμω, όμως είναι και η στιγμή για την οποία δουλεύω κάθε μέρα.
Ελπίζω οι επιλογες μου ως μαμά να με δικαιώσουν.
Προτείνω να κάνετε όλοι το ίδιο. Α και να ξέρετε… Δεν ειναι κακό να αλλάζει ένας γονιος άποψη για κάποιο θέμα. Έχω αλλάξει ουουουουου πολλές απόψεις πάνω σε θέματα γονεϊκότητας. Ο δογματισμός είναι γενικά κακό πράγμα…
auto pou thelo na po einai oti i olivia einai apoliti eilikrinis k ologos pou mpaino sto blog einai na nioso oti den eimai moni mou stis agonies k tous provlimatismous moy.Euxaristoyme olivia sinexise etsi
Α! Και κάτι άλλο! Πολύ με πεθαίνει (με την ευχάριστη έννοια) αυτό που δαγκώνουν στο πηγούνι...Με δαγκώνει και η δικιά μου και έχει και τα δύο κάτω δόντια και με τρελαίνει...Σφίγγεται και πάνω μου και με στέλνει αδιάβαστη...Ααααααααααχ....νομίζω είμαι ερωτευμένη με την κόρη μου...
Μ'αρέσεις Ολίβια! ΜΠΡΑΒΟ!
Πω πωωωωωω αυτό με την κριτική από μαμά σε μαμά (ειδικά όταν ξέρουμε ότι το παιδί μας το νοιαζόμαστε και το ξέρουμε εμείς καλύτερα από τους άλλους...μετά μας φταίνει τα σχόλια των πεθερικών)....πολύ με τσατίζει...Εγώ πχ θήλασα αποκλειστικά και ακόμα θηλάζω...η αδερφή μου θέλει να δώσει ξένο γάλα. Φρόντισα να την ενημερώσω για κάποια πράγματα, αλλά είναι δική της απόφαση...Καμιά φορά ο άντρας της της λέει "εσύ δεν θα θηλάσεις όπως η Ελένη;" και τα παίρνω γιατί θα κάνει όπως εκείνη κρίνει καλύτερα. Καμιά φορά με ενοχλεί η στάση του γυναικολόγου της που λέει κάτι κορυφαία (κι εγώ με ξένο αποκλειστικά μεγάλωσα, τι να πει ο θηλασμός/ αυτά τα περί δεσίματος με την μητέρα εγώ τα θεωρώ βλακείες) και της το λέω...Αλλά και πάλι ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΦΑΣΗ!!!!!!
Αυτός ο γυναικολόγος είναι επιστεύσιμος? (!)
Για την αδερφή μου ναι...για μένα όχι...αλλά δεν μπορώ να κάνω και πολλά γιατί πέρασε πολλά με τον προηγούμενο γυναικολόγο της και μια άτυχη εγκυμοσύνη και τουλάχιστον μέχρι τώρα την στηρίζει, πέρα από το ότι είναι επαγγελματίας...έχει τύχει όμως να πει και να κάνει πράγματα που εμένα δεν μου άρεσαν καθόλου...
(Κατι σχετικό-άσχετο και οπως πάντα Ολίβια αν θες το ανεβάζεις, δεν παρεξηγούμαι. Ειπα να στο στείλω mail προσωπικά, αλλά λεω δε γ...., θα το γράψω στο blog) Κοιτα τελικά που έκανα διαφήμιση στο link που ανέβασα... Από περιέργεια (το χω αυτό το κακό), πήγα και είδα αν αφησε καμία κάποιο σχόλιο, και όντως άφησαν. Εμένα η γνώμη μου -για να είμαι ξεκάθαρη- είναι οτι το να ασχολείται κάποιος με το blog του άλλου, και μάλιστα με απαξιωτικό τρόπο όσο κι αν θέλει να δείχνει οτι έχει τρελό επίπεδο, αυτομάτως το χάνει. Και όταν λέει οτι δε θέλει το δικό της blog να έχει κόσμο για να μην γινει μετριότητα, μου φαίνεται φαρισσαϊσμός να πω; ελιτισμός να πω;: Κολλάμε στις ιδέες μας που υποτίθεται οτι μας κάνουν πιο πάνω από τους άλλους, αλλά στο τέλος με την αφάνεια δεν προσφέρουμε τίποτε. Είναι ωραίο και υγειές να έχει κόσμο ένα blog, άσε που προσφέρει έργο έτσι,(ακόμη κι αν γινεται ξεκατήνιασμα, έργο ειναι κι αυτό) κι ας βγάζει όσα φράγκα θέλει η Ολίβια και κάθε Ολίβια. Μην είμαστε υποκριτές. Κι εγώ που είμαι γραφίστρια βγάζω χρήματα μέσω μιας "εφαρμοσμένης τέχνης". δλδ χρησιμοποιώ την τέχνη, την ψυχολογία των χρωμάτων, τα σύμβολα, ως επι το πλείστον για τη διαφήμιση κάποιου επιχειρηματία (ουτε καν για την πάρτη μου δλδ), επηρεάζοντας υποσυνείδητα το κοινό και μην προσφέροντας μάλιστα κανένα ουσιαστικό εργο στο κοινό. Αλλά εμένα δεν ήρθε να με πει κανείς εκμεταλλευτή, μόνο ο εαυτός μου μερικές φορές που έκανα διαφημιση σε πολυεθνικές. Βρε Ολίβια, και μόνο που κάνεις αυτοκριτική και αμφισβητείς τον εαυτό σου κάθε λίγο και λιγάκι, εμένα μου λέει οτι είσαι καλό παιδί. Τώρα αν έτυχαν και τα όποια φραγκάκια από το blog, για μένα αυτό μόνο μετριότητα δε λέγεται. Να σου ζήσουν και τα δύο ανθρωπάκια-παιδάκια και να σου ζήσει και το ιντερνετικό παιδάκι σου, και μαγκιά σου. Στη ζωή παίρνουμε ό,τι ακριβώς μας αξίζει, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο, άρα λοιπόν ό,τι λεφτά έβγαλες με το blog,και ό,τι πήρες σαν άνθρωπος απ΄αυτό , σου άξιζε. Τελοσπάντων... Αυτά. (εεεε, το ποσοστό μου μου το δίνεις αργότερα, δέχομαι και επιταγές)...
Εχω καταλάβει ποιο είναι το πρόβλημα μας. Είναι η ίδια η Ολίβια. Δεν έιναι φίλη μου ,δεν την γνωρίζω και μερικές φορές μου έιναι και ενοχλητική. Αυτή έιναι όμως το μεγάλο πρόβλημα όλων μας. ''Γιατί κυρά μου εδω που τα λέμε δεν έκανες και κάτι τρομερό. καλά έμεινες έγκυος και έκανες 2 παιδιά. Και εμείς το ίδιο. Γιατί λοιπόν έσυ σκέφτηκες να κάνεις ένα blog ένα site ένα forum να είσαι στο σπίτι με τα παιδακια σου και να βγάζεις φράγκα απο αυτό? Λίγα? Λίγα δεν με ενδιαφέρει. Έκανες όμως ένα επάγγελμα που θα μπορούσα να το κάνω και εγώ. Εγω δεν μπορούσα να κάνω το ίδιο? Σιγά.....εγώ και περισσότερες ιστορίες έχω να διηγηθώ και τα λέω και πιο ωραία άμα λάχει είμαι και πιο καλή μαμά -εγώ κυρά μου δεν τους δίνω iphone είναι ακριβό. Έχω πάρει ένα ipad με 100ε μούρλια-είμαι και πιο αδύνατη απο εσένα και με λίγα λόγια έχω λυσάξει γιατί το έκανες εσύ και όχι εγώ μωρήηηηηηηηηηηη?'' Αυτό νομίζω ότι συμβαίνει. Φιλιά.
Ε ναι!!! Αυτό ακριβώς είναι! Πολύ καλά τα λες κοπέλα μου! Με έβγαλες από τον κόπο να γράψω το ίδιο πράγμα.
Καλα ετσι κι αλλιως ομως, με μπλογκ η χωρις, ολο αυτο το σκηνικο (οχι απλα αυτου του site αλλα γενικα) κατανταει λιγο γελοιο. Φυσικα και ειναι θεμιτο καποιοι ανθρωποι που εχουν τα ιδια ενδιαφεροντα η τις ιδιες ανησυχιες να ανταλλασουν ελευθερα τις αποψεις τους, αλλα ολο αυτο το: εκανα δυο παιδια η ζωη μου γυριζει γυρω απο αυτα, εχω παρατησει τα παντα και ασχολουμαι με το αν η μυξουλα τους ειναι αρκετα πρασινη η το καροτσακι εχει τα σωστα ροδακιαμ ειναι λιγο σαν το ονειρο καθε γυναικας της δεκαετιας του 50.Ας ξεκολλησουμε λιγακι.
Καλά, αυτό με το οτι χτύπησε η Αθηνά ήταν όχι απλά μαχαιριά πισώπλατη, ήταν.... κι εγώ δεν ξέρω τι ήταν! Ποιο παιδάκι δεν έχει χτυπήσει; Ποιο δεν έχει ξεφύγει από την προσοχή της μάνας του έστω και για λίγα δευτερόλεπτα; Ποιο δεν έχει κάνει την μάνα του να καρδιοχτυπήσει με μια διαολιά που έκανε; Πόσο εύκολο είναι να πετάμε μια πέτρα χωρίς να μας νοιάζει που θα πέσει και τι ζημιά θα κάνει.... Αλλά καλό είναι να προσέχουμε τι λέμε, γιατί ποτέ δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει.... Αν εμείς οι γυναίκες είμασταν λιιιιιιγο πιο ενωμένες μεταξύ μας, θα κάναμε θαύματα. Αλλά εκειιιιιιιιι...... Αντί να χαιρόμαστε με την επιτυχία του άλλου και να προσπαθούμε κι εμείς για κάτι καλό, παρακαλάμε να τύχει στην "αντίζηλο" μια στραβή για να πούμε "καλά να πάθεις! στα έλεγα εγώ!" και να το λέμε μάλιστα "με καλή πρόθεση!!!".
Δυστυχώς ζούμε στη χώρα των στενομυαλων! Καθόμαστε και κρίνουμε για να επιβεβαιώσουμε τη δικιά μας μιζέρια! Μη δούμε άνθρωπο να παει ένα βήμα εμπρός αμέσως να βάλουμε τρικλοποδιές και να γελάσουμε! Κι εμένα δεν μου αρέσει το κλίμα πλέον στο γκρουπ, αλλά απλά αποχώρησαν και σχολιάζω μόνο σε ορισμένους επιλεκτικά, χωρίς φωνές και καβγάδες. Και σε όποιον δεν αρέσει κάτι, το αλλάζει ή φεύγει. Δεν είναι όλα ωραία πουθενά,αλλά επιλέγουμε αυτό που μας ταιριάζει καλύτερα. Αφήστε τη μιζέρια και χαμογελαστε!η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή!
ΕΜΕΝΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΛΥΠΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΤΟ POST ΕΧΕΙ 60 ΚΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΧΟΛΙΑ(ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΑ Η ΜΗ,ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΟΥΤΕ ΘΑ ΜΠΩ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΩ) ΕΝΩ ΤΟ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΙΑΝΟΣ ΜΟΛΙΣ 1...ΑΥΤΟ ΔΕΙΧΝΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΜΑΣ ΩΣ ΝΕΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ, ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ, ΜΑΜΑΔΕΣ..ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ
Εγω ειμαι της αποψης να μαθουμε στα παιδια μας να σεβονται και να τα αγαπαμε για αυτο που ειναι και ολα τα υπολοιπα ειναι για εσωτερικη καταναλωση.Με ολο τον σεβασμο πιστευω οτι η αναγνωρισιμοτητα της Αθηνας μεσα απο το blog ισως να της δημιουργει μια πιεση.Δεν ξερω κατα ποσο η αντιμετωπιση της απο τους δασκαλους, τουσ γνωστους ειναι ισοτιμη με αλλα παιδια με την θετικη και την αρνητικη πλευρα.Συμφωνω με τους διασημους που δεν εμφανιζουν τα μωρα τους στα media .
Ένα πράγμα θα ήθελα να πω το οποιο πραγματικα με έβγαλε έξω απ τα ρούχα μου διαβάζοντας τα σχόλια... Ειναι δυνατόν να κατηγορείται μια μητέρα επειδη το παιδι της έπεσε κ έσπασε την κλειδα του;; Δηλαδη τι θα επρεπε να εχει κάνει;; Να το εχει κλείσει σε χρυσό κλουβί;;; Κατ´ εμε ειναι τρομερά εμπαθές σχόλιο που βγάζει απίστευτη κακια προς την Ολίβια. Δηλαδη αν ήταν κάποια άλλη Μαμα που είχε συμβει αυτο στο παιδι της - θα βλέπαμε τέτοιο σχόλιο;; Δεεεεν νομίζω!! Αυτο λέγεται χτύπημα κάτω απ τη μέση και δεν ειναι καθόλου όμορφο... Και στην Τελική αν δεν το είχε γράψει η Ολίβια οταν είχε συμβεί κανεις δεν θα το ήξερε κ ούτε γάτα ούτε Ζημιά... Αντ αυτού το μοιράστηκε χωρίς να σκεφτει ότι "αμαυρωνει" την εικόνα της "τελειας" μαμάς... Θεωρω ότι κάθε μητέρα κάνει αυτο που θεωρεί εκείνη σωστό για το παιδι της...το αν Εχει κάνει λάθη μια Μαμα αυτο το βλέπει σε βάθος χρόνου και ναι τα παιδια ειναι αυτα που θα κρίνουν... Είτε μετα απο χρόνια ψυχοθεραπεια είτε όχι... Παρόλα αυτα με λειπεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι στην Ελλάδα συνεχίζουμε να εχουμε την Νοοτροπία να ζηλευουμε ότι εχει επιτυχία και να προσπαθούμε να το χτυπήσουμε Με κάθε τροπο - αντί να το εχουμε ως παράδειγμα για να Εξελιχθουμε κι εμείς... Και στην Τελική ελεύθερο ειναι το διαδίκτυο δεν αναγκαζεσαι να διαβάζεις κατι που απαξιωνεις... Απλα το προσπερνας και δεν Ασχολείσαι αν θεωρείς ότι προσβάλει την αισθητική ή τη νοημοσύνη σου... Το να προσπαθεις με Κάθε τροπο να το δυσφημισεις ή να Το κατηγορησεις με Ακομψο τροπο δείχνει καθαρά ζήλια κ εμπάθεια...
καλημέρα και από μενα. είμαι και εγω σχετικά νεα μαμα. πριν αποκτήσω λοιπόν παιδια, εβλεπα αλλες μαμαδες που έκαναν διαφορα πράγματα και συνήθως τις κατέκρινα, τις θεωρουσα ανίκανες, ανίδεες και άσχετες. αναρωτιώμουν γιατι δεν έχουν ανοίξει κανένα βιβλιο να ενημερωθούν για το πως πρεπει να συμπεριφέρονται στα παιδια τους - εγω έχω διαβάζει εγκυκλοπαίδειες- πολλες φορες δε θεωρουσα μεγαλη αδικια να δωσει σε αυτες ο Θεος παιδια- τις άχρηστες- και όχι σε μενα(λόγω του το αργησα να αποκτήσω). κάνοντας όμως τα δικά μου μωράκια άρχισα να κανω και εγω αυτα που κατέκρινα- κοιμάμαι μαζί τους σχεδον κάθε βράδυ, τις αφηνω να μου κάνουν το σπίτι άνω κάτω, δεν τους εχω πει ποτέ όχι, δεν τους φωνάζω, δεν τους χαλάω τα χατήρια και πάρα πολλά άλλα. και παρεμπιπτόντως είναι μόλις 14 μηνών. Φυσικά έχω κάνει και πάρα πολλά αλλα λάθος πράγματα, τα οποία καλύτερα να μην αναφέρω. κλεινοντας λοιπόν θα συμφωνήσω απόλυτα με την Ολίβια - την οποία διαβάσω και θαυμάζω- αρμόδια για να μας κρίνουν είναι μόνο τα παιδια μας και κανένας άλλος, ούτε οι φίλοι, ούτε οι γονείς ούτε οι γνωστοί
ολιβιακι μου, καλο! εμεις που σε αγαπαμε ξερουμε πως διαβαζουμε αυτα που γραφεις. τα διαβαζουμε οπως διαβαζουμε τα καθημερινα νεα μιας φιλης - μαμας που δεν ειναι η σουπερ μαμα, που δεν διαφημιζει την αγαπη της για τα παιδια της, που ξερει οτι δεν ειναι τελεια οπως ολες μας, που κανει ο,τι καλυτερο μπορει συμφωνα με τα δικα της μετρα και σταθμα οπως ολες μας. εχω ομως να πω ενα γιατι το ζω και εγω αυτο απο πολλες μαμαδες. : οταν επιβαλουμε τη γνωμη μας ή οταν τα σχολια μας ειναι τυπου "τι? λαθος! εγω κανω το σωστο. μονο εγω!" αυτο ειναι ενα ειδος φασισμου. ετσι το βλεπω. ας κανει η καθε μανουλα ο,τι καλυτερο μπορει για τα παιδια της.
"Διαβάζω, μελετώ, ακούω πολύ το ενστικτο μου, φερνω στο μυαλό μου αναμνήσεις από το παιδικό μου παρελθόν προσπαθώντας να θυμηθώ τι ήθελα εγω ως παιδί και αναλογως πράττω." ποσο συμφωνω μαζι σου!!!(και καλα κανεις)
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα απο το να κατηγορείται μια μάνα για ένα ατύχημα που έπαθε το παιδί της. Και τι να προσέξεις και τι μέτρα να πάρεις. Δεν μιλάω για τα αυτονόητα (καρεκλακι αυτοκινήτου κλπ που εδώ που τα λέμε με ενοχλεί να το ακούω απο την Ολίβια όταν κυκλοφορέι ένα βίντεο στο youtube με την νεογέννητη Αθηνά στην αγκαλιά της μαμάς της μέσα στο αυτοκίνητο) . Εμένα κάποτε ο γιος μου πιάστηκε απο την κουρτίνα να κάνει κούνια και έπεσε το κουρτινόξυλο. Εφταιγα εγώ που είχα στο σπίτι κουρτίνες . Κάποτε έπεσε απο τον καναπε και έσκισε φρύδι του. Πήγαμε ,το ράψαμε και τελείωσε ,Τι πρέπει να κάνουμε? Εμεις δεν χτυπήσαμε ποτέ? Και γιατί έχουμε φαγωθεί όλες να είναι τα παιδιά αυτόνομα και ανεξάρτητα απο την ηλικα των 3 ετών? Υπάρχει περίπτωση να μην ενηλικιωθέι? Να μην πάρει ευθύνες γιατί κοιμόταν στο κρεβάτι της μαμάς του ή γιατί δεν το άφηνε μόνο του να αλωνίζει? Συγνώμη αλλά κανεις δεν έπαθε τίποτα απο την μητρική αγάπη. Ποια είμαι εγω και όλες οι ψυχολογομαμαδες που κρίνουν τις επιλογες των αλλων? Αν κατι δεν μας αρεσει δεν το εφαρμοζουμε. Για να το κανει ο αλλος σημαινει οτι αυτό κρίνει καλό για το παιδί του. Α και το θέμα της φίλης, εγω τις φίλες μου δεν τις θέλω κριτές και απικρητές της ζωής μου. τις θέλω υπερμαχες ακόμα και της βλακείας μου και αφού έιναι φίλες και μ ε ξέρουν ας βρούν τον τρόπο να μου επισημάνουν το λάθος μου έτσι ώστε να μην με προσβάλουν και να μην έχουν σκοπό να συγκριθούν μαζί μου ως καλύτερες απο εμένα. Δεν κάνουμε διαγωνισμό για το ποια είναι καλύτερη.
marilena, καλημέρα. Σχετικά με την παρένθεση που έβαλες. Το έχω γράψει σε τουλάχιστον 2 κείμενα ότι ναι, κάναμε λάθος εκείνη την πρώτη μέρα. Ένα λάθος που δεν το επαναλάβαμε ποτέ. Δεν νομίζω ότι αυτό αλλάζει το γεγονός ότι τα παιδιά πρέπει να κάθονται σε κάθισμα στο αυτοκίνητο και δεν βρίσκω το λόγο να μην το αναφέρω συχνά. Το αντίθετο επιβάλλεται, μιας και κάνοντας και εγώ το ίδιο λάθος, ξέρω πόσο εύκολο είναι να πει κανείς "για μια φορά δεν πειράζει"
Αγαπητητ marilena δεν ειναι ολα τα ατυχηματα το ιδιο ,αλλο επεσε χτυπησε δεν προλαβα να το πιασω και αλλο επεσε απο το κρεβατι μου που ολες ξερουμε οτι το πρωτο πραγμα που προσεχουμε με το ιδιο σκεπτικο ας αφησουμε και τα απορυπαντικα στο κατω ραφι ή ας μην του παρουμε καθισμα αυτοκινητου .Νομιζω εχουμε ξεφυγει τελειως μας ενδιαφερουν οι πανακριβες κουνιες αλλα οχι ενα απλο καγκελο στο διπλο κρεβατι μας αυτο ειναι το οξυμωρο σχημα που διακρινω και αυτο ειναι ενα παραδειγμα που εγω αν ηταν πραγματικη φιλη μου και την αγαπουσα θα το ελεγα και γνωστη μου απλη να ηταν παλι θεωρωχρεος μου να το πω.Γιατι ο αλλος δεν μπορει να μιλησει δηλαδη αυτο δεν εχω καταλαβει οσες δεν θελουν να ακουνε ας κλειστουν σε μια γυαλα ή ας μη κανουν παρεα με κανεναν μην τυχον και τους πουν κατι που δεν θατους αρεσει.Επισης οταν εσυ ο ιδιος εκθετεις τον ευατο σου και τα παιδια σου σε ενα μπλογκ ή σε ενα φορουμ κατε επεκταση οπως κανουμε εμεις σημαινει οτι θα ακουσεις και αλλες αποψεις αυτος δεν ειναι οσκοπος ,η επικοινωνια?Φυσικα και δεν κανουμε διαγωνισμο ,απλα μιλαμε εδω σαν να μιλουσαμε σε ενα καφε εγω ετσι το βλεπω.Οταν εσυ ο ιδιος δινεις βημα και τροφη για σχολια περιμενε και σχολια .Εδω και πολυ καιρο εχω δει το θεμα με την κλειδα αλλα δεν ειχα πει κατι παρολο που παντα ειχα την ιδια αποψη αλλα οταν βλεπω αυτη την επαρση και το λαθος σκεπτικο του στυλ μην με κρινετε με κανει εξ φρενων.Αν λοιπον ημουν εγω η κορη σου Ολιβια θα σου ελεγα και αλλα οπως γιατι μαμα μου πηρες i-phone στα 3 μου χρονια?Στα 18 τι θα μου παρεις για να ειμαι ευχαριστημενη και κυριως μηπως ηταν ενας ωραιος τροπος να με ξεφορτωθεις μερικες φορες σαν καποιους που βαζουν τα παιδια τους απεναντι στην τηλεοραση και εχουν για νταντα την τηλεοραση? Τωρα πως εχετε συνδεσει την συζητηση κατα εσας κριτικη με την ζηλεια δεν το καταλαβαινω αφου και εμεις γραφουμε σε φορουμ εδω και σε αλλα και γραφουμε για να παρουμε απαντησεις και να ανταλλαξουμε αποψεις και το ξαναλεω αν καποιος δεν θελει να ακουει -διαβαζει σχολια ας μην το επιδιωκει ας κλεισει την πορτα του και ας ζησει . Καλο Πασχα σε ολες
Γεια σου Sisi με τις διαπιστώσεις σου! Είσαι σίγουρη ότι δεν έχω φροντίσει για την ασφάλεια των παιδιών μου στο κρεβάτι; Λες να αφήνω και τον 6 μηνών γιο μου χύμα να κοιμάται; Κοίτα να δεις που καμιά φορά τα παιδάκια -ειδικά όσα δεν κοιμούνται ακίνητα στο κρεβάτι- βρίσκουν χώρο για να πέσουν. Άλλωστε δεν υπάρχει κάγκελο που καλύπτει όλο το κρεβάτι, έτσι δεν είναι; Για να μην αγχώνεσαι πολύ, σου θυμίζω και παλιότερο θέμα για τα προστατευτικά (φαντάσου, έχω πάρει κάγκελο ακόμα και για το κρεβάτι που δεν χρησιμοποιούν!): http://www.eimaimama.gr/2012/01/kagkelo-gia-krevati.html Επίσης... Έκανα δώρο στο τρίχρονο μου iPhone; Πότε καλέ; Για θύμισέ το μου, γιατί εγώ το έχω ξεχάσει... Και τέλος γράφεις "Αν λοιπον ημουν εγω η κορη σου Ολιβια θα σου ελεγα και αλλα οπως γιατι μαμα μου πηρες i-phone στα 3 μου χρονια?" Εκτός του ότι γράφεις πράγματα που δεν ισχύουν, δεν είσαι η κόρη μου. Οότε όπως έγραψα και στον τίτλο του κειμένου... ασε την κορη μου να κρίνει. Και τη δικιά σου -αν έχεις- να κρίνει εσένα.
Εγω δεν λεω τιποτα εσυ μας ειπες οτι επεσε ,αν δεν φτανει το καγκελακι τοποθετησε και δευτερο ή πες σε ενα μαραγκο να σου φτιαξει ενα ή κολλησε την κουνια ,υπαρχουν λυσεις αν θες πραγματικα να προσφερεις ασφαλεια . Ουπς ipad kai οχι i-phone http://www.eimaimama.gr/2012/02/s-agapw-baba-mou.html " -Το iPad της το’δωσες; -Τι είναι αυτό παιδάκι μου; -Eεεεεε… αυτή η μικρή ….εεεεε… τηλεόραση που παίζει… -Α, ναι της την δώσαμε… -Και δεν έπαιξε; ρώτησα πραγματικά έκπληκτος. -Ε, κάθισε 2-3 λεπτά και μετα το άφησε και πήγε ξανά πίσω από την πόρτα κλαίγοντας…. -Είναι που δεν έχετε wi-fi. -Oooooooχι… έχει φάει! -Καλά Βασούλα… έρχομαι… σε 20 λεπτά θα’μαι εκεί." Δεν θελω να χανω αλλο το χρονο μου αφου δεν θες να καταλαβεις δεν θα καταλαβεις απορω και αν μπορεις να καταλαβεις αυτα που λεω ή αν σε ενδιαφερει ο ευατο σου ή το παιδι σου . Διαβασα οτι θεωρεις το μπλογκ σου και τροφη της σκεψης ,ελεος ποιος λογιος γραφει εδω και δεν το ειδα ?Ενα μπλογκ ειναι οπως ενα κοτσομπολιστικο περιοδικο που ξεφυλλιζουμε στο κομμωτηριο.
Το iPad δεν ανήκει στην κόρη μου, ανήκει σε εμένα. Έτσι για να βάζουμε -ξανά- τα πράγματα στη θέση τους. Τα υπόλοιπα τα αφήνω ως έχουν. Όλα όσα έγραψες είναι εξαιρετικό δείγμα που ταιριάζει υπέροχα με το περιεχόμενο του κειμένου μου. Κριτική λοιπόν! Καλό Πάσχα!
(Η απαντηση αναφερεται στο διαλογο Sisi- Ολίβιας που ειναι παρακάτω. Απλά επειδή μικράινουν τα όρια του κειμένουν το γράφω εδω.) Ρε γαμώτο εγώ την Ολίβια δεν την έχω τίποτε (και ούτε με πληρώνει βέβαια να κάνω το δικηγόρο της) αλλά αυτή τη στιγμή δε γράφω για την Ολίβια, γράφω και για τον εαυτό μου και για όποιαν αφορά αυτό που θα πω: Ρε Sisi μου θυμίζεις ένα γκόμενο που είχα για πολλά χρόνια στα νιάτα μου, ο οποίος όταν έκανα ένα λάθος ή οτιδήποτε έκανα, ανοιγε το συρτάρι της μνήμης του και μου το πέταγε μετά από πολυυυυυυ καιρό. Καραδοκούσε πότε θα πω τη μαλακία για να μου την πετάξει, και αυτό ειναι λάθος. Ολοι μας κάνουμε λάθη, όλοι μας μαθαίνουμε απο αυτά. Ούτε εγώ, ούτε η Ολίβια γεννηθήκαμε για να ξέρουμε ακριβώς τι θα κάνουμε για μια κατάσταση κάθε δευτερόλεπτο της ζωής μας. Το ξέρω, τα γραπτά μένουν, αλλά και τι με αυτό; Δηλαδή τι απέδειξες τώρα που της έγραψες τα λόγια της; Οτι φάσκει και αντιφάσκει; Κάθε μέρα μαθαίνει, όπως κι εγώ, κι εσύ. Σίγουρα πολλά κειμενα που έγραψε δεν ισχύουν πια, αλλά το blog είναι ημερολόγιο. Τα κείμενα του καθενός εξελίσσονται σύμφωνα με την εμπειρία του, κάνω λάθος;;; Να σου πω και κάτι άλλο; Πριν να ξέρω το "eimaimama", ειχα πάει και είχα κοιτάξει για κρεβάτι του μωρού. Η πεθερά μου γούσταρε αυτό της Stokke που -αν θυμαμαι καλά- πήρε η Ολίβια, αλλά εγώ της είπα: "Τι 'ν τούτο καλέ; Κλουβί για πουλί ή κλουβί για go-go girl της δεκαετίας του 60;;;" Κι ο άντρας μου ειχε πεθάνει στο γέλιο μες στο mothercare, και της έλεγε, "έλα βρε μάνα, είναι και πανάκριβο, και αηδία, δίκιο έχει η Βεατρίκη"... Αλλά όταν το είdα εδώ στις μαμάδες, δεν έσπευσα να πω στην Ολίβια "έδωσες ένα σκασμό λεφτά γι αυτήν την αηδία" γιατί ΔΕ ΜΕ ΑΦΟΡΑ και γιατί αυτή ειναι η δική μου άποψη. Αν ήθελα να βρω κουσούρια έβρισκα όσα ήθελα, αλλά αν τα κουσουρια του μπλογκ δεν επηρεάζουν τη δική μου ζωή, στα τέτοια μου κιόλας. Α, και όσον αφορά το ipad, κατα τη γνωμη μου δεν ειναι όργανο του Σατανά, έχει πολλές εφαρμογές για παιδάκια. Κάποιες γνωστές μου πήραν όταν πρωτοβγήκε και παιζαν τα παιδάκια τους εκτός από τα υπόλοιπα παιχνίδια που είχαν. Εγώ προσωπικά δεν έχω γιατί δεν έχω φράγκο, αλλά αν είχα, μπορεί και να έπαιρνα. Τέλος, το συγκεκριμένο blog έχει ένα κάρο ιδέες για εξυπνα παιχνίδια, τα οποία εγώ αγνοούσα και τα είδα από εδώ. Επίσης είναι τροφή για σκέψη γιατί βλέπεις διάφορες απόψεις. Τροφή για σκέψη δεν είναι μόνο οι θεωρίες και τα βιβλία, ειναι και οι εμπειρίες. Και αυτό το έργο προσφέρει εκτός των άλλων. Τώρα αν θεωρείς οτι ένα blog είναι χρησιμο μόνο αν γράφουν διανοούμενοι, τι να σου πω... Πάνε βρες ένα τετοιο και γράψε για τη μαμαδοσύνη σου. Αν βρεις κανέναν "διανοούμενο" που θα σε καταλάβει όπως σε καταλαβαίνουν οι άλλες μαμάδες, σφύρα μου να έρθω κι εγώ. Υ.Γ. είχες δεν είχες Ολίβια, τελικά εκανες αυτό που έλεγε το κειμενο σου: Μπήκες στη διαδικασία να απαντήσεις, χαχαχαχα... Εμ στα πα στην αρχή, όταν θεωρεις οτι αδικείσαι εσυ η κάποια άλλη, δεν μπορείς να μην απαντήσεις.
sisi ζητώ συγνώμη, το σχόλιο με τα λάθη ("Σίγουρα πολλά κειμενα που έγραψε δεν ισχύουν πια, αλλά το blog είναι ημερολόγιο. Τα κείμενα του καθενός εξελίσσονται σύμφωνα με την εμπειρία του, κάνω λάθος;;;") πήγαινε πιο πολύ για τη μαριλένα με το κάθισμα αυτοκινήτου, που έσυ της απάντησες, αλλά μεσα στα reply και στα διαφορα που διαβασα, μπερδεύτηκα.
Άσχετο (αλλά αφού το ανέφερες): Το iPAD παραείναι ακριβό γι'αυτό που προσφέρει. Εγώ το πήρα για μένα και τελικά έχει γίνει 'της κόρης μου'! Έχει ΆΠΕΙΡΕΣ εφαρμογές για μιρκά που είναι ΣΟΥΠΕΡ δημιουργικές (με το απαραίτητο μέτρο φυσικά) και προσωπικά το βρίσκω πολύ χρήσιμο! Και όχι για παρκάρισμα μωρού! Εμένα χάρη στο iPAD έχει μάθει να μετράει ως το 20 (Ελληνικά και Αγγλικά), γνωρίζει τους αριθμούς και τα γράμματα (Ελληνικά και Αγγλικά) και φτιάχνει εύκολα όποιο παζλ (In real life ή ψηφιακό) της βρεθεί (ακόμα και κάποια με 20+ κομμάτια). Και δεν έχει κλείσει τα 3 ακόμα. Υπάρχουν tablets πολύ οικονομικότερα από το iPAD (με Android) που μπορούν να φανούν δημιουργικά για τον μικρό σου (αν και είναι μικρούλης ακόμα.. αλλά σε κανένα 6μηνο θα είναι ότι πρέπει)!! Εμείς σπίτι έχουμε τρία laptop και ένα desktop PC (λόγω επαγγέλματος) και μόνο με το tablet ασχολούμαστε (όταν μας αφήνει η μικρή)!!!
Ιωάννα1971 σιγουρα πρεπει να διαβασεις αυτο το αρθρο .Μπορει να εμαθε α μετραει αλλα δες ποσοι κυνδυνοι ελλοχεύουν και εγω ειμαι ενας ανθρωπος των υπολογιστων και λογο δουλειας αλλα δεν πέφτω στην παγιδα να κανω νταντα των υπολογιστη μου. http://archive.in.gr/Reviews/placeholder.asp?lngReviewID=38464&lngChapterID=49812&lngItemID=97798 Το ζητουμενο μου ειναι ποσο χρησιμη ειναι η συζητηση (κρητικη την θεωρτειται εσεις) με μια φιλη ήτε κανονικη ήτε ιντερνετική αγνωστη δηλαδη που μας λενε μια αποψη σε ενα θεμα .Εγω διαβαζω,ακουω και εχω ενα εσωτερικο φιλτρο και ξερω τι πρεπει να κανω.Μακαρι να ειχα αλλες τοσες φιλες και να με βοηθουσαν ακομα περισσοτερο λεγοντας αυτο μην το κανεις ετσι αλλα ετσι θα ειχα γλυτωσει πολυ χρονο και κοπο.Beatrice εχεις μπερδευτει εγω δεν μιλησα για το στυλ της κουνιας αλλα ...αν η πεθερα σου απο την εμπειρια που εχει σου ελεγε "τωρα ηρθε η ωρα να κατεβασεις το στρωμα γιατι μπορει να πεσει το παιδι 'θα στραβωνες?Αυτη ειναι η διαφορα ,δεν μιλαμε για σχολιο αλλα για συμβουλη .Της ειπε η φιλη της Ολιβιας οτι δεν προσπαθησε αρκετα εεεε και? Καλα εκανε και το ειπε στο δευτερο προσπαθησε περισσοτερο και τα καταφερε. Αν δεν στο πει η φιλη σου ,η αδερφη σου ,η μανα σου ...ποιος θα στο πει?
Οι ιδιες και οι ιδιες καθε φορα. Βλεπω πια ονοματα συγκεκριμενα στα σχολια και λεω να μη κανω το λαθος και τα διαβασω αλλα το κανω. 3-4 συγκεκριμενες που οποιο κειμενο και αν σχολιασουν το ισοπεδωνουν.... Εχετε σκεφτει να γινετε φιλες? Ταιριαζετε.... Ολιβια... για την κριτικη εγραψες και παλι σε κριτικη επεσες. Απορω γιατι τα δημοσιευεις τετοια σχολια!
Πρωτα απο ολα δεν καταλαβαινω γιατι μια φιλη δεν μπορει να σου πει κατι που πιστευει.Μηπως εισαι υποερβολικη και εγωιστρια?Αν δεν μεταφεροταν η γνωση θα ήμασταν ακομα στην εποχη των σπηλαιων.Και επειδη σε ποναει το θεμα θα επρεπε να σου χαιδεψει τα αυτακια σου?Ελεος δεν ισχυει ουτε στο ελαχιστο αυτο που λες.Η καθε μια που λεει κατι δεν το λεει για να σε προσβαλει ή να παινευτεί δεν κανουμε διαγωνισμο εκτος αν εσυ μπαινεις μονη σου σε αυτο το λαθος τρυπακι. Εγω ακουω καθε συμβουλη και πολλες απο αυτες με εχουν βοηθησει παρα πολυ πχ μια μαμα αγρότισσα μολις με ειδα και εδινα αχλαδι στο παιδι μου ειπε "Μην το ταιζεις αχλαδι γιατι δεχεται τα πιο πολλα ραντισματα και αυτα ειναι ψυγειου και τους βαζουν φαρμακα για να τα συντηρισουν "Στην συνεχεια ως απιστος Θωμας, ρωτησα ενα γεωπονο και μου το επιβεβαιωσε και μου ειπε μονο φρουτα εποχης και απο την Ελλαδα ,τα εξωτικα φρουτα δεν εχουν να του προσφερουν παρα μονο συντηρητικά. Πραγματικα πιστευεις οτι ενα παιδι βρισκει την δυναμη να κρινει την μανα του?Αυτο θα συμβει οταν ενηλικιωθεί (πολυ αργα για να διορθωθούν λαθη)και τουλαχιστον μετα απο 5 χρονια ψυχαναλυσης για να μπορεσει να μιλησει στο μικρο θεο επιτης γης δηλαδη στην μαμα της ή μετα απο μια τεραστια εσωτερικη συγκρουση που θα εχει στα χρονια της εφηβειας που δεν θα ξερει και τι της φταιει και πως να στο πει. Το οτι το εχεις στο κρεβατι σου και δεν της μαθαινεις το ΔΙΚΟ ΤΗΣ ειναι μεγαλο λαθος ,δεν βοηθας το παιδι να γινει αυτονομο και ανεξαρτητο μια δικη σου αναγκη καλυπτεις οταν το κοιμιζεις μαζι σου οχι δικη της .Η υπερπροστασια ειναι κακη ,θελουμε ανεξαρτητα δυνατα παιδια να αντιμετωπισουν τη σκληρη κοινωνια.Αααα και κατι ακομα βαζεις τα παιδια στο κρεβατι και εχεις ξεχασει να παρεις προστατευτικα ειναι κριμα να πεφτουν και να σπανε την κλειδα τους. Σκιζεις τα ιμάτια σου για τα καθισματα αυτοκινητου αλλα μια αυοκριτικη δεν κανεις για το σπασιμο της κλειδας της μικρης (διαβαζα της προαλλες πηγα στο Παιδων και πονουσε αλλα ολα καλα τωρα το δεσαμε .Λες και πηγατα εκδρομη στο Αττικο μου φανηκε ,αυτο δηλαδη αν στο ελεγε μια φιλη σου θα το παρεξηγουσες? Ας σοβαρευτουμε λιγο δεν ειναι κτηματα μας τα παιδια μας τα δανεισαν για να τα μεγαλωσουμε οχι για να βγαλουμε τα κομπλεξ μας πανω τους . ΥΓ Ξερω οτι δεν θα το δημοσιευσεις γιατι θα σου χαλασει την εικονα αλλα τουλαχιστον θα το διαβασεις και θα σε κανει να σκεφτεις.
Γράφεις:"Πρωτα απο ολα δεν καταλαβαινω γιατι μια φιλη δεν μπορει να σου πει κατι που πιστευει.Μηπως εισαι υποερβολικη και εγωιστρια?Αν δεν μεταφεροταν η γνωση θα ήμασταν ακομα στην εποχη των σπηλαιων.Και επειδη σε ποναει το θεμα θα επρεπε να σου χαιδεψει τα αυτακια σου?" Πανω σε αυτό, θέλω να παρατηρήσω οτι είναι και ο τρόπος που σου λέει κάποιος κάτι. Από τον τρόπο φαίνεται και η πρόθεση. Αν θέλει να σε βοηθήσει, στο λέει ήρεμα & με επιχειρήματα. Αν θέλει απλά να σε κρίνει στείρα, στο λέει απότομα. Εξάλλου η φίλη της την κατέκρινε για κάτι που ανήκει στο παρελθόν, οτι δλδ δεν προσπάθησε να θηλάσει. Τι νόημα έχει πια; Αφού η Αθηνά είναι 3 χρονών πια. Δε θα το έλεγα καλή πρόθεση αυτό.
Διαβάζω ξανά και ξανά το σχόλιο σου. Τι να πρωτοσχολιάσω; <> Το έδεσες δηλαδή ότι στην προκειμένη περίπτωση η Ολίβια είχε λάθος και ότι θα ενημερωνόταν (!!) σωστά από τη φίλη της η οποία μάλιστα είχε δικαίωμα (!!) να την κρίνει. Μάλιστα..... <> Το παραπάνω είναι το λιγότερο αστείο. Όσοι έχουν μελετήσει και έχουν κάνει πράξη το ζήτημα του κοινού ύπνου, γνωρίζουν ότι μια χαρά ανεξάρτητα παιδιά μεγαλώνουν. Μη σου πω και πιο ανεξάρτητα. Για την κακία στο τέλος δεν γράφω τίποτα. Φανταζομαι πως τα δικα σου παιδιά δεν εχουν χτυπήσει ποτέ. Αν χτυπησουν ποτε να μας το πεις να σου πουμε και εσένα κάτι αντίστοιχο!
Sisi γίνεσαι άδικη.. Αν έχεις παιδί θα ξέρεις ήδη ότι ένα ατύχημα μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή! Γιατί τα παιδιά είναι αεικίνητα και ατσούμπαλα (κάνουν ανώριμες κινήσεις.. ειδικά τα νήπια) και τα σπασίματα είναι κάτι συχνό. Δε σημαίνει ντε και καλά ότι ο γονέας δεν έλαβε μέτρα! Αν δεν είσαι μητέρα (που αυτή την εντύπωση έχω) πρόσεχε την αυστηρότητα με την οποία μιλάς γιατί σίγουρα όταν θα γίνεις θα καταλάβεις αυτά που σου λέω παραπάνω και θα δεις αλλιώς τα πράγματα.
Sorry, τώρα παρατήρησα οτι αναφέρεις το παιδί σου. Ενας λόγος παραπάνω για να μην είσαι αυστηρή με τα ατυχήματα!
Έχω σταματήσει εδώ και καιρό να παίρνω μερος -έστω για να ηρεμήσω τα πλήθη- σε ιντερνετικους καβγάδες τύπου ”ποια την έχει μεγαλύτερη τη μαμαδοσύνη”. Συμφωνω, αλλα ως administrator αυτης της σελιδας, δε θα επρεπε να υπαρχει ενα screening process το οποιο και να ακολουθεις? Σε προσφατο θεμα υπηρξαν απιστευτες υβρεις.. το να αφηνεις να εμφανιζονται ολα τα σχολια ανεξαιρέτως μακροπροθεσμα υποβαθμιζει το blog σου, ενοχλει καποιους αναγνωστες σου, ριχνει το 'επιπεδο' του διαλογου και φανταζομαι φερνει κι εσενα σε δυσκολη θεση καποιες στιγμες. Αν ησουν σε μια live εκπομπη θα αφηνες τους καλεσμενους σου να βριζονται on air? Καποιες φορες, τοσο η σελιδα στο Facebook οσο κι εδω θυμιζει λιγο απο Jerry Springer..
Συγνώμη, αλλά δεν μπορώ και να καταλάβω όλους εσάς που σας χαλάνε τα σχόλια των άλλων (και απειλειτε κάποιοι ότι δεν θα ξαναμπείτε στο site κλπ... και καλά!)! Κυρίως εσένα Ολίβια που εσύ είσαι αρχηγός εδώ.. που εσύ το ξεκίνησες το Site και το διαμόρφωσες έτσι όπως είναι! Τι περίμενες ότι δεν θα κριθείς? Από το ευρύ, ευρύτατο κοινό?!?!?! Και απευθύνομαι πάλι σε όλους/όλες σας: κυριούλα μου/κυριούλη μου, αν σε χαλάνε τα σχόλια μην τα διαβάζεις! Δεν σε υποχρέωσε κανείς!!!!! Αλλά προφανώς, κι εσένα που παριστάνεις τον peace maker, σου αρέσει το reality και γι'αυτό όχι μόνο τα διαβάζεις, αλλά επιπλέον αφήνεις κι εσύ σχόλια!!! Και στην τελική τελική τι σε νοιάζει αν ένα τσουβάλι άγνωστοι άνθρωποι σου είπαν ότι είσαι μπάζο επειδή δε θήλασες!!! Τους χρωστάς εξηγήσεις? Σιγά... Give us a break! Την ώρα μας περνάμε, δεν θα λύσουμε το παγκόσμιο πρόβλημα ενέργειας εδώ!
Αγαπητή Ιωάννα αν εσένα σε χαλάει, όλο αυτό το σκηνικό που έχει δημιουργήσει η Ολίβια, "η επίδοξη blogger που έκανε το όνειρό της επάγγελμα", όπως έγραψες παραπάνω, δεν χρειάζεται να μπαίνεις στη σελίδα της και να βγάζεις χολή.... Αν δεν έχεις παρακολουθήσει απο την αρχή τη πορεία της Ολίβιας, αν δεν έχεις μπει στο κόπο να καταλάβεις τον τρόπο σκέψης της καλύτερα να αρκείσαι στο να διαβάζεις απλώς, χωρίς να σχολιάζεις, εκτός και αν και εσύ έχεις στα άμεσα σχέδια σου τη δημιουργία κάποιου blog και σου τη σπάει η επιτυχία κάποιου άλλου, και μπαίνεις μόνο και μόνο για να του την πεις. Οσο για τον αν εκθέτει την προσωπική της ζωή.... για κοίτα στη λίστα των φίλων σου, αν έχεις facebook... όλο και κάποιος θα εκθέτει τη ζωή του με δεκάδες φωτό κάθε μέρα χωρίς να είναι blogger.
Ούτε blog έχω ούτε τίποτα.. Χαζολογάω όπως όλες σας κι εγώ εδώ. Τη γνώμη μου λεω όπως όλες σας, κι εγώ. Δεν κατηγόρησα την Ολίβια γι' αυτό που κάνει, ούτε θεωρώ κακό πράγμα κάποιος να κάνει αυτό που γουστάρει επάγγελμα! Εσύ γιατί το θεωρείς προσβολή? Μόνο προσβολή δεν είναι! Τι σημασία έχει αν παρακολουθώ το blog από την αρχή ή όχι? Τι με νοιάζει ο τρόπος σκέψης του ενός και του άλλου? Γιατί χρειάζεται κόπος για να καταλάβεις "τι θέλει να πει ο ποιητής"? Πυρηνική Φυσική είναι? Τι διαφορετικό (και τόσο σπουδαίο) βλέπεις εσύ από αυτό που βλέπω εγώ, τελικά? Δεν καταλαβαίνω... Γιατί πάντα μια άποψη που είναι αντίθετη από τη δική σου, είναι μια κακή άποψη? Και τέλος προς τι τέτοιο μένος υπεράσπισης? Δεν καταλαβαίνω... Πραγματικά...
Iωάννα σεβαστή η άποψη σου, για ότι και αν λες, δεν είμαι δικηγόρος της Ολίβια, ούτε χρειάζεται υπεράσπιση απο καμιά μας, μια χαρά ξέρει να υπερασπιστεί τον εαυτό της και μόνη της. Ούτε μπήκα για να διαπληκτιστώ με καμία. Εχεις την άποψη σου και εγώ έχω τη δική μου, απο εκεί και πέρα όποιαδήποτε κουβέντα και αν κάνουμε μόνο σε αντιπαράθεση θα οδηγήσει. Δεν έχω να πω κάτι άλλο. Καλημέρα!!!
Τουλάχιστον συμφωνούμε ότι διαφωνούμε! :Ρ Καλημέρα! :)
Είμαι μια μέτρια μαμά . Φώναξα, τα τιμώρισα ,έχασα την ψυχραιμία μου, τα τάισα με το ζόρι μπρόκολο και αρακά, τους πέταξα τα παιχνίδια τους,τους άρπαξα απο το τσουλούφι, του έδωσα μια στον πισινο (μπορεί και δύο) τα πήρα σηκωτά απο παιδική χαρά και ένα σωρό ''βασανιστήρια'' .Στο μέλλον είμαι σίγουρη οτι θα ακούσω απο τα παιδιά μου πως μερικά πράγματα τα έκανα λάθος. Και όμως αυτη την στιγμή δεν την φοβάμαι καθόλου. Γιατί έκανα και πολλά που δεν ήταν λάθος. Κάνω πολλά που στο μέλλον θα είναι περήφανα .Δεν έιμαι Θεός έιμαι άνθρωπος που προσπαθώ να κάνω πολλά και έχω τα ελλατώματα και τις αδυναμίες μου. Εχω κρίνει και κατακρίνει πολλές φορές πράγματα που μετά έκανα ακριβώς τα ίδια. Και κάπου εκεί έιπα ΄΄τέλος΄΄. Δεν λέω πλέον τίποτα σε κανέναν όταν δεν έχω προσωπική εμπειρία. Δεν με ενδιαφέρει ποιος με κρίνει . Με ενδιαφέρει που κάθε βράδυ μου λένε τα παιδιά μου ΄΄Αν δεν με φιλήσεις και δεν με αγκαλιάσεις πολύ δυνατά θα κλαίω μέχρι αύριο το πρωί πολύ πολύυυυυυ δυνατά και θα το πω στη μαμά σου''.
Μαριλένα, με άγγιξε πάρα πολύ η τελευταία φράση. Ίσως γιατί κι εγώ νιώθω πολύ μέτρια μαμά. Ίσως γιατί έχω κάνει κι εγώ όλα όσα περιγράφεις αλλά δεν τα πολυλέω γιατί η σημερινή κοινωνία θέλει τη μαμά τέλεια. Αλλά, η πραγματικότητα είναι πως αν δεν έχεις καμμια βοήθεια, αν η ζωή σου είναι λίγο πιο δύσκολη, τότε και θα χάσεις την ψυχραιμία σου και θα φωνάξεις και θα δώσεις και καμιά στον ποπό. Πολύ σε ευχαριστώ που το έγραψες αυτό.
Ολίβια,είσαι μαμά-πρότυπο!Απόδειξη 1:η επιτυχία του ελληνίδες μαμαδές,Απόδειξη 2(και σημαντικότερη)η τρυφεράδα των παιδιών σου, που φέρονται σαν κανόνικά παιδιά και όχι σαν κακομαθημένα.Οποισδήποτε ασχολείται κακοπροαίρετα με τον συνανθρωπό του σε ζητήματα που δεν τον αφορούν έχει είτε προσωπικό κόμπλέξ (ζήλεια, λόγω της προσωπικής μου ανεπάρκειας) είτε κακία (λόγω άγνοιας).Τόσο η ζήλεια,(όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια), όσο και η κακία ΔΕΝ ΈΧΟΥΝ ΛΟΓΙΚΗ, για αυτό είναι χασιμό χρόνου να συνεννοηθείς, για αυτό αναγνωρίζουμε την κατάσταση και προχωρούμε...
Εχεις απολυτο δικιο Ολιβια αλλα η αληθεια ειναι ότι πάνω από όλους θα μας κρίνει ο Θεός για τον τρόπο που μεγαλώνουμε τα παιδιά μας Εγώ αυτό φοβάμαι περισσότερο απο όλα.Οσο για τις μανούλες που θέλουν να με κρίνουν εγώ λέω ότι η κάθε μανούλα κάνει αυτό που θεωρεί αυτή σωστό με αγάπη για το παιδί της.
Πες τα χρυσόστομη!!! Έχω φτάσει σε ένα επίπεδο μαμαδοσύνης (με 11 και 7 ετών κόρες πλέον) που εγώ σαν Ελίζα είμαι πλήρως ικανοποιημένη!!!!! Και βλέποντας τη λατρεία και το χαμόγελο στα μάτια των παιδιών μου ξέρω ότι μέχρι στιγμής τα έχω πάει καλά.... Έχω δώσει σε αυτά τα παιδιά τις σωστές βάσεις και αξίες. Κι ας μην τις γέννησα φυσιολογικά κι ας μην τις θήλασα...... Όλοι οι υπόλοιποι ας λένε ότι θέλουν.... Γιατί όπως λέει και το άσμα: "Σ' όποιον αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε!"
Παρακολουθώ το είμαι μαμά και το ελληνίδες μαμάδες εδώ και καιρό και διαβάζω με πολύ ενδιαφέρον τα περισσότερα από αυτά που γράφεις (σε καμία περίπτωση βαπτίσεις και παιδικά δωμάτια). Διαβάζοντας αυτό το τελευταίο "κολάστηκα" με μια σκέψη. Πως δεν θα ήθελα να με κρίνουν τα παιδιά μου επειδή πούλησα τη μαμαδοσύνη μου, ακόμα κι αν έδωσα χαρά και ενημέρωση σε πολλές άλλες μαμάδες. Δεν το είχα ξανασκεφτεί έτσι παρά μόνο όταν είδα το τόσο προσωπικό βιντεάκι με το γιόκα σου. Δεν θα δημοσίευα ποτέ κάτι τέτοιο με το γιο μου. Τέλος πάντων προφανώς αυτή είναι η δουλειά σου και μπράβο σου που την κάνεις τόσο καλά.
I couldn't agree more!
Έφη, την Ολίβια δεν την ξέρω προσωπικά και απ' οτι κατάλαβα ούτε κι εσύ. Δεν νομίζω οτι προσπαθεί να πουλήσει κάτι εδώ μέσα όπως και οτι το έχει δει σαν δουλειά. Ίσως είμαι εγώ έτσι και βλέπω το καλό στους άλλους ίσως είσαι εσύ επιφυλακτική με τους ανθρώπους. Την Ολίβια την διαβάζω από τότε που το είμαι μαμά ήταν μπλόγκ. Από τότε πριν γίνει μαμά. Νομίζω λεγόταν θα γίνω μαμά/ ειμαι έγκυος... κάτι τέτοιο, δεν θυμάμαι. Εαν ήσουν απ τους αρχικούς αναγνώστες λοιπόν θα καταλάβαινες οτι ισα- ισα τώρα έχει σταματήσει τα πολλά άρθρα στα οποία να "πουλάει την μαμαδοσύνη της" όπως λές. Και επίσης θα είχες μια πιο πλήρη εικόνα για την εξέλιξη του. Καταλαβαίνω γιατί μπορεί να σου φαίνεται οτι "πουλάει" κάτι αλλά ήρθες στα μισά της παράστασης και δεν μπορείς να καταλάβεις το έργο. Ξεκίνησε ως ένα μπλογκ με τις εμπειρίες μιας νέας κοπέλας σ΄αυτό το καινούριο κεφάλαιο της ζωής της. Νομίζω πως η Ολίβια αισθάνεται την "κοινότητα" του eimai mama πραγματικά κοντά της και γι' αυτό δημοσιεύει κομμάτια απ' την καθημερινότητα της. Η όλη εξέλιξη του eimai mama δεν δείχνει κάποια που ο σκοπός της ήταν να βγάλει λεφτά απ' αυτό. Ίσως να μην είχες αυτή την άποψη αν διάβαζες αυτό το μπλογκ απο τότε που ξεκίνησε.
Nat δεν νομίζω οτι η Έφη (ή εγω) είπαμε οτι η Ολίβια κάνει κάτι κακό! Αντιθέτως αυτό που κάνει το κάνει με σούπερ επιτυχία!! Επιπλέον το ότι αυτό το συγκεκριμένο blog ξεκίνησε διαφορετικά (ίσως) και αλλιώς εχει καταλήξει (αν δεν ήταν δηλαδή εξ'αρχής πρόθεση να γίνει έτσι) θεωρώ ότι ενσαρκώνει όλα τα όνειρα του κάθε επίδοξου blogger!! Να κάνει το κέφι του επαγγελματικά!! Αλλά αν έχεις προσέξει τις 150.000.000 διαφημίσεις όταν μπαίνεις στη σελίδα και όταν περιηγείσαι σε αυτήν, ή έχεις διαβάσει (κάποια από) τα ειδικά αφιερωμένα άρθρα σε συγκεκριμένα προϊόντα στην κατηγορία ΑΓΟΡΕΣ, και πιστεύεις ότι απλώς σου μαζεύουν ευχρηστες πληροφορίες για να σε διευκολύνουν χωρίς κανένα κέρδος, τότε συγχώρεσέ με που θα στο πω: είσαι αφελής! Επαναλαμβάνω δεν δαιμονοποιώ καθόλου το όλο σκηνικό! Αντιθέτως πιστεύω οτι η πορεία του blog θα έπρεπε ίσως να διδάσκεται σαν μάθημα Marketing σε μεταπτυχιακά (όσοι γνωρίζουν το αντικείμενο μπορεί να συμφωνούν)! Ε μη μου πεις οτι δεν αντιλαμβάνεσαι ότι ένα μέρος της επιτυχίας του το ωφείλει στην έκθεση της προσωπικής ζωής (σε αρκετά μεγάλο βαθμό) του ιδιοκτήτη του, γιατί πάλι αφελή θα σε πω.
Ιωάννα1971, φυσικά και ξέρω οτι υπάρχει κέρδος μέσα απ' το site. Και ξέρεις κάτι; Χαίρομαι γι' αυτό. Χαίρομαι να βλέπω κοπέλες στην ηλικία μου-και στην Ελλάδα που ζούμε- να κάνουν αυτό που αγαπάνε και να βγάζουν χρήματα απ' αυτό. Δεν καταδίκασα την γνώμη σου ή της Έφης. Μίλησα ως αναγνώστρια του μπλογκ απ' το ξεκίνημα του. Έχω διαφορετική άποψη απο εσάς και κατάλαβα οτι οφείλεται στο ότι διαβάζω το μπλογκ απ' την αρχή. Γι' αυτό παρέθεσα και την "εμπειρία" μου. Ίσως έχεις δίκιο ότι αλλιιώς ξεκίνησε και αλλόυ κατέληξε, αλλά αυτό δεν σου δείχνει μια εξέλιξη; Δεν σου δείχνει μια φυσικότητα στη πορεία των πραγμάτων; Δεν λειτουργεί ως επιχείρημα στο ότι δεν ήταν αυτοσκοπός το κέρδος; Και όπως είπα, η προβολή της προσωπικής της ζωής μέσα απ' τα άρθρα ήταν πολλαπλάσια στην αρχή. Που το μπλόγκ δεν είχε πολλές επισκέψεις. Συκριτικά με τότε, η έκθεση της προσωπικής της ζωής έχει μειωθεί αισθητά. Εαν είναι αλήθεια αυτό που λές, οτι το ποσοστό έκθεσης της προσωπικής ζωής συνάδει με το ποσοστό επιτυχίας του μπλόγκ, λύσαμε το πρόβλημα ανεργίας στην σύγχρονη Ελλάδα. Δεν είμαι μαμά, δεν είμαι καν παντρεμένη/αρραβωνιασμένη, είμαι 27 και οι περισσότερες συζητήσεις-άρθρα εδώ δεν με "αφορούν" άμεσα. Ίσως γι' αυτό να μην αισθάνομαι ότι "πουλάει" κάτι. Αλλά είμαι πεπεισμένη οτι αν ήσουν αναγνώστρια απ' την άρχη, δεν θα το αισθανόσουν ούτε εσύ. :)
I couldn’t agree more!
Κι άλλες το έχουν σκεφτεί για το συγκεκριμένο blog (και χειρότερα μη σου πω) http://engamovios.wordpress.com/2012/10/10/mysteries-of-the-web/
θένξ για το λινκ Beatrice, δεν είχα ιδέα οτι κυκλοφορούσε κάτι τέτοιο.
Βεβαια η κοπέλα που το έχει ειναι full στην προσωπική έκθεσηστη συγκεκριμένη περιπτωση οφειλεται λιγουλάάάάάκι σε ζήλεια η απαξίωση του eimaimama.
sorry ήθελα να πω"στην προσωπική έκθεση. Στη συγκεκριμένη περιπτωση"
Το σχόλιό σου, Έφη (και τα υπόλοιπα κορίτσια που αναμασούν ξανά και ξανά το ίδιο θέμα τρία χρόνια τώρα) μου θύμισε και εμένα ότι κάποια στιγμή πρέπει επιτέλους να σκεφτώ σοβαρά το θέμα της μετανάστευσης. Δέχομαι το ότι δεν θεωρείς σωστό αυτό που κάνω και ότι δεν θα το έκανες εσύ. Και πάλι όμως, άσε να με κρίνουν οι αρμόδιοι όταν μεγαλώσουν. Τώρα προς τι η μετανάστευση θα με ρωτήσεις... Τέτοια σχόλια λοιπόν με κάνουν να θέλω να πάω σε κάποιο μέρος του πλανήτη, από τα πολλά που υπάρχουν, όπου το να ασχολείται κάποιος επαγγελματικά με το blogging -είτε με θέμα την κηπουρική, είτε τη μητρότητα, είτε τη μόδα, είτε τη μαγειρική- όχι μόνο μεμπτό δεν είναι, αλλά είναι κομμάτι της καθημερινότητας του 2013. Η εμμονή αυτή καταντά πια κουραστική. Και γραφική.
Αν σε ενδιαφέρει να ακούς τις απόψεις των αναγνωστών σου (που προφανώς σε ενδιαφέρει αφού το commenting είναι open στο site σου) θα ήθελα να σου πω το εξής: Εμένα αυτό που με ενοχλεί (και γι΄ αυτό γίνομαι ερειστική) είναι το γεγονός ότι κάθε τόσο γράφεις ένα κείμενο στο οποίο ευγενικά ευγενικά τη λες στο αναγνωστικό κοινό σου για τον τρόπο που σε κριτικάρει, με παράπονο ανθρώπου που δεν του αναγνωρίζουν το κοινωνικό του έργο και την απλόχερη προσφορά του! Δεν σου έστριψε κάποιος το χέρι πίσω από την πλάτη για να γράφεις στο blog σου και να διατηρείς το eimaimama.gr κλπ. Το κάνεις γιατί το θέλεις γιατί το κάνεις κέφι και γιατί στην τελική τελική έχεις όφελος από αυτό. Και καλά κάνεις! Θα το ξαναπώ ότι το site σου θα μπορούσε κάλλιστα να είναι case study για τα social media και το blogging. Και δεν ενστερνίζομαι αυτά που λεει το blog που πόσταρε η Βεατρίκη, γιατί (συμφωνώ μαζί της) αυτά γράφτηκαν από ζήλια! Δεν νομίζω όμως ότι είναι δίκαιο και ντόμπρο να γκρινιάζεις στους αναγνώστες σου γιατί τα αρνητικά τους σχόλια, γιατί εφόσον εκτίθεσαι (και εκτίθεσαι αρκετά) είναι αναμενόμενο κάποιοι να σε κριτικάρουν (θετικά και αρνητικά). Κατά την άποψή μου δεν χρειάζεται ούτε να απολογείσαι, ούτε να παραπονείσαι. Απλώς αποδέξου τα «καλά» και τα «κακά» του επαγγέλματος ως έχουν. By the way, τα international blogs που διαβάζω εγώ (πχ. της Wendy Nguyen ή της Tina Craig) έχουν κι αυτά τα ups και τα downs τους! Έχει τύχει να διαβάζω ένα post για τις τσάντες της Balenciaga στο Bagsnob και από κάτω στα σχόλια να βρίζουν όλοι την Tina που εν μέσω οικονομικής κρίσης (στην Αμερική το 2008) παρουσίαζε τόσο ακριβές τσάντες!!! Σημειωτέον το blog αυτό είναι αφιερωμένο στις τσάντες πανακρίβου και άπιαστου ονείρου (εξ’ου και το όνομα: Bagsnob) και όλα τα post τους είναι για τσάντες που κοστίζουν από 2Κ και πάνω!!!!!!!!! Έτσι παίζει το σκηνικό.. globally! Σκέψου άλλον πλανήτη( http://applicants.mars-one.com) !!! :P
Ιωάννα, φυσικά και εκτιμώ τη γνώμη των αναγνωστών και για αυτό δημοσιεύω ακόμα και τα σχόλια που στο τέλος λένε "Σιγά μην το δημοσιεύσεις", άσχετα αν πολλοί μου λένε ότι κακώς τα δημοσιεύω. Δεν δημοσιεύω μόνο αυτά που ανήκουν στο ίδιο άτομο, αλλά φέρουν δύο διαφορετικές υπογραφές, εντάξει, το θεωρώ τραγικό να γράφεις κάτι και μετά να αλλάζεις όνομα για να συμφωνήσεις τάχα με τον εαυτο σου να φανείτε πολλοί :P Φυσικά και όλοι όσοι έχουν μεγάλο κοινό κρίνονται και θα κρίνονται. Όμως ειλικρινα, είναι κουραστικό πια για εμένα -όπως και για τον καθένα σε αντίστοιχη θέση- να πρέπει κάθε τρεις και λίγο να διαβάζει τα ίδια και τα ίδια. Καλώς ή κακώς το eimaimama δεν είναι πια μόνο το προσωπικό μου blog. Έχει μεγαλώσει, απασχολεί και άλλους ανθρώπους, ψάχνει, μεταφράζει, οργανώνει, διορθώνει, προτείνει, ενημερώνει, κληρώνει, δίνει χώρο έκφρασης σε ανθρώπους που δεν θέλουν να φτιάξουν blog, θέλουν όμως να εκφραστούν μια φορα. Ε ναι και εχει χορηγούς οπως κάθε μεγάλο site ή blog. Οι οποίοι είναι εμφανείς εκεί δεξια --> Όσο για την έκθεση... Όταν θέλησα να γράψω για τις λογοθεραπείες της κόρης μου και το πόσο τη θαυμαζω που προσπαθεί και συνεργάζεται και σιγά σιγά μαθαίνει να μιλάει ολοένα και καλύτερα, κάποια μου έγραψε "Γιατί εκθέτεις το παιδί σου;" Θεωρούμε π.χ. το θέμα λογοθεραπεία, εργοθεραπεία, ασθένεια κ.α. ΤΑΜΠΟΥ σ' αυτή τη χώρα. Πιο πολύ λοιπόν αποφάσισα να προστατεύσω τα παιδια μου από τη στενομυαλιά, παρά απ' ολα τα άλλα. Για αυτό, ναι, έχουν μειωθεί πολύ οι προσωπικές μου αναρτήσεις. Και κυρίως οι αναρτήσεις που πολλα θα ήθελαν να πουν και πολλούς ακόμα θα βοηθήσουν, αλλά ταυτόχρονα θα ξεσηκώσουν και κράξιμο (γιατί ας μη γελιόμαστε, κράξιμο είναι τα μισά) Στο εξωτερικό λοιπόν άνετα θα έγραφα για τα θέματα ομιλίας του παιδιού μου. Στην Ελλάδα;
Ολίβια σε ευχαριστώ για την απαντηση.
Έχεις ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ! Συμμερίζομαι την άποψη σου όσο δεν φαντάζεσαι! Με δύο κόρες γεννημένες η μία στον όγδοο μήνα και η άλλη στον έκτο, μπορείς να φανταστείς τι έχω ακούσει από μαμαδο-συμβουλές. Και αυτό που έχω να πω είναι ότι μερικές φορές πρέπει να σωπαίνουμε. Δεν χρειάζεται να έχουμε άποψη επί παντός επιστητού και ιδίως για το μεγάλωμα των παιδιών των άλλων.
Φέτος πέρασα έναν πολύ δύσκολο χειμώνα για πολλούς λόγους. Είχα ελάχιστο χρόνο για internet και fb και εκεί που ήθελα να μπω λίγο στο group ή εδώ, να δω μωροφατσούλες λερωμένες με φρουτόκρεμες ή να διαβάσω ιστορίες και να χαλαρώσω, κάτι γινόταν και έβλεπα παντού ξεκατινιάσματα, βρισιές και πολύ άσχημες συμπεριφορές. Αντι να χαλαρώσω, γινόμουν ακόμα πιο χάλια! Σταμάτησα να μπαίνω στο group γιατί δεν άντεχα άλλο αυτή την ένταση, μου έκανε κακό. Το ΣΚ που μας πέρασε, θέλησα να μάθω τα νέα σας και βλέπω πάλι τα ίδια, ποστ να κρατάνε 24ωρα με άτομα που ήθελαν να αποδείξουν ότι εκείνα έχουν δίκιο ντε και καλά. "Ο λύκος κι αν εγέρασε..." λέει η σοφή παροιμία. Κρίμα, γιατί αλλιώς ξεκίνησε όλο αυτό με τα blogs και τα groups και αλλού κατέληξε, γιατί είμαστε πολύ εγωιστές για να παραδεχτούμε πως ίσως κάνουμε κάτι λάθος και ίσως μπορούμε να μάθουμε κάτι από τους άλλους. Καταλήγω με το οτι κι εγώ πια δεν χαλάω την ζαχαρένια μου! Αν δω πως ένα θέμα "καίει" απλά προσπερνάω. Κάνω αυτό που νομίζω πως είναι το σωστό, ακούω τις συμβουλές και τις γνώμες των άλλων, αλλά μέχρι εκεί. Κανένας δεν θα με κρίνει και όποιος το κάνει, θα εισπράξει απλά αδιαφορία. Δεν θα πάθω εγώ εγκεφαλικό, ούτε έμφραγμα γιατί κάποιοι δεν ξέρουν να κάνουν διάλογο και είναι εγωιστές.
Πάντως όταν ποστάρεις τζιζ θέματα over and over είναι αναμενόμενο να υπάρχει έντονος σχολιασμός, τσακωμός, ξεκατίνιασμα (έστω) κ.ο.κ. Γιατί σε αυτόν τον πλανήτη ζουν 1000000000000000 διαφορετικοί άνθρωποι με διαφορετικές απόψεις, καλές ή κακές, σωστές ή λάθος δεν έχει σημασία γιατί έχει να κάνει με την οπτική γωνία και το background του καθενός! Και αυτό το site το διαβάζουν μερικές χιλιάδε από αυτούς. Οπότε αφού ο σχολιασμός είναι ανοιχτός και δίνεται βήμα σε όλους, θα γίνουν και σχόλια που μπορεί να μην αρέσουν ή να προκαλέσουν καβγά! Οι άνθρωποι είναι από τη φύση τους ανταγωνιστικοί. Δεν θα ήταν σε θέματα που αφορούν στη μητρότητα? Αυτό που λες: "Αντίστοιχα επιλέγω θεματολογία εδώ στο eimaimama. Όχι για να πείσω, απλά για να δώσω εναλλακτική, τροφή για σκέψη, αφορμή για -ήρεμη- κουβεντα." δεν είναι λίγο ουτοπιστικό? Πως θα κάνουν ήρμεμη κουβέντα 5000 άτομα με 5000 διαφορετικές απόψεις?? Δεν νομίζω ότι είναι εφικτό.
Etsi kai o Stefanakos mas.arpazei, malia, autia muth, dagkwnei glyfei kopanaei.trelh xara :D Olivia mh masas. We love you.
Συμφωνω απολυτα μαζι σου Ολιβια..και εγω ηθελα πολυ πολυ να θηλασω το γιο μου δεν τα καταφερα περισσοτερο απο δυο εβδομαδες και αυτες με το ζορι γιατι ειχα στενοχωρηθει με τον τροπο που γεννησα τη θερμοκοιτιδα που μπηκε ο μικρος και που ολες οι μανουλες βγαινανε και εμας μας το πηγαιναν απο αυριο σε αυριο στο νοσοκομειο και με κακη ψυχολογια δεν μπορεσα..για μενα το παλεψα και ειχα πολυ κοντινο κοντινο συγγενη που ερχοταν και μου ελεγε η κορη μου αξια μανα δεν ειχε ρογα αλλα εστιψε 6 μηνες τα στηθια της με θηλαστρο και να πηγαινοερχεται δουλεια και να βαζει μπουκαλια ψυγειο και καταψυξη για εξτρα δυο μηνες!!!!!αυτο ειναι μανα!!!!ετσι μου ελεγε και πολλα αλλα τι να σας λεω τομο θα γραψω αν ασχοληθω μαζι τους,και να κλαμα εγω....και το μικρο ελεγα δεν θα τον παρω στο κρεβατι αλλα τον πηρα και ακομη σημερα 4,5 χρονων πηγαινοερχεται!!λαθη εκανα και κανω και μαζι του μαθαινω και προσπαθω καθε μερα να γινομαι καλυτερος ανθρωπος και μαμα..αν για το γιο μου ειμαι τελεια ετσι μου λεει ε τοτε ειμαι!!!!Σε λατρευω ζουζουνι μου!!!!Ολιβια ευχαριστουμε πολυ για αυτη τη σελιδα που πολλες φορες συμφωνουμε διαφωνουμε με τα θεματα αλλα και πολλες φορες ταιριαζω με καποιο θεμα που νομιζω οτι κατι το εγραψα εγω...φιλια πολλα σε ολες και Καλο Πασχα!!!Υγεια πανω απο ολα και μη κρινεις για να μη κριθεις!!!!!!!! <3
Καλημερα! Η δικη μου αποψη ειναι οτι δεν υπαρχουν σουπερ μαμαδες! Σχεδον ολες μας προσπαθουμε να κανουμε το καλυερο για τα παιδακια μας. Ποτε δεν μπηκα στη διαδικασια να κρινω τις ενεργειες καποιας μαμας, ειδικα αν δεν μου εχει ζητηθει. Αν δεν μου αρεσει κατι που βλεπω απλα δεν το εφαρμοζω. Και μ'αυτη τη λογικη δεν μου αρεσει να με κρινουν. Τα αποτελεσματα των ενεργειων μας, του τροπου που τα μεγαλωνουμε φαινονται στην πορεια χρονο με το χρονο. Ο μεγαλος μου γιος ειναι 14 χρονων και μπορω να πω με περηφανεια οτι τα εχω καταφερει αρκετα καλα κρινοντας την συμπεριφορα του στο σχολειο , στις κονωνικες του επαφες αλλα και μεσα στην οικογενεια.Ειναι ενα υγιες, χαρουμενο κι ευτυχισμενο παιδι και τα ιδια βηματα ακολουθει κι ο μικρος μας. Νομιζω πως το κολπο για να βγαλεις στην κοινωνια παιδια που θα γινουν ευτυχισμενοι ενηλικες βρισκεται μεσα στην καρδια μας.Δεν πρεπει να μας ενδιαφερει τι εκανε η φιλη ή η γειτονισσα, αν θηλασε πολυ ή λιγο, αν εδωσε πιπιλα ή οχι, αν κοιμοταν μαζι με τα παιδια ή οχι κ.α. ...... Αν αφουγκραζομαστε τις αναγκες τους, πιστευω το εχουμε κερδισει το παιχνιδι. Κι οπως γραφει και η Ολιβια, ας κοιταμε και λιγο πισω να θυμηθουμε τι θελαμε κι εμεις σαν μικρα παιδια!!!!! Παρεμπιπτοντως κι εγω με τα παιδια μου κοιμομουν, αλλα ερχεται καποια στιγμη που απο μονα τους ζητουν τον χωρο τους και φευγουν απο την αγκαλια μας. Πολλα φιλια σε ολες τις μανουλες.
κι εγω προσπαθω να μεγαλωσω τα παιδια μου με τον καλυτερο τροπο.ακουω συμβουλες αλλα παντα κρινω με το τι ηθελα εγω μικρη και τι πραγματα μου ελειπαν.δεν ξερω αν ειμαι σωστη μανα αλλα ο μονος που θα με κρινει ειναι τα 4 ζουζουνια μου.κανεις αλλος....τελεια και παυλα.δε δεχομαι κανενα σχολιο απο οποιονδηποτε αλλο.....
καλη μερα Ολιβια, δεν υπαρχει λογο να στεναχωριεσαι!!αυτο μας ελειπε,να γινεται ανταγωνισμος οτι αυτα που λεει καποια για το δικο της παιδι ειναι ΚΑΝΟΝΑΣ!!καθε μητερα νιωθει διαφορετικά,εχει διαφορετικες εμπειριες στη ζωη της,οποτε μιλαει και αναλογα και κυριως ΚΑΘΕ ΠΑΙΔΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟ ΑΛΛΟ.Ετσι λοιπον σε ενα παιδι πιάνει ο ενας τροπος και σε ενα αλλο καποιος αλλος τροπος!!ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΔΗΛΑΔΗ;; Επειδη το λενε οι ψυχολογοι,γιατροι κλπ...., αν ειναι ετσι τοτε και με το σπιτικο μας και με τον αντρα μας να λειτουργουμε με βασει τους ψυχολογους!!!μουρλια!! γι αυτο κοπελα μου πραξε οπως νιωθεις!! ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ,ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΜΑΣ ΤΗΝ "ΠΟΥΝΕ¨",ΟΠΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΝΕΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΑΣ. ετσι ειναι η φυση του ανθρωπου. σε χαιρετω
ΣΩΣΤΑ!!!!!!!!!!!! Έχοντας 2 παλικάρια πλέον 19 και 15 ετών, σας βεβαιώνω πως τα παιδιά κρίνουν τους γονείς τους και τα κριτήρια τους δεν έχουν καμία σχέση με αυτά που νομίζουμε εμείς... Δεν τους νοιάζει αν θήλασαν, αν κοιμήθηκαν μαζί μας ή αν έτρωγαν σοκολάτες όταν ήταν νήπια!!!! Τα κριτήρια τους είναι η κατανόηση μας, η συμπεριφορά μας και η ικανότητα μας στην διαχείρηση κάποιων καταστάσεων στην παιδική και εφηβική τους ηλικία. Όλα τα υπόλοιπα στη βρεφική και την νηπιακή τους ηλικία, τα κάνουμε και τα υπερασπιζόμαστε μόνο για τους εαυτούς μας και για την εικόνα μας σε τρίτους. Τα δήθεν και τα πρέπει! Εκεί είναι η παγίδα γιατί σε αυτές τις ηλικίες πρέπει να ακολουθούμε το ένστικτο μας και να διαμορφώσουμε καλούς χαρακτήρες. Αν βλέπουν σε εμάς εγωϊσμούς και ξεροκεφαλιές... ίδια θα γίνουν και αυτά μεγαλώνοντας! Δεν ξέρω πως θα ακουστεί, αλλά όταν τα αντράκια μου με αγκαλιάζουν και μου λένε πως είμαι η καλύτερη μαμά και ας μαλώσαμε και ας έκανα λάθη και ας πει ο καθένας ότι θέλει, μόνο τότε πιστεύω πως πέτυχα στην μητρότητα.
αγάπη είναι το μυστικό και αυτός που ξεκατινιάζεται δεν έχει χρόνο για αγάπη..... γιατί αφήνει την ενέργεια του σε άλλα πράγματα, αν ασχοληθούμε περισσότερο με τα παιδιά μας όλα τα άλλα φαίνονται μικρά - και είναι. Πραγματικά έδωσες τροφή με αυτό το κείμενο και καλό θα ήταν να προβληματιστούμε όλες!
εχμμμ, δίκιο έχεις. Αλλά πολλές φορές παρασυρόμαστε σε καβγάδες γιατί διαβάζουμε κάτι πράματα που μας σηκωνεται η τρίχα. Εγώ αμα δω να την πέφτουν άγρια σε κάποια συν-μαμά δεν κρατιέμαι, μετατρέπομαι σε τσούχτρα. Ε, στη ζωή είναι αυτά. Κατα τα άλλα προσωπικά εμένα δε με αγγίζει πια τόσο πολύ ο καβγάς και όπως το πες: το παιδί μου θα με κρίνει. Τα λάθη μου τα ξέρω κι απο μόνη μου και ξέρω οτι θα τα λουστώ, μη σου πω οτι τα λούζομαι από τωρα. Οπότε τι να μου πει η κάθε κοπέλα που δε με ξέρει καν;;; Υ.Γ. το βίντεο όλα τα λεφτά, βλέπω κι ο Αρχέλαος δεν πάει πίσω από χαστουκάκια! Κι εγώ δέχομαι "κακοποίηση μάνας", άσε πια τα μαλλιά που κοντεύει να μου τα ξεριζώσει όλα!
"Ο χρόνος που σπαταλάς για να με κρίνεις είναι ο χρόνος που θα έπρεπε να ασχοληθείς για να βελτιώσεις τον εαυτό σου"...
Συμφωνω απολυτα μαζι σου και αυτος ηταν και ο βασικος λογος (μαζι και με τα τρεχαματα της καινουργιας ζωης στο εξωτερικο που δεν μου αφηνουν και πολλα περιθωρια ελευθερου χρονου) που με εκανε να αποστασιοποιηθω απο το γκρουπ και να σταματησω να γραφω το οτιδηποτε πιστευα εγω γιατι οι καβγαδες δεν ειναι στη φυση μου και τους αποφευγω σαν τρελη.... ετσι μπαινω διαβαζω τα νεα απο τις μαμαδες και προσπερναω τα ποστ που ξερω οτι θα καταληξουν σε καβγα. αν μη τι αλλο εχουμε και ποιο σοβαρα προβληματα να ασχοληθουμε νομιζω απο το να κατηγορουσουμε την μαμα που αποφασισε για χ-ψ ΔΙΚΟΥΣ της λογους να μην θηλασει, να μην δωσει κρεας , να ακολουθησει την ομοιοπαθητικη , να γεννησει με καισαρικη, με φυσιολογικο, με επισκληριδειο , να ... να ... να.... μονο και μονο επειδη εμεις εχουμε διαφορετικη αποψη......ξυνουμε τα νυχια μας για καβγα εμεις οι γυναικες....
Δεν θα μπορούσα παρά να συμφωνήσω μαζί σου!Νιώθω οτι πολλές φορές δεν είμαι σωστή μάνα αλλά επίσης συνειδητοποίησα οτι σημασία έχει να εξελίσσεσαι να αλλάζεις να διορθώνεσαι!Δεν χάνει καμμία μάνα το κύρος της αν παραδέχεται τα λάθη της έστω και στον εαυτό της.Αλλά πάνω στο κομμάτι κρίνω-κρίνομαι ποτέ μου δεν άντεχα την κακοπροαίρετη κριτική ούτε και την κριτική να σε κάνω χειρότερα για να νιώσω καλύτερα.Έχω καταλάβει οτι το σημαντικότερο κομμάτι της ζωής μας θα πρέπει να είναι ο άντρας μας και τα παιδιά μας.Όλοι οι άλλοι είναι ξένοι για μένα!Έχω κουραστεί τόσο απο τις ανθρώπινες σχέσεις που ευχαρίστως θα έπαιρνα τα βουνά!Αλλά ένα μικρό μου κομμάτι θέλει να πιστεύει οτι υπάρχει λίγη ανθρωπιά και αγάπη!
Έλα ρε Ολίβια εκεί που ετοιμαζόμουν να γράψω ένα βαθυστόχαστο σχόλιο πάνω σ'αυτά που έγραψες, μας πετάς στο τέλος το θεϊκό φατσόνι κι έχω μείνει να ονειρεύομαι σβουρηχτά μωροφιλάκια στα μάγουλά μου!!
'Προσπαθώ να θυμηθώ τι ήθελα εγω ως παιδί και αναλογως πράττω'.Για μένα αυτή είναι η λέξη κλειδί για έναν γονιό που προσπαθεί να μεγαλώσει σωστά τα παιδιά του. Όσο για τον ύπνο, που έφερες ως παράδειγμα, αλήθεια ποιος δεν ήθελε να κοιμάται με την γλυκιά μυρωδιά της μανούλας του; Τι πιο όμορφο και φυσιολογικό! Για πόσα χρόνια είμαστε παιδιά και μπορούμε να χαιρόμαστε τη μαμά μας; Άλλωστε και ως ενήλικες μας αρέσει βρε αδερφέ να κοιμόμαστε μόνοι μας; Στα παιδάκια μας γιατί να αρέσει και να μην θέλουν να κοιμηθούν με τη μαμά και τον μπαμπά; Δυτικοευρωπαικές αντιλήψεις που θέλουν το παιδί ανεξάρτητο από την κοιλιά-ει δυνατόν-. Πρώτα πρέπει το παιδί να πάρει αγάπη, ζεστασιά, τρυφερότητα και όταν νιώσει πια ότι το αγαπούν τότε και αυτοπεποίθηση και ανεξαρτησία θα έχει. Βέβαια μιλάμε για αγάπη αληθινή και όχι να βγάζεις τα κόμπλεξ σου στο παιδί και να το κάνεις μαμάκια! Άλλο αυτό. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν πώς νιώθαμε παιδιά κι έτσι ίσως να γίνουμε καλοί γονείς. Κι ας μη λέμε συνέχεια 'εγώ στην ηλικία σου αυτό ή εκείνο....' γιατί μάλλον δε θυμόμαστε πολύ καλά και τα δικά μας...Ας ρωτήσουμε καλύτερα τους γονείς μας και να μην το παίζουμε αλάνθαστοι και αυθεντίες στα παιδιά μας. Ας γίνουμε για λίγο και πάλι παιδιά για να έρθουμε κοντά τους, να τα νιώσουμε και να τα κάνουμε λιγάκι πιο ευτυχισμένα!
Ειμαι μια μαμα που δεν κοιμαμαι με τα παιδια μου. Δεν το εχω κανει παρα ελαχιστες φορες.Δεν ξερω αν αυτο ειναι σωστοτερο απο το να κοιμασαι μαζι τους. Μου φαινεται πιο νορμαλ αλλα και παλι δεν ειμαι σιγουρη. Οποτε δεν μπορω να κρινω ποια ειναι σωστοτερη. Αλλα, ειλικρινα τωρα, εχω μια απορια. Οταν κοιμασαι μαζι με τα παιδια υπαρχουν σεξουαλικες σχσεις με το συζυγο?ποτε κανεις σεξ βρε παιδι μου? δε φανταζομαι κατα τη διαρκεια της ημερας γιατι με παιδια να τριγυριζουν παντου δεν ειναι ευκολο!και αν το βραδυ στο κρεβατι σου εχεις και 1-2-3 παιδια, πώς γινεται να κανεις σεξ??? κοριτσια, ειλικρινα ρωταω, το χω απορια κι ας μην ειναι επι του παροντος!!
πας σε αλλο δωματιο?? :D
Αμα θες όλα γίνονται
αρκει να θες και ολα γινονται....εγω με 4 παιδια εχει τυχει να κοιμομαστε 5 και α6 ανθρωποι σε ενα κρεβατι.μη με ρωτησετε πως αλλα γινετε
Αυτό το "άμα θες όλα γίνονται" πραγματικά με τρομάζει, ελπίζω να μην εννοείται ότι γίνεται στο ίδιο κρεβάτι με τα παιδιά;!;! Γιατί σε αυτή την ερώτηση η μοναδική απάντηση που δέχομαι είναι της mer_80, "πας σε άλλο δωμάτιο"!!
*εννοείτε
Συμφωνώ μαζί σου...
Ελπιζω πως για την ερχομενη εβδομαδα θα ειναι αυτο το πιο πολυδιαβασμενο κειμενο..
Συμφωνώ απόλυτα!!!! Θέλω να ακούω γνώμες και συμβουλές....να λέω την γνώμη μου και να συμβουλεύω αν μπορώ....δεν θέλω να κρίνω....να κατακρίνω και να με κρίνουν ή να με συγκρίνουν....4 ζευγάρια μάτια....αυτά είναι οι κριτές μου...σ'αυτά τα μάτια θα δω αν είμαι καλή μάνα!!!
το βιντεο στο τελος ολα τα λεφτα...αυτο που ορμαει κ σε δαγκωνει ο Αρχελαος οταν το κανει η μικρη μου λεω "ωχ επιθεση...' τετοια μας κανει κ μας τρελενει κ μας.επισης το τι κολλημα εχει κ μενα με τις μυτες δεν λεγεται.ειδα τον Αρχελαο πως αρπαξε την μυτη σου Ολιβια χαχαχα!!!οσο για το θεμα ποια ειναι πιο καλη μαμα κτλ εχεις απολυτο δικιο η καθε μαμα ειναι διαφορετικη κ το καθε παιδι βλεπει την μαμα μου του ως την καλυτερη.ολες ελπιζουμε οτι μια μερα θα δικαιωθουν ολες μας οι προσπαθειες κ αυτο θα ειναι το καλυτερο βραβειο για μας!!!!